Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kolota, E" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Wartość nawozowa żywych ściółek uprawianych współrzędnie z porem (Allium porrum L.) oraz ich następczy wpływ na plonowanie kapusty głowiastej białej (Brassica oleracea var. capitata L. f. alba DC.)
    Autorzy:
    Kolota, E.
    Winiarska, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797414.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W doświadczeniu prowadzonym w latach 2001 - 2002 badano wartość nawozową i następcze działanie koniczyny białej, seradeli siewnej i rzepaku ozimego uprawianych współrzędnie z porem na wielkość plonu kapusty głowiastej białej. Nasiona żywych ściółek wysiewano w międzyrzędzia pora odmiany Parton F₁ 3, 5 7 i 9 tygodni od daty sadzenia rozsady pora. W końcu października, po zbiorze warzywa, oceniono wielkość wytworzonej biomasy roślin okrywowych i zbadano ich wartość nawozową wyrażoną ilością składników mineralnych przyoranych do gleby z masą wsiewek. W roku 2002 oceniono plonowanie i wartość biologiczną kapusty głowiastej białej odmiany Galaxy F₁ uprawianej na stanowisku po roślinach okrywowych. Największym plonem świeżej masy spośród zastosowanych wsiewek charakteryzował się rzepak ozimy, mniejszym koniczyna biała i seradela siewna. Opóźnienie siewu żywych ściółek do 7 i 9 tygodni po posadzeniu pora spowodowało spadek plonu ich biomasy. Najwięcej składników mineralnych NPK pozostawił na polu rzepak, najmniej seradela. Kapusta głowiasta biała lepiej plonowała na poletkach po wsiewkach w porównaniu z obiektami kontrolnymi nawożonymi tylko mineralnie.
    The aim of the experiment conducted in 2001 - 2002 was to evaluate the manurial value of white clover, common serradella and winter rape applied as the living mulches in leek production and their residual effect on yielding of white head cabbage. The cover crops were sown 3, 5, 7 and 9 weeks from the date of leek transplanting. After the vegetable harvest in late October the biomass of the living mulches incorporated into the soil by ploughing was estimated. The amount of nutrients supplied into the soil with cover crops was analyzed as well. In 2002 the results of the study proved the residual effect of used species on white head cabbage yield. Winter rape produced the highest biomass, while common serradella - the lowest. The delay of sowing term to 7 and 9 weeks after leek transplanting decreased the cover crops yield. The highest amount of NPK nutrients was left in the soil by winter rape, lower - by white clover and serradella. The white head cabbage produced higher yield on plots with the cover crops as compared to the control with mineral fertilization only.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2003, 494
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw typu podloza na plonowanie oraz stan odzywienia roslin pomidora szklarniowego, uprawianego z zastosowaniem fertygacji
    Autorzy:
    Kolota, E
    Biesiada, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/800722.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin pod oslonami
    warzywnictwo
    warzywa psiankowate
    welna mineralna
    plonowanie
    wlokna kokosowe
    podloza uprawowe
    welna szklana
    uprawa bezglebowa
    piasek
    nawozenie
    odzywianie mineralne roslin
    fertygacja
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W badaniach prowadzonych w latach 1999-2000 oceniano wpływ czterech podłoży na plonowanie i stan odżywienia roślin pomidora szklarniowego z zastosowaniem fertygacji. Rozsadę pomidora odmiany Recento F₁ sadzono po dwie sztuki w maty wełny mineralnej, wełny szklanej, włókna kokosowego oraz skrzynki wypełnione 10 dm³ piasku rzecznego gruboziarnistego. Rozsadę wysadzano 15 marca, zbiory owoców przeprowadzano od 20 maja do 20 października. Najwyższy plon handlowy i owoców I wyboru zapewniała uprawa w wełnie mineralnej i włóknie kokosowym. Z uprawy w piasku uzyskano najniższy plon handlowy, I wyboru i wczesny. Typ podłoża wpływał w niewielkim stopniu na zawartość makroskładników w liściach pomidora.
    The effect of type of substrate on yielding and nutritional status of tomato plants cultivated with fertigation were estimated. Transplants of tomato cv. Recento F₁ were planted on 15 March into mats of rockwool, glass wool, coconut fibre and boxes filled with 10 dm³ of sand. Harvest was conducted since 20.05 to 20.10. During the harvest quantity and quality of yield was estimated. In index parts of leaves collected from plants three times, content of NO₃-N, P, K, Ca and Mg were analysed. The highest marketable yield was obtained from plants cultivated in rockwool and coconut fibre while the lowest in growing of tomato in sand medium. Contents of macronutrients in tomato leaves was slightly influenced by the type of substrate used.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 485; 141-146
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena przydatnosci popiolu z wegla brunatnego oraz zaweglonego piasku z Zaglebia Koninskiego jako komponentow podlozy do upraw ogrodniczych
    Autorzy:
    Biesiada, A
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805042.pdf
    Data publikacji:
    1996
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    ogrodnictwo
    komponenty podloza
    doswiadczenia wazonowe
    plonowanie
    podloza uprawowe
    zawartosc metali ciezkich
    salata maslowa
    torf wysoki
    uprawa roslin
    piasek zaweglony
    zawartosc mikroelementow
    popiol z wegla brunatnego
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W doświadczeniach wazonowych oceniano przydatność popiołu z węgla brunatnego oraz piasku zawęglonego jako komponentów podłoży w uprawie pomidora szklarniowego i sałaty masłowej. Torf wysoki oraz jego mieszankę z piaskiem zawęglonym w stosunku objętościowym 3:1 i 2:1 wzbogacono w popiół z węgla brunatnego w ilości 0, 5, 10 i 20 %. Stwierdzono, że zawartość metali ciężkich w obydwu testowanych materiałach kształtowała się na dolnym poziomie ich zawartości występujących w glebach nie zanieczyszczonych. Przydatność mieszanek przygotowanych z torfu wysokiego i piasku zawęglonego w stosunku 3:1 i 2:1 w uprawie sałaty była podobna, podczas gdy wyższe plony pomidora uzyskano na podłożach o mniejszej ilości piasku zawęglonego. Dodatek popiołu z węgla brunatnego do podłoży w ilości do 10 % wywierał dodatni wpływ na plonowanie badanych gatunków warzyw.
    In pot experiments there were estimated the suitability of brown coal ash and sand from brown coal mine as the components of mediums for greenhouse tomato and butter headed lettuce cultivation. Peat substrate and its mixtures with sand from brown coal mine in 3:1 and 2:1 ratios were enriched by using 0, 5, 10 and 20 % of brown coal ash. The results of the study proved that contents of heavy metals in estimated components were below the level found in non contaminated soils. The suitability of the mediums comprising peat and sand in 3:1 and 2:1 ratios for lettuce was similar to peat substrate alone, while the yield of tomato was higher if the mixture of these components in 3:1 ratio was used.The advantageous effect for yield of both tested vegetables had the 10 % addition of brown coal ash.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1996, 429; 47-51
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw dawki oraz sposobu nawozenia azotem i potasem na zimotrwalosc pora
    Autorzy:
    Biesiada, A
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805335.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie poglowne
    nawozenie doglebowe
    zimotrwalosc
    por
    nawozenie przedwegetacyjne
    metody nawozenia
    produkcja roslinna
    dawki nawozowe
    nawozenie dolistne
    nawozenie azotem
    nawozenie potasem
    warzywa
    Opis:
    W doświadczeniu polowym przeprowadzonym w latach 1988 - 1991 w Stacji Doświadczalnej w Piastowie oceniano wpływ dawki, sposobu oraz terminu nawożenia N i K na plonowanie i zimowanie w polu pora odmiany Wiła. Azot stosowano doglebowo przedwegetacyjnie (200 kg N/ha) lub dzielono na dawkę przedwegetacyjną i 1 - 3 dawki pogłównie (100 + 50; 100 + 2 x 50; 100 + 3 x 50 kg N/ha). W kolejnych dwóch obiektach nawożenie przedwegetacyjne w ilości 100 kg N/ha uzupełniano dokarmianiem dolistnym w ilości 25 i 50 kg N/ha w formie 4 oprysków. Na połowie poletek w doświadczeniu rośliny dodatkowo nawożono dolistnie potasem w ilości 25 kg K/ha, w postaci 2 oprysków wykonanych w pierwszej połowie września. Wyniki doświadczenia wykazały, że optymalną metodą nawożenia doglebowego azotem było zastosowanie 100 kg N/ha przedwegetacyjnie i 100 kg N/ha pogłównie. Podobnej wysokości plon pora dało nawożenie doglebowe dawką 100 kg N/ha uzupełnione dolistnie dawką 25 kg N/ha. Dolistne nawożenie roślin potasem przyczyniło się do wzrostu plonu pora zbieranego w październiku i w kwietniu po przezimowaniu. W roślinach pora zimujących w polu wzrastała zawartość azotu ogólnego i potasu, zaś poziom azotanów był nieco niższy w porównaniu do zanotowanego w okresie jesieni.
    In field experiment conducted in 1988 - 1991 at Piastów Experimental Station there was studied the effects of the rate, method and time of N and K aplication on the yield and overwintering of leek Wila cv. the nitrogen was supplied to soil an single dose (200 kg N/ha) before transplanting or in splited application with 1 - 3 topdressings (100 + 50; 100 +2 x 50; 100 + 3 x 50 kg N/ha). In two other treatments the preplant fertilization with 100 kg N/ha was followed by foliar nitrogen nutrition in the amounts of 25 and 50 kg N/ha, divided into 4 doses. On half of the experimental plots the supplemental foliar fertilization with potassium was used in total amount of 25 kg K/ha in two sprays conducted in early September. Results of the experiment showed that the most favourable method of N fetilization was the splitted application: 100 kg N/ha as a preplant dose and 100 kg N/ha as topdressing. Similar results were obtained in the treatment with 100 kg N/ha as a preplant dose and 25 kg N/ha as foliar nutrition applied in 4 sprayings. Supplementary foliar fertilization with K increased the yield of leek harvested in October and in April after overwintering. Total N and K concentrations increased in leek plants after overwintering, while the nitrates content was slightly lower in comparison to that obtained in autumn period.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 191-199
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane wskazniki wartosci odzywczej owocow pomidora szklarniowego w zaleznosci od rodzaju podloza
    Autorzy:
    Biesiada, A
    Kolota, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/797542.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin pod oslonami
    wartosc biologiczna
    warzywnictwo
    fertygacja
    podloza uprawowe
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W doświadczeniu badano wpływ czterech typów podłoży na wartość biologiczną pomidora szklarniowego uprawianego z zastosowaniem fertygacji. Rozsadę pomidora odmiany Recento F₁ sadzono 15 III w maty wełny mineralnej, wełny szklanej, włókna kokosowego oraz skrzynki wypełnione 10 dm³ piasku rzecznego gruboziarnistego. Rośliny nawadniano i nawożono jednakową ilością pożywki niezależnie od podłoża. Pomidory uprawiano w cyklu przedłużonym, zbiór owoców przeprowadzano od 20 V do 20 X. W trakcie owocowania pobierano próbki owoców z 2 ,7 i 11 grona w celu określenia w nich zawartości suchej masy, witaminy C, cukrów prostych i redukujących oraz makroskładników N-NO₃, P, K, Ca i Mg. Najniższą zawartość suchej masy, cukrów prostych i ogółem posiadały owoce z uprawy w wełnie mineralnej, zaś najwyższą, szczególnie przy zbiorze pomidorów z 7 i 11 grona odnotowano u roślin rosnących w piasku i włóknie szklanym. Nie stwierdzono wyraźnego zróżnicowania w zawartości makroskładników w częściach jadalnych pomidora rosnącego w badanych podłożach.
    The effect of substrate type on biological value of fruit of tomato produced with fertigation was estimated. Tomato cv. Recento F₁ was planted on 15 March in rock wool, glass wool, coconut fibre and sand. The same amounts of nutrient solution were applied to plants independently of the type of substrate. Fruits were harvested 20. 05. to 20. 10. During the harvest samples of fruit from 2, 7, 11 clusters were collected for evaluation of the content of dry matter, vitamin C, total and reducing sugars as well as NO₃-N, P, K, Ca and Mg. The fruits of plants cultivated on rock wool had the lowest content of dry matter, total and reducing sugars while the highest ones were those grown on sand and glass wool, especially if harvested from 7 or 11 clusters. Substrate type did not affect the concentration of macronutrients in tomato fruits.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 485; 29-36
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wrazliwosc bobu na zachwaszczenie w zaleznosci od rozstawy rzedow oraz fazy wzrostu roslin
    Autorzy:
    Kolota, E
    Adamczewska-Sowinska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/798449.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    wzrost roslin
    wrazliwosc roslin
    rozstawa rzedow
    produkcja roslinna
    fazy wzrostu
    wrazliwosc na zachwaszczenie
    terminy odchwaszczania
    plonowanie
    bob
    zachwaszczenie
    warzywa
    Opis:
    W badaniach polowych, przeprowadzonych w latach 1995 - 1996, oceniono wpływ zróżnicowanej rozstawy rzędów (30, 40 i 50 cm) na stan zachwaszczenia poletek, cechy morfologiczne roślin i plon nasion bobu w zależności od liczby przeprowadzonych zabiegów odchwaszczających i terminu pierwszego odchwaszczania. Pielenie bobu rozpoczynano po 3 tygodniach od daty siewu nasion, wykonując 1, 2, 3 lub 4 zabiegi odchwaszczające w trzytygodniowych odstępach czasu, bądź opóźniano wykonanie tego zabiegu do 6 i 9 tygodni po siewie. Zwiększenie rozstawy rzędów z 30 do 50 cm przyczyniło się do wzrostu stanu zachwaszczenia poletek, sprzyjało także zwiększeniu liczby pędów bocznych, zawiązanych strąków na roślinie i nasion w strąku, spowodowało również wyraźny, lecz nieudowodniony statystycznie wzrost plonu ogólnego i handlowego nasion. Zmniejszenie liczby zabiegów odchwaszczających z 4 do 2 oraz opóźnienie pierwszego pielenia roślin do 6 i 9 tygodni po siewie nie wywarło ujemnego wpływu na plonowanie bobu. Długotrwała natomiast obecność chwastów na poletkach przez cały okres uprawy bobu oraz przy jednorazowym odchwaszczaniu poletek, przeprowadzonym po 3 tygodniach od daty siewu przyczyniła się do spadku plonu handlowego nasion odpowiednio o 23,3 i 15,2%.
    In field experiments conducted in 1995 - 1996 there was determined the effect of inter-row spacing (30, 40 and 50 cm) on weed infestation, morfological features of plants and yield of faba bean in relation to the number of weed removal operations and term of the first weed control. The increment of inter-row spacing from 30 to 50 cm resulted in higher weed infestation but was preferable for the number of shoot branches, pods per plant and seeds per pod. No significant differences were found in total and marketable yield of pods. The reduction of weed control operations from 4 to 2 as well as a delay of first weed removal up to 6 and 9 weeks after sowing did not adversely influence the yield of faba bean. Long lasting weed infestation in control treatment and on the plots with one weed removal conducted after 3 weeks from the sowing date decreased marketable yield by 23.3 and 15.2%, respectively.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 83-92
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw liczby zabiegow odchwaszczajacych i opoznienia terminu pierwszego odchwaszczania na plonowanie fasoli szparagowej odmiany Saba
    Autorzy:
    Adamczewska-Sowinska, K
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/810335.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin
    produkcja roslinna
    pielenie
    fasola Saba
    terminy odchwaszczania
    plonowanie
    zwalczanie chwastow
    fasola szparagowa
    zachwaszczenie
    warzywa
    Opis:
    W badaniach polowych w latach 1996 - 1998 ocenie poddano stan zachwaszczenia poletek i plon fasoli szparagowej odmiany Saba przy zróżnicowanej liczbie zabiegów odchwaszczających (pielenie 1 - 4 krotne) oraz pod wpływem opóźnienia pierwszego odchwaszczania roślin w granicach 4 - 9 tygodni od daty siewu nasion. Uzyskane wyniki badań dowiodły, że optymalnym sposobem mechanicznego zwalczania chwastów w uprawie fasoli szparagowej, było przeprowadzenie 2-krotnego pielenia, przypadającego w okresie po 3 i 5 tygodniach od daty siewu nasion. Odchwaszczanie jednorazowe okazało się niewystarczające dla utrzymania fasoli w stanie wolnym od chwastów, zaś przy 3- i 4-krotnym zanotowano istotny, w granicach 19,7 - 22,5% spadek plonu ogólnego strąków wynikający z uszkodzeń części nadziemnej i systemu korzeniowego roślin. Opóźnienie pierwszego odchwaszczania roślin z 4 do 7 tygodni po siewie nie różnicowało w istotny sposób plonu ogólnego i handlowego strąków fasoli szparagowej. Wysoce szkodliwy okazał się natomiast wpływ opóźnienia tego pielenia do 8 i 9 tygodni od daty siewu, przy którym spadek plonu handlowego wynosił odpowiednio 37,2 i 46,2% w stosunku do obiektu najlepiej plonującego w doświadczeniu, w którym przeprowadzono 2-krotne odchwaszczanie poletek.
    In field study conducted in 1996 - 1998 the weed infestation and yield of snap bean Saba cv. were estimated at different number of weed control operations (1 - 4 times) and under the influence of delayed first weed removal within 4 - 9 weeks after the date of sowing. Data of the study proved that the best method of mechanical weed control in snap bean appeared to be twice removal of weeds from the plots, 3 and 5 weeks after sowing. Single removal did not provide a satisfactory weed control, while 3 and 4 operations caused significant yield decrease by 19.7 - 22.5%, due to the damage of shoot and root system of plants. Delay of the first weed control from 4 to 7 weeks after sowing did not significantly affect the total and marketable yield of snap bean pods. Weed competition throughout the period of 8 and 9 weeks after seed sowing seriously decreased the marketable yield of pods by 37.2 and 46.2%, respectively, in comparison to the best yielding treatment with twice weed removal during the growing period.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 41-49
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw zywych sciolek stosowanych w uprawie pora na plonowanie i sklad chemiczny kapusty glowiastej bialej oraz buraka cwiklowego
    Autorzy:
    Kolota, E
    Adamczewska-Sowinska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/800469.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    por
    sklad chemiczny
    rosliny nastepcze
    uprawa roslin
    buraki cwiklowe
    plonowanie
    nawozenie
    wplyw nastepczy
    kapusta glowiasta biala
    sciolka
    Opis:
    W badaniach polowych przeprowadzonych w latach 1998 - 2001 oceniano wartość nawozową życicy trwałej, koniczyny białej i wyki ozimej, wysiewanych jako żywe ściółki w międzyrzędzia pora oraz ich wpływ na plonowanie kapusty głowiastej białej i buraka ćwikłowego w kolejnych latach po przyoraniu. Uzyskane w badaniach wyniki wskazują, że najbardziej korzystny wpływ na plonowanie kapusty wywarła wyka ozima, której działanie nawozowe było zbliżone jak obornika w dawce 30 t·ha⁻¹. Nie stwierdzono istotnych różnic w plonie buraka ćwikłowego przy zastosowaniu badanych gatunków roślin okrywowych i terminów ich wysiewu na pole. Zawartość składników mineralnych w obydwu gatunkach warzyw w uprawie na przyoranych żywych ściółkach była zbliżona jak na oborniku. Uprawa po koniczynie białej spowodowała największe nagromadzenie azotanów w głowach kapusty głowiastej białej, zaś po życicy trwałej - w buraku ćwikłowym.
    The residual effects of perennial ryegrass, white clover and hairy vetch sown between leek rows and used as the living mulches for this species on yield of white head cabbage and red beet as the successive crops were estimated in field experiments conducted in 1998 - 2001. Results of the study showed that most preferable for cabbage yield appeared to be the residues of hairy vetch, which incorporated into the soil provided yield similar to farmyard manure applied at the rate of 30 t·ha⁻¹. No differences in yield of red beet were found between treatments with different cover crops and terms of their undersowing. Contents of mineral compounds in both vegetable species in treatments with cover crops residues were similar to those supplied with farmyard manure. White clover living mulch used as the green manure provided the highest nitrate accumulation in cabbage, while perennial ryegrass - in red beet.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 484, 1; 283-295
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skutecznosci nawozu Entec 26 w uprawie selera korzeniowego [Apium graveolens L. var. rapaceum [Mill.] Gaud.]
    Autorzy:
    Kolota, E
    Adamczewska-Sowinska, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/804144.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    azot
    plony
    nawozy
    saletra amonowa
    dawki nawozowe
    nawozenie
    wartosc odzywcza
    Entec 26
    seler korzeniowy
    nitrogen
    yield
    fertilizer
    ammonium nitrate
    fertilizer dose
    fertilization
    nutritive value
    Entec 26 preparation
    root celery
    Apium graveolens var.secalinum
    Opis:
    Wyniki przeprowadzonych w latach 2003-2005 badań polowych dowiodły, że Entec 26 - zawierający dodatek inhibitora nitryfikacji DMPP (fosforan 3,4- dwumetylo pirazolowy) - okazał się skuteczniejszym nawozem azotowym w uprawie selera korzeniowego, aniżeli saletra amonowa, pod warunkiem podzielenia całej dawki N na część przedwegetacyjną i pogłówną. Użycie go w taki sposób zapewniło wzrost plonu handlowego roślin średnio o 11,2%, w porównaniu do równoważnych dawek saletry amonowej. Korzyścią wynikającą ze stosowania nawozu Entec 26 była ponadto mniejsza zawartość azotanów w korzeniach spichrzowych przy zbiorze, co uwidoczniło się szczególnie przy wysiewie całej dawki azotu przedwegetacyjnie. Niezależnie od rodzaju nawozu, optymalna dawka azotu dla selera korzeniowego wynosiła 225 kg N·ha⁻¹.
    The results of field experiment conducted in 2003-2005 indicate that the Entec 26 fertilizer, containing DMPP (3,4-dimethylpyrazole phosphate) as the nitrification inhibitor, supplied in a split dose showed higher efficiency in root celery production than the ammonium nitrate. Split application of this fertilizer caused the mean increment of marketable yield by 11.2% over that assured by ammonium nitrate. The other advantage caused by the using of Entec 26 was lower nitrates accumulation in roots at harvest, especially in treatments with pre-plant application the whole amounts of nitrogen. Irrespective of the kind of fertilizer, the optimum nitrogen dose for celery appeared to be 225 kg N·ha⁻¹.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 512, 2; 339-346
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skutecznosci dzialania chelatowych i mineralnych form manganu i miedzi w uprawie pomidora szklarniowego w welnie mineralnej
    Autorzy:
    Chohura, P
    Komosa, A.
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803550.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie manganem
    uprawa roslin pod oslonami
    mangan
    chelaty nawozowe
    nawadnianie
    nawozenie
    nawozenie miedzia
    fertygacja
    podloza inertne
    podloza uprawowe
    miedz
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W dwuletnich badaniach określano Wpływ chelatowych (EDTA + DTPA) form manganu i miedzi (Cu FORTE 12% i Mn FORTE 14% Mn) na plonowa nic pomidora szklarniowego oraz stan odżywienia roślin mikroelementami w porównaniu do form mineralnych (MnSO₄·H₂O 32,3% Mn i CuSO₄·5H₂O 25,6% Cu). Określano plon ogólny, wczesny i handlowy. W częściach wskaźnikowych (8-9 liść od wierzchołka) oznaczono całkowite zawartości Mn, Cu, Zn i Fe. Pomidor odmiany Cunero F₁ uprawiano w szklarni od stycznia do października. Rośliny rosły w wełnie mineralnej w zagęszczeniu 2,7 szt·m⁻². Łączne stosowanie chelatów manganu i miedzi zwiększało plonowanie pomidora szklarniowego. Średni wzrost plonów na formach chelatowych, w stosunku do form mineralnych, wynosił: 6,6% dla plonu ogólnego, 6,2% dla handlowego i 15,1% dla wczesnego. Nie stwierdzono natomiast pozytywnego wpływu indywidualnego stosowania tych chelatów na plonowanie pomidora. Chelat manganu (Mn FORTE), stosowany indywidualnie zwiększał istotnie, w stosunku do formy mineralnej, zawartość manganu w liściach. Łączne stosowanie chelatu manganowego z miedziowym (Mn FORTE i Cu FORTE) miało wielokierunkowy wpływ na stan odżywienia roślin manganem. Nie stwierdzono pozytywnego wpływu chelatu miedzi (Cu FORTE), stosowanego indywidualnie i łącznie z chelatem manganowym (Mn FORTE), na wzrost zawartości miedzi w liściach pomidora. Nie wykazano jednoznacznego pozytywnego wpływu chelatów manganu FORTE i miedzi FORTE, stosowanych indywidualnie i łącznie, na poprawę stanu odżywienia roślin żelazem i cynkiem.
    In two-year experiment there was studied the effect of chelate forms (EDTA + DTPA) of manganese and copper (Cu FORTE 12% Cu and Mn FORTE 14% Mn) on the yield of greenhouse tomato and status of plant nutrition with microelements in comparison with the mineral compounds (MnSO₄·H₂O 32.3% Mn and CuSO₄·5H₂O 25.6% Cu). Total, early and marketable yield were investigated. Total amounts of manganese, copper, zinc and iron in the index plant parts (8th-9th leaf from the top) were analyzed. Tomato of Cunero F₁ cultivar was grown in the greenhouse from January to October. Plants were cultivated in rockwool medium at the density of 2.7 plants·m⁻². It was proved that joined usage of manganese and copper chelates increased greenhouse tomato yield. Mean yield increase on chelate forms in comparison to the mineral ones amounted 6.6%, 6.2% and 15.1% in the total, marketable and early yield, respectively. However, no positive effect of individually applied chelate compounds on tomato yield was observed. Mn FORTE chelate, used separately, considerably increased manganese content in leaves, however its combined usage with Cu chelate provided variable results. Chelate Cu FORTE did not feature any positive role, either when used individually or together with Mn chelate on increase in Cu content in tomato leaves. There was not recorded any positive effect of Mn FORTE and Cu FORTE chelates, used separately or jointly, on the improvement of plant nutrition with iron and zinc.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 505-512
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies