Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "świętość;" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 30
Tytuł:
Znamiona świętości w życiu Jacka Krawczyka
The Hallmarks of Holiness in the Life of Jacek Krawczyk
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036817.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jacek Krawczyk
świętość
cnoty
chrześcijanin
sanctity
virtues
Christian
Opis:
Jacek Krawczyk (1966-1991) świecki katolik, studiujący teologię na KUL, doskonale zrealizował ideał chrześcijanina przez życie wiarą, nadzieją i miłością oraz praktykowanie cnót moralnych prowadzących do służenia Bogu i człowiekowi. Otrzymał staranne wychowanie religijne i przez pogłębione życie modlitwy odkrywał drogę swojego świeckiego powołania do świętości, które zostało potwierdzone przez jego heroiczną miłość w służbie chorym i ubogim. Głębia wiary i zaufania wobec Boga wyraziła się nade wszystko przez mężne znoszenie śmiertelnej choroby, w której karmiony sakramentami, do końca okazał się świadkiem miłości do Chrystusa Ukrzyżowanego. Jacek jest wzorem młodego człowieka, który zachowując wrażliwość na piękno i dobro oraz ciesząc się życiem w małżeństwie, konsekwentnie dojrzewał do wieczności.
Jacek Krawczyk (1966-1991), a secular Catholic who studied theology at Catholic University of Lublin perfectly realized the ideal of a Christian by living with faith, hope and love, and practicing the moral virtues that lead him to serve God and man. He received thorough religious education and through the deepened life of prayer, he discovered the path of his secular calling to holiness, which was confirmed by his heroic love in the service of the sick and the poor. The depth of faith and trust in God has been expressed above all by the courageous endure of a deadly illness in which he was fed by the sacraments, until the end he became a witness to the love of Christ crucified. Jacek is an example of a young man who, being sensitive to beauty and good and enjoying life in marriage, has consistently matured to eternity.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 3; 63-80
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość i grzech w wybranych filmach Federico Felliniego
Holiness and Sin in Selected Films by Federico Fellini
Autorzy:
Ziółkowska-Kurczuk, Natasza
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147120.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fellini
Rome
film
sin
holiness
Rzym
grzech
świętość
Opis:
Przedmiotem artykułu jest poszukiwanie wątków chrześcijańskich obecnych w nieoczywisty sposób w wybranych filmach Federico Felliniego. Analizowane filmy Noce Cabirii, Rzym i Słodkie życie łączy przestrzeń społeczna Rzymu, naznaczonego zarówno piętnem antycznej kultury, jak i Watykanu, jako siedziby państwa kościelnego. Filmy spaja też finałowe portretowe ujęcie bohaterek, mające charakter metajęzykowego osobistego gestu reżysera. Omawiane obrazy różnią się sposobem narracji i strukturą, ale wszystkie stawiają pytania o zasady moralne i podają w wątpliwość, a nawet kwestionują wartości religijne i kulturowe, poszukując głębszego sensu. Rzym jawi się jako współczesne miasto grzechu (biblijna Sodoma i Gomora), gdzie świętość i czystość coraz trudniej odnaleźć.
The subject of this article is the search for Christian themes presented in non-obvious ways in selected films of Federico Fellini. The analyzed films Nights of Cabiria, Rome and Sweet Life are united by the social space of Rome, marked by both the stigma of ancient culture and the Vatican, as the seat of the ecclesiastical state. The films are also tied together by the final portrait of the heroines, which has the character of a meta-linguistic personal gesture made by the director. The paintings differ in narrative style and structure, but all of them raise questions about moral principles and question or even challenge religious and cultural values in search of deeper meaning. Rome appears as a modern city of sin (the biblical Sodom and Gomorrah), where holiness and purity are increasingly difficult to find.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2023, 51, 4; 83-96
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość na sakramentalnej drodze życia
Holiness in the Sacramental Way of Life
Die Heiligkeit auf dem sakramentalen Wege des Lebens
Autorzy:
Nowak, Antoni J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340019.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religijność
świętość
uświęcenie
sakrament
religiosity
holiness
sanctification
sacraments
Opis:
In der Einführung betont der Verfasser, dass alle Menschen zur Heiligkeit berufen sind und zwar aus diesem Grund, weil jeder Mensch nach dem Bild des Dreieinigen Gottes erschaffen worden ist. Der Mensch ist berufen zur Gemeinschaft mit Gott (vgl. GS 19). In der Endzeit, nachdem das ewige Wort leiblich in die Geschichte eingetreten ist und sich seiner Braut der Heiligen Kirche eucharistisch verschenkt hat haben wir den sakramentalen Weg zur Heiligkeit, der nur in der Kirche vorhanden ist, denn außerhalb der Kirche gibt es keine Eucharistie. Die Kirche ist also das einzige Haus in dem der Mensch und Gott beisammen sind. Die Taufe ist der feierliche Eintritt auf den Weg des sakramentalen Lebens. Dank der Taufe, darf der Mensch in einer engen Verbindung mit Christus leben. Der Verfasser schildert den Weg zur Heiligkeit auf dem Wege der Sakramente: Die Taufe, das Bußsakrament, die Eucharistie, die Firmung, die Priesterweihe, das Ehesakrament, die Krankensalbung. In der Schlussfolgerung weis der Verfasser darauf hin, dass das sakramentale Leben der schmaler Weg ist und wer auf diesem Weg ausharrt bis an das Ende, der muss gerettet werden, denn das hat Christus versprochen, der die Wahrheit ist, und die Wahrheit kann nicht Lügen.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2011, 3; 5-27
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Realizacja powołania zakonnego Maurycego Ludwika Kubraka OFMCap (1937-1987)
Realization of the Religious Vocation of Maurycy Ludwik Kubrak OFMCap (1937-1987)
Autorzy:
Derdziuk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035011.pdf
Data publikacji:
2020-03-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Capuchins
Maurycy Kubrak
holiness
pastoral care
Kapucyni
świętość
duszpasterstwo
Opis:
The figure of Capuchin Maurycy Ludwik Kubrak (1937-1987) was remembered as a charismatic priest who influenced the faithful with his humbleness, simplicity and the spirit of piety and poverty. While working in Biała Podlaska and Lublin as a religion teacher, he was called a catechist with a magnet. In his service as a hospital chaplain in Lublin and in pastoral work for the nuns in Nowe Miasto, he was faithful to his duties and sacrificial availability which spared no effort. As a parish priest in Rywałd Królewski, he spread the Marian cult and developed pastoral work in the sanctuary. His patience and love for the cross was revealed during his terminal illness, which he experienced with exceptional submission to God's will. He died in the opinion of holiness.
Kapucyn Maurycy Ludwik Kubrak (1937-1987) został zapamiętany jako charyzmatyczny duszpasterz, który oddziaływał na wiernych swoją pokorą, prostotą oraz duchem pobożności i ubóstwa. Pracując w Białej Podlaskiej i Lublinie, jako nauczyciel religii, był nazywany katechetą z magnesem. W swojej posłudze jako kapelan szpitalny w Lublinie oraz duszpasterz sióstr w Nowym Mieście nad Pilicą odznaczał się wiernością obowiązkom i ofiarną dyspozycyjnością nie szczędzącą siebie. Jako proboszcz w Rywałdzie Królewskim szerzył kult maryjny i rozwijał duszpasterstwo w sanktuarium. Jego cierpliwość i umiłowanie krzyża ujawniło się podczas śmiertelnej choroby, którą przeżywał z wyjątkowym poddaniem się woli Bożej. Zmarł w opinii świętości.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2020, 67, 3; 105-119
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Giovanni Duns Scoto: Un Teologo Incompreso, un Santo da Riscoprire
John Duns Scotus: A Misunderstood Theologian, a Saint to Be Rediscovered
Jan Duns Szkot: niezrozumiany teolog, wciąż nieodkryty święty
Autorzy:
Panaro, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706308.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
teologia
świętość
doktryna
rozum
wiara
theology
holiness
doctrine
reason
faith
Opis:
Nell’approccio al pensiero di Giovanni Duns Scoto, ci si imbatte in maniera inevitabile con la luminosa testimonianza di vita di un grande santo. Si ha a che fare con “un insieme inseparabile di filosofia, teologia e spiritualità”. Giovanni Duns Scoto, filosofo e teologo del XIII secolo è un autore controverso e originale. Le sue opere in passato hanno avuto più critici e oppositori che sostenitori e discepoli. È un pensatore più moderno di quanto ci si possa immaginare. Non è per niente uno fra i tanti teologi e filosofi del passato, né i suoi scritti servono solo ad impolverare le nostre biblioteche. „Non è un fossile da ammirare, ma è un Maestro vivo e palpitante, pieno di ardore e di preziose intuizioni” di grande attualità. Questo francescano di origine scozzese, nato tra il 1265/66 e morto a Colonia l’8 novembre del 1308 lontano dalla sua patria, è un teologo ed un santo di grande spessore che solo oggi forse possiamo iniziare ad apprezzare.
Badając myśl Jana Dunsa Szkota, nieuchronnie napotyka się na świetlane świadectwo życia tego wielkiego świętego. Mamy tu do czynienia z „nierozerwalną całością filozofii, teologii i duchowości”. Jan Duns Szkot, filozof i teolog żyjący w XIII wieku, jest autorem kontrowersyjnym i oryginalnym. Jego twórczość w przeszłości miała więcej krytyków i przeciwników niż zwolenników i uczniów. Nie jest on bynajmniej jednym z wielu teologów i filozofów przeszłości, a jego pisma nie służą jedynie do zbierania kurzu w naszych bibliotekach. „Nie jest on skamieliną, którą można podziwiać, ale jest żywym i zachwycającym Mistrzem, pełnym zapału i cennych spostrzeżeń” o wielkiej aktualności. Jego myśl jest bardziej nowoczesna, niż można by przypuszczać. Ten franciszkanin szkockiego pochodzenia, który urodził się w 1265 lub 1266 r., a zmarł 8 listopada 1308 r. w Kolonii, daleko od swojej ojczyzny, jest teologiem i świętym o wielkiej głębi, którą być może dopiero dzisiaj zaczynamy dostrzegać.
In approaching the thought of John Duns Scotus, one inevitably encounters the luminous life testimony of a great saint. One is dealing with “an inseparable whole of philosophy, theology and spirituality.” John Duns Scotus, 13th century philosopher and theologian, is a controversial and original author. His works in the past have had more critics and opponents than supporters and disciples. He is a more modern thinker than one might imagine. He is by no means one of the many theologians and philosophers of the past, nor are his writings just gathering dust in our libraries. “He is not a fossil to be admired, but a living and throbbing Master, full of ardour and valuable insights” of great relevance. This Scottish-born Franciscan, born between 1265/66 and died in Cologne on the 8th November 1308, far from his homeland, is a theologian and a saint of great depth that we can perhaps only begin to appreciate today.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 43-64
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Chrześcijanin na tronie”, czyli o religijności i patriotyzmie w Czerwonym Kole Aleksandra Sołżenicyna na przykładzie postaci Mikołaja II
‘A Christian on a Throne’. Religiousness and Patriotism in ‘the Red Wheel’ by Alexander Solzhenitsyn on the Example of the Character of Nicholas II
«Христианин на троне», о религиозности и патриотизме в Красном Колесе Александра Солженицына на примере Николая II
Autorzy:
Sidor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879870.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
religijność
świętość
Rosja
strategia narracyjna
religiousness
holiness
Russia
narrative strategy
Opis:
W artykule podjęto temat oryginalnego pojmowania religijności odzwierciedlonego w cyklu powieściowym Czerwone Koło Aleksandra Sołżenicyna. Autor artykułu koncentruje się na kilku wybranych aspektach charakterystyki cara Mikołaja II, które zostały wyakcentowane w utworze. Na przykładzie postaci ostatniego rosyjskiego imperatora ukazano Sołżenicynowską ocenę religijności w odniesieniu do dobra Rosji. Badania ukazują, że głównym kryterium literackiej oceny postawy religijnej postaci historycznych, niezależne od ich rzeczywistego heroizmu cnót, a nawet oficjalnie uznanej świętości, dla Sołżenicyna jest przede wszystkim stosunek do ojczyzny. Mikołaj II jest odpowiedzialny za katastrofę Rosji i nawet jego męczeństwo, przedstawione symbolicznie w ostatniej księdze Marca Siedemnastego, nie zmienia tego krytycznego obrazu. Ostatecznie zaś narratorskie rozważania o religijności mają charakter dydaktyczny, a ich odniesieniem jest współczesność rosyjska.
The article deals with the issue of the religious position of individuals in ‘the Red Wheel’ by A. Solzhenitsyn. The main attention is focused on features of tsar Nicholas II. Analyzing an example of the last Russians Emperor proves that Solzhenitsyn presents the religious theme from patriotic point of view. Despite individual devotion, honesty and even officially admitted holiness of Nicholas II Solzhenitsyn shows rather negative sides of the tsar. According to the writer the Emperor takes responsibility for spreading the revolution and the catastrophe of Russia. The Solzhenitsyn attitude is revealed in the narrative technique, particularly the usage of irony in characterizing of figures. Even tsar’s martyrdom, which is shown in the last part of ‘March 1917’, doesn’t change the specific critical picture of him in the Solzhenitsyn’s epic.
В статье поднимается вопрос понимания религиозности в романном цикле Красное Колесо Александра Солженицына. Автор статьи фокусирует свое внимание на нескольких аспектах характеристики царя Николая II, на которые делается акцент в произведении. На примере лица последнего русского императора видно, что Солженицын оценивает индивидуальную религиозность с точки зрения добра России. Проведенные исследования показывают, что в произведении главным критерием оценки религиозной позиции человека, несмотря на индивидуальные подвиги или даже официальное признание святости, остается отношение к отечеству. По Солженицыну, царь несет ответсвенность за катастрофу России и даже мученичество Николая, представленное в последней книге Марта 17, не меняет общего критического образа.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2015, 63, 7; 61-81
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Catholic Church and the Sanctity of Human Life
Kościół katolicki a świętość życia ludzkiego
Autorzy:
Spindelböck, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339184.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
świętość życia ludzkiego
Catholic Church
sanctity of human life
Opis:
Przedmiotem rozważań autora jest wkład Kościoła katolickiego w głoszenie świętości życia i jego ochronę. Decydujące znaczenie w określeniu wartości i świętości ludzkiego życia ma chrześcijańskie spojrzenie na człowieka, tak w wymiarach właściwych dla antropologii filozoficznej, jak i teologicznej. W punkcie wyjścia autor zaprezentował metodyczną i treściową argumentację Kościoła katolickiego za nienaruszalnością i świętością ludzkiego życia. Następnie przedmiotem analiz była wartość ludzkiego życia odczytana w Piśmie Świętym oraz nauczaniu Magisterium Kościoła, a także nienaruszalność godności osoby ludzkiej. Powiązana z nią jest bezwzględnie obowiązująca norma „nie zabijaj” (zakaz bezpośredniego zabójstwa niewinnego). W końcowej części studium omówione zostało przede wszystkim od strony obowiązywalności i uzasadnienia prawo do słusznej obrony.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2010, 2; 47-65
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мифологемы „святость” и „страстность” в женском и мужском началах (роман Ивана Шмелева Пути небесные)
Mythologems “holiness” and “passion” as a feminine and masculine element (Ivan Shmelyov’s novel The heavenly ways)
Mitologemy „świętość” i „namiętność” jako pierwiastek żeński i męski (powieść Iwana Szmielowa Drogi niebiańskie)
Autorzy:
Kuca, Zoja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887612.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Świętość
namiętność
bohater
uczucia
pokusy
pokora
holiness
passion
character
feelings
temptations
humility
Opis:
Niniejszy artykuł został poświęcony analizie mitologemów „świętość” i „namiętność” na przykładzie pierwiastka kobiecego i męskiego w powieści Iwana Szmielowa Drogi Niebiańskie. Namiętność jest pokazana jako binarna opozycja do świętości. A więc świętość jest rozumiana między innymi jako doskonałość, cnota moralna osiągana przez człowieka w trakcie osobistego rozwoju, namiętność – jako stan silnego i nieodpartego uczucia do drugiej osoby. W przypadku głównej bohaterki powieści ta droga rysuje się od świętości do namiętności, która się pojawia w momencie pojawienia się pierwiastka męskiego, natomiast bohater, którego charakteryzuje namiętność, w określonym momencie, dzięki relacji z główną bohaterką, staje się ureligijnioną osobą.
The present article is devoted to analysis of the mythologems “holiness” and “passion” on the example of the feminine and masculine elements in Ivan Shmelyov’s novel The Heavenly Ways. Passion is shown as a binary opposition to holiness. Hence, holiness is understood, among others, as perfection, a moral virtue achieved by a man in the course of his personal development, and passion – as a state of strong and irresistible emotion directed at another person. In the case of the main protagonist of the novel this way leads from holiness to passion, which appears at the moment when a masculine element appears; on the contrary, the male hero who is characterized by passion, at adefinite moment, owing to a relation with the main female protagonist, becomes a religious person.
Данная статья является попыткой анализа мифологем „святость” и „страстность” вженском и мужском началах на примере романа Ивана Шмелева Пути небесные. Страстность является бинарной оппозицией к святости. Мифологемы „страстность” и„святость” неразрывно связаны с русской культурой. Русское народное православное сознание соединило в себе характеристики двух этих концептов. Святость подразумевает совершенство человека, как нравственное качество, достигаемое в процессе духовного роста. Под страстностью понимается, прежде всего, состояние сильного влечения к другому человеку, желание или стремление полного им обладания. Мифологемы „святость” и „страстность” в случае главных героев романа взаимопроникают. С самого начала романа женскому образу приписывается „святость”, мужскому „страстность”. Женское начало восполняется „страстностью” при появлении мужского начала, которое в свою очередь наполняется „святостью” благодаря появлению женского начала.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 7; 131-145
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce posługi słowa w kapłańskiej drodze do świętości
The Place of the Ministry of the Word in the Priest’s Way to Holiness
Autorzy:
Głowa, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062622.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kapłan
posługa słowa
prezbiter
świętość
priest
the ministry of the word
holiness
Opis:
The article consists of three parts. In the first part the author shows the peculiar way, in which the presbyter may attain holiness. It is the way of the ministry of God’s word, accepted along with the Holy Orders. Both the great dignity of the ministry of the word and the dignity of those, who perform this ministry properly, are discussed in the second part. The claims contained here are supported by statements uttered by great saints who are authorities in teaching. In the third part the truth is emphasized that holiness is attained not only through the pulpit or in the catechetical room – by passionately preaching God’s word, but through a diligent preparation of the homily or catechesis, and also through earlier being open to God’s word, through an earnest conversation with God by means of God’s words in the Liturgy of the Hours celebrated every day, and first of all through the testimony of a life utterly given up to God and to the neighbor.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 53-68
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Z każdego stworzenia umiał się ku więtszej miłości Boskiej pobudzić”: zwierzęta jako przyjaciele sług Bożych (na podstawie Żywotów świętych Piotra Skargi)
„Each Creature Inspired to Greater God's Love”: Animals as Friends of God's Servants (on the Basis of Piotr Skarga's Żywoty Świętych)
Autorzy:
Cybulska-Bohuszewicz, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731510.pdf
Data publikacji:
2020-02-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
świętość
zwierzęta
natura
hagiografia
patrologia
mikrologia
sacred
animals
nature
hagiography
patristics
micrology
Opis:
Artykuł stanowi analizę motywów zwierzęcych występujących w Żywotach świętych P. Skargi. Mogłoby się wydawać, że nie pełnią one istotnej roli w monumentalnym przecież dziele. Jednak kiedy zwrócimy na nie baczniejszą uwagę, okazuje się, że są nośnikami cennych informacji, związanych z tym, w jaki sposób na gruncie chrześcijaństwa kształtowały się poglądy dotyczące miejsca człowieka i zwierząt we wszechświecie. Analiza zebranych w artykule motywów ukazuje, że nie mają racji bytu rozpowszechnione (zwłaszcza w ostatnim czasie) stereotypy, wynikające głównie z błędnego odczytania biblijnej frazy: „Czyńcie sobie ziemię poddaną”, w świetle których chrześcijaństwo jako religię już od samego początku cechować miał jakoby brak szacunku do stworzonego świata i instrumentalne podejście do zwierząt. Podobnie błędne jest przeświadczenie, że przyjazne relacje z „braćmi mniejszymi” miał tylko św. Franciszek z Asyżu, zaś inne święte osoby nie były związkami z nimi zainteresowane. Prezentowany tekst metodologicznie nawiązuje do ustaleń tzw. śląskiej „szkoły” mikrologii, a zatem zakłada skupienie się na tych częściach badanego dzieła, które są uznawane za fragmenty, odpryski, słowem − „miniatury” − komunikaty, które (na pierwszy rzut oka) nie przesądzają o jego wartości. Studium stanowi dopełnienie artykułu „Znać iżeście i bestyj podlejszy”: zoomorficzne inkarnacje szatana w „Żywotach świętych” Piotra Skargi, który został opublikowany w czasopiśmie „Terminus” (2/2019).
This article is an analysis of the animal motifs in Piotr Skarga's Żywoty świętych [The Lives of the Saints]. It might initially seem that they do not play an important role in this monumental work. However, when we pay more attention to them, it turns out that they convey valuable information related to the way in which views on the place of man and animals in the Christian universe were formed. An analysis of the motifs collected in the article shows that there is no justification for those stereotypes which result mainly from an erroneous interpretation of the biblical phrase: „Be fruitful and multiply and fill the earth and subdue it”, according to which, from the very beginning, Christianity as a religion was supposed to be characterised by a lack of respect for the created world and a merely instrumental approach to animals. Similarly, the conviction that only St. Francis of Assisi had a friendly relationship with „friars minor”, while other saints were not interested in relationships with them, is also erroneous. The presented text methodologically refers to the findings of the so-called Silesian „school” of micrology, and therefore it aims to concentrate on those parts of the examined work which are considered to be fragments, scraps or „miniatures” – messages that (at first glance) do not determine its value. The present study supplements the article „Znać iżeście i bestyj podlejszy”: zoomorficzne inkarnacje szatana w „Żywotach świętych” Piotra Skargi published in the journal Terminus (2/2019).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1; 31-57
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga do świętości w rozumieniu Orygenesa
The Path to Holiness According to Origen
Autorzy:
Romanek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037680.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
droga doskonalenia duchowego
świętość
chrzest
Orygenes
path of spiritual perfection
holiness
baptism
Origen
Opis:
Artykuł ukazuje na podstawie zachowanych dzieł wybitnego teologa wczesnochrześcijańskiego Orygenesa z Aleksandrii (185-253/254) jego koncepcję drogi prowadzącej do świętości. Aleksandryjczyk twórczo interpretuje myśl św. Pawła, odwołując się także do egzegezy alegorycznej starotestamentalnych tekstów biblijnych. Według Orygenesa życie chrześcijanina jest dynamicznym procesem rozciągającym się między dwoma istotnymi momentami: 1. nawrócenie i przyjęcie chrztu jako odzyskanie obrazu Bożego zatartego przez grzech i uzyskanie wstępnej świętości; 2. osiągnięcie pełni świętości w czasach ostatecznych, do którego chrześcijanin zmierza w ziemskim życiu, rozwijając w sobie podobieństwo do Boga przez zdobywanie cnót. W koncepcji Orygenesa świętość nie jest stanem trudnym do zdobycia i zastrzeżonym dla wybranych, ale darem udzielonym przez Boga podczas chrztu, a równocześnie zadanym każdemu wierzącemu człowiekowi na całe życie.
The article displays the concept of the path leading to saintliness found within the extant early Christian works of the renowned theologian – Origen of Alexandria (185-253/254). The Alexandrian theologian creatively construes Saint Paul’s notions simultaneously employing allegorical exegesis to the biblical texts of the Old Testament. According to Origen, a Christian life is a dynamic process driven by two important life moments: 1) the conversion and baptism as a recovery of the slurred by sin God’s image and attaining of the state of initial holiness; 2) complete state of saintliness in the last days, towards which a Christian is progressing in his earthly life in order to perfect the semblance to God in himself through the acquisition of virtues. In Origen’s view of holiness, it is neither a state intricate to attain nor reserved only for the chosen ones, yet a bequest given by God at baptism, and at the same time tasked to every believer for life.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4; 5-22
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
¿Qué es la teología? Vida y teología en Joseph Ratzinger
Czym jest teologia? Życie i teologia Josepha Ratzingera
Autorzy:
Sarto, Pablo Blanco
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233570.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
metoda teologiczna
rozum
historia
mądrość
świętość
Joseph Ratzinger
método teológico
razón
sabiduría
santidad
Opis:
Profesor Uniwersytetu Nawarry analizuje specyfikę teologii Josepha Ratzingera, starając się wykazać, na ile teologia ta jest syntezą wiary i rozumu. Omawiana teologia widziana jest jako wiara przemyślana, jako doktryna wiary − fides quaerens intellectum, zgodnie z klasycznym określeniem anzelmowym. Jednocześnie wskazuje na źródła i inne dyscypliny, które mogą współdziałać w tej szczególnej nauce, będącej zarazem życiową praktyką i mądrością. Wiara, rozum i piękno stanowią tu trzy kolumny, które podtrzymują cały ten teologiczny gmach. Analizowane treści dotyczą teologii Josepha Ratzingera, a nie magisterium papieża Benedykta XVI. Zdaniem Blanco, teologia, jaką prezentuje Ratzinger, jest jednocześnie wiedzą, praxis i mądrością. Jest wiedzą z racji jej racjonalnej i spekulatywnej dokładności, w czym pomocą staje się metoda filozoficzna. Jest mądrością, gdyż zakłada również wiedzę praktyczną dotyczącą samego życia, zarówno naturalnego, jak i nadprzyrodzonego. Tak rozumiana nauka, zarówno w wymiarze praktycznym, jak i spekulatywnym, źródło swoje posiada w Biblii, a jej rozwój dokonuje się w Kościele, przez co przybliża się z wielkim szacunkiem i uwagą do liturgii i świadectwa Ojców Kościoła. Jednocześnie przywiązuje wielką wagę do dorobku historii, wymogów języka, doświadczenia świętych, a nawet piękna sztuki chrześcijańskiej. Ponadto – zdaniem Ratzingera – wszelka teologia winna być nauką oświeconą, mądrością partycypowaną: powinna starać się być jednocześnie wiedzą Chrystusa i mądrością Ducha (por. 1 Kor 2, 1-5). Ratzinger przypomina, iż w chrześcijaństwie, w odróżnieniu od innych religii, rozum zajmuje miejsce centralne, co też staje się fundamentem naukowości teologii. Wiara chrześcijańska stwierdza, iż Jezus żył, umarł i zmartwychwstał w konkretnej epoce historycznej, a Bóg, który stał się człowiekiem w Chrystusie, jest jednocześnie Stworzycielem świata. Przez takie stwierdzenia wiara chrześcijańska pozostawia poza sobą obszar poznania czysto symbolicznego, a zagłębia się w przestrzeń rozumu historycznego i filozoficznego; usiłuje przemówić wprost do rozumu, a tym samym pozyskać go jako „motor” aktu nawrócenia. Wiara i teologia, podobnie jak inne rodzaje wiedzy i mądrości, są poznaniem, w którym osoby (nie tylko Boskie) odgrywają decydującą rolę. Ten głęboko personalistyczny wymiar teologii ukazał Ratzinger w konferencji, opublikowanej w 1966 pod tytułem Pojęcie osoby w teologii. Wiedza i życie, ontologia i historia, dogmat i doświadczenie życiowe: teologia nie jest jednak jedną z wielu nauk pozytywnych, lecz stanowi wiedzę sui generis, dostosowaną do swojego przedmiotu i treści. Jedną z jej cech szczególnych jest jej relacja z tym, co duchowe. W 1986 Ratzinger pisał, iż „jedność teologii i świętości nie jest jakimś sentymentalnym czy pobożnym dyskursem, lecz posiada swój fundament w logice rzeczy, a na jej korzyść przemawia świadectwo całej historii”. Jest to więc w konsekwencji wymóg metodologiczny. W ten sposób wymiary naukowy, mądrościowy i duchowy teologii ukazane są, w myśli teologicznej Ratzingera, jako głęboko ze sobą złączone. Prezentację myśli ratzingerowskiej prof. Blanco dokonuje w następujących sekwencjach tematycznych: Biblia, Kościół i teologia; wiara, rozum i teologia; Kościół, teologia i pluralizm; historia, język i teologia; nauka, praktyka i mądrość; miłość, prawda i piękno. Dla polskiego środowiska naukowego artykuł posiada wartości poznawcze, ukazujące wizję teologii J. Ratzingera i sposób jej recepcji przez określone środowiska współczesnej teologii zachodniej. Może być perspektywą inspirującą polskich badaczy „Mozarta teologii” i ukierunkować dialog naukowy polskiej i zachodniej teologii.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 79-117
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania katolickiego wychowawcy
Catholic Educators Tasks
Autorzy:
Dziewiecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1811151.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wychowanie
natura człowieka
mądrość
wolność
miłość
świętość
education
human nature
wisdom
freedom
love
holiness
Opis:
Katolicki wychowawca to realista, czyli ktoś, kto w sposób całościowy rozumie wychowanka, jego naturę, a także jego możliwości i ograniczenia. Specyfiką człowieka jest świadomość, wolność i zdolność do miłości. Te cechy sprawiają, że człowiek to ktoś podobny do Boga. W konsekwencji podstawowym zadaniem katolickiego wychowawcy jest pomaganie wychowankom, by uczyli się mądrze myśleć, w odpowiedzialny sposób decydować oraz dojrzale kochać. Warunkiem wychowania katolickiego jest przyprowadzanie wychowanków do Jezusa, który jako jedyny wychowawca wypełnia wszystko, czego sam naucza. Ostatecznym celem i sprawdzianem wychowania katolickiego jest świętość wychowanków, bo ona oznacza, że – na wzór Jezusa – stają się oni dobrzy i mądrzy jednocześnie.
The Catholic educator is a realist, in other words, someone who has a holistic understanding of a ward, their nature, possibilities and limitations. The specificity of a human being is consciousness, freedom and ability to love. These characteristics and qualities make the man similar to God. Consequently, the primary task of a Catholic educator is to help pupils to learn to think wisely, to decide responsibly and love in a mature way. The condition of Catholic education is to bring young people for Jesus, who as the only educator, fills everything he teaches. Therefore, the ultimate goal and test of Catholic education is holiness of pupils, thus it means that − on the model of Jesus – they become good and wise at the same time.
Źródło:
Roczniki Pedagogiczne; 2016, 8(44), 2; 9-35
2080-850X
Pojawia się w:
Roczniki Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy świętości prezbitera w świetle adhortacji apostolskiej Gaudete et exsultate papieża Franciszka
Characteristic Features of the Priestly Holiness in the Light of Apostolic Exhortation Gaudete et Exsultate of the Holy Father Francis
Autorzy:
Polak, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035138.pdf
Data publikacji:
2020-02-20
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prezbiter
świętość
radość
miłosierdzie
nauczanie Kościoła
presbyter
holiness
joy
mercy
teaching of the Church
Opis:
Jednym z ważnych tematów, który został podjęty na II Soborze Watykańskim, była posługa i życie prezbitera. To nauczanie znalazło recepcję i rozwinięcie w wielu wypowiedziach posoborowych papieży. Ukazują one zarówno istotę bycia kapłanem, jak i uwarunkowania jego posługi we współczesnym świecie. Z tych dwóch przesłanek – ontologicznej i kairologicznej – można wyprowadzić wnioski, które dotyczą pastoralnej posługi kapłana. Jednym z nich jest stwierdzenie, że działalność kapłana powinna wypływać z określonej duchowości. Niniejszy artykuł podejmuje próbę przedstawienia charakterystycznych cech duchowości współczesnego prezbitera w świetle posoborowego nauczania Kościoła, ze szczególnym uwzględnieniem adhortacji apostolskiej papieża Franciszka Gaudete et exsultate o powołaniu do świętości we współczesnym świecie. Te cechy to: pastoralny charakter świętości, radość oraz miłosierdzie.
One of the important themes that was taken up at the Second Vatican Council was the ministry and life of the presbyter. This teaching found a reception and development in many statements of the post-Conciliar Popes. They show both the essence of being a priest and the conditioning of his ministry in the modern world. From these two premises – ontological and kairological – can be drawn conclusions, that relate to the pastoral ministry of the priest. One of them is the statement that the priest’s activity should flow from a certain spirituality. This article attempts to present the characteristic features of the spirituality of the contemporary presbyter in the light of the teaching of post-Conciliar Church, with particular emphasis on the apostolic exhortation Gaudete et exsultate on the call to holiness in today’s world of the Holy Father Francis. These qualities are: the pastoral character of holiness, joy and mercy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 6; 115-128
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La possessione demoniaca nei santi
Demonic Possession in Saints
Opętanie demoniczne u świętych
Autorzy:
Nanni, Gabriele
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035118.pdf
Data publikacji:
2020-06-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
opętanie
zniewolenie
atak
walka
świętość
egzorcyzm
demon
szatan
uwolnienie
possession
enslavement
attack
struggle
holiness
exorcism
satan
release
Opis:
Bardzo rzadkie są przypadki, kiedy święci mają doświadczenie opętania. Jeszcze rzadziej są one pisemnie dokumentowane. Oczywiście istnieją świadectwa o tym, że święci byli gwałtownie atakowani przez demona, ale bardzo niewiele mówi się o przypadkach opętania czy zniewolenia. Istnieje bogata dokumentacja dwóch przypadków osób ogłoszonych świętymi – chodzi o dwie karmelitanki: św. Marię Magdalenę de’ Pazzi (1566-1607) i św. Marię Baouardy (1846-1878), „Małą Arabkę”. Przykład świętych, którzy byli za życia czasowo opętani, tworzy bogate źródło bardzo ważnych i praktycznych informacji na temat mocy Bożej i roli szatana w ekonomii zbawienia człowieka. Informacje te mogą pomóc w refleksji teologicznej oraz samym egzorcystom, a także – jako pocieszenie – dla wszystkich, którzy podobnych stanów doświadczają. Święci, opętani przez demona, uczą nas jak i dlaczego tak się dzieje, jak również świadczą, że ponad wszystkim jest miłosierny i pełen mocy Bóg, który ocala człowieka.
Very rare are the saints experiencing possession. Even less often they are documented in writing. Of course, there are testimonies that the Saints were violently attacked by a demon, but very little is said about cases of possession or enslavement. There is extensive documentation of two cases of people proclaimed saints – two Carmelite nuns: Saint. Maria Magdalena de ’Pazzi (1566-1607) and Saint. Maria Baouardy (1846-1878), “Little Arab Woman”. The example of the Saints who were temporarily possessed during their lives creates a rich source of very important and practical information about God’s power and the role of Satan in the economy of human salvation. This information can talk to the theological reflection and to the exorcists themselves, and also – as a consolation – for all who experience similar states. Saints possessed by a demon teach us how and why this happens, as well as testify that above all there is a merciful and powerful God who saves man.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 5; 147-175
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 30

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies