Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "community," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 101
Tytuł:
Obowiązek życia w domu zakonnym a możliwość tymczasowego przebywania poza wspólnotą w wybranych dokumentach Kościoła i Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Obligation of Living in the Religious House and the Possibility of a Temporary Staying Outside of the Community in Selected Documents of the Church and the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Szubtarski, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806664.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólnota
przebywanie poza wspólnota
dokumenty koscielne
życie wspólnotowe
community
community life
staying outside of the community
church documents
Opis:
W niniejszym artykule zostały przedstawione okoliczności, w których zakonnik może tymczasowo przebywać poza wspólnotą zakonną, pomimo spoczywającego na nim obowiązku mieszkania w domu zakonnym. W pierwszym punkcie ukazano, w jaki sposób kwestia ta była rozwiązywana w regułach zakonnych w pierwszych wiekach. W drugim punkcie przedstawiono dokumenty kościelne od Soboru Watykańskiego II do 1983 r., w których poruszany był ten temat. W ostatnim punkcie wskazano na rozstrzygnięcia, które w tej kwestii zawiera Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. Przeprowadzone analizy wykazały, że w pewnych sytuacjach prawo dopuszcza, aby zakonnik otrzymał zgodę na przebywanie poza domem zakonnym, pomimo spoczywającego na nim obowiązku przebywania we wspólnocie. Jest to wyraz roztropności prawodawcy kościelnego, dla którego najważniejszym celem jest dobro dusz.
This article sets out the circumstances, in which religious may temporarily stay outside the religious community, despite his duty to live in a religious house. The first point shows, how this issue was resolved in the religious rules in the first centuries of the Church. The second section presents the church documents from Vatican Council II to the 1983, in which this topic was moved. The last point indicates the provisions, which in this issue contains the 1983 Code of Canon Law. The conducted analyzes showed that in certain circumstances the law allows to religious to receive a permission to reside outside the religious house, despite his duty to staying in the community. It is a sign of legislator of the Church’s wisdom, for which the most important objective of a law is spiritual profit of souls.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 3; 141-153
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody implementacji prawa wspólnotowego do systemów krajowych oraz zapewniania bezpośredniej skuteczności normom acquis na przykładzie Włoch, z uwzględnieniem autonomicznego statusu regionów
Methods of Implementation of the Community Acquis Into National Legal Systems and Ways of Ensuring Direct Effectiveness for Acquis Norms, as Illustrated by the Italian System, with Regard to the Autonomic Status of Regions
Autorzy:
Sozański, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806981.pdf
Data publikacji:
2019-11-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawo wspólnotowe
autonomia prawna
Wspólnota Europejska
suwerenność
Community acquis
sovereignty
legal autonomy
European Community
Opis:
Although the superiority and precedence of the communitarian law in legal orders of the member states is generally accepted from the systemic or structural perspectives, the implementation of the above principles is not uniform and unquestionable. This is due to the following: nearly every member state desires to retain as much sovereign power as possible, constitutions of the states specify the character of their legal systems, and the fact that the division of competences between the Communities and the member states is not always precise and clear-cut. The judgements passed by some local constitutional tribunals are a manifestation of national particularism. The picture becomes even more blurred if the constituent parts of a given state (regions or states) have a greater legal autonomy. The case of Italy provides an interesting and instructive solutions (also in the context of Poland's problems in this area), where Article 11 of the Constitution is invoked to introduce the self-executability of the treaties via ordinary legislation, and to resolve problems posed by substantial autonomy of local self-governments, especially regional ones. Moreover, every year a framework law is enacted in order to harmonise and execute the acquis norms.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2007, 17, 1; 49-73
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykluczenie transportowe i systemowe sposoby jego przezwyciężania
Transport-Related Exclusion in Local Communities and Systemic Ways to Overcome It
Autorzy:
Hoff, Waldemar
Izdebski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551691.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mobility
exclusion
transportation
local community
dispersed economy
Opis:
Przedmiotem artykułu jest zidentyfikowanie przypadków wykluczenia społecznego związanego z transportem zbiorowym w społecznościach lokalnych oraz poszukiwanie rozwiązań w tym zakresie uwzględniających koncepcje krajowe i zagraniczne. Mieszkańcy społeczności lokalnych mają prawo do pełnego uczestnictwa w życiu społeczeństwa. W ramach tego uczestnictwa podstawowe znaczenie mają dostęp do dóbr i usług, w tym w szczególności środków transportu. Opracowanie analizuje potrzebę zapewnienia lokalnego organu regulacyjnego w celu nadzorowania i koordynowania starań o równy dostęp do transportu. Bada również już istniejące rozwiązania regulacyjne na poziomie lokalnym. W ramach analizowanej problematyki należy rozważyć uwolnienie przedsiębiorczego potencjału dotychczas ograniczonego przez ustawodawcę przekonanego, że jedynym rozwiązaniem jest wspieranie tradycyjnych form transportu w oparciu o ustalone trasy i rozkłady jazdy oraz pomoc publiczną. Bez uszczerbku dla takich form organizacyjnych, potrzebne jest bardziej zindywidualizowane podejście, osiągalne w nowym modelu gospodarki rozproszonej, powszechnie znanej jako gospodarka współdzielona. Polityka transportowa powinna być również bardziej otwarta na nowe technologie mające zastosowanie w transporcie.
This article aims to identify the instances of transport-related social exclusion in local communities and seeks solutions, to include domestic and foreign concepts. It claims that the inhabitants of local communities have the right to inclusion and explores the ways of achieving it. It considers the need to provide a local regulatory body created by local governments to oversee and coordinate the efforts to grant an equal access to transportation. It also explores the already existing regulatory features at the local level. It is recommended to free the entrepreneurial potential so far restricted by lawmakers convinced that the only solution is to support traditional forms of transportation based established routs and timetables as well as public aid. Without prejudice to such organizational forms, more individualized approached is needed, achievable within the new model of dispersed economy, more commonly known as shared economy. The transportation policy also needs to be more open to new technologies applicable in transportation such as drones and autonomous vehicles.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 1; 23-40
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What Water Does with Us? Understanding Water in a Multipolar Anglo Community
Autorzy:
Underhill, James W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1775495.pdf
Data publikacji:
2021-06-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
społeczność anglosaska
korpus
społeczność wielobiegunowa
woda
zasoby wody
wody
Anglo community
corpus
multipolar community
water
water supply
waters
Opis:
Co woda robi z nami? Rozumienie wody w wielobiegunowej wspólnocie anglosaskiej Woda jest tak wszechobecna, tak niezbędna i tak nieunikniona, że uważa się ją za rzecz oczywistą. Pomimo że naukowcy wciąż odkrywają nowe fascynujące fakty o wodzie, jej składzie i formie, w powszechnym wyobrażeniu woda pozostaje podstawowym, ‘prostym’, ‘elementarnym doświadczeniem’. Woda przyciąga nas i odpycha; wzbudza strach. Jakie są narracje o wodzie w języku angielskim? Jak ją rozumiemy? Celem artykułu jest całościowe i dokładne zbadanie różnorodnych, skomplikowanych i odmiennych sposobów rozumienia wody i relacji do niej przez ‘społeczność anglojęzyczną’, rozumianą jako zróżnicowana społeczność wielobiegunowa, żyjąca na całym świecie. Badanie „angielskiej wody” prowadzi od Szkocji po Australię, od Biblii po korpusy internetowe, od kanadyjskich uroczystości jezior do pożarów lasów w Kalifornii.
Water is so omnipresent, so vital, and so inescapable, it seems that we take it for granted. But while scientists are discovering exciting new things about water’s composition and forms, in the popular imagination, water remains a primal, ‘simple,’ ‘elemental experience.’ Water attracts us and repels us; water inspires fear in us. What stories do we tell about water in English? How do we understand it? The object of the present paper is to gain an accurate overall impression of the diverse, complex and contradictory ways the ‘Anglo community’ – as a diverse multipolar community living around the world – understands waters and its relation to them. Exploring ‘English waters’ will take us from Scotland to Australia, from the Bible to online linguistic corpora, from Canadian celebrations of lakes and ravines to forest fires in California.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 5; 143-166
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kommunitätszentren in Prager Erzdiözese. Neue Orte der Gemeinwesenarbeit oder orte der Neuen Pastoral
Community centers in prague archdiocese. New places to work of communities or places of new pastoral
Autorzy:
Opatrný, Michal
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040544.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Archidiecezja w Pradze Czeskiej
nowa ewangelizacja
posługa społeczna
duszpasterstwo społeczne
Archdiocese of Prague
new evangelization
community work
community pastoral
Opis:
Artykuł prezentuje tzw. archidiecezjalne ośrodki komunikacji kulturowej w Pradze Czeskiej, które zostały ustanowione przez Kościół katolicki w dużych osiedlach mieszkaniowych, gdzie w czasie komunizmu nie wolno było budować kościołów i odpowiedniej infrastruktury duszpasterskiej. Konkretnie chodzi o Centrum św. Prokopa i Centrum Matki Teresy z Kalkuty. Studium zawiera refleksję nad programami, jakie te ośrodki oferują zlaicyzowanym mieszkańcom Pragi. Punktem odniesienia prowadzonej refleksji jest teologia praktyczna i katolicka nauka społeczna. Niektórzy sugerują, że różne formy pracy społecznej realizowane w praskich centrach kulturowych nie mają wiele wspólnego z duszpasterstwem. Jednak duszpasterstwo ma charakter dialogowy, dlatego każde spotkanie z człowiekiem stwarza okazję na zbliżenie go do Boga i do Kościoła. Ludzie obojętni religijnie korzystający z oferty socjalnej centrów kulturowych w Pradze poprzez dialog z wierzącymi mogą odkryć na nowo piękno wiary chrześcijańskiej. Sens tworzenia centrów kulturowych w zlaicyzowanych społecznościach wielkomiejskich polega właśnie na stwarzaniu jak najwięcej okazji do spotkania ludzi niewierzących, agnostyków i zdystansowanych od Kościoła z tymi, którzy są gotowi dać świadectwo swojej wiary w Boga i radości bycia we wspólnocie Kościoła.
The article deals with the so-called community centers in the Archdiocese of Prague, which was established by the Catholic Church in large housing estates, where during Communism it was not allowed to build churches and corresponding infrastructure. The study reflects the programs these centers offer in terms of practical theology and theological concept of community work. Some findings suggest that community work is not realized in the centers explicitly, however, pastoral work of the centers contains significant elements of theological concept of community work.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 6; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ispiracje Jeana Vaniera dla budowania rodziny jako wspólnoty
Jean Vanier Inspiration for Building the Family as a Community
Autorzy:
Domagała-Zyśk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040432.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niepełnosprawność
rodzina
wspólnota
Jean Vanier
disability
family
community
Opis:
Jean Vanier jest znany jako wybitny myśliciel oraz założyciel wspólnot „Arki”. W swoich pismach od lat kreśli założenia tworzenia prawdziwie wspierających i rozwojowych wspólnot życia osób z niepełnosprawnością intelektualną oraz ich asystentów i przyjaciół. W ostatnich latach wzrasta zainteresowanie pismami tego autora także w kontekście możliwości ich wykorzystania w wychowaniu i edukacji dzieci, młodzieży i dorosłych, którzy chcieliby nauczyć się, jak tworzyć różnego rodzaju wspólnoty: rodzinne, przyjacielski, zawodowe. Celem artykułu jest zaprezentowanie znaczenia myśli Jeana Vaniera w kontekście możliwości jej wykorzystania w procesie budowania rodziny jako wspólnoty osób. Wiele z formułowanych przez niego zasad może stać się punktem wyjścia dla programów i strategii przygotowujących rodziców i ich dzieci do tworzenia prawdziwie wspierających się wspólnot rodzinnych.
Jean Vanier is known as an outstanding thinker and the founder of the community “L'Arche”. In his writings for many years he has been sketching foundations and principles of creating truly supportive and developing communities of people with intellectual disabilities, their assistants and friends. In recent years a growing interest in his writings can be observed in the context of their use in education of children, young people and adults who want to learn how to create different types of communities: family, friendship, professional communities. The purpose of this article is to present the importance of Jean Vanier's thought in the context of the possibility of its use in the process of building the family as a community of people. Many of the principles formulated by him can be a starting point for programs and strategies preparing parents and their children to built truly supportive family communities.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 10; 19-31
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunikacja w służbie komunii
Communication in the Service of Communion
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339433.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
komunia
komunikacja
sakramenty
wspólnota
communion
communication
sacraments
community
Opis:
The author tackles the question of communication as a tool for building and supporting the communion of persons, but a tool unable to create the communion. Despite the attempts of experts in public relations it is not possible to create artificially a community of hearts and minds if common values joining the persons are missing. This is so because a person is a relational being who reacts to the messages that are sent to him or her with all his or her being, and expects others to enter the relation of love to which it is programmed by the act of creation in God's own image, the image of God who is a Trinity of Persons.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2011, 3; 199-210
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Het belang van sociaal tolken als instrument van tolerantie in het kader van de huidige vluchtelingen- en arbeidsmigratie
The Importance of Social Interpreting as an Instrument of Tolerance in the Context of Current Refugee and Labour Migration
Autorzy:
Knap-Dlouhá, Pavlína
Křížová, Kateřina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791203.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ustne tłumaczenia spraw socjalnych
pisemne tłumaczenia spraw socjalnych
IGA
PACI
traduktologia
wielojęzyczność
instytucjonalizacja
community interpreting
community translation
interpreting studies
multilingualism
institutionalisation
Opis:
Znaczenie ustnych tłumaczeń spraw socjalnych jako instrument tolerancji w kontekście migracji uchodźców i migracji zarobkowej W wyniku zmian społecznych i cywilizacyjnych Europy Zachodniej pod koniec XX wieku uznano, że potrzebne jest nowe spojrzenie na traduktologię. Przez długi czas ustne tłumaczenia spraw socjalnych były ignorowane lub uważane za gorsze na korzyść dominującego wówczas trybu tłumaczenia – tłumaczenia konferencyjnego. Zintensyfikowanie kontaktów handlowych i migracja zarobkowa w ramach Unii Europejskiej, a także obecny napływ uchodźców doprowadziły do dużego zapotrzebowania na usługi tłumaczeń ustnych spraw socjalnych i prawniczych. Ponadto na rynku dostępna jest tylko ograniczona liczba wykwalifikowanych tłumaczy ustnych, zwłaszcza w kombinacji języków rzadziej używanych. Brak wykwalifikowanych tłumaczy ustnych i pisemnych powoduje opóźnienia w funkcjonowaniu niektórych organów rządowych i utrudnia świadczenia socjalne, a także obniża jakość świadczonej opieki zdrowotnej i negatywnie wpływa na klimat społeczny. Wzrost liczby tłumaczeń ustnych i pisemnych, zmiana profilu zawodowego tłumacza ustnego oraz zapotrzebowanie na świadczenie usług językowych w określonych kombinacjach językowych są wyraźnym sygnałem w nauczaniu języków obcych, aby oferować studentom specjalizację w tym kierunku. W niniejszym artykule przedstawiono dwa projekty, które przybliżają temat tłumaczeń spraw socjalnych. Ponadto omówiony został także rozwój modułów/wzorców tego typu tłumaczeń.   Naar aanleiding van sociale veranderingen in de West-Europese maatschappij heeft men aan het eind van de 20ste eeuw ingezien dat er een nieuwe kijk nodig was op de tolkwetenschap. Lange tijd werd het sociaal tolken genegeerd ofwel als minderwaardig beschouwd ten voordele van de dominante tolkmodus, het conferentietolken. De intensivering van de handelscontacten en de arbeidsmigratie binnen de Europese Unie, maar ook de actuele toestroom van vluchtelingen, hebben voor een grote vraag naar tolkendiensten gezorgd op het gebied van sociaal en juridisch tolken. Daarbij is er op de markt maar een beperkt aantal gekwalificeerde tolken ter beschikking en dat vooral in combinaties van minder verspreide talen. Het gebrek aan gekwalificeerde sociaal tolken en vertalers veroorzaakt vertraging in de werking van bepaalde overheidsorganen en sociale diensten, alsook voor de kwaliteit van verleende gezondheidszorg en het maatschappelijk klimaat. De toename van tolk- en vertaalopdrachten, verandering van het professionele profiel van de tolk en vraag naar verlening van taaldiensten in specifieke talencombinaties zijn duidelijke signalen voor kleine talenstudies om hun studenten specialisatie aan te bieden in deze richting. In deze bijdrage worden twee projecten voorgesteld die de kennis over het vak sociaal tolken vergroten. Daarnaast zal de ontwikkeling van modules sociaal tolken besproken worden.
Naar aanleiding van sociale veranderingen in de West-Europese maatschappij heeft men aan het eind van de 20ste eeuw ingezien dat er een nieuwe kijk nodig was op de tolkwetenschap. Lange tijd werd het sociaal tolken genegeerd ofwel als minderwaardig beschouwd ten voordele van de dominante tolkmodus, het conferentietolken. De intensivering van de handelscontacten en de arbeidsmigratie binnen de Europese Unie, maar ook de actuele toestroom van vluchtelingen, hebben voor een grote vraag naar tolkendiensten gezorgd op het gebied van sociaal en juridisch tolken. Daarbij is er op de markt maar een beperkt aantal gekwalificeerde tolken ter beschikking en dat vooral in combinaties van minder verspreide talen. Het gebrek aan gekwalificeerde sociaal tolken en vertalers veroorzaakt vertraging in de werking van bepaalde overheidsorganen en sociale diensten, alsook voor de kwaliteit van verleende gezondheidszorg en het maatschappelijk klimaat. De toename van tolk- en vertaalopdrachten, verandering van het professionele profiel van de tolk en vraag naar verlening van taaldiensten in specifieke talencombinaties zijn duidelijke signalen voor kleine talenstudies om hun studenten specialisatie aan te bieden in deze richting. In deze bijdrage worden twee projecten voorgesteld die de kennis over het vak sociaal tolken vergroten. Daarnaast zal de ontwikkeling van modules sociaal tolken besproken worden.
As a result of social changes in society in Western Europe at the end of the 20th century, it was recognised that a new perspective on interpreting science was needed. For a long time, community interpreting was ignored or considered inferior in comparison to the dominant interpreting mode, namely, conference interpreting. Intensifying trade contacts and labour migration within the European Union have, in combination with the current influx of refugees, led to a high demand for interpreting services in the field of social and legal interpreting. Additionally, there is only a limited number of qualified interpreters available on the market, especially in combinations of less widely-spoken languages. The lack of qualified community interpreters and translators has direct consequences for delays in the functioning of certain government bodies and social services. The same applies to the quality of healthcare provided and to the social climate. Increasing the scale of interpreting and translation assignments, changing the professional profile of the interpreter and raising the demand for the provision of language services in specific language combinations are clear signals for small philological departments to offer their students the opportunity to specialise in this area. For this reason, two projects are presented in this article, both of which aim at promoting know-how in the field of social interpreters and at developing modules in social interpreting and translation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 5 Zeszyt Specjalny / Speciale Uitgave; 83-94
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracja polska i Polonia na Półwyspie Arabskim
Polish Emigration and Polish Diaspora on the Arabian Peninsula
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956257.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
Polonia
Półwysep Arabski
emigration
Polish community
Arabian Peninsula
Opis:
W artykule wskazuje się na pobyt i działalność Polaków w państwach położonych na terenie Półwyspu Arabskiego. Do państw tych zaliczono Arabię Saudyjską, Bahrajn, Jemen (po II wojnie światowej występował tam Jemen Południowy i Jemen Północny), Katar, Oman oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Kontakty Polaków z tym regionem świata w przeszłości były niewielkie. Na Półwysep Arabski trafiali zatem nieliczni mieszkańcy z ziem polskich. Sytuacja ta zmieniła się od lat siedemdziesiątych XX wieku, kiedy państwa arabskie zaczęły się dynamicznie rozwijać na podstawie uzyskiwanych środków finansowych ze sprzedaży surowców naturalnych – ropy naftowej i gazu ziemnego. Dzięki temu przybywały tam kadry naukowo-techniczne oraz specjaliści z różnych dziedzin, ponadto przedstawiciele branży turystycznej i muzycy. Poprzez polsko-arabskie małżeństwa nad Zatoką Perską zamieszkały także Polki, które wyszły za mąż za Arabów. Występujące na przełomie XX i XXI wieku skupiska polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim liczyły od kilku do kilkuset przedstawicieli, w zależności od konkretnego podmiotu międzynarodowego. Pojedyncze osoby i rodziny mieszkały w Jemenie i Omanie, 30 osób w Katarze, od 100 do 200 w Bahrajnie i Arabii Saudyjskiej, a 600 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. To ostatnie skupisko polonijne należało do najlepiej zorganizowanych w świecie arabskim. W ciągu 30 lat od zmian systemowych podjętych nad Wisłą, społeczności polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim rozrosły się od skupisk kilkudziesięcioosobowych (Jemen, Oman) poprzez kilkusetosobowe (Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar) do kilkutysięcznych (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Dalej zatem Abu Zabi, Dubaj i Szardża są miastami, w których najchętniej podejmują zatrudnienie Polacy i przedstawiciele Polonii ze świata zachodniego.
The article discusses the life and activity of Poles in the countries on the Arabian Peninsula. The countries are Saudi Arabia, Bahrain, Yemen (South Yemen and North Yemen after WW2), Qatar, Oman, and the United Arab Emirates. Poles had limited contacts with this part of the world in the past. Only few arrived in the peninsula. This situation changed in the 1970s when Arab states began to develop rapidly owing to funds earned from the sale of natural resources: crude oil and natural gas. As a result, they attracted scientific and technical staff as well as experts in various fields, not to mention musicians and representatives of the tourism industry. Polish women who married Arabs were also moving to the Persian Gulf. At the turn of the 20th century, the Polish communities (including earlier Poles immigrants) on the Arabian Peninsula numbered from a few to several hundred people, depending on the country. Polish individuals and families were found in Yemen and Oman, 30 in Qatar, 100 to 200 in Bahrain and Saudi Arabia, and 600 in the United Arab Emirates. This last of the listed Polish communities was one of the best organised in the Arab world. For over 30 years since the Polish political and economic transformation, the Polish communities on the Arabian Peninsula have grown from several dozen (Yemen, Oman), through several hundred (Saudi Arabia, Bahrain, Qatar) to several thousand people (United Arab Emirates). Abu Dhabi, Dubai, and Sharjah continue to be most popular economic destinations for Poles and members of the Polish diaspora from the Western world.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 75-97
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wspólnota w wychowaniu - jej miejsce i znaczenie
The place and the meaning of the community in upbringing
Autorzy:
Głowiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811420.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wspólnota
wychowanie
uczestnictwo
dobro wspólne
community
upbringing
participation
common good
Opis:
W artykule zaprezentowano miejsce wspólnoty w wychowaniu i jej znaczenie w rozwoju osoby. Została nakreślona problematyka wspólnoty, jej charakterystyka, określenie co nią jest, a co nią nie jest, określenie jej podstaw. W drugiej części artykułu dokonano refleksji nad tym, czym jest wychowanie i scharakteryzowano rozwój osoby w procesie wychowania. Wychowanie potrzebuje wspólnoty, ale także wspólnota potrzebuje wychowania. Wspólnota jest miejscem rozwoju wielu sfer aktywności osoby, ponieważ to właśnie w niej rozwija się człowiek w swoim człowieczeństwie. Obecnie kwestionuje się rolę wspólnoty w życiu osoby. Zmienia się wzorce rodziny, szkoły, społeczeństwa, gdzie dobro wspólne staje się dobrem pojedynczych osób i szuka się zamienników, które są płynne i nie stanowią oparcia dla rozwoju osoby. Artykuł ukazuje, że ważnym zadaniem pedagogiki jest obrona wspólnoty jako miejsca wychowania.
In the article there was presented the place of the community in the upbringing process and the meaning of the community in the development of a person. There was also depicted the issue of the community, its description, defining what is the community and what is not. In the article the basis of the community were also described. In the second part of the article there were considered the issue of upbringing and characterized the development of a person in the upbringing process. Upbringing needs the community, but also the community needs upbringing. The community is the place where many spheres of human activity is developed. In the community itself the human is developed in his humanity. At present the role of the community in a person's life is questioned. The role models and structures of a family, school, society in which the common good is an individual good are being changed. Some substitutes are being looked for and these substitutes are flexible and do not support the development of a person. The article shows that the important task of pedagogy is to protect the community as a place of upbringing.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2014, 6(42), 1; 53-67
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskurs liturgiczny. Uprzedmiotowienie zjawiska
Liturgical Discourse. The Objectification of the Phenomenon
Autorzy:
Klementowicz, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131694.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dyskurs
liturgia
semiotyka
wspólnota
tekstologia
discourse
liturgy
semiotics
community
textology
Opis:
Istnienie grupy ludzi, która potrafi poprawnie identyfikować system znaków oraz towarzyszące im reguły warunkuje powstanie spójności semiotycznej. Daje to szansę do stworzenia wspólnoty dyskursywnej, w której wypowiedzi adresowane są do konkretnego słuchacza z zachowaniem zasad semiologii i tekstologii. Problemem dla niniejszego tekstu jest kryterium funkcjonowania w ramach celebracji wspólnoty „wymiany myśli” – „wspólnoty dyskursywnej”. Określenie cech dyskursu oraz towarzyszących im zasad pozwala na ułożenie definicji tego pojęcia w ramach liturgii. Osiągnięcie tego zamierzenia zostało zrealizowane w następujących krokach. Po pierwsze usystematyzowana została typologia tekstów pojawiających się w liturgii. Następnie omówiona została koncepcja wspólnoty dyskursywnej. Pozwala to na doprecyzowanie pojęcia „dyskurs liturgiczny”. W ostatnim punkcie zostały omówione normy tekstologiczne dla wybranych tekstów obecnych w celebracji.
The functioning of a group of people which can correctly identify a system of signs and its accompany rules determines semiotic coherence. It gives rise to a discursive community wherein utterances are addressed to a particular listener in accordance with the principles of semiology and textology. This text addresses the criterion for the functioning in such a community of “thought exchange”—ie. a “discursive community” within the context of the celebration of liturgy. Determining its features and accompanying principles permits a definition of the term “liturgical discourse” which is then accomplished in the following steps:—systematized, a typology of texts appearing in the liturgy;—the concept of discursive community, allowing for the clarification of the concept of “liturgical discourse”;—“textological norms” for selected texts used in the celebration of the liturgy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 53-68
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewangelizacja wspólnotowa zrodzona z doświadczenia komunii Kościoła
Community evangelization born from the Church’s experience of communion
Autorzy:
Synoś, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339998.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ewangelizacja
Kościół
wspólnota
braterstwo
jedność
evangelization
Church
community
brotherhood
unity
Opis:
In the article the issue of community evangelization springing from the Church’s experience of communion is undertaken. In its initial part the concepts of evangelization and the Church’s communion are precisely defined. Then the author stresses that the Church by its nature has the character of community, which results from both the social nature of man and God’s idea to lead people to salvation not individually, but as a community. Small Christian communities have a special place in the work of evangelization, and it is in them that the Church’s shepherds see one of the most important signs of its revival. It is exactly them that allow to keep and develop faith in the modern world, and at the same time they become dynamic circles involved in evangelization. They give the world a testimony of unity and of Christian love. This love is expressed in preaching the truth of the Gospel, it is fed and consolidated by common celebration of liturgy, and it is made concrete by the service to all people, especially the ones afflicted with suffering.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2013, 5; 31-46
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niewidomi we wspólnocie religijnej. Potrzeby i trudności
The Blind in the Religious Community. Needs and Difficulties
Autorzy:
Maciejewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098427.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
niewidomi
wspólnota
chrześcijaństwo
potrzeby
trudności
the blind
community
Christianity
needs
difficulties
Opis:
Celem artykułu, mającego charakter teoretyczno-empiryczny, jest zaprezentowanie potrzeb i trudności, których doświadczyły badane osoby z niepełnosprawnością wzrokową zaangażowane w działalność wspólnot religijnych. Szczególną uwagę zwrócono na potrzeby skoncentrowane na „ja” oraz potrzeby skoncentrowane na „ty”, a także na ograniczenia o charakterze zewnętrznym oraz wewnętrznym. W artykule zaprezentowano wyniki badań przeprowadzonych w oparciu o strategię jakościową, metodę indywidualnych przypadków i z wykorzystaniem techniki wywiadu pogłębionego. W gronie respondentów znalazło się 10 osób zmagających się z dysfunkcjami wzroku, które przynależą lub w przeszłości przynależały do wspólnot religijnych. W artykule rozpatrywano m.in. to, w jaki sposób bycie członkiem określonej grupy o charakterze religijnym umożliwiało realizację istotnych dla respondentów potrzeb, a także z jakimi ograniczeniami musieli się w związku z tym zmagać.
The aim of the theoretical and empirical article is to present the needs and difficulties experienced by the surveyed persons with visual impairment involved in the activities of religious communities. Particular attention has been paid to ‘me’ and ‘you’ focused needs, as well as external and internal constraints. The article presents the results of research conducted on the basis of a qualitative strategy, the method of individual cases and the use of the in-depth interview technique. The group of respondents included 10 people struggling with sight dysfunctions who belong to or belonged to religious communities in the past. The article considered, inter alia, how being a member of a specific religious group made it possible to meet the needs of the respondents, and what limitations they had to deal with as a result.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 3; 135-155
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Epistolarne kreowanie wspólnoty. O listownych rozmowach Cypriana Norwida
Epistolary creation of a community. On Cyprian Norwid’s letter conversations
Autorzy:
Ziołowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729517.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
epistolografia
XIX wiek
rozmowa
wspólnota
epistolography
19th century
conversation
community
Opis:
The article is concerned with the meta-epistolary layer of Cyprian Norwid’s correspondence and the author’s original conception of the letter and letter-writing resulting from it. It proves the poet’s knowledge of genology, his sound expertise in history and poetics of the letter, as well as his need to transgress the conventions petrified by them, the conventions that are associated with this form of expression. In Norwid’s interpretation the letter is situated in the borderland of various fields of human activity and experience; it is created in the point where realities of life, interpersonal and social communication and the art of the word cross; it forms esthetic and extra-esthetic, extra-text values; it interferes with the course of events (that form biographies of individuals, history of nations, history of man), and first of all with the world of worth. Epistolography proves to be a significant area of Norwid’s experiments with prose; the poet joins narrative with discursive prose here, as well as with poetical and dramatic forms. However, the idea of a letter as a conversation is the key one for the poet. It is developed in numerous creative decisions made by Norwid-epistolographer, such as e.g. blurring the line between the spoken and written word; the inner conversation character of the letter; de-conventionalization of the apostrophes to the addressees and of the farewell formulas, which makes the letter close to the situation of a live conversation; exhibiting the formal imperfection of the letter and its sketchy character; limiting the role of the epistolary subject as a subject of an intimate confession, in favor of the I – You relation, a close connection between the letter and life as well as the letter and the truth. In an epistolary expression understood in this way the center of gravity rests on its inter-subjectivity, on the social value of the letter, on the inter-personal bond and its quality. Hence Norwid favors the conception of epistolary communication as symbolic actions, among which creating a community that has the Truth in its center comes to the fore. In the context of the 19th century transformations of epistolography directed to its autobiographization and, as a result, also to a communication crisis, Norwid’s conception of the letter maintains its separate identity. Preferring the conversation model of the letter, treating it as a part of life, a social form, a means of inter-human communication, of creating a community of thought, emotions and values, Norwid-epistolographer resists the tendencies typical of his times.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 3-23
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki filozoficzne w dramatach Karola Wojtyły
Philosophical Motifs in the Plays of Karol Wojtyła
Autorzy:
Górka, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731938.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
osoba
wolność
miłość
wspólnota
doświadczenie
person
freedom
love
community
experience
Opis:
Celem artykułu jest wskazanie w utworach dramatycznych Karola Wojtyły scen, problemów i tematów, które w jakiejś formie pojawiają się także w prowadzonej przez niego pracy badawczej. Przyjętą metodą badawczą, służącą osiągnięciu tego celu, jest analiza i porównanie utworów dramaturgicznych i prac filozoficznych pod kątem występowania w nich wspólnych tematów, przy jednoczesnym zachowaniu świadomości, że należą one do odrębnych dziedzin i wyrażane są językiem sobie właściwym. Efektem tak podjętego badania jest wskazanie wspólnych dla twórczości dramaturgicznej i myśli filozoficznej tematów oraz problemów, którymi między innymi są: dojrzewanie oraz spełnianie się człowieka jako osoby, a więc jako bytu rozumnego i wolnego, a także otwartego na relacje międzyosobowe i zdolnego do tworzenia wspólnoty; miłość, w różnych jej przejawach, a zwłaszcza miłość oblubieńcza; ogólne nakierowanie poznawcze na człowieka, które dokonywane jest za pomocą szeroko pojętego doświadczenia.
The aim of this paper is to identify, in the plays written by Karol Wojtyła, those scenes, problems and themes which are also present, albeit in a different form, in his scholarly output. To achieve this aim, a method of analysis and comparison was adopted: the author looked for common motifs present in Wojtyła’s dramas and in his philosophical works, while keeping in mind the differences between these two areas of intellectual activity, and especially their specific language. The result of this research is the discovery of the following themes and problems addressed by Wojtyła, both as a playwright and as a philosopher: human development, maturity, and one’s fulfilment as a person, i.e. as a rational and free being open to interpersonal relationships and capable of creating a community; love in its different manifestations, particularly spousal love; and the human being as the general cognitive focus of reflection based on broadly understood experiences.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 137-152
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 101

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies