Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nowotworowe" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Rola komórek macierzystych w etiopatogenezie nowotworów ośrodkowego układu nerwowego
    Autorzy:
    Rieske, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1061281.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    APC
    P53
    SHH
    WNT
    tumor stem cells
    nowotworowe komórki macierzyste
    Opis:
    The paper presents current views concerning the role of stem cells in neoplasia, with particular emphasis of CNS tumors. First, some arguments are presented supporting the thesis that at the first stage of neoplasia, the cellular target for carcinogens are normal stem cells or progenitor cells. Also, discussed are important problems associated with attempts at identification of cellular sources of neoplasms. One of these is the difficulty encountered with distinguishing stem cells and non-differentiated cells. Second, data are presented allowing the conclusion that within neoplastic tissue exist neoplastic stem cells - cells enabling regeneration of this pathological tissue. In the context of discussion concerning the role of stem cells in the pathogenesis of neoplasms, a new theory about physiologic and pathologic role of normal and damaged proteins, e.g. APC, SUFU, EGFR, c-MYC, P53 is presented. Discussed is also the role of proteins controlling modification of chromatin, e.g. the Polycomb protein. These proteins are extremely important for the differentiation process. The paper presents also own preliminary experience with the role of stem cells in the pathogenesis of CNS tumors. Finally, presented are premises providing hope for application of knowledge concerning neoplastic stem cells in designing novel modalities of oncologic therapies. Development of such therapies may be based on the search for chemotherapeutic agents which would selectively eliminate neoplastic stem cells. It is also possible to use normal but genetically modified stem cells to detect neoplastic stem cells and to eliminate them.
    W artykule przedstawiono aktualne poglądy na temat udziału komórek macierzystych w nowotworzeniu, ze szczególnym uwzględnieniem nowotworów ośrodkowego układu nerwowego. Po pierwsze przytoczono niektóre argumenty na rzecz tezy, iż komórkowym celem dla karcynogenów na pierwszym etapie nowotworzenia są prawidłowe komórki macierzyste lub komórki progenitorowe. Jednocześnie omówiono istotne problemy, z jakimi wiążą się próby identyfikacji komórkowego źródła nowotworów. Jednym z nich jest problem odróżnienia komórek macierzystych od komórek zróżnicowanych. Po drugie zaprezentowano dane pozwalające stwierdzić, iż w obrębie tkanki nowotworowej bytują komórki macierzyste nowotworu – komórki umożliwiające regenerację tej patologicznej tkanki. W kontekście rozważań dotyczących roli komórek macierzystych w etiopatogenezie nowotworów przedstawiono nową teorię na temat fizjologicznej i patologicznej roli pełnionej przez prawidłowe i uszkodzone białka, takie jak APC, SUFU, EGFR, c-MYC, P53. Omówione także udział w nowotworzeni, białek kontrolujących modyfikację chromatyny jak np. białka Polycomb. Białka te odgrywają niezwykle istotną rolę w czasie różnicowania. W artykule omówiono także pierwsze doświadczenie własne związane z udziałem komórek macierzystych w etiopatogenezie nowotworów OUN. Wreszcie przedstawione zostały przesłanki dające nadzieję na wykorzystanie wiedzy o nowotworowych komórkach macierzystych do projektowania nowych rodzajów terapii przeciwnowotworowej. Opracowywanie tych terapii może być oparte na poszukiwaniu chemioterapeutyków selektywnie eliminujących nowotworowe komórki macierzyste. Możliwe jest również wykorzystanie prawidłowych, ale zmodyfikowanych genetycznie komórek macierzystych do wyśledzenia nowotworowych komórek macierzystych i ich eliminacji.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2006, 6, 3; 169-174
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane zaburzenia psychiczne w przebiegu chorób nowotworowych
    Selected psychiatric disorders in patients with cancer
    Autorzy:
    Sesiuk, Aleksandra
    Rzepiela, Lidia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940812.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cancer
    chemobrain
    choroby nowotworowe
    psychiatric disorders
    psychoneuroimmunologia
    psychoneuroimmunology
    zaburzenia psychiczne
    zjawisko chemobrain
    Opis:
    Cancer is currently among the most prevalent diseases worldwide. Not only does it affect the somatic health of the patients, but also their emotional, mental, and social wellbeing. Impaired functioning on those levels, in turn, has adverse effect on the effects of treatment of the underlying disease as such. Psychiatric disorders of varying severity are quite common in cancer patients, potentially manifesting at any given stage of disease advancement. They may occur in response to the patient’s changed social situation or to the stress it entails, but may also be triggered by physiological or pathological factors influencing the central nervous system in the course of the disease. The list of the most common mental conditions encountered in cancer patients includes adjustment disorders, depressive syndromes, anxiety, disorders of consciousness, psychoorganic syndrome, psychotic disorders, sleep disturbances, chronic pain and stress, chronic fatigue syndrome, and chemobrain. Chemobrain is a peculiar phenomenon, comprising potential disorders of various kinds impeding short-term memory, psychomotor speed, response time, visual-spatial skills and speech fluency, the ability to perform complex tasks, concentration as well as visual and verbal memory. The disorders most frequently afflict patients who undergo systemic therapy, they are subtle and temporary. Cancer is a disease whose occurrence and course are influenced by the functioning of the immune, endocrine, and central nervous system, with the science that explores the interaction between them known as psychoneuroimmunology. Research has demonstrated the systems to communicate through messengers such as neurotransmitters, hormones, growth factors and cytokines. As cancer has effect on every sphere of the patient’s life, so many patients suffer from psychiatric comorbidities. A holistic approach and joint effort of specialists in various fields of medicine, such as oncology, psychiatry or psychology, are hence crucial for cancer patients.
    Choroby nowotworowe należą obecnie do najczęściej występujących schorzeń. Dotyczą nie tylko somatycznej, lecz także emocjonalnej, psychicznej i społecznej sfery funkcjonowania pacjenta. Pogorszenie funkcjonowania we wszystkich tych obszarach niekorzystnie wpływa na proces leczenia choroby podstawowej. W grupie pacjentów onkologicznych dość powszechne są zaburzenia psychiczne, które mogą się pojawić na każdym etapie choroby i mieć różne nasilenie. Bywają wynikiem zmiany sytuacji społecznej z powodu choroby nowotworowej, reakcją na stres z nią związany, jak również skutkiem oddziaływania czynników fizjologicznych lub patologicznych na ośrodkowy układ nerwowy. Do najczęstszych zaburzeń psychicznych w przebiegu choroby nowotworowej należą: zespoły dezadaptacyjne, zespoły depresyjne, zespoły lękowe, zaburzenia świadomości, zaburzenia psychoorganiczne, zaburzenia psychotyczne, zaburzenia snu, przewlekły ból i stres, zespół przewlekłego zmęczenia, chemobrain (zaburzenia poznawcze po chemioterapii). Chemobrain jest bardzo ciekawym zjawiskiem, na które składają się zaburzenia pamięci operacyjnej, szybkości psychomotorycznej, czasu reakcji, umiejętności wzrokowo-przestrzennych i płynności mowy, problemy z wykonywaniem czynności złożonych, koncentracją oraz pamięcią wzrokową i werbalną. Zaburzenia te najczęściej występują u osób poddawanych leczeniu systemowemu oraz mają charakter łagodny i przemijający. Na przebieg choroby nowotworowej i jej pojawienie się wpływa działanie układu immunologicznego, układu endokrynologicznego, a także ośrodkowego układu nerwowego. Nauką, która zajmuje się wspólnym oddziaływaniem tych układów, jest psychoneuroimmunologia. Badania pokazują, że podczas stresu wymienione układy komunikują się poprzez działanie neurotransmiterów, hormonów, czynników wzrostu czy też cytokin. Choroba nowotworowa rzutuje na każdą sferę życia, stąd wielu pacjentów cierpi na zaburzenia psychiczne. Dlatego tak ważne są holistyczne podejście do chorego i współpraca różnych specjalistów, takich jak onkolog, psychiatra i psycholog.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 1; 21-26
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karcinogenna entropia
    Carcinogenic entropy
    Autorzy:
    Klimek, Rudolf
    Kolenda, Zygmunt
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031175.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    dissipation
    dissipative structures
    entropy
    neoplasm
    neoplastic diseases
    choroby nowotworowe
    dysypacja
    entropia
    nowotwór
    struktury dysypatywne
    Opis:
    According to the laws of thermodynamics, a cell, threatened by the end of its metabolism, can extend its life in a neoplastic form by reducing the production of its entropy while at the same time increasing dissipation of matter and energy in its surroundings. The basis for the progression of all irreversible processes including life and of course carcinogenesis are changes (d) in the value of entropy production (diS) in time (dt), called by the names of the sources of generated entropy: di S dt Sgen, for which Sgen 0. For that reason prophylactic and oncological treatment must always take the ageing of the body and the primary illnesses this brings into consideration. The source of entropy production is life itself, meaning a constant spontaneous exchange of matter, information, and the energy of elementary particles. The entropy of living organisms is produced by coupled molecular processes increasing (positive source) and decreasing (negative source) its magnitude. Is such a transformation of cellular forms of life only the initial states of cells and the neoplasms derived from them, while an intermediate state of dysplasia is characterized by an increased fluctuation of opposing metabolic processes. Human health is determined by the material-energy condition of the germ cells which are responsible for the intergenerational passageof life, thus contributing to the creation of individuals with new identities. The processes are programmed as early as at the time of the conception of an individual. The increasingly widespread use of drugs as well as the rising use of contraceptive pills by women, combined with the ever more numerous Cesarean sections, reduced lactation, or delayed first pregnancy help explain the increasingly frequent incidence of cancer diseases.
    Zgodnie z prawami termodynamiki zagrożona kresem swego metabolizmu komórka może przedłużyć swoje życie w formie nowotworowej poprzez zmniejszenie produkcji własnej entropii z równoczesnym zwiększeniem rozpraszania (dysypacji) materii i energii w otoczeniu. Podstawę przebiegu wszystkich procesów nieodwracalnych, w tym życia i oczywiście karcinogenezy, stanowią zmiany (d) wartości produkcji entropii (diS) w czasie (dt), noszące nazwę źródeł entropii generowanej: di S dt Sgen, dla których Sgen 0. Dlatego profilaktyka i leczenie onkologiczne musi uwzględniać starzenie się organizmu i zawsze towarzyszące temu wcześniejsze schorzenia. Źródłem produkcji entropii jest życie, czyli ciągła, spontaniczna i wzajemna zamiana materii, informacji i energii cząstek elementarnych. Entropię żywych organizmów produkują sprzężone wzajemnie procesy molekularne zwiększające (dodatnie źródła) i zmniejszające (ujemne źródła) jej wielkości. W takiej przemianie komórkowych form życia stabilne są tylko stany wyjściowe komórek i powstałe z nich nowotwory, a pośredni stan dysplazji charakteryzuje się zwiększoną fluktuacją przeciwstawnych procesów metabolicznych. Ludzkie zdrowie jest zdeterminowane przez materialno-energetyczny stan komórek rozrodczych, które są odpowiedzialne za międzypokoleniowy przekaz życia. Procesy te są już zaprogramowane w momencie poczęcia. Wzrastające zużycie leków, a także rosnąca liczba kobiet stosujących pigułki antykoncepcyjne w połączeniu z coraz większą liczbą cięć cesarskich i skróconych laktacji oraz z opóźnieniem pierwszej ciąży pomagają wyjaśnić wzrost częstości występowania chorób nowotworowych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 185-193
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immunohistochemiczna metoda identyfikacji komórek CD133+ w glioblastoma
    Immunohistochemical identification methods of CD133+ cells in glioblastoma
    Autorzy:
    Zielonka, Emil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053634.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CD133
    cancer stem cells
    confocal microscopy
    immunohistochemistry
    glioblastoma
    immunohistochemia
    mikroskopia konfokalna
    nowotworowe komórki macierzyste
    Opis:
    Glioblastoma (GBM, WHO grade IV) is the most lethal type of brain tumours. Despite advances in radiotherapy, chemotherapy and surgical techniques, this tumour is still associated with a median overall survival of approximately 1 year. Histopathological features of GBM include nuclear atypia, foci of palisading necrosis, microvascular proliferation and robust mitotic activity. Glioblastoma is one of the best vascularized tumours in humans and its proliferation is hallmarked by a distinct proliferative vascular component. Studies of glioblastoma’s vascularization have cast some light on the role of non-endothelial cells in tumour neoangiogenesis. A characteristic feature of protein CD133 is its rapid down-regulation during cell differentiation, which makes it a unique cell surface marker for identification of stem cells in brain tissue. CD133+ tumour cells are located mainly in perivascular niches. CD133 positive cells were also found in blood vessels wall. The aim of this study was to optimize immunohistochemical staining method to facilitate identification of cells recognized by anti-CD133 antibody in paraffin-embedded glioblastoma tissue sections. In this study, several pretreatments, detection systems, dilution of antibody and time incubation were used. Immunohistochemical staining method in which autoclave, a buffer pH 9.0 and LSAB+System-HRP were used gave the best result.
    Najczęstszym i jednocześnie najgorzej rokującym nowotworem pochodzenia astrocytarnego jest glioblastoma (IV stopień złośliwości według Światowej Organizacji Zdrowia). Obraz mikroskopowy glioblastoma charakteryzuje się atypią komórkową, obecnością ognisk martwicy palisadowej oraz proliferacją drobnych naczyń. Wyróżniamy dwa typy glioblastoma: pierwotny i wtórny. Jedną z podstawowych cech histopatologicznych tego nowotworu jest obecność proliferacji naczyniowych. Proliferacje naczyń glioblastoma rozpoznawane są jako wielowarstwowe kłębki rozrośniętych i mitotycznie aktywnych komórek endotelialnych. Komórki macierzyste odgrywają znaczącą rolę w tworzeniu sieci naczyń krwionośnych nowotworu za sprawą różnicowania w kierunku komórek endotelialnych. Za marker nowotworowych komórek macierzystych uważa się antygen CD133. Komórki nowotworu wykazujące ekspresję tego białka rozpoznawanego przez odpowiednie przeciwciała zlokalizowane są w niszach otaczających naczynia krwionośne występujące w masie nowotworu. Komórki CD133+ występują również w ścianach naczyń krwionośnych. Celem przeprowadzonych badań było opracowanie optymalnej immunohistochemicznej metody barwienia, z wykorzystaniem przeciwciała przeciw CD133, która ułatwi identyfikację komórek macierzystych. Materiał do badań stanowiły preparaty histopatologiczne pobrane do rutynowych badań histopatologicznych w czasie zabiegu operacyjnego z wcześniej rozpoznanymi przypadkami glioblastoma. Badania obejmowały różne metody barwień immunohistochemicznych z wykorzystaniem zróżnicowanych sposobów odmaskowywania antygenów, z zastosowaniem odmiennych buforów, systemów detekcyjnych oraz rozcieńczeń przeciwciała i czasów inkubacji preparatów z przeciwciałem. Najlepsze wyniki barwienia immunohistochemicznego otrzymano w preparatach, w których w celu odmaskowywania antygenu zastosowano autoklaw, bufor o pH 9,0 i system detekcyjny LSAB+System-HRP.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 4; 253-257
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rak jako zagrożenie zdrowia człowieka przez ochronę życia
    Cancer: health hazard resulting from attempted health protection
    Autorzy:
    Klimek, Rudolf
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030987.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    dissipation
    dissipative structures
    life forms
    neoplasm
    neoplastic disease
    choroby nowotworowe
    dysypacja
    formy życia
    nowotwór
    struktury dysypatywne
    Opis:
    Cancer, a popular name of neoplasm and/or neoplastic diseases, is inseparably bound with equally popular definitions of life, health and death, the former and the latter being natural phenomena. The essence of life continuous, spontaneous and mutual exchange of matter and energy, whereby a significant role is played by information about their state as unity of apparent contrasts. The key issue is that life does not arise de novo, but is passed on. Neoplasm is a final cellular form of life of multicellular organisms, able to prolong life processes by dissipative self-organization of cells threatened by death. Its exceptionality consists in the fact that self-organization of tumors can prolong life in daughter cells only, and only as long as affected host lives, becoming increasingly sick due to increasing tumor-dependent dissipation of matter and energy. Clearly increased dissipation of matter and energy by tumor cell in a hitherto normal tissue is the first and non-specific, but still a universally recognized information about local ineffectiveness of host organism. A sufficiently efficient host organism as a whole is able to use its defense mechanisms not only to destroy such a cell featuring an alien neoplastic identity, but also to eliminate dissipative states in cells threatened by death in own tissue.This process, occurring in multicellular organisms, apart of proliferation and apoptosis, determines the size of cellular populations in tissues and organs. From this point of view, carcinogenesis is also a potent quantitative and qualitative regulator of tissues.
    Rak jako częste potoczne określenie nowotworów i/lub chorób nowotworowych nierozerwalnie łączy się z równie powszechnymi definicjami życia, zdrowia i śmierci, jako także naturalnych zdarzeń. Istotą życia jest stała spontaniczna, wzajemna zamiana materii i energii z udziałem informacji o ich stanie jako jedności pozornych przeciwieństw. Problem polega na tym, że życie nie powstaje de novo, ale jest tylko przekazywane. Nowotwór stanowi końcową komórkową formę życia wielokomórkowych organizmów, przedłużającą trwanie procesów życiowych przez dysypatywną samoorganizację zagrożonych śmiercią komórek. Jego wyjątkowość polega na tym, że samoorganizacja nowotworów może przedłużać tylko spontaniczne życie w komórkach potomnych, i to dopóki żyje człowiek, chory z powodu coraz większego nowotworowego rozpraszania w nim materii i energii, zwanego dysypacją. Wyraźnie zwiększona dysypacja materii i energii przez komórkę nowotworową w prawidłowej dotychczas tkance jest pierwszą i niespecyficzną, ale za to uniwersalnie rozpoznawalną informacją o lokalnej niewydolności organizmu. Dostatecznie sprawny ustrój jako całość może środkami obronnymi nie tylko zniszczyć taką komórkę o odmiennej od niego biologicznej nowotworowej tożsamości, ale także zlikwidować stany dysypatogenne w zagrożonych śmiercią komórkach własnych tkanek. Tak dzieje się w wielokomórkowych organizmach, co obok proliferacji i apoptozy decyduje o wielkości populacji komórek w tkankach i narządach. W tym ujęciu nowotworzenie okazuje się też istotnym regulatorem wielkości i jakości tkanek.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 3; 149-159
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Immunoekspresja nestyny w gwiaździaku włosowatokomórkowym i glioblastoma
    Nestin immunoexpression in pilocytic astrocytoma and glioblastoma
    Autorzy:
    Zielonka, Emil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1057791.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    cancer stem cells
    microvascular proliferation
    mikroproliferacje naczyń
    nestin
    pilocytic astrocytoma
    glioblastoma
    nestyna
    gwiaździak włosowatokomórkowy
    glejak wielopostaciowy
    nowotworowe
    komórki macierzyste
    Opis:
    Pilocytic astrocytoma and glioblastoma are both primary glial tumours of the central nervous system with entirely different histological malignancy grades. One of their features is vascular proliferation, which in the case of glioblastoma is a hallmark of malignancy but not in the case of pilocytic astrocytoma. While vascular proliferations in both tumours usually differ in microscopic appearance, they may be quite difficult to discriminate in a sparse biopsy material and also in a pilocytic astrocytoma with increased proliferation index. Independent studies of glioblastoma have shed some light on the role of non-endothelial cells in tumour neoangiogenesis. These cells originate from neoplastic, nestin immunoreactive stem cells. Expression of this protein has been noticed in grade II-IV astrocytic tumours and in primary grade I glial tumours (e.g. pilocytic astrocytoma). The aim of this study was to assess nestin expression in tumour cells and in blood vessels of tumours at differing grades of malignancy, using immunohistochemical staining and confocal laser microscopy. In our material, nestin was expressed in the cytoplasm of most glioblastoma cells and isolated cells of pilocytic astocytoma.Cytoplasmic immunoexpression of nestin was also detected in cells lining single blood vessels and vascular proliferations. Results of this study suggest that nestin should not be used as the only marker used to differentiate malignant from benign vascular proliferation in CNS tumours.
    Gwiaździak włosowatokomórkowy oraz glioblastoma są pierwotnymi nowotworami glejowymi o skrajnych stopniach złośliwości. Charakteryzują się występowaniem proliferacji naczyniowych, które w przypadku glioblastoma są oznaką złośliwości, ale nie stanowią złośliwości gwiaździaka pilocytarnego. Chociaż rozrosty naczyniowe w obu nowotworach różnią się zwykle obrazem mikroskopowym, to niekiedy trudno je od siebie odróżnić, szczególnie w skąpym materiale biopsyjnym, a także w przypadku gwiaździaków włosowatokomórkowych o podwyższonym indeksie proliferacyjnym. Niezależne badania glioblastoma wykazały udział nieendotelialnych komórek w tworzeniu nowych naczyń krwionośnych. Źródłem tychże komórek okazały się nowotworowe komórki macierzyste, których markerem jest nestyna. Ekspresję tego białka odnotowano w nowotworach astrocytarnych od II do IV stopnia złośliwości oraz w pierwotnych nowotworach glejowych o I stopniu złośliwości, gwiaździakach włosowatokomórkowych. Celem przeprowadzonych badań było określenie obecności markera nestyny w komórkach i naczyniach krwionośnych nowotworów o skrajnych stopniach złośliwości, z wykorzystaniem barwień immunohistochemicznych i laserowej mikroskopii konfokalnej. W analizowanych przypadkach nestyna ulegała ekspresji w cytoplazmie większości komórek nowotworowych glioblastoma oraz w pojedynczych komórkach gwiaździaków włosowatokomórkowych. Cytoplazmatyczny odczyn nestyny stwierdzono również w komórkach wyściełających pojedyncze naczynia i rozrosty naczyniowe badanych nowotworów. Wyniki uzyskanych badań sugerują, że nestyna nie może być stosowana jako jedyny marker, wystarczający do określenia złośliwych lub łagodnych rozrostów naczyniowych w nowotworach OUN.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2012, 12, 1; 44-49
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rak gruczołowy szyjki macicy z obustronnymi przerzutami do przydatków
    Cervical adenocarcinoma with bilateral adnexal metastases
    Autorzy:
    Wężowska, Małgorzata
    Kaczmarek, Krzysztof
    Kudrymska, Aleksandra
    Abucewicz, Andrzej
    Menkiszak, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031040.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    adnexal metastases
    ascites
    cervical adenocarcinoma
    complications
    ovarian cancer
    tumors
    nowotwory
    powikłania
    przerzuty nowotworowe do przydatków
    rak gruczołowy szyjki macicy
    rak jajnika
    wodobrzusze
    Opis:
    Cervical cancer is the second, after breast cancer, most frequent malignancy in the females worldwide. Annually, about 500 000 new cases are diagnosed and about 275 000 women die thereof. Most cases of cervical cancer are epithelial in origin, while only 15-35% are adenomatous. Recent epidemiological data indicate a gradually increasing incidence of adenocarcinoma with concomitant reduction planoepithelial cancer. The paper presents a case of a 50-year-old patient diagnosed with a cervical adenocarcinoma with bilateral adnexal metastases and concomitant ascites. Clinical signs and intraoperative findings initially suggested an ovarian cancer at FIGO stage IIIC. Based on histological studies, the final diagnosis of adenocarcinoma with adnexal metastases was made. Tumor metastases from the genitals usually originate from ovarian or endometrial cancer. Metastases from the cervical cancer are much less frequent. There are few publications dealing with this issue in the world literature. Furthermore, available papers provide widely divergent data concerning the incidence of metastases to the ovaries and oviducts. Some authors highlight the necessity to exclude the reverse situation – metastases of ovarian cancer to the uterine cervix. Such data only confirm complexity of this issue. Therefore we decided to present the following case report.
    Rak szyjki macicy to drugi co do częstości, po raku sutka, nowotwór występujący u kobiet na całym świecie. Obserwujemy około 500 000 zachorowań rocznie, w tym 275 000 zgonów rocznie z powodu tej choroby. Nowotwory nabłonkowe stanowią większość raków szyjki macicy. Jedynie 15-35% nowotworów szyjki to rak gruczołowy. Ostatnie dane epidemiologiczne wskazują na stopniowy wzrost zachorowalności na raka gruczołowego przy jednoczesnym spadku zachorowań na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy. W pracy przedstawiono przypadek 50-letniej pacjentki, u której zdiagnozowano raka gruczołowego szyjki macicy z przerzutami do obu jajników i jajowodu oraz towarzyszącym wodobrzuszem. Obraz kliniczny i śródoperacyjny sugerował początkowo raka jajnika w stopniu zaawansowania IIIC wg FIGO. Po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego postawiono diagnozę raka gruczołowego z przerzutami do przydatków. Przerzuty nowotworowe z narządu płciowego występują najczęściej z raków jajnika lub trzonu macicy. Przerzuty z raka szyjki są spotykane zdecydowanie rzadziej. W piśmiennictwie światowym jest niewiele doniesień na ten temat. Ponadto w dostępnych pracach autorzy podają różne dane liczbowe co do częstości występowania przerzutów do jajników i jajowodów. W niektórych pracach wskazuje się na fakt, że istnieje konieczność wykluczenia odwrotnej sytuacji – przerzutów raka jajnika do szyjki macicy. Dane te świadczą o złożoności zagadnienia – był to powód, dla którego postanowiliśmy opisać przypadek naszej pacjentki.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 199-205
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena oznaczeń markera TATI – trzustkowego inhibitora trypsyny – u chorych na raka trzonu macicy z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi
    Evaluation of TATI marker assays – the pancreatic trypsin inhibitor – in patients with endometrial cancer with unfavorable predictors
    Autorzy:
    Kozakiewicz, Barbara
    Chądzyńska, Małgorzata
    Dmoch-Gajzlerska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031452.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    markery nowotworowe
    markery raka trzonu macicy
    tati
    psti
    negatywne czynniki rokownicze raka trzonu macicy
    tumor markers
    markers of endometrial cancer
    negative predictors of endometrial cancer
    Opis:
    TATI marker (tumor-associated trypsin inhibitor) is most often assessed in patients with ovarian cancer. This paper presents the role and the usefulness of the marker in the evaluation of the treatment results in patients with endometrial cancer. The study was based on the evaluation of TATI marker level in 305 patients suffering from endometrial cancer treated at the Cancer Center between 1994 and1995 in Warsaw. In each patient the TATI marker level was measured from 3 to 7 times in the blood serum after each stage of the adjuvant treatment and in the initial part of the follow-up period. In order to assess the staging a postoperative protocol in force in 1988 (FIGO) was used and in accordance with this protocol, the patients were qualified for the adjuvant therapy, which consisted of the teletherapy, brachytherapy and hormonal therapy. All patients were observed on an outpatient basis after the treatment. The analysis of TATI marker levels in correlation with the features of cancer were carried out after a 17-year-long follow-up period. TATI marker levels have been evaluated in patients with unfavorable predictors identified in the operation protocol and in the histopathological protocol of the removed tumor. It was found that TATI level in the fourth sampling after the treatment was the most important value. TATI level increase in this assay was significantly correlated with the occurrence of local relapse or distant metastasis. The comparison of the results of patients with and without surgical removal of the lymph nodes has shown a significantly longer disease-free period in patients whose lymph nodes were not removed.
    Marker TATI (tumor-associated trypsin inhibitor) najczęściej oceniany jest u chorych na raka jajnika. W pracy przedstawiono jego rolę i przydatność w ocenie wyników leczenia u chorych na raka trzonu macicy. Badanie przeprowadzono na podstawie oceny poziomu markera TATI wśród 305 chorych na raka trzonu macicy leczonych w Centrum Onkologii w latach 1994–1995 w Warszawie. U każdej chorej wykonano od 3 do 7 oznaczeń markera z surowicy krwi po każdym z etapów leczenia uzupełniającego i w początkowym okresie obserwacji po zakończeniu leczenia. W ocenie zaawansowania posługiwano się wówczas obowiązującym protokołem pooperacyjnym FIGO z 1988 roku i zgodnie z nim chore kwalifikowano do leczenia uzupełniającego, na które składały się teleterapia, brachyterapia lub hormonoterapia. Wszystkie chore po leczeniu były obserwowane ambulatoryjnie. Analizę poziomów markera TATI w korelacji z cechami raka przeprowadzono po 17-letnim okresie obserwacji. Oceniono poziomy markera TATI w grupie chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi stwierdzonymi na podstawie protokołu operacyjnego i histopatologicznego usuniętego guza nowotworowego. Stwierdzono, że poziom TATI w czwartym pobraniu, po ukończeniu leczenia jest najistotniejszą wartością. Wzrost poziomu TATI w tym oznaczeniu znamiennie koreluje z wystąpieniem wznowy lub przerzutów odległych. Porównując wyniki leczenia operacyjnego bez usunięcia węzłów chłonnych i z ich usunięciem, stwierdzono znamiennie dłuższy czas wolny od choroby u chorych, u których nie były usuwane węzły chłonne.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 103-114
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena oznaczeń markera TATI – trzustkowego inhibitora trypsyny – u chorych na raka trzonu macicy z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi
    Evaluation of TATI marker assays – the pancreatic trypsin inhibitor – in patients with endometrial cancer with unfavorable predictors
    Autorzy:
    Kozakiewicz, Barbara
    Chądzyńska, Małgorzata
    Dmoch-Gajzlerska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031502.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    markery nowotworowe
    markery raka trzonu macicy
    tati
    psti
    negatywne czynniki rokownicze raka trzonu macicy
    tumor markers
    markers of endometrial cancer
    negative predictors of endometrial cancer
    Opis:
    TATI marker (tumor-associated trypsin inhibitor) is most often assessed in patients with ovarian cancer. This paper presents the role and the usefulness of the marker in the evaluation of the treatment results in patients with endometrial cancer. The study was based on the evaluation of TATI marker level in 305 patients suffering from endometrial cancer treated at the Cancer Center between 1994 and1995 in Warsaw. In each patient the TATI marker level was measured from 3 to 7 times in the blood serum after each stage of the adjuvant treatment and in the initial part of the follow-up period. In order to assess the staging a postoperative protocol in force in 1988 (FIGO) was used and in accordance with this protocol, the patients were qualified for the adjuvant therapy, which consisted of the teletherapy, brachytherapy and hormonal therapy. All patients were observed on an outpatient basis after the treatment. The analysis of TATI marker levels in correlation with the features of cancer were carried out after a 17-year-long follow-up period. TATI marker levels have been evaluated in patients with unfavorable predictors identified in the operation protocol and in the histopathological protocol of the removed tumor. It was found that TATI level in the fourth sampling after the treatment was the most important value. TATI level increase in this assay was significantly correlated with the occurrence of local relapse or distant metastasis. The comparison of the results of patients with and without surgical removal of the lymph nodes has shown a significantly longer disease-free period in patients whose lymph nodes were not removed.
    Marker TATI (tumor-associated trypsin inhibitor) najczęściej oceniany jest u chorych na raka jajnika. W pracy przedstawiono jego rolę i przydatność w ocenie wyników leczenia u chorych na raka trzonu macicy. Badanie przeprowadzono na podstawie oceny poziomu markera TATI wśród 305 chorych na raka trzonu macicy leczonych w Centrum Onkologii w latach 1994–1995 w Warszawie. U każdej chorej wykonano od 3 do 7 oznaczeń markera z surowicy krwi po każdym z etapów leczenia uzupełniającego i w początkowym okresie obserwacji po zakończeniu leczenia. W ocenie zaawansowania posługiwano się wówczas obowiązującym protokołem pooperacyjnym FIGO z 1988 roku i zgodnie z nim chore kwalifikowano do leczenia uzupełniającego, na które składały się teleterapia, brachyterapia lub hormonoterapia. Wszystkie chore po leczeniu były obserwowane ambulatoryjnie. Analizę poziomów markera TATI w korelacji z cechami raka przeprowadzono po 17-letnim okresie obserwacji. Oceniono poziomy markera TATI w grupie chorych z niekorzystnymi czynnikami rokowniczymi stwierdzonymi na podstawie protokołu operacyjnego i histopatologicznego usuniętego guza nowotworowego. Stwierdzono, że poziom TATI w czwartym pobraniu, po ukończeniu leczenia jest najistotniejszą wartością. Wzrost poziomu TATI w tym oznaczeniu znamiennie koreluje z wystąpieniem wznowy lub przerzutów odległych. Porównując wyniki leczenia operacyjnego bez usunięcia węzłów chłonnych i z ich usunięciem, stwierdzono znamiennie dłuższy czas wolny od choroby u chorych, u których nie były usuwane węzły chłonne.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 103-114
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oznaczenia klasycznych markerów nowotworowych u chorych na nowotwory złośliwe narządu rodnego
    Role of classic tumor markers in genital malignancies in the females
    Autorzy:
    Kozakiewicz, Barbara
    Stefaniak, Małgorzata
    Dmoch-Gajzlerska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031190.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    CA-125
    CEA
    CYFRA 21-1
    HE4
    SCC-AG
    TATI
    TPA
    TPS
    czułość
    markery nowotworowe
    prognostic value
    sensitivity
    specificity
    swoistość
    tumor markers
    wartość predykcyjna badania
    β-HCG
    Opis:
    Since the 1970s we are witnessing a continuing search for new markers that would assist in the treatment and follow- up of patients with malignant tumors. First reports on benefits of assessment of tumor markers authored by Goldman and Freedman date back to 1965. Discovery of the first carcinoembryonic antigen (CEA) initiate an era of search for substances, still insufficiently sensitive and specific as to be used to screen tumors, but increasingly helpful in the assessment of treatment effects. This paper discusses the role of tumor markers, increasingly often referred to as “classic” in the monitoring of tumors. We present an update on markers with the longest history in oncology practice, e.g. CEA and on the recently introduced marker TATI. Selection of markers was made based on their role in three basic processes taking place in tumor cells, i.e. proliferation, differentiation and apoptosis. We highlight novel and expanding fields of research – genomics and proteomics, which appear to be the future of oncology. They are extremely useful in the evaluation of molecular prognostic factors, enabling implementationof individually tailored targeted therapies in cancer patients. We discuss classic markers and the few known cancer- specific substances. To sum-up, we state that understanding of the role of more sensitive and more specific markers in oncology may contribute to a more personalized treatment and thus may improve the outcome in cancer patients.
    Od lat siedemdziesiątych XX wieku nieustannie poszukuje się nowych markerów, które mogą być pomocne w leczeniu i kontroli po jego ukończeniu u chorych na nowotwory złośliwe. Po raz pierwszy przydatność określania markerów nowotworowych opisali Goldman i Freedman w 1965 roku. Oznaczyli pierwszy marker CEA (karcynoembrionalny) i tak zapoczątkowali erę odkryć substancji o wciąż niezadowalającej czułości i swoistości, aby mogły być używane do skriningu chorób nowotworowych, lecz coraz bardziej przydatnych w ocenie efektu leczenia. W pracy opisano zastosowanie markerów nowotworowych coraz częściej określanych mianem klasycznych w procesie śledzenia chorób nowotworowych. Zaprezentowano najnowsze informacje o markerach najdłużej stosowanych w praktyce onkologicznej, na przykład CEA, jak również o nowo wykorzystywanym markerze TATI. Doboru markerów dokonano na podstawie ich udziału w trzech procesach toczących się w komórkach nowotworowych: proliferacji, różnicowaniu i obumieraniu komórek. Zwrócono uwagę na rozwijające się nowe dyscypliny nauki – genomikę i proteomikę, stanowiące przyszłość onkologii. Są one niezwykle pomocne w określeniu molekularnych czynników predykcyjnych umożliwiających stosowanie leczenia celowanego u chorych na nowotwory złośliwe. Opisano markery klasyczne, a także nieliczne markery molekularne występujące w różnych nowotworach. W podsumowaniu stwierdzono, że poznanie natury markerów o znaczącej czułości i swoistości w chorobach nowotworowych może wpłynąć na personalizację leczenia i tą drogą na poprawę wyleczeń chorych na nowotwory złośliwe.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 226-235
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane czynniki molekularne związane z przerzutowaniem raka jajnika
    Selected molecular factors associated with metastases of ovarian cancer
    Autorzy:
    Markowska, Anna
    Lubin, Jolanta
    Jaszczyńska-Nowinka, Karolina
    Markowska, Janina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031182.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    AEG-1 gene
    E-cadherin
    HER2 gene
    Met gene
    SDF-1 gene
    claudins 3 and 4
    clusterin
    gen AEG-1
    gen HER2
    gen Met
    gen SDF-1
    kadheryna-E
    kalikreiny
    kallikreins
    kisspeptin
    kisspeptyna
    klaudyny 3 i 4
    klusteryna
    metastases
    ovarian cancer
    przerzuty nowotworowe
    rak jajnika
    survivin
    surwiwina
    uPAR
    Opis:
    Development of metastases is a typical feature of cancer progression and the main cause of treatment failure in cancer treatment. Due to their ability to settle far from original tumor location, cancer cells may preserve the feature of immortal cells, enabling survival of tumor and transition to chronic phase of the disease. Applying currently available techniques of topical treatment, such as surgery and radiotherapy, we are unable to control fully spread of cancer cells, while systemic chemotherapy even in chemosensitive tumors does not eradicate the disease in all cases. Ovarian cancer may spread by dissemination within the abdominal cavity and lymphatic vessels, resulting in distant metastases. The process of metastases’ development is extremely complex, depending on many different factors governing intercellular adhesion and acquisition of ability to move and migrate by cancer cells. Tumors with coexisting distant metastases are considered most advanced, which means also a grim prognosis for the patient. Mechanism of metastases’ development is the subject of several studies, attempting to identify factors which might lendthemselves for targeted therapy of cancers, including ovarian cancer. The paper presents genes, their products and other metastases-associated proteins: HER2 gene, AEG-1 gene, kisspeptin, E-cadherin, survivin, uPAR, clusterin, Met gene, claudins 3 and 4, kallikreins, SDF-1 gene. This paper is meant to systematize extensive knowledge on the development of metastases development and synthetic analysis of data concerning this process.
    Przerzutowanie jest cechą charakterystyczną progresji nowotworów złośliwych i główną przyczyną niepowodzeń w leczeniu raka. Dzięki zdolności do występowania w miejscach poza ogniskiem pierwotnym komórki nowotworowe mogą zachować cechę komórek nieśmiertelnych, co pozwala na przetrwanie nowotworu i nazwanie go chorobą przewlekłą. Stosując dostępne dziś metody leczenia miejscowego, takie jak chirurgia i radioterapia, nie jesteśmy w stanie w pełni kontrolować rozprzestrzeniania się komórek nowotworowych, a systemowa chemioterapia w chemiowrażliwych nowotworach nie zawsze „eradykuje” chorobę. Rak jajnika może szerzyć się poprzez rozsiew w jamie brzusznej oraz naczynia chłonne, dając przerzuty odległe. Proces przerzutowania jest niezmiernie złożony, wpływa na niego wiele różnych czynników decydujących o wzajemnym przyleganiu komórek do siebie, nabyciu zdolności ruchliwości i migracji przez komórki nowotworowe. Nowotwory, którym towarzyszą przerzuty odległe, są klasyfikowane jako najbardziej zaawansowane, co oznacza jednocześnie złe rokowanie dla pacjenta. Mechanizm przerzutowania jest przedmiotem wielu badań mających na celu wyłonienie czynników, które mogą być tarczą dla terapii celowanych nowotworów, w tym raka jajnika. W artykule przedstawiono geny i ich produkty oraz inne białka związane z przerzutowaniem: gen HER2, gen AEG-1, kisspeptynę, kadherynę-E, surwiwinę, uPAR, klusterynę, gen Met, klaudyny 3 i 4, kalikreiny, gen SDF-1. Celem pracy było usystematyzowanie obszernej wiedzy na temat przerzutowania oraz syntetyczna analiza danych dotyczących tego procesu.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 3; 236-243
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies