Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Rzym" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
„Mur palatynski” i Porta Mugonia: krytyka pewnej identyfikacji
„The Palatine Wall” and Porta Mugonia: Criticism of a Certain Identification
Autorzy:
Ziółkowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954296.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Rzym archaiczny
Rzym
topografia
Palatyn
Romulus
archaic Rome
Rome
topography
Palatine
Opis:
The paper is a critical examination of the excavators’ interpretation of the sequence of walls of the 8th-6th century BC unearthed in Sector 9 of Carandini’s excavations between the Palatine and the Sacra Via as fortifications, and of a discontinuity they claim to have discovered in them as the original Porta Mugonia. The arguments against this interpretation: 1) the walls were too flimsy to have ever served as fortifications; 2) the proposed location of the main gate of the Palatine settlement is most improbable in the light of the natural relief and the character of land surface of the zone; 3) the excavators’ reconstruction of the street pattern before the Late Archaic transformations, centering on the alleged gate, is entirely arbitrary and contrary to the zone’s natural configuration; 4) the discontinuity interpreted as the opening of a gate is not obvious in the first wall and indemonstrable in the others; 5) from the last phase of the second wall onwards there is nothing that might be interpreted as the surface of a street that would have led from the gate to the Palatine.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2003, 51, 4; 19-52
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzymskie ślady Władysława Oleszczyńskiego, czyli o kilku źródłach do poznania życia artysty
Władysław Oleszczyński’s Roman footprints, or on several sources for studying an artist’s life
Autorzy:
Lameński, Lechosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954055.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Władysław Oleszczyński
rzeźbiarz
Rzym
sculptor
Rome
Opis:
Władysław Oleszczyński (1808-1866) was the most outstanding Polish sculptor and medallist of the Romantic epoch, the author of the first – not existing any more today – monument of Adam Mickiewicz in Poznań (1857), who, as a participant in the November Uprising was forced to remain in emigration, mainly in France, where he carried out a lot of works for the French society. He died and was buried in Rome. We know relatively little about Oleszczyński's private life, or about the very person of the artist. In the record office of the Community of the Resurrection in Rome there are two interesting documents. One of them is a list of things deposited with the Community after the artist's unexpected death; and the other one is detailed information about the expenses connected with his burial. In the office there is also one letter written by Władysław Oleszczyński to the Ressurectionists in March 1861, a copy of the artist's another – earlier – letter, a couple of letters written by his brother Antoni several months after the sculptor's death, and two letters written by his widow at roughly the same time. From them we learn the inside story of the stormy ending of Władysław Oleszczyński's marriage to an unknown French woman, which lasted for nearly thirty years. Although the cited documents and letters do not give unambiguous answers to many questions, they still broaden our knowledge of that extraordinary artist.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2004, 52, 4; 367-390
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzymskie korespondencje Norwida
Roman correspondence by Norwid
Autorzy:
Karamucka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729533.pdf
Data publikacji:
2020-05-07
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Rzym
list
korespondencja
Rzym romantyczny
Rzym antyczny
Watykan
formuły epistolarne
rzymska tożsamość
Rome
letters
correspondence
romantic Rome
ancient Rome
the Vatican
Roman identity
epistolary formulas
Opis:
The aim of the article is to investigate the Roman correspondence by Cyprian Norwid. As far as this author is concerned the term: Roman correspondence can imply some different issues, like the letters written during Norwid’s four visits to the Eternal City within the space of the years 1844-1849, some later correspondence referring to Rome and expressing the author’s longing for this place, letters to the members of the Congregation of the Resurrection in Rome etc. There is also a category of correspondence in which Norwid poses as an ancient Roman using some Latin words or structures typical of Roman correspondence: such words as: Vale, Latin forms of expressing the date and place (ex. Lutetiae Parisiorum) or initial formulae including the greeting and the names of the addresser and addressee. There are also very interesting letters in which Norwid exactly identifies himself with Ovidius. Such Norwid’s letters connected with the ancient Rome is the main subject of this article. Most of them Norwid wrote in 1860s, when he most probably began to write letters with the mentioned elements. These letters result from some Norwid’s special sense of Roman identity, which is emphasised by the expression: Civis Romanus that Norwid used with regard to himself in some of these letters. The article analyses the way in which Norwid understood his “Roman identity” and why he was defining himself as a “Roman citizen”. The general conclusion is that such references in Norwid’s letters are connected with his sense of many-sided alienation. They are considerably different from the ,,Roman letters” written by Norwid, co-creating the romantic Rome of artists, in the years 1844-1849.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2014, 32; 99-115
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wiara i polskość”. Powstanie i pierwsze lata działalności szkoły polskiej w Rzymie w czasie II wojny światowej
„Faith and Polishness”. The Establishing of the Polish School in Rome and the First Years of its Work During the Second World War
Autorzy:
Włoch, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040428.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
szkoła polska
Rzym
emigration
Polish School
Rome
Opis:
W dzieje wielu narodów i państw wpisana jest również historia emigracji, w której to obywatele, będący poza granicami swojego kraju, kultywują tożsamość narodową, język, obyczaje i religię. Do tych narodów należą również Polacy, którzy także we Włoszech dbali o przywiązanie do polskości i do wiary katolickiej. „Wiara i polskość”, to dwa komponenty, które w wymiarze ideowym i praktycznym towarzyszyły polskiej emigracji. Artykuł przybliża postać nieznaną – Teodora Feliksa Domaradzkiego – twórcę i pierwszego dyrektora szkoły w Rzymie oraz jego współpracę z Matką Teresą Kalkstein, przełożoną generalną Zgromadzenia Sióstr Zmartwychwstania Pańskiego, która zaowocowała służbą polskim emigrantom w podjęciu edukacji szkolnej w języku polskim.
History of emigration is inscribed in the history of many nations and countries; in this history it is just the citizens who are outside their countries that cultivate their national identity, the language, customs and religion. These nations also include Poles, who also in Italy took care of the attachment to their Polish identity and to the Catholic faith. „The faith and Polishness” are the two components that in the ideological and practical dimension accompanied Polish emigrants. The article shows an unknown person – Teodor Feliks Domaradzki – who was the founder and the first headmaster of the Rome school, and his cooperation with Mother Teresa Kalkstein, the Superior General of the Sisters of the Resurrection, whose result was the service to Polish emigrants in starting their school education in the Polish language.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 11; 135-144
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość i grzech w wybranych filmach Federico Felliniego
Holiness and Sin in Selected Films by Federico Fellini
Autorzy:
Ziółkowska-Kurczuk, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147120.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fellini
Rome
film
sin
holiness
Rzym
grzech
świętość
Opis:
Przedmiotem artykułu jest poszukiwanie wątków chrześcijańskich obecnych w nieoczywisty sposób w wybranych filmach Federico Felliniego. Analizowane filmy Noce Cabirii, Rzym i Słodkie życie łączy przestrzeń społeczna Rzymu, naznaczonego zarówno piętnem antycznej kultury, jak i Watykanu, jako siedziby państwa kościelnego. Filmy spaja też finałowe portretowe ujęcie bohaterek, mające charakter metajęzykowego osobistego gestu reżysera. Omawiane obrazy różnią się sposobem narracji i strukturą, ale wszystkie stawiają pytania o zasady moralne i podają w wątpliwość, a nawet kwestionują wartości religijne i kulturowe, poszukując głębszego sensu. Rzym jawi się jako współczesne miasto grzechu (biblijna Sodoma i Gomora), gdzie świętość i czystość coraz trudniej odnaleźć.
The subject of this article is the search for Christian themes presented in non-obvious ways in selected films of Federico Fellini. The analyzed films Nights of Cabiria, Rome and Sweet Life are united by the social space of Rome, marked by both the stigma of ancient culture and the Vatican, as the seat of the ecclesiastical state. The films are also tied together by the final portrait of the heroines, which has the character of a meta-linguistic personal gesture made by the director. The paintings differ in narrative style and structure, but all of them raise questions about moral principles and question or even challenge religious and cultural values in search of deeper meaning. Rome appears as a modern city of sin (the biblical Sodom and Gomorrah), where holiness and purity are increasingly difficult to find.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 83-96
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyskretny urok rzymskiego wnętrza. O przestrzeniach mieszkalnych w Quidamie Cypriana Norwida
A Discreet Charm of the Roman Interior. On the Living Interiors in Cyprian Norwid’s Quidam
Autorzy:
Chlebowska, Edyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16729303.pdf
Data publikacji:
2020-05-04
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Norwid
Quidam
obrazowanie przestrzeni
Rzym
wnętrze
imaging the space
interior
Rome
Opis:
The action of Norwid's poem Quidam takes place in Rome in Emperor Hadrian's times. The topographic realia of the city, however, do not occupy much space in the text of the work. There are no descriptions of monumental elegant edifices, temples, town squares, or indeed of the way the Roman street looked like. The houses, in which the protagonists' life goes on, are the only exception in this respect; the author made them the background for the events taking place in the poem. The article is an attempt at reconstructing the actual look of Roman houses, in which a lot of scenes that are key ones in the course of the action of the poem take place: of the villas belonging to Artemidor and to Jason Mag, of Sophia's house and of Alexander's son's tenement flat. On the basis of analysis of fragments of Norwid's text that made for these reconstructions, also the specificity was determined of the descriptions of living interiors that consist of a fragmentary character and chariness of the description, privacy and subjective treatment of the scenes, and most of all of emphasizing the function of light in constructing the image of the presented world. In Quidam the author presents an exceptional abundance of observations about light, and the meaning of the motif of light and shadow in the poem exceeds the composition significance discussed in the article and heads for evaluating-symbolic functions. The choice and arrangement of elements that make up the poetic images of interiors in the poem is conditioned, on the one hand by the narration strategy accepted by the author, where the perspective of narrator-witness dominates, and on the other by the specificity of a two-pole relation: man - interior. Both issues are given independent paragraphs in the article, an to conclude the considerations of living spaces attention is paid to the feature that is a peculiar distinctive one for the way the world is presented on the pages of Quidam. What is meant here is a clear turn to the peripheral sphere, additionally reinforced by raising the rank of the role that the fragment plays, which makes Norwid's poem appear to the reader as marked with the mystery of the interior, the person, the city.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2008, 26; 69-97
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fulwia – literacki portret kobiety fatalnej
Fulvia – das literarisch Porträt einer fatalen Frau
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945183.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kobieta
polityka
republika
Rzym
oskarżenie
charakterystyka
woman
politics
republic
Rome
accusation
characteristic
Opis:
Die Historiker der antiken Literatur haben der weltweiten Mode, sich für die breit verstandene  Frauenthematik zu interessieren, nicht widerstanden. Es ist bereits eine Reihe der Publikationen über den Platz und die Rolle der Frau in der antiken Welt entstanden. Auch auf dem polnischen Boden können wir auf Werke in der Thematik stolz sein. Sofern die moisten Texte Frauen als eine soziale Gruppe mit Individuen behandeln, die zur Exemplifikation bestimmter Charakterzüge dieser Gruppe dienen, um so mehr stellt der Artikel eine Persönlichkeit dar: Fulvia, eine ehrgeizige und einflussreiche Frau aus der Zeit der Republikneige. Das Ziel des Artikels war es, ein literarisches Porträt einer Römerin darzustellen, die aus Gründen ihres Handelns der eindeutig negativen Einschätzung der antiken Schriftsteller begegnete. Sowohl die ihr gegenwärtigen Autoren als auch die späteren beschrieben Fulvia als eine habgierige, grausame und herrschsüchtige Person. Sie wurde beschuldigt, sich in die Politik Roms einzumischen. Ohne den Ehrgeiz der Römerin verstehen und akzeptieren zu können, missbilligten sie ihr Verhalten als frauenunwürdig. Alle Autoren, die sich über sie aussprachen, bemerkten bei ihr männliche Charakterzüge, was nach der Meinung der antiken Männer die schwerste Kritik einer Frau ausmachte. Sie wurde dessen angeklagt, durch ihren unweiblichen Ehrgeiz ihre nächstfolgenden Ehemänner ins Unglück gezogen zu haben. Die Haltung von Fulvia, die eher unserer Zeiten entsprechen würde, begegnete einer übereinstimmenden Missbilligung der antiken Autoren und zog auf sie den Ruf „einer fatalen Frau“.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2008, 56, 3; 95-109
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prymat papieża według kan. 331 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Primacy of the Pope According to can. 331 of the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Brinda, Štefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029031.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Następca
Piotr
Biskup Rzymu
Rzym
władza
Successor
Peter
Roman Pontiff
Rome
power
Opis:
Kościół katolicki jest organiczną wspólnotą wszystkich wiernych chrześcijan z woli Jezusa Chrystusa. W tej organicznej wspólnocie każdy wierzący ma swoje miejsce i funkcje. Funkcje wiernych występują jako indywidualne i kolegialne, i są ściśle ze sobą połączone. Indywidualną funkcją w Kościele jest urząd papieża. Tak jak Apostoł Piotr został wybrany przez samego Chrystusa na pierwszego wśród Apostołów, tak i dziś papież jest głową Kolegium Biskupów. Papież, Biskup Rzymu, jest pierwszym następcą Apostoła Piotra, głową Kolegium Biskupów, zastępcą Chrystusa na ziemi i pasterzem całego Kościoła. Na mocy swego urzędu ma w Kościele najwyższą, pełną, bezpośrednią, powszechną i zwyczajną władzę, którą może swobodnie wykonywać. Jego władza jest najwyższą władzą rządzenia i obejmuje władzę ustawodawczą, wykonawczą i sądowniczą.
The Catholic Church is an organic community of the Christian faithful who believe in Jesus Christ. Everyone has his place and functions in the Church. The functions of the faithful appear as individual and collegial, and are closely related together. The Pope’s office is an individual function in the Church. Like the Apostle Peter, he was chosen by Christ himself as the first of the Apostles, and so is the Pope today, he is the head of the college of bishops. The Pope, Roman Pontiff is the first successor of the Apostle Peter, the Vicar of Christ, and the pastor of the universal Church on earth. By virtue of his office he possesses supreme, full, immediate, and universal ordinary power in the Church, which he is always able to exercise freely. His authority is the supreme and it consists of legislative, executive and judicial one.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2020, 8, 2; 9-29
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odczytać obraz, interpretować świat, czyli rozszyfrować treści rzymskich numizmatów
Interpreting an Image, Interpreting the World i.e. Deciphering the Content of Ancient Roman Coins
Autorzy:
Kluczek, Agata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806914.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
monety rzymskie; ikonografia monetarna; starożytny Rzym
Roman coins; monetary iconography; ancient Rome
Opis:
Artykuł jest krótkim komentarzem do wartości monet i medalionów rzymskich jako źródła poznania historycznego. Dyskusja nad kwestią atrakcyjności poznawczej numizmatów rzymskich ma swą już długą historię. Autor niejako apriorycznie opowiada się po stronie zwolenników dużego znaczenia monet i medalionów rzymskich w badaniach historycznych. Koncentruje się przy tym na przekazie źródeł numizmatycznych zawartym w inskrypcjach, a zwłaszcza w ikonografii awersów i rewersów monet oraz medalionów. Wyobrażenia te stanowią nieprzebrane bogactwo do analiz innych sfer historii rzymskiej niż tradycyjnie pojmowane dzieje polityczne imperium. Wskazano także kilka sposobów i metod interpretowania materiału numizmatycznego. Są to: analizy deskryptywne, studia stricte numizmatyczne, analizy stylistyczne, studia historyczne, studia ideologiczne. Trzy pierwsze procedury pozostają podstawowym stopniem poznania sensu wyobrażenia monetarnego, a nawet często są niezbędnym warunkiem przejścia do pogłębionych nad nim studiów historycznych czy ideologicznych.
The article constitutes a brief commentary on the value of Roman coins and medallions as sources of historical cognition. Discussion about the question of the cognitive appeal of ancient Roman coins has a long history of its own. In a somehow a priori manner the author sides with the supporters of the considerable significance of Roman coins and medallions in historical research. In this context, she focuses on the message of numismatic sources contained in inscriptions, and especially in the iconography of the obverse and reverse sides of coins and medallions. These representations constitute an inexhaustible source of information for analyses of spheres of Roman history which are distinct from the traditional concept of the political history of the empire. Moreover, a number of ways and methods of interpretation of numismatic material are indicated. These include the following: descriptive analyses, numismatic studies sensu stricto, stylistic analyses, historical studies, ideological studies. The first three procedures remain to be the fundamental means of the cognition of the sense of a numismatic representation, and in many cases they constitute necessary conditions for the transition to in-depth historical or ideological studies in this subject.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3; 111-125
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filozofia i geokulturologia prozy. Rzym i Jerozolima Mikołaja Gogola
Философия прозы и геокультурология. Рим и Иерусалим у Николая Гоголя
Autorzy:
Woźniak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1945038.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Mikołaj Gogol
Rzym
Jerozolima
geokulturologia
metamorfoza duchowa
Nikolai Gogol
Rome
Jerusalem
geoculturology
spiritual transformation
Opis:
В статье рассматриваются Рим и Иерусалим в жизни и творчестве Гоголя, как места его творческой биографии. Главный предмет обсуждения - геокуль- турологическая и философская перспектива видения этих мест писателем, т.е. топофилия и философско-духовная подоплека мировоззрения, а также роль «вечного Рима» и «святого Иерусалима» в формировании эстетики писателя. Рим отобразился в прозе писателя в неоконченном произведении Рим 1842 г. (первоначально Лннунциата), а также в переписке, поскольку Иерусалим остался в художественном плане местом пустоты. Гоголь упоминал о паломничестве в Палестину очень редко. В рассуждениях появляется попытка объяснить последний этап жизни писателя и его духовного преображения в аспекте культурологического воздействия места.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2009, 57, 7; 53-72
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grób z marmuru. Wokół dwóch wierszy do Stanisławy Hornowskiej
Marble tombstone. On two poems to Stanisława Hornowska
Autorzy:
Chachulski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117276.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Stanisława Hornowska
św. Stanisław Kostka
Rzym
liryka
St. Stanislaus Kostka
Rome
lyricpoetry
Opis:
Artykuł przynosi próbę interpretacji dwóch wierszy C. Norwida: [„A Pani cóż ja powiem?... oto, że w tym życiu...”] i [„W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu...”], zawiera również uściślenie dotychczasowej wiedzy o adresatce obu wierszy, Stanisławie Hornowskiej, kuzynce poety, i okolicznościach, w jakich powstały oba utwory. Znaczny fragment szkicu poświęcony został rzymskim śladom św. Stanisława Kostki i miejscom związanym z jego obecnością w Wiecznym Mieście, a także wystrojowi tych miejsc, które odegrały ważną rolę w kształtowaniu się wyobrażenia Norwida o św. Stanisławie. Ostatnia część wskazuje na doskonale widoczne napięcie między statycznością realnie istniejącej rzeźby, przedstawiającej śmierć św. Stanisława, i zawieszonego nad nim obrazu Tommaso Minardiego, zatytułowanego Maryja w otoczeniu aniołów i świętych oczekująca na duszę św. Stanisława Kostki – a dynamicznie skonstruowaną wypowiedzią poetycką.
The article is an attempt at the interpretation of two poems by C. Norwid: [“A Pani cóż ja powiem?... oto, że w tym życiu...”] – [What do I say to you, Lady?… that in this life…] and [„W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu...”] – [In the room where St. Stanislaus fell asleep in God’s peace...]. It also clarifies the current state of knowledge about the addressee of both poems, Stanisława Hornowska, the poet’s cousin, and the circumstances in which both works were created. A significant part of this contribution is devoted to the Roman traces of St. Stanislaus Kostka and the places associated with his presence in the Eternal City, as well as the decor of those places which played an important role in the formation of Norwid’s image of St. Stanislaus. The last part of this article points to the perfectly visible tension between the static equilibrium of the real sculpture presenting the death of St. Stanislaus and the image of Tommaso Minardi hanging over it, titled Mary with Angels and Saints Waiting for the Soul of St. Stanislaus Kostka – and the dynamically constructed poetic vision.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35; 141-161
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marble tombstone. On two poems to Stanisława Hornowska
Grób z marmuru. Wokół dwóch wierszy do Stanisławy Hornowskiej
Autorzy:
Chachulski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/17849613.pdf
Data publikacji:
2020-05-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Cyprian Norwid
Stanisława Hornowska
St. Stanislaus Kostka
Rome
lyricpoetry
św. Stanisław Kostka
Rzym
liryka
Opis:
The article is an attempt at the interpretation of two poems by C. Norwid: [“A Pani cóż ja powiem?... oto, że w tym życiu...”] – [What do I say to you, Lady?… that in this life…] and [„W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu...”] – [In the room where St. Stanislaus fell asleep in God’s peace...]. It also clarifies the current state of knowledge about the addressee of both poems, Stanisława Hornowska, the poet’s cousin, and the circumstances in which both works were created. A significant part of this contribution is devoted to the Roman traces of St. Stanislaus Kostka and the places associated with his presence in the Eternal City, as well as the decor of those places which played an important role in the formation of Norwid’s image of St. Stanislaus. The last part of this article points to the perfectly visible tension between the static equilibrium of the real sculpture presenting the death of St. Stanislaus and the image of Tommaso Minardi hanging over it, titled Mary with Angels and Saints Waiting for the Soul of St. Stanislaus Kostka – and the dynamically constructed poetic vision.
Artykuł przynosi próbę interpretacji dwóch wierszy C. Norwida: [„A Pani cóż ja powiem?... oto, że w tym życiu...”] i [„W komnacie, gdzie Stanisław święty zasnął w Bogu...”], zawiera również uściślenie dotychczasowej wiedzy o adresatce obu wierszy, Stanisławie Hornowskiej, kuzynce poety, i okolicznościach, w jakich powstały oba utwory. Znaczny fragment szkicu poświęcony został rzymskim śladom św. Stanisława Kostki i miejscom związanym z jego obecnością w Wiecznym Mieście, a także wystrojowi tych miejsc, które odegrały ważną rolę w kształtowaniu się wyobrażenia Norwida o św. Stanisławie. Ostatnia część wskazuje na doskonale widoczne napięcie między statycznością realnie istniejącej rzeźby, przedstawiającej śmierć św. Stanisława, i zawieszonego nad nim obrazu Tommaso Minardiego, zatytułowanego Maryja w otoczeniu aniołów i świętych oczekująca na duszę św. Stanisława Kostki – a dynamicznie skonstruowaną wypowiedzią poetycką.
Źródło:
Studia Norwidiana; 2017, 35 English Version; 151-172
0860-0562
Pojawia się w:
Studia Norwidiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gladiator - chrześcijanin - Norwid
Gladiator—Christian—Norwid
Autorzy:
Karamucka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807329.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
chrześcijanin
chrześcijaństwo
egzemplum
gladiator
Norwid
poeta
prawda
starożytny Rzym
Christian
Christianity
exemplum
poet
truth
ancient Rome
Opis:
Starożytny Rzym należy do najważniejszych kulturowych źródeł twórczości C. Norwida. Jednym z symboli antycznej, pogańskiej Romy jest gladiator, który jednak nierzadko funkcjonuje też jako jej antyteza. Celem artykułu jest analiza znaczenia motywu gladiatora w pismach Norwida. W artykule omówione zostały wiersze Spowiedź oraz Spartakus, a także fragmenty innych tekstów, w których Norwid zamieścił parafrazy słynnego okrzyku, którym - według popularnego przekonania - gladiatorowie mieli pozdrawiać cesarza: Ave, Caesar, morituri te salutant. Poeta postrzegał krwawe igrzyska gladiatorskie jako wyraz głębokiego zepsucia i zła Rzymu, a gladiatora zazwyczaj jako ich mimowolnego, heroicznego, osamotnionego aktora, świadomego degradacji moralnej swoich widzów. Figura gladiatora to w pismach Norwida zazwyczaj egzemplum wykorzystywane w refleksji nad takimi, aktualnymi dla autora zagadnieniami, jak rola i status poety w rzeczywistości dziewiętnastowiecznej, postawa chrześcijańska wobec uwarunkowań apostatycznej cywilizacji, a także kluczowa dla tych nawiązań problematyka prawdy. Pod postacią Norwidowego gladiatora kryją się najczęściej poeta, chrześcijanin i siłą rzeczy też sam Norwid, łączący dwa wymienione przymioty.
The ancient Rome belongs to the most important cultural sources of Norwid’s work. The aim of this article is to analyse the significance of the motif of gladiator in the writings of Norwid. The article examines poems Spowiedź [Confession] and Spartakus [Spartacus] and also fragments from other texts in which appear paraphrases of the well-known words that according to the popular opinions were used by gladiators to greet emperor: Ave, Caesar, morituri te salutant. The poet regarded bloody Roman circus games as a sign of deep depravity of the ancient Rome and a gladiator as an involuntary, heroic and lonely actor of them, who was aware of the moral degradation of the spectators. The motif of gladiator often functions in the works by Norwid as an exemplum used by him to speak about such problems of his time as: the role and status of a poet in the 19th century, Christian attitude towards apostatic civilization and the key issue of the truth. Norwid’s gladiator is often a poet, Christian and simultaneously Norwid himself.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 3; 27-45
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zofia Katarzyna Branicka Odescalchi zwana pierwszym „polskim papieżem”
Zofia Katarzyna Branicka Odescalchi – The First “Polish Pope”
Autorzy:
Bender, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791423.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Zofia Katarzyna Branicka Odescalchi
Rzym
Watykan
polski papież
sprawy polskie
Rome
Vatican
Polish pope
Polish affairs
Opis:
Zofi Branicka (1821-1886) była polską, niezwykle zamożną arystokratką, która w 1841 roku poślubiła włoskiego księcia Livia III Erba Odescalchi. Od tego czasu do śmierci mieszkała w Rzymie. Dzięki olbrzymiemu posagowi księżnej rodzina Odescalchi mogła między innymi odkupić od rodziny Torlonia zamek w Bracciano (niedaleko Rzymu). Zofia otrzymała bardzo staranne wykształcenie, znała biegle kilka języków. Od samego początku swego pobytu w Rzymie zaczęła organizować słynne wieczorne spotkania w salonie, w Pałacu Odescalchi. W ten sposób księżna Zofi skupiała elitę arystokracji, dyplomacji i kleru z różnych krajów europejskich. Wkrótce poznała też papieża Piusa IX, z którym połączyła ją więź wieloletniej przyjaźni. Zofia bezpośrednio informowała papieża o złożonej ówcześnie sytuacji Polski, która była pod rozbiorami. Od początku pobytu we Włoszech zaangażowała się w pomoc charytatywną ubogim. Księżna była też bardzo zaangażowana w finansową i organizacyjną pomoc Polakom we Włoszech (emigrantom, powstańcom, księżom, artystom, takim jak Cyprian Kamil Norwid, Leopold Nowotny, Roman Postempski i inni). Ściśle współpracowała ze Zgromadzeniem Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrystusa w organizowaniu Polskiego Seminarium w Rzymie, które zostało otwarte w 1866 roku. Było to niezwykle doniosłe i ważne wydarzenie dla Polaków, którzy w tym czasie nie mieli swojego państwa. Dzięki głębokiej religijności i patriotycznej działalności, księżna Zofia była wśród swoich rodaków nazywana „polskim papieżem”. Nikt w tamtych czasach nie przypuszczał, że sto lat później Karol Wojtyła zostanie prawdziwym pierwszym polskim papieżem.
Zofia Branicka (1821-1886) was a Polish wealthy noblewoman who married Italian Prince Livio III Erba Odescalchi (1805-1885) in 1841. From then on until her death she lived in Rome. Thanks to her opulent dowry, Odescalchi family could buy back among others, the Bracciano castle (near Rome) from the Torlonia family. Zofia was very well educated and a polyglot. From the very first years of her stay in Rome, she started to organise famous soirees at her salon in Palazzo Odescalchi. In this way Princess Zofi gathered the elite of aristocracy, diplomacy and the clergy, from diff European countries. Soon she had a possibility to get to know the pope Pius IX, with whom she would maintain a real and close friendship. Zofia had informed the pope about the complex situation of Poland, partitioned by her neighbours. From the beginning of her stay in Italy she was involved in charity work. The princess was very involved in financial and organisational help to Polish people in Italy (emigrees, insurgents, priests, artists as Cyprian Kamil Norwid, Leopold Nowotny, Roman Postempski etc.). She closely co-operated with The Congregation of the Resurrection of Our Lord Jesus Christ in organising the Polish Seminar in Rome in 1866. That was an event of a great importance for Polish people who at that time had no country of their own. Thanks to her deep religiosity and patriotic activity Princess Zofi was known among her contemporaries as “the Polish pope”. Nobody at that time could have imagine that after one hundred years Karol Wojtyła would become the first actual Polish pope.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 213-233
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peut-on parler de constitution à Rome ?
Can We Talk about the Constitution in Ancient Rome?
Czy można mówić o konstytucji w Rzymie?
Autorzy:
Ducos, Michèle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1883468.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
starożytny Rzym
konstytucja
konstytucja cesarska
statuty miejskie
res publica
Ancient Rome
Constitution
imperial constitutions
municipal statutes
Opis:
Nawet jeśli w wielu opracowaniach naukowych historycznych i prawniczych używany jest termin konstytucja, aby opisać rzymski system polityczny, to w Rzymie nie ma konstytucji w aktualnym znaczeniu tego terminu. Constitutio odnosi się do aktów normatywnych cesarzy. Analiza politycznego i prawniczego słownictwa wykazuje, że nie ma terminu desygnującego właśnie to pojęcie, jednak wiele dokumentów epigraficznych z okresu pryncypatu (na przykład prawa miejskie) wydaje się zawierać normy konstytucyjne. Pojęcie to pojawia się po raz pierwszy, choć jeszcze w przybliżeniu, w refleksji politycznej u schyłku republiki: chodzi wówczas o gromadzenie, porządkowanie ustaw i czuwanie nad równowagą organizacji politycznej.
This article aims to analyse the notion of constitution in Ancient Rome. The word constitution occurs in many historical and legal studies to describe Roman political system. But there is no constitution in Rome in the present meaning of this word. Constitutio is used for the decisions of the Roman emperors. Some epigraphical documents seem however to contain constitutionnal norms. Besides, at the end of the Republic, the idea of constitution seems to appear slightly in the political thought.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 8; 55-69
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies