Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Argumentacja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
O argumentacji odwołującej się do implikatury konwersacyjnej
Autorzy:
Puczyłowski, Tomasz A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705483.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argumentacja
implikatura konwersacyjna
pragmatyka
filozofiajęzyka
Opis:
Celem artykułu jest logiczna rekonstrukcja argumentu, który proponuję nazwać „argumentem z implikatury konwersacyjnej” (AIK). Jego teza głosi, że określone zdanie jest prawdziwe wbrew ocenie przeciętnego użytkownika języka; tezę tę uzasadnia się wskazując na fałszywość implikatur konwersacyjnych generowanych przez wypowiedzenie tego zdania oraz tendencję użytkowników języka do brania implikatur konwersacyjnych za konsekwencje logiczne asercji zdań. Z tego typu argumentacją mamy do czynienia w dyskusjach dotyczących: semantyki zdań o przekonaniach, problemu Gettiera, kontekstualizmu epistemologicznego, semantyki deskrypcji określonych, poprawności logiki klasycznej itp. W pracy staram się nadać takiej argumentacji ogólną postać oraz zbadać kryteria racjonalności tego niededukcyjnego argumentu.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 93-109
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W sprawie siły argumentacji
Autorzy:
Jedynak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705967.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argumentacja
sekwent
siła logiczna
związki bezpośredniego wsparcia
Opis:
Artykuł stanowi krytyczny komentarz do tekstu Marcina Selingera Formalna ocena argumentacji, poświęconego obliczaniu logicznej siły argumentacji. Przyjęte są w tym tekście definicje o niepożądanych konsekwencjach, zatem sugeruję zmiany w tych defi nicjach. Postuluję dowartościowanie argumentacji wychodzących z wątpliwych przesłanek, gdyż bywają czasem bardzo użyteczne. W obliczaniu siły argumentacji należy uwzględniać nie tylko logiczne relacje między przesłankami, lecz także relacje analityczne i oparte na faktach (zwłaszcza statystycznych). Czasem dane statystyczne są nie tylko użyteczne, ale wręcz niezbędne, gdyż bez nich w ogóle siły logicznej argumentacji nie da się wyliczyć (co pokazuję na przykładach).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 111-125
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formalna ocena argumentacji
Autorzy:
Selinger, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706013.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argument
rozumowanie
sekwent
argumentacja równoległa
błędne koło
ewaluacja
Opis:
Moim celem jest dostarczenie formalnego modelu oceny możliwie szerokiej klasy argumentacji, w szczególności tych, które pojawiają się w kontekstach naturalnych. We wprowadzeniu przedstawiam elementarne sposoby rozbudowywania argumentacji prostych w coraz bardziej złożone struktury. W drugim rozdziale podaję ścisłe definicje pojęć służących do opisu tych struktur – argumentację definiuję jako niepusty i skończony zbiór sekwentów, tj. jako niepustą i skończoną relację zachodzącą pomiędzy niepustymi i skończonymi zbiorami zdań a pojedynczymi zdaniami danego języka; wprowadzam także kilka pojęć (niespójność, rozbieżność, kolistość), które pozwalają wyróżniać niektóre nietypowe lub wadliwe struktury argumentacyjne. W trzecim rozdziale proponuję ogólną, liczbową metodę oceny siły argumentacji. Metoda ta pokazuje, jak wiarygodność przesłanek pierwszych przekłada się na wiarygodność konkluzji głównej w zależności od budowy argumentacji (wiarygodność wyrażam za pomocą liczb wymiernych z domkniętego przedziału <0, 1>). Jedną z charakterystycznych własności argumentacji potocznej jest występowanie w niej wzajemnie wzmacniających się tzw. rozumowań równoległych. Dlatego za istotny składnik proponowanej metody należy uznać wzór: a ⊕ b = 2a + 2b − 2ab − 1. Wzór ten pozwala obliczyć wiarygodność (konkluzji) dowolnej argumentacji równoległej, składającej się z dwóch wzajemnie niezależnych rozumowań, które brane z osobna uwiarygodniają konkluzję w stopniach a oraz b (zakładamy przy tym, że obie te wartości są większe niż ½).
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 1; 89-109
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak nie powinno się obliczać stopnia wiarygodności argumentacji
Autorzy:
Wójtowicz, Anna
Winkowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705510.pdf
Data publikacji:
2013-03-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
argumentacja
twierdzenie Coxa
sekwent
twierdzenie Bayesa
wiarygodność wnioskowań
prawdopodobieństwo
Opis:
Artykuł jest krytyczną analizą pracy Marcina Selingera Formalna ocena argumentacji i dotyczy sposobu oceny wiarygodności argumentacji. Ponieważ omawiany problem jest bardzo ważny i szeroko współcześnie dyskutowany, nie można podanej przez autora propozycji pozostawić bez komentarza. Przedstawiamy zwięzłe streszczenie tekstu i rekonstrukcję dwóch najważniejszych jego tez. Analizujemy różnice między pierwszą z nich a twierdzeniem Coxa, co prowadzi do krytyki drugiej z tez. Zastosowanie twierdzenia Bayesa ujawnia jej niepożądane konsekwencje. Podejmujemy próbę obrony zaproponowanej przez Selingera tezy, jednak tzw. efekt nieistotnej koniunkcji pokazuje, czemu nie może się ona udać. Artykuł kończy dodatkowy kontrprzykład dotyczący obecnego w tekście rozróżnienia sposobów obliczania wiarygodności argumentacji szeregowych i równoległych.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 1; 255-263
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definicja perswazyjna – niemanipulacyjna czy manipulacyjna?
Autorzy:
Kublikowski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705320.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
znaczenie
definicja
definicja perswazyjna
argumentacja
perswazja,manipulacja
komunikacja
nauka
Opis:
Celem artykułu jest odpowiedź na dwa pytania: co to jest definicja perswazyjna, oraz czy każda definicja perswazyjna jest definicją manipulacyjną (zwodzącą)? Definicja perswazyjna pełni funkcję przekonywania odbiorcy do tego, aby zaakceptował treści danej definicji. Definicja perswazyjna może być niemanipulacyjna lub manipulacyjna (zwodząca). Definicja perswazyjna manipulacyjna nie tylko przekonuje odbiorcę do jej akceptacji, ale nakłania go również do przyjęcia postawy zgodnej ze zwodniczą (złą) intencją jej twórcy. Niniejsze twierdzenia dotyczące definicji perswazyjnej są ilustrowane na przykładzie definicji papierosa, mokradła, śmierci i gwałtu.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 273-282
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retoryczne strategie poznawcze
Autorzy:
Budzyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705504.pdf
Data publikacji:
2013-06-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
etos
etotyczna argumentacja
nieinferencyjne strategie etotyczne
koliste wypowiedzi etotyczne
akty mowy
struktury inferencyjno-dialogowe
Opis:
Celem artykułu jest zaproponowanie nowego ujęcia źródeł poznania, które wykorzystuje retoryczne pojęcia logosu (argumentacji) i etosu (charakteru mówcy) (Arystoteles, Retoryka). W kontekstach naturalnych odbiorca informacji często rozstrzyga o jej przyjęciu nie tylko na podstawie treści danej wypowiedzi, jak tradycyjnie zakłada logika, ale również na podstawie wiarygodności jej nadawcy. Oceniając akceptowalność informacji A w przypadku zdarzenia dyskursywnego „Jan mówi, A bo B”, odbiorca może posłużyć się (co najmniej) dwoma rodzajami retorycznych strategii poznawczych: strategią opartą na logosie, biorąc pod uwagę argument B, lub strategią etotyczną, biorąc pod uwagę etos Jana. Standardowe modele koncentrują się wyłącznie na pierwszym rodzaju strategii i dlatego też wszelkie manifestacje etosu są interpretowane w ramach struktur inferencyjnych. W efekcie modele te są w stanie opisać wyłącznie etotyczne argumentacje, które przede wszystkim mają charakter logosu (jako argumentacja), wtórnie tylko wykorzystując pewne elementy etosu (tzn. w jednej z przesłanek takiej argumentacji bierze się pod uwagę etos osoby, na której słowa nadawca argumentacji się powołuje). Rozwiązanie zaproponowane w artykule polega na rozbudowaniu modelu struktur inferencyjnych o struktury dialogowe i łączące je struktury illokucyjne. Dzięki temu można pokazać, że dyskursywne zdarzenia połączone są ze swą treścią poprzez określoną moc illokucyjną, z którą związane są etotyczne założenia opisujące charakter nadawcy komunikatu, niezależnie od tego, czy komunikat jest argumentacją, czy dowolnym innym aktem mowy.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2013, 2; 253-274
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies