Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "E.L." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 118
Tytuł:
A new report on Hesperomyces coleomegillae (Ascomycota, Laboulbeniales) parasitism of Coleomegilla maculata (Coleoptera, Coccinellidae) in Brazil
Autorzy:
Inacio, C.A.
de Paulo, H.H.
Almeida, J.D.
Rembinski, J.
Menezes, E.L.A.
Silva, A.C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196347.pdf
Data publikacji:
2019-04-18
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Hesperomyces
Ascomycota
Laboulbeniales
Coleomegilla maculata
Coleoptera
Coccinellidae
parasitism
host-parasite interaction
tropical fungi
Brazil
Opis:
For the first time, the genus Hesperomyces has been reported to infect Coleomegilla maculata in laboratory mass rearing in Brazil. Thalli were found growing on several parts of this ladybird species, including the head, elytra, legs, and abdomen. Infested adults died after 60 days.
Źródło:
Acta Mycologica; 2019, 54, 1; 1117
0001-625X
2353-074X
Pojawia się w:
Acta Mycologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological variability of Helleborines. I. Diagnostic significance of morphological features in Epipactis helleborine (L.) Crantz, Epipactis atrorubens (Hoffm.) Besser and their hybrid, Epipactis x schmalhausenii Richt. (Orchidaceae, Neottieae)
Autorzy:
Jakubska-Busse, A.
Gola, E.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/56652.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
morphological variability
Helleborines
diagnostic significance
morphological feature
Epipactis helleborine
Epipactis atrorubens
hybrid
Epipactis x schmalhausenii
Orchidaceae
Neottieaeleaf
plant morphology
papilla
hybridization
Opis:
The comparative analysis of leaf morphology was performed in E. helleborine (L.) Crantz, E.atrorubens (Hoffm.) Besser, and their interspecific hybrid, Epipactis ×schmalhausenii Richt. The aim of this research was to find out features that would be useful in the taxonomy of the genus Epipactis, and particulary their taxa of hybrid origin. In course of the studies special attention was paid to leaf morphology, mostly to their margins, presence of papillae, their shape and size, and to leaf structure. The thickness of the leaf blades manifested by number of spongy mesophyll cell layers, size of vascular bundles and the level of leaf sclerification were compared in the hybrid and both parental species. In E. helleborine and E. atrorubens the analyzed features were highly variable, especially in the former species, which is characterized by wide phenotypic plasticity. Morphological and anatomical features in E. ×schmalhausenii showed a transitional character to the parental species. Our results suggest that a single feature can not be of taxonomic value, but the combination of different traits has to be considered when distinguishing parental and hybrid taxa.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2010, 79, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An ethnobotanical study of medicinal plants used in Zacatecas state, Mexico
Autorzy:
Reimers, E.
Cusimamani, E.
Rodriguez, E.
Zepeda del Valle, J.
Polesny, Z.
Pawera, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57841.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Despite the fact that Mexico has vast biocultural biodiversity, there are numerous regions where the traditional medicinal use of plants has not yet been studied. We aimed to document, analyze quantitatively, and preserve medicinal plant knowledge among local people living in over 40 communities in the state of Zacatecas. Ethnobotanical information was collected by semistructured interviews with 132 informants. Data were analyzed using standard quantitative indices such as relative frequency of citation, family importance value, cultural importance index, and informant consensus factor. We recorded 168 medicinal plant taxa belonging to 151 genera and 69 botanical families and used to treat 99 health disorders. The most medicinally important plant families were Asteraceae (20 species), followed by Fabaceae and Lamiaceae (12 species) and Cactaceae (five species). The most culturally important species was Matricaria chamomilla L., mentioned 140 times, followed by Arnica montana L. (62 times) and Artemisia ludoviciana Nutt (48 times). The highest consensus for use was for diseases of the reproductive system. The type of disorder for which there was the highest number of references for use (389; 25% of all uses) and plant species (67) were diseases of the digestive and gastrointestinal system. The present study represents the first quantitative medical-ethnobotanical documentation and analysis of the traditional use of medicinal plants in Zacatecas state. Despite the semiarid climate, this region is botanically highly diverse, and its flora have versatile medicinal uses.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2018, 87, 2
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of the floral parts of Crocus vernus (L.) Hill.
Struktura elementów kwiatowych Crocus vernus L. Hill.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Chwil, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27997.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
In the climatic conditions of Lublin, Crocus vernus blooms from the third decade of March until the third decade of April. The flowers live for 3-4 days. Micromorphological investigations of the tepals and perianth tube as well as of the stamens and pistil were carried out using scanning electron microscopy. The anatomical features of the perianth segments and flower stem were examined with the use of light and fluorescence microscopy. Pollen grains were observed under a light microscope. It was found that the adaxial and abaxial epidermal cells formed papillae in the middle and lower part of the tepals. Much smaller papillae are formed in the upper region of the perianth tube. Elongated non-glandular and glandular trichomes, with spherical protrusions at the tip, are found at the base of the filaments. The filaments are distinguished by epidermal cells with a longitudinally striated cuticle and by the presence of papillae of varying number and size. The cylindrical papillae on the stigma of the pistil are covered by a wrinkled cuticle. The style is surrounded by the perianth tube along a significant length. A narrow space is formed between these organs, and it is filled by the nectar. Stylar channels are found in the style. We observed calcium oxalate crystals and numerous plastids in the parenchymal cells surrounding these channels. Inaperturate, spherical pollen grains are covered by numerous tryphine (or pollenkitt) droplets. This paper also discusses the functions of the papillae found in the epidermis of the perianth and filaments.
W warunkach klimatycznych Lublina Crocus vernus kwitnie od trzeciej dekady marca do trzeciej dekady kwietnia. Kwiaty żyją 3-4 dni. Badania mikromorfologii listków i rurki okwiatu oraz pręcików i słupka przeprowadzono w skaningowym mikroskopie elektronowym. Cechy anatomiczne elementów okwiatu i łodyżki kwiatowej badano przy użyciu mikroskopii świetlnej i fluorescencyjnej. Ziarna pyłku obserwowano w mikroskopie świetlnym. Stwierdzono, że komórki epidermy doosiowej i odosiowej w środkowej i dolnej części listków okwiatu tworzą papillle. Znacznie mniejsze papille powstają w górnej strefie rurki okwiatu. Przy nasadach nitek pręcikowych występują wydłużone włoski mechaniczne i wydzielnicze z kulistymi uwypukleniami na szczycie. Nitki pręcikowe wyróżniają się komórkami epidermy z podłużnie prążkowaną kutykulą i obecnością papilli o różnej liczbie i wielkości. Walcowate papille na znamieniu słupka okrywa pomarszczona kutykula. Szyjka słupka otoczona jest na znacznej długości przez rurkę okwiatu. Między tymi organami tworzy się wąska przestrzeń, którą wypełnia nektar. W szyjce słupka występują kanały stylarne. W komórkach parenchymy otaczających kanały obserwowaliśmy kryształy szczawianu wapnia i liczne plastydy. Bezaperturowe, kuliste ziarna pyłku pokryte są licznymi kroplami kitu pyłkowego. W pracy dyskutowane są funkcje papilli występujących w epidermie okwiatu i nitek pręcików.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anatomical traits of sweet pepper (Capsicum annuum L.) fruit
Cechy anatomiczne owoców papryki słodkiej (Capsicum annuum L.)
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Michalojc, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28017.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the epidermis as well as the anatomy of the pericarp and fruit pedicle in Capsicum annuum L., cv. ‘Red Knight F1’, were studied using light and scanning electron microscopy. The pericarp was found to consist of an epidermis with strongly thickened outer walls, several layers of tangential and angular collenchyma as well as multi-layered parenchyma composed of cells of varying size in which very large lobed nuclei were observed. Chromoplasts were found in the cells of the above-mentioned tissues. The inner epidermis of the pericarp was characterized by thick cell walls and numerous straight pits. Among the tissues of the fruit pedicle, we observed epidermis with numerous stomata, collenchyma, chlorenchyma with very large intercellular spaces, small clusters of sclerenchyma, secondary phloem and xylem as well live and dead cells of the pith which were characterized by the presence of thin walls with numerous pits. The structural traits of the pericarp of the red pepper cultivar under study show adaptations to significantly reduced transpiration, which is an important feature during storage. At the same time, the strongly thickened and cutinized walls of the fruit contribute to a reduction in its digestibility and impede nutrient penetration in non-root feeding.
Przy zastosowaniu mikroskopii świetlnej oraz skaningowej elektronowej badano mikromorfologię epidermy oraz anatomię owocni i szypułki owoców Capsicum annuum L. cv. ‘Red Knight F1’. Stwierdzono, że owocnię tworzy epiderma o silnie zgrubiałych ścianach zewnętrznych, kilka warstw kolenchymy płatowej i kątowej oraz wielowarstwowa parenchyma o zróżnicowanych pod względem wielkości komórkach, w których obserwowano bardzo duże płatowate jądra. W komórkach wymienionych tkanek występowały chromoplasty. Wewnętrzna epiderma owocni wyróżniała się grubymi ścianami komórek oraz licznymi jamkami prostymi. Wśród tkanek szypułki obserwowano epidermę z licznymi aparatami szparkowymi, kolenchymę, chlorenchymę z bardzo dużymi przestworami międzykomórkowymi, niewielkie skupienia sklerenchymy, wtórny floem i ksylem oraz martwe komórki rdzenia, które charakteryzowały się obecnością cienkich ścian z licznymi jamkami. Cechy budowy owocni badanej odmiany papryki wskazują na przystosowania do znacznego ograniczenia transpiracji, co stanowi ważną cechę w czasie przechowywania. Równocześnie silnie zgrubiałe i skutynizowane ściany owoców przyczyniają się do zmniejszenia ich strawności.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunolokalizacja lipoksygenazy w mikrosporze Gagea lutea (L.) Ker.-Gaw.
Immunolocalization of lipoxygenase in the microspore of Gagea lutea (L.) Ker.-Gaw.
Autorzy:
Szczuka, E.
Pawlikowska-Pawlega, B.
Skorzynska-Polit, E.
Sobieska, J.
Pawelec, J.
Piersiak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26983.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Localization of lipoxygenase (LOX) in the microspore of Gagea lutea (L.) Ker.-Gaw. was investigated with the immunogold labelling method. The enzyme was found in the cytoplasm, nucleus and sporoderm. The most intensive reaction was observed in the cytoplasm, where the immunogold particles were sometimes grouped into clusters of several or more and showed the highest density. The smallest amount of particles occured in the sporoderm. The role of lipoxygenase in the microspore is discussed.
Metodą immunozłotową badano rozmieszczenie lipoksygenazy (LOX) w mi- krosporze Gagea lutea (L.) Ker.-Gaw. Enzym znaleziono w cytoplazmie, jądrze i spo- rodermie mikrospory. Najintenywniejszą reakcję obserwowano w cytoplazmie, gdzie czasteczki immunozłota niekiedy były zgrupowane po kilka lub kilkanaście i wyka- zywały największe zagęszczenie. Najmniej cząsteczek występowało w sporodermie. Dyskutowana jest rola lipoksygenazy w mikrosporze.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Characterization of Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L. hybrid lines
Charakterystyka linii mieszańcowych Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L.
Autorzy:
Prazak, R.
Paczos-Grzeda, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28277.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A study of four F5 and one BC1F1 Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L. hybrid lines was conducted to determine their quantitative morphological and qualitative features as well as a molecular investigation was carried out. Observations of ten quantitative traits showed that the F5 hybrid lines exhibited intermediate values between Ae. kotschyi Boiss. and T. aestivum L., or had similar traits to one of the parents. These hybrid lines had a significantly lower number and weight of grains per main spike, main spike fertility and 1000-grain weight than T. aestivum L. cv. ‘Rusałka’. The BC1F1 hybrid line was characterized by wheat-like fertility and phenotype. The F5 hybrid lines were characterized by much higher variability of the analysed morphological traits than T. aestivum L. cv. ‘Rusałka’. Grains of the hybrid lines had higher protein and micronutrient (iron and zinc) content than wheat grains. The presence of DNA fragments specific to Ae. kotschyi Boiss. in the genotypes of the hybrid lines was confirmed by seven ISSR (Inter Simple Sequence Repeats) molecular markers. Two ISSR markers – ISSR23690 and ISSR33650 – were the most effective for germplasm analysis of the hybrid lines. The analysed lines can become a source material for improvement of common wheat T. aestivum L. in crossing programs.
Przeprowadzono ocenę cech morfologicznych i jakościowych czterech linii mieszańcowych F5 i jednej BC1F1 Aegilops kotschyi Boiss. x Triticum aestivum L. Linie mieszańcowe wykazały się pośrednimi wartościami cech morfologicznych w porównaniu do Aegilops kotschyi Boiss. i Triticum aestivum L. lub zbliżonymi do jednej z form rodzicielskich. Linie mieszańcowe F5 miały istotnie niższą liczbę i masę ziarniaków z kłosa, płodność kłosa i masę tysiąca ziarniaków od pszenicy T. aestivum L. odmiany ‘Rusałka’. Linia mieszańcowa BC1F1 charakteryzowała się podobną do pszenicy płodnością i fenotypem. Zmienność cech morfologicznych linii mieszańcowych F5 była znacznie większa niż pszenicy odmiany ‘Rusałka’. Ziarniaki linii mieszańcowych zawierały więcej białka i mikroelementów (żelaza i cynku) niż ziarniaki pszenicy. W liniach mieszańcowych potwierdzono obecność prążków specyficznych dla Ae. kotschyi Boiss. za pomocą siedmiu markerów molekularnych ISSR (Inter Simple Sequence Repeats – polimorfizm odcinków DNA pomiędzy mikrosatelitami). Dwa markery ISSR – ISSR23690 i ISSR33650 – okazały się najbardziej efektywne w analizie genomów linii mieszańcowych. Badane linie mogą zostać wykorzystane w programach hodowlanych mających na celu ulepszenie pszenicy zwyczajnej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adventitious bud regeneration from the stigma of Sinapis alba L.
Regeneracja pąków przybyszowych ze znamion Sinapis alba L.
Autorzy:
Zarychta, L.
Zenkteler, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28578.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
adventitious bud
bud
regeneration
Sinapis alba
stigma
white mustard
plantlet development
Brassicaceae
Opis:
Stigmas isolated from flower buds of ‘Nakielska’ variety of Sinapis alba were used to develop a micropropagation method suitable for breeding of new cultivars. The origin of adventitious bud regeneration was studied on MS medium, under stimulation by bezylaminopurine (BAP) in combination with 2,4-D - naphtoxy acetic acid (2,4-D). Histological analysis showed the structure of Sinapis stigma (composed from four types of tissue: papillae, transmitting tissue, parenchyma and vascular bundles) and revealed that numerous meristematic centers developed from parenchyma cells in close vicinity of vascular bundles. Buds very quickly appeared on the surface of initial explants and later formed multiplantlets that were easily rooted in the soil.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of benzyladenine (BA) on auxin-induced stem elongation and thickening in tulip (Tulipa gesneriana L.)
Wpływ benzyloadeniny na wzrost łodygi tulipana (Tulipa gesneriana L.) indukowany przez auksynę
Autorzy:
Saniewski, M.
Wegrzynowicz-Lesiak, E.
Goraj-Koniarska, J.
Gabryszewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27778.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
It is well known that stem elongation in tulip is induced by the auxin produced in the leaves and gynoecium. Excision of the flower bud and all the leaves in an early stage of tulip growth resulted in almost total inhibition of stem growth, but the inhibition was completely recovered by the exogenous application of auxin to the place from which the flower bud had been removed. Hormonal control of stem thickening in tulip is much less known. Additional application of benzyladenine (BA) to the tulip stem by soaking a cotton wick wrapped around all the internodes only slightly inhibited stem growth induced by IAA at a concentration of 0.1 and 2.0%, but substantially stimulated the thickening of all the internodes. The treatment of the tulip stem with benzyladenine enabled direct contact of the cytokinin with the epidermis, which is an important factor in stem elongation. The experiment conducted in field conditions also showed that BA only slightly inhibited the elongation of the fourth internode induced by IAA, but stimulated the thickening of that internode. IAA applied at a concentration of 2.0% stimulated ethylene production to a much higher extent than IAA at a concentration of 0.1%, and BA affected the auxin-induced ethylene production only to a small extent. Metabolic significance of these findings is discussed.
Dotychczasowe wyniki wskazują, że po chłodzeniu cebul wzrost pędu jest regulowany przez współdziałanie auksyny (produkowanej w liściach i pąku kwiatowym) i giberelin produkowanych w łodydze. Wysokie stężenie egzogennej auksyny (IAA), podanej po obcięciu wszystkich liści i pąka kwiatowego, powoduje słabszy wzrost wydłużeniowy, zwiększenie grubości łodygi i zwiększoną produkcje etylenu, w przeciwieństwie do niskiego stężenia auksyny. Obecne badania wykazały stymulujący wpływ benzyloadeniny (BA) na grubość łodygi tulipana indukowanej przez auksynę (IAA) zarówno w niskim jak i wysokim stężeniu. IAA w stężeniu 0.1% i 2.0% w paście lanolinowej nakładano w miejsce usuniętego pąka kwiatowego i po usunięciu wszystkich liści, a benzyloadeninę w stężeniu 50 i 100 mg/L podano w tym samym czasie wokół łodygi poprzez nasączenie ligniny. Ten sposób traktowania zapewnił kontakt komórek epidermy z benzyloadeniną. Epiderma odgrywa ważną rolę we wzroście łodygi, a auksyna jest odpowiedzialna za wydłużanie komórek. Stwierdzono hamujący wpływ benzyloadeniny na wydłużanie łodygi, indukowane przez auksynę. Auksyna stymulowała produkcję etylenu we wszystkich międzywęźlach, ale najbardziej po zastosowaniu wysokiego stężenia IAA, a benzyloadenina w niewielkim stopniu wzmagała produkcję etylenu indukowaną przez auksynę. W pracy dyskutowano możliwy mechanizm stymulującego działania benzyloadeniny na grubość łodygi, a hamującego na wzrost wydłużeniowy (po indukcji przez auksynę).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2016, 69, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of plant density on the growth, development and yield of brussels sprouts (Brassica oleracea L. var. gemmifera L.)
Wpływ zagęszczenia roślin na wzrost, rozwój i plonowanie kapusty brukselskiej (Brassica oleracea L. var. gemmifera L.)
Autorzy:
Alekseevich Turbin, V.
Siergiejevicz Sokolov, A.
Kosterna, E.
Rosa, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26666.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Plant density is an important variable for achieving maximum yields and uniform vegetable maturity. Optimal plant density can be achieved by establishing appropriate distances both between the rows as well as in the rows of plants. The experiment was carried out between 2010–2012 at the experimental field of the Crimean Agrotechnological University in Simferopol, Ukraine. The experiment was established as randomised blocks with four replications. This study aimed to determine the effect of plant density on the growth, development and yield of Brussels sprouts. Increasing the area per plant resulted in a shortening of the time to the beginning of head formation, technical maturity and harvest. In all study years, increasing the distance between plants caused an increase in leaf assimilation area, stalk diameter and the number of heads per plant, however, the height of plants was lower. The most favourable parameters characterising marketable yield were found at an area per plant of 0.56 m2, however, the maximum yield from 1 ha (determining the profitability of the cultivation) was found at an area of 0.49 m2 per plant.
Gęstość sadzenia roślin jest ważną zmienną w uzyskiwaniu maksymalnego plonu i jednakowej dojrzałości warzyw. Optymalne zagęszczenie roślin można uzyskać poprzez ustalenie właściwych odległości zarówno w rzędzie jak i pomiędzy rzędami roślin. Doświadczenie prowadzono w latach 2010–2012 na polu doświadczalnym Katedry Warzywnictwa i Standaryzacji Krymskiego Uniwersytetu Agrotechnologicznego w Symferopolu. Doświadczenie założono metodą losowanych bloków w czterech powtórzeniach. Celem badań było określenie wpływu powierzchni przypadającej na jedną roślinę przy różnej rozstawie na wzrost, rozwój i plonowanie kapusty brukselskiej. Wraz ze zwiększaniem powierzchni przypadającej na 1 roślinę skróceniu ulegał okres od wysiewu nasion do początku formowania główek oraz do osiągnięcia dojrzałości technologicznej i zbioru plonu. We wszystkich latach badań w miarę zwiększania rozstawy wzrastała powierzchnia asymilacyjna liści, średnica łodygi oraz liczba główek na roślinie, natomiast malała wysokość roślin. Najkorzystniejsze parametry charakteryzujące plon handlowy stwierdzono przy powierzchni przypadającej na roślinę wynoszącej 0,56 m2, natomiast maksymalny plon z jednego hektara (decydujący o opłacalności uprawy) przy powierzchni 0,49 m2.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morphological characters of the flowers and the structure of the nectaries of Acer platanoides L.
Cechy morfologiczne kwiatów i struktura nektarników Acer platanoides L.
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Sulborska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26812.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The micromorphology of the nectaries and of other elements of the flower was examined by scanning electron microscopy (SEM). The anatomy of the nectaries was determined using light microscopy (LM). The inflorescences of A. platanoides comprise flowers included in two categories: functionally male and female. Nectaries of similar structure are found in both types of these flowers. The nectary gland located on the surface of the receptacle belongs to interstaminal nectaries. It has the form of a fleshy ring situated between the petals and the pistil. The bases of the staminal filaments are located in the depressions of the nectary. The outer diameter of the nectary reaches ca. 5 mm, while the thickness of this gland’s tissues is 400-700 µm. In the epidermis of the nectary gland, there are numerous, evenly distributed stomata through which nectar release occurs. The stomata function asynchronously. In some stomata, we could observe nectar drops flowing out and a layer of this secretion around the stomata. The secretory parenchyma of the nectary is composed of several layers of thick-walled cells, whereas the ends of the vascular bundles with xylem and phloem elements are situated in the subglandular parenchyma. Chloroplasts are found both in the epidermal cells and in the glandular parenchyma cells and photosynthesis can take place in them due to the nectary’s good exposure to light. The presence of starch grains was found in the chloroplasts; they can be energy material for nectar production.
Struktura nektarników kwiatowych Acer platanoides nie została dotychczas wystarczająco poznana. Mikromorfologię nektarników i innych elementów kwiatu badano przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM). Anatomię nektarników określono w mikroskopie świetlnym (LM). W kwiatostanach A. platanoides występują kwiaty zaliczane do dwóch kategorii: funkcjonalnie męskie i żeńskie. W obu typach kwiatów występują nektarniki o podobnej budowie. Gruczoł nektarnikowy położony na powierzchni dna kwiatowego należy do nektarników interstaminalnych. Ma postać mięsistego pierścienia położonego między płatkami a słupkiem. Nasady nitek pręcikowych znajdują się w obrębie zagłębień nektarnika. Zewnętrzna średnica nektarnika osiąga ok. 5 mm, a grubość tkanek gruczołu 400-700 µm. W epidermie gruczołu nektarnikowego występują liczne, równomiernie rozmieszczone aparaty szparkowe, przez które odbywa się uwalnianie nektaru. Aparaty szparkowe funkcjonują niesynchronicznie. W niektórych szparkach obserwowano wypływające krople nektaru, a wokół nich warstwę tej wydzieliny. Parenchymę wydzielniczą nektarnika tworzy kilka warstw grubościennych komórek, natomiast w parenchymie podgruczołowej są widoczne zakończenia wiązek przewodzących. Zarówno w komórkach epidermy, jak też w komórkach parenchymy gruczołowej występują chloroplasty, w których może się odbywać proces fotosyntezy ze względu na dobrą ekspozycję nektarnika na światło. W chloroplastach stwierdzono obecność ziaren skrobi, które mogą stanowić materiał energetyczny do produkcji nektaru.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The morphology and ultrastructure of the nectaries of marrow (Cucurbita pepo L. convar. giromontiina)
Morfologia i ultrastruktura nektarników kabaczka (Cucurbita pepo L. convar. giromontiina)
Autorzy:
Dmitruk, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27659.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study investigated the size and structure of the nectaries in flowers of marrow – Cucurbita pepo convar. giromontiina cv. ‘Weiser Busch’. The diameter and thickness of nectariferous layer were compared in female and male flowers of this taxon. The micromorphology as well as the anatomical and ultrastructural characters of the nectary from the female flower were observed using light, scanning and transmission electron microscopy. The density and size of stomata of the nectary epidermis from both types of flowers were examined using light microscopy. The nectaries in female flowers were found to have a larger size than in male flowers. The stomata occurring in the nectary epidermis of both types of flowers have a similar size and density. We observed that nectar was released onto the surface of the nectary not only via the stomata, but also through the walls of the epidermal cells. In TEM examination, large nuclei, different-shaped plastids, ER tubules, dictyosomes, and ribosomes were observed in the nectariferous tissue cells. A large number of mitochondria accompanying the plastids were found in the parenchyma cells of the nectary. The degradation of the nectary parenchyma cells in the flowers living for about 6 hours was asynchronous.
W pracy badano wielkość oraz strukturę nektarników w kwiatach kabaczka – Cucurbita pepo convar. giromontiina cv. ‘Weiser Busch’. Porównano średnicę i grubość warstwy nektarnika w kwiatach żeńskich i męskich tego taksonu. Przy pomocy mikroskopii świetlnej, skaningowej i transmisyjnej elektronowej badano mikromorfologię oraz cechy anatomiczne i ultrastrukturalne nektarnika, pochodzącego z kwiatu żeńskiego. Zagęszczenie i wielkość aparatów szparkowych w epidermie nektarników w obu typach kwiatów badano w mikroskopie świetlnym. Stwierdzono, że nektarniki w kwiatach żeńskich mają większe rozmiary niż w męskich. Występujące w epidermie nektarników aparaty szparkowe w obu typach kwiatów mają podobną wielkość i występują w zbliżonym zagęszczeniu. Zaobserwowaliśmy, że uwalnianie nektaru na powierzchnię nektarnika zachodzi nie tylko za pośrednictwem aparatów szparkowych, lecz także przez ściany komórek epidermy. W komórkach tkanki nektaronośnej obserwowano w TEM duże jądra komórkowe, różnokształtne plastydy, liczne mitochondria, kanaliki ER, diktiosomy i rybosomy. W komórkach tych zarejestrowano dużą liczbę mitochondriów towarzyszących plastydom. W plastydach zanotowano lokalny brak ciągłości otoczki. Degradacja komórek parenchymy nektarnika w kwiatach żyjących około 6 godzin odbywała się niesynchronicznie.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Significance of stigma receptivity in intergeneric cross-pollination of Salix × Populus
Autorzy:
Wojciechowicz, M.K.
Zarychta, L.
Zenkteler, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57606.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The pollen–stigma interaction plays an important role in reproductive process and has been continuously studied in many interspecific and intergeneric crossing experiments. The aim of this study was to investigate stigma receptivity (SR) of willow in order to determine the most suitable period for its pollination with poplar pollen and improve the effectiveness of Salix × Populus crosses. Tissue samples were examined histologically using light, epifluorescent, scanning, and transmission electron microscopy. Willow SR was determined by stigma morphological traits, test of pollen germination rate, Peroxtesmo test of peroxidase and esterase activity on stigma surface as well as papilla ultrastructure at anthesis. We have ascertained that the SR duration in willow is short, lasting from 1 to 2 DA. The poplar pollen germination rate on willow stigmas on 1 DA ranged from 26.3 to 11.2%.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2016, 85, 3
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pyłek bylicy (Artemisia L.) w aeroplanktonie Lublina, 2001–2005
Mugwort (Artemisia L.) pollen in aeroplankton of Lublin, 2001–2005
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Kaszewski, B.M.
Piotrowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The course of the Artemisia pollen season was recorded in Lublin over a period of five years: 2001-2005. The volumetric method was applied in the studies, using a VPPS 2000 Lanzoni trap. The length of the season was determined by the 98% method. The impact of several meteorological factors on the start and course of the pollen season was analysed. It was found that in the five-year period studied the mugwort pollen season started in the second or third decade of July and lasted 59-90 days. Maximum concentrations in the range of 103-221 pollen grains in 1 m3 of air were noted between 2 and 9 August. Annual totals of mugwort pollen grains ranged from 1496 to 2532. A significant positive correlation was demonstrated between the Artemisia pollen concentration and air temperature, and a negative correlation between the pollen concentration and air relative humidity and cloudiness. A significant impact of temperature on the start of the Artemisia pollen season was also found.
Przebieg sezonów pyłkowych Artemisia rejestrowano w Lublinie w ciągu pięciu lat: 2001-2005. Do badañ zastosowano metodę wolumetryczną przy użyciu aparatu VPPS 2000 Lanzoni. Długość sezonu określono metodą 98%. Analizowano wpływ kilku czynników meteorologicznych na rozpoczęcie i przebieg sezonu pyłkowego. Stwierdzono, że w badanym pięcioleciu sezon pyłkowy bylicy (mugwort) rozpoczy- nał się w drugiej lub trzeciej dekadzie lipca i trwał 59-90 dni. Maksymalne koncentra- cje zawarte w przedziale 103-221 ziaren pyłku w 1 m3 powietrza notowano między 2 a 9 sierpnia. Sumy roczne ziaren pyłku bylicy wahały się od 1496 do 2532. Wyka- zano istotną dodatnią korelację między stężeniem pyłku Artemisia i temperaturą po- wietrza oraz ujemną między stężeniem pyłku i wilgotnością względną powietrza oraz zachmurzeniem. Stwierdzono również istotny wpływ temperatury na rozpoczęcie sezonu pyłkowego Artemisia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecological features of the flowers of Aesculus hippocastanum L. and characteristics of Aesculus L. pollen seasons under the conditions of central-eastern Poland
Cechy ekologiczne kwiatów Aesculus hippocastanum L. i charakterystyka sezonów pyłkowych Aesculus L. w warunkach środkowo-wschodniej Polski
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Tietze, M.
Michonska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27915.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The content of Aesculus pollen in aeroplankton of Lublin, located in central-eastern Poland, was studied during the period 2001–2012. The volumetric method was used for the study. The following parameters were determined: start, end, and duration of the pollen season, days of maximum concentration, and total annual pollen counts. Correlation coefficients were calculated between the start of the pollen season and meteorological parameters. The study showed that during the period 2007–2012 the onset of the Aesculus pollen season occurred on average 4 days earlier than in the years 2001–2006. The total annual pollen counts were in the range of 53–271, with an average number of 117. The average pollen counts did not differ significantly in the first and second year of a 6-year period of the study. The analysis of the correlation coefficients showed that there were significant positive correlations only between the season start date and minimum temperature of the first decade of May. The highest Aesculus pollen concentration occurred between 6 and 22 May. The flowers of A. hippocastanum demonstrate an ambophilous pollination strategy due to partial insect and wind pollination.
W latach 2001–2012 badano zawartość pyłku Aesculus w aeroplanktonie Lublina, położonego w środkowo-wschodniej Polsce. Do badań wykorzystano metodę wolumetryczną. Określono początek, koniec i długość sezonu pyłkowego, wyznaczono dni maksymalnych koncentracji i sumy roczne ziaren pyłku. Obliczono współczynniki korelacji między początkiem sezonu pyłkowego a parametrami meteorologicznymi. Wykazano, że w latach 2007–2012 początek sezonu pyłkowego Aesculus miał miejsce średnio o 4 dni wcześniej niż w latach 2001–2006. Sumy roczne ziaren pyłku były zawarte w przedziale 53–271, średnio wynosiły 117. Średnie sumy nie różniły się znacząco w pierwszym i drugim sześcioleciu badań. Analiza współczynników korelacji wykazała, że istotne pozytywne korelacje występowały tylko między datą początku sezonu i temperaturą minimalną pierwszej dekady maja. Największe stężenie pyłku Aesculus występuje między 6 a 22 maja. Kwiaty A. hippocastanum wykazują ambofilną strategię zapylenia ze względu na przeniesienie pyłku przez owady oraz przez wiatr.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 118

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies