Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ": Jan Paweł II" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Karol Wojtyła / Jan Paweł II i myśl religijna Zygmunta Krasińskiego we wczesnej epistolografii
Karol Wojtyła/John Paul II and the Religious Thought of Zygmunt Krasiński in his Early Epistolography
Autorzy:
Dorota, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791398.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Wojtyła / Jan Paweł II
Zygmunt Krasiński
romantyzm
mesjanizm
korespondencja
Wojtyła/ Jan Paweł II
romanticism
messianism
epistolography
Opis:
Autorka artykułu, pt. „Karol Wojtyła / Jan Paweł II i myśl religijna Zygmunta Krasińskiego we wczesnej epistolografi koncentruje swoją uwagę badawczą na postaci młodego Karola Wojtyły i jego swoistej fascynacji polską literaturą romantyczną, której źródła tkwią jeszcze w okresie wadowickim. Młody Karol był nie tylko aktorem, lecz także współreżyserem i współtwórcą wystawianych tam spektakli. Doświadczenia Wojtyły związane z Teatrem Rapsodycznym, ale i te wyniesione ze studiów polonistycznych, doprowadzają go do głębokiego przekonania o misyjnym, profetycznym charakterze słowa mówionego, poprzez które dokonuje się transformacja zarówno na płaszczyźnie intelektualnej, jak i duchowej. Zygmunt Krasiński we wczesnej korespondencji podejmuje istotne zagadnienia natury estetyczno-religijnej, które doprowadzą go do ukształtowania mesjanizmu narodowego. Nauczanie pontyfikalne Jana Pawła II staje się przestrzenią, w której z nową siłą i artykulacją wybrzmiewają idee romantyzmu polskiego, a myśl estetyczna ma swe dopełnienie w myśli teologicznej.
In this work ‘Karol Wojtyła / Jan Paweł II and religious thoughts of Zygmunt Krasiński in his early epistolography’, the Authoress concentrates her research on the figure of young Karol Wojtyla and on his originated in Wadowice period of his life fascination with Polish romantic literature. Young Karol is not only an actor, but a co-director and co-creator of spectacles presented to the public. Wojtyla’s experiences gained in the Rhapsodic Theater and during his studies of Polish literature at the University convince him that the spoken word has a prophetic, missionary character, leading to a transformation both in spiritual and intellectual spheres. Zygmunt Krasiński in his early epistolography addresses essential aesthetic-religious problems which in future become the idea of national messianism. Jan Paweł II in his papal teaching forcefully explores the ideas of Polish romanticism adding the theological thought to the aesthetic content.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 13-44
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pierwsze dni pontyfikatu Jana Pawła II w świetle Dzienników Jana Józefa Szczepańskiego i Andrzeja Kijowskiego
The First Days of John Paul II’s Pontificate in Light of the Diaries of Jan Józef Szczepański and Andrzej Kijowski
Autorzy:
Giemza, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753381.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Andrzej Kijowski
Jan Józef Szczepański
dziennik
Jan Paweł II
diary
John Paul II
Opis:
Artykuł jest poświęcony strategiom opisu pierwszych dni pontyfikatu Jana Pawła II w Dziennikach Andrzeja Kijowskiego i Jana Józefa Szczepańskiego. Dla obu postać Papieża jest ważna, jednak widać wyraźne różnice w podejściu do tematu. Wpisy Kijowskiego są całkowicie podporządkowane temu wydarzeniu, Szczepański traktuje je na równych prawach z wydarzeniami dnia codziennego. Dla Kijowskiego jest to przede wszystkim wydarzenie o charakterze religijnym, Szczepański odczytuje je w kontekście historycznym, odnotowując również reakcje społeczeństwa polskiego. Co łączy obu, to podkreślenie duchowego wymiaru tego wydarzenia i osobiste, emocjonalne zaangażowanie. Celem artykułu jest pokazanie początku pontyfikatu Jana Pawła II w kategoriach doświadczenia osobistego, opierając się na metodzie porównawczej.
This paper investigates the strategies employed by Andrzej Kijowski and Jan Józef Szczepański in their Dzienniki (Diaries) as they describe the early days of the pontificate of Pope John Paul II. While, clearly, the Pope is of great significance to both authors, there are considerable differences in their approaches towards him. Kijowski’s entries are completely subordinated to the event, whereas in Szczepański’s they seem to barely coexist with others. The former sees it primarily as a religious event, and the latter sets it in a historical context, while also noting the reactions within Polish society. The texts both underline the spiritual dimension of the event and emphasise the personal, emotional commitment of the authors. This article employs the comparative method in an attempt to present the emerging pontificate of Pope John Paul II as a personal experience.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 453-461
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Medialny, święty. Jan Paweł II w poezji współczesnej
A Saint in the Media. John Paul II in Contemporary Poetry
Autorzy:
Kudyba, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753384.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
poezja
media
Roman Bąk
Tadeusz Dąbrowski
John Paul II
poetry
Opis:
Jan Paweł II to nie tylko pisarz, ale także niezwykle popularny bohater współczesnych utworów literackich. Niektórzy poeci ciekawie problematyzują zagadnienie obecności postaci tego Papieża w mediach. Wiersz Tadeusza Dąbrowskiego przenosi naszą uwagę z pojedynczego telewizyjnego kadru w obszar refleksji nad rolą mediów w naszym cyfrowym świecie. Natomiast liryk Romana Bąka zawiera najpierw karykaturalny obraz medialnego show, by w drugiej części dyptyku ukazać Papieża-proroka i mistyka.
John Paul II is not only a writer, but also an extremely popular hero of contemporary literary works. Some poets interestingly problematise the issue of the presence of the Pope’s figure in the media. Tadeusz Dąbrowski’s poem transfers our attention from a single television frame to a reflection on the role of the media in our digital world. In contrast, the lyrics of Roman Bąk first contain a caricatured image of the media and show the Pope-prophet and mystic in the second part of his diptych.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 477-492
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Análisis del fenómeno de persuasión en el discurso medioambiental de Juan Pablo II
Analysis of the Persuasion Phenomenon in the Environmental Discourse of John Paul II
Autorzy:
Plewko, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791136.pdf
Data publikacji:
2020-12-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
homilia
kazanie
perswazja
retoryka
John Paul II
homily
preach
persuasion
rhetoric
Opis:
Analiza zjawiska perswazji w dyskursie środowiskowym Jana Pawła II Niniejszy tekst stanowi analizę porównawczą przemówień Jana Pawła II, w szczególności językowych środków perswazji, które występują się w homiliach tematycznych. W tym celu został stworzony korpus tekstów w dwóch językach – polskim i hiszpańskim, których treść dotyczy m.in. środowiska naturalnego, a następnie zostały zestawione wybrane środki językowe o wartościach perswazyjnych, które w nich występują. Na podstawie konkretnych przykładów Autorka usiłuje wykazać, jakie formy gramatyczne i leksykalne wpływają na perswazyjny charakter przemówień Jana Pawła II oraz jakie różnice występują w ich użyciu w obydwu językach. Análisis del fenómeno de persuasión en el discurso medioambiental de Juan Pablo II El presente texto constituye un análisis contrastivo del discurso de Juan Pablo II y precisamente de los recursos lingüísticos de persuasión que aparecen en un tipo temático de sus homilías. Como material de investigación se utilizan los textos en dos lenguas seleccionadas: polaco y español que tratan únicamente sobre el tema medioambiental. El objetivo del artículo es presentar algunos recursos lingüísticos (retóricos) del fenómeno de persuasión que aparecen en homilías de Juan Pablo II. Nuestra intención es mostrar, a base de una serie de ejemplos concretos, qué elementos formales influyen en el carácter persuasivo del discurso de Juan Pablo II y cómo varían dichos recursos a través de ambas lenguas.
El presente texto constituye un análisis contrastivo del discurso de Juan Pablo II y precisamente de los recursos lingüísticos de persuasión que aparecen en un tipo temático de sus homilías. Como material de investigación se utilizan los textos en dos lenguas seleccionadas: polaco y español que tratan únicamente sobre el tema medioambiental. El objetivo del artículo es presentar algunos recursos lingüísticos (retóricos) del fenómeno de persuasión que aparecen en homilías de Juan Pablo II. Nuestra intención es mostrar, a base de una serie de ejemplos concretos, qué elementos formales influyen en el carácter persuasivo del discurso de Juan Pablo II y cómo varían dichos recursos a través de ambas lenguas.
This article constitutes a contrastive analysis of the discourse of John Paul II and precisely of the linguistic resources of persuasion that appear in a thematic type of his homilies. As research material, texts in two selected languages are used: Polish and Spanish, which deal only with the environmental issue. The objective of the article is to present some linguistic (rhetorical) resources of the persuasion phenomenon that appear in homilies of John Paul II. Our intention is to show, based on a series of concrete examples, what formal elements influence the persuasiveness of John Paul II's speech and how these resources vary across both languages.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 8; 137-152
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przez płytką rzekę historii”. Jan Paweł II i wątki oświeceniowe
“Across the Shallow River of History”: John Paul II and the Threads of the Enlightenment
Autorzy:
Chachulski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753200.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
oświecenie
polska poezja religijna
John Paul II
Enlightenment
Polish religious poetry
Opis:
Artykuł składa się z czterech cząstek poświęconych różnym okolicznościom, w jakich Jan Paweł II ujawniał swoje zainteresowanie literaturą i szerzej – kulturą XVIII wieku. W części pierwszej analizie poddano fragment wystąpienia Papieża w polskim parlamencie w dniu 11 czerwca 1999 roku. Jan Paweł II przywołał wówczas ideę Konstytucji 3 Maja i przytaczając hasła związane z jej uchwaleniem oraz z powrotem do Polski gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, dokonał aktualizacji przesłania, tak ważnego dla polskiej świadomości. W części drugiej analizie poddano te fragmenty książki Pamięć i tożsamość, w których Jan Paweł II mówi o roli oświecenia w europejskiej historii nowożytnej i o niejednoznacznym dziedzictwie oświecenia w XX wieku. W części trzeciej przywołano kilka uwag Papieża na temat wartościowania dzieł literackich – znów nawiązując do tomu Pamięć i tożsamość. Jan Paweł II wydawał się szczególnie cenić takie ich cechy, jak artystyczna doskonałość, dzieło literackie jako świadectwo życia, wreszcie głębokie, bezkompromisowe zaangażowanie Autora w wierze. W części czwartej wskazano te utwory, powstałe w wieku XVIII, które były lub z dużą dozą prawdopodobieństwa mogły być przedmiotem zainteresowania i akceptacji Jana Pawła II – z uwagi na jego preferencje, wybory i literackie zainteresowania.
This article consists of four sections devoted to the various circumstances in which John Paul II revealed his interest in the literature and culture of the 18th century. In the first part, a fragment of the Pope’s speech to the Polish parliament on June 11th, 1999 was analysed. John Paul II then recalled the Constitution of May 3rd and, citing the slogans related to its adoption and General Jan Henryk Dąbrowski’s return to Poland, updated the message, one which is so important for the Polish consciousness. The second part analyses those fragments of the book Memory and Identity in which John Paul II talks about the role of the Enlightenment in modern European history and the ambiguous heritage of the Enlightenment in the 20th century. The third part recalls some of the Pope’s comments on the evaluation of literary works in Memory and Identity. John Paul II seemed to particularly value such qualities as artistic perfection, a literary work as a testimony of life, and finally, the deep, uncompromising commitment of an author to their faith. The fourth part indicates those works, created in the eighteenth century, which were, or with a high degree of probability could be, the subject of interest and acceptance by John Paul II, based on his preferences, choices and literary interests.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 345-355
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać Jana Pawła II w dramacie najnowszym
The Person of John Paul II in Recent Plays
Autorzy:
Michalczuk, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753596.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
postać literacka
dramat polski
John Paul II
literary character
Polish drama
Opis:
Artykuł stanowi propozycję przeglądu kilku wybranych, artystycznie wartościowych tekstów dramatycznych powstałych w pierwszym dziesięcioleciu XXI wieku, w których pojawia się, w różnych ujęciach, postać wzorowana na wyjątkowej osobie polskiego Papieża: Narty Ojca Świętego Jerzego Pilcha, Dotknięci Piotra Grabowskiego, Człowiek z Bogiem w szafie Michała Walczaka oraz tekstu Artura Grabowskiego Cnoty zachodniej cywilizacji. Zmierza do odpowiedzi na pytanie, jak osobę Jana Pawła II, jego życie i dzieło zapisała przywołana tu literatura, pokazując zarazem utrwalony w przestrzeni literackiej wpływ Ojca Świętego na zwykłego człowieka. Włączając się w nurt badań nad obecnością Jana Pawła II w tekstach literackich, wpisuje się zarazem w potrzebę ocalania pamięci o świętym papieżu.
This article analyses several artistically important Polish 21st-century plays, in which a character has been modelled on the person of Pope John Paul II. The works studied here are Jerzy Pilch’s Narty Ojca Świętego, Paweł Grabowski’s Dotknięci, Michał Walczak’s Człowiek z Bogiem w szafie and Artur Grabowski’s Cnoty zachodniej cywilizacji. This article aims to show not only the way the above-mentioned literary texts present the figure of the Pope, his life and works, but also his influence on the life of ordinary people. By researching John Paul II’s presence in literature, this article helps to contribute to the commemoration of the Pope Saint.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 493-506
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Promieniujący pogodą siłacz. Jan Paweł II w dzienniku Janusza S. Pasierba
A Giant Radiant with Serenity. John Paul II in the Diary of Janusz S. Pasierb
Autorzy:
Peroń, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753382.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Janusz S. Pasierb
dziennik
pontyfikat
biografia
John Paul II
diary
pontificate
biography
Opis:
W dzienniku księdza Janusza S. Pasierba, prowadzonym od 1943 roku aż do śmierci (1993), postać Jana Pawła II pojawia się kilkunastokrotnie. Pasierb przywołuje wydarzenia związane z biografią Papieża i je interpretuje. Notatki w dzienniku mają charakter emocjonalny i osobisty. Język opowieści o wydarzeniach rozgrywających się w pierwszych piętnastu latach pontyfikatu Jana Pawła II jest żywy, obrazowy. Papież odznacza się siłą fizyczną i moralną. Pasierb prowadzi dialog z homiliami i dokumentami papieskimi. Pasierb jest też czytelnikiem poezji i dramatów Karola Wojtyły i ich komentatorem.
Janusz S. Pasierb kept his diary from 1943–1993. In Pasierb’s diary, the figure of John Paul II appears several times. The author writes about events from the Pope’s life (the conclave, pilgrimages, private meetings). The reporting is emotional, the words are lively, and there is mention of the author’s own emotions. The Pope has both a physical and a moral strength. Pasierb comments on the Pope’s sermons, his thoughts on culture, and also reads the poetry and dramas of John Paul II.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 463-475
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apologia krzyża w wybranych homiliach Jana Pawła II
The Apologia of the Cross in Selected Homilies of John Paul II
Autorzy:
Bryła, Władysława
Bryła-Cruz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753158.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
Jan Paweł II
krzyż
obrona
nowa ewangelizacja
homily
John Paul II
Cross
defence
new evangelisation
Opis:
W niniejszym artykule przeanalizowano sposoby obrony Krzyża w trzech homiliach Jana Pawła II wygłoszonych w Polsce: w Nowej Hucie, w Katedrze na Wawelu i w Zakopanem. Zaobserwowano, że Papież stosuje argumentację ewangeliczną i historyczną. Podkreśla znaczenie Krzyża jako boskiego znaku odkupienia, obdarowania i miłości Jezusa Chrystusa do człowieka. Wymienia także osoby, które dochowały wierności Krzyżowi i swoim heroizmem zapisały się w historii Polski: królowa Jadwiga, brat Albert Chmielowski, Bernardyna Jabłońska, Maria Karłowska. W homilii wygłoszonej w Nowej Hucie Papież nakreślił program nowej ewangelizacji, polegającej na wytrwałej i odważnej obronie Krzyża w każdym miejscu i czasie, będącej powinnością wszystkich wierzących. W tekście zwrócono również uwagę na aspekty retoryczne przemówień papieskich: zróżnicowane akty mowy (wykład, medytacja, apel) i środki stylistyczne (m.in. powtórzenia, paralelizmy, pytania retoryczne).
This paper presents an analysis of the various ways the Cross was defended in John Paul II’s homilies delievered in Poland on the following occasions: in Nowa Huta, in the Wawel Royal Cathedral and Zakopane. The speaker used arguments anchored in the Gospel and history. He emphasised the meaning of the Cross as a sign of God’s redemption, gift and love towards humans. The speaker evoked people from Polish history who remained faithful to the Cross and are remembered for their heroic attitude: Queen Jadwiga, brother Albert Chmielowski, Bernardyna Jabłońska and Maria Karłowska. In his homily given in Nowa Huta, the Pope signalled the idea of new evangelisation, which requires all believers to undertake persistent and courageous defence of the Cross, irrespective of time and place. The paper also discusses rhethorical aspects of the sermons, such as various types of speech deployed therein (lectures, meditations, appeals) and stylistic devices (e.g. similes, parallelisms, rhetorical questions).
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 279-290
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reżyserzy powołania – Karol Wojtyła na szklanym ekranie
Directors of Vocation – Karol Wojtyła on the Silver Screen
Autorzy:
Głąb, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753594.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła – Jan Paweł II
powołanie
kapłan
film
Karol Wojtyła – John Paul II
vocation
priest
movie
Opis:
Filmy o Janie Pawle II kręcono już za jego życia. Zarówno w pełnometrażowych obrazach fabularnych, jak i w realizacjach dokumentalnych, będących swego rodzaju przewodnikami po najważniejszych wydarzeniach wielkiego pontyfikatu, twórcy starali się ukazać dzieje człowieka, który swoją posługą zmieniał oblicze świata – czynił go lepszym. W niniejszym artykule starano się poznać i przedstawić źródła duchowej mocy Wojtyły – opowiedzieć o jego „seminarium domowym” i o drodze, którą musiał przebyć, aby zostać kapłanem. Kreatorzy świata przedstawionego oparli swój przekaz na dokumentach archiwalnych, świadectwach osób z najbliższego otoczenia Papieża, a także na wspomnieniach Jana Pawła II. Korzystając z takiej bazy materiałowej, reżyserzy ukazali widzom wędrówkę Lolka/Karola do Boga, do jego niezwykłej z Nim zażyłości. Drogę, która była dla Papieża procesem otwierania się na Miłość – pielgrzymką do „sensu istnienia”.
Several films about John Paul II were shot during his lifetime. Both in feature films and documentary productions, which are a kind of guide to the most important events of the great pontificate, the film-makers tried to depict the history of a man who, through his service, transformed the face of the world by making it better. In this article, efforts are made to study and present the sources of Wojtyła’s spiritual power – to talk about his ‘home seminary’ and the path he had to follow to become a priest. The creators of the worlds presented based their message on archival documents, the testimonies of those people closest to the Pope, as well as on the recollections of John Paul II. Based on such material, the directors showed the viewers the journey of Lolek/Karol towards God, towards his extraordinary intimacy with Him, a path which was, for the Pope, a process of opening himself up to Love – a pilgrimage to the ‘sense of existence’.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 507-522
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jan Paweł II w surrealistycznych odsłonach. Dwa filmy – o teatrach i teatrzykach i nie tylko – „z udziałem” Papieża
Surrealistic Versions of John Paul II. Two Films – About Theatres, and not Only – “Featuring” the Pope
Autorzy:
Kulczycka, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753593.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Jan Švankmajer
Spike Jonze
surrealizm
teatr lalkowy
marionetka
John Paul II
surrealism
puppetry
marionette
Opis:
Przedmiotem refleksji zawartej w artykule są takie surrealistyczne filmy, jak Spiskowcy rozkoszy (czes. Spiklenci slasti, reż. Jan Švankmajer, 1996) i Być jak John Malkovich (Being John Malkovich, reż. Spike Jonze, 1999), w których zostały użyte w formie montażu materiały archiwalne z udziałem Jana Pawła II, a teatr odgrywa dość znaczącą rolę bądź jako jeden z wiodących tematów, bądź też jako konwencja artystyczna. Autorka zastanawia się, jaki sens mają te przywołania i co ewentualnie komunikują. W obu analizowanych dziełach wstawki filmowe z Janem Pawłem II wyłamują się z naturalnego porządku rzeczy, są dodatkiem w świecie przedstawionym, elementem innej rzeczywistości i przez to doskonale nadają się jako komponent sztuki surrealistycznej, której jednym z „zadań” jest wywoływanie konsternacji przez umyślne niedopasowanie prezentowanych elementów. Jan Paweł II w tych montażach staje się ikoną powagi i najdonioślejszych wydarzeń w świecie, ale też sui generis „gwiazdą”, celebrytą, postacią medialną. Zderzenie powagi z groteskowym światem bohaterów wywołuje często efekt dysonansu i konsternację, tym bardziej że oba filmy opowiadają o uleganiu różnym, nieraz całkiem absurdalnym namiętnościom. W Spiskowcach rozkoszy są to przede wszystkim żądze erotyczne i seksualne; w Być jak John Malkovich – żądze powodzenia i sławy (obok różnych konfiguracji żądz zmysłowych). Dochodzi do tego wyraźnie wyeksponowane marzenie, by być kimś innym oraz marzenia o ziemskiej nieśmiertelności. Jan Paweł II nie podzielał takich marzeń, ufając, że najważniejsze jest spełnianie woli Bożej, poczucie własnej wartości w świetle ewangelicznej prawdy o Transcendencji i o ukochaniu każdego człowieka przez Chrystusa oraz „powrót do siebie” – granie swojej, nie cudzej roli. Papież całym swoim życiem pokazywał, jak przekraczać własne przyzwyczajenia, jak ponad wszystko czcić Boga; jak wychodzić naprzeciw drugiemu człowiekowi, pokonując egoizm i rezygnując z wygody. Jak żyć realnie, w rzeczywistej, a nie iluzorycznej – jak bohaterowie omawianych tu filmów – przestrzeni.
The subject of this paper are such surrealistic films as Conspirators of Pleasure (Czech: Spiklenci slasti, by Jan Švankmajer, 1996) and Being John Malkovich (by Spike Jonze, 1999), in which John Paul II is featured in the form of a montage, and theatre also plays an important role, as either one of the leading topics or else as an artistic convention. The author questions the sense of these references and what can they possibly communicate. In both of the films analysed, the interpolations of John Paul II usually break out of the normal order of things; they are additions to the represented world, elements of another reality, and thus constitute a perfect component of surrealist art, which aims – among other things – to increase confusion by the intentional incongruity of the elements presented. In these montages, John Paul II becomes an icon of seriousness, gravitas and the most important events in the world, but also a sort of “star,” a celebrity, a media person. The clash between this gravitas and the grotesque world of the movie characters often elicits dissonance and confusion, as both movies are concerned with yielding to various, sometimes completely absurd, passions. In Conspirators of Pleasure this means – above all – erotic and sexual desires; in Being John Malkovich – a desire for success and fame (apart from various configurations of sensual lust). Additionally, there is the clearly emphasised dream of being somebody else, as well as dreams of earthly immortality. John Paul II did not share such dreams, believing that the most important things are conforming to God’s will, one’s self-esteem in the light of the evangelical truth about Transcendence and Christ’s love towards men, and the “return to oneself” – playing one’s own role, not somebody else’s. The Pope exemplified with his own life how to go beyond one’s own habits, how to worship God above everything else, how to respond to other people, defeat egoism and resign from comfort, and how to live a real life in a real space, not an illusory one, unlike the characters in the above-mentioned movies.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 523-538
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Domniemane datowanie niedatowanych utworów Karola Wojtyły: Dzieła literackie i teatralne, Juvenilia (1938-1946)
The Attempted Dating of Hitherto Undated Works by Karol Wojtyła: Literary and Theatre Works, Juvenilia (1938–1946)
Autorzy:
Burghardt, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731875.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
twórczość literacka
poezje
dramaty
teatr
John Paul II
literary output
poetry
dramas
theatre
Opis:
Karol Wojtyła pozostawił po sobie wiele niedatowanych utworów. Ustalenie czasu ich powstania wymaga niekiedy detektywistycznego zacięcia. Na podstawie zawartych informacji w poezjach, medytacjach czy w dramatach można z dość dużą dokładnością przybliżyć kontekst ich powstawania. Artykuł jest próbą ustalenia chronologii wczesnych utworów Karola Wojtyły począwszy od adaptacji Obrazu scenicznego pt. „Chrystus – Król” na podstawie Apokalipsy św. Jana, rymowanych wersów maturzysty, poprzez cykl Sonetów i Symphonie – Scalenia, dalej poezje jesienne, twórczość okresu wojny i okupacji – niekiedy zapomnianej nawet przez samego Autora, kończąc na Pieśni o Bogu ukrytym – najbardziej dojrzałym poemacie sprzed jego święceń kapłańskich. Potwierdzenia zaproponowanych ustaleń często dostarczają wspomnienia osób z otoczenia młodego Wojtyły. Kopalnią wiedzy jest zachowana jego korespondencja do zaprzyjaźnionych rodzin Kotlarczyków czy Szkockich. Dzieła literackie przyszłego papieża, obfitujące w najskrytsze przemyślenia, a często także w obawy i przeczucia, uzupełniają historię poszczególnych etapów jego życia, a przez to pomagają lepiej zrozumieć nie tylko twórczość artystyczną, ale także i nauczanie Jana Pawła II.
Karol Wojtyła left behind many undated works. Determining the date of their creation sometimes requires a detective’s acumen. Based on the extensive information available in his poetry, meditations or plays, the context of their creation can be worked out quite accurately. This article is an attempt to determine the chronology of the early works of Karol Wojtyła, starting with the adaptation of The Stage Image titled “Christ – King” based on the Apocalypse of Saint John, his rhymed verses as a secondary-school graduate, through the series of Sonnets, and Symphonies – Unifications, then his autumnal poetry, works from the time of the war and occupation – sometimes forgotten by the very author – and ending with Songs about the Hidden God – the most mature poem from the period before his priesthood. Confirmations of the suggested arrangements often come from the recollections of people who were close to the young Wojtyła. His letters to his friends, the Kotlarczyks and the Szkockis, are also an endless source of information. The literary works of the future Pope, full of his deepest thoughts, as well as fears and premonitions, complement the various stages of his life, and thus help us to better understand not only the artistic creativity, but also the teachings, of John Paul II.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 105-119
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nowy feminizm” Jana Pawła II i jego prekursorki
John Paul II’s “New Feminism” and Its Precursors
Autorzy:
Kulesza, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753164.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
nowy feminizm
kobieta
Jan Paweł II
Marcelina Darowska
Edyta Stein
new feminism
woman
John Paul II
Edith Stein
Opis:
Celem rozważań zawartych w artykule jest ponowne ukazanie znaczenia terminu „nowy feminizm”, który do terminologii filozoficzno-teologicznej wprowadził Jan Paweł II. Ponieważ papież nie sprecyzował do końca znaczeń tego pojęcia, konieczne w ustalaniu jego sensu okazało się przywołanie kontekstów nauki Jana Pawła II, które doświetlają znaczenie terminu, w szczególności zaś papieskiego nauczania związanego z teologią małżeństwa i rodziny oraz teologią ciała. Artykuł przywołuje i omawia ponadto te miejsca papieskiej nauki i wystąpień, w których Jan Paweł II apelował do kobiet, by stawały się promotorkami nowego feminizmu. Druga część pracy poświęcona jest tym kobietom, które inspirowały bądź mogły inspirować Jana Pawła II w dziele formowania nowego feminizmu. Wśród nich zdecydowanie wyróżniają się święta Edyta Stein i błogosławiona Marcelina Darowska, w pełni zasługujące na miano prekursorek katolickiego feminizmu.
The aim of the considerations incorporated into this paper is to present anew the meaning of the term “new feminism,” which John Paul II introduced into philosophical and theological terminology. Since the Pope did not fully clarify the meaning of the term, it is necessary to recall the contexts of John Paul II’s teachings that shed more light on the term, and especially to invoke those papal teachings related to the theology of marriage and family, and the theology of the body. This article also evokes and discusses those areas of papal teaching and speeches in which John Paul II appealed to women to become promoters of this new feminism. The second part of the work is devoted to those women who inspired or could have inspired John Paul II in the work of forming a new feminism. Amongst them, Saint Edith Stein and Blessed Marcelina Darowska stand out, both fully deserving the name of the precursors of Catholic feminism.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 327-344
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekumenizm radykalny: Papież Jan Paweł II i Włodzimierz Sołowjow
A Radical Ecumenism: Pope John Paul II and Vladimir Solovyov
Autorzy:
Rojek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342725.pdf
Data publikacji:
2022-09-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
Włodzimierz Sołowjow
ekumenizm
rosyjska filozofia religijna
John Paul II
Vladimir Solovyov
ecumenism
Russian religious philosophy
Opis:
Istnieje wiele świadectw, że Jan Paweł II wysoko cenił myśl Włodzimierza Sołowjowa. W 2000 r. papież wspominał o nim jako o „świadku wiary” , „wybitnym chrześcijańskim myślicielu” i „człowieku niezwykłej głębi”. W tym artykule próbuję przedstawić analizę niektórych podobieństw między tymi dwoma myślicielami. Po pierwsze, jak dostrzegało to wielu komentatorów, podzielali oni wspólną wizję zjednoczenie Kościołów katolickiego i prawosławnego. Po drugie, co wydaje mi się ważniejsze, mieli takie samo teologiczne rozumienie człowieka, świata i historii. Sądzę, że ta wspólna chrystocentryczna wizja jest nie tylko ostateczną podstawą  wysiłków ekumenicznych, lecz także gruntem dla sformułowania prawdziwie chrześcijańskiej alternatywy dla świeckiej nowoczesności.
There is much evidence that John Paul II highly appreciated the thoughts of Vladimir Solovyov. In the year 2000, the Pope famously mentioned him as a “witness of the faith”, one of the “renowned Christian thinkers” and a “figure of extraordinary depth”. In this paper, I attempt to analyse some similarities between these two thinkers. First, as many commentators have noted, they shared the ecumenical vision of uniting the Catholic and Orthodox Churches. Secondly, and which seems to me to be more important, they had the same deep theological understanding of man, the world and history. I think that this common christocentric vision is not only the ultimate basis for ecumenical efforts, but also grounds for the formulation of a truly Christian alternative to secular modernity.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 7; 9-27
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła a nowoczesność
Karol Wojtyła and Modernity
Autorzy:
Garbol, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753221.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
modernizm
zbawcze piękno
etyka autentyczności
John Paul II
modernism
salvific beauty
ethics of authenticity
Opis:
Artykuł unaocznia związki twórczości Karola Wojtyły i Jana Pawła II z dziedzictwem myśli i sztuki modernistycznej. Jako wyznaczniki tego związku przyjęto: uprzywilejowanie języka sztuki, możliwość jej kontrmoralności oraz etykę autentyczności. Owe związki zostały ukazane tak, by podjąć polemikę z dobrze ugruntowanym w literaturze przedmiotu przekonaniem, że twórczość Wojtyły pozostała niezależna od wpływów nowoczesnej estetyki. W artykule wzięto pod uwagę nie tylko twórczość literacką, ale również pisma filozoficzne i teologiczne Karola Wojtyły/Jana Pawła II, szczególnie Osobę i czyn oraz List do artystów. Ważnym kontekstem rozważań są: wywiedziona z myśli Kanta kontrmoralność sztuki oraz Charlesa Taylora etyka autentyczności.
This article shows the relationship between the works of Karol Wojtyła / John Paul II and the heritage of modernist thought and art. The signs of such a relationship are the privileging of the language of art, the possibility of the counter-morality of art, and the ethics of authenticity. These relationships have been selected so as to refute the statement that the works of Karol Wojtyła were independent of the influences of modern aesthetics. Not only have the literary works of Karol Wojtyła / John Paul II been taken into consideration in this article, but also his philosophical and theological works, especially Person and Act and Letter to Artists. The conception of the counter-morality of art, as derived from Kant’s works, and Charles Taylor’s concept of the ethics of authenticity are the framework for this deliberation.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 357-370
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico
Karol Wojtyła’s Poetry: an Ascetic Journey
Autorzy:
Fava Guzzetta, Lia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1731482.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
twórczość literacka
poezje
krytyka i interpretacja
John Paul II
literary work
poetry
criticism and interpretation
Opis:
Poezja Karola Wojtyły: wędrówka ascetyczna Artykuł jest swego rodzaju wędrówką po twórczości poetyckiej Karola Wojtyły – Jana Pawła II, wędrówką ascetyczną, a jednocześnie niezmiernie bogatą, w ślad za osobą z zewnątrz, wolną od naszego rodzimego kontekstu historyczno-kulturowego, zatem i otwartą na nieograniczone perspektywy interpretacji. Praca ukazuje uniwersalny charakter dorobku poetyckiego Karola Wojtyły, kładzie akcent na nowe elementy percepcji tejże poezji i w innym świetle ukazuje znaczenia wersów, wciąż tak bardzo aktualnych i niezmiennie adresowanych do człowieka, który także (a może zwłaszcza) dziś boryka się z odwiecznymi dylematami. Już we wczesnych utworach literackich obecne są (i na trwale pozostaną) dwa głębokie wymiary: dusza słowiańska oraz intelektualna klasyczność, które staną się charakterystyczne również dla talentu komunikacji ekumenicznej i wizji teologicznej Kościoła u Jana Pawła II. W przejściu od młodzieńczych sonetów do hymnów można dostrzec nie tylko rozwój stylistyczny i głębię przesłania, ale przede wszystkim podążanie w kierunku świadomej religijności, kontemplacji, w kierunku kapłaństwa, które rodziło się w szczególnie dramatycznych czasach drugiej wojny światowej. Z kolei w okresie kapłańskim wybory poety naznaczone są pragnieniem zrozumienia kondycji człowieka oraz zauważanie miłości Boga w stosunku do stworzenia. Kontemplacja staje się coraz bardziej modlitwą, a z modlitwy rodzi się dialog. Twórczość literacka Karola Wojtyły jawi się jako opowieść o własnym doświadczeniu wewnętrznym oraz odsłania duchową antropologię. La poesia di Karol Wojtyła: un itinerario ascetico L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
L’itinerario poetico di Karol Wojtyła viene esplorato nel suo evolversi a partire dalle Poesie Giovanili che privilegiano inizialmente la forma del Sonetto per passare all’Inno e alla Ballata. Successivamente vengono sperimentate forme più complesse ed aperte che riescono a fondere e superare il confine poesia / prosa in linea con le poetiche della modernità letteraria tra XX e XXI secolo. L’evoluzione del linguaggio poetico si svolge parallelamente all’approfondirsi della vicenda personale ed interiore del poeta sulla via della progressiva crescita di una esperienza mistica singolare ed insolita. Egli, per la sua capacità di immergersi ed immedesimarsi sia nella drammaticità storica del suo e del nostro tempo, sia nella ricerca inesausta di una verità che vada oltre «il magro fiume della storia» per rispondere alla sete di Assoluto dell’uomo, percorre una scala di Ascesi sempre più intensa le cui tappe in progress lasciano preziose tracce nei testi poetici, i quali acquisiscono via via una dimensione di iconicità sempre più significativa. Nell’ultima opera Trittico Romano (l’unica a firma Giovanni Paolo II) il poeta, sacerdote e mistico, giunge all’approdo della pura «visione» del progetto divino iscritto nella «policromia» stessa dell’affresco michelangiolesco della Cappella Sistina, assumendolo come vera, immensa Icona di «Immagine e Somiglianza», consegnata agli uomini dal pittore, messaggio e contemporaneamente «chiave di lettura», attraverso cui l’Invisibile si manifesta nel Visibile. Senza dubbio possiamo considerare Karol Wojtyła uno dei più grandi protagonisti della poesia religiosa fra i due secoli.
This article is a kind of journey through the poetic work of Karol Wojtyła / John Paul II – a wandering that is ascetic, yet extremely rich – in the footsteps of an outsider, a person free from our native historical and cultural context, and hence open to the unlimited possibilities of interpretation. This work shows the universal character of Karol Wojtyła’s poetic output; it emphasises new elements in the perception of that poetry, while showing the meaning of the verses in a different light, verses still relevant and invariably addressed to man, who is also (and maybe especially) struggling with eternal dilemmas today. The early literary works already contained two profound dimensions: the Slavic soul and intellectual classicism, which would also become a feature of John Paul II’s talent for ecumenical communication and his theological vision of the Church. In the transition from youthful sonnets to hymns, we can notice not only the stylistic development and depth of the message, but, above all, a move towards conscious religiousness, contemplation, towards the priesthood, a move which was born in the very dramatic time of the Second World War. As a priest, on the other hand, his poetic choices were marked by a desire to understand the condition of man and to see God’s love for His creation. This contemplation becomes increasingly more like a prayer, and dialogue is born out of prayer. Karol Wojtyła’s literary work appears as a story about his own inner experience and reveals a spiritual anthropology.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 1 Special Issue; 11-31
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies