Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "czynności" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 20
Tytuł:
Zasady wykonywania czynności służbowych
Autorzy:
Šimonova, Jana
Peťovský, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933129.pdf
Data publikacji:
2020-06-22
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
czynności służbowe
funkcjonariusz policji
zasady wykonywania czynności służbowych
Opis:
Artykuł omawia zasady wykonywania czynności służbowych przez policjanta. Policjant podczas ich wykonywania nie może kierować się dowolnością. Każde jego działanie uregulowane jest w odpowiednich aktach prawnych. Ponadto funkcjonariusz, wykonując czynności służbowe, powinien wykazywać się nie tylko orientacją w przepisach prawa, ale także dobrą znajomością taktyki i technik interwencji, wiedzą zawodową, sprawnością fi zyczną, umiejętnością oceny sytuacji, które mogą pomóc mu w wykonywaniu czynności służbowych w sposób optymalny i efektywny.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2020, 137(1); 188-199
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zadania Policji w wykrywaniu przestępstwa stypizowanego w art. 299 ustawy z 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny w świetle ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
Autorzy:
Jasiński, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45242464.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
pranie pieniędzy
Generalny Inspektor Informacji Finansowej
czynności operacyjno-rozpoznawcze
czynności dochodzeniowo-śledcze
krajowa ocena ryzyka
Opis:
Pranie pieniędzy stanowi proceder istotny dla sprawców indywidualnych i zorganizowanych grup przestępczych, ponieważ pozwala im funkcjonować w oparciu o zyski z przestępstw w długiej perspektywie czasowej, ale jednocześnie z tego powodu stanowi duże zagrożenie dla legalnego obrotu gospodarczego. Z tych względów od ponad trzech dekad tworzone są na świecie systemy przeciwdziałania z centralnym miejscem dla organów państwowych (AML). W Polsce od 20 lat system taki oparty jest o Generalnego Inspektora Informacji Finansowej. Z jego działań korzysta m.in. prokuratura i Policja. Związane jest to przede wszystkim z potrzebą wykorzystywania informacji do skomplikowanych postępowań przygotowawczych, ale także do czynności operacyjno-rozpoznawczych Policji. Nowa ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu precyzuje warunki współpracy wielu podmiotów, w tym GIIF, prokuratury i Policji, i uszczegółowia zasady transferu informacji między nimi, wytycza zakresy kompetencyjne i określa sposób wykorzystywania sektora prywatnego do celów zwalczania procederu. W niniejszym opracowaniu prezentuje się trzy kategorie zadań spełnianych przez Policję w wykrywaniu przestępstwa prania pieniędzy, które umiejscawia się w systemie AML. Po pierwsze, są to czynności operacyjno-rozpoznawcze, których nie definiuje bezpośrednio ustawa z 1 marca 2018 r., ale ich wyniki kierowane są także do GIIF i mogą mieć duże znaczenie dla systemu AML. Po drugie, są to zadania wynikające z komunikacji bezpośredniej Policji z GIIF oraz czynności dochodzeniowo-śledcze prowadzone po zawiadomieniu o popełnieniu przestępstwa prania pieniędzy. Wreszcie po trzecie, są to zadania związane z tworzeniem i wykorzystywaniem (także w procesie wykrywania przestępstwa) krajowej oceny ryzyka prania pieniędzy oraz wynikające ze strategii przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 145(1); 44-61
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość prowadzenia działań dezinformujących przez grupy przestępcze
Autorzy:
Łabuz, Paweł
Falandys, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1930327.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
dezinformacja
informacja kryminalna
przestępczość zorganizowana
czynności operacyjnorozpoznawcze
Opis:
Przygotowany artykuł porusza słabo opisaną i niejednokrotnie kontrowersyjną tematykę zarządzania informacją, zarówno w aspekcie kryminalistycznym, jak i socjologicznym, która jest realizowana w zadaniach ustawowych służb specjalnych i policyjnych. Omówione zostało znaczenie informacji w cyklu stosowanego przez organy ścigania wywiadu kryminalnego mającego zastosowanie w działaniach na płaszczyźnie operacyjnej oraz strategicznej w zapobieganiu i rozpoznawaniu działalności grup przestępczych w całym jej spektrum zjawiskowym.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2018, 4(132); 174-189
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Doskonalenie kwalifikacji biegłego sądowego z zakresu czynności operacyjno-rozpoznawczych w świetle obowiązujących przepisów
Autorzy:
Horosiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932988.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
biegły
kompetencje zawodowe
czynności operacyjno-rozpoznawcze
zagrożenia
Opis:
Biegły sądowy z zakresu czynności operacyjnych Policji dysponuje wiadomościami specjalnymi z obszaru praktycznych działań związanych z pracą operacyjną. Jego zadaniem jest udzielenie pomocy sądowi w ocenie sytuacji z zakresu wiedzy specjalistycznej, która nie jest wskazana w normach prawnych, a wynika z praktycznej strony stosowania czynności operacyjno-rozpoznawczych, wypracowanej taktyki, procedur, zasad itd., mających olbrzymi związek ze stosowaniem norm prawa. Zmieniająca się struktura przestępczości i metody popełniania przestępstw powodują ewoluowanie stosowanych w praktyce metod czynności operacyjno-rozpoznawczych wykorzystywanych w ich rozpoznawaniu i wykrywaniu. Implikuje to konieczność podnoszenia i uaktualniania jego wiedzy nie tylko od momentu wydania postanowienia o powołaniu go jako biegłego, ale w sposób nieprzerwany. Musi przy tym mieć możliwość wymiany poglądów i doświadczeń z innymi praktykami ze swojej dziedziny wiedzy, co wiąże się z koniecznością legitymowania się poświadczeniem bezpieczeństwa, o którym mowa w ustawie z 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych. Brak takiego poświadczenia bezpieczeństwa nie tylko utrudnia uaktualnianie jego wiedzy specjalistycznej, ale może również stwarzać pewne zagrożenia.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 134(2); 103-118
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrana problematyka wywiadów i rozmów operacyjnych
Autorzy:
KUDŁA, JACEK
KOSMATY, PIOTR
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804766.pdf
Data publikacji:
2019-12-26
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
wywiad
wywiad kognitywny
wywiad w czynnościach operacyjno–rozpoznawczych
taktyka techniki prowadzenia rozmów
komunikacja społeczna
czynności operacyjno–rozpoznawcze
czynności dochodzeniowo–śledcze
policja
prokuratura
Opis:
W artykule, na podstawie analizy przypadku z praktyki, przedstawiono najważniejsze aspekty prowadzenia rozmów podczas czynności operacyjno-rozpoznawczych. Wywiad operacyjny został przeprowadzony ze sprawcą zabójstwa 18-letniej licealistki podczas wykonywanych czynności służbowych. Autorzy wskazali na najważniejsze elementy rozmowy niezbędne do rzetelnego jej przeprowadzenia w praktyce, z uwzględnieniem barier i przeszkód, które w rzeczywistości mogą się pojawić. Zaletą tej rzadko spotykanej publikacji jest to, że wykorzystano autentyczny przebieg rozmowy operacyjnej w celu podzielenia się doświadczeniem autorów zarówno z młodymi, jak i doświadczonymi funkcjonariuszami oraz prokuratorami. Podczas rozmowy wykorzystano najnowsze osiągnięcia praktyczne oraz naukowe w tej dziedzinie, włącznie z przystosowaniem taktyki i technik przesłuchań metodą FBI do warunków i mentalności przede wszystkim polskich sprawców najgroźniejszych no i najtrudniejszych do wykrycia przestępstw. Na temat prowadzenia rozmów napisano już bardzo wiele opracowań naukowych (w tym praktycznych), jednak w dalszym ciągu ta problematyka wymaga ciągłego uzupełniania o nowe doświadczenia i przykłady wynikające z tysięcy nowych przeprowadzonych rozmów. Autorzy nie chcąc powtarzać treści, które zostały dotychczas przedstawione m.in. w monografii J. Kudła, P. Kosmaty („Ryzyko w czynnościach operacyjno–rozpoznawczych Policji — Aspekty kryminalistyczne i prawnodowodowe”), postanowili odnieść się konstruktywnie do wybranych zagadnień prowadzenia przesłuchań, przygotowanych przez funkcjonariuszy służb amerykańskich. Pomysł ten polega na odniesieniu się do tej części taktyki i technik, które w szczególności należy wykorzystać podczas prowadzenia rozmów w trakcie wykonywania czynności operacyjno–rozpoznawczych. Będą one bowiem służyły wyjaśnieniu określonych okoliczności zdarzenia, uzyskaniu informacji, a także przeprowadzeniu rozmów werbunkowych. Czynnikiem decydującym o zajęciu przez autorów określonych stanowisk, które podczas prowadzonych rozmów zawsze można i należy modernizować, jest ich doświadczenie wynikające z wielu rozmów, wywiadów operacyjnych przeprowadzonych z różnymi kategoriami sprawców przestępstw oraz osobami udzielającymi Policji pomocy (w tym rozmów werbunkowych). Zatem artykuł ten ma charakter praktyczny, pozwalający jeszcze lepiej przygotować się i przeprowadzić wywiad operacyjny podczas czynności operacyjno–rozpoznawczych. Autorzy podkreślają, że żadna z tez przedstawionych przez naukowców i funkcjonariuszy amerykańskich służb we wspomnianych materiałach, nie została w niniejszym artykule podważona. Problematykę odpowiednio dostosowano do przykładów z praktyki zawodowej autorów, a w wielu przypadkach do warunków, mentalności i rzeczywistości w RP. Wskazano też na inne wybrane rozwiązania prowadzenia rozmów, stosowane w FBI, które czytelnik powinien dostosować do własnych potrzeb, w zakresie wykonywanych w służbie wywiadów operacyjnych. Używane w treści zamiennie pojęcia — wywiad operacyjny, rozmowa operacyjna, rozmowa werbunkowa — pozwalają na stosowanie ww. rozwiązań we wszystkich rodzajach prowadzonych rozmów. Zatem nie powtarzano standardowych zasad i reguł z zakresu komunikacji społecznej, która funkcjonariuszom wszystkich służb jest, co do zasady, znana.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 133(1); 195-220
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z 10 listopada 2016 r., sygn. VI Ka 431/16 (aprobująca)
Autorzy:
Buczek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933555.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
glosa
przeszukanie
czynności operacyjno-rozpoznawcze
lustracja pomieszczenia
kodeks postępowania karnego
Opis:
Przedmiotem opracowania jest glosa aprobująca do wyroku sądu odwoławczego, w którym sąd wyraźnie zanegował możliwość wykonywania w ramach czynności operacyjno-ozpoznawczych czynności lustracji pomieszczenia, nawet jeśli czynność ta była dokonywana przy dobrowolnym udostępnieniu pomieszczenia przez osobę uprawnioną do dysponowania nim.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 141(1); 325-330
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochronny charakter instytucji zawieszenia policjanta w czynnościach służbowych
Autorzy:
Grabowska, Joanna
Kresiński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45658518.pdf
Data publikacji:
2023-11-14
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
policjant
Policja
zawieszenie
czynności służbowe
stosunek służbowy
postępowanie administracyjne
przestępstwo
Opis:
Celem pracy jest zweryfikowanie hipotezy, że instytucja zawieszenia policjanta w czynnościach służbowych stanowi bardzo ważny element ochrony administracyjnoprawnej wszystkich funkcjonariuszy Policji w Polsce. Stosunek służbowy, w ramach którego funkcjonariusz Policji wykonuje powierzone mu przez państwo czynności, jest stosunkiem administracyjnoprawnym. Wykonywanie czynności służbowych, wynikających z treści stosunku administracyjnoprawnego łączącego policjanta z państwem, jest obowiązkiem każdego funkcjonariusza. Ustawa o Policji przewiduje jednak instytucję zawieszenia policjanta w czynnościach służbowych, która umożliwia zakazanie policjantowi wykonywania zadań służbowych przez określony czas. W pracy omówiono dwa rodzaje zawieszenia w czynnościach służbowych, tj. zawieszenie obligatoryjne oraz fakultatywne. Zwrócono także uwagę na skutki zawieszenia w czynnościach służbowych dla stosunku służbowego policjanta. Podkreślono przy tym dwojaki charakter omawianej instytucji. Instytucja ta służy bowiem szybkiemu pozbawieniu policjanta możliwości wypełniania zadań służbowych, do czasu wyjaśnienia ciążących na nim zarzutów karnych lub dyscyplinarnych. Przede wszystkim jednak ma ona dla funkcjonariusza charakter ochronny, gdyż pozwala na jego pozostanie w służbie pomimo zaistnienia względem niego takich właśnie zarzutów.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 151(3); 80-91
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundusz operacyjny Policji — wybrane zagadnienia teoretyczne i dogmatyczne
Autorzy:
Białuński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921473.pdf
Data publikacji:
2019-11-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
e: Policja
fundusz operacyjny
praca operacyjna
czynności operacyjno-rozpoznawcze
tajni współpracownicy
Opis:
Artykuł rozważa kwestie funduszu operacyjnego Policji. Podkreślono, jak ważna jest to instytucja w działalności operacyjnej Policji. Wśród celów jego ustanowienia można wyróżnić materialny i niematerialny. Z funduszu operacyjnego pokrywane są koszty czynności operacyjno- -rozpoznawczych oraz wynagrodzenia tajnych współpracowników Policji. W trakcie rozważań ustalono, że fundusz operacyjny Policji ma charakter administracyjnoprawny, a co za tym idzie, wypłacane z niego wynagrodzenie ma taki sam charakter.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2016, 3(123); 175-190
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System kompetencji służb państwowych w zakresie bezpieczeństwa Polski — analiza i postulaty
Autorzy:
Łabuz, Paweł
Falandys, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1922246.pdf
Data publikacji:
2019-12-03
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
służby policyjne i specjalne
czynności operacyjno- -rozpoznawcze
bezpieczeństwo wewnętrzne
ochrona państwa
funkcjonariusz
Opis:
Autorzy artykułu przedstawiają szczegółowo zasadnicze aspekty kompetencyjne funkcjonujących w Polsce służb państwowych na przykładzie Straży Granicznej i Biura Ochrony Rządu. Dokonując ich analizy taktyczno-prawnej, starają się jednocześnie argumentować w kwestiach niewłaściwości obecnego ich funkcjonowania oraz wskazywać zmiany legislacyjne tworzące nowe rozwiązania kompetencyjne dla obecnych lub nowo utworzonych służb państwowych, wykonujących zadania ochronno-porządkowe w Polsce.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2017, 3(127); 126-141
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces docierania do prawdy obiektywnej na podstawie przypadku z praktyki kryminalistycznej. Cz. 1
Autorzy:
Włodarczyk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1922292.pdf
Data publikacji:
2019-12-03
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
czynności procesowo-kryminalistyczne
oględziny miejsca znalezienia zwłok
biegły
sekcja
rany
obrażenia ciała
Opis:
W artykule na podstawie przykładu z praktyki omówiono czynności procesowe, które powinno wykonywać się w sytuacji znalezienia zwłok, których obrażenia wskazują na działanie osób trzecich. Kazus dotyczy pozbawienia życia Józefa C., co było skutkiem pobicia przez osoby, które zarzucały mu złe traktowanie okolicznej społeczności. Część opisanych informacji pochodzi z akt Sądu Okręgowego w Olsztynie, część jest wiedzą, którą autorka zdobyła podczas realizacji zadań związanych z posiadanymi uprawnieniami biegłego sądowego oraz jako dydaktyk, natomiast część wiadomości ujawniły media, które interesowały się zdarzeniem. Ze względu na skomplikowany charakter sprawy skupiono się na aktach sądowych, które dają konkretny pogląd na temat czynności procesowych prowadzonych przez organy ścigania. Celem artykułu było przedstawienie tego materiału, uświadomienie, jak dużo pracy trzeba włożyć, aby wyjaśnić wszystkie okoliczności sprawy oraz jak trudno jest walczyć z emocjami swoimi oraz ludzi, których sprawa bezpośrednio dotyczy. Dzięki procesowi wykrywczemu udowodniono sprawcom popełnienie zbrodni nacechowanej agresją, której podłożem były niewłaściwe relacje międzyludzkie. Wyraźnie należy podkreślić, że służba w Policji powinna wiązać się z solidnym wykonywaniem czynności, zapobieganiem wszelkim zjawiskom kryminogennym, w tym popełnianiu przestępstw, wykroczeń, zapobieganiem nieszczęśliwym zdarzeniom, jak również z ochroną środowiska obciążonego patologią społeczną.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2017, 3(127); 34-47
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Proces docierania do prawdy obiektywnej na podstawie przypadku z praktyki kryminalistycznej. Cz. 2
Autorzy:
Włodarczyk, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1923731.pdf
Data publikacji:
2020-01-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
czynności procesowo-kryminalistyczne
oględziny miejsca znalezienia zwłok
biegły
sekcja
rany
obrażenia ciała
Opis:
Na podstawie przypadku z praktyki omówiono czynności procesowe, które powinno wykonywać się w sytuacji znalezienia zwłok, ze wskazaniem na działanie osób trzecich. Kazus dotyczy pozbawienia życia Józefa C., co było skutkiem niehumanitarnego potraktowania przez ludzi, którzy pokrzywdzonemu zarzucali złe traktowanie okolicznej społeczności. Część opisanych informacji pochodzi z akt Sądu Okręgowego w Olsztynie, część — z wiedzy własnej autorki, a część wiadomości ujawniły media, które interesowały się zdarzeniem. Ze względu na skomplikowany charakter okoliczności sprawy skupiono się na materiale pochodzącym z akt sprawy, który daje konkretną wiedzę na temat czynności procesowych prowadzonych przez organy ścigania. Celem artykułu jest przedstawienie tego materiału, uświadomienie, jak dużo pracy trzeba włożyć, aby wyjaśnić wszystkie okoliczności sprawy oraz jak trudno jest walczyć z emocjami swoimi oraz ludzi, których sprawa bezpośrednio dotyczy. Dzięki procesowi wykrywczemu udowodniono sprawcom popełnienie zbrodni nacechowanej agresją, której podłożem były niewłaściwe relacje międzyludzkie. Wyraźnie należy podkreślić, że służba w Policji powinna wiązać się z solidnym wykonywaniem czynności, zapobieganiem wszelkim zjawiskom kryminogennym, w tym popełnianiu przestępstw, wykroczeń, zapobieganiem nieszczęśliwym zdarzeniom, jak również z ochroną środowiska obciążonego patologią.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2017, 4(128); 5-26
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawna ochrona środowiska w Polsce — system instytucji
Autorzy:
Mądrzejowski, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45448163.pdf
Data publikacji:
2023-08-23
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
przestępstwa przeciwko środowisku
zwalczanie
podział zadań
koordynacja
czynności kontrolne
wymiana informacji
analiza zagrożeń
Opis:
Ochroną środowiska w Polsce zajmuje się kilkanaście instytucji. Zadania w zakresie zwalczania przestępczości przeciwko środowisku realizują te z nich, na które nałożono szereg obowiązków i nadano zróżnicowane uprawnienia związane z prowadzeniem czynności kontrolnych oraz dochodzeniowo-śledczych, w tym samodzielne występowanie przed sądami pierwszej instancji. System instytucji prawnokarnej ochrony środowiska ma niewątpliwie charakter rozproszony. Żadna z instytucji w nim funkcjonujących nie posiada ustawowo określonych uprawnień koordynacyjnych ani możliwości wpływania na czynności podejmowane przez inne instytucje. Główną rolę odgrywa tu niewątpliwie Inspekcja Ochrony Środowiska. Powierzono jej zarówno kontrolowanie przestrzegania przepisów o ochronie środowiska w bardzo szerokim zakresie, jak i samodzielne prowadzenie niektórych czynności o charakterze operacyjnym oraz nadano uprawnienia śledcze. Rola Inspekcji Ochrony Środowiska będzie w przyszłości wzrastać, o czym świadczy powołanie w 2021 r. Departamentu Zwalczania Przestępczości Środowiskowej w Głównym Inspektoracie Ochrony Środowiska. Jak do tej pory zdecydowaną większość postępowań karnych w sprawach środowiskowych prowadzi Policja. Nie posiada ona jednak wyspecjalizowanych komórek w tym zakresie i czynności prowadzone są przez policyjny pion zwalczania przestępstw gospodarczych. Sprawy dotyczące zorganizowanych form przestępczości przeciwko środowisku prowadzi natomiast Centralne Biuro Śledcze Policji. Nie wypracowano jak dotąd spójnej strategii walki z przestępczością przeciwko środowisku. Współdziałanie pomiędzy poszczególnymi instytucjami oparte jest na umowach dwu- i wielostronnych zawieranych pomiędzy nimi. Przedsięwzięciem niezbędnym dla poprawy skuteczności zwalczania przestępstw przeciwko środowisku naturalnemu jest w chwili obecnej przede wszystkim stworzenie jednolitej bazy danych o mechanizmach tych przestępstw i ich sprawcach oraz utworzenie struktury analitycznej zajmującej się tym problemem.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2023, 150(2); 69-104
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie od osoby znajdującej się pod wpływem alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu w aspekcie prawidłowej realizacji czynności służbowych przez funkcjonariusza policji
Autorzy:
Prokopowicz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933171.pdf
Data publikacji:
2020-08-28
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
zawiadomienie
przestępstwo
pokrzywdzony
świadek
przyjęcie zawiadomienia
zgłoszenie przestępstwa
obowiązek prawny
obowiązek społeczny
czynności policj
Opis:
Zawiadomienie o przestępstwie jest obowiązkiem nałożonym mocą ustawy i przepisów szczególnych na osobę posiadająca wiedzę o zaistniałym zdarzeniu, jak też wiąże się z powinnością przyjęcia takiego zgłoszenia przez Policję. Zobligowanie obu stron, tj. powiadamiającej i powiada-mianej do synergicznego działania ma na celu eliminację ryzyka bezczynności organów ścigania czy doprowadzenia do pewnego rodzaju społecznego przyzwolenia do łamania prawa. Na uwagę zasługuje fakt, że osoba składająca zawiadomienie o przestępstwie nie ma obowiązku sprawdzania zgodności informacji z prawdą, gdyż informacje te nie muszą być obiektyw-nie prawdziwe, aczkolwiek powinny być zgodne z rzeczywistością. Pewne wątpliwości budzi jednak kwestia przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania zawiadamiającego w charakterze świadka, w sytuacji kie-dy funkcjonariusz Policji ma uzasadnione podejrzenie, że osoba zawiadamiająca znajduje się pod wpływem alkoholu lub środków odurzających, psychotropowych czy psychoaktywnych. Czy w takiej sytuacji konieczne jest sprawdzenie stanu trzeźwości i czy w ogóle istnieje podstawa praw-na do sprawdzenia stanu trzeźwości takiej osoby? Czy osobę taką można pouczyć o jej prawach i obowiązkach i jak wygląda odpowiedzialność takiej osoby z art. 233 § 1, art. 233 § 1a oraz 234 i 238 ustawy z 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny? Warto zauważyć, że istnieje niejednolitość stanowiska judykatury i doktryny wobec problematyki przesłuchiwania osób będących w stanie nietrzeźwości. Przyczyny powyższego należy upatrywaćw tym, iż ustawodawca nie wypowiedział się stanowczo co do kwestii dopuszczalności lub też nie przesłuchania przez organ procesowy osoby nie-trzeźwej lub będącej pod wpływem innego podobnie działającego środka. Celem artykułu jest znalezienie odpowiedzi na powyższe pytania oraz omówienie problematyki przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie w aspekcie prawidłowej realizacji czynności służbowych przez funkcjonariusza Policji.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2020, 138(2); 267-290
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieletni jako poufne osobowe źródła informacji polskiej Policji. Cz. 2
Autorzy:
Horosiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933576.pdf
Data publikacji:
2021-09-02
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
czynności operacyjno-rozpoznawcze
policjant obsługujący osobowe źródło informacji
przestępczość nieletnich
poufne osobowe źródła informacji
nieletni informatorzy
Opis:
W 1990 roku, w związku z dokonującymi się w Polsce przemianami ustrojowymi, kwestia korzystania z pomocy poufnych osobowych źródeł informacji (POZI) w zwalczaniu przestępczości budziła wiele kontrowersji. W efekcie w przygotowanym pospiesznie projekcie ustaw policyjnych, które uchwalono 6 kwietnia 1990 r., ograniczono się do przepisów zaledwie sygnalizujących możliwość korzystania przez Policję z tej metody prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych. Pomimo kolejnych modyfikacji istniejącego systemu tzw. prawa policyjnego, dokonanych na przestrzeni blisko 30 lat, do korzystania z POZI nadal uprawnia tylko jeden artykuł ustawy o Policji, który stanowi, że: „Policja przy wykonywaniu swych zadań może korzystać z pomocy osób nie będących policjantami”. Lakoniczność tak sformułowanego przepisu jest szczególnie widoczna na tle precyzyjnych i zrozumiałych regulacji prawnych dotyczących tej sfery, obowiązujących w innych państwach, a w szczególności w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stanach Zjednoczonych Ameryki. Korzystanie z pomocy nieletnich informatorów nie uregulowano również na poziomie wewnętrznych, niejawnych (lub: tajnych) przepisów policyjnych, co utrudnia policjantom zwalczanie przestępczości nieletnich. Celem badań było ustalenie, czy obowiązujących w Polsce uwarunkowania prawne uniemożliwiają korzystanie z pomocy POZI będących osobami nieletni. Przeprowadzona analiza doprowadziła do wniosku, że brak jest przeszkód natury prawnej, ale korzystanie z nieletnich POZI powinno być uzależnione od spełnienia określonych warunków.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 142(2); 126-140
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nieletni jako poufne osobowe źródła informacji polskiej Policji. Cz. 1
Autorzy:
Horosiewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933516.pdf
Data publikacji:
2021-07-15
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
czynności operacyjno-rozpoznawcze
policjant obsługujący osobowe źródło informacji
przestępczość nieletnich
poufne osobowe źródła informacji
nieletni informatorzy
Opis:
W 1990 r., w związku z dokonującymi się w Polsce przemianami ustrojowymi, kwestia korzystania z pomocy poufnych osobowych źródeł informacji (POZI) w zwalczaniu przestępczości budziła wiele kontrowersji. W efekcie w przygotowanym pospiesznie projekcie ustaw policyjnych, które uchwalono 6 kwietnia 1990 r., ograniczono się do przepisów zaledwie sygnalizujących możliwość korzystania przez Policję z tej metody prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych. Pomimo kolejnych modyfikacji istniejącego systemu tzw. prawa policyjnego, dokonanych na przestrzeni blisko 30 lat, do korzystania z POZI nadal uprawnia tylko jeden artykuł ustawy o Policji, który stanowi, że: „Policja przy wykonywaniu swych zadań może korzystać z pomocy osób nie będących policjantami”. Lakoniczność tak sformułowanego przepisu jest szczególnie widoczna na tle precyzyjnych i zrozumiałych regulacji prawnych dotyczących tej sfery, obowiązujących w innych państwach, a w szczególności w Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz Stanach Zjednoczonych Ameryki. Korzystanie z pomocy nieletnich informatorów nie uregulowano również na poziomie wewnętrznych, niejawnych (lub: tajnych) przepisów policyjnych, co utrudnia policjantom zwalczanie przestępczości nieletnich. Celem badań było ustalenie, czy obowiązujące w Polsce uwarunkowania prawne uniemożliwiają korzystanie z pomocy POZI będących osobami nieletnimi. Przeprowadzona analiza doprowadziła do wniosku, że brak jest przeszkód natury prawnej, ale korzystanie z nieletnich POZI powinno być uzależnione od spełnienia określonych warunków.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2021, 141(1); 19-31
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 20

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies