Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "L. Wittgenstein" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Pojęcie p rawdy w Traktacie logiczno-filozoficznymLudwiga Wittgensteina
Autorzy:
Dehnel, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2101457.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
L. Wittgenstein
prawda
język
korespondencja
semantyka
gramatyka
Opis:
Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, jakie stanowisko w kwestii prawdy reprezentował L. Wittgenstein w Traktacie logiczno-filozoficznym. Tezą jest, że odpowiedź na powyższe pytanie zależy od tego, w jaki sposób rozumiemy dzieło w całości, jaki sens nadajemy uwagom, z których się składa. W tekście wyróżniam trzy główne interpretacje Traktatu: (1) metafizyczną, (2) antymetafizyczną i (3) terapeutyczną. Następnie omawiam odpowiednio trzy możliwe ujęcia prawdziwości: korespondencyjne, gramatyczne i ujęcie właściwe interpretacji terapeutycznej, podkreślając ich immanentny związek z założeniami stanowiącymi punkt wyjścia dla wspomnianych trzech interpretacji. Na końcu sugeruję, które z opisanych ujęć wydaje się trafnie oddawać intencje Wittgensteina.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2017, 1; 87-110
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analityczna deflacja ontologii
Autorzy:
Szubka, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705855.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
metaontologia
antyrealizm
minimalizm
deflacjonizm
R. Carnap,P. Horwich
H. Price
L. Wittgenstein
Opis:
Najnowsza fala powrotu do metafizyki w ramach filozofii analitycznej spotkała się z oporem takich myślicieli jak Paul Horwich i Huw Price, którzy nawiązując do niektórych idei Rudolfa Carnapa i Ludwiga Wittgensteina, starają się pokazać, że siłą napędową tej fali jest niezrozumienie właściwego charakteru problemów ontologicznych i metafizycznych. Ich zdaniem, powinny one zostać wyrugowane przez ogólne rozważania nad różnorodnością języków i schematów pojęciowych, którymi operujemy, nad ich genezą i funkcją. Deliberacje te mają mieć przede wszystkim charakter opisowy i unikać poszukiwania unifikujących wyjaśnień naszych praktyk językowych i konceptualnych. Jeśli jednak mają one spełnić swoją właściwą funkcję filozoficzną, to zachodzi obawa, że mogą wprowadzić pewną dozę metafizyki pod postacią antropologii transcendentalnej.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 177-186
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Michał Dziewicki – edytor, logik, lektor, tłumacz, powieściopisarz
Autorzy:
Bremer, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2104660.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
M. Dziewicki
korespondencja Dziewicki-Russell
L. Wittgenstein
J. Wyclif
„Tractatus logico-philosophicus”
Opis:
Michał Dziewicki (1851–1928) urodził się w Anglii. Podstawowe wykształcenie filozoficzno-logiczne zdobył we Francji. W latach 1896–1928 był lektorem języka angielskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W roku 1915 spotkał się w Krakowie z Ludwigiem Wittgensteinem. Jako tłumacz polskiej prozy i poezji na język angielski należy do propagatorów kultury polskiej w krajach anglojęzycznych. Jest także autorem dwóch powieści. Opublikował kilka artykułów w filozoficznych czasopismach „Mind” i „Proceedings of the Aristotelian Society”. Jego najważniejszym naukowym osiągnięciem jest krytyczna edycja dzieł Johna Wyclifa (1330–1384). Wydania te są nadal wznawiane. Prace nad kwestiami logicznymi w dziełach Wyclifa skłoniły go do nawiązania korespondencji z Bertrandem Russellem, która obejmuje lata 1912/13–1923. W niniejszym artykule najpierw przedstawiam sylwetkę M. Dziewickiego i jego działalność literacko-naukową, a następnie omawiam zasadniczą tematykę filozoficzną, logiczną i teologiczną, którą porusza on w swoich listach do Russella.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 3; 209-226
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Horror metaphysicus. Transcendencja a pragnienie obecności
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705438.pdf
Data publikacji:
2012-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
transcendencja
metafizyka
obecność
milczenie
pragnienie obecności,Parmenides
Mistrz Eckhart
L. Kołakowski
M. Heidegger,L. Wittgenstein
J. Derrida
Opis:
Problematykę poruszoną w referacie zakreślają trzy pojęcia: transcendencja, pragnienie i obecność. Punktem wyjścia do przemyślenia możliwych relacji między nimi jest teza Leszka Kołakowskiego o horrorze metafizycznym, do którego według niego sprowadzałaby się kwestia zachodniej metafizyki. Według Kołakowskiego jej przemyślenie do końca otwiera horror metafizyczny, bowiem jeśli nic prawdziwie poza Absolutem nie istnieje, Absolut jest niczym; jeśli nic prawdziwie nie istnieje poza mną, ja jestem niczym. Jak tłumaczy Kołakowski, ponieważ absolut nie poddaje się pojęciowej redukcji do czegokolwiek innego, więc imię jego, o ile je ma, brzmi Nic. Oto horrormetaphysicus: jedno Nic wybawia drugie Nic od jego nicości. Referat próbuje przemyśleć to, sięgając głównie do poglądów Heideggera i Derridy na temat istoty zachodniej filozofii z fundamentalnym dla niej pojęciem obecności. Ostateczna konkluzja referatu brzmi: wszelkie myślenie transcendencji byłoby w istocie aporią, aporią generowaną przez metafizykę. Aporia ta polegałaby na połączeniu w jednym dyskursie tego, co da się pomyśleć, z tym, co jednocześnie zostaje przez ten dyskurs określone jako to, czego pomyśleć się nie da. Cóż możemy zrobić z tą aporią? Z jednej strony odsyła nas ona do niemożliwości wyrażonej w zapytaniu Heideggera z dialogu Z rozmowy o języku: Ale jak można milczeć o milczeniu? Z drugiej zaś strony odsyłani jesteśmy do Wittgensteina z jego antymetafizycznym zaleceniem milczenia.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 2; 499-507
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o metodzie późnego Wittgensteina
Autorzy:
Dziobkowski, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705606.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
J. Frazer
gramatyka głęboka
gramatyka powierzchniowa
W. James,metafilozofia
metoda
przejrzysta ekspozycja
L. Wittgenstein
Opis:
Autor twierdzi, że termin „metoda” w kontekście filozofii późnego Wittgensteina należy rozumieć dwojako. W szerszym sensie jest to ogólna strategia rozwiązywania filozoficznych, a mówiąc bardziej ogólnie, „duchowych” zagadnień. Strategia ta jest dobrze określona i możemy wyróżnić w niej dwa elementy. Pierwszy ma charakter negatywny: rozbrajamy teoretyczne ujęcie określonego problemu. Celem drugiego, pozytywnego etapu jest „przejrzysta ekspozycja”, czyli rozpoznanie „głębokiej” gramatyki różnych kłopotliwych filozoficznie wyrażeń. Przez metodę w węższym sensie należy natomiast rozumieć sposób uzyskania owej „przejrzystej ekspozycji”. W tym wypadku nie może być mowy o żadnej precyzyjnie zdefiniowanej procedurze. Jasność co do tego, jak funkcjonuje język, osiągamy za pomocą różnorodnych technik. Gdy w uwadze 133 Dociekań filozoficznych Wittgenstein pisze, że „nie ma czegoś takiego jak metoda filozoficzna”, to chodzi mu właśnie o to, że nie ma jednej dobrze zdefiniowanej techniki, dzięki której możemy uzyskać orientację w języku. W każdym przypadku należy poszukiwać właściwych w danej sytuacji, doraźnych rozwiązań. Tak rozumiana metoda stanowi rdzeń sposobu myślenia późnego Wittgensteina. W artykule jest mowa po pierwsze, o genezie tej metody, po drugie o jej charakterystycznych rysach, i po trzecie, o pewnym istotnym podobieństwie do koncepcji przedstawionej w Pragmatyzmie Jamesa.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 81-91
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaczęło się od Fregego
Autorzy:
Nowaczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706146.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
ontologia przedmiotów i sytuacji
G. Frege
L. Wittgenstein
R. Suszko
logika niefregowska
konfiguracje przedmiotów
Opis:
Wittgenstein zaproponował semantykę, w której zdania odnoszą się do stanów rzeczy (sytuacji), a stany rzeczy są konfiguracjami przedmiotów. Podstawą takiej semantyki powinna być ontologia przedmiotów i sytuacji. Logika niefregowska Romana Suszki miała być formalizacją idei (pomysłów?) Wittgen steina. Sytuacje charakteryzuje Suszko wyłącznie jako korelaty (denotacje) zdań, a na pytanie, co to są sytuacje, Suszko odmawia odpowiedzi. Autor uważa, że ontologia winna poprzedzać semantykę, i stara się zdefiniować sytuacje jako konfiguracje przedmiotów. Jego zdaniem, konfiguracje są relacjami rzędu drugiego. Jednakże w zakończeniu stwierdza, że pojęcie sytuacji, którym posługujemy się w języku potocznym, nie ma charakteru ontologicznego.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 57-70
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eksternalizm Putnama i Burge’a w świetle filozofii późnego Wittgensteina
Autorzy:
Karwowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2105735.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
H. Putnam
T. Burge
L. Wittgenstein
eksternalizm
internalizm
nastawienia sądzeniowe
treść stanów mentalnych
teoria znaczenia
Opis:
Celem pracy jest przeanalizowanie eksternalizmu w wersjach Hilary’ego Putnama i Tylera Burge’a z punktu widzenia filozofii późnego Ludwiga Wittgensteina. W pracy przedstawiony zostaje argument za tym, że filozofii późnego Wittgensteina nie da się pogodzić z propozycjami Putnama i Burge’a. Wittgenstein podkreślał, że język jest zależny tylko i wyłącznie od praktyki, a Putnam uznał, że elementy od niej niezależne mają wpływ na semantykę języka. Burge docenił znaczenie praktyki, ale próbował następnie znaleźć źródło tego, że praktyka jest taka, jaka jest. Ostatecznie umieścił to źródło poza praktyką, uznając, że ważnymi elementami determinującymi znaczenie wyrażeń języka oraz treści nastawień sądzeniowych konkretnych osób są ich dyspozycje, które są pierwotne względem praktyki. Tym samym Burge, podobnie jak Putnam, w sposób istotny odwołał się w swojej koncepcji do czegoś poza praktyką. Konkluzją artykułu jest, że eksternalizm na gruncie filozofii późnego Wittgensteina jest poglądem, który należy rozumieć w sposób mniej substancjalny, niż chcieli tego jego autorzy.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2016, 3; 259-273
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is thinking an action?
Czy myślenie jest działaniem?
Autorzy:
Karwowski, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096291.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
philosophyof mind
L. Wittgenstein
P. Hacker
G. Strawson
philosophy of action
mental states
filozofia działania
filozofia umysłu
stany psychiczne
Opis:
Most phil osophers believe that a unified philosophical account of mental and non- -mental actions is possible. This article presents two arguments indicating that in fact it is not possible. The first one says that thinking is not an activity. Its formulation, however, is exposed to significant difficulties. The second argument avoids these difficulties and puts forward a different, though sometimes erroneously identified, thesis that mental and non-mental actions differ significantly, and therefore one theory should not be expected to include both phenomena. Acceptance of this result sheds new light on the problems associated with the language of thought and gives promise to a new answer to the question “What is Le Penseur doing?”
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 53-68
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The embodied I: P.F. Strawson’s philosophy of self
Ja ucieleśnione. P.F. Strawsona koncepcja jaźni
Autorzy:
Schetz, Adriana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095863.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
self
I
subject
self-reference
embodiment
P.F. Strawson
L. Wittgenstein
G.E.M. Anscombe
J.H. McDowell
jaźń
ja
podmiot
autoreferencja
ucieleśnienie
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
For P.F. Strawson self is an embodied agent. The aim of my paper is to discuss those fragments of Strawson’s philosophical work which directly refer to the concept of self. I try to show that Strawson’s view on the nature of self and self-reference is distinct and different from L. Wittgenstein’s nihilism and from the modest nihilism advocated by G.E.M. Anscombe.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 4; 331-339
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies