Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "chrześcijaństwo," wg kryterium: Temat


Tytuł:
War – Just or Justifiable? A Christian Orthodox Perspective
Wojna sprawiedliwa z perspektywy prawosławnej
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595053.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
just war
Christian Orthodoxy
wojna sprawiedliwa
chrześcijaństwo prawosławne
Opis:
Being sent to the world Christianity had to determine its moral assessment of different worldly realities, war and peace among them. While the Western tradition rather early developed a just war doctrine, the East took a different path. War has constantly been perceived as evil though in some circumstances necessary and hence justifiable (but strictly speaking neither “just” nor “good”). Both the Greek Fathers and later Eastern authors and Church figures, like Ecumenical Patriarch Bartholomew, would develop their understanding of warfare as “irrational” and an obstacle on every Christian’s path to theosis. The Russian Orthodox Bishops’ The Basis of the Social Concept is a rare example of a more elaborated theory of the justification of warfare.
Inaczej niż na Zachodzie, chrześcijański Wschód o wiele ostrożniej formułował teorię wojny sprawiedliwej (ius ad bellum). Widział wojnę zawsze jako zło, jakkolwiek w pewnych okolicznościach uznawał jej konieczność. W centrum prawosławnej teologii i liturgii jest zawsze pokój jako wyjątkowy i zobowiązujący dar Boży. Angażowanie się w wojnę, nawet jeśli konieczne, staje się przeszkodą na drodze od theosis, która ma być celem dla każdego chrześcijanina. Uznając irracjonalność wojny i niemożliwość jej pogodzenia z wolą Bożą, teologia prawosławna odnotowała jednak próby określenia warunków jej podjęcia, jak i sposobów ograniczenia jej złych skutków (ius in bello). Wielokrotnie przeciwko niegodziwości wojny wypowiadał się Patriarcha Konstantynopola Bartłomiej, a względnie pełne opracowanie etycznych aspektów wojny dali prawosławni biskupi rosyjscy w 2000 r.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 113-122
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ikony arabskie
The Arabic Icons
Autorzy:
Klejnowski-Różycki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595194.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
icon
Arabic icons
Arab Christianity
ikona
arabskie ikony
chrześcijaństwo arabskie
Opis:
Icon is a form of communication of the Christian dogma. Icon, as a phenomenon, developed mainly thanks to Byzantium. But Byzantium was not the only place the work of iconography. The icons were created in both the West and the East not Byzantine. For the Arab Christians, the centre of the icon was Aleppo. The influence of Islamic culture and the Arab world left a mark on Christian art, which created the characteristic form, in particular by arabesque ornamentation. Among the distinguished painters of Arabic icons in Aleppo is best known family from grandfather to grandson: Youssof, Nemeh, Hannania and Girgis. Thanks to the painters of icons, we can follow the evolution of the Arabic icons on the seventeenth and eighteenth centuries. Also in Egypt arose Arabic icons that enriched the transmission of the Christian faith through their different specificity. Arab Christians, who today in the war are killed for their faith, they have a great history of the Christian tradition, which is also expressed in the iconography.
Ikona jest formą komunikowania chrześcijańskich dogmatów wiary. Ikona, jako fenomen, rozwinęła się głównie dzięki Bizancjum. Jednak Bizancjum nie było jedynym miejscem twórczości ikonograficznej. Ikony były tworzone zarówno na Zachodzie, jak i na Wschodzie niebizantyjskim. Dla chrześcijan arabskich centrum ikony było Aleppo. Wpływ kultury islamu i świata arabskiego zostawił ślad na sztuce chrześcijańskiej, która stworzyła charakterystyczne formy, zwłaszcza poprzez arabeskową ornamentykę. Pośród znamienitych artystów, tworzących ikony arabskie w Aleppo, najbardziej znana jest rodzina – od dziadka do prawnuka: Youssof, Nemeh, Hannania i Girgis. Dzięki tym ikonografom można śledzić ewolucję ikony arabskiej na przestrzeni XVII i XVIII w. Także w Egipcie powstawały ikony arabskie, które ubogacały przekaz chrześcijańskiej wiary dzięki swej odmiennej specyfice. Arabscy chrześcijanie, którzy dzisiaj w wojnie są mordowani za wiarę, mają wielką historię tradycji chrześcijańskiej, która wyraża się również w ikonografii.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 217-231
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psalmy w ordo paenitentiae (studium historyczno-liturgiczne)
Psalms in ordo paenitentiae (a historical-theological study)
Autorzy:
Superson, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29432206.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
psalms
penance
judaism
Christianity
sacrament
psalmy
pokuta
judaizm
chrześcijaństwo
sakrament
Opis:
Psalmy w ordo paenitentiae (studium historyczno-liturgiczne)Księga Psalmów zawarta w Starym Testamencie to zbiór natchnionych pieśni religijnych o bogatej tematyce, za pomocą których Kościół rzymskokatolicki składa Bogu ofiarę chwały. Zarazem misją Kościoła jest niesienie wszystkim ludziom Bożego przebaczenia. Artykuł niniejszy wykazuje obecność wersetów psalmicznych czy też całych psalmów w trzech środowiskach i ich tekstach: w judaistycznych obrzędach pokutnych, w Pawłowej doktrynie o usprawiedliwieniu i w sprawowaniu sakramentu pokuty na Zachodzie. Owocem badania jest konstatacja, że Scriptura crescit cum orante nie tylko podczas lektury Pisma, ale przede wszystkim jako jego aktualizacja i waloryzacja w przebiegu obrzędu sakramentu pokuty. Konstatacja ta skłania do postawienia kwestii: sine psalmis nulla paenitentia?
The book of Psalms in the Old Testament is a set of inspired religious songs embracing a rich variety of topics through which the Roman-Catholic Church offers to God a sacrifice of glory. Yet the mission of the Church is to share God's reconciliation with all people of the world. The following article indicates the presence of psalmodic verses or the entire psalms in three contexts and their texts: in judaistic rites of penance, in the Pauline doctrine of justification and in the celebration of the sacrament of penance in the West. The fruit of this investigation may be the conclusion, that Scriptura crescit cum orante not only during the reading of the Scriptures, but mainly as its actualization and valorization while celebrating the sacrament of penance. Such a view inclines for a reflection, whether sine psalmis nulla paenitentia?
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2023, 62, 2; 85-100
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe miasto Boże w ujęciu Ezechiela (Ez 48,30-35)
The New City of God according to Ezekiel (Ez 48:30-35)
Autorzy:
Jasiński, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595003.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Ezechiel
świątynia
miasto
dialog
judaizm
chrześcijaństwo
Ezekiel
temple
city
dialogue
Judaism
Christianity
Opis:
In the spirit of Judaic-Christian dialogue in this article I deal with the text Ez 48:30-35, which is very important for both communities of believers. The last vision of Ezekiel (Ezekiel 40–48) became a source of inspiration for Judaism and Christianity. However, there is no agreement in the interpretation of this prophetic announcement of the arrival of a new temple and a new city. The temple (+ city) was presented in the light of rabbinic Judaism, the Qumran writings and Ezekiel himself. In the exegetical part, the text of Ez 48:30-35 was thoroughly examined. At the end of this article theological conclusions were presented in six points: Praise of Yahweh; Heritage of Patriarchs; The Power of Yahweh; The Presence of Yahweh; The Hope of Israel; Christian Reception. The Book of Ezekiel remains one of the most mysterious writings of the Bible. His theological potential is not always appreciated. This also applies to the issue of interreligious dialogue. Ezekiel was the herald of the holiness of the name of Yahweh and the knowledge of God. God is the Lord of all creation, present in the midst of his people. These truths are the core of the creed of both Jews and Christians. Their mutual contemplation allows them to be closer together. In the end, all believers will lead to a city called: Yahweh (is) there (Ez, 45:35).
  W duchu dialogu judaistyczno-chrześcijańskiego, w artykule zajmuję się tekstem Ez 48,30-35, który jest bardzo ważny dla obu wspólnot wierzących. Ostatnia wizja Ezechiela (Ez 40–48) stała się źródłem inspiracji dla judaizmu i chrześcijaństwa. Nie ma jednak zgodności w interpretacji tej prorockiej zapowiedzi: nastania nowej świątyni i nowego miasta. Świątynia (+ miasto) została przedstawiona w świetle judaizmu rabinackiego, pism qumrańskich oraz samego Ezechiela. W części egzegetycznej przebadano dokładnie tekst Ez 48,30-35. Na zakończenie zostały przedstawione wnioski teologiczne w sześciu punktach: Chwała Jahwe; Dziedzictwo patriarchów; Potęga Jahwe; Obecność Jahwe; Nadzieja Izraela; Recepcja chrześcijańska. Księga Ezechiela pozostaje jednym z najbardziej tajemniczych pism biblijnych. Jej potencjał teologiczny nie zawsze jest doceniany. Odnosi się to również do kwestii dialogu międzyreligijnego. Ezechiel był heroldem świętości imienia Jahwe oraz poznania Boga: Pana całego stworzenia, obecnego pośrodku swego ludu. Prawdy te stanowią trzon credo zarówno Żydów jak i chrześcijan. Wspólna ich kontemplacja pozwala na wzajemne zbliżenie, które w końcu wszystkich pragnących doprowadzi do miasta nazwanego Jahwe (jest) tam (Ez 45,35).  
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 309-328
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hellenizmu na chrystologię
Impact of Hellenism on Christology
Autorzy:
Liszka CMF, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595738.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
hellenizm
chrześcijaństwo
chrystologia
kultura
Pismo Święte
Hellenism
Christianity
Christology
culture
Holy Scripture
Opis:
Hellenism held that man had no worth in relation to God; it recognised the worth of human deeds, and it assumed them to be ultimately determined by the Absolute. Within the scope of doctrine, it was Christology that was most important; it held Christ combined in one person two natures: the divine and the human. Hellenism looked upon man as part of matter that happened to be enlivened by spirit. This led to the conclusion that the incarnation of God’s son could not have a redeeming function. Hellenism directly and indirectly influenced the life of Christians. Indirectly through the way of expressing the essence of the faith that shaped the mode of activities, and directly through the environment in which Christians lived. The struggle of the Church with Hellenism, which negated the worth of man as a being in relation to God, lasted over a long time or, to be exact, it has lasted ever since. Contemporary historical and exegetic research are often influenced by a Hellenistic and Gnostic way of thinking. The hypotheses put forward by present-day scholars make sometimes an impression that it is not the first Christians but the scholars themselves who make up their own Christology, divergent from the one preached by the Magisterium of the Church.
Chrystologia kształtowała się w kulturze judaistycznej i hellenistycznej. Już w Nowym Testamencie, a także w późniejszych pismach chrześcijańskich dostrzec można, że sposób mówienia i ukazywania postaci Chrystusa ma w sobie coś zaczerpniętego ze środowiska greckiego. Rozwój refleksji nad misterium Chrystusa, widoczny w chrześcijańskim piśmiennictwie, a także w sformułowaniach dogmatycznych nie był efektem ulegania wpływom hellenizmu, lecz świadczy o ich przezwyciężeniu i umacnianiu się ortodoksyjnej treści objawionej. Chrystologia tworzona w łączności z życiem Kościoła i uwzględniająca oficjalne ustalenia ukazywała coraz wyraźniej swoją oryginalność i niezależność.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2018, 38, 1; 69-84
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kol isza be-lakasz vs mulier taceat in ecclesia. Głos kobiecy w judaizmie i chrześcijaństwie
Kol isha be-lakash vs mulier taceat in ecclesia. A woman’s voice in Judaism and Christianity
Autorzy:
Muszkalska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585214.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
głos kobiecy
śpiew
judaizm
chrześcijaństwo
modlitwa
female voice
singing
Judaism
Christianity
prayer
Opis:
The object of the considerations in the present study is the prohibition of the use of female voice in Orthodox synagogues and similar restrictions which were in force in the Christian Church, as well as changes that have taken place in this regard While in the female monasteries religious music began to flourish relatively early, the Jewish women could turn to perform liturgical chants only in effect of resistance against the dictum called in brief Kol isha. Beginning of these changes coincides with the period of the Jewish Enlightenment, Haskalah, in the nineteenth century, and they have been proceeding to modern times.
Przedmiotem rozważań autorki jest zakaz używania kobiecego głosu w ortodoksyjnych synagogach i podobne restrykcje w kościele chrześcijańskim, jak również zmiany, które zachodziły w tym zakresie. O ile w żeńskich klasztorach chrześcijańskich obserwujemy rozkwit muzyki religijnej stosunkowo wcześnie, o tyle kobiety żydowskie mogły włączyć się do wykonywania śpiewów liturgicznych dopiero w efekcie poddania krytyce talmudycznego zakazu, nazywanego w skrócie kol isza. Początek owych przemian w judaizmie przypada na okres żydowskiego oświecenia, haskali (koniec XVIII w.), i proces ten trwa do czasów współczesnych.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2018, 51, 1; 189-198
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja religii cesarstwa rzymskiego według Tertuliana na podstawie Apologetyka
The vision of religion of the Roman Empire according to Tertullian based on Apologeticum
Autorzy:
Łobos, Łukasz Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595579.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Apologetic
Tertulian
Christentum
Heidentum
Religion
Apologetyk
Chrześcijaństwo
Pogaństwo
religia
Apologeticum
Tertullian
Christianity
Paganism
Opis:
Tertullian, a zealous follower of Christianity, could not have accepted that pagans believed in gods in such a naive way. Gods which do not exist and their cult practices which were rather for people than deities. The follower requires that a deity makes his desires come true, and the follower limits only to offer, which best part is taken to himself anyway. There was not anything sacred in such behavior. Tertullian witnessed only an opportunity to binge and for drunkenness to occur during religious practices. It seems to be that this behavior affected Tertullian so much that he left the cult of pagan lesser gods, where everything is rather unstructured and very human. On the other hand Christianity, where everything is structured, and reasonable results in a more divine presence.
Artykuł prezentuje myśli Tertuliana na temat religii pogańskiej i chrześcijańskiej w Cesarstwie Rzymskim w II w., które zawarł w Apologetyku. W poszczególnych punktach artykułu są prezentowane porównania religii chrześcijańskiej z pogańską. Po przedstawieniu argumentów Tertuliana można stwierdzić, że nawołuje on wszystkich pogan, aby zostali chrześcijanami. Tylko w chrześcijaństwie odnajduje on prawdziwie Bogaoraz czystość obyczajów, których nie ma w religiach pogańskich. Dzięki Tertulianowi poznajemy kształtowanie się chrześcijaństwa w dwóch pierwszych wiekach, a także kulty i obyczaje pogan.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 89-116
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bertholda Müllera-Oerlinghausena nieznane dzieła o tematyce religijnej
Unknown religious works of Berthold Müller-Oerlinghausen
Autorzy:
Lisoń, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/585206.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Berthold Müller-Oerlinghausen
chrześcijaństwo
rzeźba
witraż
mozaika
Christianity
sculpture
stained-glass window
mosaic
Opis:
The rich creation of the artist Berthold Müller-Oerlinghausen (born on February 2, 1893, died on June 22, 1979) contains numerous references to Christianity. Designs of over a dozen stained-glass windows, mosaic designs, reliefs, and above all sculptures relate to Sacred Tradition and make many of their recipients reflect. His works are located in Poland: a monumental crucifix in the church of St. Anthony in Piła and eight stained-glass windows in the church of St. Mary Magdalene in Dobrodzień presenting selected events from the life of Jesus.
Bogata twórczość artysty Bertholda Müllera-Oerlinghausena (ur. 10.02.1893 r., zm. 22.06.1979 r.) zawiera liczne odniesienia do chrześcijaństwa. Projekty kilkunastu okien witrażowych, realizacje mozaikowe, reliefy, a nade wszystko rzeźby odnoszą się do chrześcijańskiej Tradycji skłaniając do refleksji wielu odbiorców. Na terenie Polski znajdują się jego dzieła: monumentalny krucyfiks w kościele pw. św. Antoniego w Pile oraz osiem witraży w kościele pw. św. Marii Magdaleny w Dobrodzieniu przedstawiające wybrane wydarzenia z życia Jezusa.
Źródło:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars; 2020, 55, 1; 271-306
1234-4214
Pojawia się w:
Liturgia Sacra. Liturgia - Musica - Ars
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klasztory jako ośrodki działalności pisarzy syriackich
The monasteries and their connection with Syriac writers
Autorzy:
Abdalla, Michael
Rucki, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595549.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
chrześcijaństwo; klasztor; edukacja; pisarze syriaccy; Bliski Wschód;
Christianity; monastery; education; Syriac writers; Near East;
Opis:
Artykuł rzuca pewne światło na zagadnienie związane z klasztorami, które w ciągu prawie dwóch tysięcy lat pełniły funkcje ośrodków edukacyjnych w Kościołach na Wschodzie. Oprócz światowej sławy szkół w Nisibis, Edessie czy Antiochii, są informacje o 125 klasztorach, z którymi związani są pisarze syriaccy. Większość z nich już nie istnieje. Źródła historyczne i archeologiczne dostarczają danych o znacznie większej liczbie klasztorów działających na terenie dzisiejszej Turcji, Syrii i Iraku. Jednak inwazja islamu znacznie ograniczyła rozwój nauki i edukacji w klasztorach, na które nałożono wysokie podatki. Nie wolno było już budować nowych klasztorów, a poszerzanie i remontowanie starych było znacznie utrudnione. W końcu masakry przeprowadzone przez Tamerlana zadały śmiertelny cios, po którym wschodnie Kościoły nie były w stanie powrócić do poprzedniego stanu, mimo że w XV w. miał miejsce wzrost liczby klasztorów. Do dziś zachowało się zaledwie kilkadziesiąt klasztorów, które są poważnie zagrożone. Dwa z nich ostatnio zrównano z ziemią.
The article sheds some light on the issue of the monasteries as a millenia-long centers of education in the Eastern Churches. Part of the worldwide known schools like Nisibis, Edessa or Antiochia, Syriac writers are known to work in at least 125 monasteries, most of which cease to exist. Some historical and archaeological sources provide evidence of many more monasteries at work in the region of today’s Turkey, Iraq and Syria. However, the Islamic invasion substantially limited the development of science and education in monasteries posing heavy taxes on them. New monasteries were forbidden to be built, and the old one were difficult to widen or even to repair. Massacres performed by Tamerlane were a deadly blow from which the Eastern Churches were unable to recover despite increasing the number of monasteries in the fifteenth century. Few of those monasteries survive until today, but they are under increasing threat. Two of them were recently blown up, destroyed and erased from the Earth.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2016, 36, 1; 129-152
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumena wartości
The ecumene of values
Autorzy:
Glaeser, Zygfryd Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594938.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
ekumenizm
ekumena wartości
integracja
pojednanie
Kościół
chrześcijaństwo
ecumenism
ecumene of values
integration
reconciliation
Church
Christianity
Opis:
The fundamental value on which ecumenism rests and to which leads is faith in the Triune God based on the inheritance of the Gospel. Human efforts, initiatives, and programs are significant here. It must be admitted, however, that they are often imperfect and therefore not very useful in achieving the intended goal. The Second Vatican Council made ecumenism one of the fundamental evangelizing paradigms of the Church. The gift of unity is not only a static property of ecclesiastical structures. It lies in the power of opening the Church to humanity and the removal of barriers that divide people and Churches. Deepening the Council's teaching on ecumenism and its integrative social role, John Paul II stated that ecumenism is „the imperative of a Christian conscience enlightened by faith and guided by love” (UUS 8). The value of ecumene has different faces. It does not refer only to strictly church activities, although these are at the centre of its interest. It has its explicit references to integration processes in general. In the Polish and European context, the contribution of the Churches to the processes of reconciliation with neighbouring nations and states is significant: Germans, Ukrainians, and Russians. Ecumenism teaches above all that developing unity between states, nations, cultures, and churches, and between individuals must begin with destroying the walls that for many years have grown up in people's minds and human hearts. It is necessary to rebuild interpersonal bonds based on trust and mutual respect. A particular task belongs to the churches, to Christians and religious communities in general, but also educational institutions, science, and culture.
Fundamentalną wartością na której opiera się ekumenia i do której prowadzi jest wiara w Trójjedynego Boga oparta na dziedzictwie Ewangelii. Ludzkie starania, inicjatywy i programy są tu bardzo ważne. Przyznać jednak należy, że często są one niedoskonałe, a więc i mało skuteczne w osiąganiu zamierzonego celu. Sobór Watykański II uczynił ekumenizm jednym z zasadniczych paradygmatów ewangelizacyjnych Kościoła. Dar jedności nie jest jedynie statyczną właściwością struktur kościelnych. Tkwi w nim moc otwierania Kościoła ku ludzkości i usuwania barier, które dzielą ludzi i Kościoły. Pogłębiając nauczanie soborowe na temat ekumenizmu i jego integracyjnej roli społecznej, Jan Paweł II stwierdził, że ekumenia jest „imperatywem chrześcijańskiego sumienia oświeconego wiarą i kierowanego miłością” (UUS 8). Ekumenia nie odnosi się tylko do działań ściśle kościelnych, choć te są w centrum jej zainteresowania. Ma swoje wyraźne odniesienia do procesów integracyjnych w ogóle. W kontekście polskim i europejskim znaczący jest wkład Kościołów w procesy pojednania z sąsiednimi narodami i państwami: z Niemcami, z Ukraińcami i z Rosjanami. Ekumenia uczy przede wszystkim tego, że budowanie jedności między państwami, narodami, kulturami i Kościołami oraz między poszczególnymi ludźmi musi zacząć się od burzenia murów, jakie przez wiele lat wyrosły w ludzkich umysłach i w ludzkich sercach. Konieczne jest odbudowywanie międzyludzkich więzów opartych na zaufaniu i na wzajemnym poszanowaniu. Szczególne zadanie przypada tu Kościołom, chrześcijanom i w ogóle wspólnotom religijnym, ale także instytucjom wychowawczym, nauce i kulturze.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 33-53
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chrislamische Hybride“? Kunstwerke an der Schnittstelle von Christentum und Islam
„Chrislamskie” hybrydy? Artefakty na styku chrześcijaństwa i islamu
“Chrislamist Hybrids”? Art at the Intersection of Christianity and Islam
Autorzy:
Krystyna Greub-Frącz, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594993.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Islam
Christianity
art
religious and cultural hybridity
Chrislam
islam
chrześcijaństwo
sztuka
religijno-kulturowa hybrydyczność
chrislam
Opis:
In the wake of the Crusades, artifacts from the Islamic cultural sphere such as Fatimid drinking glasses and objects of crystallized quartz, Ayyubid bronze vessels, silk textiles, or olifants reached Christian Europe and were often integrated into sacred practices. In the context of the current migration crisis, these objects are being subsumed in the study of the fine arts under the term “hybrid”. Using the example of contemporary artworks at the intersection of Christianity and Islam, this paper seeks to explain the reasons for the appropriation of these objects by the Christian cultus in order to explore the problem of applying the concept of the hybrid in early medieval art. To conclude, the concept of the hybrid is critically scrutinized in the context of today’s increasingly popular pseudo-Christian-Islamic religion – Chrislam.
W okresie krucjat fatymidzkie szklanki, ajjubidzkie misy i tace, jedwabne tkaniny czy olifanty docierały do chrześcijańskiej Europy, gdzie często bywały wintegrowywane w chrześcijański kontekst sakralny. W kontekście aktualnego kryzysu migracyjnego historia sztuki zwykła określać te obiekty mianem „hybryd”. Niniejszy tekst pyta o warunki umożliwiające integrację tego rodzaju przedmiotów w obręb chrześcijańskiego kultu, by następnie na przykładzie dzieł sztuki współczesnej, powstałych na styku chrześcijaństwa i islamu, rozpatrzyć problematykę stosowania pojęcia hybrydyczności do sztuki wczesnośredniowiecznej. Pojęcie to zostaje na koniec poddane krytycznej analizie na tle zyskującej coraz większą popularność pseudo-chrześcijańsko-islamskiej religii zwanej „chrislamem”.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2016, 16; 375-399
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sutry Jezusa – pierwsze syntezy chrystologiczne Dalekiego Wschodu
The Jesus Sutras – the First Christological Synthesis of the Far East
Autorzy:
Klejnowski-Różycki, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595139.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Dokumenty z Jingjiao
Nestoriańskie Dokumenty
Sutry Jezusa
Alopen
Chrześcijaństwo chińskie
Jingjiao Documents
Nestorian Documents
Jesus Sutras
Chinese Christianity
Opis:
The article presents research on historic "Nestorian documents" called the Jesus Sutras, which were created during the first mission of the Church of the East to China in the seventh century under the leadership of Alopen. These texts are a synthesis of Christology and elements of Christian theology relevant to the mission in China. They describe Christian dogmas using Taoist and Buddhist terminology, philosophy, anthropology, cosmology and symbolism. They testify to the development of the Church in China during the three centuries of the Tang Dynasty. The sutras of Jesus are the answer to the question: what and how did the Church talk about Jesus Christ for the first time to the Far East? Most of the texts discussed were discovered in 1900 and are the subject of theologians and sinologists research mainly Japanese, Chinese and American. At the same time, these studies are completely unknown in the Polish theological space. The article presents a full list of these documents, proposing the Polish name and a brief discussion of them as a contribution to further research on them. Between the sutras of Jesus there is a stone Stela of Xi'an with the engraved doctrinal and historical text that is also important from the point of view of the development of Christian doctrine in China. The conclusions emphasize the importance of studying non-European theology encoded in other systems of culture and philosophy and some possibilities of transmitting Christian doctrine also in the symbolism of other religions (Taoism, Buddhism) with the preservation of the essence of things.
Artykuł prezentuje badania dotyczące zabytkowych „dokumentów nestoriańskich” zwanych Sutrami Jezusa, które powstały podczas pierwszej misji Kościoła Wschodu do Chin w VII w. pod przewodnictwem Alopena. Teksty te są syntezą chrystologii oraz elementów teologii chrześcijańskiej istotną z punktu widzenia misji w Chinach. Opisują dogmaty chrześcijańskie za pomocą taoistycznej i buddyjskiej terminologii, filozofii, antropologii, kosmologii i symboliki. Są świadectwem rozwoju Kościoła w Chinach w ciągu trzech wieków za panowania dynastii Tang. Sutry Jezusa są odpowiedzią na pytanie: co i w jaki sposób opowiedział Kościół o Jezusie Chrystusie po raz pierwszy Dalekiemu Wschodowi? Większość omawianych tekstów odkryta została w 1900 r. i jest przedmiotem badań teologów i sinologów głównie japońskich, chińskich i angielskojęzycznych. Jednocześnie badania te zupełnie są nieznane w polskiej przestrzeni teologicznej. Artykuł przedstawia pełną listę tych dokumentów, proponując polską nazwę oraz krótkie ich omówienie jako przyczynek do dalszych badań nad nimi. Wśród Sutr Jezusa znajduje się kamienna Stela z Xi’an z wyrytym tekstem doktrynalno-historycznym istotnym także z punktu widzenia rozwoju doktryny chrześcijańskiej w Chinach. Wnioski podkreślają wagę studiowania teologii nieeuropejskich kodowanych w innych systemach kultury i filozofii oraz pewne możliwości przekazu chrześcijańskiej doktryny także w symbolice innych religii (taoizm, buddyzm) z zachowaniem istoty rzeczy.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 213-227
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijaństwo i religie niechrześcijańskie w myśli Karla Bartha
Christianity and Non-Christian Religions in the Thought of Karl Barth
Autorzy:
Kałuża, Krystian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595121.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jesus Christ
Christianity
religion
non-Christian religions
revelation
faith
Church
Jezus Chrystus
chrześcijaństwo
religia
religie niechrześcijańskie
objawienie
wiara
Kościół
Opis:
The aim of the article is to present Christianity and non-Christian religions in the thought of Karl Barth. The ideas of the Swiss theologian about religions are characterized by a deep evolution, which allows to single out three basic phases of shaping his thought. In the first phase, present in the first edition of The Letter to the Romans (Der Römerbrief, Zürich 1919), the author allows a view that pagans who are aided by the light of reason may get to cognition of God. Religions in such a view present themselves as meaningful testimony to human rising towards God. This vision is given up in the next phase, in the second edition of The Letter to the Romans (Der Römerbrief, Zürich 1922), and in The Church Dogmatics (Die Kirchliche Dogmatik, 1932–1966). Religions are viewed here as the “unbelief” (Unglaube), an expression of human hubris and an attempt of self-justification. In the third phase of his theological activity Barth revised and slightly moderated his views by stressing universality of the Word of God and the whole work of Creation as possible means of conveying God’s truth. In the modern theology of religion the position of Barth is described as Christocentric exclusivism and considered to be overcome. In the last part of the article a critical evaluation of Barth’s concept has been performed, showing its strong and weak points.
Celem artykułu jest ukazanie chrześcijaństwa i religii niechrześcijańskich w myśli Karla Bartha. Poglądy szwajcarskiego teologa na religie cechuje głęboka ewolucja, pozwalającą wyróżnić trzy zasadnicze fazy kształtowania się jego myśli. W pierwszej fazie, obecnej w pierwszym wydaniu „Listu do Rzymian” (Der Römerbrief, Zürich 1919), autor dopuszcza pogląd, że poganie wspomagani przez światło rozumu mogą dojść do poznania Boga. Przy takim spojrzeniu religie przedstawiają się jako wymowne świadectwa wznoszenia się człowieka ku Bogu. Ta wizja zostaje porzucona w następnej fazie, w drugim wydaniu „Listu do Rzymian” (Der Römerbrief, Zürich 1922) oraz w „Dogmatyce kościelnej” (Die Kirchliche Dogmatik, 1932–1966). Religie jawią się tutaj jak „niewiara” (Unglaube), wyraz pychy człowieka oraz próba samousprawiedliwienia. W trzeciej fazie swej teologicznej aktywności Barth zrewidował i nieco złagodził swoje poglądy, podkreślając uniwersalność Słowa Bożego oraz całego dzieła stworzenia jako możliwego nośnika Bożej prawdy. We współczesnej teologii religii stanowisko Bartha określane jest mianem ekskluzywizmu chrystocentrycznego i uważane jest za przezwyciężone. W ostatniej części artykułu dokonano krytycznej oceny koncepcji Bartha, wskazując jej mocne i słabe strony.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2017, 17; 335-364
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz człowieka a ideał chrześcijanina w wielkich Listach św. Pawła
Image of man and Christian ideal in the Great Letters of St. Paul
Autorzy:
Tonkowicz, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578633.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Apostoł
Chrystus
chrześcijaństwo
doskonałość
ideał
miłość
nadzieja
Kościół
świętość
życie
Apostle
Christ
Christianity
perfection
ideal
love
hope
Church
holiness
life
Opis:
The main idea of the considerance is to pay one’s attention at the ideal of a Christian, on the basis of St Paul’s Great Letters (1 Cor, Gal, 2 Cor, Rom). People are really eager to face sanctity: with God, with a holy man. The sanctity constitutes a kind of a pattern, an exempler to follow for an ordinary person – an exempler of its magnanimousness. The very basic human values can be definitely called as the Christian ones, as God dedicated his life in the name of the values defendence. The Christian sanctity is absolutely not about any sort of suerhumanity. It is about unusual skills, talents which not everyone is gifted with. The Christian sanctity is an obedience based not on its own greatness, but on the one that lets God to be gifted by his greatness. People have extremely serious expectations from different religions. One of them are ready answers on tough questions, concerning human existence, which deeply move human hearts: what the final and the wordless mystery is that overwhelms our existence, which we take our beginning from, towards which we constantly head for. One of the answers can be found in the New Testament, which the Great Letters of St Paul’s constitute a truly important part of.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 231-254
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The God of the Patriarchs as a Common Heritage of Judaism and Christianity
Bóg patriarchów jako wspólne dziedzictwo judaizmu i chrześcijaństwa
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578765.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Bóg
judaizm
chrześcijaństwo
patriarchowie
Abraham
Izaak
Księga Rodzaju
Tora
przymierze
obietnica
God
Judaism
Christianity
Patriarchs
Isaac
Genesis
Torah
Covenant
Promise
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię teologicznego znaczenia (dla judaizmu i chrześcijaństwa) relacji Boga z wybranymi postaciami starotestamentalnymi Abrahamem i Izaakiem. Punktem wyjścia do analizy były teksty zawarte w Księdze Rodzaju (Rdz 15; 17; 22). Na początku ukazano miejsce Księgi Rodzaju w Torze i znaczenie tego zbioru pism w judaizmie oraz w chrześcijaństwie. Księga Rodzaju jest pierwszym pismem Tory (Pięcioksięgu), a jej redakcja była bardzo długim procesem, która brała początek już w epoce patriarchalnej (tradycje ustne), a skończyła się w czasach perskich. Pismo to ma wielkie znaczenie zarówno w tradycji judaistycznej, jak i chrześcijańskiej (Księga Rodzaju otwiera kanon Biblii w obu religiach).Najważniejszym wydarzeniem w życiu Abrahama było zawarcie przymierza z Bogiem (Rdz 15; 17). Patriarcha został nazwany „ojcem wiary”. Judaizm akcentuje aspekt partykularny relacji Bóg – Abraham i traktuje patriarchę przede wszystkim jako protoplastę Izraela, narodu, który stał się dziedzicem obietnic danych Abrahamowi. Chrześcijaństwo podkreśla w tej relacji aspekt uniwersalny, patriarcha uważany jest bowiem za ojca wszystkich wierzących, także uczniów Jezusa Chrystusa.Dzieje Izaaka są kontynuacją historii Abrahama i jego relacji z Bogiem. Najważniejszym wydarzeniem w życiu Izaaka był epizod opisany w Rdz 22 (ofiara w Moria). Abraham został wypróbowany w wierze, bowiem Bóg polecił mu ofiarować syna obietnicy (Izaaka). Uratowany przez Pana Izaak, stał się spadkobiercą obietnic Bożych. W judaizmie jest traktowany przede wszystkim jako znak wierności Boga oraz wypełnienia obietnicy potomka, natomiast w chrześcijaństwie podkreśla się znaczenie typiczne ofiary Izaaka, która zapowiadała ofiarę Jezusa Chrystusa.
The God of Patriarchs is one of the most important problem of the Old Testament. Here I argue that the problem is actually so severe as has been before (in recent scholarship). First I presented the Book of Genesis (an integral part of the Torah), then the God’s covenant with Abraham and Isaac. The story of Abraham and Isaac shows some aspects of the nature of God (his transcendent and immanent) and his activities in the time of the patriarchal period. The God of patriarchs is the God of Moses, the God of the prophets (OT) and the God of the apostles (NT). The soteriological interpretations of the Isaac’s tale found in rabbinic and Christian sources affirmed the important significant of the story (Gn 22) for the both religions. Abraham hoped that God might be capable of restoring life to his son. Isaac appears as the figure of the risen one (New Testament).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 107-132
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies