Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kultura chińska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część pierwsza: Rozważania metodyczno-metodologiczne
A Few Remarks upon the Idea of Truth in Classical China. Part One: Reflections on Method and Methodology
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Siqi, Wei
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480563.pdf
Data publikacji:
2013-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
prawda
kultura chińska
kultura indoeuropejska
historia
the truth
Chinese culture
Indo-European culture
history
Opis:
W powyższym artykule autor omawia ideę prawdy w Chinach klasycznych w perspektywie komparatystycznej. W podejściu do idei prawdy kultury zachodnia i chińska różnią się: dla pierwszej kategoria prawdy jest samo przez się zrozumiała, w drugiej zdaje się ona prawie nie występować. Autor stara się najpierw (pierwsza część artykułu) wypracować metodyczno-metodologiczny horyzont spojrzenia na ideę prawdy w Chinach klasycznych, a potem (druga część) na przykładzie Dialogów konfucjańskich przedstawić konfucjański ideał junzi – ludzi szlachetnych – jako nosicieli dao-prawdy. Pierwsza, metodyczno-metodologiczna część artykułu zawiera zarówno problematykę filozoficzną (np. różnicę pomiędzy pojęciem a ideą / teorią a poglądem, historyczność rozumienia jako zasadę hermeneutyczną, pojęcie egzystencji autentycznej jako pierwszorzędną zasadę heurystyczną, potrójny wymiar pojęcia prawdy w zachodniej tradycji filozoficznej jako drugorzędną zasadę heurystyczną, koncepcję prawdy w hermeneutyce jako najbardziej uniwersalną zasadę heurystyczną), jak również sinologiczną problematykę (natura klasycznego języka chińskiego według tradycji chińskiej i sinologów, problem kandydatów leksykalnych problematyki prawdy w klasycznych Chinach, wybór tekstów do analizy i interpretacji idei prawdy w Chinach klasycznych oraz pojęcie Chin klasycznych). Wszystkie te metodycznometodologiczne kroki służą do stworzenia pomostu pomiędzy dwiema odmiennymi ideami prawdy, które powstały na zachodzie i w Chinach.
In the present article, the author describes the idea of truth in the classical China in the comparative perspective. The Western and Chinese cultures differ in their attitudes towards truth: while the former’s understanding of the category of truth is self-evident – in the latter, truth almost seems not to occur whatsoever. The author attempts first to (in the article’s part one) work out the methodical and methodological horizon to look at the idea of truth in classical China, then (part two), on the example of the Analects of Confucius – to introduce the Confucian ideal of junzi, the noble people as the dao-truth bearers. The first, methodical and methodological, part of the article contains both philosophical problems (eg. the difference between a notion and an idea / theory and attitude, the historicity of understanding as the hermeneutic rule, the notion of authentic existence as the primary hermeneutic rule, the triple dimension of the notion of truth in the Western philosophical tradition as the secondary hermeneutic rule, the concept of truth in hermeneutics as the most universal heuristic rule) – as well as the problems of sinology: the nature of the classical Chinese according to the Chinese tradition and sinologists, the problem of the lexical candidates of the questions concerning truth in classical China, selected texts to analyse and convey the idea of truth in classical China and the notion of classical China. All these methodical and methodological steps serve to create a bridge between two different ideas of truth that came into being – one in the West and one in China.
Źródło:
Nurt SVD; 2013, 1; 7-34
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na temat idei prawdy w klasycznych Chinach. Część druga: Wyjaśnienie idei prawdy na przykładzie Dialogów konfucjańskich (Lunyu 論語): Junzi 君子 jako nosiciele prawdy
A Few Remarks on the Idea of Truth in Classical China. Part two: The Explanation of the Idea of Truth on the Example of The Analects of Confucius (Lunyu 論語): Junzi 君子 as Truth-Bearers
Autorzy:
Wesołowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480714.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
prawda
kultura chińska
Konfucjusz
kultura indoeuropejska
historia
the truth
Chinese culture
Confucius
Indo-European culture
history
Opis:
W powyższym artykule (część pierwsza i druga) autor objaśnia problematykę idei prawdy w klasycznych Chinach. W tym zakresie obydwie kultury, tzn. zachodnia i chińska, różnią się od siebie tym, iż dla pierwszej kategoria prawdy jest samo przez się zrozumiała, w drugiej zdaje się ona prawie nie występować. Autor starał się najpierw (część pierwsza) wypracować metodyczno-metodologiczny horyzont spojrzenia na ideę prawdy w Chinach klasycznych, a potem (część druga), na przykładzie Dialogów konfucjańskich, przedstawił junzi – ludzi szlachetnych – jako nosicieli dao-prawdy. Nie ulega wątpliwości, iż konfucjańska idea prawdy, podobnie jak to miało miejsce w starożytnej Grecji, opierała się na kategorii zgodności (korespondencyjna teoria prawdy). Mamy tutaj przede wszystkim korespondencyjną ideę prawdy indywidualno-moralnej, tzn. życie junzi jako zgodność z ren-człowieczeństwem (naturą człowieka) i li-rytuałem (adekwatnie wyrażaniem ren-człowieczeństwa) oraz korespondencyjną ideę prawdy społeczno-politycznej, tzn. jako zgodność z Tiandao – niebiańskim porządkiem / ładem, który według Konfucjusza był już zrealizowany w starożytnej historii chińskiej. Obydwie formy tej korespondencyjnej idei prawdy należą do etyczno-moralnego wymiaru prawdy. Ponadto z punktu widzenia filozofii języka, tzw. rektyfikacja imion (zhengming 正名) jest kategorią pragmatyczną, a nie semantyczną. Oznacza to, iż uważa się tu język za szczególnie pożyteczną konwencję przekazaną za pomocą kopiowania działań „ekspertów”. Poprzez dokładne modelowanie językowych różnic, społeczno-polityczne autorytety starają się o to, żebyśmy postępowali według tradycyjnych kodów kulturowych. Jeśli zaś rektyfikacja imion oznacza wiedzę o własnej roli społecznej, która to wiedza, jak wierzył Konfucjusz i jego uczniowie, wypływa z porządku niebiańskiego (Tiandao 天道), a jej realizacja prowadzi do harmonii społecznej – to mamy tutaj do czynienia z socjologią wiedzy, a nie epistemologią czy logiką.
In the present article (part one and two), the author explains the problem of the idea of truth in classical China. In this, the two cultures, the Western and the Chinese, differ from each other in this sense that the for the former the category of truth is self-evident, while in the latter it seems not to occur whatsoever. Therefore, the author of this contribution first (part one) attempted to work out the methodical and methodological horizon to look at the idea of truth in classical China, then (part two), on the example of the Analects of Confucius – to introduce the Confucian idea of junzi, the noble people as the dao-truth bearers. It is beyond doubt that the Confucian idea of truth, similarly to ancient Greece, was based upon the category of compliance (the correspondence theory of truth). What we deal here with is first of all the correspondence theory of individual and moral truth, that is junzi as a compliance with ren-humanity (human nature) and li-ritual (the appropriate expression of ren-humanity and other moral attitudes in a society) as well as with the correspondence theory of social and political truth, that is the compliance with Tiandao – the heavenly order which, according to Confucius, was executed as soon as in the ancient Chinese history. The both forms of this correspondence idea of truth belong to the ethical and moral dimension of truth. Moreover, from the language philosophy’s point of view, the so-called rectification of names (zhengming 正名) is a pragmatic – not semantic category. That means that the language is perceived here as an especially functional convention passed on by copying the “experts’” activities. By the exact modelling of linguistic differences, the social and political authorities make efforts so that we would act according to traditional cultural codes. If, however, the rectification of names means the knowledge of one’s own social role, with the knowledge (as Confucius and his disciples believed) resulting from the heavenly order (Tiandao 天道) and its execution leads to the social harmony – then what we deal here with is the sociology of knowledge which means sociology – not epistemology or logic.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 53-73
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tabuizowanie imienia w Chinach
Name Tabooing in China
Autorzy:
Adamek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480766.pdf
Data publikacji:
2014-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chiny
chińska kultura
historiografia
tabu
imię
China
Chinese culture
Historiography
Taboo
name
Opis:
Imiona władców, przodków, urzędników, nauczycieli były uważane w Chinach za tabu, tzn. nie wolno ich było wymawiać ani zapisywać. Zwyczaj ten miał ogromny wpływ na chińską kulturę i poważne konsekwencje dla codziennego życia wielu Chińczyków, jak również dla chińskiej historiografii. Ze względu na tabu wiele imion, tytułów i nazw geograficznych zostało zmienionych. Ludzie byli zmuszeni do rezygnacji z kariery lub zmiany stylu życia, aby zachować tabu imienia. Niektórzy z nich tracili z tego powodu życie. Tabuizowanie imienia było wyrazem grzeczności i szacunku, strachu i złości, legitymizacji władzy. Było ono ważnym elementem chińskiej kultury, a Chińczycy widzieli w nim istotny czynnik społeczny. Trudno zrozumieć chińską tradycyjną kulturę, nie biorąc pod uwagę tabuizowania imienia.
The names of sovereigns, ancestors, officials, teachers, were taboo in China – it was prohibited to pronounce or record them. This custom had an enormous impact on Chinese culture and serious consequences for the daily lives of many Chinese as well as for Chinese historiography. Because of such name tabooing many given names, titles and geographical names were changed. People had to stop their careers or change their lifestyle in order to maintain a naming taboo. Some of them were even killed in relation to the tabooing of names. The tabooing of names was an expression of courtesy and respect, fear and anger, legitimisation of power. It existed as an important element of Chinese culture and was perceived by the Chinese as a significant social factor. Chinese traditional culture cannot be contemplated without the tabooing of names taken into account.
Źródło:
Nurt SVD; 2014, 1; 40-52
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies