Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "metody biologiczne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Zawartosc wybranych metali ciezkich w organach wierzby jako wskaznik wykorzystania jej w utylizacji osadow sciekowych
Autorzy:
Michalowski, M
Golas, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799632.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
utylizacja
gospodarka odpadami
osady sciekowe
wierzba
metody biologiczne
zawartosc metali ciezkich
Opis:
Podjęto badania dotyczące możliwości wykorzystania biologicznych metod utylizacji osadów ściekowych. Użyto do tego celu wierzby z gatunku Salix viminalis L. odmian Yorr i Ulv, które cechują się szybkim przyrostem biomasy. Po mineralizacji wybranych próbek osadu ściekowego i materiału roślinnego oznaczono zawartość: Na, Mg, K, P, N, S, Ca, Cu, Zn, Cd, Pb, Cr metodą absorpcyjnej spektrofotometrii atomowej (spektrofotometr absorpcji atomowej, model Hitachi 8200 z polaryzacją Zeemanowską). W pobranych próbkach określono następujące wskaźniki: pH metodą potencjometryczną, przewodność właściwą metodą konduktometryczną, zawartość azotu ogólnego metodą Kjeldahla, zawartość siarki ogólnej metodą Buttersa-Cheneryego, zawartość fosforu metodą wanadowo-molibdenianową. Zrzezy wierzby wysadzono na poletkach doświadczalnych z osadem ściekowym z oczyszczalni w Krakowie-Płaszowie i Krakowie-Kujawach o powierzchni 50 m². Oznaczenie zawartości wybranych pierwiastków w liściach wierzb wykonano na materiale jednorocznym. Równolegle oceniono przyrost biomasy na podstawie pomiarów długości pędów i suchej masy liści. Uzyskane wyniki pozwoliły na określenie wskaźnika bioakumulacji wybranych metali ciężkich. W pierwszym roku badań zaobserwowano bardzo szybki przyrost biomasy wierzb rosnących na poletku z osadem ściekowym z oczyszczalni w Krakowie-Płaszowie, na poletku z osadem z oczyszczalni w Krakowie-Kujawach wegetacja zrzezów wierzb była sporadyczna. Uzyskane wyniki zawartości metali w liściach wierzby z gatunku Salix viminalis odmian Yorr i Ulv pozwoliły na określenie wskaźnika bioakumulacji wybranych metali ciężkich, takich jak: Cd, Zn, Pb i Cr, który kształtował się na poziomie średnim.
The study on the possibilities of using biological methods to sludge utilization was conducted. Willow species Salix viminalis L., var. Yorr and Ulv, characterized by very fast biomass increment were used. After mineralization of selected elements out of the sludge samples and plants, the contents of Na, Mg, K, P, N, S Ca, Cu, Zn, Cd, Pb, Cr were determined using the method of atomic absorption spectrophotometry (spectrophotometer of atomic absorption, model Hitachi 8200 with Zeeman polarization). The samples of sewage sludge were analysed according to standard procedures. The following indices were determined: pH by potentiometric method, specific conductivity by conductometry method, the content of total nitrogen by Kjeldahl’s method, the content of total sulphur by Butters-Chenery’s method, the phosphorus content by vanadium-mollibdenate method. The willow cuttings were grown on a sewage settlement pond of 50 m² area, from Kraków-Płaszów sewage treatment station and Kraków-Kujawy sewage treatment station. The contents of selected elements were determined in willow leaves on one-year old material. The biomass growth was estimated on the basis of measuring stem length and dry matter of leaves. Obtained results enabled to define the accumulation index for selected heavy metals and, further - the degree of sludge neutralization was estimated. In the first year a very fast biomass increasing was observed in willows grown on the plot with sludge from Kraków-Płaszów. On the plot with the sludge from Kraków-Kujawy the vegetation of willows was rudimentary. Obtained results concerning the contents of metals in willow leaves enabled to define the bioaccumulation indices for selected heavy metals such as Cd, Zn, Pb and Cr, which were on medium level.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 477; 411-419
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena przydatnosci gatunkow traw i osadow sciekowych biologicznego umacniania skarp wysypiska odpadow komunalnych
Autorzy:
Kiryluk, A
Lukowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810079.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ocena przydatnosci
wysypiska odpadow
osady sciekowe
umacnianie skarp
trawy
metody biologiczne
odpady komunalne
Opis:
W 2000 roku przy skrajnych warunkach atmosferycznych (niskie opady) przeprowadzono badania nad zadarnianiem powierzchni bocznych (skarp) wysypiska odpadów komunalnych w Hryniewiczach koło Białegostoku. Do uszlachetnienia podłoża stanowiącego jałowy grunt, zastosowano osady ściekowe w dawkach: 10, 20 i 30 t·ha⁻¹ s.m. Poletka doświadczalne zostały obsiane czterema rodzajami mieszanek sporządzonych z 10 gatunków traw i 2 roślin motylkowatych. W roku zasiewu oceniono wschody, zadarnienie i udział wysianych gatunków w zbiorowiskach roślinnych. Pomiary biometryczne wykazały, że w trudnych warunkach pogodowych uzyskano wschody w zakresie 50 - 68%. Zadarnienie powierzchni przez wysiane gatunki wynosiło 55%. Z zastosowanych gatunków najbardziej przydatnymi okazały się w pierwszym roku po wysiewie: Lolium westerwoldicum, Lolium multiflorum i Festuca rubra. Na poletkach o słabym zadarnieniu pojawiały się chwasty: Sonchus oleraceus, Echinochloa crus-galli i Chenopodium album. Na doświadczeniu nie stosowano nawodnień deszczownianych.
Under extreme weather conditions (low rainfall) in 2000 the studies were carried out on sodding scarps of municipal landfill at Hryniewicze, near Białystok. To improve the subsoil (unproductive soil) the sewage sludges were used at doses as follows: 10, 20, 30 t·ha⁻¹ DM. Four mixtures made from 10 grass species and 2 legume crops were sown on experimental plots. The emergence, sodding as well as species share in plant communities were evaluated in the sowing year. Biometric measurements indicated that under extreme weather conditions obtained emergence ranged within 50 - 68%. The sown species gave sodding of 55%. From among applied species, Lolium westerwoldicwn, Lolium multiflorum and Festuca rubra were most useful in the first year after sowing. On the plots with poor sodding the weeds appeared, such as: Sonchus oleraceus, Echinochloa crus-galli and Chenopodium album. No spray irrigation was used during experiment.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 475; 301-308
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Produkcja,sklad chemiczny oraz wartosc nawozowa kompostu produkowanego z odpadow miejskich w ciagu technologicznym "Dano"
Autorzy:
Mackowiak, Cz
Orzechowska, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803462.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
metody termiczne
utylizacja
wartosc nawozowa
sklad chemiczny
kompost
metody biologiczne
metoda Dano
kompostowanie
odpady komunalne
Opis:
Od roku 1992 pracuje w Warszawie kompostownia typu "Dano" o docelowej mocy przerobowej 580 t/dobę odpadów. Uzyskany kompost o zawartości 60% suchej masy stanowi 45-55% odpadów wprowadzanych do instalacji. W suchej masie kompostu znajduje się przeciętnie: substancja organiczna - 60%, N - 1.0%, P - 0.34%, K - 0.38%, Mg - 0.21%, Ca - 3.6% oraz Zn - 2400 ppm, Pb - 325 ppm, Cd - 6.5 ppm, Cu - 254 ppm, Cr - 52 ppm, Ni - 27 ppm, pH - 7.5. Kompost, jak wynika z dotychczas przeprowadzonych badań, chociaż bardzo jeszcze skromnych, posiada dużą wartość nawozową. Wyniki nie są jednak jednoznaczne. W jednym doświadczeniu, wprawdzie przy stosowaniu dużych i bardzo dużych dawek, kompost działał zdecydowanie ujemnie zarówno na wielkość plonu, jak i na wschody i wzrost roślin w okresie wegetacji. Przy stosowaniu większych dawek kompostu stwierdzono również wzrost zawartości metali ciężkich w roślinach i w glebie, głównie cynku, miedzi i ołowiu, a przy bardzo dużych dawkach także niklu, kadmu i chromu. Aktualnie prowadzone są badania mające na celu opracowanie zasad bezpiecznego stosowania kompostu w rolnictwie i ogrodnictwie do celów nawozowych.
The compst plant Dano type with capacity of 580 t/24 hours of waste material has been working in Warsaw since 1992. The procured compost with 60% of d.m. content constitutes 45-55% of the waste material used installation. There are the fillowing components in dry matter of compost with average amount of: organic matter - 60%, N - 1.0%, P - 0.34%, K - 0.38%, Mg - 0.21%, Ca - 3.6% oraz Zn - 2400 ppm, Pb - 325 ppm, Cd - 6.5 ppm, Cu - 254 ppm, Cr - 52 ppm, Ni - 27 ppm, pH - 7.5. As a result of up to date research, however, not sufficient enough, the compost is considered to have high fertilizing value. The results are not uniform and equivalent in meaning yet. In one experiment, by application of high and very high rates, the effect of compost was significantly negative on yield as well as on germination and growth during the growing season. Application of higher rates of compost caused an increase of heavy metals content in plants and in the soil, especially Zn, Cu, Pb but with very high doses increased of Ni, Cd and Cr was also confirmed. The aim of research actually carried on is to introduce and advise on safety application of compost for fertilizing purpose in agriculture and horticulture.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1993, 409; 21-32
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trichoderma i Beauveria w biologicznej ochronie roslin
Autorzy:
Jaworska, M
Gorczyca, A
Dluzniewska, J
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804021.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
Trichoderma
biologiczne metody ochrony roslin
ochrona roslin
Beauveria
grzyby owadobojcze
grzyby antagonistyczne
Opis:
Biologiczne metody zwalczania szkodników roślin są metodami, które okazały się wysoce skuteczne w określonych warunkach środowiskowych i znalazły zastosowanie w praktyce do zwalczania wybranych szkodników roślin uprawnych. Są to metody sprzyjające ochronie środowiska naturalnego, gdyż zastępując środki chemiczne powodują ograniczenie ich zastosowania. W grupie czynników biologicznych ograniczających rozwój patogenów roślin, ważną rolę spełniają grzyby antagonistyczne zaliczane do rodzaju Trichoderma. Są one silnymi antagonistami pasożytniczych grzybów, m.in.: Pythium, Verticillium, Gaeumannomyces, Sclerotinia, Rhizoctonia, Fusarium. Z tych powodów grzyby Trichoderma wykorzystuje się do produkcji biopreparatów. Kolejną ważną grupą mikroorganizmów wykorzystywanych w biologicznej walce z agrofagami są mikroorganizmy owadobójcze, a wśród nich grzyby owadobójcze. Grzyby owadobójcze są skuteczne szczególnie przeciwko larwom szkodników roślin uprawnych, ale też innym stadiom rozwojowym, które czasowo przebywają w glebie. Grzyby owadobójcze aplikuje się do gleby i pozostają one skuteczne w sprzyjających warunkach nawet przez 4 lata. Dobre warunki do wywołania mykoz panują w glebie, gdzie zapewniona jest wystarczająca wilgotność, wyeliminowane niekorzystne działanie promieniowania UV i temperatura jest bardziej stabilna. Pomimo występujących ograniczeń grzyby wywołujące mykozy owadów znalazły zastosowanie w praktyce rolniczej i ogrodniczej jako biopreparaty do zwalczania wybranych agrofagów.
Biological methods of plant pest control proved to be highly effective under certain habitat conditions and found practical applications to controlling selected crop plant pests. These methods are favouring natural environment protection as they replace chemicals and limit their use. Antagonistic fungi of Trichoderma genus play an important role in a group of biological factors restraining plant pathogen development. They are strong antagonists of parasitic fungi, such as Pythium, Verticillium, Gaeumannomyces, Sclerotinia, Rhizoctonia or Fusarium. For this reason Trichodermia fungi are used to production of biopreparations. Another important group of microorganisms used for biological agrophagous control consists of entomopathogenic microorganisms including entomopathogenic fungi. Entomopathogenic fungi act efficiently particularly against larvae of crop plant pests but also against other development stages temporarily present in soil. Entomopathogenic fungi are applied into soil and under favourable conditions they remain effective even for four years. Favourable conditions to causing mycoses occur in the soil, at sufficient moisture content, eliminated unfavourable UV radiation effect and more stabile temperature. Despite of some limitations fungi causing insect mycoses found practical applications in agriculture and horticulture as the biopreparations for selected agrophagous control.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 501; 181-187
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The slugs - pest of greenhouse ornamental plants
Slimaki - szkodniki roslin ozdobnych uprawianych w szklarniach
Autorzy:
Dankowska, E G
Baranowski, T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796443.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
zwalczanie szkodnikow
biologiczne metody ochrony roslin
szkodniki roslin
Lehmannia valentiana
ogrodnictwo
nicienie pasozytnicze
slimaki
Phasmarhabditis hermaphrodita
Deroceras laeve
rosliny ozdobne
Opis:
L. valentiana has a life cycle similar to D. laeve. However, the ability of this species to lay eggs is not reached by the slug earlier than after one year of age. The time span of slug emerging from one batch provides some kind of protection of this species against the possible negative conditions, similarly as it is the case with other slugs. We conclude, therefore, that the Phasmarhabditis hermaphrodita nematode has potential as a biocontrol agent against D. laeve but not against L. valentiana.
Ślimaki należą do groźnych szkodników roślin ozdobnych uprawianych w pomieszczeniach zamkniętych. Do często występujących i groźnych gatunków należą Deroceras laeve i Lehmannia valentiana. Deroceras laeve (pomrowik mały) jest ślimakiem szeroko rozprzestrzenionym, występującym m.in. na takich roślinach jak: gerbera, alstremeria, storczykach, skrzydłokwiatach. Ojczyzną Lehmannia valentiana (pomrowa walencjańskiego) jest półwysep Iberyjski, skąd został on zawleczony do Polski. W warunkach szklarniowych jest on groźnym szkodnikiem zarówno roślin doniczkowych, jak i uprawianych na kwiat cięty. Deroceras laeve jest ślimakiem o bardzo krótkim cyklu rozwojowym. Średnia długość jego życia wynosi 250 dni (minimum 65 dni, maximum 371 dni). Lehmannia valentiana ma znacznie dłuższy cykl rozwojowy, bo dochodzący aż do 715 dni. Młody ślimak osiąga zdolność rozrodczą po 400 dniach. W badaniach nad stosowaniem posożytniczego nicienia Phasmarhabditis hermaphrodita stwierdzono, że może on być potencjalnym czynnikiem w zwalczaniu Deroceras laeve, lecz jest mało skuteczny w zwalczaniu Lehmannia valentiana.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 461; 177-182
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe metody oznaczania DAPA
Autorzy:
Czauderna, M
Kowalczyk, J.
Kwiatkowska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/810113.pdf
Data publikacji:
1998
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
kwas 2,6-dwuaminopimelinowy
chromatografia cieczowa wysokosprawna
oznaczanie
metody
probki biologiczne
Opis:
Opracowano metody oznaczania kwasu 2,6-diaminopimelinowego (DAPA) przy użyciu zestawu HPLC (Waters) i kolumny z odwróconą fazą (Nova-Pak C18) poprzez elucję gradientową oraz detekcję UV przy 340 nm lub fluorescencyjną (wzbudzenie 229 nm, detekcja 470 nm). Po hydrolizie próbek DAPA przeprowadzano w pochodne przy użyciu o-ftaldialdehydu (OPA) w obecności 2-merkaptoetanolu (metoda 1) lub OPA w obecności etanotiolu (metoda 2) z ewentualnym usunięciem nadmiaru innych aminokwasów (metoda 3). Metodą 1 można rozdzielić poszczególe izomery DAPA. Na podstawie otrzymanych wyników można wnioskować, że metody 1 i 2 mogą być wystarczająco czułe i selektywne do oznaczania DAPA w bakteriach przy użyciu detekcji UV. Natomiast zastosowanie metody 3 z detekcją fluorescencyjną pozwala uzyskać zadowalające wyniki nawet przy bardzo niskich stężeniach DAPA.
The methods for 2,6-diaminopimelic acid (DAPA) determination were elaborated using HPLC (Waters) set and reversed-phase column (Nova-Pak C18) with gradient elution and UV detection at 340 nm or fluorescence detection (229 nm excitation and 470 nm detection). Samples were hydrolysed and DAPA was derivatised with o-phtaldialdehyde (OPA) in the presence of 2-mercaptoethanol (method 1) or in presence of ethanethiol (method 2) with eventual elimination of the excess of other amino acids (method 3). Using method 1 the DAPA isomers can be determined. It could be concluded that the methods 1 and 2 are satisfactory sensitive and selective for DAPA determination in bacterial material using UV detection while the determination of low DAPA concentration in digestive tract content needs the fluorescence detection.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1998, 462; 459-466
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw mieszadla ezektorowego na jakosc biologicznego srodka ochrony roslin
Autorzy:
Chojnacki, J
Jarmocik, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799501.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
biologiczne metody ochrony roslin
ochrona roslin
biopreparaty
mieszadla hydrauliczne
srodki ochrony roslin
jakosc
opryskiwacze
zbiorniki
biological plant protection
plant protection
biopreparation
plant protection product
quality
sprayer
tank
Opis:
Oceniano zmiany śmiertelności względnej nicieni Steinemema Feltiae - biologicznego środka ochrony roślin, który zmieszany z wodą był przepompowywany jako ciecz robocza wewnątrz instalacji opryskiwacza polowego. W celu oceny wpływu mieszadła hydraulicznego na jakość środka biologicznego pompowana ze zbiornika ciecz za pomocą trójsekcyjnej pompy membranowej powracała do niego dwoma niezależnymi obwodami: przez mieszadło hydrauliczne i przewód przelewowy albo wyłącznie poprzez przewód przelewowy. Badania przeprowadzono przy stałym natężaniu przepływu i ciśnieniu cieczy równym 1,5 MPa. Stwierdzono znacznie większe straty nicieni w układzie, w którym ciecz powracała do zbiornika jedynie przez przewód przelewowy.
Mean relative mortality rates of Steinemema feltiae nematodes - a biological pest control agent - caused by pumping nematodes-water mixture through the field sprayer installation was investigated. To measure the influence of hydraulic mixer on the quality of biological agent, working fluid was pumped out from the tank by a three-section membrane pump and flowed back to the tank through two independent piping systems: either the hydraulic mixer and overflow pipe, or the overflow pipe solely. The measurements were done at constant flow rate and constant 1.5 MPa pressure. Substantial increase of nematode mortality rate was observed in the system in which liquid was returned to tank through the overflow pipe only.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 508; 21-26
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alternatywne metody kontroli liczebnosci szkodnikow i patogenow
Autorzy:
Duda, M
Dubert, F
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805340.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
patogeny
biologiczne metody ochrony roslin
szkodniki roslin
moluskocydy
wrogowie naturalni
rosliny transgeniczne
repelenty
liczebnosc
antyfidanty
olejki eteryczne
feromony
olejki roslinne
monitoring
atraktanty
pathogen
biological plant protection
plant pest
molluscicide
natural enemy
transgenic plant
repellent
pest number
antifeedant
essential oil
pheromone
plant oil
attractant
Opis:
Najczęstszym źródłem mechanicznych uszkodzeń roślin jest żerowanie owadów - agrofagów, których liczebność musi być kontrolowana. Przez ponad 50 lat dominującą strategią zwalczania szkodników było stosowanie pestycydów, które jednak w wyniku długotrwałego stosowania indukują odporność agrofagów na te chemikalia. Skuteczność zintegrowanych metod zwalczania szkodnika wymaga, aby insektycydy były używane z minimalnym wpływem na środowisko i naturalnych wrogów agrofagów (ich pasożytów lub drapieżców). Podejmowane są badania nad zastąpieniem pestycydów nietoksycznymi produktami pochodzenia biologicznego, wprowadza się także zmodyfikowane genetycznie rośliny (GMO), posiadające geny odporności na szkodniki i choroby. Rośliny dysponują szeregiem mechanizmów odporności, jak lignifikacja ściany komórkowej, synteza wosków pokrywających powierzchnię liści, wytwarzanie toksyn i metabolitów wtórnych oraz uruchamianie sygnałów chemicznych emitowanych w celu wabienia naturalnych wrogów agrofagów. Manipulowanie zależnościami w układzie roślina-agrofag-drapieżca/pasożyt agrofaga może usprawnić kontrolę szkodników i zredukować ilość zużywanych pestycydów. Praca zawiera przegląd różnych biologicznych metod zwalczania szkodników.
Many kinds of pests are one of the main reason of the yield loss of crop plants. Their quantity have to be under control. Fight against pest organisms with toxic chemicals has been the prevailing pest control strategy for over 50 years. However, a prolonged application of pesticides in agriculture often induced parasite resistance to these chemicals. Efficient integrated pest control requires that any insecticide used has an effect on the environment and the natural enemies of the pest as minimum as possible. The intensive studies are undertaken towards the substitute of traditional pesticides for non-toxic biological products. Genetically modified plants with introduced genes of the resistance to pests and diseases are more and more widely used, as well as biological control with a full spectrum of organisms and natural products including pheromones and volatile compounds emitted by plants. Plants possess a range of resistance mechanisms such as a cell wall lignification, synthesis of leaf waxes, toxins and secondary metabolites, and induction of chemical signals in injured plants to attract natural enemies of agro phages. Manipulating with the relations of plant-pest-predator/parasite of agrophage may result in better pest control and the reduced amount of pesticides used.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 413-430
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies