Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Diplomacy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Dyplomacja naukowa jako forma współpracy i rywalizacji w Arktyce
Autorzy:
Łuszczuk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624554.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
scientific diplomacy, diplomacy, international scientific cooperation, Arctic
dyplomacja naukowa, dyplomacja, międzynarodowa współpraca naukowa, Arktyka
Opis:
In the context of the challenges posed by the intensifying effects of climate change and the growing international importance of the Arctic, the question about relationship between scientists and diplomats and political decision-makers in process of shaping and implementing foreign policy has been emerging. This article – based on the concept of scientific diplomacy and analysis of selected examples of interactions between the world of science and world of foreign policy in the Arctic region – indicates the two-dimensional nature of a scientific diplomacy. On the one hand, there is a national dimension – oriented towards the realization of state’s own interests and on the other there is an international dimension oriented towards developing regional cooperation and solving common problems. This specific nature of scientific diplomacy means that it can be perceived both as a instrument of rivalry and a mechanism of cooperation in contemporary international relations.
W kontekście wyzwań wynikających z nasilających się następstw zmian klimatu oraz wzrostu międzynarodowego znaczenia regionu Arktyki pojawia się istotne zagadnienie specyfiki relacji zachodzących współcześnie między naukowcami a dyplomatami oraz politykami w zakresie kształtowania oraz realizowania polityki zagranicznej państwa. W artykule w oparciu o koncepcję dyplomacji naukowej oraz analizę wybranych przykładów interakcji pomiędzy światem nauki oraz polityki zagranicznej w Arktyce wskazuje się na dwuwymiarowy charakter dyplomacji naukowej. Z jednej strony jest to wymiar narodowy – ukierunkowany na realizację partykularnych interesów państw, z drugiej zaś wymiar międzynarodowy – służący rozwojowi współpracy regionalnej i rozwiązywaniu wspólnych problemów. Ta specyficzna natura dyplomacji naukowej oznacza, iż stanowić może ona we współczesnych stosunkach międzynarodowych zarówno instrument rywalizacji, jak też mechanizm współpracy.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2017, 12, 2
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyplomacja na szczycie
Autorzy:
Surmacz, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624763.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy, diplomatic summitry
dyplomacja, szczyt dyplomatyczny
Opis:
Summitry, conducted at the highest level, has become an established part of diplomacy in the 20th and 21st centuries. Summit diplomacy means the regular meetings of heads of state or government, who acts in double legal status: on the one hand they are creators of state’s foreign policy and are responsible for political decision-making; on the other hand they become diplomats responsible for execution of these decisions. The main features of contemporary summitry are: the frequency with which these meetings take place, the degree of their institutionalization and medialization. The articles identifies four different kinds of diplomatic summits: (1) regular summits held in the frame of international organizations, which could be meetings of their organs (European Council summits); (2) institutionalized regular summits which are not backed by any formal organization and are political-economic for a on their own (G7/8 summits); (3) ad hoc summits concerning specific international problems, organized by international organizations or states; (4) ceremonial summits. The article also analyzes advantages and disadvantages of summit diplomacy.
Współcześnie nastąpił wzrost znaczenia tzw. dyplomacji na szczycie, prowadzonej przez głowy państw czy szefów rządów. Dyplomacja na szczycie to spotkanie głów państw lub szefów rządów, którzy posiadają podwójny status prawny: z jednej strony, są kreatorami polityki zagranicznej państwa i są odpowiedzialni za podejmowanie decyzji politycznych, z drugiej zaś strony, stają się zarazem wykonawcami tych decyzji, wchodząc w interakcje dyplomatyczne. Cechami charakterystycznymi współczesnej dyplomacji na szczycie są jej wzrastająca intensywność, coraz większa instytucjonalizacja oraz ogromna medializacja. W artykule podjęto próbę klasyfikacji szczytów dyplomatycznych: (1) regularne szczyty odbywające się w ramach organizacji międzynarodowych, czasami będące posiedzeniami ich organów; (2) zinstytucjonalizowane regularne szczyty stanowiące samoistne fora polityczno-gospodarcze; (3) szczyty organizowane ad hoc przez organizacje międzynarodowe lub państwa, dotyczące konkretnych spraw z zakresu stosunków międzynarodowych; (4) szczyty ceremonialne. Poddano również ocenie ich zalety oraz wady.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2016, 11, 3
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parliamentary Diplomacy – A New Dimension of Contemporary Parliamentarism
Dyplomacja parlamentarna – nowy wymiar współczesnego parlamentaryzmu
Autorzy:
Jaskiernia, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348143.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
parliamentarism
diplomacy
international relations
foreign policy
parliamentary diplomacy
parlamentaryzm
dyplomacja
stosunki międzynarodowe
polityka zagraniczna
dyplomacja parlamentarna
Opis:
The article analyses the phenomenon of parliamentary diplomacy. Although the international activity of parliamentarians was already observed in the 19th century, it did not gain momentum until the 20th and 21st centuries, becoming an important element of international relations. The author indicates which manifestations of the international activity of parliamentarians deserve the name of parliamentary diplomacy and how this phenomenon, analysed in terms of “paradiplomacy”, influences the modification of the functions of modern parliaments, especially in terms of ensuring democratic control over the creation and implementation of the state’s foreign policy.
W artykule analizie poddane zostało zjawisko dyplomacji parlamentarnej. Choć międzynarodowa aktywność parlamentarzystów obserwowana była już w XIX w., to jednak dopiero w XX i XXI w. nabrała dynamiki, stając się istotnym elementem stosunków międzynarodowych. Autor wskazuje, które przejawy międzynarodowej aktywności parlamentarzystów zasługują na miano dyplomacji parlamentarnej oraz jak zjawisko to, analizowane w kategoriach „paradyplomacji”, oddziałuje na modyfikację funkcji współczesnych parlamentów, zwłaszcza w kwestii zapewnienia demokratycznej kontroli tworzenia i realizacji polityki zagranicznej państwa.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 5; 85-101
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bargain Diplomacy in the Syrian Crisis
Autorzy:
Abudayeh, Saad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624654.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy, zero sum game, Syria, Nusra Organization (Front).
Opis:
The Syrian crisis is different from other crisis in the region. There are two basic international players USA and Russia. AS well there are two basic regional players. From the beginning every one observed the huge media that the collapse of the regime is a matter of time. There was money, Arms, insurgents, media, and information which were used against Syria. But Syria survived. The pro Syria basic player Russia depended on several methods. Russia was clever in the diplomacy of bargains to save Syria mainly in the last summer and autumn, 2016.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2017, 12, 1
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proaktywne strategie PR militarnej dyplomacji publicznej USA w Polsce
Autorzy:
Kokowicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687170.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
US military public diplomacy in Poland
POlish-American relations
public diplomacy
PR strategies in US diplomacy.
военная публичная дипломатия США в Польше, польско-американские отношения, публичная дипломатия, PR-стратегии в дипломатии США
Opis:
Public diplomacy is one of the basic element of building a national brand. Creation of a country’s image, especially in an international environment, is a complex process that requires proper planning and, consequently, use of appropriate public relations strategies. Year 2017 was a breakthrough year for Polish0American military relations due to the fact that NATO allied units (including American ones) began to be stationed in Poland at that time. Despite social acceptance for the US military presence in Poland, this fact was a challenge for US military public diplomacy, which faced the task of maintaining positive relations with the host country’s society. In this paper the Autor indicated which PR strategies were used by US military diplomacy in Poland form 14th January 2017 to 13th June 2018, and gives examples of actions taken during the term of office of Ambassador Paul Jones to support Polish-American dialogue and understating.
Dyplomacja publiczna jest jednym z podstawowych elementów budowania marki narodowej.  Budowanie wizerunku, zwłaszcza w środowisku międzynarodowym, jest jednak procesem złożonym, wymagającym odpowiedniego planowania i co za tym idzie - zastosowania odpowiednich strategii public relations.Rok 2017 r. był dla polsko-amerykańskich stosunków militarnych przełomowy z uwagi na fakt, iż wtedy w Polski zaczęły stacjonować odziały sojusznicze NATO (w tym amerykańskie). Mimo akceptacji społecznej dla obecności militarnej USA w Polsce, fakt ten stanowił wyzwanie dla amerykańskiej wojskowej dyplomacji publicznej, przed którą stanęło zadanie podtrzymania pozytywnych relacji ze społeczeństwem kraju przyjmującego.W niniejszej pracy autorka wskazuje, które strategie PR wykorzystywane były przez amerykańską dyplomację wojskową w Polsce w okresie od 14 stycznia 2017 r. do 13 czerwca 2018 r.  oraz podaje przykłady działań podejmowanych w trakcie trwania kadencji ambasadora Paula Jonesa, mających na celu podtrzymanie polsko-amerykańskiego dialogu i zrozumienia.
Публичная дипломатия является одним из основных элементов построения наци- онального бренда. Построение имиджа, особенно в международной среде, является сложным процессом, который требует правильного планирования и, следовательно, использования со- ответствующих стратегий связей с общественностью. 2017 год стал прорывным для польско-а- мериканских военных отношений в связи с тем, что в то время в Польше стали размещаться союзные подразделения НАТО (в том числе и американские). Несмотря на общественное при- знание военного присутствия США в Польше, этот факт стал проблемой для военной публичной дипломатии США, которая столкнулась с задачей поддержания позитивных отношений с обще- ством принимающей страны. В этой статье автор указывает, какие PR-стратегии использова- лись военной дипломатией США в Польше в период с 14 января 2017 года по 13 июня 2018 года, и приводит примеры действий, предпринятых в течение срока полномочий посла Пола Джонса в поддержку Польши. Американский диалог и понимание.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Audiencja publiczna nuncjusza apostolskiego Galeazza Marescottiego na sejmie elekcyjnym 1669 r. Znaczenie i ceremoniał
Autorzy:
Gregorowicz, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040876.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy
ceremonial
election
audience
nunciature
dyplomacja
ceremoniał
elekcja
audiencja
nuncjatura
Opis:
Zwrócenie uwagi na ceremonialne aspekty nowożytnej praktyki dyplomatycznej jest jednym z głównych postulatów współczesnych historyków dyplomacji. Prezentowany artykuł dotyczy okoliczności politycznych i przejawów ceremonialnych udziału nuncjusza apostolskiego Galeazza Marescottiego w audiencji publicznej na sejmie elekcyjnym 1669 r., w wyniku którego wybrany został na króla Michał Korybut Wiśniowiecki. Omówione zostają źródła informacji Stolicy Apostolskiej na temat praktyki politycznej i ceremoniału Rzeczypospolitej w okresie bezkrólewia i elekcji, szczególnie w kontekście nastania w 1668 r., w wyniku abdykacji Jana Kazimierza Wazy, niechcianego przez Rzym nowego bezkrólewia. Zaangażowanie dyplomatyczne papiestwa w obliczu nowej elekcji utrudniały wówczas chłodne relacje nuncjusza z ambitnym prymasem Mikołajem Prażmowskim. Artykuł porusza problem przygotowań do audiencji nuncjusza ze strony obradującego od początku maja 1669 r. sejmu elekcyjnego, demonstrując drugoplanowość tego wydarzenia dla życia politycznego Rzeczypospolitej. Przedstawiony zostaje następnie wjazd dyplomaty na pole elekcyjne oraz szczegółowy przebieg audiencji, której punkt kulminacyjny stanowiło przekazanie papieskich brewiów oraz oracja nuncjusza. Analizie poddano ponadto szlachecką recepcję posłuchania Marescottiego. W artykule podjęto problematykę politycznych, dyplomatycznych oraz widowiskowych funkcji audiencji dyplomatycznej. Posłuchanie przedstawiciela Stolicy Apostolskiej na sejmie elekcyjnym zaprezentowano jako wyraz obopólnej przynależności stron (papiestwa i Rzeczypospolitej) do europejskiego porządku politycznego XVII w.
Paying attention to the ceremonial aspects of the early modern diplomatic practice is one of the main postulates of the historians of diplomacy. The presented article focuses on the political circumstances and ceremonial manifestations of the participation of the apostolic nuncio Galeazzo Marescotti in a public audience at the election sejm of 1669, as a result of which Michał Korybut Wiśniowiecki was elected king. The Holy See’s informational policy regarding the political practice and ceremonial of the Polish-Lithuanian Commonwealth during the interregnum and the election period is discussed, especially in the emergence of a new interregnum in 1668, as a result of the abdication of John II Casimir Vasa. The papacy’s diplomatic involvement towards the new election was at that time hampered by the cold relations between the nuncio and the ambitious primate of the Kingdom Mikołaj Prażmowski. The article also deals with the preparations for the nuncio’s audience at the election sejm that took place from the beginning of May 1669, demonstrating the secondary nature of this event for the political life of the Commonwealth. Then, the diplomat’s entry into the election field is presented, as is the detailed course of the audience, which culminated in the consigning of papal letters and the nuncio’s oration. The noble reception of Marescotti’s audience is also analysed. The article deals with the issues of political, diplomatic, and visual functions of the diplomatic audience. The hearing of the representative of the Holy See at the elective sejm is presented as an expression of the mutual belonging of the parties (the papacy and the Polish-Lithuanian Commonwealth) to the seventeenth-century European political order.
Źródło:
Res Historica; 2021, 52; 109-140
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kancelaria administracji zbiurokratyzowanej. Przedmiot – zakres – model badawczy
Office of Bureaucratic Administration. Subject – Scope – Research Model
Autorzy:
Górak, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33913195.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
office
bureaucracy
documentation system
archival science
diplomacy
kancelaria
biurokracja
system kancelaryjny
archiwistyki
dyplomatyka
Opis:
Artykuł jest próbą analizy i zdefiniowania pojęcia kancelarii zbiurokratyzowanej jako przedmiotu badań. Przez ostatnie sto lat kancelaria była przedmiotem ożywionego zainteresowania nauki polskiej najpierw na potrzeby archiwistyki, a ostatecznie także dyplomatyki i historii administracji. Autor analizuje zjawisko kancelarii pod względem organizacji czynności kancelaryjnych, funkcji organizacji oraz jako system obsługi dokumentowej (system kancelaryjny). Ważnym punktem odniesienia do rozpoznania tego przedmiotu badań jest teoria cyklu życiowego dokumentu. Podsumowaniem rozważań jest zarys modelu monografii kancelarii.
The article is an attempt to analyze and define the concept of a bureaucratic office as a subject of research. Over the last hundred years, the office has been a subject of lively interest of Polish science, first for the needs of archival science, and finally also for diplomacy and history of administration. The author analyzes the phenomenon of the office in terms of the organization of office activities, the functions of the organization, and as a document service system (the office system). An important point of reference for recognizing this subject of research is the theory of the document life cycle. The summary of the considerations is the outline of the monograph model of the office.
Źródło:
Res Historica; 2023, 55; 335-350
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powstanie państwa polskiego w 1918 r. we wspomnieniach dyplomaty Jana Stanisława Łosia
Autorzy:
Marszał, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609144.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
independence
diplomacy
establishment of the Polish state
memories
niepodległość
dyplomacja
powstanie państwa polskiego
wspomnienia
Opis:
The article is about the establishment of the Polish state in the memories of a Polish diplomat, historian, politician and journalist associated with the conservative community Jan Stanisław Łoś (1890–1974). He presented an interesting interpretation of regaining independence by Poland, which he called the “outbreak of Poland”. According to him, Poland “broke out” because it was created spontaneously, unplanned, uncontrolled by anyone. Independence was the result of the Polish national instinct, which spontaneously ordered the Poles to unite and to be independent. The article describes the first days of independence in Lublin, which in November 1918 was the headquarter of the Polish Provisional Government. The Polish diplomat and public official witnessed those events, which accompanied the revival of the independent Polish Republic. J.S. Łoś provided unknown facts and events, which is why his memoirs, written in 1970s, can be considered as a historical source.
Przedmiotem artykułu jest powstanie państwa polskiego we wspomnieniach polskiego dyplomaty, historyka, polityka i publicysty związanego ze środowiskiem konserwatywnym – Jana Stanisława Łosia (1890–1974). Przedstawił on interesującą interpretację odzyskania przez Polskę niepodległości, którą nazwał „wybuchem Polski”. Według niego Polska „wybuchła”, ponieważ powstała spontanicznie, w sposób niezaplanowany, przez nikogo niekontrolowany. Niepodległość była wynikiem polskiego instynktu narodowego, który spontanicznie nakazał Polakom zjednoczyć się i być niepodległymi. W artykule opisano pierwsze dni niepodległości w Lublinie, który był w listopadzie 1918 r. siedzibą Tymczasowego Rządu Polskiego. Polski dyplomata i urzędnik państwowy był świadkiem bezpośrednich wydarzeń towarzyszących odrodzeniu niepodległej Rzeczypospolitej. J.S. Łoś podał nieznane fakty i wydarzenia, dlatego jego pamiętniki, pisane w latach 70. XX w., można uważać za źródło historyczne.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 2
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska dyplomacja wobec Związku Radzieckiego po przewrocie majowym
Polish diplomacy towards the Soviet Union after the May Coup
Autorzy:
Życki, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343676.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sanation
diplomacy
Polish-Soviet relations
non-aggression pact
sanacja
dyplomacja
relacje polsko-sowieckie
pakt o nieagresji
Opis:
Przewrót majowy nie przyniósł początkowo poważniejszych zmian w polskiej polityce zagranicznej, choć pomajowe kręgi rządowe silniej akcentowały ideą prometejską i  koncepcję międzymorza. W stosunkach wzajemnych Warszawy i Moskwy cały czas, tak jak przed 1926 rokiem, prowadzony był dialog na temat polsko-sowieckiego układu o  nieagresji. Głównym punktem spornym było stanowisko Warszawy co do konieczności jednoczesnego zawarcia polsko-sowieckiego paktu o  nieagresji z  analogicznymi porozumieniami Moskwy z: Łotwą, Estonią, Finlandią i  Rumunią. Artykuł przedstawia drogę do porozumienia z  perspektywy Warszawy, przy uwzględnieniu zmieniającej się sytuacji międzynarodowej, w tym wzrostu tendencji faszystowskich w Europie, groźby wojny oraz zmian w polityce wewnętrznej ZSRR. Porozumienie z 25 stycznia 1932 roku i pakt o nieagresji z 25 lipca tegoż roku pomiędzy Polską a ZSRR były szczytowym punktem wzajemnych poprawnych relacji. Późniejsze lata, pakt Ribbentrop – Mołotow, 17 września ukazały, że dyplomacja sanacyjna, nie była wstanie zapobiec utracie przez Polskę niepodległości. Kwestią sporną pozostaje to, czy można było tej katastrofie zapobiec.
The May Coup did not initially bring about any major changes in Polish foreign policy, although the post-May governmental circles put a stronger emphasis on the Promethean idea and the concept of the Intermarium. In mutual relations between Warsaw and Moscow, a dialogue on the Polish-Soviet non-aggression treaty continued, as before 1926. The main point of contention was Warsaw's position on the necessity of concluding a Polish-Soviet non-aggression pact simultaneously with Moscow's analogous agreements with: Latvia, Estonia, Finland and Romania. The article presents the path to the agreement from the perspective  of Warsaw, taking into account the changing international situation, including the rise of fascist tendencies in Europe, the threat of war and changes in the USSR's domestic policy. The agreement of 25 January 1932 and the non-agreement pact of 25 July that year between Poland and the USSR were the high points of mutually correct relations. Later years, the Molotov-Ribbentrop Pact and 17 September showed that Sanation diplomacy was unable to prevent Poland from losing its independence. Whether this catastrophe could have been prevented remains a matter of dispute.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2022, 8, 2; 47-64
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe wyzwania dla współczesnej dyplomacji
New Challenges for Modern Diplomacy
Autorzy:
Polkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056224.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy
meetings
communication
diplomatic system
embassies
allied agreements
expert
dyplomacja
szczyty
komunikacja
system dyplomatyczny
ambasady
porozumienia sojusznicze
eksperci
Opis:
Państwa w zasadzie mogą komunikować się ze sobą jedynie poprzez swoich przedstawicieli. Komunikacja taka odbywa się przede wszystkim za pośrednictwem systemu dyplomatycznego – światowej sieci ambasad i porozumień sojuszniczych. Aby jednak nawiązać (lub wznowić) komunikację między dwoma dowolnymi państwami, muszą one zgodzić się na nawiązanie „stosunków dyplomatycznych”. Dlatego też pojęcie stosunków dyplomatycznych jest kluczem otwierającym drogę do normalnej komunikacji między państwami. Jako takie jest ono podstawowym elementem całego układu międzynarodowego. Praktyka spotkań przywódców politycznych sięga starożytności, ale do XIX wieku rzadko zdarzało się, by władcy spotykali się osobiście. Sytuacja zmieniła się dopiero w XXI wieku, wówczas bowiem takie spotkania „na szczycie” były często organizowane i wyparły wiele tradycyjnych form czy metod dyplomacji. Szczyty takie często są już zinstytucjonalizowane, jak np. coroczne szczyty Grupy G-7, czyli spotkania najbardziej rozwiniętych państw świata. Zarówno ich zorganizowanie, jak i ich przebieg w dużym stopniu zależy od wyników wcześniejszych przygotowań i rozmów dyplomatycznych, ale ostatecznie kierowane są przez ekspertów, którzy wspomagają przywódców państw.
States can, in principle, communicate with each other only through their representatives. Such communication takes place primarily through the diplomatic system – a global network of embassies and allied agreements. However, in order to establish (or re-establish) communication between any two states, they must agree to establish “diplomatic relations”. Therefore, the concept of diplomatic relations is the key that opens the way to normal communication between states. As such, it is a fundamental element of the entire international system. The practice of political leadership meetings dates back to antiquity, but until the 19th century it was rare for rulers to meet in person. The situation changed only in the 21st century, when such “summit” meetings were often organized and replaced many traditional forms and methods of diplomacy. Such summits are often institutionalized, for example, G8, i.e. meetings of the most developed countries in the world. Their organization and course largely depend on the results of previous preparations and diplomatic talks, but ultimately they are led by experts who support the leaders of the state.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2021, 76; 387-421
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La diplomacia china hacia América Latina: bases cooperativas para la iniciativa de la Franja y la Ruta
Autorzy:
Mosquera, Mariano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195670.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Belt and Road Initiative
diplomacy
China
Latin America
omnidirectionality
iniciativa de la Franja y la Ruta
diplomacia
América Latina
omnidireccionalidad
Opis:
En el año 2008 China difundió el Libro Blanco hacia América Latina, sentando las bases políticas de la cooperación omnidireccional con sus dos dimensiones: múltiples áreas de cooperación y aplicación diferenciada por país acorde a sus particularidades. Por otro lado, en el año 2013 China comienza a difundir la iniciativa de la Franja y la Ruta. En este contexto, nos preguntamos: ¿qué bases cooperativas se pueden identificar para la integración de América Latina en la iniciativa de la Franja y la Ruta? El estudio utilizó las categorías del Libro Blanco para analizar las comunicaciones del Ministerio de Relaciones Exteriores de la República Popular China hacia los países de América Latina entre los años 2008 y 2016. El método integró tres enfoques: estudios de agenda, análisis de contenido y análisis semántico-léxico. Como principal resultado, el estudio sobre la agenda diplomática de China hacia América Latina identificó múltiples áreas de cooperación, pero con una aplicación uniforme hacia los países de América Latina. Esto permite pensar en nuevas oportunidades para América Latina y, al mismo tiempo, en desafíos de diferenciación para el intercambio cooperativo en el marco del proyecto de la Franja y la Ruta.
In 2008, China disseminated the White Paper to Latin American countries, laying the political foundations of omnidirectional cooperation with its two dimensions - multiple areas of cooperation and differentiated application by country according to its particularities. On the other hand, in 2013 China begins to spread the Belt and Road Initiative. In this context, our research question is: what cooperative baseline can be identified for the integration of Latin American region in the Belt and Road Initiative? The study used the categories of the White Paper to analyze communications of the Ministry of Foreign Affairs of the People’s Republic of China to the Latin American countries between 2008 and 2016. The method integrated three approaches: agenda studies, content analysis and semantic-lexical analysis. As the main research result, the study on China’s diplomatic agenda towards Latin American countries identified multiple areas of cooperation, but with uniform application to Latin American countries. This allows us to think about new exchange opportunities for Latin American region and, at the same time, about differentiation challenges for cooperative exchange within the framework of Belt and Road project.
Źródło:
Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales; 2020, 10; 15-37
2449-8483
2392-0343
Pojawia się w:
Anuario Latinoamericano – Ciencias Políticas y Relaciones Internacionales
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na rozdrożu europejskiej dyplomacji: Rumunia między Blokiem Centralnym a Ententą (1914–1918)
Autorzy:
Popenko, Yaroslav
Sribnyak, Ihor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053901.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy
Central Bloc
the Entente
Bucharest peace
dyplomacja
Blok Centralny
Entanta
bukaresztańska umowa pokojowa
дипломатия
Центральный блок
Антанта
Бухарестский мир
Opis:
В статье проанализированы основные тенденции переговорного процесса между правительством Королевства Румынии и дипломатическими представителями стран Центрального блока и Антанты во время первой мировой войны. Оказавшись между двумя военно-политическими блоками Бухарест, тем не менее, сумел в период войны воспользоваться преимуществами своего дипломатического балансирования. Благодаря своей внешнеполитической стратегии, правительство Румынии сохранило своё суверенное право на наработку и принятие важнейших решений, в т.ч. и касающихся отстаивания национальных интересов государства. Более того, Румынии удалось существенно расширить свои границы, что стало возможным благодаря кризису и деструкции, которые переживали Австро-Венгрия и Российская империя в течение 1917-1918 гг. В контексте внешнеполитической стратегии королевства в период мировой войны был частично освещен «бессарабский вопрос», а также его роль в реализации Бухарестом проекта создания «Великой Румынии». Кроме того, определены причины подписания, охарактеризовано содержание и последствия Бухарестского мирного договора 1918 г. для расстановки сил в центрально-европейском регионе на завершающем этапе войны. В конечном итоге дипломатическое балансирование румынского политического руководства в период мировой войны дало ему возможность увеличить территорию  Румынии путем присоединения сопредельных территорий (Трансильвании, Бессарабии, Буковины и часть Баната). Постоянно колеблясь в своих «симпатиях» между Антантой и Центральным блоком, Румыния в итоге смогла принять непосредственное участие в создании новой карты Европы на Парижской мирной конференции 1919 г. Воспользовавшись ситуацией, Румыния, с помощью Антанты, стала считать себя своеобразным «хранителем» Европы от проникновения большевистской идеологии дальше на запад.
The main tendencies of the development of the Kingdom of Romania during the First World War were analysed in this article. The stages of the diplomatic negotiations of the Romanian government with the countries of the Central Bloc and the Entente during 1914–1918 years are considered. Bucharest managed to take advantage of its own diplomatic balancing during the war, which wassqueezed between the two military-political blocs. Thanks to its foreign policy strategy, the Romanian government had retained its sovereign right to the development and the acceptance of the most important decisions, and those which were touched of the upholding of the national interests of the state. Moreover, Romania managed to significantly expand its borders, which was possible due to the crisis and the destruction that was passed through Austria-Hungary and the Russian Empire during 1917-1918 years. In the context of the foreign policy strategy of the kingdom during the World War, the «Bessarabian question» is partially covered and which role it played in the realization of the project of the creation of «Great Romania» by Bucharest. In addition, the certain reasons of the signing, the content and the consequences of the Bucharest peace treaty of 1918 year for the alignment of the forces in the Central European region at the final stage of the war were characterized. Ultimately, the authors state that the diplomatic balancing of the Romanian political leadership during the World War gave it the opportunity to gradually but steadily realize the project of the expansion of the state borders at the expense of the contiguous territories.
Artykuł analizuje główne tendencje w procesie negocjacyjnym między rządem Królestwa Rumunii a przedstawicielami dyplomatycznymi krajów Bloku Centralnego i Ententy w czasie I wojny światowej. Znajdując się między dwoma blokami militarno-politycznymi, Bukareszt zdołał jednakw ykorzystać swoje dyplomatyczne balansowanie w czasie wojny. Dzięki strategii polityki zagranicznej rumuński rząd zachował suwerenne prawo do rozwoju i podejmowania ważnych decyzji, m.in.dotyczące obrony interesów narodowych państwa. Ponadto Rumunii udało się znacznie rozszerzyć swoje granice, co stało się możliwe dzięki kryzysowi i zniszczeniom, które objęły Austro-Węgry i Imperium Rosyjskie w latach 1917–1918. W kontekście strategii polityki zagranicznej królestwa w czasie I wojny światowej częściowo podkreślono „kwestię besarabską” oraz jej rolę w realizacji przez Bukareszt projektu stworzenia „Wielkiej Rumunii”. Ponadto określono przyczyny podpisania, scharakteryzowano treść i konsekwencje bukareszckiego traktatu pokojowego w 1918 r. dla układu sił w regionie środkowoeuropejskim w końcowej fazie wojny. Ostatecznie wyrównanie dyplomatyczne rumuńskiego przywództwa politycznego w czasie I wojny światowej dało mu możliwość powiększenia terytorium Rumunii przez aneksję sąsiednich terytoriów (Siedmiogród, Besarabia, Bukowina i część Banatu). Wahając się nieustannie w swoich „sympatiach” między Ententą a Blokiem Centralnym, Rumunia w końcumogła wziąć bezpośredni udział w tworzeniu nowej mapy Europy na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 roku. Korzystając z sytuacji, Rumunia z pomocą Ententy zaczęła uważać się za swego rodzaju „strażnika” Europy przed przenikaniem ideologii bolszewickiej dalej na zachód.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 1; 143-162
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona światowego dziedzictwa kulturalnego i jej znaczenie podczas konfliktów zbrojnych
Protection of World Cultural Heritage and Its Importance during Armed Conflicts
Autorzy:
Polkowska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341421.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
protection of cultural property
armed conflict
diplomacy
cultural and natural heritage
Hague Convention
ochrona dóbr kultury
konflikt zbrojny
dyplomacja
dziedzictwo kulturalne i naturalne
Konwencja haska
Opis:
Niniejszy artykuł wpisuje się w tematykę dotyczącą ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego. Ochrona ta stała się przedmiotem ogólnopolskiej konferencji naukowej zorganizowanej w Poznaniu 20 czerwca 2022 roku pt. „Rola organizacji międzynarodowych w ochronie światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego. Refleksje na tle jubileuszu 50-lecia przyjęcia Konwencji UNESCO o ochronie światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego”. Autorka porusza zagadnienia cywilno-wojskowej ochrony dóbr kultury w razie konfliktu zbrojnego. Stąd w artykule odniesiono się do Konwencji haskiej z 1954 roku na temat ochrony dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego i Protokołu ją zmieniającego. Tematyka ta zyskuje na aktualności również dzisiaj w kontekście trwającej wojny w Ukrainie. Ponadto podjęta została tematyka dyplomacji jako narzędzia służącego do tworzenia regulacji zabezpieczających dobra kultury przed zniszczeniem oraz opisano rolę organizacji międzynarodowych podejmujących to wyzwanie. Wreszcie przedstawiono rolę Polski i innych państw zaangażowanych w proces ratowania dóbr kultury w walczącej Ukrainie.
The article is part of the topic related to the protection of the world’s cultural and natural heritage. This protection became the subject of a nationwide scientific conference organized in Poznań on June 20, 2022, titled: “The role of international organizations in the protection of the world’s cultural and natural heritage. Reflections on the 50th anniversary of adopting the UNESCO Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage”. The author deals with the issues of civil and military protection of cultural property in the event of an armed conflict. Hence, the article refers to the 1954 Hague Convention on the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict and the Protocol amending it. This subject is also relevant today in the context of the ongoing war in Ukraine. The article also deals with the subject of diplomacy as a tool for creating regulations securing cultural property against destruction and describes the role of international organizations taking up this challenge. Finally, it presents the role of Poland and other countries involved in the process of saving cultural goods in the fighting Ukraine.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2023, 78; 155-170
0239-4251
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michał Hanel from Lviv: the Physician and Legate of the Jagiellons
Michał Hanel ze Lwowa – lekarz i poseł Jagiellonów
Autorzy:
Janakowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374084.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Hanel
Lviv
Bologna
diplomacy
dynasty of the Jagiellons
Władysław II
Zygmunt I
Zapolya
Hungary
Buda
medicine
Esztergom
Lwów
Bolonia
dyplomacja
Jagiellonowie
Węgry
medycyna
Ostrzyhom
Opis:
Niniejszy artykuł jest próbą prezentacji postaci i awansu społecznego Michała Hanela, nobilitowanego obywatela Lwowa, doktora medycyny Uniwersytetu Bolońskiego, nadwornego lekarza króla Czech i Węgier Władysława II Jagiellończyka, a także archiprezbitera kościoła NMP w Budzie i prepozyta kościoła św. Stefana w Ostrzyhomiu.Kariera Michała Hanela w strukturach dworskich i hierarchii kościelnej jest przykładem silnych związków miedzy królestwami Polski, Czech i Węgier pod panowaniem dynastii Jagiellonów oraz możliwych ścieżek awansu społecznego i majątkowego na przełomie XV i XVI w. Działając ponad granicami królestw brał czynny udział w polityce dynastycznej Jagiellonów. Jako poseł i dyplomata uczestniczył w kreowaniu królewskich mariaży oraz przekazywał poufne informacje miedzy dworami w Budzie i Krakowie. Pełniąc wieloletnią funkcję osobistego lekarza i spowiednika króla Władysława II Jagiellończyka stał się postacią o niemałym znaczeniu dla bieżącej polityki Królestwa Węgier oraz relacji polsko-węgierskich w pierwszych dekadach XVI w.Celem prezentowanego artykułu jest odtworzenie na podstawie rozproszonych i niejednoznacznych źródeł drogi awansu Michała Hanela, a następnie porównanie jej z rozpoznanymi już w historiografii przykładami awansu międzystanowego i przedstawienie wypracowanych wniosków w postaci dość powszechnego ‘studium przypadku’. Równorzędnym celem moich rozważań jest także dyskusja z popularnymi tezami dotyczącymi hermetycznego podziału stanowego w Europie Jagiellonów.
This article is an attempt to present the Michał Hanel’s biography and the history of his social advancement. He was ennobled citizen of Lviv and medicine doctor who became the archpriest of Buda church and the provost of Esztergom as well as the personal doctor of Władyslaw II Jagiellon, the king of Hungary and Czech.Hanel’s career in court structures and church hierarchy is an example of strong relationships between Polish Kingdom, Hungarian Kingdom and Czech Kingdom under the rule of Jagiellonian dynasty and also an example of the possibilities of social and economic advancements in the first half of the 16th century. Hanel participated in the institution of dynasty marriages and as an envoy he carried classified messages between Buda and Krakow. As a longtime confessor and personal doctor of Władysław king, he became a figure salient for the current affairs in the Kingdom of Hungary, and Polish-Hungarian relations in the early decades of the 16th century.The main aim of this article is to reconstruct the way in which Hanel advanced in social circles. The next step is to compare the said way to other examples of social advancement known to historiography. The results of my research are presented in the form of case study. Moreover, another, equally important aim of the study is to contribute to the debate on the division of estates in Europe in the Jagiellonian period. I hope that this article will serve to start investigation into the biography of Michał Hanel and the history of his family.
Źródło:
Res Historica; 2020, 49; 179-205
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody tranzytu poczty dyplomatycznej w prawie międzynarodowym publicznym
Autorzy:
Niewęgłowski, Krzysztof Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617459.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
diplomacy, diplomatic bag, diplomatic courier, International Law Commission, Vienna Convention on Diplomatic Relations,
dyplomacja
Komisja Prawa Międzynarodowego
Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych
kurier dyplomatyczny
poczta dyplomatyczna
Opis:
A properly functioning institution of diplomatic bag is the sine qua non of effective operation of diplomatic missions. There is no legal definition of diplomatic bag in international law however, this problem was repeatedly raised by representatives of the doctrine and by the International Law Commission. In communicating with the Government and the other missions and consulates of the sending State the mission may employ all appropriate means, including diplomatic couriers also as courier ad hoc or so – called captain’s mail.
Prawidłowo funkcjonująca instytucja poczty dyplomatycznej jest elementem niezbędnym do skutecznej działalności misji dyplomatycznych. W Konwencji brak jest definicji poczty dyplomatycznej, jednakże ten problem był wielokrotnie podnoszony przez przedstawicieli doktryny jak i przez Komisję Prawa Międzynarodowego. W porozumiewaniu się z rządem czy innymi podmiotami misja może używać wszelkich odpowiednich środków, w szczególności przy pomocy kuriera dyplomatycznego, również ad hoc czy tzw. poczty kapitańskiej.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2019, 22, 42
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies