Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawo publiczne." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Kilka uwag o odpowiedzialności karnej niewolników na gruncie Lex Iulia de adulteriis coercendis
    Some Remarks on the Criminal Liability of Slaves Based on Lex Iulia de adulteriis coercendis
    Autorzy:
    Cimachowicz, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097127.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    criminal responsibility
    public law
    Lex Iulia de adulteriis coercendis
    crimina legitima
    slave
    female slave
    odpowiedzialność karna
    ustawa julijska
    prawo publiczne
    niewolnik
    niewolnica
    Opis:
    The purpose of this article is to attempt to answer the question whether a slave or female slave were criminally responsible for adultery. The Lex Iulia de adulteriis coercendis promulgated in 18 B.C., belonged to the so-called Augustan marriage legislation, introduced the term adulterium understood as a crime of public law. This law was very widely commented on by Roman jurists. However, the opposite views on the criminal liability of slaves under this statute are noticed in accessible legal sources. In the literature devoted to the Julian Act, this issue has not been sufficiently analyzed.
    Celem niniejszego artykułu jest próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy niewolnik lub niewolnica ponosili odpowiedzialność karną za adulterium. Uchwalona w 18 r. p.n.e. ustawa Lex Iulia de adulteriis coercendis, należąca do tzw. ustawodawstwa małżeńskiego Augusta, wprowadziła pojęcie adulterium pojmowane jako przestępstwo prawa publicznego. Ustawa ta była bardzo szeroko komentowana przez jurystów rzymskich. Jednakże w dostępnych źródłach prawniczych zauważa się rozbieżne poglądy dotyczące odpowiedzialności karnej niewolników na gruncie tej ustawy. W literaturze poświęconej ustawie julijskiej zagadnienie to nie zostało dostatecznie przeanalizowane.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 111-124
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cognitio extra ordinem Procedure in the Roman Public Criminal Law
    Autorzy:
    Amielańczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618675.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Roman criminal law
    Roman criminal procedure
    cognitio extra ordinem
    crimina extraordinaria
    rzymskie prawo karne publiczne
    rzymski proces karny
    Opis:
    At the time of the Roman Empire, quaestiones perpetuae faced competition from the imperial court of justice, i.e. the cognitio extra ordinem proceedings. The new system inspired the establishment of a new type of crimes called crimina extraordinaria. The Principate period with its new court procedure also brought a wider catalogue of offences by enabling to prosecute more offences extra ordinem – i.e. outside the order set by the leges iudiciorum publicorum. The cognitio extra ordinem procedure allowed the examination of extenuating and aggravating circumstances, and choosing penalties in accordance with the seriousness of the offence.
    W okresie cesarstwa quaestiones perpetuae musiały zderzyć się z konkurencją ze strony cesarskiego sądownictwa zwanego cognitio extra ordinem. Nowy system zainspirował tworzenie nowego typu przestępstw zwanych crimina extraordinaria. W okresie tym doszło także do poszerzenia katalogu przestępstw, których ściganie możliwe było extra ordinem, tj. poza porządkiem wyznaczonym przez leges iudiciorum publicorum. System cognitio extra ordinem umożliwiał uwzględnianie okoliczności łagodzących i obciążających oraz dopasowanie kar do stopnia szkodliwości popełnionego czynu.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Slave as a Subject of Legal Protection in the Roman Public Criminal Law: A Contribution to the Discussion on the Situation of Slaves in the Roman State
    Autorzy:
    Amielańczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913053.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    scope of the subjectivity of slaves
    Roman public criminal law
    utilitas publica
    humanitarian tendencies
    zakres podmiotowości niewolników
    rzymskie prawo karne publiczne
    tendencje humanitarne
    Opis:
    The article is aimed at answering the question about the scope of the subjectivity of slaves in Roman public criminal law. Especially in cases of crimes committed against slaves, there was a situation in which the slave, as a victim, was granted the attribute of legal subjectivity and was subject to legal protection as a human being (persona) by the Roman state. This protection, present in many aspects of the punitive policy of the Roman state, was particularly visible in the regulations that prohibited the killing of slaves, abuse of slaves, assignment to castration, gladiatorial fights or prostitution. The legal protection of slaves, and thus their empowerment in public criminal law, was based on the Roman utilitas publica, but also the emerging humanitarian tendencies in imperial law.
    Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie o zakres podmiotowości niewolników w rzymskim prawie karnym publicznym. Zwłaszcza w przypadkach przestępstw popełnianych wobec niewolników zachodziła sytuacja, w której niewolnik jako ofiara przestępstwa uzyskiwał przymiot podmiotowości prawnej i podlegał jako człowiek (persona) ochronie prawnej ze strony państwa rzymskiego. Ochrona ta, obecna w wielu aspektach polityki karnej państwa rzymskiego, szczególnie widoczna była w regulacjach zakazujących zabijania niewolników, znęcania się nad nimi, przeznaczania do kastracji, walk gladiatorskich czy prostytucji. U podstaw ochrony prawnej nad niewolnikami, a tym samym ich upodmiotowienia w prawie karnym publicznym, leżała rzymska utilitas publica, ale także rodzące się tendencje humanitarne w prawie cesarskim.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 11-27
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Public-Law Nature of Public Procurement Law
    Publicznoprawny charakter prawa zamówień publicznych
    Autorzy:
    Nowicki, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348154.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    legal system
    public procurement law
    public procurement
    public administration bodies
    public interest
    system prawny
    prawo zamówień publicznych
    zamówienia publiczne
    organy administracji publicznej
    interes publiczny
    Opis:
    In the contemporary legal system, we face more and more complex regulations, located in areas between traditionally established branches of law. Today, public procurement law is predominantly of a public-law nature. The fact that public procurement law is part of public law has been determined under EU law. The EU legislature provided for the need to achieve, in the performance of strategic contracts, certain strategic objectives aimed at pursuing the public interest. The currently applicable Act of 11 September 2019 – Public Procurement Law (PPL) is, for the most part, public law. Firstly, only those statutorily specified are obliged to apply its provisions. Contracting entities are public administration bodies that are appointed to perform public tasks, in the forms provided for by law. Public procurement is one of the legal forms of action of public administration. The contracting entity, especially at the stage of preparing the procurement procedure, exercises sovereign power when taking decisions. Secondly, contracts are awarded for the aim of performance of public tasks and are financed from public funds. Most of the provisions of the PPL concern the obligations of the contracting entity in terms of identifying purchase needs, preparing the procurement procedure, and its conduct. The contracting entity specifies the subject-matter of contract, which is subordinated to its needs and serves the public purpose, which is the consequence of the public tasks assigned to the contracting entity. The purpose of the law is therefore to protect the public interest. The reference to application mutatis mutandis of the provisions of the Civil Code, to the extent not regulated in the PPL, is irrelevant. The legislature assumed that such a reference is applicable only in the situation where the issue in question is not regulated by the provisions of the PPL and concerns the actions taken by the contracting authority, economic operators and contest participant in the procurement and contest proceedings as well as public contract agreements, and is of a civil law nature. The reference does not therefore concern all matters governed by the PPL, but is merely supplementary in nature.
    We współczesnym systemie prawnym mamy coraz częściej do czynienia z regulacjami kompleksowymi, usytuowanymi na pograniczu tradycyjnie ujmowanych gałęzi prawa. Współcześnie prawo zamówień publicznych ma w przeważającym zakresie charakter publicznoprawny. Przynależność prawa zamówień publicznych do prawa publicznego została przesądzona na gruncie prawa Unii Europejskiej. Prawodawca unijny przewidział konieczność osiągnięcia określonych celów strategicznych, nakierowanych na realizację interesu publicznego, przy realizacji zamówień strategicznych. Aktualnie obowiązująca ustawa z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (PZP) ma, w przeważającej mierze, charakter publicznoprawny. Po pierwsze, tylko podmioty wskazane ustawowo są obowiązane do stosowania jej przepisów. Zamawiającymi są organy administracji publicznej, które są powołane do wykonywania zadań publicznych w przewidzianych prawem formach. Udzielanie zamówień publicznych jest jedną z prawnych form działania administracji publicznej. Zamawiający, szczególnie na etapie przygotowywania postępowania o udzielenie zamówienia, korzysta z władztwa w zakresie podejmowanych rozstrzygnięć. Po drugie, zamówienia udzielane są w związku z realizacją zadań publicznych oraz są finansowane ze środków publicznych. Większość przepisów PZP dotyczy obowiązków zamawiającego w zakresie określenia potrzeb zakupowych, przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia i jego przeprowadzenia. Zamawiający określa przedmiot zamówienia, który jest podporządkowany jego potrzebom i ma służyć realizacji celu publicznego, które to cele są konsekwencją zadań publicznych przypisanych zamawiającemu. Celem ustawy jest więc ochrona interesu publicznego. Nie jest rozstrzygające odesłanie do odpowiedniego stosowania, w zakresie nieuregulowanym ustawą, do przepisów Kodeksu cywilnego. Ustawodawca przyjął bowiem, że odesłanie takie ma zastosowanie jedynie w sytuacji, gdy dana kwestia jest nieuregulowana przepisami PZP i dotyczy czynności podejmowanych przez zamawiającego, wykonawców oraz uczestników konkursu w postępowaniu o udzielenie zamówienia i konkursie oraz do umów w sprawach zamówień publicznych oraz ma charakter cywilnoprawny. Odesłanie nie odnosi się więc do wszystkich spraw regulowanych ustawą, a jedynie ma charakter uzupełniający.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 4; 205-220
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparative Research on the Metropolitan Administration and Service in Porto
    Autorzy:
    Hoffman, István
    Fazekas, János
    Bencsik, András
    Bodó, Bálint Imre
    Budai, Kata
    Dancs, Tamás
    Dombrovszky, Borbála
    Ferge, Péter
    Kári, Gergely
    Lukács, Domokos
    Kárász, Marcell
    Gönczi, Lili
    Vasas, Zsolt Renátó
    Cseh, Kristóf Balázs
    Papp, Dorottya
    Molnár, Csaba
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912687.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    comparative analysis
    inter-municipal cooperation
    urban governance
    municipal law
    public services
    Portugal
    analiza porównawcza
    współpraca międzygminna
    zarządzanie miejskie
    prawo miejskie
    usługi publiczne
    Portugalia
    Opis:
    The Porto Metropolitan Area (Área Metropolitana do Porto, AMP) is a framework of cooperation between 17 municipalities and several districts. This metropolitan area has a specific, inter-municipal model of urban governance. In our research, we found that cooperation is significant mainly in sectors where the central legislature has essentially made this mandatory, by designing the AMP and defining its powers. In addition to AMP, only partial cooperation has been established in the field of waste management, and in the field of human public services and in the performance of public authority, there is essentially a set of autonomous organisational solutions. However, despite all this fragmentation, the above system ensures the satisfactory functioning of the metropolitan agglomeration. This also underlines the importance of transport management in urban areas, since this functioning system is based on an integrated and intermodal transport system
    Obszar metropolitalny Porto (Área Metropolitana do Porto, AMP) składa się z 17 gmin i kilku okręgów. Przyjęto tu specyficzny, międzygminny model zarządzania. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że współpraca jest znacząca głównie w sektorach, którym centralny prawodawca zasadniczo nadał taki obowiązek, projektując AMP i określając jego uprawnienia. Oprócz AMP nawiązano jedynie częściową współpracę w zakresie gospodarki odpadami, a w zakresie usług publicznych i wykonywania władzy publicznej istnieje w zasadzie zestaw autonomicznych rozwiązań organizacyjnych. Pomimo całego tego rozdrobnienia system ten zapewnia odpowiednie funkcjonowanie aglomeracji metropolitalnej. Istotne jest również zarządzanie transportem na obszarach miejskich, ponieważ jest ono oparte na zintegrowanym i intermodalnym systemie transportowym.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 4; 11-30
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Right to Privacy as an Exemption from Freedom of Information in the Case of Persons Performing Public Functions (Poland’s Example)
    Prawo do prywatności jako wyjątek od dostępu do informacji publicznej w przypadku osób pełniących funkcje publiczne (przykład Polski)
    Autorzy:
    De Ambrosis Vigna, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348268.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    freedom of information
    public information
    right to privacy
    persons performing public functions
    dostęp do informacji publicznej
    informacja publiczna
    prawo do prywatności
    osoby pełniące funkcje publiczne
    Opis:
    The article discusses the right to privacy as an exemption from freedom of information in Poland as specified in the Act of 6 September 2001 on access to public information. The aim is to examine how Poland regulates the relationship between two important values: freedom of information and the right to privacy. There are many situations where the right to privacy as an exemption from freedom of information occurs. The article however is focused specifically on the issue where a requester asks for public information that may relate to the privacy of persons performing public functions. This problem is valid, especially in the light of the recent application of the First President of the Supreme Court to the Constitutional Tribunal which touches upon the right to privacy of persons performing public functions. The author argues that although Poland assures freedom of information and the right to privacy, Polish public authorities and courts have a problem striking the right balance between those two values. This is primarily the result of general terms used by the legislator, which must be explained through a judicial interpretation.
    Artykuł dotyczy prawa do prywatności jako wyjątku od dostępu do informacji publicznej, który wynika z ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Celem jest zbadanie, jak polskie prawo reguluje relacje pomiędzy dwiema wartościami: wolnością informacji a prawem do prywatności. Jest wiele sytuacji, w których prawo do prywatności, jako wyjątek od dostępu do informacji, może się pojawić. Artykuł dotyczy szczególnie jednego problemu, mianowicie kiedy wnioskodawca żąda udostępnienia informacji publicznej, która może stanowić informację ze sfery prywatnej osoby pełniącej funkcję publiczną. Zasygnalizowany problem jest bardzo aktualny, zwłaszcza w świetle niedawnego wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do Trybunału Konstytucyjnego, który dotyczy prawa do prywatności osób wykonujących funkcje publiczne. Autorka wskazuje, że mimo iż Polska zapewnia dostęp do informacji i prawo do prywatności, to jednak władze publiczne i sądy mają problem z wyznaczeniem właściwych relacji pomiędzy prawem do informacji a prawem do prywatności osób pełniących funkcje publiczne. Jest to spowodowane przede wszystkim użyciem przez ustawodawcę ogólnych pojęć, które są interpretowane w drodze wykładni sądowej.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 2; 33-50
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies