Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kowalska, Anna" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Optymalizacja metody oznaczania siarczanu dietylu na stanowiskach pracy
    Optimization of the method for the determination of diethyl sulfate at workplaces
    Autorzy:
    Kowalska, Joanna
    Jeżewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162475.pdf
    Data publikacji:
    2018-05-22
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stanowisko pracy
    czynnik rakotwórczy
    analiza powietrza
    chromatografia gazowa
    spektrometria mas
    siarczan dietylu
    workplace
    carcinogens
    analysis of air
    gas chromatography
    mass spectrometry
    diethyl sulfate
    Opis:
    Wstęp Siarczan dietylu (diethyl sulfate – DES) jest substancją zaklasyfikowaną do grupy substancji rakotwórczych. W Polsce nie ustalono wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia dla tej substancji w powietrzu na stanowiskach pracy. W związku ze stosowaniem DES w krajowych przedsiębiorstwach zaistniała potrzeba opracowania czułej metody oznaczania siarczanu dietylu w środowisku pracy. Materiał i metody Badania wykonano techniką chromatografii gazowej (gas chromatography – GC) przy zastosowaniu chromatografu gazowego Agilent Technologies 7890A sprzężonego ze spektrometrem mas 5975C (prod. Agilent Technologies, USA). W badaniu wykorzystano kolumnę kapilarną Rtx-5MS (30 m × 0,25 mm × 0,25 μm) (prod. Restek, USA). Przebadano możliwość wykorzystania rurek pochłaniających zawierających: węgiel aktywny (100 mg/50 mg), żel krzemionkowy (100 mg/50 mg) oraz Porapak Q (150 mg/75 mg), do pochłaniania siarczanu dietylu. Wyniki Opracowano metodę pobierania próbek powietrza zawierających siarczan dietylu. Z sorbentów wybrano Porapak Q do pochłaniania par DES. Oznaczanie zaadsorbowanego DES polega na jego desorpcji mieszaniną dichlorometanu i metanolu (95:5, v/v) i analizie chromatograficznej tak otrzymanego roztworu. Krzywa kalibracji w zakresie stężeń 0,27–5,42 μg/ml jest liniowa (r = 0,999), co odpowiada zakresowi 0,0075–0,15 mg/m³ dla próbki powietrza o objętości 36 l. Wnioski Opisana metoda analityczna umożliwia selektywne oznaczenie DES w powietrzu na stanowiskach pracy w obecności siarczanu dimetylu, etanolu, dichlorometanu, trietyloaminy, 2-(dietyloamino)etanolu i N,N'-bis(2-aminoetylo)etylenodiaminy. Metoda spełnia wymagania normy PN-EN 482 dla procedur dotyczących oznaczania czynników chemicznych. Med. Pr. 2018;69(3):291–300
    Background Diethyl sulfate (DES) is a substance classified to the group of carcinogens. The value of maximum admissible concentration for this substance in workplace air is not specified in Poland. Due to the use of DES in domestic companies there is a need to develop a sensitive method for the determination of diethyl sulfate in the work environment. Material and Methods Studies were performed using gas chromatography (GC) technique. An Agilent Technologies chromatograph, series 7890A, with a mass selective detector (5975C, Agilent Technologies, USA) was used in the experiment. Separation was performed on a capillary column with Rtx-5MS (30 m × 0.25 mm × 0.25 μm) (Restek, USA). The possibility of using sorbent tubes filled with activated carbon (100 mg/50 mg), silica gel (100 mg/50 mg) and Porapak Q (150 mg/75 mg) for absorption of diethyl sulphate was investigated. Results The method of sampling air containing diethyl sulfate was developed. Among the sorbents to absorb DES Porapak Q was chosen. Determination of the adsorbed vapor includes desorption of DES, using dichloromethane/methanol mixture (95:5, v/v) and chromatographic analysis of so obtained solution. Method is linear (r = 0.999) within the investigated working range of 0.27–5.42 μg/ml, which is an equivalent to air concentrations 0.0075–0.15 mg/m³ for a 36 l air sample. Conclusions The analytical method described in this paper allows for selective determination of diethyl sulfate in the workplace air in the presence of dimethyl sulfate, ethanol, dichloromethane, triethylamine, 2-(diethylamino)ethanol, and triethylenetetramine. The method meets the criteria for performing procedures aimed at measuring chemical agents, listed in EN 482. Med Pr 2018;69(3):291–300
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 3; 291-300
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metoda oznaczania 1,2:3,4-diepoksybutanu w powietrzu na stanowiskach pracy
    Method for determining 1,2:3,4-diepoxybutane in workplace air
    Autorzy:
    Kowalska, Joanna
    Jeżewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164260.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-30
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stanowisko pracy
    czynnik rakotwórczy
    analiza powietrza
    chromatografia gazowa
    spektrometria mas
    diepoksybutan
    workplace
    carcinogens
    analysis of air
    gas chromatography
    mass spectrometry
    diepoxybutane
    Opis:
    Wstęp 1,2:3,4-Diepoksybutan (DEB) jest substancją zaklasyfikowaną do grupy substancji rakotwórczych. W Polsce nie ustalono wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia dla tej substancji w powietrzu na stanowiskach pracy. W związku ze stosowaniem DEB w krajowych przedsiębiorstwach zaistniała potrzeba opracowania czułej metody oznaczania 1,2:3,4-diepoksybutanu w środowisku pracy. Materiał i metody Badania wykonano techniką chromatografii gazowej (gas chromatography – GC) przy zastosowaniu chromatografu gazowego Agilent Technologies 7890A sprzężonego ze spektrometrem mas 5975C (prod. Agilent Technologies, USA) i kolumny kapilarnej Rtx-5MS (30 m × 0,25 mm × 0,25 μm) (prod. Restek, USA). Wyniki Opracowana metoda oznaczania polega na przepuszczeniu znanej objętości badanego powietrza przez rurkę pochłaniającą wypełnioną węglem aktywnym w celu osadzenia na nim par 1,2:3,4-diepoksybutanu, desorpcji pochłoniętego DEB mieszaniną dichlorometanu i metanolu (95:5, v/v) i analizie tak otrzymanego roztworu. Krzywa kalibracji w zakresie stężeń 0,09–2,06 μg/ml jest liniowa (r = 0,999), co odpowiada zakresowi 5–114 μg/m³ dla próbki powietrza o objętości 18 l. Granica wykrywalności (limit of detection – LOD) wynosi 9,89 ng/ml, a granica oznaczalności (limit of quantification – LOQ) – 29,67 ng/ml. Wnioski Opisana metoda analityczna umożliwia selektywne oznaczenie 1,2:3,4-diepoksybutanu w powietrzu na stanowiskach pracy w obecności buta-1,3-dienu, 1,2-epoksypropanu, toluenu, styrenu i 1,2-epoksy-3-fenoksypropanu. Metoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością oraz spełnia wymagania normy PN-EN 482:2012 dla procedur dotyczących oznaczania czynników chemicznych. Med. Pr. 2016;67(5):645–652
    Background 1,2:3,4-Diepoxybutane (DEB) is a substance classified to a group of carcinogens. The maximum admissible concentration (MAC) value for this substance in workplace air is not specified in Poland. Due to the fact that DEB has been used in domestic companies there is a need to develop a sensitive method for determining 1,2:3,4-diepoxybutane in the work environment. Material and Methods The studies were performed using gas chromatography (GC) technique. An Agilent Technologies chromatograph, series 7890A, with a mass selective detector (5975C, Agilent Technologies, USA) was employed in the experiment. Separation was performed on a capillary column with Rtx-5MS (30 m × 0.25 mm × 0.25 μm) (Restek, USA). Results The developed method consists in passing the known volume of air through sorbent tube filled with activated carbon, desorpting the DEB vapor with dichloromethane/methanol mixture (95:5, v/v) and analyzing the obtained solution. The method is linear (r = 0.999) within the investigated working range of 0.09–2.06 μg/ml, which is equivalent to air concentrations of 5–114 μg/m³ for a 18 l air sample; limit of detection (LOD) − 9.89 ng/ml and limit of quantification (LOQ) − 29.67 ng/ml. Conclusions The described analytical method enables selective determination of 1,2:3,4-diepoxybutane in the workplace air in the presence of 1,3-butadiene, 1,2-epoxypropane, toluene, styrene and 1,2-epoxy-3-phenoxypropane. The method is characterized by good precision and accuracy and meets the criteria for measurement of chemical agents, listed in PN-EN 482:2012. Med Pr 2016;67(5):645–652
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 5; 645-652
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena narażenia na hałas na stanowiskach pracy barmanów
    Evaluation of on-the-job noise exposure in the case of bartenders
    Autorzy:
    Dudarewicz, Adam
    Zaborowski, Kamil
    Wolniakowska, Anna
    Pawlaczyk-Łuszczyńska, Małgorzata
    Śliwińska-Kowalska, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162574.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-18
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    pomiary hałasu
    barmani
    dyskoteka
    klub muzyczny
    ekspozycja na hałas
    lokale rozrywkowe
    noise measurements
    bartenders
    discotheque
    music club
    noise exposure level
    entertainment venues
    Opis:
    Wstęp W miejscach związanych z branżą rozrywkową, w których wykonuje się lub odtwarza muzykę, mogą występować dźwięki o wysokich poziomach ciśnienia akustycznego. Taka ekspozycja stanowi zagrożenie zarówno dla osób spędzających wolny czas na koncertach, w dyskotekach czy pubach, jak i dla pracowników tych lokali. Celem przeprowadzonych w 2017 r. badań była ocena narażenia na hałas na stanowisku pracy barmana w różnych miejscach związanych z branżą rozrywkową. Materiał i metody Pomiarami objęto 15 lokali rozrywkowych w Łodzi, spośród których wytypowano 3: klub muzyczny, dyskotekę i pub. Badania ekspozycji na hałas (nadmierne dźwięki) wykonano łącznie na 4 stanowiskach pracy barmanów z zastosowaniem dozymetrii indywidualnej (trzeciej strategii pomiarowej) według PN-EN ISO 9612:2011. Wyniki Przeprowadzono łącznie 64 pomiarów, które wykazały, że równoważne poziomy dźwięku A na stanowisku pracy barmana w zależności od rodzaju lokalu i dnia tygodnia znacznie się różnią, przyjmując wartości 67,6–108,7 dB. Najwyższe poziomy dźwięku występowały podczas weekendu (piątki i soboty). Wyznaczone dzienne poziomy ekspozycji na hałas przekraczały wartości progu działania prewencyjnego (80 dB) w 95% analizowanych przypadków. Przekroczenie wartości najwyższego dopuszczalnego natężenia hałasu (NDN = 85 dB) stwierdzono w 66% przypadków. Wnioski Stwierdzono, że występujące na stanowiskach pracy barmanów poziomy hałasu znacznie przekraczają dopuszczalne wartości poziomów ekspozycji oraz stwarzają ryzyko uszkodzenia słuchu. Med. Pr. 2018;69(6):633–641
    Background In places associated with the entertainment industry in which music is performed or played, sounds with high sound pressure levels may occur. Such exposure is a threat to both people spending their free time at concerts, in discos or pubs, as well as employees in these places. The aim of the research conducted in 2017 was to assess on-the-job noise exposure in the case of bartenders at various premises of the entertainment industry. Material and Methods The measurements included 15 entertainment venues in Łódź, out of which 3 were selected: a music club, disco and pub. The exposure measurements were taken together for 4 work stations for bartenders using individual dosimetry in accordance with the PN-EN ISO 9612: 2011 standard. Results A total of 64 measurements were carried out, which showed that the equivalent sound levels A at the bartenders’ workplaces vary considerably depending on the type of premises and the day of the week and the range of 67.6–108.7 dB. The highest sound levels occurred during the weekend (Fridays and Saturdays). The determined daily noise exposure levels exceeded the threshold of preventive action (80 dB) in 95% of the analyzed cases. Exceeding the maximum permissible noise level (NDN = 85 dB) was found in 66% of cases. Conclusions It has been found that on-the-job noise levels in the case of bartenders significantly exceed the acceptable values of exposure levels and pose a risk of hearing damage. Med Pr 2018;69(6):633–641
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2018, 69, 6; 633-641
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reakcja fototoksyczna po ekspozycji na promieniowanie słoneczne u pacjentki leczonej metodą PUVA z powodu łuszczycy
    Phototoxic reaction due to solar radiation exposure in a psoriatic patient treated with PUVA therapy
    Autorzy:
    Salińska, Magdalena
    Kowalska, Hanna
    Torzecka, Jolanta D.
    Waszczykowska, Elżbieta
    Woźniacka, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162637.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-03
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    łuszczyca
    pęcherz
    PUVA
    reakcja fototoksyczna
    psolareny
    fotochemioterapia
    psoriasis
    blister
    phototoxic reaction
    psoralens
    photochemotherapy
    Opis:
    Reakcja fototoksyczna może być wywołana ekspozycją na promieniowanie słoneczne w trakcie leczenia fotochemioterapią (psoralen–ultraviolet A – PUVA). Pacjentka została przyjęta do Kliniki Dermatologii i Wenerologii w Łodzi w trybie pilnym z powodu rozległych zmian rumieniowo-pęcherzowych na skórze kończyn dolnych, którym towarzyszyły ból, świąd i pieczenie skóry. W wywiadzie wskazano zmiany łuszczycowe w trakcie terapii PUVA, nadciśnienie tętnicze i nikotynizm. W badaniu przedmiotowym stwierdzono rozległe wypełnione treścią surowiczą pęcherze, zlewne zmiany rumieniowe zlokalizowane na bocznych powierzchniach ud i grzbietach stóp oraz nasilone obrzęki podudzi i grzbietów stóp. Na kończynach górnych i dolnych oraz na brzuchu obecne tarczki pokryte niewielką ilością łuski. Skóra całego ciała intensywnie opalona. Rozpoznano ostrą reakcję fototoksyczną i zastosowano ogólnie preparaty kortykosteroidowe, leki przeciwhistaminowe, antybiotyk, leki hipotensyjne oraz leczenie miejscowe. Ze względu na pojawiające się nowe zmiany o typie pęcherzy, w pierwszych dniach hospitalizacji wykonano również badania immunologiczne, których ujemne wyniki wykluczyły rozpoznanie pemfigoidu i pęcherzycy. W wyniku zastosowanego leczenia ogólnego i miejscowego uzyskano stopniową poprawę kliniczną. Ze względu na ryzyko wystąpienia ostrej reakcji fototoksycznej podczas fototerapii niezbędna jest edukacja pacjenta, dotycząca przede wszystkim konieczności unikania ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe oraz stosowania fotoprotekcji w dniu przyjmowania doustnych preparatów uwrażliwiających na działania promieniowania ultrafioletowego. Med. Pr. 2019;70(6):763–768
    A phototoxic reaction may be induced by additional exposure to solar radiation during photochemotherapy (psoralen, ultra-violet A – PUVA treatment). A woman was admitted to Dermatology and Venereology Clinic in Łódź as an emergency case due to extensive erythematous-vesicular lesions on the skin of the lower limbs, accompanied by pain, itching and burning of the skin. The interview found that the patient was undergoing PUVA phototherapy for psoriatic lesions, with hypertension and nicotine dependence. Physical examination revealed large blisters, filled with serum and congestive erythematous lesions located on the lateral surfaces of the thighs and backs of the feet, as well as marked swelling of the lower limbs. Also, discs coated with thin scales were found on the upper and lower limbs and on the trunk. The entire body was intensely tanned. The patient was diagnosed with acute phototoxic reaction and general corticosteroids, antihistamine drugs, an antibiotic, antihypertensive drugs and topical treatment were introduced. Immunological tests were performed during the first days of hospitalization following the emergence of new blisters. Negative results ruled out bullous pemphigoid and pemphigus. Gradual clinical improvement was observed. To avoid the occurrence of acute phototoxicity during phototherapy, patients require education about the need to avoid UV exposure and to use photoprotection, when receiving UV-sensitizing treatment. Med Pr. 2019;70(6):763–8
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 6; 763-768
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowa metoda oznaczania tolueno-2,4-diaminy i tolueno-2,6-diaminy w powietrzu na stanowisku pracy
    A new method for determination of toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine in workplace air
    Autorzy:
    Kowalska, Joanna
    Jeżewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164066.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-27
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    stanowisko pracy
    czynnik rakotwórczy
    analiza powietrza
    diaminotoluen
    chlorek dinitrobenzoilu
    HPLC
    workplace
    carcinogen
    air analysis diaminotoluene
    dinitrobenzoyl chloride
    Opis:
    Wstęp Toluenodiaminy są substancjami szkodliwymi. Tolueno-2,4-diamina została sklasyfikowana według rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (Wspólnoty Europejskiej – WE) nr 1272/2008 jako substancja rakotwórcza kategorii 1B, natomiast tolueno-2,6-diamina jako substancja mutagenna kategorii 2. Substancje te wchłaniają się do organizmu człowieka głównie przez układ oddechowy i skórę. Tolueno-2,4-diamina i tolueno-2,6-diamina występują w środowisku pracy w Polsce. Celem badania było opracowanie i walidacja metody oznaczania tolueno-2,4-diaminy i tolueno-2,6-diaminy, która umożliwi jednoczesne oznaczanie stężeń tych substancji w powietrzu na stanowiskach pracy metodą dozymetrii indywidualnej. Materiał i metody W artykule przedstawiono metodę oznaczania tolueno-2,4-diaminy i tolueno-2,6-diaminy w powietrzu na stanowiskach pracy z zastosowaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (high-pressure liquid chromatography – HPLC) z detektorem diodowym. Metoda polega na: przepuszczeniu badanego powietrza zawierającego tolueno-2,4-diaminę i tolueno-2,6-diaminę przez filtr z włókna szklanego z naniesionym kwasem siarkowym(VI), wymyciu osadzonych na filtrze substancji wodą i roztworem wodorotlenku sodu, przeprowadzeniu ekstrakcji ciecz–ciecz z zastosowaniem toluenu, reakcji z chlorkiem 3,5-dinitrobenzoilu oraz wymiany rozpuszczalnika na acetonitryl. Tak uzyskany rozwór poddano analizie chromatograficznej. Wyniki Metoda umożliwia oznaczanie tolueno-2,4-diaminy i tolueno-2,6-diaminy w obecności innych substancji. W badanym zakresie stężeń (2,88–57,6 μg/ml) uzyskana krzywa wzorcowa jest liniowa. W ustalonych warunkach oznaczania granica wykrywalności (limit of detection – LOD) wynosi: 51,36 ng/ml dla tolueno-2,4-diaminy i 52,93 ng/ml dla tolueno-2,6-diaminy. Wnioski Opracowana metoda umożliwia oznaczanie tolueno-2,4-diaminy i tolueno-2,6-diaminy w powietrzu na stanowiskach pracy w zakresie stężeń 0,004–0,08 mg/m3 dla próbki powietrza 720 l. Med. Pr. 2017;68(4):497–505
    Background Toluenediamines are harmful substances. Toluene-2,4-diamine has been assigned to Carcinogen 1B hazard class, pursuant to Regulation (European Community – EC) No. 1272/2008 of the European Parliament and of the Council, and toluene- 2,6-diamine to Mutagen 2 hazard class. The main routes of exposure to toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine are via the respiratory tract and the skin. Toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine occur in the work environment in Poland. The aim of this study was to develop and validate a method for the determination of toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine that allows the simultaneous determination of their concentrations in the workplace air by personal sampling. Material and Methods Determination of toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine derivatives in acetonitrile were carried out by means of liquid chromatography with a diode assay detector. The method involves passing amine-containing air through sulfuric acidtreated glass fiber filter, washing out the substance settled on the filter, using water and solution of sodium hydroxide, followed by the extraction with toluene, reaction with 3,5-dinitobenzoyl chloride, replacement of dissolvent with acetonitrile and analysis of obtained solution. Results The method developed in this study enables the researcher to determine the content of toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine in the presence of other hazardous substances. In the specified measuring range (2.88–57.6 μg/ml) calibration curves are linear. Under the optimized conditions of determination, the limit of detection (LOD) values achieved: 51.36 ng/ml for toluene-2,4-diamine and 52.93 ng/ml for toluene-2,6-diamine. Conclusions This method makes it possible to determine the concentration of toluene-2,4-diamine and toluene-2,6-diamine in the workplace air within the specified measuring range of 0.004–0.08 mg/m3 (for air sample volume of 720 l). Med Pr 2017;68(4):497–505
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2017, 68, 4; 497-505
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Errata do artykułu „Przydatność optycznego miernika do oceny narażenia ludzi na drobny pył zawarty w powietrzu pomieszczeń” (MED. PR. 2019;70(2):213–220)
    Erratum to the article “The usefulness of an optical monitor for the assessment of human exposure to fine dust in indoor air” (MED PR. 2019;70(2):213–20)
    Autorzy:
    Kowalska, Małgorzata
    Mainka, Anna
    Mucha, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152938.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Opis:
    Oryginalna wersja artykułu jest dostępna pod adresem: https://doi.org/10.13075/mp.5893.00780.
    The original version of the article can be found at: https://doi.org/10.13075/mp.5893.00780.
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2022, 73, 5; 434
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badania nad skuteczną metodą oznaczania 3,3’-dimetylobenzydyny w powietrzu na stanowiskach pracy
    Studies on an efficient method for determining 3,3’-dimethylbenzidine in the workplace air
    Autorzy:
    Kowalska, Joanna
    Jeżewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164424.pdf
    Data publikacji:
    2016-02-29
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    metoda analityczna
    analiza powietrza
    stanowisko pracy
    3,3’-dimetylobenzydyna
    czynnik rakotwórczy
    chromatografia cieczowa
    analytical method
    analysis of air
    workplace
    3,3’-dimethylbenzidine
    carcinogen
    liquid chromatography
    Opis:
    Wstęp 3,3’-Dimetylobenzydyna (DMB) jest substancją zaklasyfikowaną do grupy substancji rakotwórczych. W Polsce nie ustalono wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia dla tej substancji w powietrzu na stanowiskach pracy. W związku ze stosowaniem DMB w krajowych przedsiębiorstwach zaistniała potrzeba opracowania czułej metody oznaczania 3,3’-dimetylobenzydyny w środowisku pracy. Materiał i metody Metoda oznaczania polega na przepuszczaniu powietrza zawierającego DMB przez filtr z włókna szklanego z naniesionym kwasem siarkowym, wymyciu osadzonej na filtrze substancji wodą i roztworem wodorotlenku sodu, ekstrakcji ciecz–ciecz z toluenem, wymianie rozpuszczalnika na acetonitryl i analizie tak otrzymanego roztworu. Badania wykonano techniką wysokosprawnej chromatografii cieczowej (high-performance liquid chromatography – HPLC) przy zastosowaniu chromatografu cieczowego Agilent Technologies seria 1200 z detektorem diodowym (diode-array detector – DAD) i detektorem fluorescencyjnym (fluorescence detector – FLD). W badaniu wykorzystano kolumnę Ultra C18 o wymiarach: 250×4,6 mm i średnicy ziaren (dp) = 5 μm (Restek). Wyniki Metoda jest liniowa (r = 0,999) w zakresie stężeń wynoszących 1,08–21,6 μg/ml, co odpowiada stężeniom 2–40 μg/m³ dla próbki powietrza o objętości 540 l. Granica wykrywalności oznaczania ilościowego (limit of detection – LOD) wynosi 5,4 ng/ml, a granica oznaczalności (limit of quantification – LOQ) – 16,19 ng/ml. Wnioski Opisana metoda analityczna umożliwia selektywne oznaczenie 3,3’-dimetylobenzydyny w powietrzu na stanowiskach pracy w obecności 1,4-fenylenodiaminy, benzydyny, aniliny, 3,3’-dimetoksybenzydyny, 2-nitrotoluenu, 3,3’-dichlorobenzydyny i azobenzenu. Metoda charakteryzuje się dobrą precyzją i dokładnością oraz spełnia wymagania normy PN-EN 482 dla procedur dotyczących oznaczania czynników chemicznych. Med. Pr. 2016;67(1):43–50
    Background 3,3’-Dimethylbenzidene (DMB) is a substance classified into the group of carcinogens. The value of maximum admissible concentration for this substance in the workplace air is not specified in Poland. Bearing in mind that DMB is used in domestic companies there is a need to develop a sensitive method for determining 3,3’-dimethylbenzidine in the work environment. Material and Methods The method consists in passing DMB-containing air through sulfuric acid-treated glass fiber filters, washing out the substance settled on the filter, using water and solution of sodium hydroxide, liquid–liquid extraction with toluene, replacing dissolvent with acetonitrile and analyzing the obtained solution. Studies were performed using high-performance liquid chromatography (HPLC) technique. An Agilent Technologies chromatograph, series 1200, with a diode-array detector (DAD) and a fluorescence detector (FLD) was used in the experiment. In the test, an Ultra C18 column of dimensions: 250×4.6 mm, particle diameter (dp) = 5 μm (Restek) was applied. Results The method is linear (r = 0.999) within the investigated working range of concentration 1.08–21.6 μg/ml, which is equivalent to air concentrations 2–40 μg/m³ for a 540 l air sample. The limit of detection (LOD) of quantification determination is 5.4 ng/ml and the limit of quantification (LOQ) – 16.19 ng/ml. Conclusions The analytical method described in this paper allows for selective determination of 3,3’-dimethylbenzidine in the workplace air in the presence of 1,4-phenylenediamine, benzidine, aniline, 3,3’-dimethoxybenzidine, 2-nitrotoluene, 3,3’-dichlorobenzidine and azobenzene. The method is characterized by good precision and good accuracy, it also meets the criteria for procedures involving the measurement of chemical agents, listed in EN 482:2012. Med Pr 2016;67(1):43–50
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 1; 43-50
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatność optycznego miernika do oceny narażenia ludzi na drobny pył zawarty w powietrzu pomieszczeń
    The usefulness of an optical monitor for the assessment of human exposure to fine dust in indoor air
    Autorzy:
    Kowalska, Małgorzata
    Mainka, Anna
    Mucha, Walter
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164011.pdf
    Data publikacji:
    2019-04-19
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    zdrowie publiczne
    kalibracja
    drobny pył PM2,5
    powietrze wewnętrzne
    narażenie indywidualne
    pomiar optyczny
    public health
    calibration
    PM2.5 fine dust
    indoor air
    personal exposure
    optical measurement
    Opis:
    Wstęp Istotną kwestią w ocenie ryzyka zdrowotnego jest pomiar indywidualnego narażenia, także dla zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego drobnym pyłem. Takie możliwości dają stosunkowo proste w obsłudze mierniki optyczne. Celem pracy była ocena możliwości wykorzystywania optycznego miernika AM520 do pomiaru indywidualnego narażenia ludzi na drobny pył PM2,5 i PM10, zawarty w pomieszczeniach zamkniętych, poprzez ustalenie współczynnika kalibracji i ocenę zgodności pomiaru z metodą referencyjną. Materiał i metody W ramach badań wykonano pomiary stężeń pyłu PM2,5 i PM10 w pomieszczeniach (3 lokalizacje w powiecie gliwickim, marzec−maj 2017 r.) z wykorzystaniem aspiratora osobistego SidePak model AM520, a także z użyciem urządzenia referencyjnego LVS3D metodą grawimetryczną. Ustalono wartość współczynnika kalibracji dla optycznego miernika i zgodność pomiarów wykonanych obydwiema metodami. Wyniki Zakres wartości fotometrycznego współczynnika kalibracji kształtował się na poziomie 0,33–0,40 i był zbieżny z wartością 0,38 zalecaną przez producenta. Współczynnik determinacji dla zależności wyników uzyskanych metodą optyczną oraz grawimetryczną był bardzo wysoki i wynosił R2 = 0,91. Wnioski Prezentowane wyniki są obiecujące i pozwalają stwierdzić, że optyczny miernik AM520 może być wykorzystywany do oceny indywidualnego narażenia na drobne pyły PM2,5 i PM10 w pomieszczeniach zamkniętych. Med. Pr. 2019;70(2):213–220
    Background An important issue in the assessment of health risks related to air pollution with fine dust is the measurement of individual exposure. Such possibilities are provided by relatively easy to use optical monitors. The aim of the presented work was to assess the possibility of using the AM520 optical monitor to measure individual human exposure to PM2.5 and PM10 indoors by determining the calibration factor and assessing the compliance of the measurement with the reference method. Material and Methods As part of the research, indoor concentrations of PM2.5 and PM10 and were measured (3 locations in the Gliwice Poviat, March−May 2017) with the use of the SidePak Personal Aerosol Monitor AM520, as well as the reference LVS3D device by means of the gravimetric method. The value of the calibration coefficient for the optical monitor was determined, and the consistency of measurements performed with both methods was assessed. Results The photometric calibration factor ranged 0.33−0.40 and was concurrent with the 0.38 value recommended by the manufacturer. The determination coefficient for the correlation between the measurement results obtained with the optical and gravimetric methods was very high (R2 = 0.91). Conclusions The presented results are promising and allow for the conclusion that the AM520 optical monitor can be used to assess individual exposure to PM2.5 and PM10 indoors. Med Pr. 2019;70(2):213–20
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 2; 213-220
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena czasowych zmian słuchu związanych z pracą na stanowisku barmana
    Assessment of temporary hearing changes related to work as a bartender
    Autorzy:
    Wolniakowska, Anna
    Zaborowski, Kamil
    Dudarewicz, Adam
    Pawlaczyk-Łuszczyńska, Małgorzata
    Śliwińska-Kowalska, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2162600.pdf
    Data publikacji:
    2019-02-28
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    ekspozycja zawodowa
    uszkodzenie słuchu spowodowane hałasem
    hałas
    czynniki ryzyka uszkodzenia słuchu spowodowanego hałasem
    czasowe zmiany słyszenia
    audiometria tonalna
    occupational exposure
    noise-induced hearing loss
    noise
    risk factors of NIHL
    temporary changes in hearing
    pure-tone audiometry
    Opis:
    Wstęp W przemyśle rozrywkowym hałas często osiąga wysokie poziomy ciśnienia akustycznego, jednak ryzyko uszkodzenia słuchu w tym sektorze nie zostało jeszcze dokładnie ocenione. Celem pracy była ocena związku między ekspozycją na wysoki poziom dźwięku a czasowym przesunięciem progu słuchu u osób pracujących na stanowisku barmana w lokalach rozrywkowych. Materiał i metody Badaniem objęto 18 barmanów (średni wiek: 25±7 lat) zatrudnionych w klubie muzycznym (N = 8), pubie (N = 5) i dyskotece (N = 5). Poziomy dźwięków oraz charakterystyka częstotliwościowa hałasu były określane za pomocą dozymetrii indywidualnej. Progi słuchu oceniano za pomocą audiometrii tonalnej przeprowadzanej przed rozpoczęciem dnia pracy oraz bezpośrednio (do 15 min) po jego zakończeniu. Badania słuchu przeprowadzono u barmanów w czasie 2 lub 3 sesji badawczych podczas pracy w weekendy. Uzyskano 92 audiogramy przed- i poekspozycyjne. Wyniki Uśrednione równoważne poziomy dźwięku odniesione do 8-godzinnego dnia pracy w ocenianych 3 lokalach muzycznych wynosiły 95 dBA, przekraczając ponad czterokrotnie dopuszczalne prawnie normy. U 77% badanych osób wykazano przynajmniej w 1 sesji pomiarowej czasowe przesunięcia progów słuchu ≥ 10 dB HL dla częstotliwości 4 kHz. Wnioski Osoby pracujące na stanowisku barmana stanowią grupę zawodową o podwyższonym ryzyku utraty słuchu. Niezbędne jest zwiększanie świadomości tego faktu oraz wdrażanie u tych pracowników programów ochrony słuchu, zgodnie z dyrektywą Komisji Europejskiej (EU 2003/10/WE). Med. Pr. 2019;70(1):17–25
    Background Noise in entertainment industry often reaches high sound pressure levels. Nevertheless, the risk of hearing loss in this sector is insufficiently recognized. The aim of this study was the assessment of the relationship between noise exposure and temporary threshold shifts (TTS) for people working as bartenders at a variety of entertainment venues. Material and Methods The study comprised a total of 18 bartenders (mean age was 25±7 years old) employed at a music club (N = 8), pub (N = 5) and discotheque (N = 5). Personal dosimeters were used for determining noise levels and frequency characteristics. Hearing was evaluated by pre- (before work) and post-exposure (up to 15 min after the end of work) pure tone audiometry. Hearing tests were carried out for bartenders during 2 or 3 sessions while working on weekends. Results The mean personal noise exposure level normalized to a nominal 8-hour working day was 95 dBA, above 4 times higher than the accepted legal limit. The TTS values (10 dB HL or more) were significant at 4 kHz for both ears for 77% of bartenders. Conclusions People working as bartenders represent a professional group with an increased risk of hearing loss. Raising awareness of this fact and implementing hearing protection programs in this group of workers is urgently needed, in line with the European Commission Directive (EU Directive 2003/10/EC). Med Pr. 2019;70(1):17–25
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2019, 70, 1; 17-25
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena narażenia na hałas i czasowych zmian słuchu związanych z pracą na stanowisku instruktora fitness
    An assessment of exposure to noise and temporary changes in hearing related to working as a fitness instructor
    Autorzy:
    Wolniakowska, Anna
    Dudarewicz, Adam
    Zaborowski, Kamil
    Pawlaczyk-Łuszczyńska, Małgorzata
    Śliwińska-Kowalska, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081843.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-31
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    ekspozycja zawodowa
    hałas
    czasowe zmiany słyszenia
    audiometria tonalna
    klub fitness
    uszkodzenia słuchu spowodowane hałasem
    occupational exposure
    noise
    temporary changes in hearing
    pure tone audiometry
    fitness club
    noise-induced hearing impairment
    Opis:
    Muzyka jest dla wielu osób nieodłącznym elementem życia. W ostatnich latach głośna muzyka, zarówno grana na żywo, jak i odtwarzana, stanowi istotne źródło hałasu. Celem niniejszej pracy była ocena związku między ekspozycją na wysokie poziomy dźwięku a czasowym przesunięciem progu słuchu (temporary threshold shift – TTS) u osób pracujących na stanowisku instruktora fitness. Materiał i metody Badaniem objęto 29 osób (26 kobiet i 3 mężczyzn, średnia wieku: 33±6 lat) zatrudnionych w 8 klubach fitness. Poziomy dźwięków i charakterystykę częstotliwościową hałasu zmierzono z zastosowaniem dozymetrii indywidualnej. Progi słuchu oceniano za pomocą audiometrii tonalnej przeprowadzanej przed rozpoczęciem zajęć fitness oraz bezpośrednio po ich zakończeniu, otrzymując łącznie 116 audiogramów przed- i poekspozycyjnych.WynikiZawodowe narażenie instruktorów fitness na hałas trwało 60–120 min, a równoważny poziom ciśnienia akustycznego A (LAeq,T) w miejscu ich pracy wynosił 76,3–96,0 dB (M = 87,1 dB). W 12% indywidualnych pomiarów odnotowano przekroczenie najwyższego dopuszczalnego natężenia (NDN) hałasu na stanowisku pracy (NDN = 85 dB). U 41% badanych instruktorów zaobserwowano TTS o wielkości ≥6 dB dla częstotliwości 4 kHz.WnioskiPraca instruktorów w klubach fitness może stwarzać ryzyko uszkodzenia słuchu związanego z pracą zawodową. Med. Pr. 2021;72(4):391–397
    Music is for many people an integral part of their lives. In recent years, loud music, whether recorded or played live, has been a significant source of noise. The aim of the study was to assess the relationship between exposure to high sound levels and temporary threshold shift (TTS) in people working as fitness instructors.Material and MethodsThe study included a total of 29 people (26 women and 3 men, age: 33±6 years) employed in 8 fitness clubs. The sound levels and the frequency characteristics of noise were assessed using individual dosimetry. Hearing threshold was evaluated by pre- and post-exposure pure tone audiometry (PTA), yielding a total of 116 audiograms.ResultsOccupational exposure of fitness instructors to noise lasted 60–120 min and the A-weighted sound pressure level (LAeq,T) in their workplace ranged 76.3–96.0 dBA (M = 87.1 dB). In 12% of individual measurements, the maximum admissible intensity (MAI) value for noise at the workplace was exceeded (MAI = 85 dB). In 41% of the surveyed instructors, a TTS of ≥6 dB at 4 kHz was observed.ConclusionsFitness instructors may be a risk of hearing impairment related to their work. Med Pr. 2021;72(4):391–7
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2021, 72, 4; 391-397
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stres pomagających – efektywność interwencji internetowej dla osób pracujących z ofiarami traumy w obniżaniu wypalenia zawodowego i wzmacnianiu zaangażowania w pracę
    The helpers’ stress: Effectiveness of a web-based intervention for professionals working with trauma survivors in reducing job burnout and improving work engagement
    Autorzy:
    Rogala, Anna
    Smoktunowicz, Ewelina
    Żukowska, Katarzyna
    Kowalska, Martyna
    Cieślak, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164411.pdf
    Data publikacji:
    2016-04-28
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    wypalenie zawodowe
    zaangażowanie w pracę
    interwencja internetowa
    pośrednia ekspozycja na traumę
    przekonania o własnej skuteczności
    psychologia zdrowia w pracy
    job burnout
    work engagement
    web-based intervention
    indirect exposure to trauma
    self-efficacy
    occupational health psychology
    Opis:
    Wstęp Celem badania było sprawdzenie efektywności interwencji internetowej „Stres Pomagających” w obniżaniu wypalenia zawodowego i wzmacnianiu zaangażowania w pracę u osób pracujących zawodowo z ofiarami traumy. Materiał i metody Osoby badane były losowo przypisywane do jednego z 3 modułów interwencji: 1 – wzmacniającego przekonania o własnej skuteczności (N = 87), 2 – wzmacniającego spostrzegane wsparcie społeczne (N = 85) i 3 – edukacyjnego (grupa porównawcza, N = 81). Badani wypełniali internetowe kwestionariusze – przed interwencją (T1), tuż po interwencji (T2) i 4 tygodnie po zakończeniu interwencji (T3). Wyniki Z uwagi na wysoki odsetek osób, które nie wypełniły kwestionariuszy w T2 i T3 (tzw. drop-out) w module wzmacniającym spostrzegane wsparcie społeczne, z analiz wykluczono pochodzące od nich dane. U osób przypisanych do modułu wzmacniającego przekonania o własnej skuteczności stwierdzono wyższy poziom przekonań o własnej skuteczności w porównaniu z osobami przypisanymi do modułu edukacyjnego zaraz po zakończeniu interwencji (T2) i 4 tygodnie później (T3). Wśród uczestników obu wspomnianych modułów wypalenie zawodowe zmalało istotnie między T1 a T2 oraz między T2 a T3, a zaangażowanie w pracę wzrosło istotnie między T1 a T2 oraz między T1 a T3. Przekonania o własnej skuteczności (T2) pełniły funkcję mediatora między rodzajem modułu interwencyjnego (edukacyjny vs wzmacniający przekonania o własnej skuteczności) a odpowiednio: wypaleniem zawodowym (T3) i zaangażowaniem w pracę (T3). Wnioski Wyniki badania wskazują na mediacyjną rolę przekonań o własnej skuteczności w zmniejszaniu wypalenia zawodowego i wzmacnianiu zaangażowania w pracę. Med. Pr. 2016;67(2):223–237
    Background The study aimed at evaluating effectiveness of the web-based intervention, “The Helpers’ Stress,” in reducing job burnout and enhancing work engagement among professionals working with trauma survivors. Material and Methods Participants were randomly allocated to 1 of the 3 intervention modules: 1 – the self-efficacy enhancement (N = 87), 2 – the social support enhancement (N = 85), or to 3 – the educational module (comparison group, N = 81). Participants completed the online questionnaires before the intervention (T1), immediately after (T2), and 4 weeks after the intervention (T3). Results Due to high drop-out rate at T2 and T3 in social support enhancement module, we excluded from analysis participants assigned to this condition. Participants assigned to the self-efficacy enhancement module presented higher levels of self-efficacy (at T2 and T3), compared to those assigned to the educational module. Job burnout decreased significantly between T1 and T2, and between T2 and T3, and work engagement increased significantly between T1 and T2, and between T1 and T3, among participants assigned to both modules mentioned above. Self-efficacy (T2) mediated the relationship between the group assignment (educational module vs. self-efficacy enhancement module) and respectively job burnout (T3) or work engagement (T3). Conclusions The results of our study highlight the role of self-efficacy in reducing job burnout and increasing work engagement. Med Pr 2016;67(2):223–237
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 2; 223-237
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies