Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Komitet Wojewódzki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
„W naszym aparacie powiatowym towarzysze wyobcowali się z klasy, z której pochodzą”. Kontrole Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w Komitetach Powiatowych PPR na Lubelszczyźnie w latach 1945–1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607516.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Voivodeship Party Control Commission (WKKP)
Polish Workers’ Party
PPR Voivodeship Committee in Lublin
Polish history 1944–1956
party control bodies
PPR District Committee
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej
Polska Partia Robotnicza
Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie
historia Polski 1944–1956
organy kontroli partyjnej
Komitet Powiatowy PPR
Opis:
The aim of the article is to present the assumptions and forms of implementing the inspection policy of the Voivodeship Party Control Commission of the Polish Workers’ Party in Lublin in the party structures at the district level in the Lubelskie region over the period 1945–1948. These considerations will make it possible to find out how the body whose controlling competence was controversial, mainly due to the threat of duplication of activities with the KW institutions, was functioning in the lower structures of the party organization. This seemingly small piece of the PPR activities may be important in the discussions around the representative offices of “the workers’ party” in the first years after the Second World War.
Celem artykułu jest przedstawienie założeń i form realizacji polityki inspekcyjnej Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie w strukturach partyjnych szczebla powiatowego na Lubelszczyźnie w latach 1945–1948. Rozważania te umożliwią stwierdzenie, w jaki sposób w niższych strukturach organizacji partyjnej funkcjonował organ, którego kompetencje kontrolne w terenie budziły kontrowersje głównie z powodu groźby dublowania działań z instytucjami KW. Ten drobny, zdawałoby się, wycinek z działalności PPR może okazać się istotny przy rozważaniach wokół terenowych przedstawicielstw „partii robotniczej” w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2016, 71
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udostępnianie zasobu w archiwach partii komunistycznej na przykładzie Archiwum Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w Lublinie
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632183.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
archives of voivodeship committees of PZPR, access to archival resources, Voivodeship Committee of PZPR in Lublin, users of archival resources
archiwa komitetów wojewódzkich PZPR, udostępnianie zasobu archiwalnego, Komitet Wojewódzki PZPR w Lublinie, użytkownicy zasobu archiwalnego
Opis:
The exploration of the research topic of the access to archival holdings collected by the communist party in Poland results from the need to capture the party’s approach to this task, considered today as one of the most important functions of historical archives. The direct reason for initiating research in this area was a complete lack of literature on the implementation of this function by the Archive of the Voivodeship Committee of the Polish United Workers' Party (PZPR) in Lublin and the poor state of research on the same issue with regard to the PZPR archives from other centres and on a national scale.In the course of the research proceedings, questions were asked about the reasons, practices, extent and recipients of this task at the AKW in Lublin. The research employed deductive, inductive and statistical methods. The following types of sources were used to analyse the issue: internal standards of the leadership of the PZPR regulating the area of making the resources available in its archives, minutes from the meetings of the heads of the archives of the PZPR voivodeship committees taking into account the problems of making the documents available and cyclical reports prepared by the heads of the AKW in Lublin.Making the resources available evolved from a restrictive approach to relative liberalisation within several decades of the existence of AKW in Lublin. The manifestation of the liberalisation was that over time, users also included members of other parties and non-partisans in addition to the dominant number of party members (employees of the party apparatus and activists). In terms of numbers, the second place was taken by students of various universities and the third place was taken by researchers. The AKW in Lublin was visited on average by twenty to sixty users per year. The increased frequency of their visits to this archive was often associated with important anniversaries of the party for which the celebrations were being prepared. On the other hand, it is possible that the decrease in the number of visits in some cases was related to the social and political crises in the country, such as December 1970 and the introduction of martial law in Poland. Making archival materials available to external users throughout the entire existence of the AKW in Lublin, i.e. from the 1950s to the 1980s, was subject to rationing. Access to documents was granted by the secretary of the Voivodeship Committee responsible for the propaganda sector. This was meant to prevent unauthorised persons from being provided with information that could jeopardise the image of the PZPR and its current policy. The majority of the research topics carried out by the users of the AKW resources in Lublin were those that directly or indirectly affirmed the activities of the party and the communist government, for example the history of youth organisations, the activities of the UB, MO and ORMO, and the consolidation of the communist government in Poland.The general conclusion of the findings is that the archives of the AKW of the PZPR in Lublin served primarily the needs of the party. They contributed in particular to the development of a propaganda useful version of its own history and the history of other socio-political organisations, institutions and circles, which in the period of the People’s Republic of Poland were heavily influenced by the party.
Podjęcie tematu udostępniania zasobu archiwalnego zgromadzonego przez komunistyczną mono-partię rządzącą w Polsce wynikało z potrzeby uchwycenia jej podejścia do realizacji tego zadania, uważanego współcześnie za jedną z najdonioślejszych funkcji archiwów historycznych. Bezpośrednim powodem zainicjowania badań w tym obszarze był całkowity brak literatury dotyczącej realizacji tej funkcji przez Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Lublinie i nikły stan badań nad tym samym zagadnieniem w odniesieniu do archiwów PZPR z innych ośrodków oraz w skali ogólnokrajowej. W toku postępowania badawczego starano się odpowiedzieć na pytania o to, z jakich powodów, w jaki sposób, w jakim zakresie i na czyj użytek realizowano to zadanie w AKW w Lublinie. W badaniach zastosowano metodę dedukcyjną, indukcyjną i statystyczną. Do zanalizowania tytułowego zagadnienia wykorzystano następujące rodzaje źródeł: wewnętrzne normatywy kierownictwa PZPR regulujące sferę udostępniania zasobu w jej archiwach, protokoły z narad kierowników archiwów komitetów wojewódzkich PZPR uwzględniających problemy udostępniania dokumentów i cykliczne sprawozdania sporządzane przez kierowników AKW w Lublinie. Udostępnianie zasobu w ciągu kilku dekad istnienia AKW w Lublinie ewoluowało od podejścia restrykcyjnego ku względnej liberalizacji. Symptomem liberalizacji było to, że w miarę upływu czasu wśród użytkowników obok liczebnie dominujących członków partii (pracowników aparatu partyjnego i działaczy) pojawiali się także członkowie innych stronnictw i osoby bezpartyjne. Pod względem liczebności na drugim miejscu byli studenci różnych uczelni, a na trzecim pracownicy naukowi. W ciągu roku AKW w Lublinie odwiedzało średnio od dwudziestu kilku do sześćdziesięciu kilku użytkowników. Zwiększona częstotliwość, z jaką odbywały się ich wizyty w tym archiwum często wiązała się z przypadającymi na dane lata ważnymi dla partii jubileuszami, do których obchodów się przygotowywano. Z kolei spadek liczby odwiedzin w niektórych przypadkach mógł mieć związek z wybuchającymi w kraju kryzysami społeczno-politycznymi, takimi jak Grudzień ’70 i wprowadzenie w Polsce stanu wojennego. Udostępnianie archiwaliów użytkownikom z zewnątrz praktycznie przez cały czas istnienia AKW w Lublinie, to jest od lat pięćdziesiątych do osiemdziesiątych XX w., podlegało reglamentacji. Zgody na dostęp do dokumentów udzielał odpowiedzialny za sektor propagandy sekretarz KW. Służyło to niedopuszczeniu do udzielenia osobom niepowołanym informacji mogących narazić na szwank wizerunek PZPR i jej bieżącą politykę. Wśród tematów badawczych realizowanych przez użytkowników zasobu AKW w Lublinie przeważały takie, które bezpośrednio lub pośrednio afirmowały działalność partii i ‘władzy ludowej’, np. historia organizacji młodzieżowych, działalność UB, MO i ORMO oraz utrwalanie władzy ludowej w Polsce. Z dokonanych ustaleń płynie ogólna konkluzja, że zasoby archiwów PZPR, w tym AKW w Lublinie, służyły przede wszystkim potrzebom tej partii. Zwłaszcza opracowywaniu propagandowo użytecznej wersji historii jej samej oraz dziejów innych organizacji społeczno-politycznych, instytucji i środowisk, na które w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej partia wywierała przemożny wpływ.
Źródło:
Res Historica; 2019, 47
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631819.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
Opis:
Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Element przypadkowy i wrogi, karierowicze, moralnie rozłożeni, sypacze i deklaranci. Obraz członków Polskiej Partii Robotniczej w województwie lubelskim w świetle spraw Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej PPR w Lublinie w latach 1945–1948
Autorzy:
Bednarczyk, Michał Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632275.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Voivodeship Commission for Party Control, Polish Workers’ Party (PPR), Provincial Committee in Lublin, Polish history 1944–1956, organs of party control
Wojewódzka Komisja Kontroli Partyjnej, Polska Partia Robotnicza, Komitet Wojewódzki PPR w Lublinie, historia Polski 1944–1956, organa kontroli partyjnej
Opis:
The end of the warfare led to the beginning of efforts of the Polish Workers’ Party to take control in every area of life. Achieving this goal required the transformation of the underground organisation into a party capable of governing the state. Maintaining the obedience of its members was one of the priorities of the party’s leadership. The body responsible for detecting and punishing offences was the Central Commission for Party Control which ruled over the voivodeship commissions. The aim of the article is to present a sociological overview of PWP activists who were in the range of interest of the Voivodeship Party Control Commission in Lublin, using statistical methods showing, e.g. their age, profession or party experience. The analysis of the issued decisions and their motives will show what violations were recorded, what penalties were applied and will facilitate the understanding of the party’s problems in the first years of the “People’s Rule”. Most of 1,358 cases originated in Lublin where the Voivodeship Party Control Commission had the greatest influence. The highest percentage of the penalised people were young activists with short party experience the majority of whom lived off manual labour, although many of them held party and administrative positions. Almost the same number of cases were closed with exclusion and discontinuance of proceedings, some of the applications were untruthful. The members of the Commission tried to fulfil their educational duties, as evidenced by the number of penalties for breach of order. The most common offenses were drunkenness, violation of party discipline and material abuse, there were also frequent cases of cooperation with the independence underground and crimes from the occupation period, which shows the insufficient knowledge of the leadership about the past of the activists. The Voivodeship Party Control Commission, being aware of its few staff, sometimes withdrew from the exclusion of the activists performing their functions, tolerating them until the party found the right candidates for these positions. Conclusions appear to be unfavourable for the party, however, it should be noted that in comparison with the total number of members of the Polish Workers’ Party in the voivodeship, the number of accused persons seems to be small.
Zakończenie działań wojennych wiązało się z początkiem dążeń Polskiej Partii Robotniczej do objęcia kontroli w każdej dziedzinie życia. Droga do tego celu wymagała przekształcenia organizacji konspiracyjnej w partię zdolną do rządzenia państwem. Utrzymanie posłuszeństwa członków było jednym z priorytetów jej kierownictwa. Organem zajmującym się wykrywaniem i karaniem przewinień była Centralna Komisja Kontroli Partyjnej, której podlegały komisje wojewódzkie. Celem artykułu jest przedstawienie rysu socjologicznego działaczy PPR, którzy znaleźli się w spectrum zainteresowania Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej w Lublinie, przy wykorzystaniu metod statystycznych obrazujących m.in. ich wiek, zawód czy staż partyjny. Analiza wydanych postanowień i ich motywów pokaże, jakie przewinienia były rejestrowane, jakie stosowano wobec nich kary oraz ułatwi zrozumienie problemów partii w pierwszych latach „władzy ludowej”. Większość z 1358 spraw pochodziła z terenu Lublina, w którym WKKP miała największe wpływy. Najwyższy odsetek karanych stanowili młodzi działacze o krótkim stażu partyjnym, przeważająca ich część utrzymywała się z pracy fizycznej, choć wielu z nich zajmowało stanowiska partyjne i administracyjne. Niemal taką samą liczbę spraw sfinalizowano wykluczeniem i umorzeniem postępowania, część zgłoszeń nie była zgodna z prawdą. Członkowie komisji starali się wypełniać obowiązki wychowawcze, o czym świadczyła liczba kar porządkowych. Najbardziej rozpowszechnionymi przewinieniami były pijaństwo, naruszanie dyscypliny partyjnej i nadużycia materialne, częste były przypadki współpracy z podziemiem niepodległościowym i przestępstw z okresu okupacji, co pokazuje niedostateczne rozeznanie kierownictwa w przeszłości działaczy. WKKP, zdając sobie sprawę z posiadania nielicznych kadr, niekiedy odstępowała od wykluczenia sprawujących funkcje działaczy, tolerując ich do czasu znalezienia właściwych kandydatów na te stanowiska. Wnioski wydają się dla partii niekorzystne, należy jednak zaznaczyć, że w porównaniu z ogółem członków PPR w województwie liczba posądzonych wydaje się niewielka.
Źródło:
Res Historica; 2018, 45
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dokumentacyjna Wojewódzkiej Komisji Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie w latach 1946-1948
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631772.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Party’s History Department in the Central Committee of the Polish Worker’s Party, Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party in Lublin, Party’s History Voievodeship Commission, Archive of the Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party, r.
Wydział Historii Partii Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej
Komitet Wojewódzki Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie
Wojewódzka Komisja Historii Partii
Archiwum Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej
dokumentacja
Opis:
Po II wojnie światowej Polska Partia Robotnicza zdobyła absolutną dominację polityczną w Polsce dzięki wsparciu Związku Sowieckiego. Podejmowała jednak różne przedsięwzięcia mające jej władzę umocnić i legitymizować w oczach polskiego społeczeństwa. Uzyskanie poparcia ze strony choćby części Polaków i skonsolidowanie swych szeregów zamierzała osiągnąć m.in. dzięki prowadzeniu działalności dokumentacyjnej i popularyzacji jej rezultatów. Celem tej pierwszej było zgromadzenie obszernej bazy źródłowej, świadczącej o kultywowaniu przez PPR tradycji stronnictw mieniących się obrońcami „ludu” przed kapitalistycznym uciskiem i o własnych jej dokonaniach jako siły walczącej o wyzwolenie narodu polskiego spod niemieckiej okupacji. Działalność ta polegała na zbieraniu rozproszonych i „wywoływaniu” dotąd nieistniejących dokumentów (np. relacji, fotografii), które odnosiły się do funkcjonowania komunistycznego podziemia w okresie do lat 1944/1945 oraz obrazowały wcześniejszy rozwój tzw. ruchu rewolucyjnego na ziemiach polskich. Do realizacji tych zadań w aparacie partyjnym na szczeblu centralnym i wojewódzkim utworzono odpowiednie struktury. Należały do nich Wojewódzka Komisja Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie. To ostatnie miało też odrębny zakres zadań, tzn. gromadzenie i opracowywanie akt wytwarzanych na bieżąco przez PPR. W rezultacie działań dokumentacyjnych sektora historyczno-archiwalnego lubelskiej PPR zebrano do kilkuset dokumentów wytworzonych przede wszystkim przez PPR, a także formacje partyzanckie Gwardii Ludowej i Armii Ludowej oraz częściowo inne partie, tj.: SDKPiL, KPP i PPS. Beneficjentem wielu efektów tej działalności było archiwum Wydziału Historii Partii przy KC PPR, w którym zgodnie z decyzjami partyjnego kierownictwa koncentrowano oryginalne dokumenty, także ze szczebla wojewódzkiego, wytworzone w okresie do 1944 r.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działalność dokumentacyjna Wojewódzkiej Komisji Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie w latach 1946-1948
Autorzy:
Czarnota, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631939.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Party’s History Department in the Central Committee of the Polish Worker’s Party, Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party in Lublin, Party’s History Voievodeship Commission, Archive of the Voievodeship Committee of the Polish Worker’s Party, r.
Wydział Historii Partii Komitetu Centralnego Polskiej Partii Robotniczej
Komitet Wojewódzki Polskiej Partii Robotniczej w Lublinie
Wojewódzka Komisja Historii Partii
Archiwum Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Partii Robotniczej
dokumentacja
Opis:
After the Second World War, the Polish Worker’s Party gained absolute political dominance in Poland thanks to the support of the Soviet Union. However, it undertook various tasks which had the power to strengthen and legitimize it in the eyes of the Polish society. It aimed at obtaining support from at least part of Poles and consolidating its ranks, thanks to documenting and popularizing its results. The purpose of the first was to gather a large source database, demonstrating PPR’s tradition of defending the “people” against capitalist oppression and its achievements as a force fighting for the liberation of the Polish people from the German occupation. This activity consisted in collecting dispersed and “evocative” non-existent documents (relations) related to the functioning of the communist underground between 1944 and 1945 and illustrating the earlier development of the so-called revolutionary movement on the Polish territory. In order to carry out these tasks in the party apparatus at central and provincial level, appropriate structures were created. These included the Voivodeship Committee for the History of the Party and the Provincial Committee of the PPR Archive in Lublin. The latter also had a separate range of tasks: the collection and processing of the PPR-generated files. As a result of documentation activities of the historical and archival sector of the Lublin PPR, hundreds of documents produced mainly by the PPR and guerilla formation of the People’s Guard and the People’s Army and some other parties, like SDKPiL, KPP and PPS, were collected. Beneficiary of many effects of this activity was the archive of the Department of History of the Party at the PPR Central Committee, in which according to the decisions of the party leadership there were concentrated the original documents, also from the provincial level, created in the period up to 1944.
Po II wojnie światowej Polska Partia Robotnicza zdobyła absolutną dominację polityczną w Polsce dzięki wsparciu Związku Sowieckiego. Podejmowała jednak różne przedsięwzięcia mające jej władzę umocnić i legitymizować w oczach polskiego społeczeństwa. Uzyskanie poparcia ze strony choćby części Polaków i skonsolidowanie swych szeregów zamierzała osiągnąć m.in. dzięki prowadzeniu działalności dokumentacyjnej i popularyzacji jej rezultatów. Celem tej pierwszej było zgromadzenie obszernej bazy źródłowej, świadczącej o kultywowaniu przez PPR tradycji stronnictw mieniących się obrońcami „ludu” przed kapitalistycznym uciskiem i o własnych jej dokonaniach jako siły walczącej o wyzwolenie narodu polskiego spod niemieckiej okupacji. Działalność ta polegała na zbieraniu rozproszonych i „wywoływaniu” dotąd nieistniejących dokumentów (np. relacji, fotografii), które odnosiły się do funkcjonowania komunistycznego podziemia w okresie do lat 1944/1945 oraz obrazowały wcześniejszy rozwój tzw. ruchu rewolucyjnego na ziemiach polskich. Do realizacji tych zadań w aparacie partyjnym na szczeblu centralnym i wojewódzkim utworzono odpowiednie struktury. Należały do nich Wojewódzka Komisja Historii Partii i Archiwum Komitetu Wojewódzkiego PPR w Lublinie. To ostatnie miało też odrębny zakres zadań, tzn. gromadzenie i opracowywanie akt wytwarzanych na bieżąco przez PPR. W rezultacie działań dokumentacyjnych sektora historyczno-archiwalnego lubelskiej PPR zebrano do kilkuset dokumentów wytworzonych przede wszystkim przez PPR, a także formacje partyzanckie Gwardii Ludowej i Armii Ludowej oraz częściowo inne partie, tj.: SDKPiL, KPP i PPS. Beneficjentem wielu efektów tej działalności było archiwum Wydziału Historii Partii przy KC PPR, w którym zgodnie z decyzjami partyjnego kierownictwa koncentrowano oryginalne dokumenty, także ze szczebla wojewódzkiego, wytworzone w okresie do 1944 r.
Źródło:
Res Historica; 2017, 43
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies