Biological diversity of weeds in a winter triticale (Triticum rimpaui Wittm.) crop depending on different doses of herbicides and foliar fertilization

A field experiment was conducted in the period 2006- 2008 on incomplete podzolic soil. The present study investigated the effect of different doses of the herbicides Mustang 306 SE and Attribut 70 WG as well as of the foliar fertilizers Insol 3 and FoliCare 18:18:18 on the biodiversity of weeds in a winter triticale crop, ‘Todan’. The segetal flora was assessed 6 weeks after the application of the herbicides and before the harvest of the triticale crop. The herbicides were applied together at labelled doses as well as at doses reduced to 75% and by half. Spraying with the foliar fertilizers was done twice during the growing period. Plots in which no herbicides or foliar fertilizers were used were the control treatment. Matricaria maritima and Viola arvensis from the dicotyledonous class were predominant in the winter triticale crop, whereas Apera spica-venti was the dominant species among the monocotyledons. The weed control efficacy of the reduced herbicide doses was weaker compared to the labelled rates by, respectively, from 6% to 9% at the first time of weed infestation assessment and from 4% to 8% at the second assessment time. Simultaneously, air-dry weight of weeds in the herbicide-treated plots did not differ significantly. This indicates that it is possible to reduce herbicide doses in a winter triticale crop without a risk of increased weed infestation.

Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2006-2008 na glebie bielicowej niecałkowitej. Badano wpływ zróżnicowanych dawek herbicydów Mustang 306 SE i Attribut 70 WG oraz nawozów dolistnych Insol 3 i FoliCare 18:18:18 na bioróżnorodność chwastów w łanie pszenżyta ozimego ‘Todan’. Florę segetalną oceniano 6 tygodni po zastosowaniu herbicydów oraz przed zbiorem pszenżyta. Herbicydy stosowano łącznie w pełnych zalecanych dawkach, zredukowanych do 75% oraz w dawkach zmniejszonych o połowę. Opryskiwanie nawozami dolistnymi wykonano dwukrotnie w okresie wegetacji. Obiekt kontrolny stanowiły poletka, na których nie stosowano zarówno herbicydów, jak i nawozów dolistnych. W łanie pszenżyta ozimego dominowały Matricaria maritima i Viola arvensis z klasy dwuliściennych, z jednoliściennych zaś Apera spica-venti. Skuteczność chwastobójcza obniżonych dawek herbicydów była słabsza niż pełnych zalecanych dawek odpowiednio od 6 do 9% w pierwszym terminie oceny zachwaszczenia i od 4 do 8% w drugim. Jednocześnie powietrznie sucha masa chwastów na obiektach herbicydowych nie różniła się istotnie. Wskazuje to na możliwość obniżenia dawek herbicydów w łanie pszenżyta ozimego bez ryzyka zwiększenia poziomu zachwaszczenia.