Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "xvi w." wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Tercjarki Zakonu Kaznodziejskiego na Pomorzu XIV–XVI w.
Tertiary sisters of the Preachers Order in Pomerania in 14‒16th century
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559046.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Beginki
Burg
Dominikanki
Gdańsk
Klepka
Kopelcypel
Mantelatka
Piotr Goldbach
Tercjarki
Toruń
Beguines
Danzig
Dominican nuns
Dominican Order
Mantellate
Peter Goldbach
Tertiaries
Opis:
W okresie średniowiecza na terenie Pomorza funkcjonowały dwie wspólnoty tercjarek dominikańskich, mianowicie w Toruniu i Gdańsku. Wpisywały się one w nurt niewielkich miejskich wspólnot religijnych istniejących w XIV‑XVI w: odwiedzały chorych, biednych i więźniów a na swój byt zarabiały pracą ręczną. Ich życie religijne koncentrowało się w wyznaczonej im kaplicy w kościele dominikanów. Siostry zobowiązane były do wspólnych pacierzy i poddane były władzy miejscowego przeora, co stanowiło o ich przynależności zakonnej. Typowe średniowieczne miejskie wspólnoty tercjarek na Pomorzu przetrwały do czasów reformacji, kiedy społeczność Torunia i Gdańska przeszła na protestantyzm.
The Dominican tertiaries of the Middle Ages existed in the region of Pomerania (Pomorze) in two communities, respectively in Toruń and Gdańsk. Both communities belonged to a current of minor urban religious societies that existed between the 14th and 16th century within the orbit of influence the mendicant orders exerted. Both communities resided in the neighborhood of Dominican convents. Despite the specifics of a given location, both communities of tertiaries reflected the life and ministry typical for Beguines (Roman Catholic lay religious communities). They visited the sick, the poor, and the prisoners, and supported themselves through the work of their own hands. Their prayer life was centered in the designated chapel in the Dominican church. The sisters were mandated to pray in common. They were also subjected to the local prior who constituted a decisive component of their religious membership. Typical Middle Age communities of tertiaries in Pomerania survived till the time of Reformation when the society of Toruń and Gdańsk converted to Protestantism. Hence, after 1525 both communities ceased to exist.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 131-151
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz życia zakonnego w pismach polemistów kalwińskich w Rzeczypospolitej w XVI-XVII w.
The Picture of the Monastic Life in the Letters of the Calvinist Polemists in Poland in 16 th and 17 th Century
Autorzy:
Wodziński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532339.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
reformatory evangelism
history of Poland in the 16th and 17th century
polemical religious essays in the 16th and 17th century
Polish history of the Reformation
Calvinist literature, Poland
Ewangelicyzm reformowany historia Polska XVI – XVII w.
polemika wyznaniowa XVI- XVII w.
reformacja
historia polska
literatura kalwińska Polska
Opis:
W prezentowanym artykule został przedstawiony temat stosunku kalwinistów polskich wobec katolickich zgromadzeń zakonnych w XVI oraz pierwszej połowie XVII wieku. Spośród wielu przedstawicieli konfesji helweckiej w Rzeczypospolitej wybrano trzech autorów, którzy zarówno w obszerny jak również wnikliwy sposób powzięli w swoich dziełach ten temat. Zgromadzenia zakonne były niewątpliwie obiektem zainteresowania ze strony protestantów polskich. Jak wykazano, znali oni również procedurę kanoniczną dotyczącą powoływania zakonów do życia w Kościele. Krytyka, zarówno fundamentalnych kwestii teologicznych jak również społecznych, związanych z funkcjonowaniem zakonów, utrzymana była najczęściej w ostrym tonie, nie pozbawionym jednak mocnych argumentów teologicznych.
The relationship between Polish Calvinists and Catholic religious congregations in the 16th  and the first half of the 17th century was featured in this article. And among many representatives of Helvetic Confession in the Commonwealth three authors were chosen, who broached this subject in their pieces of work both in a comprehensive and insightful way. Religious congregations were unquestionably a matter of interest from Polish Calvinists. It was proved that they also knew the canonical process by which new congregations were approved in the Church. Both fundamental theological and social issues, which were associated with congregations and the way they were run, came usually under heavy criticism but not deprived of valid theological arguments.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 151-165
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Klejnot kapłaństwa”. Poetyckie kommemoracje virtutis sacerdotis w XVI‑wiecznym zbiorze „Herbów rycerstwa polskiego” Bartosza Paprockiego na tle europejskiej tradycji teologicznej i parenetycznej
Poetic Commemorations virtus sacerdotalis in Bartosz Paprocki’s “The Coats of Arms of Polish Knighthood”
Autorzy:
Kapuścińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559206.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Paprocki Bartosz
Herby rycerstwa polskiego
sobór trydencki
kapłaństwo
cnoty kapłańskie
“The Coats of Arms of Polish Knighthood”
the Council of Trent
priesthood
priest virtues
Opis:
XVI‑wieczne dzieło Bartosza Paprockiego „Herby rycerstwa polskiego” było wielokrotnie przedmiotem badań historyków, genealogów czy heraldyków. Autorka zwraca uwagę na religijno‑historyczny kontekst powstania dzieła: reformację i postanowienia soboru trydenckiego – zwłaszcza na naukę o sakramencie kapłaństwa, a także starożytne i średniowieczne pisma poświęcone moralnemu ideałowi duchownych. W tym właśnie kontekście analizuje sposób prezentowania w „Herbach” osób duchownych, zwłaszcza ich cnót kapłańskich.
“The Coats of Arms of Polish Knighthood” by Bartosz Paprocki has been studied and commented by historians and genealogy researches. The author emphasizes religious and historical context of this book: reformation and the Council of Trent, especially its teaching on prieshood, and ancient and medieval writings on the moral paragons of virtue for the clergy. Paprocki’s presentation of priests and their virtues is examined in this context.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 26; 225-243
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundamentalizm religijny zagrożeniem dla etosu społeczeństwa obywatelskiego w nauczaniu Benedykta XVI
Religious Fundamentalism as a Threat to the Ethos of Civil Society in the Teaching of Benedict XVI
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558396.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
fundamentalizm religijny
społeczeństwo obywatelskie
nauczanie Benedykta XVI
przemoc
osoba
rozwój
religious fundamentalism
civil societies
teaching of Benedict XVI
violence
person
development
Opis:
Artykuł prezentuje fundamentalizm jako zagrożenie dla społeczeństwa obywatelskiego w oparciu o nauczanie Benedykta XVI. Współcześnie wskazuje się na liczne tendencje do myślenia w kategoriach fundamentalizmu, obecne w sferze religii, kultury, polityki, a nawet gospodarki. Największy rozgłos zdobywa jednak fundamentalizm religijny, skutkujący często atakami terrorystycznymi islamistów. W nauczaniu Benedykta XVI pojawiają się liczne wskazówki, a nawet analizy zjawiska fundamentalizmu, który zagraża współczesnej koncepcji społeczeństwa obywatelskiego. Kościół stoi zawsze na pozycji ochrony osoby w zakresie godności osobowej oraz praw człowieka, gdyż takie stanowisko jest koniecznym warunkiem rozwoju, także w wymiarze globalnym. Równie kluczowe w tym kontekście jest stwierdzenie, iż religijność człowieka, ukierunkowana na Boga będącego miłością, z założenia wyklucza przemoc, stwarzając tym samym przestrzeń dla kształtowania prawdziwie ludzkich odniesień.
The article, which is based on the teaching of Benedict XVI, presents fundamentalism as a threat to civil society. Nowadays there are numerous tendencies of thinking in the terms of fundamentalism which are present in the sphere of religion, culture, politics and even economy. However, the form of religious fundamentalism that frequently results in terrorist attacks by Islamists enjoys the greatest publicity. In the teaching of Benedict XVI, there are numerous indications and deeper analyses of the phenomenon of fundamentalism, which endangers the contemporary concept of civil society. The Church always protects a person when it comes to personal dignity and human rights, as this attitude is a necessary condition of development, also in the global dimension. In this context it is equally important to state that human religiosity is directed towards God who is love, and this assumption excludes violence, thus creating a space for shaping truly human relations.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 41; 263-274
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Joseph Ratzinger jako „wdzięczny” kozioł ofiarny w świetle publikacji tygodnika „Der Spiegel”
Joseph Ratzinger as a “suitable” scapegoat in the light of publications of the weekly “Der Spiegel”
Autorzy:
Romejko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558952.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI
René Girard
homoseksualizm
inkwizycja
islam
Jan Paweł II
judaizm
Kongregacja Nauki Wiary
nadużycia seksualne
Joseph Ratzinger
teologia wyzwolenia
Benedict XVI
the Congregation for the Doctrine of the Faith
homosexuality
inquisition
Islam
John Paul II
Judaism
liberation theology
sexual abuse
Opis:
Wypracowana przez René Girarda teoria mimetyczna jest narzędziem mającym zastosowanie w badaniu kwestii literackich i religijnych. Można je także z powodzeniem wykorzystywać w interpretowaniu zjawisk społeczno‑politycznych. Dał tego przykład sam Girard podejmując się wyjaśnienia relacji francusko‑niemieckich w XIX i XX w. Centralne kwestie podejmowane w teorii mimetycznej to: naśladowanie, przemoc, ofiara i kozioł ofiarny. W niniejszym artykule z mimetycznego punktu widzenia została zaprezentowana osoba Josepha Ratzingera/Benedykta XVI w kontekście publikacji niemieckiego tygodnika „Der Spiegel”. Oskarżając papieża o działanie, które generuje liczne ofiary, czyni się jego samego (świadomie lub nie) prawdziwym kozłem ofiarnym współczesności.
René Girard’s mimetic theory is a research tool applicable in literature and religion. It can also be successfully used in the interpretation of socio‑political phenomena. Girard himself gave an example by taking an explanation of Franco‑German relations in the 19 th and 20 centuries. Central issues of themimetic theory are: imitation, violence, victim and scapegoat. In this paper Benedict XVI is presented from the mimetic point of view in the context of the publication of the German weekly “Der Spiegel”. The pope is accused of causing many victims and at the same time he is created (intentionally or not) a real scapegoat of the modern times.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2013, 32; 221-254
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Martyrological Dimension of the Petrine Primacy in the Teachings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI
Martyrologiczny wymiar prymatu piotrowego w nauczaniu Josepha Ratzingera - Benedykta XVI
Autorzy:
Woźniak, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532285.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Petrine primacy
martyrdom
testimony
imitation
cross
humility
responsibility
prymat Piotrowy
męczeństwo
świadectwo
naśladowanie
krzyż
pokora
odpowiedzialność
Opis:
The author succinctly discusses the martyrological dimension of the Petrine primacy on the basis of the teachings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. The paper presents the biblical foundation of the prophecy of St. Peter’s death as a martyr given by the Resurrected Jesus on the shore of the Sea of Galilee, offering an analysis of the Greek text of John 21:18–19. In his further reflections, the author discusses the development of the term “witness” in its Greek and Christian understanding. Then, he briefly addresses the significance of a martyr as defined by Christian theology, explaining the dimensions of red and white martyrdom. In the fourth and last part of the paper, elements of martyrological primacy are presented, including a reference to the work by Cardinal Reginald Pole as quoted by Joseph Ratzinger.
Autor artykułu w sposób zwięzły omawia element martyrologiczny wymiaru prymatu piotrowego w oparciu o nauczanie Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. W swoim artykule ukazuje podstawę biblijną zapowiedzi męczeńskiej śmierci św. Piotra, które wypowiedział Zmartwychwstały Jezus nad Jeziorem Tyberiadzkim, analizując tym samym grecki tekst: J 21, 18-19. W dalszej refleksji autor omawia kształtowanie się terminu „świadek” w rozumieniu greckim jak i chrześcijańskim. Następnie krótko omawia znaczenie męczennika w rozumieniu teologii chrześcijańskiej ukazując wymiar czerwony i biały męczeństwa. W ostatniej, czwartej części, ukazane zostają elementy martyrologicznego prymatu, w której następuje odwołanie do dzieła kardynała Reginalda Pola, na które powołuje się Joseph Ratzinger.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 47-66
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeden kapłan – jedna ofiara. Jednocząca funkcja kapłaństwa chrystusowego w „Liście na rozpoczęcie roku kapłańskiego z okazji 150. Rocznicy dies natalis świętego proboszcza z ars” benedykta XVI
One Priest – One Sacrifice. The Unifying Role of Christ’s Priesthood in the Letter of Benedict XVI Proclaiming a Year for Priests on the 150th Anniversary of the „Dies Natalis” of the Curé Of Ars
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559665.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
kapłaństwo
Benedykt XVI
rok kapłański
priesthood
Benedict XVI
Year of Priests
Opis:
Rok kapłański ogłoszony przez Benedykta XVI w 2009 r. jest okazją do teologicznej refleksji nad sakramentami Kapłaństwa i Eucharystii oraz ich miejsca wśród Bożych darów. Pierwsza część artykułu odnosi się do nauki Kościoła dotyczącej jedyności kapłaństwa i Eucharystii, która objawia wyjątkowy aspekt ofiary Chrystusa jako koniecznego środka na drodze do świętości. Część druga oparta jest na pismach św. Jana Marii Vianneya, który w swoim nauczaniu podejmował takie tematy, jak posługa pojednania człowieka z Bogiem, rozumienie konsekracji Eucharystycznej dla życia wspólnoty oraz wezwanie do nowego życia. Wymienione tematy wskazują na wykorzystanie dogmatów w praktyce katolickiej wiary. List papieski proklamujący Rok Kapłański wskazuje, jak możliwe jest wypełnienie wskazań nauki wiary w codziennym życiu. Przykładem jest tu osoba św. Jana Marii Vianneya, który kierował się nade wszystko miłością do Boga i powierzonej sobie wspólnoty i który stał się świadkiem działania Bożej łaski.
The Year for Priests proclaimed by Benedict XVI in 2009 is a great opportunity for theological reflection on the sacraments of priesthood and the Eucharist, and their role in bestowing God’s graces and gifts. This publication consists of two parts. The first one is a reference to the Church doctrine on the question of the uniqueness of priesthood and on the uniqueness of the Eucharist, which essentially reveals the exceptional aspect of the Christ’s sacrifice as necessary means on the way to holiness. The second part of the publication is based on the works of Saint John Baptist Marie Vianney, who in his teaching took up the subjects such as the service of reconciliation between people and God, the meaning of consecrating the Host for the life of a community and the call for new life. The topics mentioned above are a form of practical use of the dogmas of the Catholic faith. The letter of Benedict XVI proclaiming the Year for Priests shows in what way it is possible to fulfill the recommendations of the teaching of the faith in everyday life. A great example (and at the same time an advocate) of this is Saint John Baptist Marie Vianney himself, who most of all was driven by his love to God and to the parish community which was entrusted to him, and which is the witness of the acts of God’s grace.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 26; 67-81
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niezbywalność prawdy a cnota tolerancji w dialogu międzykulturowym i międzyreligijnym w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI
The Inalienability of Truth Versus the Virtue of Tolerance in Intercultural and Interreligious Dialogue
Autorzy:
Woźniak, Jakub J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558607.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
prawda
tolerancja
dialog
Joseph Ratzinger-Benedykt XVI
truth
tolerance
dialogue
Joseph Ratzinger-Benedict XVI
Opis:
Przyglądając się współczesnemu światu i panującym tendencjom możemy zaobserwować, że wartość nadrzędna, jaką jest prawda zostaje, spłycona i usytuowana w przestrzeni publicznej i prywatnej jako wartość, która traci na znaczeniu. Ponadto prawdę ukazuje się jako wartość subiektywną, która zakłada, że wszelkie poznanie zależy wyłącznie od człowieka i jego prywatnych odczuć Wzajemne poszukiwanie prawdy, jak podkreśla to Joseph Ratzinger-Benedykt XVI, staje się wspólnym celem wszystkich religii i kultur. Wszyscy ludzie niezależnie od wyznania, pochodzenia czy kultury ciągle pragną poznawać, a przedmiotem tego poznania staje się prawda. Poznanie prawdy staje się możliwe dzięki dwóm drogom: drodze rozumu (drodze filozoficznej) i drodze wiary (spotkaniem z żywą Osobą ). Benedykt XVI w encyklice Caritas in veritate ukazuje, że prawda ma charakter dialogiczny: od słowa, które rozpoczyna rozmowę do dialogu, którego konsekwencją staje się przekazywanie i odbieranie informacji, a wynikiem tego jest stworzenie wspólnoty, w której odbywa się rozmowa. Dzięki takiemu spotkaniu osób staje się możliwe uwolnienie od subiektywnych opinii i odczuć, które zamykają człowieka w jego świecie i przyczyniają się do otwarcia na innych, a tym samym na inne spojrzenie. Poszukiwanie prawdy w spotkaniu z religiami i kulturami staje się możliwe dzięki cnocie tolerancji, którą nabywamy. Cnota tolerancji umożliwia porozumienie, jednak by osiągnąć to porozumienie należy przestrzegać kilku zasad: rzeczowości, uczciwości i odpowiedzialności, o których wspomina Benedykt XVI. Ponadto porozumienie to staje się także możliwe, kiedy przestrzegane są zasady właściwie rozumianego dialogu. Prawidłowo rozumiany dialog posiada kilka elementów: słowa, słuchanie, spotkanie, zrozumienie, a także jasność, unikanie synkretyzmu i relatywizmu oraz poszanowanie innych. Tym samym zauważamy, że poszukiwanie prawdy w tolerancji powinno być celem jednoczącym wszystkie religie i kultury pośród podziałów i sprzeczności.
Looking at the modern world and the dominant tendencies it might be observed that the overriding value of truth is trivialized and situated in the public or private sphere as something insignificant. Moreover, truth is presented as a subjective value which suggests that any form of cognition depends on man and his private perceptions and attitudes without any search for new ways of knowing. The mutual search for truth, as Joseph Ratzinger – Benedict XVI – emphasizes, is a common goal of all religions and cultures. All people, regardless of their beliefs, origin or culture, wish to know, and truth becomes the subject of this cognition. There are two possible ways of knowing truth: the way of reason (a philosophical way) and the way of faith (a meeting with a living Person). In his encyclical Caritas in veriatate, Benedict XVI observes that truth has a dialogical character: from a word which starts a conversation to a dialogue in which information is given and received. The result is the creation of a community where the conversation takes place. Such a meeting of people makes it possible to abandon the subjective opinions and perceptions which close man in his own world, and contributes to openness to other people and to adopting a new perspective. The search for truth during the encounter with other religions and cultures is possible thanks to the virtue of tolerance which we acquire. The virtue of tolerance makes understanding possible, but in order to achieve this understanding it is important to observe certain principles such as conciseness, honesty and responsibility, all of which Benedict XVI mentions. Moreover, understanding is possible when the rules of dialogue are obeyed. Dialogue understood in this way should involve the following elements: words, listening, meeting, understanding, clarity, avoidance of syncretism and relativism, as well as respect for others. Thus we may observe that the search for truth in tolerance should be a unifying goal for all religions and cultures which face divisions and contradictions.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 175-187
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Msze przeznaczone do śpiewu w ciągu roku (XVI– XX) ze Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego, wydanego w 1871 roku w Pelplinie przez ks. Szczepana Kellera
Masses for Singing During the Year (16–20) from The Collection of Catholic Songs of Piety for Ecclesiastical and Domestic Use, Published in 1871 in Pelplin by Father Szczepan Keller
Autorzy:
Kaczorowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558756.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Msza polska
pieśń religijna
pobożność trydencka
polskość
XIX wiek
Polish Mass
religious song
Tridentine piety
Polishness
19th century
Opis:
Prezentowany artykuł omawia ostatnich pięć tzw. mszy polskich, pochodzących ze Zbioru pieśni nabożnych katolickich do użytku kościelnego i domowego, który ukazał się w Pelplinie w 1871 roku. Msze polskie to pieśni, które śpiewane były podczas liturgii w języku narodowym, a nie w powszechnie obowiązującym jeszcze w XIX wieku języku łacińskim. W ten sposób śpiewy te w naturalny sposób edukowały religijnie Polaków oraz pomagały w zachowaniu polskości w czasach, gdy Polska rozdarta była między trzech zaborców.
The article elaborates on the last five so-called Polish Masses from The Collection of Catholic Songs of Piety for Ecclesiastical and Domestic Use, which was published in Pelplin in 1871. These Polish Masses were performed during liturgies not in Latin, but in the Polish language. In this way the Polish hymns taught catechism and Catholic faith and helped to sustain the national identity in the 19th century, when Poland formally did not exist.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 37; 115-136
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojednanie jako kategoria społeczna w nauczaniu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
Reconciliation as a Social Category in the Teaching of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Szulist, Janusz
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1872235.pdf
Data publikacji:
2021-12-17
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
reconciliation
Benedict XVI
forgiveness
doctrine of the Church
person
community
pojednanie
Benedykt XVI
przebaczenie
nauczanie Kościoła
osoba
wspólnota
Opis:
W nauczaniu Benedykta XVI można interpretować pojednanie jako kategorię społeczną, przyczyniającą się do integralnego rozwoju. Konsekwencję postawy pojednania wyraża sposób zastosowania wiedzy teologicznej w celu pełniejszego zrozumienia relacji społecznych, dla których punktem odniesienia jest dobro wspólne. Kategoria pojednania to w pismach Bawarskiego Teologa nade wszystko kategoria teologiczna. Co jednak szczególnie istotne, Joseph Ratzinger przywołuje ją nie tylko w kontekście tematu miłosierdzia, ale nadaje jej szersze znaczenie, odnosząc ją do problematyki eklezjologicznej, szczególnie dialogu Kościoła ze współczesnym światem. Benedykt XVI, opisując pojednanie w realiach społecznych, zwraca uwagę na przebaczenie jako swoistego rodzaju działanie wstępne. W procesie przebaczenia ma miejsce przezwyciężanie postaw opartych na fałszu. Skutkiem przebaczenia jest więc coraz pełniejsze partycypowanie w prawdzie. Pojednanie stanowi konsekwencję przebaczenia. Papież ma świadomość, iż dla osiągnięcia pojednania nie zawsze wystarczą działania jednostkowe. Instytucje społeczne, takie jak Organizacja Narodów Zjednoczonych, służą urzeczywistniania idei pokoju jako formy zastosowania w praktyce ponadczasowej Jedności, utożsamianej w teologii z Bogiem. Świadczenie dzieł miłosierdzia jest kryterium pojednania społecznego na kanwie naturalnych uzdolnień osobowych. Pojednanie w społeczeństwie, promowane
In the teaching of Benedict XVI, reconciliation can be interpreted as a social category that contributes to integral development. The consequence of the attitude of reconciliation is expressed in the manner in which theological knowledge is applied for a fuller understanding of social relations where the common good is a point of reference. Furthermore, reconciliation is also a theological category in the Bavarian theologian’s writings. In that respect, it is especially important to note that he not only puts reconciliation in the context of mercy, but also gives it a broader meaning by relating it to ecclesiological issues, and in particular to the dialogue of the Church with the contemporary world. Describing reconciliation against the background of social reality, Benedict XVI also points to forgiveness as a certain prerequisite. In the process of forgiveness, attitudes rooted in insincerity are overcome. Therefore, forgiveness brings one into a fuller participation in the truth. While reconciliation follows from forgiveness, the pope is aware of the fact that individual actions are not always sufficient to achieve the former. This is why institutions such as the United Nations serve to fulfill the idea of peace as a practical application of the timeless Unity that is identified in theology with God. Doing works of mercy is a touchstone of social reconciliation founded on natural personal capabilities. Reconciliation in the society, as promoted by the Church, favors the advancement of a culture that fosters an integral concept of the person and of development.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2021, 49; 179-194
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piękno i sztuka w rozumieniu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI
Beauty and Art in Joseph Ratzinger’s - Benedict XVI’s understanding.
Autorzy:
Zdenkowska, Marcelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2155011.pdf
Data publikacji:
2022-12-29
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
beauty
art
Ratzinger
Benedict XVI
artist
piękno
sztuka
Benedykt XVI
artysta
Opis:
Przedmiot niniejszego artykułu stanowi rozumienie piękna i sztuki w ujęciu Josepha Ratzingera – Benedykta XVI oraz ich znaczenia dla kultury z perspektywy kulturoznawczej. Sztukę współczesną Ratzinger diagnozuje jako pełną: nihilizmu, pluralizmu, uniwersalizmu, banalność oraz braku odwołania do sfery duchowej i wartości. Wnioski teologa są logiczną konsekwencją jego pojmowania sztuki oraz roli artysty w kulturze. Te dwie wartości mają za zadanie nie tylko dostarczać estetycznych i pozytywnych wrażeń, ale także odsyłać do prawdy – czyli do Boga – oraz refleksji nad rzeczywistością. Sztuka jest ściśle związana z rozwojem człowieka oraz wspólnoty, dlatego ma tak istotne znaczenie dla całej kultury. Podstawę do analizy myśli Ratzingera nad sztuką stanowią jego dzieła: Sakrament i misterium, teologia liturgii oraz Duch liturgii.
The subject of this article is beauty and art as understood by Joseph Ratzinger - Benedict XVI. The idea is to describe how a theologian understands art and what it is means for culture. Ratzinger diagnoses contemporary art as full of: nihilism, pluralism, universalism, banality and lack of reference to the spiritual sphere and values. Certainly, art historians, critics, and the artists themselves could argue with this opinion. In this case, however, the conclusion of Benedict XVI is a logical consequence of his understanding of art and the role of the artist, and it is parts of the culture. Such a perception that is based on beauty and goodness indicates a strong root in from previous centuries art. These two values are designed not only to provide esthetic and positive impressions, but also to refer to the truth, that is to God and reflection on reality. Art is closely related to human and community development, which is why it is so important for the entire culture. The literature that forms the basis for the analysis of Ratzinger's thoughts on art is: The Liturgical Theology, Sacrament and Mystery, and The Spirit of the Liturgy.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2022, 50; 107-118
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada prawdy w nauczaniu społecznym Benedykta XVI
The Principle of Truth in the Social Teaching of Benedict XVI
Autorzy:
Szulist, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559098.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedykt XVI
prawda
wolność
godność osobowa
miłość w prawdzie
pokój
Benedict XVI
truth
freedom
personal dignity
love in truth
peace
Opis:
Odniesienie do prawdy określa status człowieka w ramach doczesności, mając na uwadze porządek przewidziany przez Boga wobec stworzenia w wymiarze fizycznym i duchowym. Fundamentalne znaczenie prawdy dla społeczeństwa, jak sugeruje Benedykt XVI, związane jest z powołaniem człowieka, jak też z pragnieniem integralnego rozwoju wspólnot. Prawda społeczna funkcjonuje niejako w czterech obszarach. Po pierwsze, prawda wyraża ideę pokoju, a ponadto poznawanie prawdy dynamizuje ku pełni człowieczeństwa relacje wspólnotowe. Po drugie, prawda wskazuje na fundamentalne znaczenie wolności w świecie w zakresie upodmiotowienia jednostek, jak też w aspekcie suwerenności państw. Trzecim obszarem funkcjonowania prawdy jest kwestia wykonywania władzy. Rządzący realizują swój mandat na fundamencie zasad i wartości, które w obiektywny sposób warunkują osiąganie właściwych priorytetów w działalności politycznej. Ostatnim obszarem funkcjonowania prawdy jest dziedzina moralności laikatu. Politycy jako szczególna grupa osób – skoncentrowana wokół dobra wspólnego – są zobligowani do proklamowania w świecie „prawdy moralnej”. W artykule wykorzystano teksty z zakresu nauczania Benedykta XVI, przy zastosowaniu metody krytycznej analizy tekstu.
A reference to truth describes human status in temporal life taking into consideration the order intended by God towards creation in the physical and spiritual dimension. The fundamental significance of truth for society, as Benedict XVI suggests, is linked with the human vocation and the desire for the integral development of communities. Thus social truth functions in four spheres. The first one is peace, as truth expresses the idea of peace and knowing truth stimulates communal relations towards the fullness of humanity. Secondly, truth indicates the fundamental meaning of freedom in the world in terms of subjectivity of individuals but also in terms of sovereignty of states. The third area is the execution of power. The people in power shall exercise their mandate relying on principles and values which objectively determine the right priorities of political activity. Finally, the fourth area is the morality of lay people. Politicians as a special group responsible for the common good are obliged to proclaim the “moral truth” in the world. The article offers a critical analysis of the texts of Pope Benedict XVI.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 133-144
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Religious Experience of the Church and the Experience of National Community in the Writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI
Doświadczenie religijne Kościoła a doświadczenie wspólnoty narodowej w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI
Autorzy:
Woźniak, Jakub J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558799.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
religious experience
national community
culture
academia
religious values
universal values
natural law
family
education
subsidiarity
solidarity
development
progress
brotherhood
doświadczenie religijne
wspólnota narodowa
kultura
uniwersytet
wartości religijne
wartości uniwersalne
prawo naturalne
rodzina
wychowanie
zasada pomocniczości
solidarność
rozwój
postęp
braterstwo
Opis:
The main subject covered in this paper is the coexistence of the religious experience of the Church and the experience of national community in the teaching of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. The starting point is the understanding of experience in the writings of Joseph Ratzinger–Benedict XVI. In his view, experience manifests itself in three ways: through faith and liturgy, through testimony and through saints. This, in turn, translates to the national experience, which encompasses such areas as culture and academia, religious and universal values, natural law, family and education, and the principles of subsidiarity and solidarity in development and progress. The interdependence between the Church and the national community reflected in the works of Joseph Ratzinger–Benedict XVI highlights the need for these two institutions to work together towards the common good of those who constitute the Church and those who constitute the nation, regardless of their religious beliefs or political convictions. Throughout Cardinal Ratzinger’s teaching, one can observe that the religious experience of the Church provides a starting point for the national experience that manifests itself in the brotherhood of all people.
Głównym zagadnieniem artykułu jest współistnienie doświadczenia religijnego Kościoła i doświadczenia wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Punkt wyjścia stanowi rozumienie doświadczenia w pismach Josepha Ratzingera-Benedykta XVI. Doświadczenie to przejawia się w na trzy sposoby wiara i liturgia; świadectwo oraz świeci. to z kolei przekłada się na doświadczenie narodowe, które obejmuje następujące zagadnienia: kulturę i uniwersytet; wartości religijne i uniwersalne; prawo naturalne; rodzinę i wychowanie; oraz na zasadę pomocniczości i solidarności w rozwoju i postępie. Współzależność Kościoła jak i wspólnoty narodowej w nauczaniu Josepha Ratzingera-Benedykta XVI kładą nacisk na współpracę tych dwóch instytucji w dziedzinie dobra wspólnego tych, którzy tworzą Kościół oraz tych którzy tworzą naród nie zależnie od wyznawanej religii czy przekonań politycznych. W nauczaniu kard. Ratzingera, papieża Benedykta XVI widać, że doświadczenie religijne Kościoła stanowi punkt wyjścia dla doświadczenia narodowego, które widać we wspólnym braterstwie ludzi.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2019, 44; 165-180
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sekularyzacja. Kilka uwag w perspektywie myśli J. Ratzingera-Benedykta XVI
Secularization. Some Remarks in the Perspective of the Thought of J. Ratzinger - Benedict XVI
Autorzy:
Ochman, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1532342.pdf
Data publikacji:
2021-03-06
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Benedict XVI
secularization
secularity
dialogue
culture
Benedykt XVI
sekularyzacja
laickość
dialog
kultura
Opis:
Religia od początku towarzyszyła ludzkości. Zajmowała na przestrzeni dziejów różne miejsce i odgrywała w społeczeństwie zmieniającą się rolę. Był okres sojuszu ołtarza z tronem, a od oświecenia drogi te zaczynały się coraz bardziej rozchodzić. Na obecność tego procesu współcześnie wskazuje także papież Benedykt XVI. Sekularyzacja jednak nie jest dla niego procesem na wskroś negatywnym. Uznaje on słuszność autonomii rzeczy stworzonych, a zatem również autonomii uprawiania nauki oraz organizowania społeczeństwa. Niebezpieczeństwo kryje się w źle rozumianym sekularyzmie, który wyklucza obecność Boga w życiu społecznym i spycha religię do życia jedynie prywatnego. Zdaniem papieża powinna istnieć, i jest możliwa, konstruktywna współpraca między religią a tym, co świeckie, dla rozwoju dobra wspólnego.
From the beginning, religion accompanied humanity. Across the century it has different place and played changing role in society. There was a period of alliance between the altar and the throne, whereas especially since enlightenment, these paths diverged more and more. Nowadays, Pope Benedict XVI also indicates the presence of this process. However, secularization is not a thoroughly negative process for him. He accepts the validity of the autonomy of created things and therefore also the autonomy of practicing science and organizing society. The danger is hidden in a misunderstood secularism, which excludes the presence of God in social life and pushes religion only to personal life. According to the Pope, constructive cooperation between religion and this what is secular is possible and should exist, for the development of the common good.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2020, 46; 273-285
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies