Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "KULTURA" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 91
Tytuł:
Wokół katedry – wychowanie w świecie ufundowanym przez wartości, kulturę i humanistykę
Around the Cathedral: Education in a World Founded by Values, Culture and the Humanities
Autorzy:
Manado, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763430.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
wychowanie
kultura
humanistyka
wartości
katedra
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2023, 26, 3; 209-213
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Racjonalność procesu wychowania we współczesnym dyskursie pedagogicznym
Autorzy:
Nowakowska-Siuta, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197645.pdf
Data publikacji:
2018-09-03
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
racjonalność
proces wychowania
kultura szkoły
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem tego artykułu jest opis i wyjaśnienie różnych możliwości rozumienia i interpretacji pojęcia „racjonalność procesu wychowania”, a także przyjrzenie się temu, co kryje się współcześnie pod pojęciem „pedagogicznego rozumu”. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Czy i w jakim zakresie we współczesnej debacie pedagogicznej uwzględnia się racjonalność procesu wychowania i kształcenia? W poszukiwaniu rozwiązania postawionego problemu zastosowano metodę hermeneutyczną.PROCES WYWODU: W artykule zostaną nakreślone wybrane koncepcje dotyczące racjonalności procesu wychowania człowieka, przy czym tłem rozważań będą zarówno teoretyczne ujęcia samej racjonalności ludzkich działań, jak i praktyczne odniesienia znajdujące odzwierciedlenie w procesie wychowania toczącym się w rodzinie, społeczeństwie i szkole. Przedstawiona zostanie również kategoria pedagogizmu jako represji w działaniach wychowawczych i kształceniowych. Zaprezentowany będzie spór o rolę i funkcje szkoły w społeczeństwie postkomunistycznym, które znajduje się w swoistym mentalnym klinczu pomiędzy socjalistycznymi przyzwyczajeniami a zachwytem osiągnięciami demokracji zachodniej.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Rozwój wiedzy naukowej i techniczne nowości nie prowadzą wprost do racjonalizacji ludzkich działań. Dzieje się tak, gdyż wiedza naukowa nie musi i często nie jest absolutnie pewna, zaś jednym z istotniejszych zabiegów postępu naukowego jest możliwość wątpienia, sprawdzania, a niekiedy obalania istniejących „pewników” naukowych. Miejscem dyskursu wiedzy/władzy jest także szkoła, w której (zwłaszcza w wieku XIX, ale i dziś wielokrotnie to się zdarza) pedagogizm zajął miejsce wychowania. Upominanie się demokratycznego nurtu pedagogiki o zerwanie z zasadą represji na rzecz autentyczności relacji rozumianej jak wychowanie jest potwierdzeniem tej tezy.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Na kanwie ogólnych rozważań o racjonalności procesu wychowania zaznaczona zostanie także dyskusja o wyzwaniach dla polskiej szkoły znajdującej się w tyglu kolejnej rewolucji reformatorskiej.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 41; 107-120
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Descriptions of Culture in the Media as a Search for its True Image
Medialne opisy kultury jako poszukiwanie jej prawdziwego oblicza
Autorzy:
Maciaszek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038207.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura
media
prawda
culture
truth
Opis:
The article confirms the thesis that culture is understood in various ways. There are people who do not know culture and those who want to know more about it. Such a desire stems from the need to solve the problem that arises from different understandings of culture and from the fact that what some people call culture, others call anti-culture. The fact that the media are used in the search for the true image of culture is presented in the article through an analysis of the messages presented in the media. If we assume that the role of the media is to help people to discover the truth by discussing issues that are relevant to people’s lives, we can say that they truly undertake such a task when it comes to culture. The media emphasize the fact that values such as truth, goodness, and beauty are present in culture. All of these values come from God and lead to him. They make mankind need and search for culture continuously. Thanks to them, we can experience holistic development and understand more deeply what the essence of true humanity is. Without these divine values, human life—marked by false anthropocentrism—will always be filled with activities that can be described as “anti-culture.” On the basis of selected texts, the article demonstrates the dependence between recognizing true culture and accepting responsibility for it. This responsibility is expressed in a constant effort to broaden one’s horizons of thought, to engage in various areas of life, and to create—through true universal fraternity—various communities. This way, the proper development of not only culture, but also of humanity can take place. It is also the path which leads to an effective defense against secular humanism, which is so hostile to religion.
Niniejsze opracowanie potwierdza tezę o zróżnicowanym pojmowaniu kultury. Są ludzie, którzy jej nie znają, i tacy, którzy chcą poznawać ją coraz dokładniej. Pragnienie takie spowodowane jest chęcią rozwiązania problemu, który powstaje przez różne rozumienie kultury oraz przez fakt, że to, co jedni określają terminem kultury, inni nazywają antykulturą. Na podstawie analizy zaprezentowanego przekazu medialnego pokazany został fakt wykorzystywania środków społecznego przekazu do poszukiwania prawdziwego oblicza kultury. Jeśli środki te mają pomagać człowiekowi w docieraniu do prawdy – omawiając aktualne dla ludzkiego życia kwestie – to w temacie kultury rzeczywiście podejmują się takiego zadania. W umieszczanych w mass mediach treściach dotyczących kultury podkreślany jest fakt obecnych w niej wartości, takich jak prawda, dobro i piękno. Wszystkie one pochodzą od Boga i do Niego prowadzą. One sprawiają, że człowiek nieustannie potrzebuje i poszukuje kultury. Dzięki nim może bowiem doświadczać integralnego rozwoju i coraz dokładniej rozumieć, na czym polega prawdziwe człowieczeństwo. Z kolei życie człowieka bez tych Bożych wartości, naznaczone fałszywym antropocentryzmem, zawsze wypełnione będzie działaniami, które określić można terminem „antykultura”. Na podstawie zaprezentowanych medialnych treści wskazana została zależność rozpoznawania prawdziwej kultury od przyjmowania za nią odpowiedzialności. Odpowiedzialność ta wyraża się w nieustannym podejmowaniu trudu poszerzania horyzontów myślowych, angażowania się w różne dziedziny życia, tworzenia – przez prawdziwe powszechne braterstwo – różnorodnych wspólnot. W ten sposób realizować się może właściwy rozwój nie tylko kultury, lecz także człowieka. Jest to również droga, na której dokonuje się skuteczna obrona przed wrogim religii laickim humanizmem.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 101-114
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O pewnym sposobie posługiwania się klasycyzmem w europejskiej kulturze artystycznej. Uwagi o malarstwie Aleksieja Wenecjanowa
On a Certain Manner of Handling Classicism in European Artistic Culture. Notes on the Painting of Alexei Venetianov
Autorzy:
Cebula, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37272195.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
klasycyzm
realizm
kultura chłopska
kultura artystyczna
malarstwo
classicism
realism
folk culture
artistic culture
painting
Opis:
Celem głównym niniejszego artykułu jest kulturoznawcza analiza strategii malarskiej Aleksieja Wenecjanowa w odniesieniu do zagadnienia tematu chłopskiego w malarstwie. Problematyka ta wiąże się z kolei z określonym sposobem posługiwania się klasycyzmem. Klasycyzm interpretowany jest tutaj nie tylko jako pewien nurt stylistyczny bądź epoka w dziejach sztuki, lecz również jako zestaw reguł i wartości, które przynależą do wyposażenia umysłowego działającego artysty. Celem pobocznym jest wskazanie na inne przykłady analogicznych strategii zaczerpniętych z dziejów europejskiej kultury artystycznej, wskazujących na istnienie pewnej ciągłości intelektualnej w historii kultury europejskiej.
The main goal of this article is a cultural analysis of the artistic strategy used by Alexey Venetsianov in connection to the peasant theme in painting. These issues, in turn, are related to a specific way of using classicism. Classicism is interpreted here not only as a stylistic trend or an epoch in the history of art, but also as a certain set of rules and values that belong to the mental equipment of an artist in action. The secondary aim is to identify other examples of similar strategies drawn from the history of European artistic culture, showing the existence of a certain intellectual continuity in the history of European culture.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 341-360
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura pedagogiczna rodziców jako wewnątrzrodzinny determinant jakości procesu wychowania najmłodszego pokolenia
Parent’s Pedagogical Culture as Intrafamily Determi-nants of Quality Upbringing the Youngest Generation
Autorzy:
Błasiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448911.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura
kultura pedagogiczna
kultura pedagogiczna rodziców
wychowanie w rodzinie (wychowanie rodzinne)
culture
pedagogical culture
parent’s pedagogical culture
upbringing in family (family upbringing)
Opis:
Problematyka artykułu dotyczy kultury pedagogicznej rodziców analizowanej w perspektywie jakości procesu wychowania w rodzinie, od którego zależą system wartości, norm i zasad, postawy i sposób postępowania oraz aspiracje życiowe dzieci i młodzieży. Poziom kultury pedagogicznej współczesnych rodziców, który uwarunkowany jest także przemianami cywilizacyjnymi dokonującymi się aktualnie w świecie, ma znaczenie dla dobrostanu życiowego najmłodszego pokolenia. Celem artykułu, który pod względem metodologicznym stanowi syntetyczny przegląd literatury i jej analizę, jest włączenie się w nurt naukowej refleksji prowadzonej nad kulturą pedagogiczną współczesnych rodziców oraz jej znaczeniem dla przebiegu i efektów wychowania rodzinnego. Kulturę pedagogiczną rodziców można traktować jako istotny obszar pracy edukacyjnej i profilaktycznej z rodzicami, by móc wspierać ich oddziaływania o charakterze opiekuńczo-wychowawczym, socjalizacyjnym i inkulturacyjnym. W związku z tym w artykule scharakteryzowano fenomen kultury i kultury pedagogicznej w ogóle, by na tym tle przybliżyć najważniejsze kwestie dotyczące kultury pedagogicznej rodziców. Dokonano także szczegółowej analizy elementów składowych treści kultury pedagogicznej rodziców (na podstawie wybranej koncepcji), które są ze sobą powiązane, tworzą określoną całość i wpływają w istotny sposób na realizację procesu wychowania w rodzinie.
The paper is devoted to parents’ pedagogical culture in the context of the quality of the upbringing process in the family, which shapes children’s and teenagers’ systems of values, norms, principles, attitudes, behaviours and aspirations. Thus, the level of parents’ pedagogical culture, which is also influenced by global civilizational transformations, seems significant. The aim of the paper, which, from the methodological perspective, is a synthetic review of subject literature and its constructive criticism, is to contribute to academic reflection on contemporary parents’ pedagogical culture and its relevance in the course and results of upbringing in the family. The author first analyses the concepts of culture and pedagogical culture in general and then presents the most important issues connected with parents’ pedagogical culture. She also examines individual components of the content of parents’ pedagogical culture (a selected concept), which are interrelated, constitute a whole and substantially influence the realization of the upbringing process in the family.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 2; 83-101
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Recepcja Orientu w ujęciu socjologicznym
Reception of the Orient in a Sociological Approach
Autorzy:
Switat, Mustafa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038467.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
transfer
recepcja
kultura polska
kultura arabska
refleksje socjologiczne
reception
polish culture
arab culture
sociological
reflections
Opis:
Artykuł prezentuje refleksje socjologiczne nad recepcją „arabskiego” Orientu w kulturze polskiej. Jego podstawą są pierwsze wyniki analizy transferu pomiędzy kulturą arabską a kulturą polską: średniowiecznego srebra i innych elementów kultury materialnej, wartości religijnych i innych elementów kultury niematerialnej, koni oraz przedstawicieli arabskiej społeczności w Polsce. Przyswajanie i przyjęcie ww. arabskich elementów kulturowych (przedmiotów transferu) oraz podmioty tego transferu zostały przedstawione przez pryzmat wybranych teorii i pojęć socjologicznych, jak np. transnarodowość, naśladownictwo, percepcja oraz dyskurs.
This paper introduces sociological reflections over the reception of an “Arab” Orient in Polish culture. It is based on first research findings of the analysis of the transfer between the Polish and Arab culture: medieval silver and other elements of material culture, religious values and other elements of intangible culture, horses and representatives of the Arab community in Poland. Assimilation and adoption of the above mentioned Arab culture elements (objects of the transfer) and subjects of this transfer were presented through the prism of selected sociological theories and concepts, as for instance transnationality, imitation, perception and discourse.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 31, 4; 161-168
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary book culture in Poland and its background
Współczesna kultura książki w Polsce i jej korzenie – rynek i czytelnicy
Autorzy:
Nieć, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039129.pdf
Data publikacji:
2018-07-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
book culture
book market
readership
culture
political transformation
kultura książki
rynek książki
czytelnictwo
kultura
transformacja ustrojowa
Opis:
Contemporary Polish book culture is the sum of the historical experience of the Polish state and nation, whose fate was varied and often dramatic over the last thousand years. The dynamics of development in times of war and enslavement were marked by slowdowns. The Poles suffered immense population and material losses. Readership, for a long time, was reserved for the upper layers of the society. The peasants were not generally included in the area of literacy until the mid-twentieth century, the consequences of which are visible to this day. The contemporary Polish book culture is firmly rooted in tradition, however, it is subject to far-reaching transformations and modifications related to the technological and social changes taking place in Poland and worldwide, that overlapped in the transition period. After 1989, the rebuilt free publishing and bookselling market, after the turbulent period of structural transformation, is now relatively orderly and functions efficiently.
Współczesna polska kultura książki jest sumą doświadczeń historycznych państwa i narodu, które w przeciągu minionego tysiąclecia przechodziły rozmaite, często dramatyczne koleje losu. Dynamika rozwoju w kolejnych okresach była zróżnicowana, w czasach wojen i niewoli następowało spowolnienie, ponosiliśmy dotkliwe straty ludzkie i materialne. Czytelnictwo przez długi czas ograniczone było do warstw wyższych, wszyscy chłopi znaleźli się w obszarze piśmienności dopiero w połowie XX wieku, czego konsekwencje są widoczne po dziś dzień. Współczesna kultura książki polskiej mocno osadzona w tradycji, ulega jednak ciągle daleko idącym przekształceniom i modyfikacjom, związanym z zachodzącymi w Polsce i na świecie zmianami społecznymi i technologicznymi, które nałożyły się na siebie w okresie transformacji ustrojowej. Odtworzony po 1989 roku wolny rynek wydawniczy i księgarski przeszedł okres dynamiczbnych przekształceń strukturalnych, obecnie jest już względnie uporządkowany i sprawnie funkcjonuje.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 22, 3; 43-66
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura słowa jako element kultury duchowej rodziny – wybrane współczesne konteksty
The Culture of the Words as an Element of the Spiritual Culture of the Family – the Selected Contemporary Contexts
Autorzy:
Błasiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494647.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura duchowa rodziny
komunikacja
dialog
relacje
kultura słowa
words culture
family spiritual culture
relationships
communication
dialogue
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest namysł nad współczesną kulturą słowa w rodzinie, która jest fundamentem kultury duchowej rodziny i relacji wewnątrzrodzinnych, a te z kolei są wzorem odniesień i relacji dziecka z otaczającym światem i z innymi. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Postawiono problem badawczy: jak słowo, będące elementem kultury duchowej rodziny, jest obecne dzisiaj w tym środowisku i kształtuje relacje? Zastosowano metodę analizy i syntezy literatury przedmiotu oraz dokonano przeglądu wybranych badań. PROCES WYWODU: Artykuł koncentruje się na wymiarze kultury duchowej rodziny, która obok kultury materialnej wpisuje się w obszar kultury szerszej. Wśród istotnych jej elementów, mających związek z wychowaniem, znajduje się „słowo”. Kultura słowa obecna jest w postaci interakcji między osobami na różnych poziomach i w różnych obszarach życia rodzinnego, decyduje o jakości egzystencji i rozwoju poszczególnych członków oraz rodziny jako całości. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Słowo, ujmowane jako swoisty kod orientacyjny, gdy zostanie wypowiedziane/zapisane, lokuje człowieka w określonej przestrzeni i miejscu, do czegoś odsyła, ukazuje specyficzne obszary, dostarcza drogowskazów. Słowo w kontekście życia rodzinnego jest rozpatrywane jako jeden z podstawowych czynników wpływających na rozwój miłości i bliskości oraz wzajemnych relacji i więzi. Kultura słowa obejmuje komunikację werbalną i niewerbalną oraz „słowo pisane”. Od członków rodziny zależy jej jakość. Współczesnym zagrożeniem dla „słowa” jest rozwój nowych mediów, gdzie dominuje obraz (wizualność). WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Słowo jest jednym z najpowszechniejszych środków, którymi dysponuje kultura, może sprzyjać rozwojowi duchowemu człowieka lub ten rozwój hamować. Dlatego powinno stać się przedmiotem troski współczesnego człowieka. Dużą rolę do spełnienia ma tutaj rodzina, która wprowadza w świat słowa, kształtuje język, uczy sposobów komunikowania się, gdzie ważne miejsce zajmuje dialog.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to consider contemporary culture of the words in the family, that is the foundation of the spiritual family culture and intra-family relationships, which, in turn, appear to be a model of references and relations between the child and the surrounding world and with others, as well. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: A research problem was posed: how the words, which are the elements of spiritual family culture, are presented nowadays in this environment and how do they shape relationships. The method of analysis and synthesis of the subjective literature was used and an overview of selected studies was done. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The article focuses on the dimension of the spiritual family culture. Among its essential elements related to upbringing there are “the words.” The words’ culture is present in the form of interactions between people at different levels and in different areas of family life. It determines the quality of existence and development of individual members of the family and the family seen as an entity. RESEARCH RESULTS: The words in the context of family life are considered as one of the basic factors influ‑ encing the development of love and proximity, as well as mutual relationships and tie. Word’s cul‑ ture includes verbal and non-verbal communication and the “written word.” Its quality depends on family members. Contemporary threats to “words” is the development of new media, where the picture (visually) dominates. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The words are one of the most common means which culture applies; they can support or stop human development. Therefore, it ought to become the object of contemporary man’s concern. The family plays an important role here, that is revealed in introducing words into the world, teaching ways of communication, where dialogue plays role.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 58; 23-32
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Język migowy źródłem pamięci społecznej Głuchych
Autorzy:
Łozińska, Sylwia
Rutkowski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197900.pdf
Data publikacji:
2017-08-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Głusi
polski język migowy (PJM)
kultura Głuchych
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem niniejszego artykułu jest ukazanie kluczowej roli języka migowego w zachowaniu pamięci społecznej niesłyszących. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Aby zrealizować zarysowany cel naukowy, dokonano przeglądu współczesnej literatury przedmiotu oraz kwerendy historycznych źródeł literaturowych. PROCES WYWODU: Punktem wyjścia dla wywodu jest prezentacja kulturowej definicji głuchoty pozostającej w opozycji do podejścia medycznego, w którym niesłyszący są postrzegani wyłącznie jako niepełnosprawni i wymagający rewalidacji. Głuchota pojmowana kulturowo jest elementem wyróżniającym i decydującym o przynależności do mniejszości językowej – czynnikiem integrującym dla członków grupy jest jednak nie dysfunkcja słuchu, a sposób codziennej komunikacji – język migowy. W kolejnym etapie wywodu prezentowane są zagadnienia związane z kulturotwórczą i wychowawczą rolą języka wizualno‑przestrzennego. Przywołanie długoletniej historii rugowania języka migowego z edukacji niesłyszących i zastępowania go nauką artykulacji fonicznej oraz czytania z ust jest wstępem do ukazania fundamentalnej roli migania w kształtowaniu społeczności niesłyszących. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Język migowy zostaje zdefiniowany jako nośnik kultury i jej wyraz – kodujący pojęcia i definicje kluczowe dla społeczności Głuchych, takie jak audyzm, oralizm, paternalizm czy dwujęzyczność. Zarysowana zostaje także konieczność wspierania go w owej kulturotwórczej i społecznej roli poprzez promocję i dokumentację, taką jak tworzenie korpusów, czyli dużych zbiorów danych wideo będących nagraniami wypowiedzi użytkowników języka migowego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Artykuł podkreśla konieczność wspierania języka migowego jako źródła kultury i pamięci społecznej Głuchych. Jedną z proponowanych metod promocji języka jest jego dokumentacja w postaci korpusu nagrań wideo, czyli zbioru danych o różnorodnych zastosowaniach i narzędzia wpływającego na zwiększenie prestiżu języka migowego.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2017, 16, 38; 91-108
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura innowacyjności jako wyzwanie dla współczesnego uniwersytetu
Culture of Innovation as a Challenge for Today’s Universities
Autorzy:
Zdun, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013384.pdf
Data publikacji:
2020-11-16
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
uniwersytet
innowacyjność
kultura
wartości
university
innovation
culture
values
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem analizy jest określenie szans i zagrożeń, roli i miejsca współczesnego uniwersytetu w kontekście wyzwań kultury innowacyjności.  Kultura innowacyjności da się rozpoznać jako otoczenie, w którym akademia funkcjonuje, jak również sposób organizacji samej wszechnicy. Analizowana ona będzie w trzech podstawowych wymiarach: materialnym, społecznym i symbolicznym, z uwzględnieniem   możliwych do wyróżnienia pod-typów. NARZĘDZIA I METODY BADAWCZE: Metodą analizy jest dyskusja pojęć i koncepcji. Praca ma charakter teoretycznej analizy i wspiera się na dorobku teorii socjologicznej w tym zakresie. Jej zamierzeniem jest rekonstrukcja pojęcia kultura i powiązanie tegoż terminu z kategorią innowacyjności. Pozwoli to na identyfikację konkretnych obszarów kultury innowacyjności oraz jej odmian, z którymi zmierzyć musi się współczesna akademia. PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech części. W pierwszej z nich wprowadzona pojęcie kultury innowacyjności oraz wskazane zostają płaszczyzny analizy, wynikające bezpośrednio z zaproponowanej definicji. Na tym etapie wskazane zostaną również ujęcia oraz dwie podstawę perspektyw diagnozy kultury innowacyjności: jednostkowa i systemowa. Odpowiadają w przybliżeniu podziałowi na atomizm i holizm w teorii socjologicznej.  W etapie drugim przedstawiona zostanie typologia kultur innowacyjności w odwołaniu do terminów: osobliwość i ustrój. Ustalenia te pozwolą by w etapie trzecim odnieść kategorię kultury innowacyjności do uniwersytetu, rozumianego jako przedsiębiorstwo lub wspólnotę.  WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Podstawowym wynikiem analizy jest identyfikacja szans i zagrożeń związanych z wyzwaniem związanym z wdrażaniem się współczesnego uniwersytetu w kulturę innowacyjności. Szanse i zagrożenie dadzą się odnaleźć zarówno w otoczeniu, w którym funkcjonuje akademia, jak również w jego normatywnej, organizacyjnej i technologicznej strukturze. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ostateczne wnioski i rekomendacje związane są z próbą zaprojektowania przyszłości uniwersytetu. Ma być to organizacja i wspólnota zarazem,  która wykorzystuje szanse jakie stwarza kultura innowacyjności oraz jednocześnie radzi sobie wygenerowanymi przez nią zagrożeniami.
RESEARCH OBJECTIVE: This study seeks to identify the risks and opportunities for, as well as the role and position of today’s universities in relation to the challenges posed by the culture of innovation. It can be described both as an environment in which academia operates, and as a way to organise universities.  THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: This is a theoretical analysis and builds on the relevant advancements in sociological theory. It is intended to revisit the notion of culture and to associate it with innovation. This will help identify some specific areas within, and versions of, the culture of innovation that can be faced by today’s academia. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: This study has three parts. The first introduces the notion of innovation culture and identifies the areas of analysis based on the proposed definition. This stage proceeds to describe approaches to, and two perspectives on, the culture of innovation, namely individual and systemic. These more or less correspond to the sociological distinction between atomism and holism. Stage two describes the types of innovation cultures based on the notions of originality and organisation. The stage three  explors the culture of innovation in relation to universities understood either as an enterprise or as a community.  RESEARCH RESULTS: The primary results of this study are the identified risks and opportunities related to the challenges faced by today’s universities in their efforts to foster the culture of innovation. Risks and opportunities can be found both in the environment in which academia operates, and in its normative, organisational, and technological structures. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Final conclusions are made to build universities of the future. These are to be both organisations and communities, which take advantage of the opportunities offered by the culture of innovation, while also addressing the associated risks.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2020, 11, 37; 65-82
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ponowoczesny romantyzm jako nurt ideowy określający horyzonty współczesnego człowieczeństwa
Post-modern Romanticism as an Ideological Framework that Has Definedthe Horizons of Contemporary Humanity
Autorzy:
Zdun, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1191531.pdf
Data publikacji:
2021-06-25
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
człowieczeństwo
kultura
ponowoczesność
romantyzm
humanity
culture
postmodernism
romanticism
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem analizy jest konceptualne zarysowanie modelów człowieczeństwa przyszłości. W zamierzeniach artykułu mieści się również przedstawienie refleksji nad kondycją współczesnego człowieka w kulturowym kontekście ponowoczesności. Kontekst ten dla celów niniejszej pracy zostanie określony mianem ponowoczesnego romantyzmu. NARZĘDZIA I METODY BADAWCZE: Przedmiotem diagnozy jest model człowieczeństwa uformowany na podstawie „aksjologicznych antynomii współczesności”. Pozwalają one kulturę ponowoczesności zestawić ze wzorcami typowymi dla XIX-wiecznego romantyzmu. W rezultacie człowieczeństwo da się opisać poprzez wewnętrzne napięcia, które wyznaczają terminy: tymczasowość – nieśmiertelność, samorealizacja – poświęcenie; konsumpcja – praca; vita activa – vita contemplativa. Praca ma charakter socjologicznej analizy teoretycznej. Jej celom służy metodologia „postmodernistycznej nauki”. Przez to też narzędziem diagnozy stanie się metafora oraz kategoria archetypu, pozwalająca ostatecznie dookreślać horyzonty człowieczeństwa. PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech części. W pierwszej z nich wprowadzona zostaje metafora labiryntu – podstawowe narzędzie poznania i diagnostyki. Pozwoli ona wyeksponować podstawę napięcia w konstrukcji człowieka i odnaleźć wiodącą narrację kształtującą współczesne człowieczeństwo. Jest nią ponowoczesny romantyzm. Identyfikacja odmian i cech narracji ponowoczesnego romantyzmu to drugi etap pracy. Legitymizuje on zastosowanie w kolejnej już – trzeciej części – kategorii archetypu. Pojęcie to umożliwi wskazanie ukrytych w narracji ponowoczesnego romantyzmu wzorów człowieczeństwa. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Podstawowym wynikiem analizy są modele ponowoczesnego człowieczeństwa zapisane w archetypach Prometeusza, Orfeusza, Ikara i Narcyza. Ich szczegółowa diagnostyka pozwala wskazać podstawowe nurty formacyjne człowieczeństwa, takie jak: transhumnaizm, indywidualizm i imaginaryzm. Jednocześnie umożliwia identyfikację ograniczeń każdego modelu i wskazanie związanych z nimi zagrożeń.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ostateczne wnioski i rekomendacje wiążą się z analizą ponowoczesnego romantyzmu. Nurt ten daje się opisać w dwóch formach: ideacyjnej i zwulgaryzowanej – przepracowanej przez kulturę popularną. Pierwsza z wymienionych określa szansę formującego się na jej podstawie modelu, a druga eksponuje zagrożenia.
RESEARCH OBJECTIVE: The goal of this analysis is to provide conceptual descriptions of future humanity models. The article will also reflect on the contemporary human condition in the cultural context of postmodernism. For the purposes of this paper, that context will be referred to as postmodern romanticism.RESEARCH PROBLEM AND METHODS: At the core of this study is a model of humanity developed on the basis of ‘axiological present-day antinomies’. Based on these antinomies, postmodern culture can be compared to the models typical of 19th century romanticism. As a result, humanity can be described through internal conflicts between such notions as transience vs immortality, self actualisation vs sacrifice, consumption vs work, and vita activa vs vita contemplativa. This paper is a sociological theoretical analysis. It relies on postmodern research methodology.And as such, it uses metaphor and archetype to ultimately describe the horizons of humanity.PROCESS OF ARGUMENTATION: This study has three parts. The first introduces the labyrinth metaphor as the primary exploration and assessment tool. It helps identify the basic tensions inhumans and find the leading narrative that underlies contemporary humanity. This narrative is postmodern romanticism. Stage two identifies the types and characteristics of the postmodern romanticnarrative. This lays the groundwork for the third part, which employs the category of archetype. This concept serves to explore the models of humanity fostered by the postmodern romantic narrative.RESEARCH RESULTS: The primary results of this analysis are the postmodern models of humanity embodied by the Prometheus, Orpheus, Icarus, and Narcissus archetypes. A detailed assessment of these helps identify such fundamental movements in humanity development as transhumanism, individualism, and imaginarism. In addition, each model is examined to identify its limitations and the related risks.CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The final conclusions and recommendations follow from the analysis of postmodern romanticism. That philosophy can be perceived as having two forms, ideological and vulgarised, or processed by the popular culture. The former describes the opportunities offered by the model that builds on it, while the latter focuses on the related risks.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2021, 20, 53; 103-116
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturotwórcza rola mediów polonijnych. Studium przypadków
The Culturally Formative Influence of Polish Diaspora’s Media. Case Studies
Autorzy:
Bonusiak, Andrzej
Bonusiak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37512802.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura
Polonia
media
społeczeństwo
znaczenie
culture
society
meaning
Opis:
W powyższym opracowaniu na wybranych przykładach pokazano rolę mediów polonijnych w działaniach na rzecz kultury polskiej za granicami Polski. Na podstawie przeprowadzonej analizy czterech wybranych tytułów (prasa, radio, internet) pokazano ich działania, omówiono założenia przyświecające redaktorom i uwypuklono rezultaty działalności. Wykazano, że pomimo różnych warunków wynikających z odmienności czasu i przestrzeni, w których media funkcjonowały, ich podstawowy cel działalności pozostawał taki sam. Było i jest nim przeciwstawianie się depolonizacji środowisk polonijnych i polskich na świecie, walka z akulturacją.
The study above, drawing from selected examples, provides insight into the role of Polish diaspora’s media in advancing Polish culture abroad. Through the analysis of four distinct titles (press, radio, internet), the study delves into their activities, examines the guiding principles of their editors, and emphasizes the outcomes of their endeavors. Despite operating under varied temporal and spatial conditions, these media outlets share a fundamental mission: to counteract the de-Polonization of Polish communities globally and to resist acculturation pressures.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 57-74
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekoświadomość wobec pedagogiki zadomowienia i zrównoważonego rozwoju
Autorzy:
Andrukowicz, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1997644.pdf
Data publikacji:
2021-05-05
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ekoświadomość
kultura ekologiczna
doświadczenie aksjologiczne
pedagogika zadomowienia
zrównoważony rozwój
Opis:
W artykule ukazano zasadniczy cel badań, jakim jest rozwijanie świadomości ochrony środowiska naturalnego, które nie powinno dotyczyć jedynie świata zewnętrznego, lecz przynajmniej w takim samym stopniu (lub większym) świata wewnętrznego. Oznacza to, że przedmiotem badań jest świat duchowy mający na względzie dobro współczesnego człowieka i dobro przyszłych pokoleń, który musi się stać integralną częścią każdego rozwoju i procesu kształcenia. W takim myśleniu i działaniach uznaje się nie tylko wartość materialną środowiska przyrodniczego, ale głównie wartość duchową („przyroda niczego nie czyni daremnie”, „każde stworzenie jest święte przez wzgląd na Stwórcę”). Powyższy cel i przedmiot badań realizowany jest za pomocą metody hermeneutycznej. Zasadnicze wnioski sprowadzają się do tezy, że człowiek musi znać granicę intensyfikacji i ingerencji w naturę, nie tylko dlatego, że zmiany są nieodwracalne, lecz głównie dlatego, że mogą być nieobliczalne. Nie wystarczy tutaj samo „uświadomienie” skali zła, rozbijające się często o złe nawyki zmierzające nieuchronnie do rozkładu naszej kultury, lecz konieczne są działania edukacyjne uwzględniające przeżycie, przebudzenie i przemianę, która nie nastąpi, gdy człowiek w nią nie uwierzy, zaś nastąpi, gdy odpowie na to wyzwanie i sam zechce się przemienić.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2021, 24, 1; 45-70
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maurycego Mochnackiego rozważania o kulturze i cywilizacji
Maurycy Mochnacki’s Reflections on Culture and Civilisation
Autorzy:
Gęsikowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038244.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Maurycy Mochnacki
cywilizacja
kultura
naród
literatura
civilisation
culture
nation
literature
Opis:
Pierwsze dziesięciolecia XIX wieku były istotnym okresem dla ówczesnej myśli europejskiej, przeżywającej ponowne zainteresowanie m.in. pracami Johanna Gottfrieda Herdera. W tym samym czasie refleksja dotycząca pojęć takich jak kultura czy cywilizacja coraz wyraźniej była obecna na ziemiach polskich. Pojawiały się np. propozycje Jędrzeja Śniadeckiego czy Joachima Lelewela. Warunki panujące w podzielonych zaborami ziemiach polskich skłaniały również do rozwijania refleksji na temat tego, czym jest naród. Zachęcały do pytania o jego charakter, ale także do szukania pewnych rozwiązań (zarówno teoretycznych, jak praktycznych) zmierzających do budzenia poczucia przynależności narodowej. Artykuł stanowi próbę odtworzenia pewnej części emicznego aparatu pojęciowego i terminologicznego, który wprowadził do swoich rozważań Maurycy Mochnacki, niezwykle aktywny publicysta i działacz społeczny, w wydanym w 1830 roku dziele O literaturze polskiey w wieku dziewiętnastym.
Early decades of the 19th century were an important time for the European thought, for it was rediscovering the works of e.g. Johann Gottfried Herder. It was also at that time when reflection about terms like culture and civilisation took roots on the Polish ground. It is visible, e.g. in the proposals of Jędrzej Śniadecki or Joachim Lelewel. The conditions in the partitioned Polish lands also led to shaping the thought concerning the meaning of the term “nation.” Questions about the nature of this term, as well as seeking answers (theoretical and practical) concerning the ways of building a sense of national belonging, were encouraged. This article is an attempt at recreating the emic intellectual tools, as well as the terminology, that led Maurycy Mochnacki (a prominent publicist and activist) to publishing his thoughts in a book titled O literaturze polskiey w wieku dziewiętnastym [On Polish Literature in the Nineteenth Century] in 1830.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 29, 2; 191-208
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religia jako źródło europejskiej tożsamości. Kilka uwag na marginesie współczesnej debaty
Religion as a source of European identity. A few remarks on the margin of the contemporary debate
Autorzy:
Ptaszek, Robert T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1039016.pdf
Data publikacji:
2018-10-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Europe
culture
Christianity
Catholic Church
Europa
kultura
chrześcijaństwo
Kościół katolicki
Opis:
Współcześnie coraz częściej próbuje się kwestionować kulturotwórczą rolę chrześcijaństwa. Podważa się fakt, że było jednym filarów, na których zbudowana została Europa, a nawet formułuje się tezy o jego szkodliwym wpływie na funkcjonowanie zachodniej kultury. Pojawiają się też opinie, że zbudowana na fundamencie chrześcijaństwa cywilizacja Zachodu nie spełnia oczekiwań współczesnego człowieka. A właściwych wzorców dla jej gruntownych modyfikacji szuka się w epoce oświecenia oraz ideach liberalizmu i marksizmu. Ponieważ oprócz Kościoła katolickiego w Europie funkcjonuje dziś wiele wspólnot protestanckich mówienie o „chrześcijańskich korzeniach Europy” prowadzić może do nieporozumień. Toteż w pierwszej części artykułu pokazuję, że najważniejsze źródło idei kształtujących Europę i jej kulturę stanowiła doktryna Kościoła katolickiego. Następnie odwołując się do poglądów prof. Zofii J. Zdybickiej przedstawiam argumenty filozoficzne uzasadniające tezę, że religia rzeczywiście stanowi fundament każdej kultury. Pokazuję też, przywołując teksty Josepha Ratzingera, że bez kulturotwórczej działalności Kościoła katolickiego nie byłoby Europy – przynajmniej w takiej postaci, jaką znamy. Artykuł kończy wskazanie najważniejszych kulturowych konsekwencji, do których prowadzą próby pozbawienia współczesnej kultury Europy jej religijnych korzeni.  
Nowadays, the culture-forming role of Christianity is increasingly being questioned. The fact that it was one of the pillars on which Europe was built is questioned, and even a thesis is being formulated about its harmful influence on the functioning of Western culture. There are also opinions that the Western civilisation built on the foundation of Christianity does not meet the expectations of contemporary man. As a result, models for its profound modifications are being sought in the Enlightenment era as well as in the ideas of liberalism and Marxism. Since, apart from the Catholic Church, there are many Protestant communities in Europe today, talking about the ‘Christian roots of Europe’ can lead to misunderstandings. Therefore, in the first part of the article, I show that the most important source of ideas shaping Europe and its culture was the doctrine of the Catholic Church. Then, referring to the views of professor Zofia J. Zdybicka, I present philosophical arguments justifying the thesis that religion is indeed the foundation of every culture. I also show, recalling published works of Joseph Ratzinger, that without the culture-forming activity of the Catholic Church there would be no Europe – at least in the form as we know it. The article ends with a list of the most important cultural consequences of attempts to deprive contemporary European culture of its religious roots.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 23, 4; 65-82
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 91

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies