Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "field weed" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Flora in abandoned fields and adjacent crop fields on rendzina soils in the Zamosc region
    Flora odłogów i sąsiadujących z nimi pól uprawnych na glebach rędzinowych Zamojszczyzny
    Autorzy:
    Zieminska-Smyk, M.
    Wylupek, T.G.
    Skwarylo-Bednarz, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28515.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    flora
    segetal flora
    segetal weed
    abandoned field
    crop field
    rendzina soil
    Zamosc region
    Opis:
    A floristic inventory of segetal flora was carried out in abandoned fields and adjacent crop fields on rendzina soils in the Zamość region in the year 2010. This study found a total of 130 weed species belonging to 30 botanical families. The following families were represented most frequently: Asteraceae, Fabaceae, Poaceae, Lamiaceae, Scrophulariaceae, and Brassicaceae. In the segetal flora, apophytes are dominant (55% of the total flora), with the highest number of meadow and xerothermic grassland species among them. Archeophytes (38%) predominate in the group of anthropophytes. The species characterized by the highest constancy classes and reaching the highest cover indices posed the greatest threat to crops in the study area. The following weeds are most frequently found in fallow fields: Consolida regalis, Cichorium intybus, and Sinapis arvensis, while Papaver rhoeas is the greatest threat to cereal crops grown on rendzina soils.
    We florze segetalnej gleb rędzinowych Zamojszczyzny zanotowano łącznie 130 gatunków chwastów, należących do 30 rodzin botanicznych. Do najczęściej reprezentowanych rodzin należały: Asteraceae, Fabaceae, Poaceae, Lamiaceae, Scrophulariaceae i Brassicaceae. We florze segetalnej przeważają apofity (55% ogółu flory), wśród których najwięcej jest gatunków łąkowych i muraw kserotermicznych. W grupie antropofitów dominują archeofity (38%). Największe zagrożenie dla upraw badanego terenu stanowiły gatunki charakteryzujące się najwyższymi stopniami stałości i osiągające najwyższe współczynniki pokrycia. Najczęściej występującymi chwastami na odłogach są Taraxacum officinale, Daucus carota, Melilotus officinalis, Elymus repens, Campanula rapunculoides, Papaver rhoeas, Consolida regalis, Medicago lupulina, Matricaria maritima subsp. inodora. Uprawom zbóż na rędzinach najbardziej zagrażały: Papaver rhoeas, Consolida regalis, Convolvulus arvensis, Galium aparine. Zarówno w uprawach zbóż jak i na odłogach najczęściej występuje Papaver rhoeas.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2015, 68, 3
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dominant weeds in maize (Zea mays L.) cultivation and their competitiveness under conditions of various methods of weed control
    Chwasty dominujące w uprawie kukurydzy (Zea mays L.) i ich konkurencyjność w warunkach stosowania różnych metod regulacji zachwaszczenia
    Autorzy:
    Glowacka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27776.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    maize
    weed control
    macroelement content
    dominant weed
    Zea mays
    plant cultivation
    competitiveness
    cultivation condition
    various method
    weed control method
    field experiment
    potassium
    calcium
    magnesium
    weed species
    Opis:
    A field experiment was conducted in the years 2008- 2010 at the Research Station of the Faculty of Agricultural Sciences, University of Life Sciences in Lublin, on brown soil with a slightly acidic pH, a high content of available phosphorus and potassium as well as an average magnesium content. The experiment was set up in a random split-plot design with four replications, with two methods for controlling weed infestation: I. mechanical – weeding of inter-rows twice; II. chemical – the herbicide Afalon Dyspersyjny 450 SC (a.i. linuron, 900 g×ha-1). Next, potassium, calcium and magnesium contents were determined in maize and in the dominant weed species. Based on the dry weight yield of maize and the biomass of particular weed species, nutrient uptake per hectare area was calculated. The chemical method of weed control reduced both the number and dry weight of weeds more than the mechanical method. The dominant species in the maize crop were Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv., Chenopodium album L., Galinsoga parviflora Cav., and Cirsium arvense L. All the weed species examined were more competitive than maize in accumulating potassium, calcium and magnesium. Galinsoga parviflora Cav. was the most competitive species with maize for potassium, Cirsium arvense L. for calcium, and Chenopodium album L. and Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium for magnesium. Weeds are serious competitors in taking up nutrients relative to crop plants; their share in the total uptake of macroelements from the soil by the maize crop and weeds together was considerable and it averaged as follows: for K – 35%, Ca – 27.3%, Mg –27.4%.
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2008-2010 w Stacji Doświadczalnej Wydziału Nauk Rolniczych Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie na glebie brunatnej o odczynie lekko kwaśnym, o bardzo wysokiej zasobności w fosfor i potas oraz średniej w magnez. Doświadczenie założono w układzie losowanych podbloków, w czterech powtórzeniach, uwzględniając dwie metody regulacji zachwaszczenia kukurydzy: I. mechaniczna – dwukrotne opielanie międzyrzędzi; II. chemiczna – herbicyd Afalon Dyspersyjny 450 EC (s.a. linuron, w dawce 900 g×ha-1). W kukurydzy i dominujących gatunkach chwastów oznaczono zawartość potasu, wapnia i magnezu. Na podstawie plonu suchej masy kukurydzy oraz biomasy poszczególnych gatunków chwastów wyliczono pobranie składników z powierzchni 1 ha. Chemiczna metoda regulacji zachwaszczenia ograniczała bardziej zarówno liczbę jak i suchą masę chwastów w porównaniu do zabiegów mechanicznych. Gatunkami dominującymi w uprawie kukurydzy były: Echinochloa crus-galli (L.) P Beauv., Chenopodium album L., Galinsoga parviflora Cav. i Cirsium arvense L. Wszystkie badane gatunki chwastów były bardziej konkurencyjne w gromadzeniu potasu, wapnia i magnezu niż rośliny kukurydzy. Gatunkiem najsilniej konkurującym o potas była Galinsoga parviflora Cav., o wapń – Cirsium arvense L., zaś o magnez – Chenopodium album L. i Polygonum lapathifolium L subsp. lapathifolium. Chwasty są groźnymi konkurentami w pobieraniu składników pokarmowych w stosunku do roślin uprawnych, ich udział w ogólnym pobraniu makroelementów z gleby przez łan kukurydzy był znaczny i wynosił średnio dla K – 35%, Ca – 27,3%, Mg –27,4%.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biological diversity of weeds in a winter triticale (Triticum rimpaui Wittm.) crop depending on different doses of herbicides and foliar fertilization
    Różnorodność biologiczna chwastów w łanie pszenzyta ozimego (Triticum rimpaui Wittm.) w zależności od zróżnicowanych dawek herbicydów oraz nawożenia dolistnego
    Autorzy:
    Andruszczak, S.
    Kraska, P.
    Kwiecinska-Poppe, E.
    Palys, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28063.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    winter triticale
    weed biodiversity
    herbicide dose
    foliar fertilization
    triticale
    crop
    field experiment
    segetal community
    weed
    control treatment
    biodiversity
    Opis:
    A field experiment was conducted in the period 2006- 2008 on incomplete podzolic soil. The present study investigated the effect of different doses of the herbicides Mustang 306 SE and Attribut 70 WG as well as of the foliar fertilizers Insol 3 and FoliCare 18:18:18 on the biodiversity of weeds in a winter triticale crop, ‘Todan’. The segetal flora was assessed 6 weeks after the application of the herbicides and before the harvest of the triticale crop. The herbicides were applied together at labelled doses as well as at doses reduced to 75% and by half. Spraying with the foliar fertilizers was done twice during the growing period. Plots in which no herbicides or foliar fertilizers were used were the control treatment. Matricaria maritima and Viola arvensis from the dicotyledonous class were predominant in the winter triticale crop, whereas Apera spica-venti was the dominant species among the monocotyledons. The weed control efficacy of the reduced herbicide doses was weaker compared to the labelled rates by, respectively, from 6% to 9% at the first time of weed infestation assessment and from 4% to 8% at the second assessment time. Simultaneously, air-dry weight of weeds in the herbicide-treated plots did not differ significantly. This indicates that it is possible to reduce herbicide doses in a winter triticale crop without a risk of increased weed infestation.
    Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2006-2008 na glebie bielicowej niecałkowitej. Badano wpływ zróżnicowanych dawek herbicydów Mustang 306 SE i Attribut 70 WG oraz nawozów dolistnych Insol 3 i FoliCare 18:18:18 na bioróżnorodność chwastów w łanie pszenżyta ozimego ‘Todan’. Florę segetalną oceniano 6 tygodni po zastosowaniu herbicydów oraz przed zbiorem pszenżyta. Herbicydy stosowano łącznie w pełnych zalecanych dawkach, zredukowanych do 75% oraz w dawkach zmniejszonych o połowę. Opryskiwanie nawozami dolistnymi wykonano dwukrotnie w okresie wegetacji. Obiekt kontrolny stanowiły poletka, na których nie stosowano zarówno herbicydów, jak i nawozów dolistnych. W łanie pszenżyta ozimego dominowały Matricaria maritima i Viola arvensis z klasy dwuliściennych, z jednoliściennych zaś Apera spica-venti. Skuteczność chwastobójcza obniżonych dawek herbicydów była słabsza niż pełnych zalecanych dawek odpowiednio od 6 do 9% w pierwszym terminie oceny zachwaszczenia i od 4 do 8% w drugim. Jednocześnie powietrznie sucha masa chwastów na obiektach herbicydowych nie różniła się istotnie. Wskazuje to na możliwość obniżenia dawek herbicydów w łanie pszenżyta ozimego bez ryzyka zwiększenia poziomu zachwaszczenia.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stubble field plant communities of the Mazowiecki Landscape Park
    Zbiorowiska roślinne ściernisk Mazowieckiego Parku Krajobrazowego
    Autorzy:
    Skrajna, T.
    Lugowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28114.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    stubble field
    plant community
    Mazowiecki Landscape Park
    weed community
    phytosociology
    plant association
    plant community list
    species composition
    Opis:
    The characteristics of communities found in unploughed stubble fields of the Mazowiecki Landscape Park and its agricultural buffer zone are presented in the paper. The association Echinochloo-Setarietum divided into a typical variant, the variant with Galinsoga parviflora, and the variant with Bidens tripartite, was the most frequently noted and floristically differentiated association. Patches of Digitarietum ischaemi were also frequently observed in stubble fields on the poorest habitats. Rarely, on fertile soils, small patches of floristically rich communities with Veronica agrestis were recorded. Periodically, excessively wet habitats were seldom occupied by the speciesrichest phytocoenoses of Centunculo-Anthoceretum punctati. Single patches of the community with Setaria pumila, the form with Aphanes arvensis, were observed only in the south-eastern part of the Park.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies