Wstęp
Celem pracy jest ocena zawodowych czynników ryzyka wśród personelu więziennego: częstości, okoliczności ekspozycji na krew i stosowanych metod prewencji, oraz oszacowanie występowania zakażeń wirusem zapalenia wątroby typu B (hepatitis B virus – HBV) i typu C (hepatitis C virus – HCV) oraz ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus – HIV).
Materiał i metody
Badanie ankietowe połączone z wykonaniem testów immunoenzymatycznych (enzyme-linked immunosorbent assay – ELISA) III generacji zostało przeprowadzone w okresie czerwiec–lipiec 2015 r. w Zakładzie Karnym w Goleniowie.
Wyniki
Zwrotność ankiet wynosiła 38%. W badaniu wzięło udział 87 osób (w wieku 22–64 lata, mediana: 34 lata). Mężczyźni stanowili 88,5% badanych. Strażnicy więzienni stanowili 87,4% uczestników badania. Przynajmniej 1 ekspozycji zawodowej na krew w czasie kariery zawodowej doznało 28,7% respondentów, w roku poprzedzającym badanie 8% uległo skaleczeniu, dla strażników więziennych były to skaleczenia igłą ze światłem lub ostrzem żyletki podczas przeszukiwania celi lub rewizji osobistej. W szkoleniach dotyczących zakażeń zawodowych uczestniczyło 85,1% respondentów. Realizacja szczepień przeciwko HBV wynosiła 83,9%. Rękawic ochronnych używało 75,9% badanych, ochrony oczu – 28,7%, 9,2% respondentów zawsze używało rękawic i okularów ochronnych. Najczęstszym powodem niestosowania (79,7%) środków ochrony była ich niedostępność. Większość eksponowanych (81,3%) nie zgłosiła skaleczenia odpowiednim służbom. Rozpowszechnienie występowania całkowitych przeciwciał anty-HBc (hepatitis B core antygen – antygen rdzeniowy wirusa zapalenia wątroby typu B), anty-HCV i anty-HIV wynosiło odpowiednio: 2,3%, 1,1% i 0%.
Wnioski
Personel więzienny jest narażony na ekspozycje zawodowe na krew. Zgłaszanie tych incydentów jest rzadkie, podobnie jak stosowanie rękawic i okularów ochronnych, co stwarza zagrożenie zakażeniem krwiopochodnym. Częstość występowania przeciwciał anty-HCV jest podobna jak w populacji ogólnej, natomiast przeciwciał całkowitych anty-HBc – niższa, prawdopodobnie z powodu powszechnych szczepień przeciwko HBV, jednak mała zwrotność ankiet nie pozwala na precyzyjną ocenę prewalencji. Med. Pr. 2017;68(4):507–516
Background
Objectives of the study: to assess the occupational risk for blood-borne infections (BBIs) among prison staff (number/ circumstances of blood exposures and preventive methods used), and to estimate the prevalence of hepatitis B virus (HBV), hepatitis C virus (HCV) and human immunodeficiency virus (HIV).
Material and Methods
The survey, which included serological testing with the use of 3-generation enzyme-linked immunosorbent assays (ELISA) was completed on active staff at a correctional facility in Goleniów, Poland, between June–July 2015.
Results
Response rate was 38%, 87 participants (aged 22–64 years, median: 34 years) agreed to participate. There were 88.5% males, correctional officers comprised 87.4% of the participants. Having had ≥ 1 blood exposure during professional career was reported by 28.7% respondents, 8% – sustained it in the preceding year. For correctional officers the last blood exposure was caused by a hollow-bore needle/razor blade during cell or manual searches. This was not reported by 83.3%. Participation rate in an infection control training was 85.1%. Hepatitis B virus vaccination uptake was 83.9%. Compliance with glove use was 75.9%, with protective eyewear – 28.7%. Regular use of both was reported by 9.2% of participants. The lack of their availability was the most common reason (79.7%) for non-compliance. Anti-HBc (hepatitis B core antigen) total/anti-HCV/anti-HIV prevalence was 2.3%, 1.1%, and 0%, respectively.
Conclusions
Prison staff are at risk for occupational exposures to blood. Reporting of such incidents is poor, as well as compliance with personal protective equipment use, which place them at risk for acquiring BBIs. Anti-HCV prevalence is similar to that observed in the general population, anti-HBc total prevalence is lower, possibly due to high vaccination uptake, however, poor response rate limits precise prevalence estimates. Med Pr 2017;68(4):507–516
