Monoinfekcja Borrelia burgdorferi i współzakażenia Borrelia burgdorferi / Anaplasma phagocytophilum u pracowników leśnictwa i rolników

Wstęp Występowanie u ludzi koinfekcji patogenami przenoszonymi przez kleszcze jest istotnym zjawiskiem epidemiologicznym, któremu coraz więcej uwagi poświęcają zarówno lekarze, jak i osoby pracujące w warunkach zwiększonego ryzyka ukłucia przez kleszcze. Materiał i metody Grupa badana obejmowała 93 osoby z obecnymi przeciwciałami immunoglobuliny M/G (IgM/IgG) anty-Borrelia burgdorferi i IgG anty-Anaplasma phagocytophilum, wyłonione podczas badań przesiewowych z grupy rolników i leśników zawodowo narażonych na pokłucia przez kleszcze. Celem pracy była ocena częstości występowania przeciwciał IgM/IgG dla specyficznych antygenów B. burgdorferi oraz poziomu wybranych cytokin u rolników i leśników w zależności od obecności monoinfekcji B. burgdorferi lub współzakażenia B. burgdorferi / A. phagocytophilum. Uzyskane wyniki badań poddano analizie statystycznej (test Chi², Manna-Whitneya, Kruskala-Wallisa). Wyniki U osób z koinfekcją B. burgdorferi i A. phagocytophilum istnieje silniejsze generowanie przeciwciał IgG dla antygenów B. burgdorferi, takich jak VlsE (variable major protein- like sequence expressed) (p < 0,05), p19 (p < 0,02), p17 (p < 0,05) i CRASP3 (complement regulator-acquiring surface protein 3) (p < 0,02) w porównaniu z osobami z monoinfekcją B. burgdorferi. Nie stwierdza się różnic w poziomie generowanych cytokin interleukiny 6 (IL-6), IL-10, czynnika martwicy nowotworu α (tumor necrosis factor α – TNF-α) u osób z monoinfekcją B. burgdorferi i koinfekcją B. burgdorferi / A. phagocytophilum. Wnioski U pacjentów z jednoczesnym zakażeniem B. burgdorferi i A. phagocytophilum odpowiedź immunologiczna skierowana przeciwko B. burgdorferi jest silniejsza niż w przypadku monoinfekcji. Med. Pr. 2015;66(5):645–651

Background The presence of co-infections induced by tick-borne pathogens in humans is an important epidemiological phenomenon. This issue has attracted growing attention of doctors and people working under conditions of an increased risk of being exposed to tick bites. Material and Methods The research group consisted of 93 individuals with current anti-immunoglobulin M/G (IgM/ IgG) Borrelia burgdorferi or IgG anti-Anaplasma phagocytophilum. The respondents were identified during the screening survey in a group of farmers and foresters occupationally exposed to tick bites. The aim of the work was to analyse the frequency of antibodies to specific antigens of B. burgdorferi and the levels of cytokines in forestry workers and farmers with B. burgdorferi monoinfections and B. burgdorferi / A. phagocytophilum co-infections. Statistical analysis was performed using the Chi², Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis tests. Results There is a stronger generation of IgG antibodies to B. burgdorferi antigens in patients with B. burgdorferi / A. phagocytophilum co-infections, such as variable major protein-like sequence expressed (VlsE) (p < 0.05), p19 (p < 0.02), p17 (p < 0.05) and complement regulator-acquiring surface protein 3 (CRASP3) (p < 0.02) compared to persons with B. burgdorferi monoinfections. The discrepancies in the synthesis of cytokines interleukin 6 (IL-6), IL-10, and tumor necrosis factor α (TNF-α) have not been found in persons with B. burgdorferi monoinfections and B. burgdorferi / A. phagocytophilum co-infection. Conclusions The immune response directed against B. burgdorferi is stronger in patients co-infected with B. burgdorferi and A. phagocytophilum than in those with monoinfection. Med Pr 2015;66(5):645–651