Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "sztuki wizualne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Narratives - stories of stones and humans
Narracje. Historie kamieni i ludzi
Autorzy:
Szyjkowska-Piotrowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366162.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
narrative
metamorphosis
sense-making
sequence
visual arts
narracja
metamorfoza
tworzenie sensu
sekwencja
sztuki wizualne
Opis:
When considering the notion of narrative in the visual arts, a rather important problem is encountered: how can an isolated whole like a canvas, an installation or a sculpture be analyzed in terms of narrative and, hence, in terms of a sequence? The article aims to show that the problem of a sequence versus an isolated item in the visual arts can be solved through the mode of implicit anticipation of the future and implicit recognition of the past. That is to say, although it is difficult to consider a sequence structure concerning an isolated item like a canvas or an installation, it is possible to think of it as embedded in a more abstract sequence, wherein the work of art is a ‘moment’ between the past and the future implicitly present in it. I would also like to argue that the most important part of narrative is not so much the technical aspect of its sequence-bound structure, but rather that which is implicit to the definition of narrative: that, above all, narrative is a symptom of a compulsion to make sense of the world.
W przypadku sztuk wizualnych kwestia narracyjności napotyka istotny problem: jak można analizować wyodrębnioną całość, taką jak chociażby płótno, instalacja czy rzeźba, w kategoriach sekwencji? Chciałabym pokazać, że problem sekwencji wobec wyizolowanego przedmiotu w sztukach wizualnych można rozwiązać poprzez przewidywanie przyszłości i rozpoznanie przeszłości. Oznacza to, że chociaż trudno jest rozważać strukturę sekwencji dotyczącą pojedynczego przedmiotu, takiego jak płótno lub instalacja, można o nim myśleć jako o bardziej abstrakcyjnej sekwencji, w której dzieło sztuki jest ‘chwilą’ pomiędzy przeszłością i przyszłością implicite w nim obecnymi. Chciałabym również argumentować, że najważniejszą częścią tego, co jest narracją, nie tyle stanowi techniczny aspekt jej struktury związanej z sekwencją, ale raczej ten, który nie jest obecny w definicji narracji: przede wszystkim narracja ukazuje kompulsywną potrzebę tworzenia sensu świata.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 27-37
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-gardists and primitivism
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593849.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Avant-garde
visual arts
primitivism
Black Africa
artistic affinities
Awangarda
sztuki wizualne
prymitywizm
Czarna Afryka
powinowactwa artystyczne
Opis:
Today, the relations between modern art with primitive art are almost legendary. Contemporary appreciation of non-European artists’ contribution to the development of modern art was reflected, for instance, in the ground-breaking exhibition held in 1984 at the New York Museum of Modern Art (MoMA), titled Primitivism in 20th-century Art: Affinity of the Tribal and the Modern, curated by the influential art critic and director of this institution, William S. Rubin. Even before that, however, reflections on the phenomenon of primitivism had been based on the combined exhibitions of tribal art and modern art, such as a display of Picasso's works combined with African sculptures, organized in Berlin and in Dresden in1913, as well as the presentation of African art at Alfred Stieglitz’s 291 Gallery in New York. Deeper and broader reflection on the importance of the contribution of tribal cultures (including, of course, African culture) to modern art appeared in 1938 in Robert Goldwater's book entitled Primitivism in Modern Art. The avant-gardists’ expectations concerning so-called primitive art varied. Most often, they sought formal inspirations (Cubist painters, modern sculptors Constantin Brancusi, Pablo Gargallo, Alberto Giacometti, Jacques Lipchitz). However, some artists have looked to it for new representations and symbols as well as a source of human creativity. The article concludes with the words of Georges Salles that the art of black Africa has renewed European artistic scene.
Związki sztuki nowoczesnej z prymitywną są już dziś nieomal legendarne. O tym, że obecnie ich wkład w formowanie sztuki nowoczesnej został w pełni doceniony świadczy chociażby przełomowa wystawa w nowojorskim Museum of Modern Art’s (MoMA) z 1984 r. zatytułowana Primitivism’ in 20th-century Art: Affinity of the Tribal and Modern, której kuratorem był wpływowy krytyk sztuki i zarazem dyrektor tejże placówki William S. Rubin. Zasadniczą podstawę do refleksji na temat zjawiska prymitywizmu stanowiły wspólne ekspozycje sztuki plemiennej i sztuki nowoczesnej, podobnie jak widoczne w twórczości awangardowych artystów inspiracje sztuką plemienną (n.p. prezentacja dzieł Picassa zestawionych z afrykańskimi rzeźbami, zorganizowana w Neue Galerie w Berlinie w grudniu 1913 r. i w Dreźnie czy prezentacja sztuki afrykańskiej w nowojorskiej Galerii 291 Alfreda Stieglietza, zorganizowana z inicjatywy Mariusa de Zayasa w 1914 r. pod wymownym tytułem – Statuary in Wood by African Savages: the Root of Modern Art. Poszerzona i pogłębiona refleksja nad doniosłością wkładu kultur plemiennych (w tym oczywiście afrykańskich) w sztukę nowoczesną pojawiła się w 1938 r. w książce Roberta Goldwatera Primitvism in Modern Art. Oczekiwania awangardystów względem tak zwanej sztuki prymitywnej były niejednorodne. Najczęściej uwzględniano inspiracje formalne (malarze kubiści, rzeźbiarze: C. Brancusi, P. Gargallo, A. Giacometti, J. Lipchitza). Twórcy z niemieckiej grupy Die Brücke, poszukiwali nowych wyobrażeń i symboli a zarazem źródła twórczości ludzkiej. Zainteresowanie tym ostatnim zagadnieniem związane było z badaniami nad psychiką człowieka prowadzonymi przez Zygmunta Freuda w końcu XIX w. Inspiracją dla ekspresjonistów była także nagość, której prezentacja nawiązywała do życia w warunkach społeczności plemiennych. Warto dodać, iż sami artyści niejednokrotnie – np. Picasso – zaprzeczali wpływom sztuki z Afryki na ich dzieła. Konkluzją artykułu jest myśl G. Sallesa, iż sztuka z Czarnej Afryki odnowiła tę z Europy.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 153-169
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rykoszety upodmiotowienia w autobiograficznych opowieściach uznanych artystów wizualnych
The ricochets of subjectivation in the life stories of renowned visual artists
Autorzy:
Szenajch, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2025933.pdf
Data publikacji:
2021-10-26
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
artists
contemporary art
visual arts
subjectivation
field theory
discourse theory
trajectory
biographical studies
sociography
artyści
sztuka współczesna
sztuki wizualne
upodmiotowienie
teoria pola
teoria dyskursu
trajektoria
badania biograficzne
socjografia
Opis:
Tekst prezentuje jedną z propozycji teoretycznych ugruntowanych w materiale z nieanonimowych autobiograficznych wywiadów narracyjnych z uznanymi polskimi artystami sztuk wizualnych. Przedstawiona koncepcja rykoszetów upodmiotowienia nazywa szczególną strukturę procesową odnalezioną w wywiadach i krytycznie rozwija popularną metaforę trajektorii. Charakteryzuje proces wypracowywania przez artystów osobnego projektu życiowo-twórczego na tle twórczości mistrzów, działań współczesnych konkurentów, dawnych nurtów dyskursu sztuki nowoczesnej, jak i aktualnej struktury pozycji w lokalnym polu sztuki. W tekście zostały bliżej omówione fragmenty wywiadu z polską rzeźbiarką, performerką oraz autorką instalacji i filmów wideo Katarzyną Kozyrą, które najsilniej zainspirowały opisywaną koncepcję. Forma literacka głównej części tekstu jest próbą szukania sposobu na uprawianie socjografii – snucie opowieści przedstawiającej, idiograficznej, ale będącej zarazem efektem pracy analitycznej i teoretycznej.
The paper presents a theoretical proposal grounded in the material of non-anonymous autobiographical narrative interviews with renowned Polish visual artists. The concept of ricochets of subjectivation names a particular process structure found in the interviews. It also critically modifies the metaphor of trajectory, popular in sociology. The concept characterises the process of developing an idiosyncratic life and creative project of the artist, against the backdrop of the former achievements of the modern art discourse, including works of the masters, as well as the structure of the positions in the local art field and the work of contemporary competitors. The paper discusses in more detail fragments of an interview with the Polish sculptor, video artist and performer Katarzyna Kozyra, which most significantly inspired the concept described. The literary form of the main part of the text seeks to search for new ways of doing sociography. That is, weaving a story, that is at the same time an idiographic representation, and a result of analytical and theoretical work.
Źródło:
Przegląd Socjologiczny; 2021, 70, 3; 67-96
0033-2356
Pojawia się w:
Przegląd Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
From sign to word in contemporary Polish “HTML literature”. Post-avant-garde heirs of modernist typography
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Wendorff, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593985.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Great Avant-garde movement
“HTML literature”
visual arts
20th and 21st century
Polish avant-garde poetry
Wielka Awangarda
"literatura HTML"
sztuki wizualne
XX i XXI wiek
polska poezja awangardowa
Opis:
Digital literature or "HTML literature" is one of the more expressive and important trends of the Polish literature of the 21st century. In order to present the main aims and objectives of HTML literature, it is essential to take under consideration the digital works characterized by the autonomisation of words, as well as the isolation of words from the linguistic and non-linguistic context and reality, so that "the word itself and for itself would have a clear meaning" – as it was claimed in the late 1960s by one of the main representatives of Polish language art and the icon of Polish concrete poetry, Stanisław Dróżdż. The authors search for the predecessors of such an approach to literary texts in the period of the Great Avant-garde – one can refer here to the pronouncements of the Polish Formists and Constructivists (the true beginning are the literary manifestoes and poems of Tytus Czyżewski from 1921, inspiring such Polish Constructivists as Henryk Berlewi, Mieczysław Szczuka, Teresa Żarnowerówna, as well as Władysław Strzemiński, the latter author deserving special attention. Contemporarily in the 21st century, the works of Piotr Kowalczyk are renowned for a similar treatment of “the isolated word”. Kowalczyk, who works under the pseudonym of Nick Name, is the author of such works as: iPhone Stories, Twitter Fiction, Tech Quotes, Transtories, as well as Short stories for geeks.
Jednym z bardziej wyrazistych trendów polskiej literatury XXI wieku jest literatura cyfrowa, czyli HTML. Chcąc oddać główny zamysł piśmiennictwa HTML należy wziąć pod uwagę dzieła odznaczające się zautonomizowaniem słowa oraz wyizolowaniem słów z kontekstu językowego i rzeczywistości pozajęzykowej tak, „żeby słowo samo w sobie i dla siebie znaczyło” - jak twierdził już od końca lat 60 XX w. przedstawiciel polskiego language art'u (czyli poezji konkretnej) Stanisław Dróżdż. Autorki upatrują protoplastów takiego traktowania wypowiedzi literackiej w okresie Wielkiej Awangardy - można odwołać się tu do wystąpień polskich formistów i konstruktywistów (początkiem są literackie manifesty i wiersze Tytusa Czyżewskiego z 1921 r., kontynuacją działania polskich konstruktywistów, takich jak Henryk Berlewi, Mieczysław Szczuka, Teresa Żarnowerówna oraz Władysław Strzemiński; na szczególną uwagę zasługuje ten ostatni artysta). Współcześnie, w XXI w., z podobnego traktowania „wyizolowanego słowa” słynie twórczość Piotra Kowalczyka (występującego pod pseudonimem Niżej podpisany, ang. Nick Name), autora iPhone Stories, Twitter Fiction, Tech Quotes, Transtories, oraz Short stories for geeks.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 273-289
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies