Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "INTELIGENCJA" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Inteligencja emocjonalna i kompetencje społeczne nauczycieli szkół specjalnych
Autorzy:
Twardowska-Staszek, Estera
Alberska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2004755.pdf
Data publikacji:
2020-12-09
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
inteligencja emocjonalna
kompetencje społeczne
kompetencje emocjonalno-społeczne nauczycieli
Opis:
Artykuł podejmuje tematykę inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych nauczycieli. Po wprowadzeniu teoretycznym zostały przedstawione założenia metodologiczne oraz wyniki badań własnych. Przedmiotem badań była inteligencja emocjonalna i kompetencje społeczne nauczycieli szkół specjalnych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. Celem badań było określenie poziomu oraz ocena poszczególnych aspektów inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych badanych nauczycieli. Podstawowym problemem badawczym było zatem pytanie: Jak kształtuje się poziom inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych badanych nauczycieli? Badania zostały przeprowadzone za pomocą dwóch wystandaryzowanych narzędzi badawczych: Popularnego Kwestionariusza Inteligencji Emocjonalnej (PKIE) oraz Profilu Kompetencji Społecznych PROPOS. W badaniu wzięło udział 100 nauczycieli pracujących w szkołach specjalnych lub ośrodkach szkolno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną (90% kobiet, 10% mężczyzn; średnia wieku 45 lat). Wyniki badań wskazują, że ogólny poziom inteligencji emocjonalnej oraz kompetencji społecznych badanych nauczycieli jest na średnim poziomie (6,61 stena; 6,19). Jeśli zaś chodzi o poszczególne aspekty inteligencji emocjonalnej, to badani wysokie wyniki uzyskali w skali kontroli własnych stanów emocjonalnych (7,15 stena). Biorąc pod uwagę, że poziom kompetencji emocjonalno-społecznych nauczycieli jest związany z poziomem tych kompetencji uczniów, zaleca się promowanie rozwoju tych kompetencji u nauczycieli już na poziomie kształcenia akademickiego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 111-134
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie inteligencji kulturowej w zarządzaniu międzynarodowymi zespołami projektowymi
Autorzy:
Simpson, Dorota Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420738.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
inteligencja kulturowa
zespoły
zespoły projektowe
zespoły wirtualne
komunikacja
Opis:
CEL NAUKOWY: celem artykułu jest określenie roli inteligencji kulturowej w kierowaniu międzynarodowymi zespołami projektowymi ze szczególnym uwzględnieniem zespołów wirtualnych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Podstawowym problemem publikacji jest analiza inteligencji kulturowej i jej komponentów w kontekście przyjmującej różne formy pracy zespołowej w otoczeniu międzynarodowym. W artykule wykorzystano narzędzie badawcze w postaci studiów i analizy źródeł literaturowych, natomiast do zaprezentowania uzyskanych wyników posłużono się metodą opisową. PROCES WYWODU: Wywód składa się z trzech zasadniczych części. W pierwszej zaprezentowano przemiany, jakie niesie globalizacja w sferze organizowania pracy oraz wykorzystywania międzynarodowych talentów. W drugiej poddano analizie koncepcję inteligencji kulturowej i jej komponentów w kontekście pracy zespołów międzynarodowych. W części trzeciej przeanalizowano typy zespołów międzynarodowych ze szczególnym uwzględnieniem zespołów wirtualnych, koncentrując się na ich problemach komunikacyjnych, wynikających z niedostatecznego poziomu inteligencji kulturowej członków i liderów. Rozważania oparto na literaturze przedmiotu i wynikach badań empirycznych, zawartych w raportach firm konsultingowych. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Inteligencja kulturowa, stanowiąca stosunkowo nowy konstrukt, nie znalazła szerszego odzwierciedlenia w polskiej literaturze dotyczącej zarzadzania zasobami ludzkimi, dlatego oparto się głównie na analizie źródeł anglojęzycznych. Wyniki przeprowadzonych badań literaturowych wskazują, że rośnie znaczenie pracy zorganizowanej w formie międzynarodowych zespołów projektowych, które coraz częściej mają charakter wirtualny, gdzie prawidłowa komunikacja odgrywa kluczową rolę. Jedną z ważniejszych barier w ich skutecznym działaniu stanowią nieporozumienia o charakterze kulturowym.   WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Kierownictwo przedsiębiorstw, działających na rynku globalnym powinno przywiązywać większą wagę do szkoleń kulturowych kadry zarządzającej, zaangażowanej w operacje międzynarodowe. Odnosi się to w szczególności do prac projektowych, wykonywanych przez zespoły złożone z przedstawicieli różnych kultur, których wzajemne kontakty mają głównie lub wyłącznie charakter wirtualny. Należy rekomendować, aby rozpoczęcie prac przez tego typu zespoły poprzedzone było osobistym spotkaniem członków, połączonym ze szkoleniem kulturowym i możliwością nawiązania relacji interpersonalnych.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2017, 8, 23; 163-182
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emotional Intelligence and Social Competences of Special School Teachers
Inteligencja emocjonalna i kompetencje społeczne nauczycieli szkół specjalnych
Autorzy:
Twardowska-Staszek, Estera
Alberska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195505.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
inteligencja emocjonalna
kompetencje społeczne
kompetencje emocjonalno-społeczne nauczycieli
Opis:
Artykuł podejmuje tematykę inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych nauczycieli. Po wprowadzeniu teoretycznym zostały przedstawione założenia metodologiczne oraz wyniki badań własnych. Przedmiotem badań była inteligencja emocjonalna i kompetencje społeczne nauczycieli szkół specjalnych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. Celem badań było określenie poziomu oraz ocena poszczególnych aspektów inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych badanych nauczycieli. Podstawowym problemem badawczym było zatem pytanie: Jak kształtuje się poziom inteligencji emocjonalnej i kompetencji społecznych badanych nauczycieli? Badania zostały przeprowadzone za pomocą dwóch wystandaryzowanych narzędzi badawczych: Popularnego Kwestionariusza Inteligencji Emocjonalnej (PKIE) oraz Profilu Kompetencji Społecznych PROPOS. W badaniu wzięło udział 100 nauczycieli pracujących w szkołach specjalnych lub ośrodkach szkolno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną (90% kobiet, 10% mężczyzn; średnia wieku 45 lat). Wyniki badań wskazują, że ogólny poziom inteligencji emocjonalnej oraz kompetencji społecznych badanych nauczycieli jest na średnim poziomie (6,61 stena; 6,19). Jeśli zaś chodzi o poszczególne aspekty inteligencji emocjonalnej, to badani wysokie wyniki uzyskali w skali kontroli własnych stanów emocjonalnych (7,15 stena). Biorąc pod uwagę, że poziom kompetencji emocjonalno-społecznych nauczycieli jest związany z poziomem tych kompetencji uczniów, zaleca się promowanie rozwoju tych kompetencji u nauczycieli już na poziomie kształcenia akademickiego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2020, 23, 4; 111-133
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuczna inteligencja w badaniu wybranych aspektów kultury
Artificial Intelligence in the Study of Selected Aspects of Culture
Autorzy:
Radomski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36854406.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sztuczna inteligencja
uczenie maszynowe
kultura
humanistyka cyfrowa
artificial intelligence
machine learning
culture
digital humanities
Opis:
Sztuczna inteligencja jest jednym z najważniejszych elementów współczesnego świata. Funkcjonuje już ona w podstawowych dziedzinach życia. Jest także wykorzystywana w różnych dyscyplinach naukowych. Od pewnego czasu zaczyna się również stosować algorytmy sztucznej inteligencji do badania świata kultury. W artykule zostały ukazane najważniejsze metody i narzędzia sztucznej inteligencji stosowane w badaniach różnych zjawisk kultury, a także przykłady takich badań. Badacze kultury wykorzystują sztuczną inteligencję w dwóch obszarach. Pierwszym jest przetwarzanie języka naturalnego, drugim komputerowe badanie obrazów (filmów, zdjęć, grafiki itp.). Sztuczna inteligencja jest częścią uczenia maszynowego. Wykorzystuje ono konwolucyjne sieci neuronowe, duże ilości danych (big data) i superkomputery do analizy i wizualizacji cyfrowych wytworów. Badania kultury za pomocą sztucznej inteligencji są zaliczane do nowego paradygmatu zwanego humanistyką cyfrową.
Artificial intelligence is one of the most important elements of the modern world. It already functions in the most important areas of life. It is also used in various scientific disciplines. For some time now, artificial intelligence algorithms have been used to study the world of culture. The article presents the most important methods and tools of artificial intelligence that are used in the study of various cultural phenomena, as well as examples of such studies. Cultural researches use artificial intelligence in two areas. The first one is natural language processing, while the other – the computerized examination of images (movies, photos, graphic, etc.). Artificial intelligence is part of machine learning. It uses convolutional naural networks, big data and supercomputers to analyze and visualize digital product. Artificial intelligence research into culture belongs to a new paradigm called: digital humanities
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 39, 4; 313-330
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuczna inteligencja w edukacji we współczesnej rzeczywistości hybrydalnej
Artificial Intelligence in Education in the Contemporary Hybrid Reality
Autorzy:
Jaskuła, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37255638.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sztuczna inteligencja
sztuczna inteligencja w edukacji
rzeczywistość hybrydalna
zastosowanie SI w wychowaniu
zastosowanie SI w kształceniu
artificial intelligence
artificial intelligence in education
hybrid reality
application of AI in education
application of AI in upbringing
Opis:
Postępujący rozwój technologii i w konsekwencji rzeczywistości hybrydalnej, łączącej wymiar realny z wirtualnym, wygenerował potrzebę i możliwość wdrożenia edukacji wspomaganej przez sztuczną inteligencję (SI). Zastosowanie SI w procesach kształcenia może w znaczącym zakresie poprawić ich jakość, a także zwiększyć wydajność, szybkość i obniżyć koszty w porównaniu z tradycyjnymi formami. Może wspomagać rozwój kompetencji i umiejętności uczniów poprzez wspieranie ich zindywidualizowanych potrzeb i możliwości. Zbierając dane o indywidualnym uczeniu się, kontekście społecznym oraz osobistych motywacjach, może analizować dane dotyczące interakcji w edukacji, które następnie mogą wykorzystywać nauczyciele w procesach nauczania. Choć można wskazać wiele zalet wynikających z wdrażania sztucznej inteligencji do procesów kształcenia, to wykorzystywanie SI w procesach wychowania wzbudza już na obecnym etapie jej stosowania istotne obawy etyczne, moralne czy społeczne. Niepokój dotyczący depersonalizacji i względy etyczne powinny występować na pierwszym planie w dyskusjach dotyczących sztucznej inteligencji w edukacji, podkreślając potrzebę starannego rozważenia zakresu jej wdrożenia. Głównym celem artykułu jest przedstawienie pozytywnych i negatywnych implikacji wynikających z wdrażania sztucznej inteligencji do edukacji. Analizy tych przeciwstawnych kategorii dokonano na podstawie jakościowej analizy treści.
The progressive development of technology and, consequently, of hybrid reality, combining the real and virtual dimensions, has generated the need and possibility for education supported by artificial intelligence (AI). The use of AI in education can significantly improve its quality, efficiency, and speed, as well as reduce costs compared to traditional forms. It can support the development of students’ competences and skills by supporting their individual needs and capabilities. By collecting data on individual learning, social context, learning context, and personal motivations, it can analyze interactions in education, which can then be used by teachers in practice. Although many advantages result from the implementation of artificial intelligence in education, it raises significant ethical, moral, or social concerns at the current stage of its use. Concerns about depersonalization and ethical considerations should be at the forefront of discussions around AI in education, highlighting the need to carefully consider the scope of its deployment. The main purpose of the article is to present the positive and negative implications of implementing AI in education. The analysis of these opposing categories was based on qualitative content analysis.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 13-26
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztucznej mądrości nie będzie
There Will Be No Artificial Wisdom
Autorzy:
Korporowicz, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37258445.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
sztuczna inteligencja
cywilizacja informacyjna
wartości autoteliczne
redukcja aksjologiczna
artificial intelligence
information civilization
autotelic values
axiological reduction
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza konsekwencji aksjologicznych redukcji kultury współczesnej poddanej oddziaływaniu narastającego kultu sztucznej inteligencji. Jej coraz powszechniejsze aplikacje powodują przekonanie o społecznej racjonalności modelu działań pomijających rzeczywistą obecność, ale i potrzebę wartości autotelicznych w całokształcie rzeczywistości kulturowej człowieka zarówno w jej wymiarze realnym, jak i wirtualnym. Artykuł podejmuje próbę doprecyzowania specyfiki wartości autotelicznych oraz rezultat ich nieobecności w celach i naturze działań opartych na sztucznej inteligencji oraz jej odmianie w postaci cyberinteligencji w systemie cywilizacji hybrydowej, a więc w połączeniu rzeczywistości pojętej w sposób klasyczny i wirtualny. W celu wskazania istotnego naruszenia jej kulturowej spójności oraz coraz istotniejszych dysfunkcji podniesiony został problem relacji, w jakiej sztuczna inteligencja pozostaje w stosunku do praw człowieka zarówno w ich wymiarze indywidualnym, jak i wspólnotowym. To pomijane w ujęciach posthumanistycznych zagadnienie budzi coraz większy niepokój ze względu na ukrywanie egzystencjalnego zagubienia oraz zagrożenia, jakie w obszarze praw i bezpieczeństwa kulturowego współczesnego człowieka stawia agresywna aneksja przestrzeni i wartości życia codziennego przez zaawansowane zastosowania technicznego modelu inteligencji.
The subject of the article is the axiological consequences of reducing contemporary culture through the influence of the growing cult of artificial intelligence. Its increasingly common applications lead to the societal belief of the rationality of the model of actions which ignore not only real presence, but also the need for autotelic values in the whole cultural reality of man, in both its real and virtual dimensions. The article characterizes these autotelic values and the results of their being absent from the goals and nature of activities using artificial intelligence and its variant – cyber-intelligence – under hybrid civilization, the combination of reality understood in the classic and virtual ways. In order to point out its significant violation of cultural cohesion and increasingly significant dysfunctions, the article addresses the relationship between artificial intelligence and human rights, for both individuals and communities. This issue, omitted in posthumanist approaches, is concerning due to the concealment of existential confusion and the threat posed to cultural rights and personal security by the aggressive annexation of the space and values of everyday life through advanced applications of the technological model of intelligence.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 117-130
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rzeczywistość narracji a fikcyjność osoby
Autorzy:
Bremer, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1197655.pdf
Data publikacji:
2018-09-06
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
heterofenomenologia
Jaźń (self)
opowiadania
osoba
środek narracyjnej ciężkości
sztuczna inteligencja
pierwszo- i trzecioosobowy punkt widzenia
eliminatywizm
funkcjonalizm
Opis:
Cel naukowy: Celem niniejszego artykułu jest krytyczne omówienie zaproponowanego przez D. Dennetta funkcjonalno-eliminatywistycznego ujęcia osoby (jaźni), w którym jest ona zredukowana do abstrakcyjnego środka narracyjnej ciężkości, analogicznie do środka ciężkości ciała w fizyce. Wynikiem wspomnianej eliminacji jest teza o iluzoryczności jaźni. O ile w potocznym rozumieniu osoby to ona właśnie jest autorem opowiadań, tak narracyjny środek ciężkości jest tworzony przez opowiadania – czy to zasłyszane od innych, czy powtarzane przez niego samego dla siebie samego.Problem i metody badawcze: W opracowaniu poddano filozoficznej analizie Dennetta heterofenomenologiczną koncepcję osoby (jaźni), negującej „rzeczywistość” subiektywnych (pierwszoosobowych) doświadczeń. Dostępnymi z perspektywy trzecioosobowej korelatami subiektywnych stanów (o których mówią narracje w pierwszej osobie) mogą być należące do osoby wzorce aktywności neuronalnych jej mózgu. Celem ujaśnienia wywodu na temat eliminacji subiektywnej jaźni wskazano na przykłady komputerów tworzących  opowiadania.  Proces wywodu: Niniejsze opracowanie zwraca uwagę na trudności wyłaniające się przy  funkcjonalno-eliminatywistycznych redukcjach osoby, zwłaszcza na słabe punkty analogii: środek ciężkości w teoriach w fizyce versus abstrakcyjnego środka narracyjnej ciężkości w antropologii filozoficznej.Wyniki analizy naukowej: Wyniki analizy wskazują na teoretyczne braki w heterofenomenologii, gdy chodzi o podanie przekonywującego uzasadnienia tezy o iluzoryczności jaźni oraz o tym, że jest ona jedynie wiązką narracji.Wnioski, innowacje, rekomendacje: Na nowo należy zadać pytania: Kto ulega większej iluzji? My z naszym potocznie ujętym poczuciem bycia autorami narracji, czy też Dennett stwierdzający, iż można się obejść bez uwzględniania subiektywności, jedności i tożsamości takiego autora? Na ile Dennett wyjaśnia świadomość osoby, jej tożsamości i jedności? Dlaczego społecznie zakorzeniona, potocznie ujmowana osoba ma być ontologiczną fikcją, iluzją? Rekomendacja do dalszych badań brzmi: Zagadnienia związane z osobą i tworzonymi przez nią opowiadaniami (bądź po dennetowsku „opowiadaniami, które ją tworzą”) domaga się dzisiaj rozpatrywania z różnych perspektyw: od psychologii, socjologii, neurologii, nauki o sztucznej inteligencji, po filozofię.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2018, 17, 42; 39-56
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie i istota twórczości językowej dzieci
The Comprehension and Essence of Children’s Linguistic Creativity
Autorzy:
Żernik, Klaudia Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478619.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
twórczość
twórczość językowa
inteligencja lingwistyczna
twórcze dziecko
aktywność językowa
creativity
linguistic creativity
linguistic intelligence
creative child
language activity
Opis:
Celem artykułu jest przybliżenie rozumienia oraz istoty twórczości językowej dziecka. Język jest narzędziem umożliwiającym poznanie otaczającej człowieka rzeczywistości. To dzięki niemu nazywamy przedmioty, obiekty, zjawiska, a także określamy zaobserwowane i przeżywane czynności oraz stany. Język pozwala wyrażać doznawane emocje i nastawienie do innych. Dziecko w sposób naturalny manipuluje językiem, bawi się nim, co wskazuje na jego twórczość językową, która jest umiejętnością przekształcania usłyszanych wypowiedzi oraz wytwarzania własnych, nowych i oryginalnych pod względem treści, formy i sposobu ekspresji. Na początku artykułu przedstawiono definicje twórczości oraz płaszczyzny rozumienia twórczości dziecięcej, tj. podejście elitarne oraz egalitarne do twórczości. Następnie nakreślono znaczenie języka w życiu jednostki oraz umiejętnego manipulowania nim. W dalszej części skupiono się na inteligencji lingwistycznej według Howarda Gardnera oraz wyznacznikach aktywności językowej dziecka w zakresie twórczości semantycznej, syntaktycznej, leksykalnej i tekstowej. Na koniec zamieszczono przykłady twórczych wytworów dziecięcych. Tekst ukazuje różne podejścia do twórczości językowej dziecka oraz podkreśla istotę twórczej aktywności w życiu każdego człowieka.
The aim of the article is to present the understanding and the essence of the children’s linguistic creativity. A language is a tool that helps a human being discovering the world. It enables naming things, objects, phenomena, as well as describing observed and experienced states and activities. With a use of language, everybody can express their feelings and attitude to others. A child naturally manoeuvres a language, plays with it, disclosing its verbal creativity. Verbal creativity may be described as an ability of transforming previously heard sentences into new ones, original in terms of content, form and way of expression. At the beginning, I presented the definitions of creativity and the level of understanding of children’s creativity. Then I outlined the meaning of language in the life of the individual and the skillful manipulation of it. In the following I focused on linguistic intelligence by Howard Gardner and the determinants of language activity of children. Finally, I include examples of creative children’s creative texts creations. The article shows different approaches to the linguistic creativity of children and emphasizes the essence of creative activity in the life of every human being.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 108-121
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Touch of Intelligence
Dotyk inteligencji
Autorzy:
Ross, Malcolm
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131224.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Arts Education
Arts Therapy
Affective Intelligence
Imagination
Beauty
Metamorphosis
edukacja artystyczna
arteterapia
afektywna inteligencja
wyobraźnia
piękno
przemiana (metamorfoza)
Opis:
I have yet to be persuaded that what arts therapists are doing with their clients either actually counts as art—rather than an applied form of occupational therapy—or seems likely to have any long-term effect on easing their suffering, other than by distraction and temporary companionship. I don’t for a moment doubt the relevance of the arts, properly so called, for individual and collective wellbeing—one of the aims of this paper is to spell out what that might mean—but an art practice structured around the conventions of psychoanalysis seems to me entirely mistaken because, as a basis of legitimacy, it favours rationality and modelling over feeling and making good things. Rational, analytical ways of knowing are a direct contradiction to the intuitive and imaginative procedures of art, where touch rather than talk does all the work. The arts offer to effect change in the patient from within rather than from without, via empathetic attunement between the therapist and the patient rather by than argument and persuasion on the one hand or compliance on the other.
Nie jestem do końca przekonany, że to co zwykle arteterapeuci robią ze swoimi klientami jest rzeczywiście sztuką a nie pewną formą terapii zajęciowej. Również nie mam pewności, czy te działania mogą mieć jakikolwiek długotrwały wpływ na złagodzenie ich cierpienia, inny niż tylko ten, który osiągamy poprzez zwykłe przesunięcie uwagi i zapewnienie chwilowego towarzystwa w działaniu. Przy czym ani na chwilę nie zwątpiłem w istotny związek sztuki z indywidualnym i zbiorowym dobrostanem, z zastrzeżeniem, że mówimy o tych formach i aktywnościach, które zostały sztuką nazwane właściwie. Jednym z celów tego tekstu jest wyartykułowanie, jak można rozumieć to znaczenie. Praktyka arteterapeutyczna zbudowana wokół konwencji, którymi posługuje się psychoanaliza wydaje mi się całkowicie błędna, ponieważ u legitymizujących ją podstaw, leży racjonalność i modelowanie, które są przedkładane nad odczuwanie i tworzenie dobrych artystycznych form. Racjonalne, analityczne sposoby poznawania widzę jako całkowite zaprzeczenie intuicyjnych i wyobrażeniowych procedur poznawania w sztuce, gdzie - jak jestem przekonany - dotyk [ang. touch] a nie rozmowa, ma znaczenie terapeutyczne. Sztuka oferuje zmianę w pacjencie raczej w działaniach prowadzonych “od wewnątrz” niż “z zewnątrz” procesów twórczych. Jest to możliwe dzięki empatycznemu zestrojeniu terapeuty z pacjentem, a nie dzięki argumentom i perswazjom z jednej strony a posłuszeństwu z drugiej.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2021, 24, 4; 69-79
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głos jako element tożsamości w hybrydycznej rzeczywistości relacji człowiek – asystent głosowy
Voice as an Identity Element in the Hybrid Reality of the Human-voice Assistant Relationship
Autorzy:
Stachyra, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37263384.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
asystent głosowy
głos
hybrydyczna rzeczywistość
komunikacja
sztuczna inteligencja
tożsamość
voice assistant
voice
hybrid reality
communication
artificial intelligence
identity
Opis:
Artykuł podejmuje problem asystentów głosowych, których algorytmy syntezy mowy imitują głos naturalny. Liczne badania dowodzą, że użytkownicy tych urządzeń oraz aplikacji traktują je jako istoty społeczne. Takie zachowanie jest efektem hybrydycznego charakteru rzeczywistości komunikacyjnej, w której cechy głosu naturalnego wywołujące określone reakcje są transponowane na głos przetworzony technologicznie. Diagnoza tej problematyki obejmująca aspekty specyfiki mowy syntetycznej oraz modelowania walorów emocjonalnych w głosie generowanym pozwala wnioskować, że człowiek intuicyjnie nadaje głosowi asystenta te cechy, które naturalny głos sygnalizuje w kontaktach międzyludzkich. Ponieważ ze społecznego punktu widzenia głos jest nośnikiem tożsamości mówiącego (czyli cech fizycznych, psychicznych i społecznych), artykuł wskazuje, dlaczego możliwość klonowania głosu burzy kulturowy porządek postrzegania głosu jako elementu tożsamości konkretnej osoby oraz dlaczego zakłóca świadomość odrębności własnego i cudzego głosu.
The article addresses the problem of voice assistants, whose speech synthesis algorithms mimic the natural human voice. Numerous studies show that users of such devices and applications treat them as social beings. This behaviour results from the hybrid nature of the communication reality, in which the characteristics of the natural voice that evoke specific reactions are transposed onto a technologically processed voice. Diagnosis of this issue, which includes aspects of the peculiarities of synthetic speech and the modelling of emotional qualities in the generated voice, allows us to conclude that humans intuitively give the voice of an assistant those qualities that the natural voice signals in interpersonal contacts. Since, from a social point of view, the voice is a carrier of the speaker’s identity (i.e., physical, psychological, and social characteristics), the article shows why the possibility of cloning the voice shatters the cultural order of perceiving the voice as an element of a particular person’s identity, and why it disrupts the awareness of the distinctiveness of one’s own and another’s voice.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 179-190
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Książki pisane przez sztuczną inteligencję - teraźniejszość oraz refleksje i pytania o przyszłość
Books Written by Artificial Intelligence. Present, Reflections and Questions about the Future
Autorzy:
Jaskowska, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37257095.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
algorytmy
AI
artificial intelligence
języki GPT
literatura
modele językowe
proces twórczy
sztuczna inteligencja
algorithms
GPT languages
literature
creative process
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki związanej z wykorzystaniem sztucznej inteligencji w twórczości artystycznej, ze szczególnym uwzględnieniem pisania tekstów literackich, a także zastanowienie się nad przyszłością tego zjawiska. Wykorzystano metody analizy piśmiennictwa oraz sondażu diagnostycznego. Przybliżono podstawowe cechy sztucznej inteligencji, wskazano również obszary jej zastosowania w sztuce oraz podjęto temat zagadnień etycznych i prawnych w tym zakresie. Przedstawiono przykłady wykorzystania modeli obliczeniowych typu GPT w generowaniu tekstów informacyjnych i naukowych oraz scharakteryzowano wybrane aplikacje bazujące na AI: Sudowrite, Grammarly, Copy.ai i Jasper. Dokonano przeglądu projektów literackich powstałych przy wykorzystaniu sztucznej inteligencji oraz poddano analizie przyszłość tego zjawiska. Rozważania uzupełniono badaniem ankietowym przeprowadzonym wśród studentów Instytutu Nauk o Informacji Uniwersytetu Pedagogicznego na temat percepcji artefaktów powstałych przy udziale sztucznej inteligencji.
The purpose of the article is to present the issues related to the use of artificial intelligence in artistic creation, with a particular focus on the writing of literary texts, and to reflect on the future of this phenomenon. The methods of literature analysis and diagnostic survey were used. The basic features of artificial intelligence are introduced, as well as areas of its application in the arts. Ethical and legal issues in this regard are addressed. Examples of the use of GPT-type computational models in the generation of informational and scientific texts are presented, and selected AI-based applications: Sudowrite, Grammarly, Copy.ai and Jasper are characterized. Literary projects created using artificial intelligence were reviewed, and the future of this phenomenon was analyzed. The considerations are supplemented by a survey conducted among students of the Institute of Information Sciences at the University of Pedagogy on the perception of artifacts created with artificial intelligence.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 39-64
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rekonstrukcja historyczna – czy pasja chroni przed uzależnieniem?
Historical Reenactment – Does Passion Protect Against Addiction?
Autorzy:
Bochniarz, Klaudia
Witkowska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40499952.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rekonstrukcja historyczna
osobowość
perspektywa czasowa
uzależnienie od internetu
sztuczna inteligencja
historical reconstruction
time perspective
Internet addiction
SNS addiction
Artificial Intelligence
Opis:
CEL NAUKOWY: Niniejsza praca skupia się na porównaniu rekonstruktorów historycznych i nie- rekonstruktorów pod względem uzależnienia od Internetu, portali społecznościowych (SM) oraz postaw wobec sztucznej inteligencji (SI). Sprawdzano także związki uzależnień z osobowością i perspektywą czasową. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Zastosowano wystandaryzowane kwestionariusze psychologiczne do badania wymienionych zmiennych. PROCES WYWODU: Rekonstrukcja historyczna w ostatnim czasie zdobywa coraz większą popularność. Niniejsze badanie konfrontuje opisane zjawisko z codziennością wypełnioną nowoczesnymi technologiami. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki pokazują, że nierekonstruktorzy wykazują więcej cech uzależnienia od Internetu i przejawiają bardziej pozytywne emocje w stosunku do SI w porówna- niu z rekonstruktorami. Potwierdzono także związek dominującej perspektywy czasowej z uzależnieniem od Internetu i SM. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Niniejsza analiza pozwala lepiej zrozumieć funkcjonowanie osób angażujących się w rekonstrukcję historyczną.
RESEARCH OBJECTIVE: This paper focuses on comparison of historical reenactors and non- reenactors in terms of addiction to the Internet, social networks (SM) and attitudes towards artificial intelligence (AI). The relationships between mentioned addictions, personality and time per- spective were also checked. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: Standardized psychological questionnaires to examine personality, addiction to the Internet and SM, and the temporal perspective were used. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: Historical reenactment has recently become more and more popular. This study confronts this phenomenon with everyday life filled with modern technologies. RESEARCH RESULTS: The results show that non-reenactors, compared to reenactors, disclose more Internet addiction characteristics and positive emotions towards AI. The relationship between the dominant time perspective and addiction to the Internet and SM was also confirmed. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: This analysis enables to understand better the functioning of individuals engaged in the historical reenactment.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 59; 123-134
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategiczna rola inteligencji wielorakich w procesie zarządzania wiedzą
The Strategic Role of Multiple Intelligences in The Management of Knowledge
Autorzy:
Domanowska, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013401.pdf
Data publikacji:
2020-10-26
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
inteligencja
Howard Gardner
inteligencje wielorakie
optymalizacja procesu kształcenia
zarządzanie wiedzą
intelligence
multiple intelligences
optimization of the education process;
optimization of the education process
knowledge management
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem naukowym niniejszego artykułu jest przedstawienie rozkładu inteligencji wielorakich studentów pierwszego roku w dwóch grupach o profilach: analityka biznesu oraz logistyka. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem badawczy podjęty w niniejszej pracy dotyczył istnienia korelacji pomiędzy profilem inteligencji a profilem grupy oraz istnienia podobieństw wśród profili studentów pierwszego roku. Postawiono kilka pytań szczegółowych m.in. po to, by znaleźć uśredniony rozkład inteligencji, inteligencje dominujące, korelacje między poszczególnymi inteligencjami oraz ewentualne różnice pomiędzy grupami. Wstępem do realizacji badań były studia literatury przedmiotu. Metodą badawczą wykorzystaną do przeprowadzenia badań był kwestionariusz ankiety. Badania przeprowadzone były w warunkach pełnej dobrowolności i na zasadzie samooceny według pytań sugerowanych w jednej z pozycji literaturowych. Badaną grupą byli studenci pierwszego roku w liczbie 79. PROCES WYWODU: Istnieje wiele teorii na temat inteligencji, sposobów jej mierzenia oraz czynników ją determinujących. W niniejszym artykule, poza przedstawieniem głównych teorii, będzie opisana szerzej teoria inteligencji wielorakich Howarda Gardnera. Według niej istnieje nieznana liczba ludzkich zdolności, od inteligencji muzycznej zaczynając, a na inteligencji, która wymaga zrozumienia siebie kończąc. Każdą inteligencję uruchamia lub wyzwala pewien rodzaj dostarczonych z wewnątrz lub zewnątrz bodźców. Diagnoza jest podstawą skutecznego nauczania. Dla studentów świadomość rodzaju ich efektywnego stylu uczenia się jest bardzo ważna. Pozwala zidentyfikować mocne strony oraz oprzeć się na nich w procesie zdobywania wiedzy. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza przeprowadzonych badań wykazała interesujące korelacje pomiędzy występującymi inteligencjami, a także podobieństwa pomiędzy profilami grup. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Badania mają charakter pilotażowy i powinny być pogłębione oraz rozszerzone w przyszłości. Zdaniem autora powinny wpłynąć na sposób zarządzania wiedzą zarówno przez prowadzących zajęcia, jak i samych studentów.
RESEARCH OBJECTIVE: The research objective of the article is to determine the distribution of multiple intelligences among first-year students. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main research problem undertaken in this paper concerned the existence of a correlation between the intelligence profile and the group profile. The existence of similarities among the intelligence profiles of first-year students. Several specific questions were posed in order to find the averaged intelligence distribution, dominant intelligences, correlations between individual intelligences, and possible differences between groups. The method used to conduct the research was a questionnaire. The research was carried out on a voluntary basis and on the basis of self-assessment according to questions suggested in one of the references. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: There are many theories about intelligence, ways of measuring, and factors determining it. In this article, apart from presenting the main theories, Howard Gardner’s theory of multiple intelligences will be described in more detail. According to this theory, there is an unknown number of human abilities, from musical intelligence to the intelligence required to understand oneself. Each intelligence activates or triggers some kind of internal or external stimulus. It is important for students to be aware of the type of effective learning style they have. It allows to identify their strengths and use them in the process of knowledge acquisition. RESEARCH RESULTS: The analysis of the conducted research showed interesting correlations between the intelligences and similarities between the group profiles. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The studies are pilot studies and should be deepened and expanded in the future. According to the author, they should influence the way knowledge is managed.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2020, 11, 37; 83-97
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogical Anthropology as Existential Risk Prevention: A Critical Take on the Techno-Progressive Discourses of Artificial General Intelligence and Moral Enhancement
Pedagogiczna antropologia jako prewencja ryzyka egzystencjalnego – krytyczne ujęcie techno-progresywnych dyskursów wokół sztucznej inteligencji i moralnego ulepszenia
Autorzy:
Lipowicz, Markus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448621.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
existential risk
Artificial General Intelligence
moral enhancement
technology
pedagogical anthropology
techno-progressive discourse
ryzyko egzystencjalne
Ogólna Sztuczna Inteligencja
ulepszenie moralne
technologia
antropologia pedagogiczna
dyskurs techno-progresywny
Opis:
The article undertakes the problem of AGI (Artificial General Intelligence) research with reference to Nick Bostrom’s concept of existential risk and Ingmar Persson’s/Julian Savulescu’s proposal of biomedical moral enhancement from a pedagogical-anthropological perspective. A major focus will be put on the absence of pedagogical paradigms within the techno-progressive discourse, which results in a very reduced idea of education and human development. In order to prevent future existential risks, the techno-progressive discourse should at least to some extent refer to the qualitative approaches of humanities. Especially pedagogical anthropology reflects the presupposed and therefore frequently unarticulated images of man within the various scientific disciplines and should hence be recognized as a challenge to the solely quantitative perspective of AGI researches and transhumanism. I will argue that instead of forcing man to adapt physically to artificial devices, as the techno-progressive discourses suggest, the most efficient way of avoiding future existential risks concerning the relationship between mankind and highly advanced technology would be—as John Gray Cox proposes—making AGIs adopt crucial human values, which would integrate their activity into the social interactions of the lifeworld (Lebenswelt).
Artykuł podejmuje problematykę badań nad ogólną sztuczną inteligencją (OSI) w odniesieniu do koncepcji ryzyka egzystencjalnego Nicka Bostroma oraz propozycji moralnego ulepszenia człowieka Ingmara Perssona i Juliana Savulescu z perspektywy pedagogiczno-antropologicznej. Główny nacisk zostanie położony na nieobecność paradygmatu pedagogicznego w dyskursie techno-progresywnym, co wiąże się z bardzo ograniczoną ideą edukacji i rozwoju ludzkiego. Aby móc zapobiec przyszłym ryzykom egzystencjalnym, dyskurs techno-progresywny powinien przynajmniej w jakimś stopniu odnieść się do jakościowego podejścia humanistyki. Antropologia pedagogiczna jest tą dziedziną wiedzy, która w szczególności podejmuje refleksję nad z góry przyjmowanymi i przez to często niewyartykułowanymi obrazami człowieka, funkcjonującymi w obrębie rozmaitych dyscyplin naukowych, i to właśnie ona powinna z tego powodu być postrzegana jako wyzwanie dla wyłącznie ilościowej perspektywy badań nad OSI i transhumanizmem. Będę argumentować, iż zamiast zmuszać człowieka do fizycznej adaptacji do sztucznych urządzeń, jak to sugerują dyskursy techno-progresywne, najbardziej skuteczna droga uniknięcia przyszłego ryzyka egzystencjalnego wynikającego z relacji między człowiekiem a wysoko rozwiniętą technologią mogłaby polegać – jak proponuje John Gray Cox – na sprawieniu, aby OSI przyjęła podstawowe wartości humanistyczne, które zintegrowałyby jej aktywność w społecznych interakcjach zachodzących w obrębie świata życia (Lebenswelt).
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 1; 73-101
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja STEM na przykładzie warsztatów programu “Fizyka dla Smyka” realizowanych w Niepublicznym Przedszkolu Artystyczno-Językowym Hippo Art w Wieliczce. Raport z badań
STEM Education on the Example of the “Physics for Kids” Project Implemented in the Hippo Art Non-Public Kindergarten in Wieliczka: Research Reports
Autorzy:
Kranc, Michał Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478765.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Program „Fizyka dla Smyka”
innowacyjność programowa
indywidualizacja oddziaływań edukacyjnych
twórczość edukacyjna
inteligencja wieloraka
“Physics for Kids” project
developing creative activity
individualization of educational impacts
child’s mental creativity
child’s behaviour creativity
Opis:
W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badań mających na celu rozpoznanie i opisanie przejawów stymulowania twórczej aktywności dzieci w wieku przedszkolnym. Są one adresatami programu „Fizyka dla Smyka”, realizowanego przez Fundację Naukową „Twórcze Myślenie”. W szczególności chodzi tu o zweryfikowanie kształtowania twórczego myślenia i działania oraz przejawów indywidualizacji oddziaływań edukacyjnych. Badania zostały przeprowadzone metodą sondażu diagnostycznego techniką obserwacji skategoryzowanej oraz ankiety. W wyniku przeprowadzonych badań można stwierdzić, że podczas realizacji badanego programu kształtowane są wśród dzieci twórcze operacje umysłowe oraz działania oparte na wykonywaniu doświadczeń. Jednakże dostosowywanie, indywidualizowanie treści i form pracy z dziećmi przez prowadzących badany Program „Fizyka dla Smyka” nie zawsze było w pełni realizowane.
The author of the article presented the results of the research aimed at recognising and describing the ways in which preschool children’s creative activity is stimulated. The children described in the article are the participants of the “Physics for Kids” project fulfilled by the Scientific Foundation “Creative Thinking.” In particular, the research was to verify the way of shaping creative thinking and acting, as well as the signs of individualization of educational impacts. The research was carried out with the use of the diagnostic survey method and the technique of a categorised observation and a questionnaire. The research results show that, during the fulfilment of the project in question, children’s creative intellectual operations and actions based on making experiments are shaped. However, the adjustment and individualization of the contents and forms of working with children by the ones who carried out the “Physics for Kids” project has not always been fully implemented.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2019, 14, 4(54); 95-107
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies