Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ja" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Zmiany w Ja w toku psychoterapii
    Autorzy:
    Huflejt-Łukasik, Mirosława
    Bąk, Wacław
    Styła, Rafał
    Klajs, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127860.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pojęcie Ja
    treść Ja
    struktura Ja
    skuteczność psychoterapii
    proces psychoterapii
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest temu, jak proces i efekty psychoterapii mogą być analizowane i rozumiane z punktu widzenia badań nad pojęciem Ja. Na podstawie przeglądu literatury oraz własnego klinicznego doświadczenia autorzy starają się odpowiedzieć na następujące cztery pytania: (1) Na czym polega zmiana w toku psychoterapii w obrazie samego siebie? (2) Co zmienia się w obrazie Ja: struktura czy treść, czy i jedno, i drugie? Jakie są tu mechanizmy zmiany i warunki jej zachodzenia? (3) Jakie skutki dla funkcjonowania klienta przynoszą zmiany w Ja? (4) Czy możliwa jest zmiana w psychoterapii, której nie towarzyszyłaby zmiana w Ja? Aby odpowiedzieć na te pytania, dokonano przeglądu badań empirycznych dotyczących zmian w treści i strukturze Ja. Autorzy prezentują wyniki badań, odnosząc się np. do koncepcji takich, jak przedziałowość (Showers), złożoność Ja (Linville), przedmiotowa samoświadomość (Duval), możliwe Ja (Markus) czy klarowność obrazu Ja (Campbell). Ostatnia część artykułu prezentuje konkluzje dla praktyki. Wśród poruszonych kwestii jest znaczenie budowania pełnego i generalnie pozytywnego obrazu Ja – z tymi negatywnymi elementami, które przyczyniają się do pełnej i trafnej samowiedzy oraz wyznaczają kierunki rozwoju. Zauważono, że zmiana w treści Ja niesie z sobą zmianę w strukturze Ja, a ta ostatnia jest mocniej związana z przystosowaniem i zdrowiem psychicznym niż zmiana w treści Ja. Autorzy podkreślają ochronną rolę pozytywnych przyszłych obrazów Ja oraz zauważają, że warunkiem zdrowia psychicznego i efektywnej samoregulacji jest aktualna i szeroka samowiedza, a zatem psychoterapia z definicji zawiera zmianę w Ja.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2015, 18, 3; 433-448
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspieranie rozwoju mądrości. Perspektywa dialogowa
    Autorzy:
    Borawski, Dominik
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127557.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-08
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    mądrość
    wewnętrzna dialogowość
    dialogowe Ja
    myślenie dialektyczne
    Opis:
    Artykuł przedstawia wewnętrzną aktywność dialogową jako jedną z potencjalnych dróg rozwijania mądrości rozumianej przede wszystkim w kategoriach myślenia dialektycznego. Autor dokonuje próby wyjaśnienia związków między wewnętrzną dialogowością a myśleniem dialektycznym oraz opisuje towarzyszące wewnętrznym dialogom procesy poznawcze związane z aktywnością wyobrażeniową, zarządzaniem uwagą, metapoznaniem i posługiwaniem się wiedzą pojęciową o treści wieloznacznej. Aktywny udział tych procesów wydaje się niezbędny do uzyskiwania w ramach aktywności dialogowej dialektycznych efektów, w tym przede wszystkim: akceptowania kontradykcji i integrowania różnych punktów widzenia. W końcowej części artykułu zostały opisane praktyczne sposoby wspierania mądrości odwołujące się do trzech przejawów wewnętrznej dialogowości: dialogów tożsamościowych, dialogów temporalnych oraz dialogów symulujących społeczne interakcje.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2017, 20, 3; 545-561
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wielość ról a poczucie tożsamości u kobiet we wczesnym i późniejszym okresie dorosłości
    Autorzy:
    Pilarska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127763.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nakładanie się ról
    poczucie tożsamości
    wielość ról
    złożoność Ja
    Opis:
    Artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych w grupie 80 kobiet w wieku 19-25 lat oraz 72 kobiet w wieku 40-74 lata. Analizie poddano związki składowych złożoności Ja (liczby aspektów Ja i stopnia ich treściowego powiązania) z ujętym wielowymiarowo poczuciem tożsamości. Dodatkowo poszukiwano odpowiedzi na pytanie o rolę fazy życia w tych związkach. Zastosowano Kwestionariusz Złożoności Ja oraz Wielowymiarowy Kwestionariusz Tożsamości. Uzyskane wyniki wskazały, że znaczenie liczby ról dla poczucia tożsamości jest marginalne, natomiast treściowe powiązanie ról istotnie sprzyja podtrzymywaniu poczucia tożsamości. Ponadto, choć zaobserwowano różnice w strukturze pojęcia Ja oraz w zakresie siły poczucia tożsamości między badanymi grupami kobiet, to – jak się okazało – faza życia nie modyfikowała istotnie związków między tymi obszarami osobowości.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 2; 333-348
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Dynamics of Relations between Ideal and Real Self of Primary School Children and Adolescents in the Context of their Personal Efficiency
    Autorzy:
    Iavorska-Vietrova, Iryna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036295.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    osobowość
    poczucie skuteczności
    obraz siebie
    „ja-idealne”
    „ja-realne”
    autorefleksja
    wiek szkolny
    wiek młodzieńczy
    personality
    personal efficiency
    reflexity
    primary school age
    adolescence
    Opis:
    Niniejszy artykuł analizuje wyniki badań nad „ja-realnym” i „ja-idealnym” wśród uczniów o różnym poziomie własnej skuteczności w grupie w okresie przejścia z poziomu szkoły podstawowej do gimnazjum. Stwierdzono istnienie pięciu kategorii, poprzez które uczniowie postrzegają obraz „idealnego ucznia”: 1) ogólne cechy; 2) charakterystyka aktywności i zachowania; 3) cechy osobowości (kategoria ta została podzielona na dwie podgrupy: a) cechy indywidualne ucznia ważne dla realizacji aktywności uczniowskiej; b) cechy osobowości charakteryzujące podmiot jako osobę; 4) relacje z innymi ludźmi oraz 5) inne cechy. Ustalono specyfikę obrazu „ja-idealnego” oraz jego korelację z obrazem „ja-realnym” wśród uczniów klas od 3 do 6, w zależności od poziomu ich poczucia własnej skuteczności. Wyniki badania dają podstawy, by twierdzić, iż samopoznanie wśród uczniów szkoły podstawowej występuje głównie w postaci samoobserwacji i w mniejszym stopniu introspekcji, opierając się na pojedynczych obrazach siebie w określonych sytuacjach. Natomiast uczniowie starsi, będący w okresie dorastania, swój ogólny obraz siebie oraz własną samoocenę kształtują głównie na podstawie procesów introspekcji i autorefleksji, które stanowią główne mechanizmy pozwalające na stworzenie całościowego, uogólnionego obrazu siebie.
    The article analyzes the research of the real and ideal self-images of pupils having different levels of personal effectiveness at the time of their transition from primary school age to adolescence. There are five category groups with which pupils describe the “successful pupil” image: generalized characteristics; acting and behavioural characteristics; personality traits (this category can be divided into two subgroups: 1) a person as a learning agent, the treats important for learning activity implementation; 2) a person's traits characterizing him/her as a human being); relationships with other people, other characteristics. The ideal self-image peculiarities are determined and compared, in dynamics, with real self-images of 3rd-6th grade pupils depending on their personal effectiveness. The research results give grounds to assert that the self-knowledge of primary schoolchildren has the form of self-perception and self-observation that are basis for creation of ideas about themselves; such ideas consist mostly of single images in specific situations. In contrast, at the beginning of adolescence, self-study and self-reflection become very important, which is a prerequisite for holistic, generalized self-image formation.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 10; 197-208
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Osoba a osobowość. Psychologiczne koncepcje osobowości w świetle klasycznej antropologii filozoficznej
    Person and Personality. Psychological Concepts of Personality in the Light of the Classical Philosophical Anthropology
    Autorzy:
    Jastrzębski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013063.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    osoba
    osobowość
    charakter
    temperament
    ja/jaźń
    person
    personality
    character
    self
    Opis:
    In the modern human sciences, there is a lot of confusion with regard to the understanding of basic terms. Each author tries to develop his own terminology and thus makes any discussion of his ideas very difficult from the very beginning. This is, for instance, the case with theories of personality. Is it possible that the psychologists may use the tools that have for centuries been successfully used in philosophical anthropology? If we had at least one point of reference, we could probably do so. Is the classical concept of the human person a possible point of reference for a psychologist? This paper is an attempt to answer the question.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2009, 57, 1; 29-48
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kontextuell und offen für die Weite und das Neue
    Human Plurality and Finitude and Divine Infiniteness and Openness for the Maius and the New
    Autorzy:
    Waldenfels, Hans
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1685386.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ego (ja i nie-ja)
    kontekst
    osoba
    tłumaczenie
    kultura europejska i inne
    sekularyzm
    nauka i technika
    przyszłość i spełnienie
    głębia i szerokość
    otwartość
    nowość
    Ego and non-ego
    context
    person
    translation
    European and other cultures
    secular age
    science and technology
    future and advent
    depth and width
    openness
    the new
    Opis:
    Zróżnicowanie i skończoność człowieka wobec boskiej nieskończoności i otwartości na to, co większe i nowe Kartezjańskie „Cogito ergo sum” determinuje nowoczesne myślenia poprzez podkreślenie znaczenia „ego” („ja”). W związku z tym wielu ludzi żyjących w swej indywidualnej, konkretnej, historycznej sytuacji, ma tendencję do stawania się absolutnym i niezależnym podmiotem i panem własnego życia, myśli i postaw. Poszczególne czynniki ich biografii, takie jak miejsce i data urodzenia, płeć, język, zawód, przynależność religijna itp. określamy (zaczerpniętym ze współczesnej egzegezy biblijnej) terminem „kontekst”. Pośród mnogości różnych „ego” zauważamy takie „ja”, które (z własnej perspektywy) są „nie-ja”; nazywamy je: „wy” lub „my”. Następnie opisany jest rozwój nowoczesnej myśli zachodniej w świetle koncepcji „osoby”. W myśli zachodniej „osoba” jest rozumiana głównie jako jednostka, choć filozofia i teologia średniowieczna podkreśla zarówno indywidualność, jak i relacyjność. Trudność w tłumaczeniu terminu „osoba” w różnych środowiskach kulturowych ukazana została w odniesieniu do języka japońskiego. Pełniejsze zrozumienie człowieka osiągamy tylko wtedy, gdy poznamy jego ograniczenia, zwłaszcza w nauce i technice, i gdy przywrócimy poczucie nieskończoności. Kanadyjski filozof Charles Taylor przypomina, że w dzisiejszym świecie spotykamy nie tylko ludzi, którzy całkowicie porzucili wiarę w Boga i żyją w radykalnej autodeterminacji, ale jest także wielu takich, którzy oczekują spełnienia w życiu bezinteresownym, osadzonym w nadziei na nowe życie pochodzące od Całkiem Innego, którego nazywamy Bogiem – i solidarnie działają na rzecz pojednania, pokoju i sprawiedliwości.
    Descartes’ slogan “Cogito ergo sum” determines modern thinking by emphasizing the “ego”. Consequently, many people, living in their individual concrete historical setting, tend to become the absolute subjects and masters of their own lives, with their thinking and behavior independent of any other. We call the various factors of their biography – place and date of birth, gender, language, profession, religious affiliation, etc. – “the context”, a term that we borrow from modern biblical exegesis. The vast plurality of egos, however, makes us aware of the existence of innumerable other egos, which – from one’s own point of view – are non-egos; we call them “you” or “we”. Subsequently, the development of modern Western thought is described in view of the concept of “a person”. In the Western thought “a person” is mainly understood as an individual, although in medieval philosophy and theology, it implies individuality and relationality. The difficulty of translation of the term “person” in different cultural surroundings is demonstrated with reference to the Japanese language. We reach the full understanding of other people only if we come to know their limitations, especially in science and technology, and if we restore our sense of the infinite. The Canadian philosopher Charles Taylor reminds us that, in today’s world, not all people have completely abandoned their faith of God and live by radical self-determination, but that there are still quite a few who expect their fulfilment in a life of selflessness, embedded in the hope for a new life to come from the Totally-Other, which we call “God”, and working in solidarity for reconciliation, peace and justice.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 9; 5-19
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formowanie się tożsamości w niestabilnych czasach
    Autorzy:
    Brzezińska, Anna I.
    Cieciuch, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127787.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-05
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    domeny tożsamości
    formowanie się tożsamości
    poczucie tożsamości
    organizacja ja
    osobowość autorska
    postawy wobec globalizacji
    wczesna i późna adolescencja
    wczesna i późna dorosłość
    kontekst społeczny i edukacyjny
    Opis:
    Proces dorastania, w tym formowania się tożsamości, różni się istotnie w stosunku do poprzednich pokoleń. Jest to konsekwencja między innymi przemian demograficznych i ekonomicznych, jakie zaszły w ostatnich latach tak w wymiarze lokalnym, jak i globalnym. Niniejsze wprowadzenie poświęcone jest przeglądowi tych zagadnień, a na ten numer Roczników składają się teksty szczegółowo poruszające wybrane kwestie. Niektórzy badacze identyfikują wśród młodych ludzi grupy charakteryzujące się tendencją do świadomego unikania podejmowania zobowiązań typowych dla osób dorosłych. Wyniki badań wskazują jednak na pozytywny wpływ podjęcia ról okresu dorosłości na spostrzeganie siebie jako dorosłego. Tożsamość człowieka kształtuje się od dzieciństwa, obejmując różne domeny. Na przełomie dzieciństwa i dorastania wraz ze wzrostem samoświadomości intensyfikuje się poszukiwanie informacji o sobie i swoim funkcjonowaniu oraz budowanie planów na przyszłość. Etap dorosłości to z kolei weryfikacja wcześniej dokonanych wyborów poprzez ponowne podjęcie działań eksploracyjnych tym intensywniejszych, im więcej znaczących zmian w otoczeniu jednostki.
    Źródło:
    Roczniki Psychologiczne; 2016, 19, 2; 205-212
    1507-7888
    Pojawia się w:
    Roczniki Psychologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Indywidualizacja podmiotu mistycznego w Cherubinowym Wędrowcu Angelusa Silesiusa
    Individualisierung des mystischen Gegenstands in Der Cherubinische Wandersmann von Angelus Silesius
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1933866.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niemiecka poezja barokowa
    mistyka baroku
    wczesnonowożytna indywidualizacja podmiotu mistycznego
    estetyzacja i autonomizacja poezji
    mistyczne „ja”
    przebóstwienie człowieka
    boska tożsamość
    baroque poetry
    baroque mysticism
    pre-modern individualism
    aestheticism and autonomy of poetry
    the mystical self
    deification of man
    divine identity
    Opis:
    In der deutschen mystischen Barockpoesie bildet sich allmählich das vormoderne autonome, von der Metaphysik unabhängige Subjekt heraus: Das lyrische Ich bleibt zwar noch sakralisiert, aber die mystische Frömmigkeit wird ästhetisiert. Diese These lässt sich an poetischen Werken zahlreicher Barockdichterinnen und Barockdichter wie Katharina Regina von Greiffenberg, Daniel Czepko, Quirinus Kuhlmann und – allen voran – Johannes Scheffler alias Angelus Silesius beweisen. Sein Hauptwerk Der Cherubinische Wandersmann, das 1.600 Epigramme umfasst, ist nicht, wie die meisten Literaturforscher behaupten, bloß eine Fortsetzung bzw. eine Kopie der spekulativen Mystik des deutschen Spätmittelalters, sondern bildet ein Novum und zugleich eine Art Brücke zwischen der christlich-mystischen Tradition und der modernen Poesie, die sich im 18. Jahrhundert (Klopstock, von Goethe) herauskristallisierte und das individualisierte Subjekt zu ihrem Gegenstand erhob. Die silesianische Tendenz der Individualisierung ist vor dem biographischen Hintergrund des Autors zu verstehen: In der Zeit des Dreißigjährigen Krieges und der konfessionellen Auseinandersetzungen war die mystische Poesie für den Dichter der Zufluchtsort der gefährdeten Identität und der vollen Integration mit Gott. Der Dichter sprengt den Rahmen der mystischen Tradition, indem er ins Zentrum des mystischen Geschehens das individuelle menschliche Subjekt rückt, das göttliche Gegenüber im Schatten des eigenen Ich stellt und die ontologische Einheit zwischen Mensch und Gott herstellt. In seinem vertikalen Abenteuer geht er so weit, dass er den Raum des eigenen Ich beherrscht, was vor ihm unbekannt war. Dabei helfen ihm die Intensivierung von typisch barocken Ausdrucksmitteln wie Metapher, Hyperbel, Zahlensymbolik und Paradox.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 5; 107-121
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies