Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rządu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
North Welsh Long Vowels from the Government Phonology Viewpoint
Północnowalijskie długie samogłoski z perspektywy fonologii rządu
Autorzy:
Czerniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887082.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
fonologia rządu
walijski
długie samogłoski
wzdłużenie
licencjonowanie
Government Phonology
Welsh
long vowels
lengthening
licensing
Opis:
Artykuł podejmuje problematyki związaną z długością samogłosek w północnej odmianie języka walijskiego. Narzędziem formalnym, jakie zostało wykorzystane do przeprowadzenia analizy fonologicznej, był model fonologii rządu. Model ten został wybrany z uwagi na jego niearbitralne ujęcie struktury sylabicznej. Przedstawione dane zostały zebrane z szeregu dostępnych publikacji na temat wymowy języka walijskiego oraz skategoryzowane w sposób umożliwiający klarowną analizę. Następnym krokiem było podsumowanie analiz długich samogłosek w języku walijskim wykonanych w różnych modelach teoretycznych w odniesieniu do ostatniego ćwierćwiecza. Zarówno mocne, jak i słabe punkty tych analiz posłużyły do sformułowania nowych hipotez prezentowanych w proponowanej analizie. Analiza proponowana w tym artykule zakłada, że długie samogłoski nie stanowią takiej struktury sylabicznej przez całą derywację, ale są efektem wzdłużenia. Struktura takiej samogłoski składa się z dwóch odrębnych ośrodków sylaby, z czego jeden jest wtrącony przez akcentowanie, oddzielonych od siebie pustym nagłosem. Melodia długiej samogłoski jest efektem rozprzestrzenienia się struktury segmentu na pustą pozycję, która musi być licencjonowana.
The aim of this article is to address the issue of vowel length in the northern varieties of the Welsh language. The approach used to perform the formal analysis was the theory of Government Phonology. This model was chosen because of its non-arbitrary assumptions concerning the syllabic structure. The data were collected from various academic works dealing with the pronunciation of Welsh and subsequently categorised so that it could be clearly presented and analysed. Further, the paper summarises previous analyses of Welsh vowel length giving a critical overview of different approaches. Their strong and weak points help formulate new hypotheses. The analysis proposed in this article assumes that Welsh long vowels obtain their structure as a result of lengthening. The structure of such a vowel is composed of two independent nuclei separated with an empty onset, which is induced by stress. The melody of the vowel is a result of spreading to an empty position which has to be licensed.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 49-69
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przypadki konkretne w dydaktyce łaciny
Concrete Cases in the Didactic of Latins
Autorzy:
Kaczmarkowski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954801.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
składnia
składnia przypadków
przypadki gramatyczne
przypadki konkretne
dopełnienia
okoliczniki
związek zgody
związek rządu
związek przynależności
syntax
syntax of cases
grammatical cases
concrete cases
objects
adverbials
relation of agreement
relation of order
relation of membership
Opis:
It is relatively recently that in the theory of cases, and indirectly in the theory of propositional parts, appeared the terminological and conceptual pair: grammatical cases and concrete cases. It was Heinz (1965) who dealt with it ex professo. He pointed to its relations with another pair of terms, that is: object and adverbial. Two relatively new concepts-terms with difficulty pave their way to the studies of syntax, no matter Polish or Latin. Their introduction to syntactical Latin handbooks ensure a more adequate, therefore more precise and accurate, approach to respective linguistic material, and at the same time it would make its presentation clearer. These are the two reasons: one content-related, and the other didactic, why we should be more interested in distinguishing grammatical cases from concrete cases. Moreover, this distinction would render it possible to have a joint view, that is a more synthetic and synoptic, of the grammatical interrelated issues of Latin. We mean here some syntactic perceptions on the semantics of cases and on the parts of sentence.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2001, 49, 3; 125-134
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Sprawy polskie” w pruskim Ministerstwie Spraw Wewnętrznych (1900–1918)
“Polish Affairs” in the Prussian Interior Ministry (1900–1918)
Autorzy:
Matwiejczyk, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787957.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
polityka germanizacyjna rządu pruskiego 1900‒1918
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Prus 1900‒1918
historia Niemiec 1900‒1918
historia administracji 1900‒1918
stosunki polsko-niemieckie na przełomie XIX i XX w.
Germanization policy
Prussian government in 1900–1918
Prussian Interior Ministryin 1900–1918
German history in 1900–1918
administrative history in 1900–1918
Polish-German relations at turn of 20th century
Opis:
Głównym celem badawczym artykułu jest odpowiedź na pytanie, jaka była rola pruskiego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przy wcielaniu w życie pruskiej „Polenpolitik”. Na podstawie zachowanych (choć niepełnych) rozporządzeń wewnętrznych i schematów organizacyjnych tego ministerstwa autor próbuje ustalić, jak przebiegały mechanizmy decyzyjne przy rozpatrywaniu „spraw polskich” w tymże ministerstwie; jakie konkretnie osoby, w jakich referatach merytorycznych podejmowały setki decyzji składających się na odgórnie przyjęte ramy „Polenpolitik”. Problem badawczy jest o tyle skomplikowany, że zachowany układ akt Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, przechowywanych w Geheimes Staatsarchiv w Berlinie, nie odpowiada strukturze referatów merytorycznych, w których zostały wytworzone. Zastany układ jest głównie wytworem registratur, gdyż to tam łączono poszczególne akta w tomy, nadając im tytuły i przynależność strukturalną. Artykuł składa się z trzech części merytorycznych. W części wstępnej autor wyjaśnia, że Ministerstwo Spraw Wewnętrznych jako najwyższa instancja zwierzchnia dla struktur policji i administracji terenowej ponosiło główną odpowiedzialność za realizację w praktyce rządowej „Polenpolitik”. W części drugiej autor przeprowadza krótką analizę karier zawodowych szefów resortu spraw wewnętrznych, by odpowiedzieć na pytanie, czy ich doświadczenia administracyjne w prowincjach wschodnich i kontakty z ludnością polską w jakiś sposób determinowały kierunek i ciągłość „polityki polskiej” w kierowanym przez nich resorcie. Ostatnia część jest poświęcona strukturze organizacyjnej ministerstwa i jej zmianom w omawianym okresie. Rozważania koncentrują się na tych referatach merytorycznych, które podejmowały decyzje w „sprawach polskich”. We wnioskach autor podkreśla częste zmiany ministrów spraw wewnętrznych i ich znikome doświadczenia w pracy administracyjnej w prowincjach zamieszkałych przez Polaków (Ostmarken), co sugeruje, że nie były one główną przyczyną kierunku, ciągłości i determinacji w realizacji polityki germanizacyjnej wobec mniejszości polskiej. Te czynniki autor dostrzega w samej strukturze i funkcjonowaniu referatów merytorycznych ministerstwa. Początkowo „sprawy polskiej agitacji” (Polenagitation) rozpatrywane były w jednym referacie z problemami ruchu socjalistycznego, anarchistycznego oraz separatystycznego ruchu welfickiego (hanowerskiego) i duńskiego. Wszystkie były bowiem jednakowo traktowane jako zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa. Wraz z radykalizacją polityki germanizacyjnej sprawy „polskiej agitacji” od 1908 r. znalazły się w odrębnym referacie, kierowanym do 1918 r. przez tego samego decernenta. Był on wspierany przez dwóch decernentów referatów policyjnych (ogólnej policji państwowej i policji politycznej). W sumie w latach 1908‒1918 zaledwie trzy osoby podejmowały decyzje merytoryczne w sprawach polskich, w czym autor upatruje właśnie ciągłość i konsekwencję w realizacji antypolskiej polityki rządu pruskiego.
The chief research goal of this article is to answer the question what was the role of the Prussian Ministry of the Interior in the implementation of the Prussian “Polenpolitik.” On the basis of the preserved (even if incomplete) internal regulations and organisational plans of the ministry, I explore the Ministry’s decision-making mechanisms when the “Polish affairs” were considered. I also try to determine which specific persons in which departments made the hundreds of decisions which contributed to the officially adopted framework of “Polenpolitik”. The research problem is all the more complicated because the preserved hierarchical structure of the Ministry files, stored in the Geheimes Staatsarchiv in Berlin, does not correspond to the structure of the departments in which they were created. The present structure must be attributed mainly to registering offices, where individual files were compiled in volumes, to which titles and structural affiliation were assigned. The presented article consists of three parts. In the introductory part, I explain that the Ministry of the Interior, as the supreme authority for police and field administration structures, bore the main responsibility for the realization of “Polenpolitik” in governmental practice. In the second part, I shortly examine the careers of senior officials of the Ministry in order to answer the question whether their administrative experience in the eastern provinces and their contacts with the Polish population in any way determined the direction and continuity of “policy for Poland” in the ministry they headed. I devote the last part to the Ministry’s organisational structure and its evolution in the period in question. The considerations are focused on those substantive departments, which made decisions on “Polish affairs.” In the concluding section, I emphasize the frequent rotation of the ministers and their scant experience of administrative work in the provinces inhabited by Poles (Ostmarken), which suggests that they were not the main factor in the direction, continuity and determination of the Germanization policy towards the Polish minority. I notice these factors in the very structure and functioning of the Ministry’s core departments. At first, “matters of Polish activism” (Polenagitation) were at first processed in one department that dealt with the problems of the socialist and the anarchist movement and the Welfen (Hannoverian) separatist movement and one in Denmark. This was because all of them were equally regarded as a threat to state security. With the radicalization of Germanization policy, from 1908 onwards the matters of “Polish activism” were dealt with by a separate department, headed by the same Dezernents until 1918. He was supported by two dezernents of police departments (general state police and political police). Overall, between 1908 and 1918 only three persons made decisions on Polish matters, which I see as the continuity and consistency of the anti-Polish policy of the Prussian government.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 2; 143-175
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Atelier Fernand Léger (1948-1950)
Poles at the Fernand Léger Atelier (1948-1950)
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901919.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fernand Léger
Atelier Fernand Léger
Pablo Picasso
Oskar Hansen
Lech Kunka
Kazimierz Ostrowski
Tadeusz Romanowski
komunizm
kultura francuska
Paryż
stypendium rządu francuskiego
Nadia Léger
sztuka abstrakcyjna
nowy realizm
realizm socjalistyczny
realizacje ścienne
sztuka zaangażowana
sztuka nowoczesna
Francuska Partia Komunistyczna
communism
French culture
Paris
French Government scholarships
abstract art
new realism
socialist realism
murals
engaged art
modern art
French Communist Party
Opis:
In Polish literature devoted to art history one can easily find information concerning scholarships of Oskar Hansen, Lech Kunka, Kazimierz Ostrowski and Tadeusz Romanowski at Fernand Léger Atelier in Paris. The subject is not strongly present in Polish art history therefore it is worth reconstruction. It shows that the French culture was still very important for Poles. What is more, the painters were in Paris at the very important moment in the French history, when existentialism and spectacular activity of the French Communist Party were developing. Abstraction and surrealism were very popular in visual arts. But Polish students were influenced by artists associated with communism. The students received scholarships funded by the French Ministry of Foreign Affairs which worried about strong influence of American culture in Europe at this time. That was the reason why so many students from Eastern Europe got this kind of scholarship. On the other hand it was the last moment to get it. The relations between two countries were getting worse and worse. The Polish students could study at the Academy of Fine Arts for free. Nevertheless, they chose the Fernand Léger Atelier. It is possible to reconstruct the nature of studies at the Fernand Léger Atelier thanks to memoirs of his students. I refer here to texts written by the Pole, Oskar Hansen, the Frenchman, Pierre Faniest and the American, Bruce Gregory. The master attended the atelier only once a week therefore the school was managed by his assistants strongly influenced by communist ideology. The atelier was located at a large building in Montmarte and was full of still lifes à la Léger. Most of students imitated the works of the master and only strong individuals kept their style. Correction of the works was quite bizarre. Léger used to say just one sentence and the best not one could get was „C'est costaud” („It's strong”). The master gave also lectures at the Atelier, showed his works and avant-garde films. Every year Léger organised the competition and exhibition of students’ works at the gallery outside Atelier. The scholarship at the Fernand Léger Atelier was particularly important for Lech Kunka and to a lesser extent for Kazimierz Ostrowski. Kunka was interested in the master’s works created during his stay in the United States (paintings where colour was separated from the line). He mixed also features of Léger style (thick black contour with pure colours) with fascination with Pablo Picasso or works from the Museum of the Human Being. Kazimierz Ostrowski was mainly inspired by the work Les Constructeurs. He mixed influences of Fernand Léger with Klee or Matisse's works. Probably also mural paintings created by both artists after return to Poland were under influence of Fernand Léger. The end of the French scholarship was astonishing. Kazimierz Ostrowski's exhibition in Sopot in 1950 was closed after few hours. Oskar Hansen didn’t take part in Polish artistic life. The cultural policy changed diametrically. The socrealism came and in the next few years nobody could take advantage of foreign scholarships.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 253-285
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies