Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Infection" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Utajone zakażenie gruźlicą u polskich funkcjonariuszy służby więziennej
Latent tuberculosis infection in the Polish prison staff
Autorzy:
Filipek-Czerska, Aneta
Karczewski, Jan K.
Gładysz, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081865.pdf
Data publikacji:
2021-08-31
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
gruźlica
zakłady karne
latentne zakażenie prątkami gruźlicy
zakażenie Mycobacterium tuberculosis
infekcja utajona
służba więzienna
tuberculosis
penitentiaries
latent tuberculosis infection
Mycobacterium tuberculosis infection
latent infection
prison employees
Opis:
Gruźlica jest chorobą zakaźną wywoływaną przez prątki kwasooporne z grupy Mycobacterium tuberculosis complex. Choroba rozprzestrzenia się, gdy chorzy na gruźlicę płucną wydalają bakterie podczas kaszlu, kichania, śmiania się czy mówienia. Więzienia, które są często nazywane rezerwuarami chorych na gruźlicę, stwarzają duże zagrożenie dla zatrudnionych w nich osób. Dłuższy czas pracy w więzieniu i ośrodkach penitencjarnych sprzyja zakażeniu latentnemu wśród personelu więziennego. Dotychczas opublikowano niewiele prac dotyczących zagadnienia latentnego zakażenia prątkami gruźlicy wśród pracowników zakładów karnych.Materiał i metodyPrzebadano łącznie 84 pracowników zakładów karnych zlokalizowanych w województwie lubelskim. Zastosowano test QuantiFERON-TB Gold In-Tube (QFT-GIT), który w 2005 r. został zatwierdzony do użytku przez amerykańską Agencję ds. Żywności i Leków jako pomoc w diagnozowaniu zakażenia M. tuberculosis. Materiał do badań stanowiły próbki krwi pobrane metodą testu QFT-GIT.WynikiLatentne zakażenie gruźlicą stwierdzono u 16,6% funkcjonariuszy. Największy odsetek wyników dodatnich zaobserwowano wśród badanych funkcjonariuszek z zakładu karnego, w wieku 36–57 lat, stanu cywilnego wolnego. Nie wykazano istotnych statystycznie różnic między stanowiskiem pracy funkcjonariuszy służby więziennej a czynnikami ryzyka zakażenia gruźlicą latentną. Okazało się, że na ryzyko zakażenia gruźlicą wpływają staż pracy i kontakt z osadzonymi.Wnioski Wyniki badań częściowo potwierdzają obserwacje innych autorów dotyczące oddziaływania czynników ryzyka latentnego zakażenia gruźlicą pracowników zakładów karnych. W badanych zakładach karnych staż i kontakt miały wpływ na zakażenie. Med. Pr. 2021;72(4):415–422
Tuberculosis is a chronic infectious disease caused by acid-fast mycobacteria from the Mycobacterium tuberculosis complex group. The disease spreads when people with pulmonary tuberculosis excrete bacteria when they cough, sneeze, laugh or speak. Prisons are often called reservoirs of patients with tuberculosis, posing a great threat to their staff. Longer working hours in prison and penitentiary facilities aid latent contamination among the prison staff. So far, there have been few works discussing latent tuberculosis infection issues among the prisoners and prison staff.Material and MethodsA total of 84 employees of penitentiary facilities located in the Lublin Voivodship were examined using the QuantiFERON-TB Gold In-Tube (QFT-GIT) test which was approved for use in 2005 by the U.S. Food and Drug Administration as an aid in the diagnosis of Mycobacterium tuberculosis. The material for the research included blood samples collected using the QFT-GIT.ResultsPositive test results of latent tuberculosis infections were found in 16.6% of officers. The highest percentage with positive results of tuberculosis infections was found among the surveyed single women aged 36–57, working in penitentiary facilities. There have been no statistically significant differences between the position of officers and the risk factors increasing the chance of the latent tuberculosis infection. Work experience and contact with inmates were found to have an impact on tuberculosis infection.ConclusionsThe obtained results partially confirm other authors’ observations concerning the influence of the risk factors of latent tuberculosis infections in prisons. Work experience and contact with inmates have an impact on tuberculosis infections among the prison staff in the Lublin Voivodeship. Med Pr. 2021;72(4):415–22
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 4; 415-422
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COVID-19 and dentistry – safety issues regarding doctor and patient situation in time of vaccine availability
Autorzy:
Pietrzak, Patrycja
Hanke, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108219.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
COVID-19
infection
prevention
epidemiology
dentistry
vaccine
Opis:
Since one of the main mode of the COVID-19 transmission is through close contact with the infected person (<1.5 m distance) and body fluids (saliva, blood, aerosol particles), the dentists have become one of the groups being at most risk of being infected. The aim of this article is to present, based on the research search (publications from the last year 2020 and from the beginning of the current year 2021), the general overview of the situation during the COVID-19 pandemic with regard to patients and dentist as well as supporting personal protection. Authors identified 7 questions related to this topic. They address among others such issues as identification of the COVID-19 patients coming to the dental practice; protection of both the dentist and the patient from infection and a need for guidelines on the scope of emergency dental services during the pandemic. Opinions on the subject, expressed by the experts in the field, including general guidelines were also taken into consideration. In general, based on the literature overview, the COVID-19 pandemic has completely transformed the healthcare system, including dentistry. The identification of the COVID-19 patients coming to the dental practice has become a necessity (including taking epidemiological survey, temperature measurement). Currently, since “the group zero” in significant part has completed the full vaccination process, the health personnel (including dentists) might feel safer. The efficacy of the vaccines is high and provides a certain sense of security.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 6; 729-737
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biological security of the SARS-CoV-2 (COVID-19) infection in large workplaces outside the healthcare sector – an epidemiologist’s point of view
Autorzy:
Hanke, Wojciech
Pietrzak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082601.pdf
Data publikacji:
2021-02-03
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
prevention
workplace
workers
viral infection
COVID-19
biological security
Opis:
Populations in large workplaces are particularly susceptible to the risk of severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) infection. In the following article, an attempt has been made to identify main problems regarding the biological security in large workplaces outside the healthcare sector, while simultaneously pointing out the possible solutions to these problems. In this article, a literature review was performed with regard to publications that have been published within the last 4 months, concerning the issue of risk factors with regard to SARS-CoV-2 infections in large populations. Experts’ opinions and statements released by institutions working in this field were also taken into consideration. On the basis of the available publications, key procedures to protect workers in large workplaces against COVID-19 were established. One of these key factors is infection prevention. It is commonly known that, due to limited possibilities of identifying infected people that are asymptomatic, physical distance in the whole employee population should be kept; personal protective equipment (PPE) should be used and tele-work should be implemented. The results of recent research have shown that, apart from airborne ways of transmission, there also exists a possibility of getting infected by coming into contact with contaminated surfaces and objects. Therefore, frequent disinfection of rooms and work tools is essential. In the current situation, due to the lack of a vaccine, only going through the COVID-19 disease, either in a symptomatic or asymptomatic form, significantly increases the chances of developing natural immunity. The means of preventing SARS-CoV-2 infections include quickly identifying the infected people on the basis of the symptoms they report, keeping physical distance, using PPE, disinfecting rooms and applying proper ventilation. Limiting the number of workers by implementing a remote work pattern is also recommended.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 1; 89-97
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pacjent w gabinecie otolaryngologicznym w dobie pandemii COVID-19 w świetle aktualnych wytycznych, przepisów prawnych i własnych doświadczeń
Patient in the otolaryngology office in the time of the COVID-19 pandemic in the light of current recommendations, legal regulations and authors’ own experience
Autorzy:
Obrębski, Jakub
Skorek, Piotr
Tretiakow, Dmitry
Narożny, Waldemar
Skorek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081924.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zakażenie
otolaryngologia
indywidualne środki ochrony
aspekty prawne
COVID-19
transmisja zakażenia
infection
otolaryngology
personal protective equipment
legal aspects
transmission of the infection
Opis:
COVID-19 to ostra choroba zakaźna wywoływana przez wirus SARS‑CoV-2. Do transmisji z człowieka na człowieka dochodzi najczęściej wskutek kontaktu z zakaźnymi wydzielinami z dróg oddechowych. Objawy kliniczne różnią się od łagodnych, nieswoistych dolegliwości do stanów zagrażających życiu. Ogłoszenie przez Światową Organizację Zdrowia w marcu 2020 r. pandemii COVID-19 wpłynęło na wiele medycznych, prawnych, społecznych i ekonomicznych aspektów życia w państwach całego świata. W niniejszej pracy podsumowano zalecenia dotyczące opieki ambulatoryjnej nad pacjentem laryngologicznym oraz podstawy prawne dotyczące ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie lekarskim. W doborze prac korzystano z anglo- i polskojęzycznych portali medycznych, wpisując do wyszukiwarki hasła: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngologia, endoskopia, środki ochrony indywidualnej i odpowiedzialność prawna lekarza. Potencjalnym miejscem replikacji wirusa jest błona śluzowa górnych dróg oddechowych. Specyfika badania laryngologicznego i bezpośredni kontakt pacjent–lekarz sprzyjają transmisji zakażenia. Omówiono dokładnie elementy samoochrony personelu medycznego i wskazano aspekty prawne wynikające z ryzyka zakażenia pacjenta w gabinecie. Przy bezpośrednim kontakcie z pacjentem konieczne są środki ochrony osobistej: czepek, maska z filtrem FFP-2, gogle, fartuch i rękawice. Jeśli podczas wizyty spodziewane jest narażenie na kontakt z wydzielinami i aerozolem z dróg oddechowych, należy zaopatrzyć się dodatkowo w przyłbicę i wodoodporny fartuch. Wizyta pacjenta w przychodni powinna być poprzedzona teleporadą. Należy wykonywać badanie przesiewowe pacjentów jeszcze przed bezpośrednim kontaktem z lekarzem za pomocą krótkiego kwestionariusza wypełnianego przez pacjenta. Ankieta może składać się z prostych pytań o charakterystyczne objawy infekcji SARS‑CoV-2 i narażenie na kontakt z chorym w ciągu ostatnich 14 dni. Pytanie o przebywanie w obszarach wysokiego ryzyka zakażenia wobec zaliczenia całej Polski do tego obszaru ma niewielkie znaczenie. W związku z szerzeniem się wirusa SARS‑CoV-2 wprowadzono nowe schematy postępowania przy udzielaniu świadczeń lekarskich. W przypadku roszczeń ze strony pacjenta jedynym zabezpieczeniem lekarza lub placówki jest potwierdzenie skrupulatnego przestrzegania procedur medycznych. Med. Pr. 2021;72(3):327–334
Generally, COVID-19 is an acute contagious disease caused by the SARS‑CoV-2 virus. The main route of human-to-human transmission is through contact with infectious secretions from the respiratory tract. Clinical manifestations vary from mild non-specific symptoms to life-threatening conditions. Since WHO declared COVID-19 a pandemic in March 2020, it has affected many medical, legal, social and economic aspects of everyday life in countries around the world. In this article, the authors present a summary of recommendations for taking care of otorhinolaryngology patients in outpatient settings and the legal basis referring to a risk of infection in doctor’s office. In the selection of articles, the authors used English- and Polish-language online medical databases, typing the following keywords: SARS‑CoV-2, COVID-19, otolaryngology, endoscopy, personal protective equipment, and legal responsibility of the physician. The mucosa of the upper respiratory tract is a potential site of virus replication. The specificity of an ear, nose and throat (ENT) examination and a direct patient-doctor contact favor the transmission of the infection. The authors discussed the elements of self-protection of medical personnel and the legal aspects a risk of the patient contracting the infection in the otolaryngology office. In the case of a direct contact with the patient, the following medical personal protective equipment is required: a cap, a mask with an FFP-2 filter, goggles, an apron and gloves. If, during the visit, exposure to secretions or aerosol from the respiratory tract is expected, the personnel should additionally wear a visor and a waterproof apron. The patient’s visit in the clinic should be preceded by telemedicine consultation. Patients should be screened prior to having a direct contact with a physician, using a short patient questionnaire. The questionnaire may consist of simple questions about the characteristic symptoms of the SARS‑CoV-2 infection and exposure to a sick person in the past 14 days. The question of staying in the areas of a high infection risk appears of little importance in view of the whole of Poland being perceived as constituting such an area. Due to the spread of the SARS‑CoV-2 virus, new procedures for providing medical services have been introduced. In the case of claims on the part of the patient, the only protection the medical personnel or facility can provide is confirmation of scrupulous compliance with medical procedures . Med Pr. 2021;72(3):327–34
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 3; 327-334
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wiedza dotycząca aseptyki i antyseptyki oraz przestrzeganie ich zasad jako elementy profilaktyki zakażeń w pracy ratownika medycznego
Knowledge of aseptics and antisepsis and following their rules as elements of infection prevention in the work of paramedics
Autorzy:
Szarpak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168421.pdf
Data publikacji:
2014-10-30
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zakażenia krwiopochodne
ratownicy medyczni
wiedza
bloodborne infection
paramedical practitioners
knowledge
Opis:
Wstęp: Pracownicy ochrony zdrowia, szczególnie ratownicy medyczni, są grupą zawodową, która podczas udzielania medycznych czynności ratunkowych narażona jest na zakażenia krwiopochodne. Niniejsze badania miały na celu ocenę wiedzy ratowników medycznych w zakresie zakażeń krwiopochodnych, ich profilaktyki oraz przerwania dróg transmisji zakażenia. Materiał i metody: Badaniem objęto 220 ratowników medycznych zatrudnionych w szpitalnych oddziałach ratunkowych oraz zespołach ratownictwa medycznego. Materiał zebrano drogą anonimowej ankiety, której kwestionariusz został specjalnie skonstruowany na potrzeby badań. Wyniki: Aż 80% ankietowanych osób deklaruje częsty kontakt z krwią pacjenta, 65% ratowników medycznych przed założeniem dostępu dożylnego przeprowadza badanie palpacyjne przebiegu żyły, a 81% wprowadza kaniulę dożylną bezpośrednio po dezynfekcji skóry. Środki ochrony osobistej stosuje 98% osób. Wnioski: Analiza wiedzy badanej grupy ratowników medycznych w zakresie aseptyki i antyseptyki zakażeń krwiopochodnych wskazuje na wiele braków we właściwym przygotowaniu personelu medycznego do ograniczenia skutków ekspozycji na materiał zakaźny. Przy tym osoby z wykształceniem wyższym zawodowym prezentowały wyższy poziom wiedzy niż osoby po policealnym studium zawodowym. W opinii badanej grupy najważniejszym czynnikiem wpływającym na zmniejszenie liczby zakażeń krwiopochodnych byłyby obowiązkowe szkolenia z tego zakresu. Med. Pr. 2013;64(2):239–243
Background: The health-care professionals, particularly paramedics are exposed to bloodborne infections during medical rescue operations. The aim of this study was to assess knowledge of bloodborne infections, their prevention and interrupted routes of infection transmission among paramedics. Materials and Methods: The study comprised 220 paramedics employed in emergency departments and ambulance services. Material was collected using an anonymus questionnaire, developed for the purpose of this study. Results: As many as 80% of the surveyed people reported frequent contact with patients' blood; 65% of the paramedics before establishing the intravenous access palpates the conduct of the vein; 81% introduce peripheral venous catheter directly after disinfection of the skin; and 98% apply personal protection measures. Conclusions: The analysis of knowledge of asepsis and antisepsis of bloodborne infections among paramedics points to a series of shortcomings in their adequate preparation to reduce the effects of exposure to infectious material. However, it should be emphasized that people with higher education presented a higher level of knowledge than those with postsecondary vocational education. In the opinion of the study group mandatory training in the discussed area would prove to be the most effective method for reducing the number of bloodborne infections. Med Pr 2013;64(2):239–243
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 2; 239-243
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of activities aimed at preventing microbiological risks in dental practice
Ocena działań ukierunkowanych na zapobieganie zagrożeniom mikrobiologicznym w pracy stomatologa
Autorzy:
Szymańska, Jolanta
Sitkowska, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2168396.pdf
Data publikacji:
2014-10-29
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
sprzęt stomatologiczny
mikrobiologia wody
kontrola infekcji
dental equipment
water microbiology
infection control
Opis:
Background: Microbiological contamination of water in dental unit waterlines (DUWL) creates a risk of cross-infections, and is a source of biological risk factors in the work environment of a dentist. The aim of the study was to evaluate dentists' knowledge on DUWL microbiological contamination and the scope of activities/procedures they undertake to monitor it. Material and Methods: The questionnaire survey was conducted in 2010 among 107 Polish dentists using dental units in everyday clinical practice. Results: It has been found that in their daily practice, dentists do not follow procedures leading to reduction or elimination of microbiological contamination of dental unit reservoir water. They are not aware of microbiological contamination of DUWL that supply working handpieces with water. They are unaware of the principles of dealing with dental water and water supply systems or the health risk posed by microbiological contamination of unit water for a dental team and patients. Conclusions: It is necessary to provide dentists with information on microbiological contamination of water in dental units, on the correct procedures of handling water and waterlines that supply working handpieces with water. Med Pr 2013;64(1):11–17
Wstęp: Mikrobiologiczne skażenie wody w instalacji wodnej unitów dentystycznych stwarza zagrożenie zakażeniami krzyżowymi, stanowiąc źródło szkodliwych czynników biologicznych w środowisku pracy stomatologa. Celem badań była ocena wiedzy dentystów na temat skażenia mikrobiologicznego wody z unitów dentystycznych oraz zakresu czynności/procedur, które powinny być podejmowane w celu monitorowania tego skażenia. Materiał i metody: Badanie ankietowe przeprowadzono w 2010 r. wśród 107 polskich stomatologów używających unitów dentystycznych w praktyce klinicznej. Wyniki: W codziennej pracy dentyści nie stosują procedur minimalizujących/eliminujących mikrobiologiczne skażenie wody w zbiornikach unitów dentystycznych. Nie mają oni wiedzy na temat skażenia instalacji wodnej dostarczającej wodę do końcówek roboczych, nie znają zasad postępowania z wodą z unitów ani z instalacją wodną, nie są też świadomi zagrożeń zdrowotnych stwarzanych przez mikrobiologiczne skażenie wody w unitach dla zespołu stomatologicznego i pacjentów. Wnioski: Konieczne jest dostarczenie dentystom informacji na temat problemu mikrobiologicznego skażenia wody w unitach dentystycznych oraz procedur prawidłowego postępowania z wodą w instalacjach wodnych unitów. Med. Pr. 2013;64(1):11–17
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 1; 11-17
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Monoinfekcja Borrelia burgdorferi i współzakażenia Borrelia burgdorferi / Anaplasma phagocytophilum u pracowników leśnictwa i rolników
Monoinfections caused by Borrelia burgdorferi and Borrelia burgdorferi / Anaplasma phagocytophilum co-infections in forestry workers and farmers
Autorzy:
Tokarska-Rodak, Małgorzata
Pańczuk, Anna
Kozioł-Montewka, Maria
Plewik, Dorota
Szepeluk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164384.pdf
Data publikacji:
2015-11-09
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
Borrelia burgdorferi
leśnicy
rolnicy
Anaplasma phagocytophilum
cytokiny
współzakażenie
forestry workers
farmers
cytokines
co-infection
Opis:
Wstęp Występowanie u ludzi koinfekcji patogenami przenoszonymi przez kleszcze jest istotnym zjawiskiem epidemiologicznym, któremu coraz więcej uwagi poświęcają zarówno lekarze, jak i osoby pracujące w warunkach zwiększonego ryzyka ukłucia przez kleszcze. Materiał i metody Grupa badana obejmowała 93 osoby z obecnymi przeciwciałami immunoglobuliny M/G (IgM/IgG) anty-Borrelia burgdorferi i IgG anty-Anaplasma phagocytophilum, wyłonione podczas badań przesiewowych z grupy rolników i leśników zawodowo narażonych na pokłucia przez kleszcze. Celem pracy była ocena częstości występowania przeciwciał IgM/IgG dla specyficznych antygenów B. burgdorferi oraz poziomu wybranych cytokin u rolników i leśników w zależności od obecności monoinfekcji B. burgdorferi lub współzakażenia B. burgdorferi / A. phagocytophilum. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej (test Chi², Manna-Whitneya, Kruskala-Wallisa). Wyniki U osób z koinfekcją B. burgdorferi i A. phagocytophilum istnieje silniejsze generowanie przeciwciał IgG dla antygenów B. burgdorferi, takich jak VlsE (variable major protein- like sequence expressed) (p < 0,05), p19 (p < 0,02), p17 (p < 0,05) i CRASP3 (complement regulator-acquiring surface protein 3) (p < 0,02) w porównaniu z osobami z monoinfekcją B. burgdorferi. Nie stwierdza się różnic w poziomie generowanych cytokin interleukiny 6 (IL-6), IL-10, czynnika martwicy nowotworu α (tumor necrosis factor α – TNF-α) u osób z monoinfekcją B. burgdorferi i koinfekcją B. burgdorferi / A. phagocytophilum. Wnioski U pacjentów z jednoczesnym zakażeniem B. burgdorferi i A. phagocytophilum odpowiedź immunologiczna skierowana przeciwko B. burgdorferi jest silniejsza niż w przypadku monoinfekcji. Med. Pr. 2015;66(5):645–651
Background The presence of co-infections induced by tick-borne pathogens in humans is an important epidemiological phenomenon. This issue has attracted growing attention of doctors and people working under conditions of an increased risk of being exposed to tick bites. Material and Methods The research group consisted of 93 individuals with current anti-immunoglobulin M/G (IgM/ IgG) Borrelia burgdorferi or IgG anti-Anaplasma phagocytophilum. The respondents were identified during the screening survey in a group of farmers and foresters occupationally exposed to tick bites. The aim of the work was to analyse the frequency of antibodies to specific antigens of B. burgdorferi and the levels of cytokines in forestry workers and farmers with B. burgdorferi monoinfections and B. burgdorferi / A. phagocytophilum co-infections. Statistical analysis was performed using the Chi², Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis tests. Results There is a stronger generation of IgG antibodies to B. burgdorferi antigens in patients with B. burgdorferi / A. phagocytophilum co-infections, such as variable major protein-like sequence expressed (VlsE) (p < 0.05), p19 (p < 0.02), p17 (p < 0.05) and complement regulator-acquiring surface protein 3 (CRASP3) (p < 0.02) compared to persons with B. burgdorferi monoinfections. The discrepancies in the synthesis of cytokines interleukin 6 (IL-6), IL-10, and tumor necrosis factor α (TNF-α) have not been found in persons with B. burgdorferi monoinfections and B. burgdorferi / A. phagocytophilum co-infection. Conclusions The immune response directed against B. burgdorferi is stronger in patients co-infected with B. burgdorferi and A. phagocytophilum than in those with monoinfection. Med Pr 2015;66(5):645–651
Źródło:
Medycyna Pracy; 2015, 66, 5; 645-651
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish infection control nurses – Self-assessment of their duties and professional autonomy in different types of hospitals
Autorzy:
Wałaszek, Marta
Różańska, Anna
Szczypta, Anna
Bulanda, Małgorzata
Wójkowska-Mach, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162576.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
workplace
healthcare-associated infections
work organization
work load
infection prevention and control nurse
decision autonomy
Opis:
Background The objective of the study is self-assessment of Polish infection control nurses (ICNs) in terms of the structure of professional tasks and autonomy of decision-making. Material and Methods A questionnaire survey was filled out by 208 ICNs (around 21% of all Polish ICNs) in 15 provinces located in Poland. The research encompassed ICNs surveillance healthcare-associated infections (HAIs) in 2014. Results The work time that ICNs devote to professional tasks and decision autonomy on the scale of 1–100% was as follows: 34% (67% of decision autonomy) was dedicated to detecting and registering HAIs, 12% (71%) – internal control, 10% (58%) – devising and implementing infection prevention practices, 10% (68%) – staff trainings, 8% (65%) – identification and study of outbreaks, 7% (58%) – promoting hand hygiene, 6% (51%) – consults with infected patients, 4% (57%) – consults on decontamination, 4% (54%) – consults on maintaining cleanliness, 3% (51%) – isolation and application of personal protective measures, 2% – other tasks. Infection prevention and control nurses estimated, on average, that their autonomy of decisions concerning the professional tasks performed amounted to 60%. Conclusions Infection control nurses in Poland have difficulty in achieving balance between tasks they perform and the authority they exercise. The ICN professional task structure is dominated by duties associated with monitoring hospital infections, however, the greatest decision autonomy is visible regarding internal control. Decision-making concentrated on internal control may hinder building a positive image of an ICN. We should strive to firmly establish professional tasks and rights of ICNs in legislation concerning performing the duties of a nurse and midwife. Med Pr 2018;69(6):605–612
Wstęp The objective of the study is self-assessment of Polish infection control nurses (ICNs) in terms of the structure of professional tasks and autonomy of decision-making. Materiał i metody A questionnaire survey was filled out by 208 ICNs (around 21% of all Polish ICNs) in 15 provinces located in Poland. The research encompassed ICNs surveillance healthcare-associated infections (HAIs) in 2014. Wyniki The work time that ICNs devote to professional tasks and decision autonomy on the scale of 1–100% was as follows: 34% (67% of decision autonomy) was dedicated to detecting and registering HAIs, 12% (71%) – internal control, 10% (58%) – devising and implementing infection prevention practices, 10% (68%) – staff trainings, 8% (65%) – identification and study of outbreaks, 7% (58%) – promoting hand hygiene, 6% (51%) – consults with infected patients, 4% (57%) – consults on decontamination, 4% (54%) – consults on maintaining cleanliness, 3% (51%) – isolation and application of personal protective measures, 2% – other tasks. Infection prevention and control nurses estimated, on average, that their autonomy of decisions concerning the professional tasks performed amounted to 60%. Wnioski Infection control nurses in Poland have difficulty in achieving balance between tasks they perform and the authority they exercise. The ICN professional task structure is dominated by duties associated with monitoring hospital infections, however, the greatest decision autonomy is visible regarding internal control. Decision-making concentrated on internal control may hinder building a positive image of an ICN. We should strive to firmly establish professional tasks and rights of ICNs in legislation concerning performing the duties of a nurse and midwife. Med Pr 2018;69(6):605–612
Źródło:
Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 605-612
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie zakażeń HBV, HCV i HIV wśród personelu więziennego w świetle zawodowych czynników ryzyka
HBV, HCV, and HIV infection prevalence among prison staff in the light of occupational risk factors
Autorzy:
Gańczak, Maria
Szych, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164071.pdf
Data publikacji:
2017-06-27
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
HIV
HCV
HBV
zakażenia krwiopochodne
zakażenia zawodowe
personel więzienny
blood-borne infection
occupationally acquired infections
prison staff
Opis:
Wstęp Celem pracy jest ocena zawodowych czynników ryzyka wśród personelu więziennego: częstości, okoliczności ekspozycji na krew i stosowanych metod prewencji, oraz oszacowanie występowania zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu B (hepatitis B virus – HBV) i typu C (hepatitis C virus – HCV) oraz ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV). Materiał i metody Badanie ankietowe połączone z wykonaniem testów immunoenzymatycznych (enzyme-linked immunosorbent assay – ELISA) III generacji zostało przeprowadzone w okresie czerwiec–lipiec 2015 r. w Zakładzie Karnym w Goleniowie. Wyniki Zwrotność ankiet wynosiła 38%. W badaniu wzięło udział 87 osób (w wieku 22–64 lata, mediana: 34 lata). Mężczyźni stanowili 88,5% badanych. Strażnicy więzienni stanowili 87,4% uczestników badania. Przynajmniej 1 ekspozycji zawodowej na krew w czasie kariery zawodowej doznało 28,7% respondentów, w roku poprzedzającym badanie 8% uległo skaleczeniu, dla strażników więziennych były to skaleczenia igłą ze światłem lub ostrzem żyletki podczas przeszukiwania celi lub rewizji osobistej. W szkoleniach dotyczących zakażeń zawodowych uczestniczyło 85,1% respondentów. Realizacja szczepień przeciwko HBV wynosiła 83,9%. Rękawic ochronnych używało 75,9% badanych, ochrony oczu – 28,7%, 9,2% respondentów zawsze używało rękawic i okularów ochronnych. Najczęstszym powodem niestosowania (79,7%) środków ochrony była ich niedostępność. Większość eksponowanych (81,3%) nie zgłosiła skaleczenia odpowiednim służbom. Rozpowszechnienie występowania całkowitych przeciwciał anty-HBc (hepatitis B core antygen – antygen rdzeniowy wirusa zapalenia wątroby typu B), anty-HCV i anty-HIV wynosiło odpowiednio: 2,3%, 1,1% i 0%. Wnioski Personel więzienny jest narażony na ekspozycje zawodowe na krew. Zgłaszanie tych incydentów jest rzadkie, podobnie jak stosowanie rękawic i okularów ochronnych, co stwarza zagrożenie zakażeniem krwiopochodnym. Częstość występowania przeciwciał anty-HCV jest podobna jak w populacji ogólnej, natomiast przeciwciał całkowitych anty-HBc – niższa, prawdopodobnie z powodu powszechnych szczepień przeciwko HBV, jednak mała zwrotność ankiet nie pozwala na precyzyjną ocenę prewalencji. Med. Pr. 2017;68(4):507–516
Background Objectives of the study: to assess the occupational risk for blood-borne infections (BBIs) among prison staff (number/ circumstances of blood exposures and preventive methods used), and to estimate the prevalence of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV) and human immunodeficiency virus (HIV). Material and Methods The survey, which included serological testing with the use of 3-generation enzyme-linked immunosorbent assays (ELISA) was completed on active staff at a correctional facility in Goleniów, Poland, between June–July 2015. Results Response rate was 38%, 87 participants (aged 22–64 years, median: 34 years) agreed to participate. There were 88.5% males, correctional officers comprised 87.4% of the participants. Having had ≥ 1 blood exposure during professional career was reported by 28.7% respondents, 8% – sustained it in the preceding year. For correctional officers the last blood exposure was caused by a hollow-bore needle/razor blade during cell or manual searches. This was not reported by 83.3%. Participation rate in an infection control training was 85.1%. Hepatitis B virus vaccination uptake was 83.9%. Compliance with glove use was 75.9%, with protective eyewear – 28.7%. Regular use of both was reported by 9.2% of participants. The lack of their availability was the most common reason (79.7%) for non-compliance. Anti-HBc (hepatitis B core antigen) total/anti-HCV/anti-HIV prevalence was 2.3%, 1.1%, and 0%, respectively. Conclusions Prison staff are at risk for occupational exposures to blood. Reporting of such incidents is poor, as well as compliance with personal protective equipment use, which place them at risk for acquiring BBIs. Anti-HCV prevalence is similar to that observed in the general population, anti-HBc total prevalence is lower, possibly due to high vaccination uptake, however, poor response rate limits precise prevalence estimates. Med Pr 2017;68(4):507–516
Źródło:
Medycyna Pracy; 2017, 68, 4; 507-516
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy personelu medycznego wobec osób zakażonych HBV, HCV lub HIV pracujących w oddziałach zabiegowych oraz badania serologiczne pracowników
Attitudes of medical specialists toward HBV, HCV or HIV infected surgical staff and a sero-survey among staff members
Autorzy:
Gańczak, Maria
Szych, Zbigniew
Szczeniowski, Adam
Dmytrzyk-Danilów, Gabriela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166304.pdf
Data publikacji:
2014-11-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
personel zabiegowy
zakażenia personel-pacjent
HBV
HCV
HIV
przenoszenie zakażenia
postawy
surgical staff
cross infections
infection transmission
attitudes
Opis:
Wprowadzenie: Zagadnienia dotyczące krwiopochodnych zakażeń pacjentów przez personel medyczny budzą kontrowersje. Celem badania była ocena postaw wobec ujawniania operowanym pacjentom informacji o zakażeniu HBV/HCV/HIV pracowników i odsuwania tych pracowników od wykonywania zabiegów operacyjnych oraz ocena występowania anty-HBc total, HBsAg, anty-HCV, anty-HIV u personelu zabiegowego. Materiał i metody: W okresie od stycznia do września 2009 wśród personelu zabiegowego 16 wylosowanych szpitali województwa zachodniopomorskiego przeprowadzono badanie epidemiologiczne przekrojowe z użyciem anonimowej ankiety. Do wykrywania anty-HBc, HBsAg, anty-HCV i anty-HIV zostały wykorzystane testy ELISA. Wyniki: W badaniu uczestniczyły 362 pielęgniarki i 65 lekarzy (mediana wieku: 42 lata). Częstość występowania anty-HBc wynosiła 16,6%, HBsAg - 0,7%, anty-HCV - 1,4%, a anty-HIV - 0%. Prawidłowych odpowiedzi odnośnie do ryzyka zakażenia po ekspozycji na HIV udzieliło 18,7% respondentów, na HBV - 26,5%, a na HCV - 19,7%. Co szósty ankietowany (16,2%) uważał, że personel zabiegowy zakażony HBV, HCV lub HIV powinien ujawniać swój status serologiczny, a zdania, że zakażone osoby powinny zostać odsunięte od wykonywania zabiegów operacyjnych było 39,8% w odniesieniu do pracowników zakażonych HBV lub HCV oraz 42,6% w odniesieniu do zakażonych HIV. Badani poprawnie szacujący ryzyko zawodowego zakażenia istotnie rzadziej optowali za odsunięciem pracowników zakażonych HIV, HBV, HCV od wykonywania zabiegów operacyjnych (dla HIV - p = 0,0001; dla HBV - p = 0,03; dla HCV - p = 0,01). Wnioski: U części personelu zabiegowego stwierdza się obecność markerów zakażenia HBV/HCV i osoby takie mogą być źródłem zakażenia dla pacjentów. Wiedza personelu zabiegowego na temat ryzyka ekspozycji na patogeny krwiopochodne nie jest satysfakcjonująca, co może przekładać się na restrykcyjne postawy dotyczące odsunięcia zakażonych HBV, HCV lub HIV od wykonywania zabiegów operacyjnych i ujawniania ich statusu serologicznego pacjentom. Med. Pr. 2013;64(5):639–647
Background: Issues regarding the transmission of blood-borne viruses from infected medical personnel to patients are controversial to both parties. The aim of this study was to evaluate the attitudes towards disclosure of HBV/HCV/HIV-infected surgeons and the possibility of being forced to give up surgical procedures, as well as to assess the prevalence of anti-HBc total, HBsAg, anti-HCV and anti-HIV in surgical staff. Material and Methods: Using an anonymous questionnaire a cross-sectional sero-survey was conducted among surgeons and nurses of surgical wards in 16 randomly selected hospitals, Western Pomerania, Poland, from January to June 2009. Serum samples were tested for anti-HBc, HBsAg, anti-HCV and anti-HIV by ELISA tests. Results: In the group of 427 participants (232 nurses, 65 doctors; a median age: 42 years), anti-HBc was found in 16.6%, HBsAg in 0.7%, anti-HCV in 1.4% and anti-HIV in 0%. The risk of a single exposure to HBV was correctly defined by 26.5% of participants, to HCV by 19.7%, to HIV by 18.7%. 16.2% participants stated that infected surgeons should disclose their HBV, HCV, or HIV serostatus, 39.8% and 42.6% that those HBV/HCV-infected and HIV-infected, respectively, should discontinue practicing surgery. Participants who correctly assessed the risk of contracting HIV/HBV/HCV after a single exposure were significantly (p = 0.0001; p = 0.03; p = 0.01, respectively) less likely to favor infected staff being forced to discontinue surgical procedures. Conclusions: A fraction of surgical staff showed detectable markers of HBV/HCV infection, they may be a source of infection for operated patients. Surgical staff's knowledge about occupational blood exposure risk was not satisfactory, which might have influenced the restrictive attitudes to force those infected with HBV/HCV/HIV to give up surgical procedures and a willingness to disclose their serological status. Med Pr 2013;64(5):639–647
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 5; 639-647
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Częstość pozytywnych wyników testów serologicznych przeciw SARS-CoV-2 u personelu medycznego Aglomeracji Górnośląskiej
The frequency of positive results of serological tests against SARS-CoV-2 in healthcare workers in Upper Silesia Metropolitan Area, Poland
Autorzy:
Wojczyk, Marek
Kowalska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2081163.pdf
Data publikacji:
2022-04-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
epidemia
personel medyczny
zakażenie
SARS-CoV-2
COVID-19
przeciwciała IgG
epidemy
healthcare workers
infection
IgG antibodies
Opis:
Śląsk jest jednym z regionów Polski najbardziej dotkniętych przez epidemię COVID-19. Wysoka liczba zakażeń wśród mieszkańców zwiększa i tak wysokie ryzyko zakażenia SARS-CoV-2 pracowników medycznych, którzy ze względu na swoją pracę są narażeni na kontakt z nosicielami SARS-CoV-2 częściej niż osoby z populacji ogólnej. Celem niniejszego badania była ocena na podstawie wyników badania seroepidemiologicznego rozpowszechnienia zakażenia SARS-CoV-2 wśród pracowników ochrony zdrowia z Aglomeracji Górnośląskiej.Materiał i metodyBadanie seroepidemiologiczne przeprowadzono w okresie październik–listopad 2020 r. wśród mieszkańców Aglomeracji Górnośląskiej (objęło m.in. osoby wykonujące zawody medyczne, które wyselekcjonowano, tworząc grupę badanych pracowników medycznych). Poza przeprowadzeniem badania kwestionariuszowego, niezbędnego do ustalenia objawów, okoliczności oraz czynników ryzyka sprzyjających zakażeniu, oceniono obecność swoistych przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 w klasach IgG oraz IgM.WynikiW badaniu wzięło udział 575 osób deklarujących wykonywanie zawodu medycznego. Dodatni wynik testu na obecność przeciwciał w klasie IgG uzyskano u 19,1% badanych, a w klasie IgM – u 4,3% badanych. Dodatnie wyniki, wskazujące na zakażenie SARS-CoV-2, najczęściej dotyczyły osób deklarujących wcześniejszy kontakt z osobą zakażoną (p = 0,001) oraz odbywających kwarantannę (p < 0,0001).WnioskiCzęstość zakażeń SARS-CoV-2 u personelu medycznego w Aglomeracji Górnośląskiej, oceniana na podstawie pozytywnego wyniku testu przeciwciał w klasie IgG, wynosi 16,1–22,5%. Med. Pr. 2022;73(2):125–133
Silesia is one of the regions in Poland most affected by the COVID-19 epidemic. The high number of infections among the inhabitants of the region increases the already high risk of infection of SARS-CoV-2 virus of medical workers who, due to their work, are more likely to be exposed to people with SARS-CoV-2 than people from the general population. The aim of this study is to assess the prevalence of SARS-CoV-2 infection among healthcare workers in the Upper Silesia Metropolitan Area based on the results of a seroepidemiological study.Material and MethodsThe seroepidemiological study was carried out in October– November 2020 among the inhabitants of the Upper Silesia Metropolitan Area (including medical professionals who were selected, creating a research group of healthcare workers). Apart from the questionnaire examination necessary to determine the declared symptoms, circumstances and risk factors conducive to infection, the level of specific antibodies against the SARS-CoV-2 virus in the IgG and IgM class was assessed.ResultsIn the study participated 575 people declaring their medical profession. A positive test for the presence of IgG antibodies was confirmed in 19.1% of the respondents, while a positive test for IgM concerned 4.3% of the subjects. The most common positive results indicating infection with the SARS-CoV-2 virus concerned people declaring prior contact with an infected person (p = 0.001) and those undergoing quarantine (p < 0.0001).ConclusionsThe frequency of SARS-CoV-2 virus infections in medical personnel in the Upper Silesia Metropolitan Area, assessed on the basis of a positive IgG antibody test result, was 16.1–22.5%. Med Pr. 2022;73(2):125–33
Źródło:
Medycyna Pracy; 2022, 73, 2; 125-133
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krztusiec jako choroba zakaźna pracowników ochrony zdrowia - przypadek kliniczny z komentarzem
Pertussis as health care workers infectious disease - The clinical case with a commentary
Autorzy:
Kuchar, Ernest
Nitsch-Osuch, Aneta
Szenborn, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2166308.pdf
Data publikacji:
2014-11-05
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
zakażenia szpitalne
kontrola chorób zakaźnych
przenoszenie chorób pacjent-personel
nosocomial infections
infection control
healthcare worker-patient transmission
Opis:
W pracy omówiono zmieniającą się w ostatnich latach sytuację epidemiologiczną krztuśca ze zwróceniem uwagi na przeniesienie zachorowań z małych dzieci na starsze grupy wiekowe - młodzież i dorosłych. Zachorowania mogą dotyczyć pracowników ochrony zdrowia, którzy są grupą podwyższonego ryzyka, i mieć charakter zakażenia szpitalnego. W artykule przedstawiono przypadek kliniczny krztuśca u pielęgniarki oraz wskazano postępowanie profilaktyczne zalecane u pracowników służby zdrowia. Omówiono aktualną definicję i diagnostykę krztuśca. U osób szczepionych przed kilku laty przebieg kliniczny choroby może być znacznie złagodzony i bardzo niecharakterystyczny - bez typowego kaszlu i wymiotów. Krztusiec należy uwzględniać w diagnostyce różnicowej kaszlu utrzymującego się ponad 14 dni. Poprawa sytuacji epidemiologicznej wymaga, poza uodpornieniem niemowląt, powszechnych i regularnych szczepień przypominających młodzieży i dorosłych. W polskim Programie Szczepień Ochronnych na 2013 rok wprowadzono zalecenie szczepienia pracowników oddziałów noworodkowych i dziecięcych. Wydaje się, że szczepienia przypominające pracowników ochrony zdrowia potrójną szczepionką przeciwko błonicy, tężcowi i krztuścowi o zmniejszonej dawce antygenów (Diphteria, Tetanus and acellular Pertussis vaccine - dTpa) - zwłaszcza mających kontakt z niemowlętami, dziećmi i osobami starszymi - mogą być najbardziej skutecznym sposobem zmniejszenia ryzyka transmisji krztuśca w placówkach ochrony zdrowia. Med. Pr. 2013;64(5):731–739
We discuss the changing epidemiological situation of pertussis observed in recent years, with a focus on the shift of cases from young children to older age groups, teenagers and adults. Whooping cough may affect healthcare workers who belong to a high-risk group and cause hospital infections. We present a case report of pertussis in a nurse and the recommended prophylactic measures in healthcare workers. The current definition and diagnosis of pertussis is also discussed. The clinical course of pertussis can be significantly alleviated and highly non-specific, with no typical coughing and vomiting in people vaccinated against whooping cough a few years earlier. Pertussis should be considered in the differential diagnosis of cough lasting more than fourteen days. Improvement of the epidemiological situation requires, besides immunization of infants, regular and universal booster immunization for adolescents and adults. Vaccinations for health care workers of neonatal and pediatric wards are recommended in the National Program of Immunization for 2013. It seems that booster vaccination of health care workers with a triple vaccine against diphtheria, tetanus and acellular pertussis (dTpa) of the reduced quantity of antigens, particularly of health workers caring for infants, children and the elderly, may be the most effective way to reduce the risk of pertussis transmission in the health care environment. Med Pr 2013;64(5):731–739
Źródło:
Medycyna Pracy; 2013, 64, 5; 731-739
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskaźnik śmiertelności infekcji (IFR) w przebiegu pandemii COVID-19 w Aglomeracji Górnośląskiej w 2020 r.
Infection fatality rate (IFR) during the course of COVID-19 pandemic in Upper Silesia Metropolitan Area (Poland) in 2020
Autorzy:
Zejda, Jan E.
Kowalska, Małgorzata
Brożek, Grzegorz M.
Barański, Kamil
Kaleta-Pilarska, Angelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108190.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
epidemiologia
COVID-19
badanie seroepidemiologiczne
wskaźnik śmiertelności infekcji
SARS-CoV-2
przeciwciała IgG
epidemiology
seroepidemiological study
infection fatality rate
IgG antibodies
Opis:
WstępW trakcie pandemii COVID-19 wszczęto w skali globalnej szerokie spektrum badań, w tym także ukierunkowanych na oszacowanie wskaźnika śmiertelności infekcji (infection fatality rate – IFR). Wyznaczenie IFR wymaga znajomości liczby zgonów w danej populacji i danym czasie oraz liczby osób zakażonych, zwykle określanej na podstawie wyników badania serologicznego (anty-SARS-CoV-2 IgG w przypadku COVID-19). Celem badania było oszacowanie IFR w przebiegu pandemii COVID-19 w 2020 r. w Aglomeracji Górnośląskiej (AG).Materiał i metodyBadanie seroepidemiologiczne przeprowadzono w październiku i listopadzie 2020 r. Wśród losowo wybranych mieszkańców Katowic, Gliwic i Sosnowca (N = 1167) oceniano obecność zakażenia wirusem SARS-CoV-2 na podstawie dodatniego wyniku testu IgG wykonanego metodą ELISA. Dane o zgonach z powodu COVID-19 uzyskano z Urzędów Stanu Cywilnego każdego z miast. Wskaźnik śmiertelności infekcji obliczono, stosując formułę: IFR (%) = (liczba zgonów / liczba zakażonych) × 100.WynikiWyniki badania potwierdziły obecność przeciwciał anty-SARS-CoV-2 (klasa IgG) na poziomie 11,4% (95% CI: 9,5–13,2). Do listopada 2020 r. w populacji ww. miast zarejestrowano 516 zgonów, a tym samym surowy współczynnik IFR wyniósł 0,65% (95% CI: 0,56–0,78). Test diagnostyczny (IgG) odznaczał się czułością na poziomie 88% i swoistością wynoszącą 99%. Parametry te pozwoliły na oszacowanie skorygowanej pod względem trafności diagnostycznej testu wartości IFR. Skorygowany IFR miał podobną wartość: 0,62% (95% CI: 0,53–0,74).WnioskiOszacowana dla populacji AG wartość IFR jest zbliżona do przeciętnych poziomów obserwowanych w innych państwach i stanowi podstawę monitorowania przebiegu i skutków pandemii COVID-19 w tym regionie. Med. Pr. 2021;72(6):671–676
BackgroundDuring the course of COVID-19 pandemic, a wide range of scientific projects was implemented worldwide, including studies focusing on infection fatality rate (IFR). The value of IFR depends on the number of COVID-19 deaths in a population in a given period and the number of infected people in this population, usually provided by seropepidemiological studies (anti-SARS-CoV-2 IgG in the case of COVID-19). The objective of our study was to estimate IFR in the course of COVID-19 pandemic in 2020, in the general population of Upper Silesia Metropolitan Area (USMA).Material and MethodsThe seroepidemiological study was conducted in October–November 2020. Among randomly selected inhabitants of Katowice, Gliwice, and Sosnowiec (N = 1167), the presence of SARS-CoV-2 virus infection was assessed based on a positive IgG test result performed with the ELISA method. Data on deaths due to COVID-19 were obtained from the Registry Offices of each city. The infection fatality rate was calculated using the formula IFR (%) = [number of deaths/number of infected] × 100.ResultsResults of our study showed the prevalence of infection at 11.4% (95% CI: 9.5–13.2). In three examined towns, in the period January–November 2020, there was a total of 516 COVID-19 deaths. The resulting crude IFR was 0.65% (95% CI: 0.56–0.78). The IgG test had 88% sensitivity and 99% specificity and these figures were used to adjust IFR. The adjusted IFR value was similar to the crude value: IFR = 0.62% (95% CI: 0.53–0.74).ConclusionsThe value of IFR estimated for the USMA population was similar to average values obtained in other countries and can be used as the background for monitoring the course and impact of COVID-19 pandemic in the Upper Silesian Industrial Area. Med Pr. 2021;72(6):671–6
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 6; 671-676
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola środowiska szpitalnego i rąk personelu medycznego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides (Clostridium) difficile
The role of hospital environment and the hands of medical staff in the transmission of the Clostridioides (Clostridium) difficile infection
Autorzy:
Kabała, Monika
Aptekorz, Małgorzata
Martirosian, Gajane
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2162644.pdf
Data publikacji:
2019-12-03
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
C. difficile
infekcje szpitalne
spory
środowisko szpitalne
higiena rąk
higiena szpitalna
nosocomial infection
spores
hospital environment
hands hygiene
hospital hygiene
Opis:
W artykule podjęto próbę określenia roli środowiska szpitalnego w szerzeniu się zakażeń Clostridioides/Clostridium (C.) difficile na podstawie przeglądu wyników badań opublikowanych w literaturze medycznej i własnych doświadczeń. Clostridium difficile ostatnio przyciąga coraz więcej uwagi, nie tylko jako czynnik etiologiczny rzekomobłoniastego zapalenia jelit i biegunek poantybiotykowych, ale także – ze względu na zdolność przetrwania w środowisku szpitalnym przez długi czas – jako przyczyna zakażeń związanych z opieką zdrowotną. Jest to spowodowane wytwarzaniem przez C. difficile przetrwalników – spor, których możliwości zwalczania są dość ograniczone. Spory C. difficile obecne są nie tylko na pościeli i innych przedmiotach należących do zakażonych pacjentów. Bytują także na sprzęcie medycznym i dłoniach personelu, które stanowią źródło zakażenia zarówno dla innych pacjentów, jak i dla części personelu. Wprowadzenie odpowiednich procedur higieny/mycia rąk oraz sprzątania i dezynfekcji powierzchni szpitalnych umożliwia zmniejszenie liczby spor i/lub ich eradykację. Procedur tych należy skrupulatnie przestrzegać w celu ograniczenia występowania spor w środowisku szpitalnym i zapobiegania dalszemu szerzeniu się zakażeń C. difficile (Clostridium difficile infection – CDI). Monitorowanie obecności spor C. difficile w środowisku szpitalnym z zastosowaniem odpowiednich podłóż (C diff Banana BrothTM) daje dodatkowe możliwości wyhodowania szczepów C. difficile i określenia rybotypów, zwłaszcza hiperepidemicznych, co jest niezmiernie ważne z punktu widzenia epidemiologicznego. Med. Pr. 2019;70(6):739–745
This paper attempts to determine the role of the hospital environment in the spread of Clostridioides/Clostridium (C.) difficile infections based on a review of studies published in the medical literature and in the light of the authors’ own experiences. Clostridioides/Clostridium difficile has recently attracted more and more attention, not only as an etiological factor of pseudomembranous intestinal inflammation and antibiotic associated diarrhea, but also as an etiologic factor of healthcare-associated infections (HAI) because of the possibility to survive in the hospital environment for a long time. This is caused by the production of spores, whose eradication options are limited. Clostridioides/Clostridium difficile spores are present not only on bedding of infected patients and their other belongings, but also on medical equipment and the hands of medical personnel, constituting a potential source of infection for other patients and some of the staff. The introduction of appropriate procedures for hand hygiene as well as for cleaning and disinfection of hospital surfaces makes it possible to reduce the number of spores and/or eradicate them. These procedures must be strictly followed to reduce the occurrence of spores in the hospital environment and to prevent further spread of C. difficile infections (CDI). Monitoring the presence of the C. difficile spores in a hospital environment using appropriate media (C diff Banana BrothTM) provides additional opportunities for culturing of C. difficile strains and determining ribotypes, especially hyperepidemic ones, which is extremely important from an epidemiological point of view. Med Pr. 2019;70(6):739–45
Źródło:
Medycyna Pracy; 2019, 70, 6; 739-745
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szczepienia przeciwko COVID-19 w medycynie pracy
COVID-19 immunizations in occupational medicine
Autorzy:
Kuchar, Ernest P.
Karlikowska-Skwarnik, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108194.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
profilaktyka zakażeń
działania przeciwepidemiczne
promocja zdrowia
szczepionka
choroba zawodowa
SARS-CoV-2
infection prevention
anti-epidemic measures
health promotion
vaccine
occupational disease
Opis:
W artykule omówiono zagadnienia związane z narażeniem na zakażenie SARS-CoV-2 w środowisku pracy oraz szczepieniami pracowników przeciwko COVID-19. Nowy koronawirus SARS-CoV-2, zidentyfikowany jako czynnik etiologiczny COVID-19, spowodował ogłoszenie przez Światową Organizację Zdrowia pandemii w marcu 2020 r. Wirus przenosi się drogą kropelkową. Na zakażenie szczególnie narażeni są pracownicy ochrony zdrowia mający kontakt z chorymi oraz wszyscy zatrudnieni w warunkach bezpośredniej styczności z ludźmi. Wprowadzenie szczepień przeciwko COVID-19 znosi konieczność kwarantanny, zmniejsza ryzyko zachorowania, ogranicza transmisję zakażenia wewnątrz zakładu pracy i zmniejsza absencję chorobową. Rolą służby medycyny pracy jest wspieranie szczepień ochronnych przeciwko COVID-19 poprzez udzielanie wiarygodnych informacji na temat bezpieczeństwa i skuteczności szczepień, jak też organizacja i przeprowadzenie szczepień w zakładach pracy.
This article discusses issues related to exposure to SARS-CoV-2 in the work environment and employee’s vaccination against COVID-19. The new SARS-CoV-2 coronavirus identified as the etiologic agent of COVID-19 prompted the World Health Organization (WHO) to declare a pandemic in March 2020. The droplet route transmits the virus. Therefore, health care workers in contact with sick people and anyone employed in direct contact with large numbers of people are particularly vulnerable to infection. The introduction of COVID-19 vaccination removes the need for quarantine, reduces the risk of disease, limits transmission within the workplace, and reduces sickness absence. The role of the occupational health services is to promote vaccination against COVID-19 by providing reliable information on the safety and efficacy of immunization and organizing and carrying out vaccination in workplaces.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2021, 72, 6; 701-710
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies