Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mańko, Rafał" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
TRANSFORMACJA USTROJOWA A CIĄGŁOŚĆ INSTYTUCJI PRAWNYCH – UWAGI TEORETYCZNE
Autorzy:
Mańko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663893.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
transformacja
instytucje prawne
ciągłość normatywna
funkcja społeczna
relikty prawne
Opis:
Systemic Transformation and the Continuity of Selected Legal InstitutionsSummaryDespite a systemic transformation a number of legal institutions servive. The existing conceptual framework does not account sufficiently for this phenomenon, hence the need to introduce and refine the concept of ‘legal survival,’ as applicable to a legal institution characterised by normative continuity, though often attended by a political, economic, social or ideological change in its social function.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2016, 16, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE COOPERATIVE MEMBER’S PROPRIETARY RIGHT TO AN APARTMENT: A LEGAL SURVIVAL OF THE PERIOD OF ACTUALLY EXISTING SOCIALISM IN POLISH PRIVATE LAW
Autorzy:
Mańko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664334.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo spółdzielcze
prawo mieszkaniowe
prawo socjalistyczne
relikty prawne
Opis:
Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu jest przykładem reliktu prawnego epoki socjalizmu realnego, który przetrwał pomimo przemian społeczno-gospodarczych, politycznych i prawnych zapoczątkowanych w 1989 r. Omawiane prawo zostało powołane do życia w latach 50. XX w., a swoją formę ustawową uzyskało w 1961 r. Jego powstanie było uwarunkowane istniejącymi w minionym okresie stosunkami politycznymi i gospodarczymi, a także względami ideologicznymi. Prawo to miało bowiem zastąpić odrębną własność lokali, przy równoczesnym zapewnieniu uprawnionym możliwości władania, za pomocą prawa in rem, lokalem, którego budowę sfinansowali z własnych środków. Ramy prawne omawianej instytucji w okresie PRL nacechowane były elementami „uspołeczniającymi”, m.in. uniemożliwiając nabycie więcej niż jednego prawa przez tę samą rodzinę, uzależniając podnajęcie lokalu od zgody spółdzielni, czy też wtórne nabycie prawa mortis causa i inter vivos od przyjęcia nabywcy w poczet członków spółdzielni. Po roku 1989 spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie zostało automatyczne przekształcone w odrębną własność lokali, czego można by się spodziewać w kontekście transformacji od gospodarki nakazowo-rozdzielczej do gospodarki rynkowej. Pomimo postępującej konwergencji pomiędzy spółdzielczym własnościowym prawem do lokalu oraz odrębną własnością lokalu, widocznej zarówno w warstwie prawnej, jak też w szczególności w zakresie funkcji społeczno-gospodarczych, prawo to istnieje nadal w obrocie stanowiąc relikt prawny epoki socjalizmu realnego.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO UŻYTKOWANIA WIECZYSTEGO JAKO POZOSTAŁOŚć PO EPOCE SOCJALIZMU REALNEGO – UJęCIE SOCJOLOGICZNOPRAWNE
Autorzy:
Mańko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664294.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
perpetual usufruct
legal survival
social function
systemic transformation.
użytkowanie wieczyste
relikt prawny
funkcja społeczna
transformacja ustrojowa.
Opis:
SummaryThe right of perpetual usufruct was introduced to the Polish legal order in 1961, i.e. during the period of so-called actually existing socialism. Amongst the reasons of its introduction were political and ideological factors, and in particular the conception, according to which a socialist state should not alienate the ownership of land to natural and legal persons. Apart from political and ideological functions, the institution in question also fulfilled a number of socio-economic functions, inter alia it enabled natural persons and housing cooperatives to gain access to land for housing construction. Following the transformation of 1989, the institution of perpetual usufruct was not eliminated from the Polish legal order and it also continues to function in practice. From a socio-legal perspective, this continuity is a result of the adaptation of the social functions of the institution in question to the changed conditions folloing the systemic transformation.
StreszczeniePrawo użytkowania wieczystego zostało wprowadzone do polskiego porządku prawnego w 1961 r., a zatem w okresie tzw. realnego socjalizmu. Do przyczyn wprowadzenia tej instytucji prawnej zaliczyć należy istotne czynniki polityczne i ideologiczne, a w szczególności realizację koncepcji, wedle której państwo socjalistyczne nie powinno zbywać gruntów na rzecz osób fizycznych i prawnych. Poza funkcjami polityczno-ideologicznymi, omawiana instytucja pełniła także określone funkcje społeczno-gospodarcze, do których należało m.in. udostępnianie osobom fizycznym oraz spółdzielniom mieszkaniowym gruntów pod budownictwo mieszkaniowe. Po transformacji ustrojowej w 1989 r. instytucja użytkowania wieczystego nie została wyeliminowana z polskiego porządku prawnego, występuje też w obrocie prawnym. W perspektywie socjologicznoprawnej wynika to przede wszystkim z dopasowania funkcji społecznych omawianej instytucji do zmienionych warunków po transformacji ustrojowej.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forma i materia a natura ciągłości prawnej
Autorzy:
Mańko, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/663831.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
legal continuity
legal survivals
form
substance.
ciągłość prawna
relikty prawne
forma
materia.
Opis:
AbstractThe distinction between form and substance (content), which is derived from philosophy, plays a significant role in contemporary scientific legal discourse. Therefore, it seems important to confront the phenomena of legal continuity with the various understandings of the form vs. substance distinction, found in scientific legal discourse. The analysis is justified by the fact that in scientific legal discourse the indication that a certain form of reasoning is ‘formalist’ or that a certain phenomenon is ‘simply formal’ but not ‘substantive’ has a strong evaluative aspect. In his earlier works the author of the article has proposed, by referring inter alia to the works of K. Renner and h. Collins, to use the concept of ‘legal survivals’ in order to conceptualise the phenomenon of legal continuity ocurring in the case of continued existence of concrete and determined legal institutions, despite a change of the political and economic system, accompanied often by the change of socio-economic function of those surviving legal institutions. This allows to formulate a research question as to whether legal survivals are of a ‘formal’ or ‘substantive’ nature. Referring to four distinct ways of understanding the form vs. substance dichotomy in contempoary scientific legal discourse, the present paper replies to the research question by indicating in which sense of the distinction can legal continuity be described as ‘formal’, and in which as ‘substantive’.
StreszczenieRozróżnienie na formę i materię (treść, substancję), wywodzące się z filozofii, odgrywa znaczącą rolę we współczesnym naukowym dyskursie prawniczym. Z tego względu istotne wydaje się skonfrontowanie zjawiska ciągłości prawnej z zastanymi w naukowym dyskursie prawniczym rozumieniami rozróżnienia na formę i materię. Celowość podjętej analizy uzasadniona jest faktem, że w naukowym dyskursie prawniczym wskazanie, że pewien sposób rozumowania ma charakter „formalistyczny”, lub też że dane zjawisko jest „czysto formalne”, lecz nie „materialne” ma silny charakter ocenny. We wcześniejszych pracach autor zaproponował, w nawiązaniu do prac m.in. K. Rennera i h. Collinsa, posługiwanie się koncepcją „reliktów prawnych” (legal survivals) w celu konceptualizacji zjawiska ciągłości prawnej poprzez odwołanie się do trwania, pomimo transformacji ustrojowej, konkretnych i określonych instytucji prawnych, które w nowych warunkach częstokroć zmieniają swoją funkcję społeczno-gospodarczą. Daje to asumpt do sformułowania pytania badawczego, czy relikty prawne mają charakter „formalny” czy „materialny”. Odwołując się do czterech różnych sposobów rozumienia dychotomii forma/materia we współczesnym naukowym dyskursie prawniczym, praca odpowiada na tak postawione pytanie badawcze, wskazując, w jakim znaczeniu ciągłość prawna może zostać określona jako „formalna”, a w jakim – jako „materialna”.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies