The Right to Privacy as an Exemption from Freedom of Information in the Case of Persons Performing Public Functions (Poland’s Example)

The article discusses the right to privacy as an exemption from freedom of information in Poland as specified in the Act of 6 September 2001 on access to public information. The aim is to examine how Poland regulates the relationship between two important values: freedom of information and the right to privacy. There are many situations where the right to privacy as an exemption from freedom of information occurs. The article however is focused specifically on the issue where a requester asks for public information that may relate to the privacy of persons performing public functions. This problem is valid, especially in the light of the recent application of the First President of the Supreme Court to the Constitutional Tribunal which touches upon the right to privacy of persons performing public functions. The author argues that although Poland assures freedom of information and the right to privacy, Polish public authorities and courts have a problem striking the right balance between those two values. This is primarily the result of general terms used by the legislator, which must be explained through a judicial interpretation.

Artykuł dotyczy prawa do prywatności jako wyjątku od dostępu do informacji publicznej, który wynika z ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Celem jest zbadanie, jak polskie prawo reguluje relacje pomiędzy dwiema wartościami: wolnością informacji a prawem do prywatności. Jest wiele sytuacji, w których prawo do prywatności, jako wyjątek od dostępu do informacji, może się pojawić. Artykuł dotyczy szczególnie jednego problemu, mianowicie kiedy wnioskodawca żąda udostępnienia informacji publicznej, która może stanowić informację ze sfery prywatnej osoby pełniącej funkcję publiczną. Zasygnalizowany problem jest bardzo aktualny, zwłaszcza w świetle niedawnego wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do Trybunału Konstytucyjnego, który dotyczy prawa do prywatności osób wykonujących funkcje publiczne. Autorka wskazuje, że mimo iż Polska zapewnia dostęp do informacji i prawo do prywatności, to jednak władze publiczne i sądy mają problem z wyznaczeniem właściwych relacji pomiędzy prawem do informacji a prawem do prywatności osób pełniących funkcje publiczne. Jest to spowodowane przede wszystkim użyciem przez ustawodawcę ogólnych pojęć, które są interpretowane w drodze wykładni sądowej.