Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dziedzictwo" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 27
Tytuł:
Rola UNESCO w ochronie dziedzictwa kulturowego w konfliktach zbrojnych
Autorzy:
Wiktor-Mach, Dobrosława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420941.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
konflikty zbrojne
UNESCO
globalne dobra publiczne
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaką rolę odgrywa Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) w ochronie dobra globalnego, jakim jest dziedzictwo światowe, w sytuacjach konfliktów zbrojnych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Główny problem dotyczy możliwości i zakresu współpracy międzynarodowej w ochronie dziedzictwa kulturowego. Przeanalizowano ewolucję podejścia i działalności UNESCO w zakresie ochrony kultury w kontekście wojen i konfliktów od czasu powstania organizacji do 2015 r. oraz uwarunkowania tej zmiany. W odpowiedzi na pytania badawcze przeprowadzona została krytyczna analiza treści dokumentów UNESCO oraz literatury przedmiotu. PROCES WYWODU: Artykuł złożony jest z czterech części. Na początku dokonano analizy dziedzictwa kulturowego z perspektywy koncepcji globalnych dóbr publicznych. Następnie opisana jest historia działań UNESCO i ewolucja podejścia do ochrony kultury w razie konfliktów. Trzecia część przedstawia wyzwania dla ochrony dziedzictwa w XXI w. W części czwartej omówiona jest strategia UNESCO z 2015 r. będąca próbą wzmocnienia działań w zakresie ochrony kultury. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W obliczu nowych wyzwań dla ochrony dziedzictwa jako dobra globalnego, takich jak rosnąca liczba zagrożonych obiektów światowego dziedzictwa, udział aktorów niepaństwowych w konfliktach zbrojnych czy specyfika współczesnych konfliktów, system stworzony przez UNESCO wymaga reform. Chociaż UNESCO nie ma możliwości zapewnienia pełnej ochrony dziedzictwu kulturowemu, jednak na różne sposoby dąży do wzmocnienia współpracy międzynarodowej i włączenia do swoich działań odpowiednich interesariuszy. Dziedzictwo jest coraz częściej przedstawiane jako narzędzie budowy pokoju, wzmacniania rozwoju zrównoważonego czy zwalczania propagandy grup terrorystycznych. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Skuteczność działań UNESCO w sytuacji konfliktów zbrojnych jest ograniczona. Nie może zapobiec grabieży dóbr kultury ani uchronić różnorodność kulturową na terenach objętych walkami. Jednocześnie obecne konflikty uświadamiają państwom konieczność współpracy międzynarodowej w tym zakresie, co wzmacnia mandat UNESCO jako lidera w ochronie dziedzictwa światowego.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2017, 8, 24; 29-51
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od „tradycji” do „niematerialnego dziedzictwa”. Przykład szopkarstwa krakowskiego
From Tradition to Intangible Heritage. Krakow’s Nativity Scene Craft
Autorzy:
Soćko-Mucha, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37493347.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dziedzictwo-w-tworzeniu
szopkarstwo krakowskie
niematerialne dziedzictwo kulturowe
UNESCO
heritage-in-creation
heritagization
Kraków nativity-scene craft
intangible cultural heritage
Opis:
Artykuł prezentuje trzy główne etapy historii szopkarstwa krakowskiego. Pierwszy – to etap sprzed instytucjonalizacji, obejmujący najstarsze dzieje szopki krakowskiej. Drugi – to etap instytucjonalizacji, zapoczątkowany zorganizowaniem w 1937 r. pierwszego konkursu na najpiękniejsze szopki krakowskie. Trzeci – to etap UNESCOizacji, zainicjowany wpisaniem szopkarstwa krakowskiego na listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości UNESCO w 2018 r.
The article presents three main stages in the history of the Krakow nativityscene (szopka). First, the stage prior to institutionalization, covering the oldest history of nativity-scene making; second, the stage of institutionalization, initiated by the organization of the first competition for the most beautiful nativity scene in Krakow in 1937; and third, the UNESCO-ization of the nativityscene craft, inaugurated by the inclusion of the Krakow nativity scene (szopka) tradition on UNESCO’s Representative List of the Intangible Cultural Heritage of Humanity in 2018.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 43-58
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elementy dziedzictwa niematerialnego na ubraniach i gadżetach – pomysłowa forma promocji czy zagrożenie?
Intangible heritage elements on clothes and gadgets – an ingenious form of promotion or a threat?
Autorzy:
Orzeł, Zuzanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597193.pdf
Data publikacji:
2018-03-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Etnodizajn
niematerialne dziedzictwo kulturowe‑promocja‑ochrona
gwara śląska
śląskie dziedzictwo kulturowe
Ethno‑design
intangible cultural heritage‑promotion‑protection
Silesian dialect
silesian cultural heritage
Opis:
Tekst dotyczy zagadnienia coraz częstszego wykorzystywania re gionalnych elementów dziedzictwa niematerialnego w przemyśle. W ostatnich latach można zaobserwować rozwój firm, które swoje produkty ozdabiają motywami ludowymi czy opierają się na słowach i zwrotach zaczerpniętych z gwar. Równocześnie motywy te pojawia ją się nie tylko na odzieży. Autorka rozważa, czy tego rodzaju wyko rzystywanie niematerialnego dziedzictwa kulturowego może zostać uznane za promocję lokalnego dziedzictwa czy też jest dla niego za grożeniem. Podstawą analizy są etno‑produkty dostępne na Górnym Śląsku, odnoszące się do śląskiego dziedzictwa i etosu. Przyglądając się markom, które oficjalnie deklarują chęć promocji śląskiej kultury i tradycji, autorka próbuje rozstrzygnąć, czy etnodizajn jest bezpiecz ny dla dziedzictwa kulturowego.
The text concerns the rising use of intangible regional heritage ele ments by industry. In recent years, the development of companies that decorate their products with folk motifs or rely on words and phrases taken from regional dialects could have been seen. At the same time, these motifs appear not only on clothing. The author considers wheth er this kind of use of intangible cultural heritage can be recognized as promotion of the local heritage or is a threat to it. The basis for the analysis are “ethnoproducts” available in Upper Silesia, referring to the Silesian heritage and ethos. Focusing on brands that officially de clare their willingness to promote Silesian culture and tradition, the author tries to determine whether ethno‑design is safe for the culture.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2018, 20, 1; 39-62
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parish and Family in the Cultural Heritage of the Polish Emigrants to Texas in the Second Wave (1867)
Parafia i rodzina w dziedzictwie kulturowym polskich emigrantów do Teksasu w drugiej fali (1867)
Autorzy:
Bujak, Małgorzata
Liszka, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37274093.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
parafia
rodzina
dziedzictwo kulturowe
Polonia
Teksas
parish
family
cultural heritage
Texas
Opis:
The article focuses primarily on the institutions of the parish and family in relation to the cultural heritage of Polish Texans of the second wave since 1867. Reaching back to the beginnings of Polish emigration to the United States, which is associated with the settlement of Panna Maria in Texas by emigrants from Opole Silesia, the article presents the second wave of emigration from Galicia and Greater Poland. The analysis was based on the archival materials of the Polish Genealogical Society of Texas (PGST), which cover the periods from 1984 to 2021. The research material was collected from 124 PGST volumes (4,358 pages). The document proves that both the parish and the family were the basic units in the lives of Polish emigrants, around whom everyday family, social and religious life revolved.
Artykuł skupia się przede wszystkim na instytucji parafii i rodziny w odniesieniu do dziedzictwa kulturowego polskich Teksańczyków drugiej fali trwającej od 1867 r. Sięgając do początków polskiego wychodźtwa do Stanów Zjednoczonych, które wiązało się z założeniem osady Panna Maria w Teksasie przez emigrantów ze Śląska Opolskiego, artykuł przedstawia drugą falę emigracji głównie z Galicji i Wielkopolski. Analiza oparta została na materiałach archiwalnych Polskiego Towarzystwo Genealogicznego w Teksasie (Polish Genealogical Society of Texas – PGST), które to wydawało periodyki od 1984 do 2021 r. Materiał badawczy zebrano z 124 woluminów PGST (4358 stron). Dowiedziono w artykule, że zarówno parafia, jak też rodzina były podstawowym jednostkami w życiu polskich emigrantów, wokół których toczyło się życie codziennie, rodzinne, społeczne i religijne.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 42, 3; 383-394
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rdzenni mieszkańcy Ameryki Północnej na drodze do odzyskania praw do reprezentacji i zarządzania własnym dziedzictwem kulturowym
North American Indigenous Peoples on the Road to Reclaiming Their Rights to Representation and Rights to Manage Their Cultural Heritage
Autorzy:
Wiącek, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37487372.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Indianie
Seneca
reprezentacja
muzeum
dziedzictwo kulturowe
Indians
representation
museum
cultural heritage
Opis:
Artykuł ten ma na celu przedstawienie głównych problemów związanych z reprezentacją Indian Ameryki Północnej oraz zarządzaniem ich dziedzictwem kulturowym. Szczególna uwaga zostanie poświęcona Ganondagan State Historic Site prowadzonemu przez społeczność narodu Seneca. W analizie ekspozycji została zastosowana krytyczna metodologia badań nad wizualnością.
This article aims to present the main problems related to the representation of North American Indians and the management of their cultural heritage. Particular attention will be given to the Ganondagan State Historic Site run by the Seneca community. The critical methodology of research on visuality was used in the analysis of the exhibition.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 41, 2/2; 243-274
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mundur górniczy – strój czy przebranie? Dziedzictwo kulturowe a polityka
Miner Uniform – Clothing or Costume? Cultural Heritage and Politics
Autorzy:
Piecha-van Schagen, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37241055.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
mundur
górnicy
tożsamość
tekst kultury
dziedzictwo
uniform
miners
identity
cultural text
heritage
Opis:
Tekst omawia funkcjonowanie munduru górniczego od XVII do XXI w. wśród górników górnośląskich. Analizuje jego rolę jako tekstu i narzędzia kultury w ujęciu semiotycznym oraz jako elementu dziedzictwa kulturowego. Mundur górniczy został stworzony jako kostium na początku XVIII w., jednak w ciągu półwiecza stał się strojem korporacyjnym. Był narzędziem rządzących pozwalającym im na kontrolowanie i deindywidualizację górników jako grupy społecznej. Do lat 90. XX w. eksponował polityczne konotacje tego elementu dziedzictwa. Z chwilą liberalizacji gospodarki mundur został wyłączony z Autoryzowanego Dyskursu Dziedzictwa, co przełożyło się na utratę prestiżu. Zakładanie go stało się indywidualnym aktem ujawnienia górniczej tożsamości.
The article discusses the function of the uniform from the 17th to the 21st century among Upper Silesian coal miners. It analyzes its role as a text of culture and a tool according to the semiotic approach, and in addition as an element of cultural heritage. The miner uniform was created as a costume in the early 18th century, but it became a corporate garment within half a century. It was a tool for those in power to control and de-individualize miners as a social group. Until the 1990s, it exposed the political connotations of this heritage item. With the liberalization of the economy, the uniform was excluded from the Authorized Heritage Discourse, which translated into a loss of prestige. Wearing it became an act of the individual to reveal their miner’s identity.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 271-286
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pustka w sercu miasta dziedzictwa. Wpływ przekształceń funkcjonalnych centrum Krakowa po 1989 roku na życie społeczne miasta
The Void in the Heart of the Heritage City. The Impact of Functional Transformations in Krakow’s City Center after 1989 on the City’s Social Life
Autorzy:
Wiśniewski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37521915.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Kraków
dziedzictwo
disneylandyzacja
turystyka
zarządzanie dziedzictwem
Krakow
heritage
Disneyfication
tourism
heritage management
Opis:
W ostatnich trzech dekadach Kraków był świadkiem gwałtownego rozwoju usług turystycznych. Szybki wzrost liczby osób odwiedzających miasto szedł w parze z równie szybkim wzrostem liczby hoteli, lokali najmu krótkoterminowego oraz lokali gastronomicznych. Turystyczne funkcje Krakowa wzmacniał rozwój sektora kultury w duchu parków rozrywki. Wymienione zjawiska doprowadziły do wielu strukturalnych zmian w przestrzeni historycznego centrum miasta. Jedna z nich to drastyczny spadek liczby mieszkańców. Celem artykułu jest analiza kolejnych zmian, które doprowadziły do takiego stanu.
The city of Krakow has witnessed a rapid development of tourist services within the last three decades. The rapid increase in the number of individuals visiting the city, particularly its historic core, paralleled the growth observed in the number of hotels, short-term rental accommodations, and restaurants. Moreover, the tourist facilities of Krakow were reinforced by the expansion of the cultural sector organized in the model of amusement parks. The above-mentioned phenomena led to many functional and structural changes in the historic city center. One of them has been a significant decrease in the population size and the emergence of tourist-oriented monofunctional accommodation and dining services. The article aims to present the history of the development of the processes of “Disneyfication” and overtoursim of Krakow city center as well as to analyze the effects of the subsequent changes that led to these critical conditions.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 251-276
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kimono w kulturze Japonii – od ubioru po symbol „japońskości”
The Kimono in Japanese Culture – from Dress to the Symbol of “Japaneseness”
Autorzy:
Kamińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37234509.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kimono
dziedzictwo kulturowe
„japońskość”
tożsamość kulturowa
rzemiosło artystyczne
cultural heritage
“Japaneseness”
cultural identity
kōgei
Opis:
Kimono to jedna z najbardziej rozpoznawalnych form komunikujących jednoznacznie przynależność do japońskiego kręgu kulturowego. Nazywane jest strojem tradycyjnym, ubiorem narodowym, a także symbolem „japońskości”. Badania przeprowadzone w Kioto oraz Tokio wykazały, iż jest ono bez wątpienia zwierciadłem kultury, w której powstało. Dotyczy to nie tylko samej formy i ornamentu, będących zbiorem zakodowanych znaczeń symbolicznych, lecz również sposobu, w jaki kimono powstaje, jak jest noszone, związanych z tym zachowań kulturowych, a także roli społecznej, jaką odgrywa. Szczególnie trudnym okresem dla kimona był okres Meiji (1868–1912). Poprzez podział ubioru na „japoński” wafuku oraz „zachodni” yōfuku kimono stało się narzędziem do podkreślania różnicy między tym, co zachodnie, i tym, co japońskie. W ten sposób przerodziło się w instrument wykorzystywany do wzmocnienia tożsamości narodowej, przywoływany w dyskusjach o unikatowości kultury japońskiej. Oprócz wyżej wymienionych aspektów musimy pamiętać przede wszystkim o tym, iż kimono to dzieło sztuki „do noszenia”, reprezentujące tradycyjne rzemiosło artystyczne kōgei. Stanowi ono ważne dziedzictwo kulturowe zarówno jako część życia codziennego, artefakt w przestrzeni muzealnej, jak i źródło inspiracji dla japońskich i zachodnich artystów. Celem artykułu jest ukazanie kimona jako integralnej części kultury japońskiej z jednoczesnym uwzględnieniem jego wartości artystycznej, próba dekodowania znaczenia tej formy ubioru jako symbolu „japońskości” i refleksja nad obecnością „przeszłości” w „teraźniejszości”.
The kimono stands out as one of the most recognizable forms that clearly communicates Japanese cultural affiliation. It is called a traditional costume, a national costume, and a symbol of “Japaneseness”. My research in Kyoto and Tokyo has shown that the kimono clearly serves as a mirror of the culture from which it originates. This includes its form and decoration, craftsmanship in its making, how it is worn, the cultural norms associated with it, and the social role it fulfills. Selected aspects are discussed using the example of women’s kimonos, taking into account the historical perspective. It provides valuable insights into cultural patterns and social interactions characteristic of Japanese culture. The article highlights the fact that the kimono is a work of art “to be worn”, representing traditional Japanese craftsmanship of kōgei. It is an important cultural heritage, an object of daily life, a cherished artifact in museum exhibitions, and a source of inspiration for Japanese and Western artists. However, we must remember that during the Meiji period (1868–1912) it became a tool for reinforcing national identity, invoked in discussions about the uniqueness of Japanese culture. The aim of this article is to emphasize the kimono as an integral part of Japanese culture, taking into account its artistic significance, the meaning of this form of dress as a symbol of “Japaneseness”, and a reflection on the interplay between the present and the past.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 407-428
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona i promocja dziedzictwa kulturowego na przykładzie pieców chlebowych (piekarnioków)
The Protection and Promotion of Cultural Heritage Using the Example of Wood-fired Bread Ovens (piekarnioki)
Autorzy:
Świtała-Trybek, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37490252.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
Górny Śląsk
piec chlebowy
Ruda Śląska
promocja
cultural heritage
Upper Silesia
bread
promotion
Opis:
Piece chlebowe, wolno stojące, od XIX w. stanowiły charakterystyczny element zabudowy osiedli i kolonii robotniczych na Górnym Śląsku powstałych w związku z intensywnym rozwojem przemysłu. Piece te nazywane piekarniokami, piekarokami służyły przede wszystkim mieszkańcom do wypieku chleba i kołaczy drożdżowych. W okresie powojennym (od lat 50.) w związku z przemianami cywilizacyjnymi – pozbawione opieki i ochrony – zaczęły znikać ze śląskiego krajobrazu. Współcześnie tego typu przykładów architektury dziedzictwa poprzemysłowego pozostało niewiele. Dwa takie obiekty, pochodzące z początku XX stulecia, znajdują się w Rudzie Śląskiej. W latach dwutysięcznych przeszły gruntowną renowację. Jednemu przywrócono pierwotną funkcję, dziś jest ważnym obiektem promowania i upowszechniania śląskiego dziedzictwa materialnego i niematerialnego, atrakcją turystyczną, miejscem organizacji rozmaitych miejskich przedsięwzięć kulturalnych. Drugi obiekt został natomiast przemianowany na kapliczkę.
Since the 19th century, freestanding bread ovens were a characteristic feature of workers’ settlements and workers’ colonies in Upper Silesia created in connection with the intensive development of industry. These ovens, known as piekarnioki or piekaroki, were primarily used by the locals to bake bread and yeast kolaches. From the 1950s onwards, due to civilisational changes – deprived of care and protection – they began to disappear from the Silesian landscape. Nowadays, few examples of this type of post-industrial heritage architecture remain. Two such buildings, dating from the early 20th century, are located in Ruda Śląska. In the 2000s, they underwent a major renovation. One has been restored to its original function and is now an important site for the promotion and dissemination of Silesian tangible and intangible heritage, a tourist attraction and a venue for various municipal cultural events. The second building, however, has been converted into a chapel.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 77-94
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola i znaczenie systemu edukacji dla kształtowania tożsamości narodowej w Republice Uzbekistanu
The Role and Importance of the Education System for Forming the National Identity in the Republic of Uzbekistan
Autorzy:
Brataniec, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40499515.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
system edukacji
islam
tożsamość narodowa
dziedzictwo
Republika Uzbekistanu
education system
national identity
heritage
Republic of Uzbekistan
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie złożonych relacji między dziedzictwem historycznym Uzbekistanu, tworzeniem tożsamości narodowej po rozpadzie ZSRR i budową systemu edukacji opartego na swoistej polityce oświatowej, która sprzeniewierza się tradycji nauczania religijnego w Republice. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Ze względu na podjętą problematykę posłużyłam się metodą historyczno-porównawczą, która umożliwia określenie przemian, które dokonały się w świadomości społeczeństw na przestrzeni wieków. W przypadku Uzbekistanu jest to rola islamu i tradycyjnego muzułmańskiego wychowania w przetrwaniu narodu uzbeckiego podczas panowania radzieckiego i po odzyskaniu niepodległości oraz odbudowa dawnych więzi ze światem islamu. Sformułowano następujący problem badawczy: czy możliwe byłoby zachowanie tożsamości narodowej Uzbeków bez potrzymania praktyki nauczania islamu? PROCES WYWODU: Analiza problemu edukacji muzułmańskiej w kontekście współczesnej „uzbeckości” obejmuje przedstawienie pochodzenia narodu uzbeckiego i elementów, które składają się na tożsamość narodową, rolę i znaczenie islamu dla współczesnych Uzbeków. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Z przeprowadzonej analizy wynika, że negowanie powrotu do wartości i tradycyjnego stylu życia opartego na nauczaniu religijnym od najmłodszych lat przez władze kraju doprowadziło do poważnego konfliktu wewnętrznego przejawiającego się w nielegalnej edukacji religijnej i dążeniu społeczeństwa do rozwijania oddolnego islamu, niekontrolowa- nego przez państwo. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Uzbecki model edukacji zaprezentowany w artykule stanowi interesujący przykład kontroli nauczania religijnego przez państwo, odmienny od strategii oświatowych w arabskich państwach reprezentujących świat islamu.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of this article is to present the complex relationship between Uzbekistan’s historical heritage, the creation of a national identity after the collapse of the USSR, and the construction of the education system based on a specific educational policy that misapropriates the Republic’s tradition of religious teaching. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: Due to the issue raised, I used the historical- comparative method, which makes it possible to determine the changes that have taken place in the consciousness of societies over the centuries. In the case of Uzbekistan, it is the role of Islam and traditional Muslim upbringing in the survival of the Uzbek people during Soviet rule and after regaining independence, and rebuilding old ties with the Islamic world. The following research problem was formulated: Would it be possible to preserve the national identity of the Uzbeks’ national identity without maintaining the practice of teaching Islam? THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The analysis of the problem of Muslim education in the context of contemporary “Uzbekness” includes a presentation of the origins of the Uzbek nation and the elements that constitute national identity, the role and significance of Islam for contemporary Uzbeks. RESEARCH RESULTS: The analysis shows that the negation of the return to values and the traditional living style based on religious teaching from an early age by the country’s authorities led to a serious internal conflict manifested in illegal religious education and the pursuit of the society to develop a grassroots Islam, uncontrolled by the state. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The Uzbek model of education presented in the article is an interesting example of the state control of religious teaching, different from the educational strategies in the Arab states representing the Islamic world.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 59; 135-144
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relikty, implanty, pamiątki… Co bardziej rozwija kulturę lokalną?
Relics, Implants, Memorabilia... What Develops Local Culture the Most?
Autorzy:
Jarecka, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37489367.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura lokalna
implant kulturowy
turystyka
dziedzictwo
ochrona kultury
local culture
cultural implant
tourism
heritage
cultural protection
Opis:
W tekście omówiono różne formy korzystania z tradycji w kulturze lokalnej: od reliktów po „implanty” kulturowe. Esej stanowi rekonesans w tej dziedzinie, przedstawia swoisty katalog praktyk kulturowych, głównie dotyczących implantów. Ważne jest również pytanie o odbiorców tak przygotowanej oferty. Komu służyć mają „implanty” kulturowe? Interesująca jest tu także rola stowarzyszeń i fundacji, czy też ogólnie rzecz ujmując „NGO’sów” w kształtowaniu wspomnianych zjawisk. Główne tezy są tu dwie, po pierwsze – implanty tworzone są tam, gdzie kulturze lokalnej doskwiera jakiś poważny brak. W miejsce usuniętych, wyrugowanych, zapomnianych obiektów i tradycji powstają nowe; korzysta się z tkanki historycznej w tym procesie lub też implanty są tworzone z tkanki kulturowo obcej. Zjawisko obserwowane jest także w kulturze konsumpcji. Druga teza mówi, że tym, co umożliwia sprawne tworzenie implantów, są organizacje pozarządowe, które pełnią funkcję swoistego „niwelatora” barier wykonawczych, z jakimi borykają się inne instytucje. Przykłady z różnych regionów Polski i rejestrów kultury służą jako poparcie tych tez.
The article discusses various forms of using tradition in local culture: from relics to cultural “implants.” This essay is a reconnaissance in this field, and presents a kind of catalog of cultural practices, mainly concerning implants. The question of the recipients of thus prepared offerings is also important. Who the cultural “implants” are supposed to serve? The role of associations and foundations (in general – “NGO’s”) in shaping the aforementioned phenomena is also of interest. There are two main theses. Firstly, implants are created where the local culture suffers from some serious deficiency – in place of removed, uprooted, forgotten objects and traditions, new ones are created; historical tissue is used in this process or implants are created from culturally foreign tissue. The phenomenon is also observed in the culture of consumption. The second thesis says that what enables the smooth creation of implants are NGOs, which act as a kind of “leveler” of the performance barriers faced by other institutions. Examples from different regions of Poland and cultural levels serve to support these theses.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 241-260
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miasto historyczne czy miasto dziedzictwa?
Historic City or Heritage City?
Autorzy:
Purchla, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37544408.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
miasto historyczne
dziedzictwo kulturowe
społeczeństwo obywatelskie
kapitał społeczny
historic city
cultural heritage
civil society
social capital
Opis:
Miasta historyczne to szczególny rozdział naszego dziedzictwa, gdzie przeszłość determinuje współczesny rozwój. Nie przypadkiem też miasta historyczne stanowią dziś nieomal 1/3 listy światowego dziedzictwa UNESCO. Miasto to jednak nie tylko idea i forma, ale także funkcja i proces. Miasto to przede wszystkim żywy organizm. Miarą rozwoju miast jest szybkość i złożoność zmiany, jaką przechodzą. Współczesne procesy urbanizacyjne charakteryzuje niespotykana wcześniej dynamika i skala wzrostu. Jeśli już dzisiaj 80% populacji miast to przybysze, to jedyne, co integruje mieszkańców, to miejsce, nie ludzie! Dziedzictwo to ludzie – dziedzictwo to my obywatele: jego twórcy, interpretatorzy i użytkownicy. W tym tkwi główna rola kapitału społecznego zarówno w dynamicznym procesie kreacji i reinterpretacji dziedzictwa, jak i skutecznej jego ochronie. Istotą nowej filozofii ochrony miast historycznych winno być dzisiaj harmonijne wykorzystanie dziedzictwa jako potencjału prorozwojowego. Dziś bowiem nie ulega wątpliwości, iż nie tylko istotą kultury jest rozwój, ale i kultura jest czynnikiem rozwoju.
Historic urban centers constitute a distinct category within our cultural heritage, where past legacies profoundly influence contemporary development. The prevalence of urban sites on the UNESCO World Heritage List underscores the significance attributed to these cultural loci. The urban environment embodies multifaceted dimensions, comprising not only conceptual and physical aspects but also functional and procedural elements. The urban landscape predominantly assumes the characteristics of a living organism. The velocity and intricacy of transformations impacting civic environments serve as indicators of urban development. Neoteric urbanization is distinguished by an unparalleled dynamism and magnitude of expansion, with projections indicating a substantial influx of new urban residents, estimated to reach 2 billion by 2030, according to World Bank forecasts. In contemporary times, where 80 percent of urban residents are newcomers, it is the urban environment itself, rather than the inhabitants, that serves as the primary integrating factor. Heritage is intrinsically linked to individuals – it represents us: its creators, interpreters, and users. Within this context, the pivotal importance of social capital emerges, facilitating the dynamic evolution of heritage through continual creation and reinterpretation, while also ensuring its effective safeguarding. A neoteric philosophy of historic city preservation should entail the concordant utilization of heritage preservation as developmental potential. It is widely acknowledged that culture not only fosters development but also serves as a catalyst for it.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 183-192
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heritage of the Ancient Rome as a Theme of Cultural Tourism in the Authors’ Route in the Rhineland
Dziedzictwo starożytnego Rzymu jako motyw turystyki kulturowej w autorskim szlaku w Nadrenii
Autorzy:
Ziółkowska-Weiss, Kamila
Szubert, Mariusz
Bożek, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057298.pdf
Data publikacji:
2022-06-12
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
starożytny Rzym
dziedzictwo
szlak autorski
Nadrenia
turystyka kulturowa
Ancient Rome
Heritage
Author’s route
Rhineland
cultural tourism
Opis:
This article pertains to the heritage of the ancient Rome in the Western European cities as a theme of cultural tourism. The main objective is to describe this heritage and to present it as a tourist value of particularly high historical and cultural worth. The main goal is to develop the authors’ concept of a cultural heritage route named the Rhineland Route of the Roman Civilization that includes 11 cities where 30 selected monuments of legacy of the ancient Roman civilization have been depicted. A cartographic method, namely the signature one, has been applied in the article. It was used to mark, among other locations, towns with Roman roots on a map of the Rhineland, showing a proposed route through the ancient Roman monuments. The heritage of the ancient Rome can serve to raise historical and cultural awareness at many levels – from local and regional to international ones. This historical legacy has a real impact on the tourist attractiveness in all the characterised cities, being well-adapted and attractively developed for tourist use.
Artykuł dotyczy dziedzictwa starożytnego Rzymu w miastach zachodnioeuropejskich jako motywu turystyki kulturowej. Celem pracy jest charakterystyka tegoż dziedzictwa i ukazanie go jako waloru turystycznego o szczególnie dużej wartości historyczno-kulturowej. Głównym zadaniem jest opracowanie koncepcji autorskiego szlaku dziedzictwa kulturowego „Nadreński Szlak Cywilizacji Rzymskiej”, który na trasie uwzględnia 11 miast, a w nich 30 wybranych zabytków spuścizny cywilizacji starożytnego Rzymu. W artykule zastosowano jedną z metod kartograficznych, sygnaturową. Posłużyła ona m.in. do zaznaczania na mapie miast o rzymskich korzeniach w Nadrenii, jednocześnie pokazując proponowaną trasę przez starożytne rzymskie zabytki. Dziedzictwo starożytnego Rzymu może służyć podnoszeniu świadomości historycznej i kulturowej na wielu poziomach – od lokalnych i regionalnych po międzynarodowe. Dziedzictwo to w scharakteryzowanych w artykule miastach ma realny wpływ na ich atrakcyjność turystyczną, a także jest dobrze przystosowane i atrakcyjnie zagospodarowane do użytku turystycznego.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2022, 37, 2; 111-130
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monitoring dziedzictwa kulturowego. Analiza współczesnych praktyk w zakresie gromadzenia danych
Monitoring Cultural Heritage. An Analysis of Contemporary Practices for Data Collection
Autorzy:
Góral, Anna
Kopeć, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37489646.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
wskaźniki
wpływ
rozwój społeczno-gospodarczy
zarządzanie
cultural heritage
indicators
impact
social and economic development
management
Opis:
Monitorowanie wpływu dziedzictwa kulturowego na rozwój społeczno-gospodarczy staje się koniecznością uzasadniającą m.in. zachowanie dziedzictwa we współczesnych społeczeństwach. Dostarcza ono argumentów pokazujących znaczenie dziedzictwa kulturowego dla wzmacniania zrównoważonego funkcjonowania otoczenia społeczno-gospodarczego. Ostatnie lata XX w. pokazały duże zainteresowanie tematyką wskaźników odnoszących się do pomiaru sektora kultury – zarówno na arenie międzynarodowej (UNESCO Framework for Cultural Statistics), jak i europejskiej (np. European Network for Cultural Statistics) czy krajowej. Ważne badania podejmowano ponadto w skali lokalnej czy regionalnej, dążąc do uchwycenia wartości dziedzictwa kulturowego (np. badanie Cultural Heritage Counts for Europe realizowane w latach 2013−2015). Celem artykułu jest zidentyfikowanie oraz scharakteryzowanie praktykowanych obecnie podejść do monitorowania wpływu dziedzictwa kulturowego na rozwój społeczno-gospodarczy. Na podstawie analizy desk research oraz studium przypadku przyjrzano się modelowym rozwiązaniom w zakresie gromadzenia danych statystycznych na temat dziedzictwa kulturowego w Australii, Islandii, Niemczech, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii oraz Wielkiej Brytanii. W toku analizy wyodrębniono cztery podejścia do gromadzenia danych na temat dziedzictwa kulturowego i jego wpływu na rozwój społeczno-gospodarczy, których omówienie stanowi oś tematyczną tekstu.
Monitoring the impact of cultural heritage on socio-economic development is becoming a necessity, including justifying the preservation of heritage in contemporary societies. It provides arguments showing the importance of cultural heritage for strengthening the sustainable functioning of the socioeconomic environment. The last decades of the 20th century involved great interest in the topic of indicators relating to the measurement of the cultural sector – on the international arena (UNESCO Framework for Cultural Statistics), on the European arena (eg European Network for Cultural Statistics) and the national one. Important research was also undertaken on local or regional scales, striving to capture the value of cultural heritage (e.g., the Cultural Heritage Counts for Europe study carried out in 2013–2015). The aim of the article is to identify and characterize the currently practiced approaches to monitoring the impact of cultural heritage on socio-economic development. Based on the desk research analysis and case study method, model solutions for collecting statistical data on cultural heritage in Australia, Iceland, Germany, the United States, Switzerland and the United Kingdom were examined. As a result, four approaches to collecting data on cultural heritage and its impact on socio-economic development were distinguished.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 40, 1; 109-124
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Organizacje pozarządowe na rzecz budowania rezyliencji miejskich przestrzeni dziedzictwa
NGO Activities for the Resilience of Urban Heritage Spaces
Autorzy:
Hołuj, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37535038.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
rezyliencja
dziedzictwo kulturowe
organizacje pozarządowe
przestrzeń miejska
miasto historyczne
resilience
cultural heritage
NGOs
urban space
historic city
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki analizy działań organizacji pożytku publicznego w zakresie aktywności budujących rezyliencję przestrzeni dziedzictwa w polskich miastach w latach 2019–2021. Zidentyfikowano rodzaje tych działań, ustalając, że OPP w szczególności podejmują działania strażnicze, prewencyjne, reaktywne, wspierając potencjał adaptacyjny obiektów i przestrzeni dziedzictwa do współczesnych potrzeb i przywracając pamięć miejsc. Wyraźnie rysuje się korelacja pomiędzy kierunkami działania OPP a brakami kompetencyjnymi, kadrowymi czy organizacyjnymi publicznych instytucji formalnie odpowiedzialnych za ochronę dziedzictwa i zrównoważone włączanie go w rozwój społeczno-gospodarczy.
The paper presents the outcomes of an analysis concerning the activities of Non-Governmental Organizations (NGOs) in the realm of enhancing resilience within heritage spaces in Polish cities during the years 2019-2021. Various types of such endeavors are identified, revealing that NGOs, in particular, engage in supervision, preventative and responsive actions. These efforts serve to bolster the potential for adapting heritage sites and spaces to contemporary requirements while also restoring the memory of these locations. A distinct correlation is observed between the focus areas of NGOs’ initiatives and the competencies, personnel, or organizational shortcomings within public institutions formally tasked with heritage preservation and its sustainable integration into socio-economic development.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2024, 44, 1; 295-312
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 27

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies