Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ROMAN LAW" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 45
Tytuł:
PERSPEKTYWA BADAŃ NAD PRAWEM RZYMSKIM W KONTEKŚCIE PRAWA MUNICYPALNEGO
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663821.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
teaching of Roman law
municipal law
inscriptions
contemporary inspirations of Roman law.
prawo rzymskie
dydaktyka i nauczanie prawa rzymskiego
prawo municypalne
inskrypcje
współczesne inspiracje prawem rzymskim.
Opis:
Progress in technology is having more and more of an impact on law studies. More and more young lawyers are working on legal problems using the comparative legal method, but they are also using different interdisciplinary methods. Interdisciplinary research is being done on subjects involving combinations of economics, psychology, biology or computer science. In this respect historical studies are being marginalized more and more, as can be seen, for example, by the tendency of law schools to reduce the number of teaching hours for the history of law, including Roman law. So we should be looking for problems which the positivists could use to build up their arguments. Municipal law, which can be an inspiration for contemporary solutions, such as theintroduction of the term of ofce for local government bodies, offers a promising area of study in this respect.
Rozwój techniki i technologii wywiera coraz większy wpływ na nauki prawne. Młodzi prawnicy coraz częściej zajmują się problemami prawnymi z zastosowaniem metody prawnoporównawczej, ale też sięgają do interdyscyplinarności, czego rezultatem są opracowania z pogranicza ekonomii, psychologii, biologii czy informatyki. W tej optyce nauki historyczne coraz bardziej są marginalizowane, co widać chociażby po tendencji zmniejszania liczby godzin dydaktycznych dla historii prawa, w tym dla prawa rzymskiego. Konieczne jest zatem poszukiwanie takich problemów, które mogą być potencjalnym elementem w budowaniu argumentacji przez pozytywistów. Niewątpliwie takim obszarem jest prawo municypalne, które może być inspiracją dla współczesnych rozwiązań, jak chociażby wprowadzenie kadencyjności organów samorządowych.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„POLSKI PAPINIAN” ‘REDIVIVUS’. CZY WARTO DZISIAJ TŁUMACZYĆ I WYDAWAĆ STANISŁAWA WRÓBLEWSKIEGO ZA GRANICą?
Autorzy:
Marzec, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664186.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
Stanisław Wróblewski
the Polish Papinian
Roman law in Poland.
Prawo rzymskie
Polski Papinian
Prawo rzymskie w Polsce.
Opis:
This paper presents an outline of the life and scholarly achievements of the eminent Polish lawyer Stanisław Wróblewski (1868-1938), professor of Roman and civil law at the Jagiellonian University. He wrote a series of brilliant studies on legal issues, but few of them are known in the international milieu of law scholars, because he published in Polish. In 1899 he published Posiadanie na tle prawa rzymskiego, on ownership and usucaption in the light of Roman law, where he presented the opinion that usucaption deserved the status of a right, just like ownership. In 1916 and 1919 Wróblewski published his unfinished opus magnum, Zarys wykładu prawa rzymskiego (An Outline of Roman Law), which is regarded as a major intellectual achievement in the legal sciences, but remains largely unknown because it was published in Polish. This paper concludes with an appeal for an English edition of Wróblewski’s works as part of the world’s heritage of legal culture.
.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
NAJSTARSZE ANGIELSKIE TŁUMACZENIE ‘INSTITUTIONES’ JUSTYNIANA
Autorzy:
Korporowicz, Łukasz Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663957.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
Justinian
England
translation.
prawo rzymskie
Justynian
Anglia
tłumaczenie.
Opis:
The scholarship on Roman law in English has accumulated a great number of the translations of the legal sources, including the Justinianic sources. Justinian’s Institutions were translated nine times in the 19th and 20th centuries alone. Te earliest English translation of this opus was published in 1756. Te translator was George Harris, an English civil lawyer, ecclesiastical judge and chancellor of several Church of England dioceses.Harris’ translation, which went through several editions and re-issues, also contained the translator’s invaluable commentaries and notes on the similarities and differences between English and Roman law. Te modern reader may be surprised by the abundant bibliography Harris cites.Harris’s translation received good English and Continental reviews.
Romanistyka angielskojęzyczna doczekała się licznych przekładów źródeł prawa, w tym wielu tłumaczeń źródeł justyniańskich. Instytucje Justyniana w samym XIX i XX w. doczekały się dziewięciu przekładów. Najstarsze angielskie tłumaczenie tego dzieła opublikowane zostało jednak już w roku 1756. Jego autorem był angielski cywilista, sędzia kościelny oraz kanclerz wielu anglikańskich diecezji George Harris.Przekład, który był wielokrotnie wznawiany, obejmował bardzo wartościowe komentarze i uwagi tłumacza dotyczące podobieństw i różnic prawa angielskiego i rzymskiego. Współczesnego czytelnika zaskakuje również bogactwo wykorzystanej przez G. Harrisa literatury przedmiotu.Warto odnotować także, że tłumaczenie G. Harrisa spotkało się z przychylnymi reakcjami recenzentów pracy zarówno w Anglii, jak i na kontynencie.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KILKA UWAG O KARZE MUTYLACYJNEJ WYKONANEJ WOBEC RZYMSKIEGO BANKIERA (NA MARGINESIE VITA GALBAE 9)
Autorzy:
Niczyporuk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663815.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
nummularius, Roman law
Roman public law
Roman bankers
the Emperor Galba
mutilation.
nummularii
prawo rzymskie
publiczne prawo rzymskie
bankierzy rzymscy
cesarz Galba
kara mutylacyjna.
Opis:
The aim of this article is to present the nummularii, one of several ancient Roman entities engaged in banking. One of the many duties entrusted to them was to examine and determine the nobility of gold and silver coins. This was the activity carried out by the protagonist of a story in Suetonius’ Life of Galba (9). This particular nummularius was a fraudster, and the future emperor punished him by having his hands cut off. To make the sentence even more stringent, Galba ordered the severed hands nailed to the table on which the double-dealing nummularius had carried out his dishonest business.
Celem artykułu jest wyjaśnienie roli i znaczenia kary mutylacyjnejwykonanej na bankierze (nummularius) na podstawie relacji Swetoniusza.Nummularii byli jednym z wielu podmiotów zajmujących się działalnością bankierską w starożytnym Rzymie. Do podstawowych obowiązków, jakie były im powierzone, należało badanie szlachetności metalu, z którego były wykonane monety, oraz ustalanie wartości wybitych monet złotych i srebrnych. Taką aktywność bankierską wykonywał bohater relacji Swetoniusza z żywotu Galby. Przyszły cesarz rozkazał obciąć ręce bankierowi (nummularius) nieuczciwie zmieniającemu pieniądze. By pokazać jeszcze większą surowość kary, zarządził przybicie obciętych rąk do stołu, na którym ów bankier dokonywał nieuczciwych operacji.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘LEGES LIBITINARIAE’ I PRAWNE REGULACJE RZYMSKIEGO PORZĄDKU POGRZEBOWEGO
The ‘leges libitinariae’ and legal regulations for Roman funeral rites
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096774.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; pogrzeby; regulacje prawne.
Roman law; funeral order; legal regulation.
Opis:
Pierwotne podstawy prawne rzymskiego porządku pogrzebowego tworzyły normy sakralne, ustawy królewskie (leges regiae) oraz ustawa XII tablic (tab. 10). Ważną rolę odgrywały zawsze obyczaje przodków (mores maiorum). Ponadto edykty pretorskie oraz konstytucje i ustawy cesarskie (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Znaczenie miały również inskrypcje nagrobkowe jako indywidualny akt prawny, tworzący uprawnienia dla fundatora grobowca i oznaczonych w inskrypcji osób (jako tzw. leges datae). Osobne miejsce zajmują leges libitinariae. Nazwa pochodzi od Libitiny – rzymskiej bogini związanej z pogrzebami. Historycznie pierwsza poświadczona jest lex Lucerina z lat 314-250 r. p.n.e., najlepiej znane są lex Puteolana libitinaria oraz lex Cumana libitinaria (z czasów cesarza Augusta). Zawierają one lokalne przepisy, dotyczące zamówień na usługi pogrzebowe oraz wykonywanie wyroków śmierci. Ponadto nakazywały usuwanie porzuconych zwłok z miejsc publicznych. Kontrolę nad przestrzeganiem przepisów ustawowych sprawowali głównie edylowie. Z badań wynika, że prawne regulacje porządków pogrzebowych były już od początku republiki dobrze znane w samym Rzymie i w miastach municypalnych.
Originally, the legal grounds for Roman funeral rites were formulated by religious provisions, royal laws (leges regiae) and the Twelve Tables. Another important set of practices were ancestral customs (mores maiorum), as well as the praetorian edicts and imperial constitutions and laws which came in force later (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Tomb inscriptions were important as well, because they were regarded as the legal acts creating the rights (leges datae) of the tomb’s founder and the persons mentioned in the inscription. Te Leges Libitinariae hold a special position. The name is derived from Libitina, the Roman goddess associated with funerals. Historically, the first of these laws on record is lex Lucerina, dated to 314-250 BC, but the best known are lex Puteolana Libitinaria and lex Cumana Libitinaria, which are dated to the reign of Augustus. They contain local regulations on undertakers’ services and the execution of death sentences. They also contain orders for the disposal of corpses abandoned in public places. Usually, the magistrates responsible for seeing to the observation of provisions relating to burials were the aediles. This research shows that the legal regulations governing funerals were well established in the city of Rome and the municipalities already by the early Republic.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 121-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘ALE I PRAWA POLSKIE NIE Z INNEGO TEŻ źRóDŁA CZERPANE BYŁY’, CZYLI O ZAPOMNIANYM GŁOSIE NA TEMAT ROLI PRAWA RZYMSKIEGO W PRZEDROZBIOROWEJ RZECZYPOSPOLITEJ
Autorzy:
Godek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663809.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
pre-partitional Poland
Polotsk University.
prawo rzymskie
przedrozbiorowa Rzeczpospolita
Akademia Połocka.
Opis:
In 1818 Jozafat Zaleski, a Pole lecturing in law at Polotsk University, published a treatise on lawyers’ need of knowledge of Roman law, addressing the controversial issue of the importance of Roman law in the pre-partitional Poland. He took the view that Roman law had a signifcant impact on Polish law, in particular upon the Statutes of Casimir the Great, the Lithuanian Statute and municipal law.
Jozafat Zaleski, wykładowca prawa w Akademii Połockiej, w opublikowanej w 1818 r. rozprawie o potrzebie znajomości prawa rzymskiego przez prawników odniósł się do spornego problemu znaczenia tego prawa w dawnej Polsce. Autor wyraził pogląd o silnym wpływie prawa rzymskiego na prawo polskie, a zwłaszcza na Statuty Kazimierza Wielkiego, Statut litewski oraz prawo miejskie.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
EPIGRAFIKA W WARSZTACIE BADACZA USTROJU RZYMSKIEGO – ‘CASE STUDY’
Autorzy:
Wiewiorowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663825.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
epigraphy
Roman law
Late Antiquity
vicarius
Odessos.
epigrafka
prawo rzymskie
późny antyk
wikariusz, Odessos.
Opis:
This article discusses a Late Roman Greek Christian epitaph discovered in ancient Tomis (now the Romanian city of Constanţa: SEG 19-463 = IGLR no 47 = SEG 28-625). This epitaph commemorates a certain Ὠδυσιτᾶνος βικάρι(ο)ς Markellos. I summarise the discussion concerning Markellos and his ofce. According to the Romanian scholar Ion Barnea and some modern scholars, Markellos might have been the vicarius of Odessos (modern Varna) who governed the provinces of Moesia Secunda and Scythia Minor in the period between the abolition of the office of vicarius for Trace in the late 5th century and the establishment of the quaestura Iustiniana exercitus in 536 AD. The Bulgarian scholars Velizar Velkov and Veselin Beševliev claim that Markellos was a clergyman born in Odessos who died in Tomis – and this opinion is widely held, while according to the Prosopography of the Later Roman Empire Markellos might have been the deputy of a military officer from Odessos. In my opinion Markellos most probably came from Odessos, but it is impossible to ascertain what kind of vicarius he could have been. I conclude my article with an observation that this inscription is a good example of the importance and limitations of juridical epigraphy, showing the need for modern epigraphical methods in Roman law studies.
Tekst analizuje późnorzymskie chrześcijańskie epitafium w języku greckim, znalezione w rumuńskim mieście Constanţa (starożytne Tomis: SEG 19-463 = IGLR no 47 = SEG 28-625). Upamiętnia ono Markellosa, który był Ὠδυσιτᾶνος βικάρι(ο)ς. Autor streszcza dyskusję poświęconą Markellosowi i urzędowi, który pełnił. Według rumuńskiego badacza Ion Barnea i niektórych innych uczonych Markellos mógł być wikariuszem Odessos (współczesna Warna), który zarządzał dolnodunajskimi prowincjami Mezja Sekunda i Scytia Mniejsza w okresie pomiędzy likwidacją wiakriatu Tracji w końcu V wieku a utworzeniem quaestura Iustiniana exercitus w 536 r. Bułgarscy badacze Velizar Velkov i Veselin Beševliev sformułowali najpopularniejszy dzisiaj pogląd, że Markellos był wikariuszem w strukturach kościelnych, urodzonym w Odessos, który zmarł w Tomis. Odosobnioną hipotezę zaprezentowano w Prosopography of the Later Roman Empire; według niej Markellos mógł być vicarius, zastępcą trybuna wojsk rzymskich z Odessos. Autor dowodzi, że najprawdopodobniej Markellos urodził się w Odessos ale nie można przekonywująco ustalić jakim był rodzajem wikariusza. W konkluzjach podkreśla, że inskrypcja jest przykładem znaczenia i ograniczeń epigrafiki prawniczej, wskazując na potrzebę wykorzystywania metod współczesnej epigrafki w badaniach nad prawem rzymskim.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2019, 19, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘CONTRA IUS PRONUNTIARE’. SULL’INVALIDITÀ DELLA SENTENZA CONTRARIA A DIRITTO NELLA RIFLESSIONE GIURISPRUDENZIALE TARDOCLASSICA
Autorzy:
Tuzov, Daniil
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663857.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Roman law
cognitio extra ordinem
Roman civil trial
sententia contra ius
sententia contra constitutiones
nullity of judgment
Opis:
‘Contra ius pronuntiare’. Nieważność wyroku sprzecznego z prawem w późnoklasycznej myśli prawniczejStreszczeniePrzedmiotem rozważań jest kwestia nieważności wyroku sprzecznego z prawem w rozważaniach jurystów okresu późnoklasycznego. Wydaje się, że jurysprudencja rzymska nie wykształciła w pełni reguły dotyczącej wyroków sprzecznych z konstytucjami, czy, bardziej ogólnie, z prawem. Juryści rozstrzygali w takich przypadkach kazuistycznie, a ich opinie były często sprzeczne. Wprowadzone przez Macrona (D. 49,8,1,2) rozróżnienie na wyroki contra ius constitutionis oraz contra ius litigatoris było tylko jednym z możliwych kryteriów stwierdzenia nieważności, a nie wyrazem powszechnej opinii jurystów.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izydor z Sewilli o prawie wojskowym (Etym., 5,7,1-2). Kilka uwag na temat polskiego przekładu części prawnej „Etymologii” (Izydor z Sewilli, O prawach, opracowanie Antoni Dębiński, Maciej Jońca, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin 20
Isidore of Seville on military law (Etym., 5.7.1-2): A few remarks on the Polish translation of the legal part of the Etymologies (Izydor z Sewilli, „O prawach”, opracowanie Antoni Dębiński, Maciej Jońca, Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego,
Autorzy:
Faszcza, Michał Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096772.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Izydor z Sewilli; prawo wojskowe; dyscyplina wojskowa; prawo rzymskie.
Isidore of Seville; military law; military discipline; Roman law.
Opis:
Autor przedstawił propozycję alternatywnego tłumaczenia trzech passusów z „Etymologii” Izydora z Sewilli odnoszących się do rzymskiego prawa wojskowego. Stanowi ona nawiązanie do pierwszego polskiego przekładu „części prawnej” tego dzieła, wydanego w 2021 r. Dzieło Izydora jest rzadko wykorzystywane w polskich badaniach nad rzymską dyscypliną wojskową, dlatego też autor żywi nadzieję, że ukazanie się polskojęzycznego wydania „Etymologii” przyczyni się do zmiany tego stanu rzeczy.
The author presents an alternative translation of three passages on Roman military law from the Etymologies of Isidore of Seville. The text refers to the first Polish translation of the legal part of the edition of the Etymologies, which was published in 2021. The work of Isidore is rarely used in Polish research on Roman military discipline, so hopefully this edition will help to improve the situation.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 281-287
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘PRIMUM NON NOCERE’. KAZIMIERZ KOLAŃCZYK WOBEC REFORMY STUDIÓW PRAWNICZYCH Z 1975 R.
‘Primum non nocere’: Kazimierz Kolańczyk on the 1975 Reform of Law Studies in Poland
Autorzy:
Nancka, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096753.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Kazimierz Kolańczyk; prawo rzymskie; studia; nauczanie.
Kazimierz Kolańczyk; Roman law; undergraduate courses of study; education.
Opis:
Od roku 1975 zaczął obowiązywać nowy program studiów prawniczych, który wywodził się z projektu firmowanego przez Jana Baszkiewicza. Zakładał on jako podstawową „zasadę elastyczności”, która miała oznaczać między innymi swobodę wydziałów w kształtowaniu sekwencji przedmiotów w toku studiów. Projekt przewidywał jednak również daleko idące modyfikacje w zakresie przedmiotów, które znalazły się w programie. Jedną z takich zmian była likwidacja prawa rzymskiego w ramach przedmiotów wykładanych na studiach prawniczych. Ta modyfikacja spotkała się ze sprzeciwem środowiska romanistów i historyków prawa. W niniejszym artykule zwrócono uwagę na kwestię postrzegania tej reformy przez Kazimierza Kolańczyka, jednego z czołowych badaczy prawa rzymskiego w powojennej Polsce. Ten uczony w wystąpieniu podczas posiedzenia Rady Wydziału Prawa i Administracji UAM w Poznaniu w dosadny sposób skrytykował planowaną reformę. Spostrzeżenia tego uczonego, zawarte w nieznanym dotąd szerszemu gronu odbiorców wystąpieniu, stanowią ważne źródło związane z postrzeganiem przez środowisko naukowe reformy studiów wprowadzonej w życie w 1975 r. W opracowaniu przedstawione zostały również założenia tej reformy, a także okoliczności związane z jej przygotowywaniem.
In 1975, a new curriculum for law studies was introduced in Polish universities. It was designed by Jan Baszkiewicz and was based on the principle of flexibility, which meant that law faculties were given a considerable extent of discretion with regard to arranging the sequence of subjects undergraduate students were to take. However, the new curriculum envisaged far-reaching modifications to the subjects on the syllabus. One of these changes was that Roman law was dropped from the syllabus, which met with a considerable amount of protest from the scholars of Roman law and historians of law. This article focuses on the way the reform was seen by Kazimierz Kolańczyk, one of the leading Romanists in postwar Poland. Kolańczyk was highly critical of the prospective reform and voiced his criticism during a sitting of the Council of the Faculty of Law and Administration of the Adam Mickiewicz University in Poznań. His comments in a previously relatively unknown speech are an important source on the way the academic community reacted to the 1975 reform. This article also presents the principles underlying the reform and the circumstances in which it was drafted.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 41-63
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bona fides praescriptio. Kanon 41 (Quoniam omne) IV Soboru Laterańskiego (1215) a prawo rzymskie
Bona fide praescriptio. Canon 41 Quoniam omne of the Fourth Lateran Council (1215) and Roman Law
Autorzy:
KORPOROWICZ OPS, ŁUKASZ JAN
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662012.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Prawo rzymskie; prawo kanoniczne; zasiedzenie; dobra wiara; IV Sobór laterański
Roman law; Canon law; prescription; good faith; Fourth Lateran Council
Opis:
According to the common opinion the canonical rule that requires good faith throughout the whole period of the prescription was introduced in can. 41 Quoniam omne of the Fourth Lateran Council in 1215. It is believed also that the rule is a denial of Roman legal maxim mala fides superveniens non nocet. It this article an author is presenting the history of the fides requirement in Roman law as well as in the canon law until the times of Quoniam omne. The analysis proves that the opinion that the bona fides rule appeared suddenly in early 13th century is false. The promulgation of the can. 41 was preceded by the long lasting tradition of the Church which implied the need of a good faith. The origins of such legal solution can be traced already in the proceedings of the ancient councils.  
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2018, 61, 1; 169-183
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘QUAESTOR POPULI ROMANI AD PRAETOREM IN IUS VOCARI POSSET’? UWAG KILKA NA TLE FRAGMENTU GELL. 13,13
‘Quaestor populi Romani ad praetorem in ius vocari posset?’ A Few Remarks on Gell. 13,3
Autorzy:
Kołodko, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096670.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kwestor; magistratura rzymska; prawo rzymskie; odpowiedzialność urzędnika w trakcie trwania kadencji.
quaestor; Roman magistrates; Roman law; a Roman magistrate’s liability during his term of ofce.
Opis:
Niniejsze opracowanie koncentruje się na problematyce dokonania in ius vocatio przez pretora wobec kwestora. Przedmiotem analizy jest przede wszystkim fragment z dzieła Noctes Atticae Aulusa Gelliusa, w którym to antykwarysta wskazał, że kazus pozwanego kwestora budził zainteresowanie jurysprudencji klasycznej nie tylko w sferze teoretycznej, lecz także praktycznej. Prowadzone rozważania pozwoliły wykazać, że wykształcona w okresie republikańskim zasada braku immunitetu procesowego przez magistratus minores miała także zastosowanie w czasach współczesnych Gelliusowi (II n.e.).
This article focuses on the praetor’s performance of in ius vocatio in proceedings against a quaestor. I examine a passage from Aulus Gellius’ Attic Nights, in which he says that Roman jurisprudence was particularly interested in cases involving the prosecution of a quaestor, not only theoretically, but also from the practical aspect. My study shows that the rule established in the Republican period whereby minor magistrates did not enjoy legal immunity was still applicable in Gellius’ times (the 2nd century AD).
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 7-21
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘LEX OSCA TABULAE BANTINAE’ TEKST – TŁUMACZENIE – KOMENTARZ
Lex Osca Tabulae Bantinae’: Text, Polish Translation and Commentary
Autorzy:
Sitek, Bronisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096653.pdf
Data publikacji:
2021-03-13
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
ustawa municypalna; pierwotne ludy Italii; prawo rzymskie; ekspansja kultury rzymskiej.
municipal act; original peoples of Italy; Roman law; expansion of Roman culture.
Opis:
Zachowany fragment ustawy municypalnej lex Osca Tabulae Bantinae jest przykładem polityki Rzymu w stosunku do pierwotnych kultur na południu Italii. Rzymianie zachowywali język oraz lokalne zwyczaje, wprowadzając jednocześnie rzymskie regulacje prawne, stanowiące podstawą organizacji i funkcjonowania miasta. Historia tej ustawy jest również przykładem, w jaki sposób redagowano i zapisywano teksty prawne na przełomie II i I w. po Chr.
The extant passage of the municipal act known as the lex Osca Tabulae Bantinae is an example of Roman policy on the primitive cultures of southern Italy. The Romans kept the language and local customs but introduced Roman legal regulations, which provided the grounds for the organization and operations of local municipalities. The history of this act is also an example of how legal texts were edited and written at the turn of the first and second centuries AD.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 1; 325-348
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
ZASADY ODPOWIEDZIALNOŚCI PRAWNEJ TZW. SZTUCZNEJ INTELIGENCJI NA PODSTAWIE RZYMSKICH REGULACJI DOTYCZĄCYCH NIEWOLNIKÓW
Principles of the Liability of Artificial Intelligence on the Basis of the Roman Regulations on Slaves
Autorzy:
Oręziak, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096674.pdf
Data publikacji:
2021-06-24
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
sztuczna inteligencja; prawo rzymskie; odpowiedzialność prawna; prawo nowych technologii; niewolnicy.
artifcial intelligence; Roman law; liability; the law on new technologies; slaves.
Opis:
Niniejszy artykuł dokonuje podejścia analitycznego dotyczącego możliwości implementacji zasad odpowiedzialności prawnej niewolników na płaszczyznę prawa nowych technologii w postaci tzw. sztucznej inteligencji. W pierwszej kolejności wyjaśniono zakres przedmiotowy supozycji badawczej w ramach uwag wprowadzających, gdzie przedstawiona została istota problemu naukowego. Następnie, biorąc pod uwagę określony porządek metodologiczny, uznano za celowe dokonanie aproksymacji pojęcia SI oraz przedstawienia jej znaczenia w politykach krajowych, wraz z przedstawieniem postulatów de lege ferenda w tych zakresach. Powyższe ułatwiło zrozumienie pełnego zakresu przedmiotowego pojęcia SI i w konsekwencji umożliwiło przejście do prezentacji zasad odpowiedzialności niewolników w prawie rzymskim. W związku z tym osiągalne stało się podjęcie próby implementacji tychże zasad na obszar wyznaczony specyfiką SI, gdzie w formie postulatów de lege ferenda zaproponowano przyczynek zasad odpowiedzialności prawnej SI na podstawie rzymskich regulacji dotyczących niewolników z niezbędnymi zmianami wynikającymi z aktualnego pojmowania prawa. Artykuł kończy się zwięzłym podsumowaniem zawierającym autorskie spostrzeżenia w badanej materii, wraz z niezbędnymi postulatami de lege ferenda.
This article takes an analytical approach to the possibility of applying the principles holding in Roman law on the liability of slaves to the modern law on new technologies, or more precisely the law on Artificial Intelligence. In my introductory remarks, I present the scope of the hypothesis I use for my study. Next, I adopt a specific methodological order, give an outline of the concept of AI, present its significance for national policy, and propose the new legislation which I consider should be brought in to regulate AI. This helps me to arrive at a better understanding of the full scope of AI, and consequently to pass on to a presentation of the principles of the liability of slaves in Roman law, which lets me apply these principles to the specificity of AI. Using the provisions of Roman law on the liability of slaves as a model, I present a set of postulates for new legal provisions to regulate liability in the context of AI, of course with all the due modifications needed to adjust my argument to the current understanding of the law. The article concludes with a summary of my observations and the amendments I consider necessary to the current law on AI.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 2; 41-70
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coitus w rzymskim prawie małżeńskim
Coitus in Roman marriage law
Autorzy:
Sacher, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21151068.pdf
Data publikacji:
2023-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
małżeństwo w prawie rzymskim
definicja małżeństwa
konsensualizm
akt
marriage in Roman law
definition of marriage
consensualism
marriage act (coitus)
aims of Roman marriage
ancient Roman legislation
Opis:
Artykuł zatytułowany „Coitus w rzymskim prawie małżeńskim” poświęcony jest wartości prawnej, jaką prawo rzymskie przypisywało obcowaniu płciowemu między małżonkami – obywatelami rzymskimi. Analizie poddano źródła prawa rzymskiego w zakresie przyczyny sprawczej zawarcia małżeństwa, wymogi prawne zawarcia małżeństwa rzymskiego ze szczególnym uwzględnieniem wymogu osiągnięcia przez nupturientów określonego wieku. Następnie analizowane jest ustawodawstwo rzymskie, które nakładało na obywateli obowiązek zawierania małżeństw i posiadania potomstwa, między innymi w celu realizacji planów demograficznych państwa rzymskiego. Wreszcie wnioski i konkluzja podsumowują ustalenia poczynione w tej kwestii.
The article entitled “Coitus in Roman marriage law” is devoted to the legal value that Roman law attributed to sexual intercourse between spouses – Roman citizens. The sources of Roman law with regard to the causal cause of marriage, the legal requirements for a Roman marriage with particular reference to the requirement for the nupturients to reach a certain age, are analysed. The Roman legislation that imposed an obligation on citizens to marry and produce offspring, inter alia for the implementation of the demographic plans of the Roman state, is then analysed. Finally, the conclusions and conclusion summarise the findings made on the issue.
Źródło:
Ius Matrimoniale; 2023, 34, 1; 63-82
1429-3803
2353-8120
Pojawia się w:
Ius Matrimoniale
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 45

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies