Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "person" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2014 roku, sygn. akt III CSK 301/13
Gloss to the Decision of the Supreme Court of 16 October 2014, III CSK 301/13
Autorzy:
Wolak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803155.pdf
Data publikacji:
2019-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
testament
świadek
osoba prawna
organ osoby prawnej
członek (wspólnik) kor-poracyjnej osoby prawnej
witness
legal person
body of a legal person
member (partner) of a corpora-te legal person
Opis:
Glosa dotyczy postanowienia z dnia 16 października 2014 r., III CSK 301/13, w którym Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że członek organu osoby prawnej w zasadzie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu, w którym została przewidziana dla tej osoby jakakolwiek korzyść. Podobnie, w ocenie Sądu Najwyższego, w zasadzie może być świadkiem przy sporządzeniu testamentu członek korporacyjnej osoby prawnej, dla której została przewidziana korzyść w testamencie. Autor dokonał w glosie krytycznej oceny tego stanowiska. Za właściwe uznał zapatrywanie, zgodnie z którym, świadkiem przy sporządzeniu testamentu, w którym została przewidziana jakakolwiek korzyść dla osoby prawnej nie może być co do zasady ani piastun organu takiej osoby prawnej ani żaden z członków (wspólników) korporacyjnej osoby prawnej.
The gloss refers to the decision of 16 October 2014, III CSK 301/13, in which the Supreme Court adopted the position that a member of the body of a legal person may, in principle, be a witness to making a testament in which any benefit is provided for that legal person. Similarly, in the opinion of the Supreme Court, a witness to making a testament may, in principle, be a member of a corporate legal person for which any benefit is provided in that testament. The author made a critical assessment of that position in the gloss. He considered as appropriate the view according to which a witness to making a testament in which any benefit is provided for a legal person cannot, in principle, be either an officer of such legal person, or any member (partner) of such corporate legal person.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 2; 149-168
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Małoletni jako dawca i biorca przeszczepów – ex vivo i ex mortuo. Regulacje i dylematy prawne
A Juvenile Person as a Donor and a Recipient – Ex Vivo and Ex Mortuo. Regulations and Legal Issues
Autorzy:
Pacian, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806747.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
a juvenile person
donor
recipient
regulations
transplantation
maoletni
Opis:
Celem pracy jest omówienie rozwiązań prawnych dotyczących przeszczepów ex vivo i ex mortuo, których podmiotem jest małoletni jako dawca albo biorca, oraz rozważnie argumentów prawnych uzasadniających i negujących ich dokonywanie. Regulacje prawne dotyczące transplantologii zawarte są w ustawie z dnia 1 lipca 2005 r. o pobieraniu, przechowywaniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów. Natomiast status małoletniego warunkują przepisy prawne zawarte zarówno w Kodeksie cywilnym, jak i Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Chociaż przepisy ustawy transplantacyjnej czasem zawierają pewne sprzeczności, to jednak w przeważającej większości pozytywnie należy ocenić zwłaszcza te rozwiązania prawne, które traktują o możliwości wyrażenia przez sąd opiekuńczy zgody zastępczej, niejednokrotnie bardzo często ratującej zdrowie a nawet życie małoletniego. Również ciekawe są unormowania obowiązujące w Austrii, Niemczech czy Hiszpanii, które z dużym powodzeniem i korzyścią dla małoletnich zarówno dawców, jak i biorców mogłyby być implementowane do naszego systemu prawnego.
The aim of the paper is to discuss legal solutions concerning ex vivo and ex mortuo transplantation whose participant is a juvenile donor or recipient, as well as to consider legal arguments for and against such transplantation. Legal regulations concerning transplantation are contained in the Act of 01.07.2005 on taking, storing and transplanting of cells, tissue and organs. On the other hand, the status of a juvenile person is regulated by the provisions of the Civil Code and of the Family and Guardianship Code. Even though the provisions of the Transplantation Act occasionally contain some contradictions, there is mostly positive evaluation of especially these legal solutions which enable a Family Court to give a replacement consent, which frequently saves health and even life of a juvenile person. There are also interesting legal rules binding in Austria, Germany or Spain which could be effectively implemented into our legal system, for the benefit of juvenile donors and recipients.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 3; 69-86
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek – dziecko – osoba fizyczna. Pojęcia ugruntowane w prawie cywilnym czy wymagające redefiniowania?
Human – Child – Natural Person. Concepts Established in Civil Law or Needing Redefinition?
Autorzy:
Biały, Aneta
Kaczka, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551732.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
human being
human death
deceased person
nasciturus
child
Opis:
W którym momencie możemy mówić o początku osoby fizycznej – czy to rzeczywiście moment narodzin i co oznacza koniec istnienia osoby – czy też należy uznać, że jest to moment śmierci? W prezentowanym artykule autorzy odpowiadają na te dwa pytania, co wymagało poddania analizie pojęć, takich jak: człowiek, dziecko, nasciturus, a wreszcie także osoba fizyczna zdefiniowana w polskim prawie cywilnym. Z drugiej strony, z uwagi na fakt, że pojęcie osoby fizycznej nie funkcjonuje wyłącznie w obszarze prawa prywatnego, autorzy odwołują się również w niezbędnym zakresie m.in. do prawa karnego i konstytucyjnego, co jest zamierzonym działaniem mającym na celu ukazanie oddziaływania na inne obszary prawa i jednocześnie uwypuklenie doniosłości poruszanej problematyki. Należy jednak zaznaczyć, że podstawowym analizowanym zakresem jest jednak prawo prywatne. Z oczywistych względów w opracowaniu pojęcia te były analizowane nie tylko z perspektywy prawnej, ale także medycznej i aksjologicznej. Nie sposób odpowiedzieć na postawione pytania bez odniesienia do nauk biologicznych czy poglądów filozoficznych, ponieważ omawiana kwestia nie dotyczy tylko obszaru nauk prawnych, ale ze względu na swoje znaczenie praktyczne obejmuje szeroki obszar badawczy. Jedynie tytułem przykładu – nie da się określić momentu śmierci człowieka bez odniesienia do osiągnięć medycyny w tym zakresie. Dodatkowo autorzy dokonali próby odpowiedzi na pytanie, czy art. 8 § 1 k.c. pozwala na jednoznaczny wniosek, że skoro każda osoba ma zdolność prawną od chwili urodzenia, to moment ten należy utożsamiać z uzyskaniem statusu osoby fizycznej.
At what point can we speak of the origins of a natural person – is this really the moment of birth and what does the end of the person’s existence mean – or should it be justified that this is the moment of death? Authors try to answer for two questions, which will require focusing attention on the definition of a human, child and finally also a natural person defined in Polish civil law. On the other hand, due to the fact that the concept of a natural person does not function only in the area of private law, the authors will also refer to the necessary extent to, inter alia, criminal and constitutional law, which is the intended action of the authors. It should be noted, however, that the basic scope analyzed is, however, private law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 7-25
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Gloss to the Decision of the Supreme Court of 16 October 2014, File Ref. No. III Csk 301/13
Autorzy:
Wolak, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803120.pdf
Data publikacji:
2019-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
last will and testament
witness
legal entity
governing body of a legal person
member (shareholder) of a corporate legal person
Opis:
The gloss addresses the decision of 16 October 2014, III CSK 301/13, in which the Supreme Court adopted the position that a member of the governing body of a legal entity may, in principle, be a witness to making a testament in which a benefit is provided for that legal person. Similarly, in the Supreme Court’s opinion, a witness to the making of a will may, in principle, be a member of a corporate legal person for which a benefit is provided in that will. The author offers a critical assessment of that position. He considers as appropriate the view according to which a last will in which a benefit is envisaged for a legal person cannot, in principle, be witnessed by either an officer of such a legal entity, or by any member (shareholder) of a corporate legal person.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 2; 135-154
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od człowieka, osoby, podmiotu do podmiotu prawa
From a Human, Person, and Subject to a Legal Subject
Autorzy:
Gałkowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807463.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
człowiek
osoba
podmiot
podmiot prawa
man
person
subject
subject of law
Opis:
In the article two ways are presented regarding relationship between human being and subject of law. Ch. Grzegorczyk claims that conception of human being and conception of subject of law are not equal and from conception of human being a conception of subject of law cannot be educed. P. Ricoeur states, however, that conception of human being and conception of subject of law are equal with regard to respect and veneration. Author of the article analysis the above issues and regardless the differences between them observes some similarities, because both authors are considering not subject of law but subject of law order. On the basis of phenomenological reduction the author shows conception of law which has its roots in substantial vision of human being. The human being can be subject of law and not only subject of particular law order.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2008, 18, 2; 7-40
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego w procesie karnym
Proving Amount of Injured Person’s Damage in Criminal Proceedings
Autorzy:
Smarzewski, Marek
Banach, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551689.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Damage
injured person
proving
duty of proving
compensation
criminal proceedings
criminal trial
Opis:
Dowodzenie wysokości szkody pokrzywdzonego stanowi istotne zagadnienie zarówno z perspektywy teoretycznej, jak i praktycznej. W doktrynie można zaobserwować rozbieżne podejścia co do tego, na kim spoczywa obowiązek dowodzenia w tym zakresie. W artykule podkreślono rolę pokrzywdzonego jako osoby bezpośrednio zainteresowanej w uzyskaniu kompensaty i ukazano wagę rozstrzygnięcia w procesie karnym w przedmiocie naprawienia szkody w wysokości faktycznie wyrządzonej. Ustalenia dotyczące wysokości szkody powinny stawać się zasadniczo przedmiotem dowodzenia w toku rzetelnego procesu karnego. Nawet zatem, gdy do osądzenia sprawcy i pociągnięcia go do odpowiedzialności karnej nie jest niezbędne określenie rozmiarów szkody, to w sytuacji istnienia przesłanek do orzeczenia jej naprawienia sąd karny ma obowiązek podjęcia ustaleń dotyczących jej wysokości czy to w związku z inicjatywą pokrzywdzonego, czy też z urzędu, przynajmniej w zakresie, w jakim procedowanie w tym przedmiocie nie doprowadzi do przewlekłości i nadmiernego rozwarstwienia postępowania dowodowego.  
Proving amount of injured person’s damage caused by committed crime is important issue both theoretically and practically. In doctrine can be observed divergent approaches as to who is responsible for proving in this respect. This article emphasizes role of injured person as a direct interest in obtaining compensation and highlights the importance of settling the matter of redressing damage in amount actually caused in criminal trial. Determination of amount of damage should become the subject of proving in course of fair criminal trial. Therefore, even if it is not necessary to determine extent of damage to judge perpetrator and prosecute him or her, criminal court is obliged to determine amount of damage, whether due to initiative of victim or ex officio, if there are grounds to order compensation and when it will not lead to excessive length and stratification of the evidentiary proceedings.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 1; 41-60
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stages in Canonical Provision of the Office of Pastor under the Current Polish Synodal Legislation
Autorzy:
Wnuk, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1803115.pdf
Data publikacji:
2019-10-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
designation of person
conferral of title
assumption of office
diocesan bishop
pastor
Opis:
According to Polish synodal legislation, similarly to the Code of Canon Law, the provision of the office of pastor consists of three stages: 1) designation of a person, 2) conferral of the title, and 3) taking possession of the office. In accordance with both universal and particular law, the provision may be free or dependent. The diocesan bishop confers the office freely (cc. 523–525). In the case of a dependent provision, however, another competent ecclesiastical authority nominates a candidate, and the diocesan bishop only confers the title to the office (c. 525; 682, §1). According to legislators of particular law, the conferral of a legal title to an office should take place by a nomination decree. The decree should meet the requirements of a singular administrative act (cc. 48–57). The placement in the possession of a parish by the local ordinary or his delegate and the assumption of the office by a pastor is the final stage of the provision. Under particular law, two aspects of this act are distinguished: the legal aspect (the drawing up and signing of a handover protocol by the pastor and other competent bodies), and the liturgical one (solemn entry of a new pastor into the parish church according to the ritual of a specific particular Church). Legislators of particular law also places the presbyter who has been promoted to the office of pastor under an obligation to make a profession of faith (c. 833, 6°) and take the oath of fidelity, according to the formulas approved by the Holy See.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2019, 28, 1; 119-135
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość realizacji Europejskich Reguł Więziennych z 2006 r. w zakresie reintegracyjnego modelu wykonywania kary pozbawienia wolności a przeludnienie polskich jednostek penitencjarnych
Possibilities of implementation of The European Prison Rules (2006) as part of the reintegration model of serving imprisonment versus overpopulation in polish penal institutions
Autorzy:
Migdał, Jerzy
Skrobotowicz, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806819.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
space norm
convicted person
inmate
international standards
prison service officer
słuby wiziennej
Opis:
Artykuł poświęcony został, szczególnie doniosłej w dzisiejszych czasach, problematyce jaką jest możliwość realizowania reintegracyjnego modelu wykonywania orzeczonej kary pozbawienia wolności w realiach polskich zakładów karnych oraz aresztów śledczych. Opracowanie zostało podzielone na dwie zasadnicze części. W części pierwszej, zarysowana została budowa Europejskich Regułach Więziennych z 2006 r. oraz przedstawione zostały najważniejsze uregulowania prawne dotyczące tytułowego zagadnienia. Część druga zawiera w sobie zarówno warstwę historyczną, ukazującą problematykę przeludnienia w jednostkach penitencjarnych w XX-to wiecznej Polsce, jak również stanowi omówienie norm metrażowych, obowiązujących w rodzimym ustawodawstwie, na tle wymogów przestrzeganych przez inne kraje europejskie. Istotnym walorem przedmiotowego opracowania jest jego aktualność bowiem zawarto w nim najnowsze dane statystyczne, opublikowane dnia 31 stycznia 2014 r., a dotyczące liczby osadzonych we wszystkich jednostkach penitencjarnych z terenu całego kraju.
The paper deals with possible ways to implement the reintegration model of serving imprisonment in the reality of Polish penal institutions and remand centres. The study is divided into two major parts. The first one outlines the structure of the European Prison Rules of 2006 as well as the key regulations concerning the issue under investigation. The second part comprises a historical glance at the problem of overcrowded penal institutions in 20th century Poland and a discussion of space norms currently in force in Poland, as seen against space requirements observed by other European countries. The presented work has an indisputable merit of being topical for it provides the latest statistical data (published on 31 January 2014) regarding the number of inmates in all penal institutions nationwide.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 1; 109-120
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo człowieka chorego psychicznie do obrony w postępowaniu w sprawach o wykroczenia a próba wprowadzenia zasady domniemania winy
The Right of a Mentally Ill Person to Defend Himself in Petty Offence Proceedings and an Attempt to Introduce the Presumption of Guilt Principle
Autorzy:
Sienkiewicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772863.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
postępowanie w sprawach o wykroczenia
osoba niepełnosprawna
petty offence proceedings
disabled person
Opis:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w art. 42 ust. 2 stanowi: „Każdy, przeciw komu prowadzone jest postępowanie karne, ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania. Może on w szczególności wybrać obrońcę lub na zasadach określonych w ustawie korzystać z obrońcy z urzędu”. Normę tę należy odnosić również do sytuacji prawnej obwinionego w postępowaniu w sprawach o wykroczenia. Celem artykułu jest wskazanie braku rzeczywistych gwarancji na realizację prawa do obrony osób mających dysfunkcję organizmu, wyrażonych w art. 21 § 1 Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia (k.p.w.). Prawo to nie jest w pełni realizowane pomimo wskazania wprost w art. 4 k.p.w., że „obwinionemu przysługuje prawo do obrony, w tym do korzystania z pomocy jednego obrońcy, o czym należy go pouczyć”. Artykuł 42 ust. 3 Konstytucji RP stanowi: „Każdego uważa się za niewinnego, dopóki jego wina nie zostanie stwierdzona prawomocnym wyrokiem sądu”. Zgodnie z opisywaną nowelizacją, reguła ta będzie złamana.
As Article 42(2) of the Polish Constitution provides: “Anyone against whom criminal proceedings have been brought shall have the right to defence at all stages of such proceedings. He may, in particular, choose counsel or avail himself – in accordance with principles specified by statute – of counsel appointed by the court.” This provision should be also applied to a legal situation of the accused in the petty offence proceedings. The purpose of this article is to point out the lack of an actual guarantee for persons with dysfunctions, indicated in Article 21 § 1 of the Petty Offences Procedure Code (KPW), to exercise their right to defence. This right is not fully exercised, although KPW Article 4 directly provides that “the accused shall have the right to defence, including the right to a counsel, of which s/he should be instructed.” According to Article 42(3) of the Polish Constitution, “Everyone shall be presumed innocent of a charge until his guilt is determined by the final judgment of a court.” According to the amendments mentioned above, this rule will be violated.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 113-136
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między prawem do rzetelnego procesu sądowego a zasadą zaufania w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczącym wymiany informacji podatkowych na podstawie dyrektywy 2011/16/UE
Between the Right to a Reliable Judicial Process and the Principle of Trust in the Judgment of the Court of Justice of the European Union on the Exchange of Tax Information Under Directive 2011/16 / EU
Autorzy:
Szymacha, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551730.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Exchange of tax information
right to fair trial
the foreseeable relevance
relevant person
fishing exhibition
identity of the person under examination or investigation
principle of confidence
principle of legal certainty
Opis:
W związku z wprowadzeniem mechanizmu przekazywania informacji podatkowych między państwami członkowskimi powstały kontrowersje dotyczące możliwych naruszeń prawa do rzetelnego procesu sądowego zagwarantowanego przez art. 47 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej oraz znaczenia kluczowych pojęć determinujących zgodność z prawem takiej wymiany informacji. TSUE w trzech orzeczeniach wypowiedział się w sprawie tych wątpliwości ustanawiając standard ochrony przed pochopnym przekazywaniem informacji podatników. Wydaje się, że pomimo pewnej liberalizacji podejścia do zasady zaufania TSUE wciąż przyznaje jej priorytet. W takiej sytuacji zasada pewności prawa oraz ochrona praw podstawowych wymagają, aby limitować zakres treści przekazywanych informacji do zachowań o charakterze nielegalnym.
The purpose of this study is to summarize the CJEU case law on tax information exchange under Directive 2011/16/EU. The article analyzes theses of three judgments of the CJEU concerning the right to a fair trial guaranteed by Article 47 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union and the prerequisites for the legality of the obligation to provide information transmitted by the tax authorities, in the context of the prohibition of so-called fishing exhibitions, i.e. collecting evidence without any suspicion. Despite a somewhat liberalised approach to the principle of confidence, the CJEU still gives it priority. In such a situation, the principle of legal certainty and the protection of fundamental rights require that the scope of the content of the information provided is limited to strict unlawful actions.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 51-71
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czym (a może kim?) jest osoba zmarła i o konieczności prawnego uregulowania statusu prawnego osób zmarłych – propozycja regulacji de lege ferenda
What (or Maybe Who?) Is a Deceased Person and the Need to Legally Regulate the Legal Status of Deceased Persons – a Proposal for de lege ferenda Regulation
Autorzy:
Najman, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1771609.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba zmarła
status prawny
prawo osobowe
ontologia
deceased person
legal status
personal law
ontology
Opis:
Status prawny osób zmarłych nie jest uregulowany w praktycznie z żadnym z państw demokratycznych na żadnym z zamieszkałych kontynentów. W doktrynie wciąż trwają spory o to, czy zwłoki ludzkie są rzeczą, jak również o dopuszczalność zniesławienia osoby nieżyjącej. Co więcej, w obrocie prawnym nie istnieje prawna definicja osoby zmarłej, a jedynie zwłok ludzkich oraz szczątków ludzkich. W polskiej ustawie karnej kryminalizowane jest znieważenie zwłok, prochów, grobu lub innego miejsca spoczynku zmarłego, jak również ich ograbienie, jednak niedopuszczalne jest karalne pomówienie (zniesławienie) osoby zmarłej, co jednak nie wynika z wykładni językowej przepisu z art. 212 k.k., lecz przyjętej w judykaturze linii orzeczniczej opowiadającej się za wykładnią teleologiczną danej regulacji. Brak regulacji stwarza liczne problemy interpretacyjne w doktrynie, m.in. dla określenia przedmiotu ochrony przestępstwa ograbienia zwłok czy grobu. W prawie, a w szczególności w prawie karnym, niedopuszczalne jest uzasadnianie kryminalizacji pewnych zachowań tradycją czy powszechnym ich potępieniem bez legislacyjnego dookreślenia elementów struktury przestępstwa. Dlatego potrzebę uregulowania statusu prawnego osób zmarłych przyjąć należy za konieczną przy obecnym stanie prawnym. Artykuł ma charakter interdyscyplinarny z pogranicza filozofii i prawa. Składa się on z trzech części. W pierwszej podane analizie zostały koncepcje pojmowania osoby zmarłej. Druga część stanowi przegląd literatury traktujący o możliwości przypisania praw (podmiotowych) osobom zmarłym. Ostatni fragment artykułu to propozycja autora de lege ferenda odnośnie do sposobu uregulowania sytuacji prawnej osoby zmarłej w polskim systemie prawa.
The legal status of deceased people is not regulated in virtually any of the democratic countries on any of the inhabited continents. There are still disputes in the doctrine about whether human corpse is a thing, as well as about the admissibility of defamation of deceased persons. Moreover, in legal circulation there is no legal definition of a deceased person, but only human corpses and human remains. The Polish criminal law criminalizes insulting the corpse, ashes, the grave or other resting place of the deceased, as well as looting it, however, no punitive libel (defamation) of the deceased person is allowed, which, however, does not result from the interpretation of the provisions of art. 212 of the Criminal Code, but adopted in the jurisprudence of the case-law line advocating the teleological interpretation of a given regulation. The lack of regulation creates numerous interpretation problems in the doctrine, including to determine the subject of protection of the crime of looting a corpse or a grave. In law, and in particular in criminal law, it is unacceptable to justify the criminalization of certain behaviors by tradition or their universal condemnation without legislative specification of the elements of the structure of the offense. Therefore, the need to regulate the legal status of deceased persons should be considered necessary under the current legal status The article has interdisciplinary character on the border between philosophy and law. It consists of three parts. In the first one, the concepts of apprehending the deceased were analyzed. The second part is a review of the literature dealing with the possibility of assigning (subjective) rights to deceased persons. The last part of the article is the author’s proposal de lege ferenda regarding the way of regulating the legal situation of a deceased person in the Polish legal system.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 119-135
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Error qualitatis (kan. 1097 § 2 KPK) w orzecznictwie Roty Rzymskiej
Error qualitatis (Can. 1097 § 2 CIC) in the Jurisprudence of the Roman Rota
Autorzy:
Góralski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1772845.pdf
Data publikacji:
2021-07-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
błąd
przymiot osoby
zamierzenie przymiotu bezpośrednio i zasadniczo
error
quality of the person
intent of attribute
Opis:
W kan. 1097 § 2 KPK („Błąd co do przymiotu osoby, chociażby był przyczyną zawarcia umowy, nie powoduje nieważności małżeństwa, chyba że przymiot ten jest zamierzony bezpośrednio i zasadniczo”) error qualitatis, pozbawiony od stuleci skuteczności prawnej w stosunku do zgody małżeńskiej, uzyskał ją na podstawie intencji kontrahenta (zamierzenie bezpośrednie i zasadnicze przymiotu); przymiot obiektywnie przypadłościowy staje się więc przymiotem subiektywnie istotnym. W analizie wymienionego kanonu podjętej w świetle orzecznictwa Roty Rzymskiej autor uwzględnia poszczególne elementy tej figury prawnej, a więc: błąd, przymiot osoby (jako przedmiot błędu), brak skuteczności unieważniającej error causam dans, skuteczność unieważniająca błędu co do przymiotu zamierzonego bezpośrednio i zasadniczo. W dowodzeniu error qualitatis directe et principaliter intentae, niewątpliwie szczególnie trudnym, sędzia winien przede wszystkim rozpoznać właściwą intencję domniemanej ofiary błędu. Służy temu dowód zarówno bezpośredni (zeznanie tegoż kontrahenta potwierdzone zeznaniami świadków oraz ew. dokumentami), jak i pośredni (kryterium oceny przymiotu przez domniemaną ofiarę błędu i kryterium reakcji po odkryciu przezeń prawdy).
In can. 1097 § 2 of the CIC (,,Error concerning a qualkity of the person does rendera marriage invalid even if it the cause for the contract, uniess this quality is directly and principally intendad”) error qualitatis, deprived of legal effectiveness for centuries in relation to marital consent, obtained it based on the contractor’s intentions (direct and essential intention of the attribute); an objectively accidental attribute, therefore, becomes a subjectively significant attribute. In the analysis of the canon mentioned in the light of the Roman Rota jurisprudence, the author takes into account the individual elements of this legal figure, i.e. error, the person’s attribute (as the subject of the error), the lack of effectiveness of invalidating error causam dans, the effectiveness of invalidating error as to the intended and direct intention. In proving error qualitatis directe et principaliter intentae, which is undoubtedly particularly difficult, the judge must first of all recognize the correct intention of the alleged victim of error. This is served by both direct (testimony of the same contractor confirmed by testimonies of witnesses and any documents) and indirect (criterion of assessing the attribute by the presumed victim of error and criterion of reaction after discovering the truth).
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 137-161
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interpretation Problems Relating the Scope of Meaning of the Term “Person Single-Handedly Raising Child” in the Polish Law
Problemy interpretacyjne dotyczące zakresu znaczeniowego pojęcia „osoba samotnie wychowująca dziecko” w polskim prawie podatkowym
Autorzy:
Bobrus-Nowińska, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551723.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
person single-handedly raising children
single parent and legal guardian
tax relief for a single parent
Opis:
Until the end of 2021, in accordance with the Act on Personal Income Tax (PIT Act), persons single-handedly raising children  benefited from joint taxation with a child, while as of the beginning of 2022, they are entitled to the tax relief of PLN 1500. After growing criticism of the recent amendment to the act, our government decided to return to the former legal status.  The aforementioned tax advantage, while being of great practical importance, raised and will continue to raise several doubts after the amendment. One of the most important issues is the precise definition of who is a “single parent” – whether this criterion is met when a child lives with one parent, but contacts the other parent and spends time with him or her occasionally, or when divorced parents have joint custody of a child. The Polish Deal (Polski Ład) partially addresses these doubts, but obviously does not dispel all of them.
Preferencyjne zasady opodatkowania osoby samotnie wychowującej dziecko stanowią wyraz szczególnej troski i wsparcia ustawodawcy dla osób, które nie mogą liczyć na pomoc drugiego rodzica dziecka. Do końca 2021 roku ustawa PIT gwarantowała możliwość wspólnego rozliczenia się z dzieckiem. Polski Ład wprowadził w tym zakresie niezwykle istotną zmianę – mianowicie dotychczasowe zasady korzystnego rozliczenia podatkowego zastąpiono ulgą w wysokości 1500 zł. Pod wpływem lawiny krytyki rząd podjął próbę wyeliminowania z ustawy nowej ulgi na rzecz powrotu możliwości wspólnego rozliczenia się osoby samotnie wychowującej dziecko z dzieckiem. Rozważania dotyczą w pierwszej kolejności przesłanek skorzystania z preferencji, rozbieżności interpretacyjnych pojawiających się w związku z kwalifikacją danej osoby jako „samotnego rodzica” oraz oceny czy zmiany wprowadzone od 2022 roku oraz proponowane zmiany w Polskim Ładzie zminimalizują wątpliwości istniejące dotychczas na gruncie omawianej instytucji.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 2; 7-23
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. Akt K7/13
The gloss to the Constitutional Court’s Judgement of 8 july 2014, signature act K 7/13
Autorzy:
Brejdak, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804875.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
pracownicze nieodpłatne świadczenia
podatek dochodowy od osób fizycznych
przychód
free of charge employee benefits
Person Income Tax
revenue
Opis:
Zaprezentowana glosa dotyczy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, w przedmiocie opodatkowania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń pracowniczych. Ich istota związana jest z jednej strony z elementem polityki motywacyjnej w celu efektywniejszych wyników w pracy, a z drugiej otrzymaniem przez pracownika przysporzenia o konkretnym wymiarze. Trybunał Konstytucyjny w swoim rozstrzygnięciu jednoznacznie wskazuje wszystkie obligatoryjne kryteria, które stanowią warunek sine qua non opodatkowania pracowniczych świadczeń nieodpłatnych. Po pierwsze, świadczenia nieodpłatne muszą zostać właściwie zinterpretowane i sklasyfikowane, jako te z zakresu stosunku pracy. Po drugie, pozapłacowe nieodpłatne świadczenia muszą spełnić kolejne przesłanki, na mocy których wystąpi opodatkowany przychód. Niniejsza glosa wraz z uwzględnieniem wcześniejszych uchwał NSA i innych orzeczeń w przedmiocie opodatkowania przychodu z tytułu pracowniczych świadczeń nieodpłatnych zasługuje na aprobatę.
Presented gloss refers to the Constitutional Court’s Judgement of 8 July 2014, signature act K 7/13, concerning the taxation of revenue from free of charge employee benefits. Their essence is associated with one hand with a policy of incentive to efficient performance at work, on the other increment received by an employee of a particular dimension. The Constitutional Court in its judgement clearly shows all the obligatory criteria as a condition sine qua non for the taxation of free of charge employee benefits. Firstly, the benefits need to be properly interpreted and classified as those from the scope of the employment relationship. Secondly, free non-wage benefits must fulfill additional conditions pursuant to which there is taxable income. This commentary taking into account the previous resolutions of the Supreme Administrative Court and other judgement relating to the taxation of income from free of non-wage employee benefits.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2016, 26, 1; 161-171
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku sądowemu stosowaniu praw człowieka
Towards a Judicial Application of Human Rights
Autorzy:
Andrzejczuk, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1844555.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Powszechna Deklaracja Praw Człowieka
sa˛downictwo
ochrona
godność osoby
dignity of a person
Universal Declaration of Human Rights
the judiciary
protection
Opis:
The article constitutes an attempt at describing the evolution of human rights, a process that began when the idea was born and culminated when a binding decision concerning an individual was made by a competent body. We deal, then, with a process that led to a presentation of human rights in terms of values that are protected much as subjective law.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2013, 23, 4; 7-24
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies