Wszystkie pola: island - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Krajobrazy kulturowe wybranych wysp Bałtyku w kontekście rozwoju turystyki kulturowej
Cultural landscaps of the selected islands of the Baltic sea in terms of the cultural tourism develoment
Autorzy:: Chylińska, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87992.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: turystyka kulturowa
krajobraz kulturowy
dziedzictwo
Gotlandia
Faro
Olandia
Bornholm
Rugia
Wolin
Uznam
cultural tourism
cultural landscape
heritage
Gotland Island
Faro Island
Oland Island
Bornholm Island
Rugen Island
Wolin Island
Uznam Island
Opis:: Turystyka kulturowa uważana jest za jedną z najbardziej dynamicznie rozwijających się form współczesnej turystyki. O ile walory wypoczynkowe wydają się w swej różnorodności dość ograniczone (i sprowadzają się zwykle do tych cech środowiska, które pozwalają na bierny lub aktywny wypoczynek, względnie poprawę zdrowia), to kultura w swej niebywałej złożoności oferuje turystom ogromną liczbę wytworów czy też praktyk, które mogą wzbudzać zainteresowanie i stać się przez to atrakcjami turystycznymi. Kultura odzwierciedla się również w krajobrazach kulturowych, te zaś wchodzą w ścisłe relacje z turystyką. Celem artykułu jest prezentacja potencjału turystycznego krajobrazów kulturowych wybranych wysp Bałtyku, opisanych jako źródło wiedzy o zamieszkujących je społecznościach, jak i w kontekście rozwoju określonych form turystyki kulturowej.
Cultural tourism is considered to be one of the most dynamic developing forms of contemporary tourism. In so far as leisure natural features seem to be limited in terms of their diversity (and they come down to these features of natural environment, which let tourists rest passively or actively or enhance their mental or physical health), human culture – extremely rich, multidimensional and complex – offers enormous volume of its products and cultural practices, which might be interesting to tourists. Human culture reflects itself in cultural landscapes, and they make strict relations with tourism. The paper’s aim is to describe tourism potential of cultural landscapes of the selected Baltic islands, presented as a source of knowledge on communities settled there, and with reference to development of particular forms of cultural tourism.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 113-135
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wyspa, wyspiarskość, wyspowość. Refleksje o niejednoznaczności tych pojęć
Island, insularity, islandness. Reflections on ambiguity of terms
Autorzy:: Jędrusik, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/88262.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: wyspa
wyspiarskość
wyspowość
izolacja
island
insularity
islandness
isolation
Opis:: Wyspy są akceptowane jako laboratoria procesów przyrodniczych. Biolodzy umówili się, że małe, izolowane obiekty otoczone wodą to wyspy. W naukach społecznych brak jasnej definicji „wyspy” utrudnia wnioskowanie i uruchamia wyobraźnię. Czy wyspy istnieją? A może są źle zdefiniowane? A może źródłem „wyspy” nie jest wyspiarskość, czyli otoczenia przez wodę, lecz izolacja? Wówczas, jako „wyspy” można traktować także – oazy, kotliny, a może i łąki, polany śródleśne lub inne „wyspy w krajobrazie”. Takie interpretowanie pojęcia „wyspa” jest ryzykowne. Świat mógłby bowiem składać się tylko z wysp różnej wielkości. Lepiej więc rozróżnić pojęcia pochodne od słowa „wyspa”. Francuzi rozróżniają „insularité” od „insularisme”. Polacy – „wyspiarskość” i „wyspowość”. I wyspiarskość, i wyspowość to efekt istnienia bariery. Jeśli wyspa istnieje, to wyspiarskość jest jej cechą. Wyspowość to cecha „nie wyspy”, taka, która na wyspach jest powszechna i charakterystyczna, czyli wynikająca z izolacji.
Islands are accepted as laboratories of natural processes. For the biologists islands are small and isolated – surrounded by waters. For social scientists lack of a clear definition of “island” makes it difficult to draw conclusions. Do islands exist? Or they are ill-defined? Or maybe the insularity means not to be surrounded by waters, but to be isolated? If so, “island” may be oasis, valleys, even meadows, forest clearings or other “islands in the landscape”. Such a wide interpretation of the term “island” seems risky. The world would be built nearly exclusively from islands of various sizes. It may seem reasonable to draw a distinction between the terms derivative to the “island”. As do the French: “insularité” and “insularisme”, or the Polish “wyspiarskość” and “wyspowość”. Both: insularity and “islandness” are a result of existing barrier. If an island exists, the insularity would be its distinctive feature. “Islandness” is not a feature of an island itself, but is a feature that results from isolation.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 9-20
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Kształtowanie się krajobrazu kulturowego Wyspy Chrząszczewskiej
Development of cultural landscape of Chrząszczewska Island
Autorzy:: Kupiec, M.
Pieńkowski, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87513.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: Wyspa Chrząszczewska
Pomorze Zachodnie
krajobraz kulturowy
przemiany krajobrazu
Chrząszczewska Island
West Pomerania
cultural landscape
landscape changes
Opis:: Izolacja przestrzenna wysp powoduje, że tworzący się w ich obrębie krajobraz kulturowy jest odmienny w porównaniu do obszarów sąsiadujących. Jednak odmienność Wyspy Chrząszczewskiej wynika głównie z jej budowy geologicznej, która wpłynęła na szereg oddziaływań antropogenicznych, związanych z wydobyciem surowców mineralnych. W analizowanym ponad dwustuletnim okresie rozwoju przestrzennego nie stwierdzono wyraźnych zmian w sposobie jej użytkowania, jedynie prace melioracyjne prowadzone od II połowy XIX w. spowodowały zanik mokradeł oraz cennych przyrodniczo obszarów solniskowych. Charakterystyczną cechą obserwowaną współcześnie są procesy samorzutnego zadrzewienia, które mają miejsce na: odłogach, osuszonych mokradłach, wyrobiskach i stromych wybrzeżach.
Spatial isolation of the islands cause differences in processes of culture landscape development, compared to the neighboring areas. However, in the Chrząszczewska Islands located in the narrow Dziwna strait, such trend is not observed due to slight isolation. Distinct character of the island landscape is mainly caused by socio – economical drivers and geomorphological composition, which contributed to a number of anthropogenic impacts associated with the extraction of mineral resources. In last two centuries of landscape history there were no significant changes in the manner of land use. Those identified were connected with land reclamation works carried out since the second half of the nineteenth century, resulted finally in the disappearance of wetlands and valuable salt meadows. As a characteristic feature of modern processes, spontaneous forest succession was observed, which took place on fallow land, drained wetlands, excavations and steep coasts areas.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2017, 38; 97-111
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Przyrodnicze i kulturowe uwarunkowania krajobrazów winiarskich wyspy Pico (Azory)
Environmental and cultural determinants of the wine-growing landscapes of Pico Island (Azores)
Autorzy:: Makowski, Jerzy
Miętkiewska-Brynda, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1538102.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: krajobraz kulturowy
krajobraz winiarski
pokrywy lawowe
currais
wyspa Pico
Azory
cultural landscape
wine-growing landscape
flood basalts
Pico Island
Azores
Opis:: Krajobrazy winiarskie wyspy Pico* swoją unikatowością kuszą i przyciągają, w równiej mierze badaczy i turystów. Wśród europejskich krajobrazów z winnicami nie sposób znaleźć podobnych. Również w dostępnej literaturze, w folderach turystycznych, różnych źródłach internetowych niewiele jest wzmianek o krajobrazach winiarskich choćby zbliżonych fizjonomią, podobnie wykształconych, jak te z azorskiej wyspy Pico. Walor ich unikatowości, historia i miejsce w kulturze regionu były podstawą uznania przez UNESCO za dziedzictwo kulturowe ludzkości, co być może zapewnia im ochronę i przetrwanie dzięki zainteresowaniu turystów. Przedmiotem szczególnego zainteresowania i celem autorów artykułu było poznanie przyrodniczych i kulturowych uwarunkowań uprawy winorośli na wyspie Pico oraz powstania tam unikatowych krajobrazów winiarskich. Analizie tych uwarunkowań poświęcono zasadniczą część pracy. Krótki pobyt na Pico umożliwił przeprowadzenie jedynie prostych obserwacji terenowych oraz ograniczonej liczby nieustrukturyzowanych wywiadów z pracownikami miejscowych instytucji kulturalnych i mieszkańcami wyspy. Koniecznym uzupełnieniem informacji zebranych w terenie były kameralne studia literatury przedmiotu oraz konsultacje z innymi badaczami już po opuszczeniu wyspy Pico.
The unique wine-growing landscapes of the island of Pico* in the Azores tempt and attract researchers and tourists in equal measure. Among Europe’s wine-growing landscapes it is impossible to find similar ones. Moreover, in the available literature, tourist brochures and various internet sources there are few mentions of vineyard landscapes that even vaguely resemble those of the Azorean island of Pico in physiognomy. Their uniqueness, history and place in the culture of the region were the basis for their being recognised by UNESCO for a place on the Cultural Heritage of Humanity list, which perhaps ensures their protection and survival thanks to the interest of tourists. The subject of particular interest to the authors and their aim in writing the article was to get to know the natural and cultural conditions of grape cultivation on Pico Island and how the unique wine-growing landscapes there are formed. The main body of the paper is devoted to an analysis of these conditions. Our short stay on Pico only allowed for simple field observations and a limited number of unstructured interviews with staff from local cultural institutions and islanders. Information gathered in the field was complemented by in-depth studies of the subject literature and consultations with other scholars after leaving Pico Island.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2020, 44 (2); 163-190
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Zjawisko wyspowości w krajobrazie krasowym
The insularity phenomenon in karst landscape
Autorzy:: Andrejczuk, W.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87921.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: wyspa
wyspowość
kras
krajobraz krasowy
island
insularity
karst
karst landscape
Opis:: Obszary krasowe, w tym krajobrazy krasowe cechuje wyraźna odrębność środowiskowa. Polega ona na tym, że ze względu na rozwój podziemnych kanałów i próżni oraz ich interakcje z powierzchnią, obszary krasowe nabywają specyficznych cech (suche, bezwodne, czasami kamieniste, usiane lejami krasowymi, o specyficznej roślinności, glebach itp.), wyróżniających je – bez względu na strefy klimatyczne – spośród innych krajobrazów w postaci niejakich „wysp”. Zjawisko wyspowości dostrzec można również w strukturze wewnętrznej krajobrazów krasowych. Wyraźnie wyspowy charakter mają zarówno wklęsłe (leje, zapadliska, kotliny, polja) jak i wypukle (pojedyncze pagóry, ostańce) geokompleksy, występujące wewnątrz krajobrazu. Specyficzny wyspowy charakter mają też odrębne utwory krasowe, takie jak: senote, tiankeng, mogote, tepui itp. W ich obrębie tworzą się „zaginione światy”, refugia biotyczne, ośrodki o wzmożonej bioróżnorodności, co nadaje im wyjątkowych wartości przyrodoochronnych. Szczególny typ wyspowości krajobrazu krasowego stanowią tzw. archipelagi krasowe, rozpowszechnione w przybrzeżnej strefie obszarów krasu tropikalnego typu fenglin, zatopionych w holocenie wskutek transgresji morza.
Karst areas, including karst landscapes, differ by highly distinct environment. It consists in the fact that due to the development of underground channels and cavities and their interaction with the surface, karst areas acquire specific characteristics (dry, waterless, sometimes rocky, dotted with karst dolines and sinkholes, with a specific vegetation, soils, etc.), distinguishing them - without due to the climatic or plant zones – from other landscapes in the form of certain "islands". The phenomenon of insularity can be seen also in the internal structure of karst landscapes. Clearly insular character are both concave (dolines, sinkholes, depressions, polja) and convex (single hills, karst towers) geokomplexes occurring within the landscape. The specific insular nature are also distinct karst formations such as senote, tiankeng, mogote, tepui etc. "Lost worlds", biotic refugias, centres with increased biodiversity, which gives them exceptional nature-protection values, created within them. The particular type of insularity of karst landscape are the so-called karst archipelagos widespread in the coastal zone of tropical karst areas of fenglin type, submerged due to Holocene transgression.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 21-37
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Kępa Mieszczańska we Wrocławiu – integracja formalnej i funkcjonalnej wyspy z miejską przestrzenią publiczną
Kępa Mieszczańska in Wroclaw – integration of formal and funcional island with the urban public space
Autorzy:: Burdziński, J.
Gubański, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87830.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: integracja formalna
integracja funkcjonalna
Kępa Mieszczańska
Wrocław
tereny nadrzeczne
wyspa
krajobraz kulturowy
zagospodarowanie przestrzenne
formal integration
functional integration
Wroclaw
riverside
island
cultural landscape
spatial planning
Opis:: Wrocław, jako miasto z rozwiniętą siecią rzeczną, posiada liczne wyspy różniące się między sobą: pochodzeniem, powierzchnią, stopniem i formą zagospodarowania. Jedną z nich jest Kępa Mieszczańska zlokalizowana w zachodniej części miejskiego odcinka Odry. Już od XIII w. lokowano w jej obrębie obiekty wykorzystujące energię wody oraz transport wodny. W drugiej połowie XVIII w. powstały obszerne koszary, będące podstawą rozległych zabudowań wojskowych. Specyficzny sposób zagospodarowania i użytkowania wyspy spowodował dodatkowe ograniczenie jej dostępności. Funkcje przemysłowo-magazynowe i militarne, choć zredukowane po 1945 r., przetrwały do początku lat 90. XX w. Obecnie na Kępie Mieszczańskiej trwa planowy proces przekształcania terenów poprzemysłowych i powojskowych w tereny ogólnodostępne. W artykule przedstawiono problematykę i proces powolnej integracji wyizolowanego formalnie i funkcjonalnie obszaru Kępy Mieszczańskiej z miejską przestrzenią publiczną Wrocławia.
Wroclaw, as a city with a developed waterway network, has numerous islands differing between themselves in the origin, the area, the step and the form of developing. One of them is the Kępa Mieszczańska island located in the western part of city’s section of Odra river. Already from 13th century the objects that used energy of water and water transport were located in its range. In the second half of 18 th century a large barracks, underlying of extensive military buildings had been formed. The specific way of developing and using the island caused additional restriction of its accessibility. Industrial-stock and military functions, although reduced after 1945, held out until the beginning of the nineties. Nowadays on Kępa Mieszczańska lasts a planned process of transforming post-industrial’s and post-military’s areas into a generally accessible space. The article shows an issue and slow process of integration the structural and functional isolated area of Kępa Mieszczańska with the Wroclaw’s urban public space.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 155-166
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wyrobiska surowców skalnych – antropogenicznymi wyspami krajobrazu kulturowego
The excavation of rock raw materials – anthropogenic islands cultural landscape
Autorzy:: Nita, J.
Nita, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87948.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: krajobraz
wyrobisko
wyspa
wyspowość
landscape
excavation
island
insularity
Opis:: Przeanalizowano cechy charakterystyczne wyspy i wyspowości w ocenie krajobrazu. Sprecyzowano znaczenie wyżej wymienionych terminów. Określono rolę wyspowości i wyspy w badaniach krajobrazu, a w szczególności w klasyfikacji i jego ocenie. Omówiono pojęcie wyrobisk surowców skalnych jako dynamicznych wysp w krajobrazie. Uzasadniono potrzebę wprowadzenia wyspowości i wyspy do badań krajobrazu, w tym szczególnie objętego pracami górniczymi jako kategorii klasyfikacyjnych krajobrazów.
We analyzed the characteristics of islands and inslarity in the evaluation of landscape. Clarifies the meaning of the above mentioned terms. Identified the role of islands in studies of landscape, especially in the classification and evluation. Disscused the meaning of excavations of rock raw materials as an example of a dynamic island in the landscape. The need of introduction for studies of landscape for islands and insularity were justified especially in case of areas covered by mining work as landscape category classification.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 53-65
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Krajobrazy wybranych wysp Bałtyku jako przedmiot zainteresowań geoturystycznych
Landscapes of the selected islands of the Baltic proper sea as a subject of geoturism interests
Autorzy:: Chylińska, D.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/88307.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: geoturystyka
wyspa
Morze Bałtyckie
geotourism
island
Baltic Sea
Opis:: Region Morza Bałtyckiego nie może konkurować pod względem walorów wypoczynkowych tradycyjnej letniej turystyki wypoczynkowej z regionem śródziemnomorskim. Trudne i zmienne warunki klimatyczne chłodnego morza czynią z bałtyckich kurortów destynacje urlopowe głównie turystyki krajowej, aktywnie wykorzystywane w krótkim zazwyczaj okresie ciepłego lata. Tymczasem bałtyckie wyspy − Gotlandia, Olandia, Bornholm, Rugia, Wolin i Uznam − oferują turystom szereg wysokiej jakości, certyfikowanych atrakcji geoturystycznych, co czyni z krajobrazów naturalnych i kulturowych tutaj spotykanych wciąż niedoceniony i nieodkryty potencjał turystyczny. Artykuł koncentruje się na opisie geodziedzictwa wybranych wysp Bałtyku, jako podstawy dla rozwoju geoturystyki. Czytelne w krajobrazie, wizualnie atrakcyjne artefakty przyrody nieożywionej jawią się tutaj jako wyjątkowo cenna ilustracja historii i ewolucji regionu bałtyckiego.
Obviously, the Baltic Sea tourism region is not able to compete with the Mediterranean tourism region in terms of natural summer leisure conditions. Difficult and diverse climate of a cold sea is a main reason that the Baltic Sea region and especially its islands are used for mostly domestic tourism in a short period of warm summer. However, the Baltic islands, namely Gotland, Oland, Bornholm, Rugien, Wolin and Uznam () might offer tourists a lot of high quality and certified tourists attractions − in a range of geotourism and cultural tourism as well. Natural and cultural landscapes of the islands seem to be still unappreciated and undiscovered tourism potential. The paper focuses mainly on description of the most precious sites of the Baltic islands geo-heritage as a basis for geotourism development. Readable in landscapes, visually attractive sites of geoheritage might be regarded as the extremely precious illustration of the Baltic region history and its evolution.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 95-112
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Izolacja a epidemie. Oczywistość, remedium, przekleństwo?
Isolation vs. Epidemics. An obvious fact, a remedy, or a curse?
Autorzy:: Jędrusik, Maciej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1537909.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: izolacja
choroba zakaźna
wyspa
obszar izolowany
COVID-19
pandemia
isolation
infectious diseases
island
isolated area
pandemic
Opis:: W artykule podjęto próbę wyeksponowania wieloznaczności pojęcia izolacji i na przykładach przeszłych i współczesnych pandemii, oceniono wpływ izolacji na skuteczność reakcji społeczności w odpowiedzi na pojawienie się chorób epidemicznych. Zauważono, że powszechnie stosowana izolacja – pozornie najskuteczniejszy środek walki z epidemią, w szczególnych sytuacjach geograficznych i społecznych jest nie tylko nieskuteczna, ale wręcz prowadzi do nasilenia zarazy. W sytuacji rzeczywistej przestrzennej izolacji staje się ona czynnikiem pogłębiającym straty demograficzne. Można więc ją uznać za przekleństwo. Izolacja prowadzi wówczas do zwiększenia liczby ofiar, czasem i do ogromnej depopulacji, ocierającej się o zagładę grup ludzkich. Bywa, że wymusza dramatyczne wybory. Nie znaczy to, że podczas epidemii nie należy utrzymywać dystansu, środków ochronnych i podobnych rozwiązań. Nie należy jednak w tym kontekście nadużywać pojęcia izolacja.
This article aims to highlight the ambiguity of the concept of isolation and, based on past and contemporary pandemics, assesses the impact of isolation on the effectiveness of community responses to the emergence of epidemic diseases. It was noticed that the commonly applied method of isolation – supposedly the most effective means of fighting the epidemic – in certain geographic and social situations is not only ineffective, but even detrimental. In a situation of real spatial isolation, it becomes a factor which leads to higher demographic losses. It can therefore be considered a curse. Isolation leads to an increase in the number of victims, and even to significant depopulation. Sometimes it forces us to make dramatic choices. This does not mean that during an epidemic we should not maintain social distancing, protective measures, and similar solutions. However, the term isolation should not be overused in this context.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2020, 44 (2); 39-50
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Określanie stopnia izolacji wysp krajobrazowychna przykładzie Pomorza
Detrmination of environmental islands isolation degree on the example of Pomerania
Autorzy:: Pieńkowski, P.
Podlasiński, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/87903.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: struktura krajobrazu
stopień izolacji wysp
Pomorze
landscape structure
degree of island isolation
Pomerania
Opis:: W rolniczo-leśnym krajobrazie Pomorza wyspy krajobrazowe to najczęściej małe płaty leśne położone w obrębie pól oraz płaty polne usytuowane wewnątrz większych kompleksów lasu. Pełnią one ważną bio- i fizjocenotyczną rolę, stąd określenie stopnia ich izolacji stanowi istotny element oceny struktury przestrzennej krajobrazu. W pracy zaprezentowano metodę oceny izolacji przestrzennej wysp krajobrazowych uwzględniającą zarówno kontekst krajobrazowy obiektu, jak również jego wielkość. Pierwszym etapem umożliwiającym wyznaczenie stopnia izolacji wyspy było wyodrębnienie obszarów o dominującym tle krajobrazowym, według metodyki przedstawionej w pracy Pieńkowskiego i Podlasińskiego (2017). Metoda oceny izolacji wysp pozwala na dobór odpowiedniego promienia poszukiwań, zgodnego z celem prowadzonych badań, jak również umożliwia prezentację zmian wskaźnika izolacji danej wyspy w zależności od przyjętego promienia poszukiwań. Zastosowany w pracy wskaźnik izolacji (I) pozwala ponadto na wybór optymalnych obiektów do badań nad wpływem izolacji i wielkości wysp na skład gatunkowy siedlisk, występujących w ich obrębie.
Environment islands in the agricultural and forest landscape of Pomerania, are most often a small patches of forest, located within the fields and a patches of the field located within the larger forest complexes. Small environmental islands play an important bio- and physiocenotic role, hence the level of their isolation is an important element of the spatial landscape structure assessment. The paper presents a method for evaluating the spatial isolation of environmental islands considering both the landscaped context of object, as well as its size. The first step to determine the isolation degree of the island was calculation of areas with a dominant landscape background (presented in the previous article). The method of isolation islands assessment allows to choose a suitable search radius, consistent with the objective of research, as well as the control the size of the island isolation, depending on the assumed search radius. Used in the work degree of isolation (I) also allows to select the optimal facilities for research on the isolation effects and the size of the islands in the species composition.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2017, 35; 19-28
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Wyspa w krajobrazie jako problem regionalizacji fizycznogeograficznej na przykładzie Garbu Opola
Island in landscape as problem of physical-geographical regionalization on example of Opole Hummock
Autorzy:: Badora, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/88303.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: regionalizacja fizycznogeograficzna
mezoregion
mikroregion
wyspy krajobrazowe
Garb Opola
physical-geographical regionalization
mesoregion
microregion
landscape islands
Opole Hummock
Opis:: W regionalizacji fizycznogeograficznej Polski obszar Garbu Opolskiego zaliczony został do makroregionu Nizina Śląska i mezoregionu Pradolina Wrocławska. Kwalifikacja ta nie jest zgodna z kryteriami wyróżniania mezoregionów i makroregionów. Garb Opolski pod względem budowy geologicznej może być identyfikowany jako część nieodległej Wyżyny Śląskiej, choć położony jest na znacząco mniejszej wysokości niż granica hipsometryczna między nizinami a wyżynami. Przykład Garbu Opolskiego pokazuje problem określenia przynależności wyspowych jednostek fizyczno-geograficznych na pograniczu wyżyn i nizin Polski. Na podstawie przeprowadzonych badań wskazano na dwie możliwości rozwiązania podobnych problemów: przyłączenie do przyległych jednostek podobnych genetycznie lub akceptację wyspy o odmiennym charakterze niż otaczająca jednostka. Dokonano podziału obszaru na mikroregiony. Wskazano na konieczność doprecyzowania definicji mezoregionu oraz kryteriów wydzieleń makro- i mikroregionów.
In physical-geographical regionalization of Poland the Opole Hummock was qualified to the Silesian Lowland macroregion and the Wroclaw Glacial Valley mesoregion. This classification isn't matching criteria of mesoregions and macroregions distinguishing. The Opole Hummock in terms of the geological structure can be identified as the part of the nondistant the Silesian Upland, although is located on considerably of smaller height than hypsometrical border lowlands - uplands. The example of the Opole Hummock is showing the problem of determining the membership of island physical-geographical individuals in the borderland of uplands and lowlands of Poland. On the basis of the study indicated two possibilities of solving similar problems: incorporating into adjacent similar units genetically or approval of the island about different character than the surrounding individual. The division of area into microregions was performed. Need to clarify the definition mesoregion and of criteria of allocating macro- and of microregions was shown.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 67-78
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Rola wyróżników i wyznaczników krajobrazu przyrodniczego i kulturowego w określeniu wyspowego charakteru Beskidu Małego
The role of landmarks and determinants of a natural and cultural landscape in defining the island character of the Little Beskids
Autorzy:: Łach, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/88252.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geograficzne
Tematy:: Karpaty Zachodnie
Beskid Mały
wyspiarskość
fizjonomia krajobrazu
góralszczyzna
polaniarstwo
Western Carpathians
Little Beskids
insularity
landscape physiognomy
highland culture
pastoralism
Opis:: Badania na potrzeby artykułu dotyczyły określenia wyspowego charakteru Beskidu Małego w stosunku do otaczającego go Beskidu Śląskiego, Beskidu Makowskiego, Kotliny Żywieckiej oraz Pogórza Śląskiego. W tym celu sięgnięto do metody wyróżników/wyznaczników krajobrazu na płaszczyźnie geograficznej oraz etnograficznej, badając jego izolację przestrzenną i kulturową. Z analizy elementów przyrodniczych za szczególny wyróżnik wyspowości Beskidu Małego wybrano rzeźbę oraz dominujący typ pokrycia terenu, natomiast z elementów etnograficznych za unikatowy wyróżnik przyjęto konstrukcyjny typ budowli polaniarskiej oraz przynależność etniczno-kulturową mieszkańców regionu. Zdefiniowane w artykule inne wyróżniki krajobrazowe stanowiące często pojedyncze, niewielkie płaty krajobrazowe, posiadające historyczne oraz geograficzne powiązania z regionem, pozwoliły z powyższymi wyróżnikami określić Beskid Mały jako krajobrazową wyspę górską Zewnętrznych Karpat Zachodnich.
The research for the needs of the article referred to the definition of island character of the Little Beskids in relation to surrounding Silesian Beskids, Makowski Beskids, Żywiec Basin and Silesian Foothills. To realize this goal, the method of landmarks and determiners of landscape was used on geographical and ethnographical plane examining its spatial and cultural isolation. From the analysis of the natural elements, terrain and dominant type of the land cover were chosen as a specific landmark of the island character. From ethnographic elements, structural type of pastoral buildings and ethno-cultural affiliation of the inhabitants of the Little Beskids were used as unique landmark. Other landscape landmarks defined in the article posing often single, small landscape patch with historical and geographical connections to the region allowed in the above determine the Little Beskids as a landscape mountain island in the Outer Western Carpathians.
Źródło:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2016, 33; 39-52
1896-1460
2391-5293
Pojawia się w:: Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "island" wg kryterium: Wszystkie pola

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język