Temat: Human Person - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Cardinal Stefan Wyszynski as the defender of truth, freedom and justice in the period of communist enslavement of Poland
Autorzy:: Buczek, Jerzy
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/512022.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: Wyszyński
primate
man
human person
family
nation
state
church
truth
dignity
freedom
justice
love
defender
personal dimension
rights and duties
Opis:: Cardinal Wyszyński was a defender of every individual, family, nation and Church during the time of communist enslavement of Poland. He was an ardent defender of the truth with regard to human being and its dignity, he constantly emphasized the significance of respecting basic rights and obligations of men, and strongly demanded the observance of these rights when the state violated them. Furthermore, he was radical defender of the freedom of human persons, families, nation and the Church, indicating that only in freedom can they truly develop and fulfill their vocation and goals. He constantly reminded us of the need for justice made in the spirit of love with regard to every individual, family and nation. He clearly defined the tasks and duties of the state and the Church in relation to every human person that should be regarded as the highest value in the world, as well as towards families that are to be considered the cradle of the nation, and towards the nation that he regarded as a family of families sui generis. Additionaly he emphasized that the Church has a unique role to perform in relation to these communities, bringing into their existence not only the supernatural dimension, sanctifying God’s grace, salvation, but also the natural dimension consisting in the care of the Church for the national raison d’etat. Last but not least, in his view, the Church must be free and independent in its activities to be able to perform its religious and social role properly. The Primate indicated the need for cooperation between the state and the Church for the benefit of man, family and nation. When the communist state did not fulfill its role and acted against the rights of citizens, especially believers, against families and nation, he radically opposed these actions, demanding respect for dignity, rights, truth, freedom and justice with regard to every human person, family and family of families – that is the nation.
Źródło:: Studia Theologica Varsaviensia; 2018, 56, 2; 121-144
0585-5594
Pojawia się w:: Studia Theologica Varsaviensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wychowanie (w rodzinie i w szkole) jako troska o osobę
Education (in the family and in the school) as concern for the person
Autorzy:: Biały, Stanisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448504.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: education
gender ideology
the concept of the human person
Christian personalism
care for the person
wychowanie
ideologia gender
pojęcie osoby ludzkiej
personalizm chrześcijański
troska o osobę
Opis:: Problem „wychowania jako troski o osobę” jest tematem jak najbardziej aktualnym i wieloaspektowo ważnym ze względu na pozycję ideologii gender, którą ona sobie wywalczyła w dyskursie wychowawczym w ogóle, a w zakresie szkoły i studiów w szczególności. Stąd też autor, motywowany takim stanem rzeczy, podjął się analizy takich pojęć jak: wychowanie, osoba ludzka, gender, antropologia katolicka, etos (tradycja) rodziny. W sumie doprowadziło to go do następujących wniosków mających charakter egzystencjalny, jak i pedagogiczny: A) Oskarżenia podające pod adresem antropologii chrześcijańskiej, iż zaniedbuje ona w dyskursie metodycznym i wychowawczym temat, jakim jest płeć i seksualność człowieka, są supozycją ideologiczną, nieuzasadnioną naukowo. B) To ideologia gender jest tym stanowiskiem, które wprowadza do procesu wychowawczego implikacje materialistyczno-hedonistyczne, i słusznie jest ona nazywana największym zagrożeniem Kościoła katolickiego XXI wieku, także poprzez ulokowanie prawne i finansowe, jakie posiada (por. gender mainstraeming). C) Temat klauzuli (obiekcji) sumienia powinien być rozstrzygnięty na korzyść jej stosowania również (a może przede wszystkim) w aspekcie wychowawczym. Jest to zagadnienie z problematyką „wychowanie a osoba” mocno związane, jako konstytucyjne uprawnienie wychowawcy rodzica i nauczyciela (lub wychowawcy i rodzica zarazem). W tym zakresie są oni obopólnie powołani do ścisłej współpracy, wynikającej z samej natury rzeczy, którą tradycyjnie określamy pojęciem: wychowanie.
Education as a concern for the person (undertaken at home and at school) is an issue of the most current and multifaceted importance because of the position that gender ideology has won for itself in the educational discussion in general, and in this respect in particular. Hence the author, motivated by this state of affairs, undertook the analysis of such concepts as: education, human person, gender, Catholic anthropology, ethos (tradition) of the family. This resulted in the following conclusions of an existential and pedagogical character: 1) The accusation against Christian anthropology, that it neglects in the methodological and educational discourse the topic of sex and human sexuality, is an ideological supposition, scientifically unjustified. 2) The position of gender introduces into the educational process materialistic-hedonistic connotations and it is rightly called the greatest threat to the Catholic Church of the 21st century because of the legal and financial locations, which it has (cf. gender mainstreaming). 3) The issue of the clause (objection) of conscience should be resolved in favor of its application, also (or perhaps especially) on the level of education. This is a subject strongly connected with our issue, as a constitutional right of educators: parents and teachers (teachers and parents at the same time). In this respect, both are mutually called to a closer cooperation, arising from the very nature of things, which we traditionally define by the concept of “the education of a person”.
Źródło:: Studia nad Rodziną; 2015, 36; 49-63
1429-2416
Pojawia się w:: Studia nad Rodziną
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Konstytucyjne podstawy ochrony osób niesamodzielnych
Constitutional grounds for the protection of dependent people
Autorzy:: Syryt, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1204835.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: osoba niesamodzielna
godność człowieka
konstytucyjny status jednostki
dependent person
human dignity
constitutional status of person
Opis:: Wokół zagadnienia osób niesamodzielnych skupiają się różnego rodzaju rozwiązania prawne, z których wynikają określone uprawnienia dla danej osoby oraz obowiązki innych podmiotów prawa prywatnego oraz organów władzy publicznej. Wobec tego status osoby niesamodzielnej musi być analizowany w kontekście Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Akt ten wyznacza pozycję jednostki w państwie i określa ramy ochrony, którą władze publiczne muszą jej zapewnić. Mimo, że pojęcie „osoby niesamodzielnej” nie pojawia się w żadnym z przepisów Konstytucji, należy uznać, że jej status wyznaczają konstytucyjne zasady. W szczególności są to zasada godności, zasada sprawiedliwości społecznej oraz zasada pomocniczości. Konstytucyjny katalog praw człowieka wskazuje na konieczność wsparcia osób niesamodzielnych, w tym na konieczność zapewnienia im minimum egzystencji, dostępu do opieki medycznej, a także na obowiązek stworzenia warunków, by mogły one, stosownie do własnych potrzeb, uczestniczyć w życiu społecznym. Ustawodawca ma dużą swobodę w kształtowaniu systemu instytucjonalnego wsparcia osób niesamodzielnych. Musi przy tym uwzględniać zasadę pomocniczości, a także inne wartości. W szczególności musi zadbać o to, by godność osób niesamodzielnych nie została naruszona.
Issues related to dependent persons include various types of legal solutions that bring about certain rights for a given person as well as obligations to other private law entities and public authorities. Therefore, the status of a dependent person must be analyzed in the context of the Constitution of the Republic of Poland. This act determines the position of an individual in the state and defines the framework of protection that public authorities must provide him or her with. Although the concept of “dependent person” does not appear in any of the provisions of the Constitution, it should be recognized that its status is determined by constitutional principles. In particular, they are the principle of dignity, the principle of social justice and the principle of subsidiarity. The constitutional catalog of human rights points to the need to support dependent people, including the need to provide them with a minimum subsistence and access to medical care, and also the obligation to create appropriate conditions for them to participate in social life according to their own needs. The legislator has great freedom in shaping the institutional system of support for dependent people. It must take into account the principle of subsidiarity and other values. In particular, it must ensure that the dignity of dependent people is not violated.
Źródło:: Studia nad Rodziną; 2018, 22, 5(50); 13-32
1429-2416
Pojawia się w:: Studia nad Rodziną
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: ETYCZNE IMPIKACJE (NIE)OSOBOWEGO TRAKTOWANIA CZŁOWIEKA
ETHICAL IMPLICATIONS OF (IN)HUMAN TREATMENT OF A HUMAN BEING
Autorzy:: Gryżenia, Kazimierz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/550246.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: koncepcja osoby, kryteria bytu osobowego, tożsamość, godność, prawa
osoby, aborcja, eutanazja
The concept of a person, criteria of being a person, identity, dignity,
common human rights, abortion, euthanasia
Opis:: Boecjusza definicję osoby: Individua substantia rationalis naturae, uznano za klasyczną i nie straciła ona nic ze swego znaczenia, choć w ciągu wieków dostrzegano ciągle to nowe elementy, wskazujące na wyjątkowość i złożoność bytu osobowego. Podkreślano, że człowiek jako osoba góruje nad naturą i każdą społecznością. Współcześnie następuje ścieranie się dwóch radykalnie odmiennych stanowisk. Jedno, reprezentowane przez myśl klasyczną, metafizyczną, w której człowiek jest osobą z samego faktu istnienia. Zawsze, od początku do końca – niezależnie od wieku, posiadanych sprawności, kwalifikacji i wykonywanych funkcji – człowiek jest osobą, niezmiennie jest tym, czym jest, i dlatego przysługuje mu niepodważalny kanon praw, a z naszej strony obowiązek szacunku i miłości. Przedstawiciele drugiego stanowiska mnożą kryteria, które wyłączają z grona osób coraz więcej ludzi. Osobami nie są dzieci w okresie prenatalnym i noworodki oraz ludzie starsi, chorzy, dotknięci niepełnosprawnością i pozostający w obliczu śmierci. Pierwsza grupa istot ludzkich, to „jeszcze nie osoby”, a druga, to „byłe osoby”. Jakość ich życia jest niższa niż w przypadku życia zdrowego zwierzęcia. Status bycia osobą przysługuje jedynie ludziom sprawnym, samodzielnym, aktywnie i twórczo uczestniczącym w życiu społecznym. Likwidacja najsłabszych, czyli aborcja i eutanazja, jest wymogiem wręcz niezbędnym, aby zapewnić wysoką jakość życia osobom „lepszym” i „silniejszym”. Wynika stąd jasno, że przy takim podejściu występuje realne niebezpieczeństwo „nieludzkiego” traktowania człowieka, dehumanizacji i barbarzyństwa.
Boethius’ definition of a person: Individua substantia rationalis naturae was recognized as classical and has not lost anything of its meaning, although throughout centuries many new elements showing uniqueness and complexity of personal existence have been noticed. It was highlighted that a human being as a person predominates nature and any community. Recently there has been a clash of two totally diverse standpoints. One of them represented by classical, metaphysical thought according to which a human being is a person from the very fact of existence. Always, from the beginning till the end - regardless of age, acquired skills, qualifications and functions performed – a human being is a person, invariably he/she is what he/she is and therefore he/she is entitled to unquestionable canon of rights and on our part to the duty to respect and love. Representatives of the other standpoint multiply criteria which exclude more and more people from the circle of persons. Persons are not children in prenatal period, newborns, old, sick and disabled people as well as those facing death. The former group of human beings are ‘not yet persons’ and the latter are ‘ex persons’. The quality of their life is lower than the quality of a healthy animal’s life. The status of being a person is reserved only to people who are fit, self-reliant and participate in social life in an active and creative way. Liquidation of the weakest that is abortion and euthanasia is an indispensable requirement to ensure high quality of life to the’ better ‘and ‘stronger’ ones. It can be easily concluded that such attitude may bring about real danger of ‘inhuman’ treatment of a human being, dehumanization and savagery.
Źródło:: Forum Pedagogiczne; 2011, 2; 71-96
2083-6325
Pojawia się w:: Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: L'uomo come dono per l'altro nel pensiero di Tadeusz Styczeń
Człowiek jako dar dla drugiego w myśli Tadeusza Stycznia
The man as the gift for second in the thought of Tadeusz Styczeń
Autorzy:: Koziej, Bartłomiej Wiktor
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/448524.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:: gift
theology of the body
body
human being
person
communication
love
dar
teologia ciała
ciało
człowiek
osoba
komunikacja
miłość
Opis:: The main goal of this article is to present the thought of Tadeusz Styczeń, a Polish ethicist and theologian, on love among human beings. The attention is focused on the dimension of love between a man and a woman as a sincere gift of oneself to a beloved person by showing the relationship between 'me' of the person who loves, and 'you' of the person who is loved. Moreover, the article attempts to present love between a man and a woman as affirmation of the person one loves, as expressed in the statement: `It is so good you exist!'. The role and meaning of the human body is also discussed as it is the language in which a person can express his/her dedication to the loved one to the fullest. In this context, the relationship between 'me' and the body of the person who loves is also found significant. The special care is also given to the meaning of the sign of the body, which Styczeń presents as an image of the human 'me'. In this context, the uniqueness of human existence is portrayed against the created world. It was pointed out that the individual 'me' expresses itself the most effectively by action, which becomes a method for looking into a human soul. This action is possible thanks to the human body, which evolves into the language of interpersonal communication. And finally, it is shown how important is the part which a human face plays in this process of communication.
Podstawowym celem artykułu jest omówienie i ukazanie myśli polskiego etyka i teologa Tadeusza Stycznia dotyczącej miłości ludzkiej. W sposób szczególny starano się zwrócić uwagę na wymiar miłości jako bezinteresownego daru pomiędzy kochającymi się: mężczyzną i kobietą, ukazując relację pomiędzy „ja” osoby kochanej i „ty” osoby kochającej. Podjęto również próbę ukazania miłości ludzkiej jako afirmacji drugiej osoby, wyrażającej się w sformułowaniu „Jak dobrze, że jesteś!”. Przedstawiono także rolę i znaczenie ciała ludzkiego jako języka, w którym człowiek najpełniej wyraża dar z siebie dla drugiej osoby. Istotne w tym kontekście stało się też przedstawienie relacji między „ja” osoby i swoim ciałem. Wyszczególniono znaczenie znaku ciała, które Styczeń przedstawia jako obraz ludzkiego ja. W tym kontekście przedstawiono wyjątkowość ludzkiej egzystencji na tle świata stworzonego, podkreślając, że „ja” osoby ludzkiej najlepiej wyraża się poprzez działanie, które staje się metodą, aby wejrzeć do wnętrza ludzkiego. Działanie to jest zaś możliwe dzięki ludzkiemu ciału, które staje się językiem komunikacji międzyosobowej. W końcu ukazano, jaką rolę w tym komunikowaniu się odgrywa ludzkie oblicze.
Źródło:: Studia nad Rodziną; 2015, 37; 89-119
1429-2416
Pojawia się w:: Studia nad Rodziną
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Human Person" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język