Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "L. J." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 133
Tytuł:
Greenhouse tests with acaricides for the control of Tetranychus urticae Koch on roses
Ocena akarycydów w zwalczaniu przędziorka chmielowca (Tetranychus urticae Koch) na różach w testach szklarniowych
Ocenka akaricidov primennemykh v borbe s obyknovennym pautinnym kleshhom (Tetranychus urticae Koch) na rozakh w teplichnykh opytakh
Autorzy:
Labanowski, G.S.
Jesiotr, L.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/795822.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badania nad oceną preparatów przędziorkobójczych, znajdujących się obecnie na rynku, i preparatów nowych prowadzono w roku 1975 i w latach 1980-1984 na różach szklarniowych w Skierniewicach. Skuteczność 30 akarycydów oceniano w czasie 3 lub 7 i 14 dni po opryskiwaniu (w programie tzw. nadzorowanego zwalczania). Stosowano od jednego do trzech opryskiwań. Stwierdzono w kilku testach bardzo wysoką lub wysoką efektywność preparatów: Plictran 600 F (cyheksatyna), Pentac 50 WP (dienochlor), Neoron 500 EC (bromopropylat), Corpotex 50 WP (flubeznymin), Talstar (bifenat), Danitol 10 EC (fenpropatryna), Filitox (metamidofos) i Fentoxan (fenazoks), a także preparatów Apollo 50 EC (klofentezyna), Nissouron (heksytiazoks) i Mavrik (fluvalynat) - użytych tylko w jednym teście. Nieco gorsze wyniki zwalczania przędziorków na różach uzyskano stosując preparaty Mitac 20 EC (amitraz), Omite 57 E (propargit), Peropal (azocyklotyn), Torque 50 WP (tlenek fenbutacyny). Cybolt 100 E (flucytrynat) i Rospin 25 EC (chloropropylat).
Оценивали пригодность акарицидных препаратов актуально доступных на рынке и новых. Оценка проводилась в 1975 г. и в период 1980- 1984 гг. на тепличных розах в Скерневицах. Эффективность 30 акарицидов оценивали в 3 дня или 7 и 14 дней после опрыска в рамках программы контролируемой борьбы, а также 1-3 опрысков. Несколько проведенных проб показали высокую или очень высокую эффективность препаратов Пликтран 600 F (цигексатин), Пентак 50 WP (диэнохлор), Неорон 500 ЕС (бромопропилат), Кропотекс 50 WP (флюбензимин), Тальстар (бефенат), Данитоль 10 ЕС (фенпропатрин), Филитокс (метамидофос) и Фентоксан (феназокс, а также препаратов Аполло 50 ЕС (клофентезин), Ниссурон (гекситиазокс) и Маврик (Флювалинат), примененных только в одной пробе. Несколько худшие результаты борьбы с паутинным клещом на розах были получены при применении препаратов Митас 20 ЕС (амитракс), Омайт 57 Е (пропаргит), Перопаль (азоциклотин), Торк 50 (оксид фенбутацина), Цибольт 100 Е (флюцитринат) и Роспин 25 ЕС (хлоро- пропилат).
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 373
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the pesticides for the control of spider mites (Acari: Tetranychidae) on gerbera
Ocena preparatów do zwalcznia przędziorków (Acari: Tetranychidae) na gerberze
Ocenka insekticidov piemenaemykh protiv paytinnym kleshhom (Acari: Tetranychidae) na gerbere
Autorzy:
Labanowski, G.S.
Jesiotr, L.J.
Kempczynska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/799268.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W latach 1975-1982 oceniano w 16 testach 27 pestycydów do zwalczania przędziorków na gerberze uprawianej pod osłonami. Wśród testowanych preparatów najlepsze wyniki w zwalczaniu przędziorków wykazały: Pentac WP (dienochlor), Plictran 600 F (cyheksatyna), Neoron 500 EC (bromopropylat), Omite 57 E (propargit), Peropal WP 25 (azocyklotyna) i Torque 50 WP (tlenek fenbutacyny) w stężeniu 0,1%. W grupie niespecyficznych akarycydów dobre wyniki uzyskano stosując Mitac 20 EC (amitraz), Fentoxan (fenazox), Accotril 25 WP (nitrilakarb) i Meothrin 20 EC (fenpropatryna). Zmienne i nieco gorsze wyniki od innych preparatów w zwalczaniu przędziorków na gerberze dały Apollo 50 WP (klofentezyna), Cropotex 50 WP (flubenzymin) i Cybolt 300 E (flucytrynat).
В 1975-1984 годах проведено 16 опытов и проверено эффективность 27 препаратов применяемых в борьбе с паутинными клещами на гербере в теплицах. Самыми хорошими были: Пентак 50% с.п., Пликтран 25% с. п., Неорон 50% к.э., Омайг 57% к.э., Перопал 25% с.п. и Торк 50% с.п. в 0,1% концентрации. Из неспецифических акарицидов довольно хорошее действие оказывали: Митак 20% к.э., Фэнтоксан, Ассотрил 25% с.п. и Меотрин 20% к.э. Непостоянные и немного худшие результаты были получены с препаратами Аполло 50% с.п., Кропотекс 50% с.п. и Цибольт 30% к.э.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1990, 373
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwalczanie guzaka północnego w szkółkach róż nematocydami systemicznymi
Control of northern root-knot nematode with systemic compounds in rose nurseries
Istreblenie gallovojj nematody v rassadnikakh roz s pomoshhju sistemnykh nematicidov
Autorzy:
Wojtowicz, M.R.
Sobilo, J.
Jesiotr, L.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806707.pdf
Data publikacji:
1989
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
In 1980 and 1982 experiments on the effectiveness of systemic compounds in control of root-knot nematodes in rose nurseries were conducted. Most effective in nematode control were Temik 10 G, Furadan 10 G and Vydate 10 G in dose of 9-10 kg a.i/ha. Dose of 6 kg a.i/ha was not sufficiently effective.
В 1980 и 1982 году исследовалась эффективность системных нематицидов в истреблении галловой нематоды в рассадниках роз. Найболее эффективными препаратами были Темик 10 Г, фурадан 10 Г и Вайдейт 10Г, применённые в дозе 9 кг. - 10 кг. а.в./г. Препараты применённые в дозе б кг. а.в./г. были мало эффективными.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1989, 358
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy postęp w hodowli Arrhenatherum elatius (L.) P. Beauv. et. J. Presl & C. Presl jest możliwy?
Autorzy:
Swedrzynski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803060.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2001, 474
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka plonowania ekotypów Dactylis L., Festuca arundinacea Schreb., Poa pratensis L.
Autorzy:
Sawicki, B.
Jargiello, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806814.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Ekotypy zbierano jako klony z siedlisk naturalnych. Badano ich plonowanie, liczbę pędów wegetatywnych i eneratywnych, wysokość roślin oraz długość kwiatostanów i porównywano je z odmianami uprawnymi. Na podstawie analizy statystycznej zebranych wyników obliczono: NIR (α=0,05), współczynnik korelacji i zmienności. Wśród zgromadzonego w kolekcji materiału znaleziono wiele egzemplarzy o cechach zbliżonych lub nawet nieco przewyższających odmiany przyjęte za wzorce. Pod względem plonowania najwięcej takich egzemplarzy zanotowano u Poa pratensis L., a najmniej u Festuca arundinacea Schreb.
The ecotypes were gathered as clones from natural habitats. Their yielding, number of vegetative and generative shoots, plant height as well as the length of inflorescence were investigated and compared with the cultivated varieties. Basing on statistical analysis of the results the: LSD (α=0.05), correlation and variability coefficients were computed. Among collected material there was a lot of individuals close or even slightly better than the varieties accepted as standards. As regards the yielding, the highest number of such individuals were noted in Poa pratensis L. while the lowest - in Festuca arundinacea Schreb.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 451
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uszkodzenia zimowe a plonowanie europejskich ekotypów życicy trwałej Lolium perenne L.
Autorzy:
Schmidt, J.
Kaszuba, J.W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/797893.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Przedstawiono zróżnicowanie uszkodzeń zimowych europejskich ekotypów życicy trwałej (Lolium perenne L.) w powiązaniu z ich plonowaniem i odpornością na pleśń śniegową w warunkach szklarniowych. W 1995r. w Ogrodzie Botanicznym IHAR w Bydgoszczy, w czteropowtórzeniowym doświadczeniu założonym metodą losowanych bloków (dwa powtórzenia dla użytkowania łąkowego i dwa dla pastwiskowego), wysadzono 157 obiektów. W ZDHAR w Bartążku w warunkach szklarniowych oceniano odporność 132 badanych obiektów na pleśń śniegową. Panujące warunki pogodowe podczas zimy 1995/1996 były niesprzyjające przetrwaniu życicy trwałej. Spośród badanych ekotypów najgorzej przetrwały zimę obiekty pochodzące z Włoch, Hiszpanii i Grecji, a najlepiej ekotypy z Rumunii, Czech i Polski. Stwierdzono istotną ujemną korelację pomiędzy zimowymi uszkodzeniami, a odpornością na porażenie pleśnią śniegową badaną w warunkach szklarniowych. Uszkodzenia zimowe istotnie zróżnicowały plonowanie ekotypów życicy trwałej. Z przeprowadzonej analizy wynika, że dla części ekotypów, w późniejszych pokosach zmalał wpływ uszkodzeń zimowych na wielkość ich plonu. Spowodowane to mogło być ich późniejszą regeneracją. Znaczne zróżnicowanie ocenianych obiektów pod względem badanych cech pozwala wyodrębnić cenny materiał wyjściowy do hodowli nowych odmian.
Different winter damage intensity of European ecotypes of perennial ryegrass (Lolium perenne L.) was presented in connection with yielding and snow mould resistance. In 1995 in Botanical Garden of Plant Breeding and Acclimatization Institute in Bydgoszcz an experiment with 157 ecotypes in 4 replications (random block design) was established. In Bartążek Experimental Station of Plant Breeding and Acclimatization of Plant Breeding and Acclimatization Institute in Radzików in a glasshouse experiment the snow mould resistance of 132 ecotypes was investigated. Climatic conditions during winter 1995/1996 were unfavourable for the most of tested ecotypes. Ecotypes from Italy, Spain and Greece survived the worst in contrary to the ecotypes from Romania, Czech Republic and Poland which survived the best. Significant negative correlation between winter damage scores and snow mould resistance in glasshouse test was stated. It was also confirmed that for some ecotypes the effect of winter damages on yield decreased in subsequent cuttings. It was probably due to regeneration of damaged plants. Wide variation of tested ecotypes is a promising factor for breeding of new varieties.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 451
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wrażliwość rzodkiewki (Raphanus sativus L.) i sałaty (Lactuca sativa L.) na niskie stężenia antracenu podawanego dolistnie
Radish (Raphanus sativus L.) and lettuce (Lactuca sativa L.) sensitivity to low concentration of anthracene applied by foliar deposition
Autorzy:
Wieczorek, J.
Wieczorek, Z.
Olszewski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802950.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Podczas doświadczenia modelowego badano fitotoksyczność antracenu nanoszonego w formie aerozolu na część nadziemną Lactuca sativa L. i Raphanus sativus L. Wpływ antracenu na wzrost roślin starano się określić poprzez pomiary świeżej i suchej masy części nadziemnej oraz korzeni roślin, wyznaczenie współczynnika suchej masy pędu do suchej masy korzenia (S : R), oznaczenia wydajności transpiracji (mmol (H₂O)·m⁻²·s⁻¹) i intensywności fotosyntezy (µmol (CO₂)·m⁻²·s⁻¹). Związek ten podawano w różnych wariantach stężeniowych: średnio 12 µg/roślinę/dzień i 24 µg/roślinę/dzień (sałata) oraz 8,3 µg/roślinę/dzień i 16,6 µg/roślinę/dzień (rzodkiewka). Na sałatę antracen nanoszono przez okres 12 dni, na rzodkiewkę 31 dni. Stwierdzono, że świeża i sucha masa roślin malała po naniesieniu antracenu w formie aerozolu na liście roślin. Zaobserwowano również spadek wydajności transpiracji i intensywności fotosyntezy. Po zakończeniu doświadczenia za pomocą spektroskopii emisyjnej wykonano oznaczenia zawartości antracenu w częściach nadziemnych i korzeniach badanych roślin. Średnie poziomy antracenu w części nadziemnej pojedynczej rośliny były bardzo niskie i stanowiły od 0,15% (sałata) do 0,07% (rzodkiewka) sumarycznej dawki. Jeszcze mniejsze ilości antracenu stwierdzono w korzeniach.
In model experiment toxicity of anthracene applied by foliar deposition on Lactuca sativa L. and Raphanus sativus L. was studied. Effect of anthracene on plants growth was evaluated on the basis of the determination of fresh weight and dry matter of shoots and roots, shoot dry matter/root dry matter ratio (S : R), molar transpiration and photosynthesis intensity. Anthracene was applied in different average doses: 12 µg/plant/day and 24 µg/plant/day (lettuce), 8.3 µg/plant/day and 16.6 µg/plant/day (radish). Anthracene was sprayed over lettuce for 12 days, over radish for 31 days. The effect of toxic action of anthracene was observed. Hie values of determined parameters were lower from several to dozen percent in comparison with a control group. After finishing experiments anthracene content in shoots and roots was determined by the method of emission spectroscopy. The average levels of anthracene in shoot of single plant were very low, from 0.15% (lettuce) to 0.07% (radish) of total doses. Even smaller amount of anthracene was determined in roots.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 496, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szybka metoda uzyskiwania zawiesiny komórkowej pszenicy ozimej (Triticum aestivum L.)
Fast method to establish cells’ suspension of winter wheat (Triticum aestivum L.)
Autorzy:
Biegasa-Koscielniak, J.
Pilipowicz, M.
Koscielniak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/800867.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 488, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zawartość cynku, miedzi, manganu i żelaza w Lathyrus pratensis L., Vicia cracca L. i Trifolium repens L.
Zinc, cooper, manganese and iron accumulation in Lathyrus pratensis L., Vicia cracca L. and Trifolium repens L.
Autorzy:
Grzegorczyk, S.
Alberski, J.
Bernatowicz, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/802459.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Badania realizowano w latach 1998-1999 na terenie Pojezierza Olsztyńskiego. Ze zbiorowisk trawiastych z trwałych łąk i pastwisk pobrano do analiz próby roślinne (Lathyrus pratensis L, Vicia cracca L. i Trifolium repens L.) oraz próby glebowe, wyceniono też skład gatunkowy runi łąkowo-pastwiskowej metodą Braun-Blanqueta. Zawartość mikroelementów w próbach roślinnych oznaczono ogólnie przyjętymi metodami, określono także właściwości chemiczne gleb. Średnia zawartość badanych mikroelementów w 1 kg suchej masy roślin wahała się w granicach: miedź - 6,6 mg (Vicia cracca L. i Trifolium repens L.) do 6,8 mg (Lathyrus pratensis L.), cynk - 28,7 mg (Trifolium repens L.) do 42,8 mg (Vicia cracca L.), mangan - 50,0 mg (Lathyrus pratensis L.) do 79,2 mg (Trifolium repens L.), żelazo - 151,0 mg (Vicia cracca L.) do 229,0 mg (Lathyrus pratensis L.). Z analizy statystycznej wynika, iż najmniejszym współczynnikiem zmienności charakteryzowała się zawartość miedzi w roślinach, natomiast największą zmiennością (170%) zawartość żelaza w Lathyrus pratensis L.
Study was carried out in 1998-1999 on Olsztyn Lakeland territory. From grassy communities on permanent meadows and pastures herbage (Lathyrus pratensis L, Vicia cracca L. and Trifolium repens L.) and soil samples were taken for analyses; also the species composition of meadow-pasture sward was evaluated using a Braun-Blanquet method. Contents of micronutrients in plants were determined with generally accepted methods, as well as the soil chemical properties. Contents of investigated microelements per 1 kg dry matter of plants ranged within: Cu - 6.6 mg (Vicia cracca L., Trifolium repens L.) to 6.8 mg (Lathyrus pratensis L.), Zn - 28.7 mg (Trifolium repens L.) to 42.8 mg (Vicia cracca L.), Mn - 50.0 mg (Lathyrus pratensis) to 79.2 mg (Trifolium repens), Fe - 151.0 mg (Vicia cracca L) to 229.0 mg (Lathyrus pratensis L.). Results of statistical analyses showed that the least variability coefficient characterized the contents of copper in plants whereas the highest variability (170%) dealt with the iron content in Lathyrus pratensis L.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2000, 471, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Generatywne rozmnażanie bzu czarnego (Sambucus nigra L.)
Autorzy:
Wazbinska, J.
Puczel, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794062.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W latach 1996-1998 przeprowadzono doświadczenie z rozmnażaniem generatywnym bzu czarnego (Sambucus nigra L.). Nasiona wysiano w dwóch terminach: jesiennym - nasiona niestratyfikowane i wiosennym - nasiona stratyfikowane. Jesienny termin siewu okazał się korzystniejszy - uzyskano większy procent skiełkowanych nasion, ponadto sadzonki miały lepiej rozwiniętą część nadziemną i system korzeniowy.
A field experiment with generative reproduction of elderberry (Sambucus nigra L.) was conducted in 1996-1998. The seeds were sown: in autumn - not stratificated seeds, and in spring - stratificated seeds. The autumn sowing appeared to be more profitable: seed germination was higher, the above-ground part and root system of seedlings were better developed.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ formy chemicznej niklu na stopień i specyfikę uszkodzeń roślin jęczmienia jarego (Hordeum vulgare L.) odmiany Poldek
Autorzy:
Molas, J.
Matusiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/806238.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W przeprowadzonych badaniach porównano stopień i specyfikę morfologicznych i anatomicznych symptomów toksyczności niklu pobranego przez rośliny jęczmienia jarego odmiany Poldek z formy nieorganicznej (NiSO₄・7 H₂O) i z kompleksów organicznych Ni(II)-cytrynian, Ni(II)-Glu i Ni(II)-EDTA. Czas pojawienia się symptomów toksyczności niklu i ich natężenie zależały od formy chemicznej niklu w glebie, natomiast symptomy te nie były specyficzne dla danej formy. Przejawiały się one w wierzchołkowych i międzywiązkowych chlorozach i nekrozach liści, morfologicznej deformacji, przebarwieniach i miejscowej nekrozie korzenia. Symptomy anatomiczne toksyczności badanych form niklu były także mało specyficzne i przejawiały się w redukcji wymiaru promieniowego komórek korzenia i liścia, falistej teksturze ścian komórkowych, plazmolizie protoplastów wskutek utraty turgoru oraz w miejscowych nekrozach tkanek. Wskutek tej nekrozy powstawały tzw. „zewnętrzne zagłębienia" i „wewnętrzne pęknięcia" korzenia. Najpóźpiej w rozwoju roślin i o najmniejszym natężeniu symptomy uszkodzeń występowały u roślin rosnących na glebie zanieczyszczonej Ni(II)-EDTA, natomiast u roślin rosnących na glebie zanieczyszczonej niklem w trzech pozostałych formach pojawiały się mniej więcej w tym samym czasie i o podobnym natężeniu.
In the present study the authors compared the degree and type of morphological and anatomical symptoms of nickel toxicity absorbed by barley plants Poldek cultivar from inorganic form (NiSO₄・7 H₂O) and from organic complexes: Ni(II)-citrate, Ni(II)-Glu and Ni(II)-EDTA. The time of appearance of symptoms of nickel toxicity and their intensity depended on the chemical form of nickel in the soil, but these symptoms were not typical of a given form. The symptoms manifested themselves in apical and interbundle chlorosis and necrosis of leaves, morphological deformation, change of colour and local necrosis of root. Anatomical symptoms of toxicity of the studied forms of nickel also were not very typical and manifested themselves in the reduction of radial diameter of root and leaf cells, corrugated texture of cell walls, protoplast plasmolysis as a result of loss of turgor, and in local necrosis of tissues. As a result of these necrosis the so-called „external cavings" and „internal cracks" of root appeared. Symptoms of nickel toxicity were observed the latest and their intensity was the smallest in plants grown on soil contaminated with Ni(II)-EDTA. In plants grown on soils contaminated with nickel in the other three forms, symptoms of toxicity appeared basically at the same time and their intensity was also similar.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2002, 481, 2
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych gatunków traw na początkowy wzrost Trifolium repens L.
Autorzy:
Kryszak, J.
Rogalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803623.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W latach 1993-1995 w badaniach laboratoryjnych i szklarniowych podjęto próbę oceny właściwości allelopatycznych wybranych gatunków traw. Szczególną uwagę zwrócono na wpływ takich gatunków traw jak: Lolium perenne, Lolium multiflorum, Poa pratensis, Festuca pratensis, Festuca rubra i Dactylis glomerata, na kiełkowanie nasion oraz początkowy wzrost Trifolium repens. Obecność większości z badanych gatunków traw, zarówno nasion jak i siewek, wpływała ograniczająco na początkowy wzrost i rozwój koniczyny białej (między innymi: energię i zdolność kiełkowania, długość korzonków zarodkowych, powierzchnię asymilacyjną, porażenie grzybami). Wiąże się to ze zjawiskiem allelopatii i konkurencyjności międzygatunkowej. W tym zakresie trawą, której należy unikać w mieszankach z Trifolium repens jest Festuca rubra.
In 1993-1995 in laboratory and glasshouse experiments, an attempt was made to assess allelopathic properties of some selected grass species. Special attention was put on the effect of such grass species as: Lolium perenne, Lolium multiflorum, Poa pratensis, Festuca pratensis, Festuca rubra, Dactylis glomerata and on sprouting and initial growth of Trifolium repens. Presence of the majority of examined grass species, either seeds and seedlings, exerted a limiting influence on the initial growth and development of white clover (among the others: energy and germination capacity, length of embryo roots, assimilation area, fungal infestation). This is associated with the phenomenon of interspecific allelopathy and competitiveness. In this respect, the grass which should be avoided in grass mixtures with Trifolium repens is Festuca rubra.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 451
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skład chemiczny owoców rokitnika zwyczajnego (Hippophae rhamnoides L.)
Autorzy:
Zadernowski, R.
Nesterowicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796065.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W nawiązaniu do wartości odżywczej i leczniczej rokitnika omówiono skład chemiczny owoców pięciu odmian i hybrydy, pochodzących z uprawy doświadczalnej Białoruskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Sadownictwa w Samochwałowiczach koło Mińska oraz jednej odmiany dziko rosnącej na terenie północno- wschodniej Polski (Nadbałtycka). Stwierdzono duże zróżnicowanie odmian owoców rokitnika w zakresie podstawowego składu chemicznego, jak również pod względem zawartości związków biologicznie aktywnych o właściwościach antyoksydantów. W poszczególnych próbach określono poziom suchej masy, ekstrakt ogólny, cukry redukujące i ogółem, kwasy organiczne, tłuszcz, popiół, składniki mineralne, witaminę C, karotenoidy, ß-karoten, tokoferole, witaminę A oraz ilość związków fenolowych. Ustalono, że uprawiane odmiany charakteryzuje szeroka rozpiętość w zawartości poszczególnych składników chemicznych. Owoce odmiany Nadbałtycka przewyższały inne odmiany pod względem zawartości związków biologicznie aktywnych, zwłaszcza związków fenolowych, witaminy C i ogólnego poziomu karotenoidów.
Referring to nutritive and therapeutic values of sea-buckthorn, the chemical composition of fruits was investigated in six varieties and hibrids, originating from experimental cultivation of Belorussian Scientific - Research Institute of Pomology, Samochwałowicze near Mińsk, and in one variety savagely growing on the area of north-east Poland (Baltic Sea variety). Strong differentiation of sea- buckthorn fruit varieties was stated in respect of basic biochemical composition as well as in the content of biologically active compounds with antioxidant properties. The contents of dry matter, total extract, reducing sugars, total and organic acids, fat, ash, mineral components, vitamin C, carotenoids, ß-carotene, tocopherols, vitamin A, and the quantity of phenolic compounds were determined in each test. It was stated that the cultivated varieties were characterized by a wide range of chemical component contents. Fruits of Baltic variety exceeded the other varieties in respect of biologically active compounds content, especially the phenolic ones, vitamin C and total level of carotenoids.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena sensoryczna owoców wybranych odmian melona (Cucumis melo L.) z uprawy polowej
Sensory characteristics of fruit of selected cultivars of musk melon (Cucumis melo L.) from the field production
Autorzy:
Gajc-Wolska, J.
Weglarz, Z.
Radzanowska, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/805944.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Oceniono jakość sensoryczną owoców melona uprawianego w polu. Analityczną metodą profilową oceniono 12 wyróżników jakościowych, zapachu, smaku i tekstury owoców. W ocenie konsumenckiej oceniono pożądalność wyglądu zewnętrznego i pożądalność barwy skórki owoców oraz pożądalność zapachu, barwy, smaku i pożądalność ogólną. Wykonana ocena sensoryczna owoców melona wykazała różnice pomiędzy odmianami zarówno pod względem wyróżników jakościowych zapachu, smaku i tekstury owocu, jak też pożądalności każdego ocenianego atrybutu. Wysoką ocenę intensywności zapachu i wyróżników jakościowych, takich jak: zapach melonowy, zapach słodki, twardość i soczystość miąższu, smak melonowy, smak słodki uzyskały owoce odmiany Fiesta, Pulsar i Pacstar. Wskazuje to, że wysoka ocena ogólna badanych odmian zależy przede wszystkim od atrybutów zapachu, smaku, barwy i tekstury owoców.
The aim of the investigation was the sensory characteristics of musk melon fruits from the field cultivation. The descriptive quantitative analysis concerned such attributes as: texture, smell and taste of fruits. The hedonic scale was used for valuation of smell palatability, colour, taste and overall palatability. The fruits of Fiesta, Pulsar and Pacstar cultivars were characterized by high quality in of the sweet smell and taste, musk melon smell and taste, intensity of smell, flesh firmness and flesh juiciness. The obtained results showed that the quality of fruits depended significantly on such attributes as: smell, taste, colour and texture.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 497, 1
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plonowanie słonecznika zwyczajnego (Helianthus annus L.) uprawianego na nasiona w północno-wschodniej Polsce
Autorzy:
Tworkowski, J.
Szczukowski, S.
Kwiatkowski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796112.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
W Zakładzie Dydaktyczno-Doświadczalnym w Tomaszkowie ART Olsztyn, prowadzono doświadczenie z uprawą słonecznika zwyczajnego na nasiona. Wysiewano 5 odmian: Lech, Wielkopolski, Eurosol, Frankasol, Negra de Clui w zagęszczeniu 60 x 15 i 60 x 30 cm. Najwyższy plon nasion wydała odmiana Frankasol, rosnąca w obsadzie około 100 tys. roślin na 1 ha, najniższy zaś Negra de Clui. Słonecznik rosnący w rzadszym łanie wytwarzał większe koszyczki, dorodniejsze nasiona oraz większą masę nasion z rośliny, czym rekompensował plon nasion z jednostki powierzchni w stosunku do rosnącego prawie dwukrotnie gęściej W okresie zbioru koszyczki i nasiona miały wysoką wilgotność i wymagały sztucznego dosuszania. Najwięcej silnie porażonych roślin zgnilizną twardzikową było u odmiany Negra de Clui, o połowę mniej u odmian Eurosol i Frankasol.
Field experiment on seed production of sunflower was carried out at Tomaszkowo Experimental Station in belonging to Olsztyn University of Agriculture and Technology. Five sunflower cultivars were tested: Lech, Wielkopolski, Eurosol, Frankasol, Negra de Clui. Seeds were sown at spacing 60 x 15 and 60 x 30 cm. The highest seed yield was obtained for Frankasol cv. at density of 100 000 plants per ha while the lowest for Negra de Clui cv. Cultivated on a sparser stand sunflower set bigger anthodia, larger seeds, giving higher seed weight per plant, what resulted in a higher seed yield per ha as compared to twice denser stands, and compensated the higher stand density. Because of their high moisture content the seeds had to be artificially dried after harvesting. The highest rate of stalk break (Sclerotinia sclerotiorum) infestation was recorded for Negra de Clui cv. plants whereas the Eurosol and Frankasol cultivars were half less infested.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 133

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies