Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wychowanie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Narcyza Żmichowska (1819–1896) – pisarka, działaczka społeczna, nauczycielka
Autorzy:
Hajkowska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606491.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Narcyza Żmichowska
education
wychowanie
Opis:
Narcyza Żmichowska is one of the most prominent women of the 19th century. She succeeded in fulfilling herself on different planes including writing, social and pedagogical activity. She created modern postulates concerning women’s education, establishing a career path. In her works she presented the picture of the whole family as well as the role and importance of individual family members. She upheld precious values such as love, honesty or patriotism.
Narcyza Żmichowska należy do grona najwybitniejszych kobiet XIX stulecia. Realizowała się na wielu płaszczyznach, do których zaliczała się działalność pisarska, społeczna i pedagogiczna. Wychodziła z nowoczesnymi postulatami dotyczącymi kształcenia kobiet, wyznaczając im drogę kariery zawodowej. W swoich pracach ukazywała obraz rodziny oraz rolę i znaczenie poszczególnych jej członków. Stała na straży cennych wartości, takich jak miłość, uczciwość, patriotyzm.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uczeń przeciętny – jaki jest?
Autorzy:
Dusza, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606925.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
average student
education, upbringing
uczeń przeciętny
edukacja
wychowanie
Opis:
Where can we look for mediocrity? The answer is in Polish school. The text is a piece of research which I conducted among secondary school students and students who have graduated from secondary school this year. The studies have shown that about 2/3 of students are average. An ordinary pupil is not very active at school, undistinguished, a conformist and a passive person. S/he doesn’t cause educational problems so s/he disappears from the view of teachers. Meanwhile F. Znaniecki says that if we don’t bring up students to take initiative, to understand meanings, we bring up people who become easy targets to take power over them. This is not the aim of education, is it?
Gdzie można znaleźć przeciętność? W polskiej szkole. Artykuł jest częścią badań, które zostały przeprowadzone na uczniach liceum oraz tych, którzy ukończyli ten etap edukacji w roku 2013. Badania pokazują, że około 2/3 uczniów można zaliczyć do przeciętnych. Taki typ uczniów charakteryzuje mała aktywność w szkole oraz to, że niczym nie wyróżniają się oraz przyjmują postawę konformistyczną i pasywną. Uczniowie tacy nie sprawiają problemów wychowawczych, więc nie są zauważani przez nauczycieli. Florian Znaniecki uważa, że jeśli nie wychowujemy uczniów tak, by byli gotowi podejmować inicjatywę i by rozumieli jej znaczenie, przyczyniamy się do wychowania ludzi, którymi można potem bardzo łatwo rządzić. Mija się to jednak z celem edukacji.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2015, 34, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O książce obrazkowej dla dzieci przedszkolnych
Autorzy:
Boguszewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606793.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
aesthetic education, picture book, book illustration, visual culture, child
wychowanie estetyczne, książka obrazkowa, ilustracja książkowa, kultura wizualna, wychowanie przedszkolne, dziecko
Opis:
The development of civilization and technology promotes access to visual culture. The complete formation of human personality includes introduction to understanding of cultural communications, requires preparation from the earliest years of life. In the visual education of children the key assumption is the usage of picture books and books with illustrations of artistic character. They constitute the first artistic medium, the primary carrier of aesthetic values. Due to the ubiquity of visual culture in the 21st century, it has a vital significance in the contemporary aesthetic education of a child. Activities of a teacher are often the only chance for a child to learn to draw from cultural heritage of fine arts.
Rozwój cywilizacyjny i techniczny sprzyja dostępowi do kultury wizualnej. Kształtowanie pełnej osobowości człowieka obejmuje wprowadzenie do rozumienia przekazów kulturowych, wymaga przygotowania od najwcześniejszych lat życia. W edukacji wizualnej dzieci kluczowym założeniem jest korzystanie z książek obrazkowych (picturebook) oraz książek z ilustracjami o charakterze artystycznym. Stanowią one pierwsze medium artystyczne, podstawowy nośnik wartości estetycznych. Ze względu na wszechobecność kultury wizualnej w XXI wieku, ma to elementarne znaczenie we współczesnym wychowaniu estetycznym dziecka. Działania nauczyciela często stanowią jedyną szansę dla dziecka, aby nauczyło się czerpać z dziedzictwa kulturowego sztuk plastycznych.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inny w aksjologicznej przestrzeni wychowania
Autorzy:
Cudowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
upbringing, values, dialogue, meeting
wychowanie, wartości, dialog, spotkanie
Opis:
The article presents a personalistic approach to education as a meeting and subjective relationship. The understanding of another in the space of dialogue is characterized. The axiological sense of the meeting and the educational relation as the experience of the other person and experiencing the values that accompany it are described. The author focuses on the phenomenological approach to education, which is based on responsibility as a fundamental bond with others. The need to build a space for dialogue in upbringing on the virtue of responsibility, freedom and justice is emphasized. Attention is paid to the need for creative understanding in a dialogic educational relationship, it is emphasized that experiencing another is inscribed in educational processes and creates an axiological educational space.
W artykule przedstawiono personalistyczne ujęcie wychowania jako spotkania i relacji podmiotowej. Scharakteryzowano rozumienie Innego w przestrzeni dialogu. Opisano aksjologiczny sens spotkania i scharakteryzowano relację wychowawczą jako doświadczanie drugiego człowieka i przeżywanie wartości, które temu towarzyszą. Zwrócono uwagę na fenomenologiczne ujęcie edukacji, której podstawą jest odpowiedzialność jako zasadnicza więź z Innym. Wyeksponowano potrzebę budowania przestrzeni dialogu w wychowaniu na odpowiedzialności, wolności i sprawiedliwości. Wskazano na potrzebę zaistnienia twórczego rozumienia w dialogicznej relacji wychowawczej. Podkreślono, że doświadczanie Innego wpisane jest w procesy edukacyjne i kreuje aksjologiczną przestrzeń wychowania.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2017, 36, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie w ujęciu Profesora Mieczysława Łobockiego oraz kierunki zainteresowań badawczych pracowników Katedry Teorii Wychowania UMCS – jubileusz pięćdziesięciolecia
Autorzy:
Zubrzycka-Maciąg, Teresa
Wosik-Kawala, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804058.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
upbringing
Mieczysław Łobocki
child's subjectivity
wychowanie
podmiotowość dziecka
Opis:
Wprowadzenie: Wychowanie dzieci i młodzieży to inwestycja w przyszłość społeczeństw i świata. Zgodnie z poglądami Profesora Mieczysława Łobockiego, pierwszego kierownika Zakładu Teorii Wychowania UMCS w Lublinie, celem wychowania powinno być wspieranie wychowanków w rozwoju z poszanowaniem ich godności osobistej, liczeniem się z ich emocjami i potrzebami, a także zapewnieniem im prawa do poczucia wolności oraz brania odpowiedzialności za swoje postępowanie. Cel badań: Artykuł ma charakter przeglądowy. Jego celem jest ukazanie, w jaki sposób idea wychowania głoszona przez Profesora Mieczysława Łobockiego jest rozwijana, po 50 latach działalności Katedry Teorii Wychowania, w pracach badawczych jej obecnych pracowników. Stan badań: Myślą przewodnią idei wychowania Profesora Łobockiego jest jego głębokie przekonanie, że każdy wychowanek, tak samo jak każdy dorosły człowiek, zasługuje na miano osoby ludzkiej z wszystkimi przysługującymi jej prawami. Tę myśl starają się rozwijać pracownicy Katedry Teorii Wychowania, podejmując badania związane z procesem wychowania. Podsumowanie: Mimo różnych kierunków prac badawczych podejmowanych w Katedrze najważniejsze jest to, by nie stracić z oczu wartości nadrzędnej, jaką jest poszanowanie godności osobistej dzieci i młodzieży.
Introduction: Educating children and young people is an investment in the future of societies and the world. According to Professor Mieczysław Łobocki, the first head of the Department of Educational Theory at the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin, education should be aimed at supporting pupils in their development, respecting their personal dignity, addressing their emotions and needs, and ensuring their right to freedom and taking responsibility for their actions. Research Aim: This is a review article showing how Professor Mieczysław Łobocki’s theory of education is developed on the 50th anniversary of the Department of Educationa Theory in the research work of its current employees. Evidence-based Facts: The keynote of professor Łobocki’s idea of upbringing is his deep conviction that every pupil, just like every adult, is a human being with all their rights. Employees of the Department of Educational Theory try to develop this idea by undertaking research related to the educational process. Summary: Despite the various directions of research undertaken in the Department, the most important thing is not to lose sight of the key value, which is respect for the personal dignity of children and young people.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2022, 41, 3; 179-194
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczne aspekty wychowania
Autorzy:
Remiszewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606387.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
axiology, school, education, youth, consumerism
aksjologia, szkoła, wychowanie, młodzież, konsumpcjonizm
Opis:
The article presents issues concerning the axiological aspect of upbringing, it is also a search for the answers to the question: How to raise a young man so that he could move in the axiological space, and could discover, create and accept the values during a search of his place in the world? I believe that in order to raise a young man, so he would live according to the universal values, it should be ensured that he would be able to learn the objective recognition and respect the values, that he would be able to arouse his interest in a valuable living. In this article, I note that axiological dimension of human activity is refocusing on the “lower” values (hedonistic, utilitarian, vital, prestige). The dimension of moral values is weakening (courage, justice, goodness), positive values penetrate each other with negative values. What matters is the individualization, responsibility for oneself, people lean toward material values, which replaced the values of the spiritual dimension. The dialogue between a young man and educators, teachers and parents is necessary in order to build among young people axiological structure of internal development, although it is difficult to compete with hedonistic values, when the consumer dimension of life becomes widespread. In this dialogue – referring to the aspects of personality and humanistic psychology and also using the elements of existential psychology – maybe it will be easier to convince young people to treat the world of consumption critically. It is not about complete cancellation of the benefits of the modern world, but about learning to recognize its dangers and how to cleverly move in it.
Artykuł ukazuje problematykę dotyczącą aksjologicznego aspektu wychowania, jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie: Jak wychowywać młodego człowieka, by potrafił poruszać się w przestrzeni aksjologicznej, umiał odkrywać, tworzyć, akceptować wartości w poszukiwaniu swojego miejsca w świecie? Uważam, że aby wychować młodego człowieka, tak by żył zgodnie z wartościami uniwersalnymi, należy zadbać o to, by potrafił uczyć się obiektywnego poznawania i respektowania wartości, rozbudzał w sobie zainteresowanie życiem wartościowym. W artykule podkreślono, że aksjologiczny wymiar aktywności człowieka ulega przekierunkowaniu na wartości niższe (hedonistyczne, utylitarne, witalne, prestiżowe). Słabnie wymiar wartości moralnych (męstwo, sprawiedliwość, dobroć), zaś wartości pozytywne przenikają się wzajemnie z negatywnymi. Liczy się indywidualizacja, odpowiedzialność za samego siebie, ludzie skłaniają się ku wartościom materialnym, które wyparły wartości o wymiarze duchowym. Dialog między młodym człowiekiem a wychowawcami, nauczycielami i rodzicami jest konieczny, by móc budować u młodych aksjologiczną strukturę rozwoju wewnętrznego, choć trudno jest konkurować z wartościami hedonistycznymi, gdy konsumpcyjny wymiar życia staje się powszechny. W tym dialogu – odwołując się do aspektów personalizmu i psychologii humanistycznej oraz wykorzystując elementy psychologii egzystencjalnej – być może łatwiej będzie przekonać młodych, aby krytycznie odnosili się do świata konsumpcji. Nie chodzi tu o całkowitą rezygnację z dobrodziejstw współczesnego świata, ale o nauczenie się rozpoznawania w nim zagrożeń i umiejętnego poruszania się w nim.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The personal aspect of the moral and axiological upbringing of children and adolescents
Autorzy:
Zubrzycka-Maciąg, Teresa
Goliszek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606389.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
person, personalism, moral values, education
osoba, personalizm, wartości moralne, wychowanie
Opis:
The deficit of value in social life causes concern for the fate of the future generations. Upbringing, defined as preparing a human for life and shaping their personality in the particular social and civilizational reality is the main vector of value. Timeless, universal values, determining the existence of the world guard life and its quality. Thus, one of the most important goals of upbringing is to help children and adolescents in shaping a value system which will be the cornerstone of their life. Taking into account the meaning of value in shaping a young person’s personality, this paper deals with how upbringing for value is carried out by teacher and educators. Assuming that moral shaping has purpose only when it serves a particular human as an individual seeking fulfillment, we present the essence of personalized moral upbringing, i.e. as a process connected to presenting the rules of a moral existence, with raising people to freedom and responsibility, with shaping consciousness and character, acting morally and truly becoming a person.
Deficyt wartości w życiu społecznym powoduje niepokój o przyszłość kolejnych pokoleń. Głównym przekaźnikiem wartości jest wychowanie, rozumiane jako przygotowanie człowieka do życia i kształtowanie jego osobowości w warunkach konkretnej rzeczywistości społecznej i cywilizacyjnej. Na straży życia i jego jakości stoją wartości ponadczasowe, uniwersalne, które warunkują trwanie świata. Jednym z najważniejszych celów wychowania jest zatem pomoc dzieciom i młodzieży w kształtowaniu systemu wartości, który będzie stanowił fundament ich życia. W artykule poruszono problematykę wartości w kontekście ich znaczenia dla kształtowania osobowości dzieci i młodzieży. Przyjmując, że formacja moralna ma sens tylko wówczas, kiedy służy człowiekowi jako spełniającej się osobie, ukazano istotę wychowania moralnego ukierunkowanego personalistycznie, tj. jako proces związany z ukazywaniem zasad życia moralnego, z wychowaniem do wolności i odpowiedzialności, z formacją sumienia i kształtowania charakteru oraz urzeczywistniania wartości moralnych i stawania się w pełni osobą.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2020, 39, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W trosce o młodzież. Stanisław Podoleński SJ, pedagog (nie)znany
Autorzy:
Topij-Stempińska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606693.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Stanisław Podoleński, physical education, health education, The Second Polish Republic, Jesuits, the youth, children
Stanisław Podoleński, wychowanie fizyczne, wychowanie zdrowotne, II Rzeczypospolita, jezuici, młodzież, dzieci
Opis:
The concern for harmonious education of young generations is present in the educational activity undertaken by many environments, from family, school, through the state and church. In the Second Polish Republic, all of these environments were engaged in the discussion what educational direction was appropriate for the future generations. One of the priority tasks was the concern for proper health and physical education of the youth.Stanisław Podoleński, a Jesuit, joined the discourse about the role of health promoting education. The article presents Stanisław Podoleński’s views concerning health, physical as well as sports education as an expression of his concern for the harmonious education of the youth in the Second Polish Republic.Stanisław Podoleński should be included among pedagogues from the Second Polish Republic who were actively engaged in the educational work. Podoleński had a remarkable affinity for the problems of the youth. In his publications, he emphasised the fact that there is an inseparable connection between physical and health education as well as spiritual and intellectual education. In his view, the concern for the harmonious development of all the spheres of the young man is the main obligation of parents, teachers and even of the whole society.
Troska o harmonijne wychowanie młodych pokoleń jest wpisana w działalność wychowawczą podejmowaną przez wiele środowisk, zaczynając od rodziny, szkoły, przez państwo i Kościół. W II Rzeczypospolitej wszystkie te środowiska podjęły dyskusję nad właściwym kierunkiem wychowania przyszłych pokoleń. Jednym z priorytetowych zadań była troska o właściwe wychowanie zdrowotne i fizyczne młodzieży.W dyskurs o istotnej roli edukacji prozdrowotnej włączył się jezuita Stanisław Podoleński. Problematyka podjęta w artykule dotyczy jego poglądów na istotę wychowania zdrowotnego i fizycznego jako wyraz troski o harmonijne wychowanie młodych w II Rzeczypospolitej.Stanisława Podoleńskiego należy zaliczyć do grona aktywnych i zaangażowanych w działalność edukacyjną pedagogów w II Rzeczypospolitej. Bliskie mu były problemy młodych ludzi. W swoich publikacjach podkreślał, że istnieje nierozerwalny związek pomiędzy wychowaniem fizycznym i zdrowotnym a duchowym i intelektualnym człowieka. Jego zdaniem troska o harmonijny rozwój wszystkich sfer młodego człowieka jest podstawowym obowiązkiem rodziców, wychowawców, a nawet całego społeczeństwa.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 4
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gotowość młodzieży akademickiej do podejmowania zadań ponadosobistych z perspektywy jej doświadczeń rodzinnych
Autorzy:
Remiszewska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606889.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
over-personal tasks
youth
family
childhood
zadania ponadosobiste
młodzież
rodzina
wychowanie
Opis:
In my research, I was looking for a connection between readiness to undertake over-personal tasks and family experiences related to the process of education, asking myself the following questions: If the family has an important role in preparing the young person for over-personal tasks? Whether - and if so, to what extent and scope - childhood experiences affect the willingness of young people to undertake over-personal tasks? Because the family experiences study which determined readiness to undertake the over-personal tasks consisted of the presentation of parents’ image by the respondents in the context of their educational activities and on determining the type and frequency of disciplinary measures applied to them - I decided to check what predictors arise from the parents' image, and which of the applied disciplinary measures condition the readiness to undertake the over-personal tasks. The applied method of multiple regression analysis allowed to distinguish predictors statistically significant for their relationship with readiness to undertake over-personal tasks. The conducted statistical analysis indicated a significant relationship between the discussed variables.
W podjętych badaniach poszukiwałam związku między gotowością do podejmowania zadań ponadosobistych a doświadczeniami rodzinnymi powiązanymi z procesem wychowania, zadając sobie pytanie: jaki jest związek doświadczeń rodzinnych – w kontekście działań wychowawczych – z gotowością młodych osób do podejmowania zadań ponadosobistych? Ponieważ badanie doświadczeń rodzinnych warunkujących gotowość do podejmowania zadań ponadosobistych polegało na przedstawieniu przez respondentów swoistego obrazu rodziców w kontekście ich działań wychowawczych oraz na określeniu rodzaju i częstotliwości stosowanych wobec nich środków dyscyplinujących, postanowiłam sprawdzić, jakie predyktory wynikające z relacji z rodzicami w kontekście ich działań wychowawczych, a jakie ze stosowanych środków dyscyplinujących warunkują gotowość do podejmowania zadań ponadosobistych. Zastosowana metoda analizy regresji wielokrotnej pozwoliła na wyodrębnienie predyktorów istotnych statystycznie dla ich związku z gotowością do podejmowania zadań ponadosobistych. Przeprowadzona analiza statystyczna wskazała na istotny związek omawianych zmiennych.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2020, 39, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problem piękna jako pryzmatu dobra i jego implikacje pedagogiczne
Autorzy:
Jaronowska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31804924.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
beauty
good
truth
upbringing
culture
transgression
piękno
dobro
prawda
wychowanie
kultura
transgresja
Opis:
Wprowadzenie: Problematyka artykułu dotyczy piękna ujętego z perspektywy roli, w której staje się ono pryzmatem dobra. Prezentowane analizy teoretyczne omawianych pojęć i fenomenów odniesiono do potrzeby wykorzystywania ekspozycji piękna jako pryzmatu dobra w edukacji i wychowaniu wskazując, iż realizacja tej potrzeby jest istotną odpowiedzią na współczesne wyzwania edukacyjne. Cel badań: Celem podjętej analizy jest zwrócenie uwagi na możliwości wykorzystania w edukacji tego aspektu oddziaływania piękna, w którym jego przeżywanie staje się doświadczeniem uwrażliwiającym na dobro, wyzwalającym tęsknotę za dobrem i pięknem oraz inspirującym do poszukiwania tych wartości we własnym życiu. Stan wiedzy: W prezentowanych analizach, bazując na odniesieniach do literatury źródłowej, nawiązano do antycznej interpretacji piękna jako kategorii posiadającej wymiar etyczny, duchowy i estetyczny. Przywołano poglądy badaczy, którzy zwracają uwagę na współczesne tendencje kulturowe będące wyrazem odniesień do piękna dalekich od jego rozumienia jako wartości zespolonej z dobrem. Odwołano się także do stanowisk tych reprezentantów myśli pedagogicznej, którzy zwracają uwagę na zaniedbywanie wychowawczych walorów obcowania z pięknem we współczesnym kształceniu i wychowaniu. Podsumowanie: Wychowawcze wymiary oddziaływania piękna jako pryzmatu dobra należy wiązać z kształtowaniem wrażliwości na piękno i budzeniem potrzeby jego urzeczywistniania w działaniach będących wyrazem afirmacji nierozerwalnej triady - prawdy, dobra i piękna.
Introduction: The research issues undertaken in this article concern beauty from perspective of the role in which it becomes a prism of good. The presented theoretical analyzes of the discussed concepts and phenomena reference was made to the need to use beauty as a prism of good in education and upbringing, indicating that the fulfillment of this need is an important reponse to contemporary educational challenges. Research Aim: The aim of the undertaken analysis is to draw attention to the possibilities of using this aspect of the impact of beauty in education, wherein experiencing it becomes an experience sensitizing to good, triggering a longing for good and beauty, and inspiring to search for these values in one’s own life. Evidence-based Facts: The presented analyses, based on references to source literature, refer to the ancient interpretation of beauty as a category with ethical, spiritual and aestetic dimensions. References were made to the views in which attention is paid to contemporary cultural tendencies that are an expression of references to beauty, references far from its understanding as a value combined with good. Reference was also made to the views of these representatives of pedagogical thought who attention to the neglect of the value of beauty in modern upbringing. Summary: The presented analyzes are concluded with the conclusion that the educational dimensions of the impact of beauty as a prism of good should be associated with shaping sensitivity to beauty and awakening the need to implement this value in activities that are an expression of affirmation of the inseparable triad – truth, good and beauty.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2023, 42, 3; 151-166
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tadeusz Joteyko – muzyk, kompozytor, pedagog
Autorzy:
Rogozińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607021.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Tadeusz Joteyko, music, arts, music education
Tadeusz Joteyko, muzyka, twórczość, wychowanie muzyczne
Opis:
Tadeusz Joteyko is a Polish composer, conductor and pedagogue. From his work we can assume that he is a great patriot. He puts great emphasis on nationality in his works and connects it with historical events. Taking closer look on his pedagogic work, we can state a thesis that for this author the most important is common music education. His main goal was teaching youth music through music perception. But Tadeusz Joteyko is also an organiser and popularizer of musical life, a great promoter of stymulating role of culture in Polish society. One should also state that the literature on the subject is very limited. Information comes mainly fromthe 20th century, quite a lot of them come from musical or pedagogical magazines from that period.
Tadeusz Joteyko to polski kompozytor, dyrygent chórów i pedagog. Z jego życia i muzycznej twórczości wyłania się postać gorącego patrioty. Podkreślając narodowy charakter swoich utworów, Joteyko nawiązywał do polskiej tematyki historycznej. Przyglądając się działalności pedagogicznej T. Joteyki, należy podkreślić, że najistotniejszą rolę dla niego odgrywało powszechne wychowanie muzyczne. Jego głównym celem było zaś umuzykalnienie młodzieży przez szeroko rozumianą percepcję muzyki. Tadeusz Joteyko to także organizator życia muzycznego – jego popularyzator. Wielki orędownik stymulującej roli kultury w życiu społeczeństwa polskiego.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 4
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wychowanie państwowe w Drugiej Rzeczypospolitej w świetle programów szkolnych (po wprowadzeniu Reformy Oświatowej z 1932 roku)
Autorzy:
Stolarczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606517.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
state education, ideology, curricula, sanation, integration
wychowanie państwowe, ideologia, programy szkolne, sanacja, integracja
Opis:
The idea of ensuring Poland the status of power, promoted by Józef Piłsudski’s camp, entailed the need to create a strong state organization and shape consolidated society, homogenous in respect of its world view, solidarily and persistently working for the highest good, that is, the state, if taken into consideration the rhetoric of the sanation camp. This could not be done without the adoption of the appropriate educational doctrine and its conversion into an efficient educational system covering possibly the broadest spectrum of society. As a result, crystallising after 1926, the educational ideology of the sanation became known as the so-called state education, which, by shaping the desired ideal of the citizen – the state adherent – was expected to “remedy” social relations in the country. The school reform of 1932, bringing a new program framework, became its conceptualization. By pointing out shallowness of goals drawn in the old curricula and their excessive vagueness, the authors of the new core curriculum focused on the very practical character of teaching. The slogan that followed it was “Poland and its culture”. It was expected that emphasisng the cultural heritage of Poland would have an integrative value in the ethnically diversed society of the Second Polish Republic. This gave rise to an implication that Poland was the legacy of many nations that created its cultural mosaic, contributing in a unique manner to the continuity of the state, despite its formal, over 100-year absence both on maps and in human consciousness. According to new assumptions, the most important for every citizen was to respect the value of the state, to be devoted to its development, to shape a sense of civic responsibility regardless of belonging to the specified national group. The promotion of these patterns had to take place on many levels of social life, not only on the institutional one. Hence, emphasis was placed on linking didactic work with educational influence and school work with non-school activities. This article deals with the assumptions of curricula in a relation to teaching contents referring to the state education.
Lansowana przez obóz Józefa Piłsudskiego idea budowy wielkomocarstwowej Polski wiązała się z potrzebą stworzenia silnej organizacji państwowej oraz ukształtowania skonsolidowanego, homogenicznego światopoglądowo społeczeństwa, solidarnie i wytrwale pracującego na rzecz dobra najwyższego, czyli – w retoryce sanacyjnej – państwa. Nie mogło się to odbyć bez przyjęcia przez obóz władzy odpowiedniej doktryny wychowawczej i przekucia jej w sprawnie działający system edukacyjny obejmujący jak najszersze kręgi społeczne. W efekcie krystalizująca się po 1926 r. ideologia wychowawcza sanacji zyskała miano tzw. wychowania państwowego2, przez które, urabiając pożądany ideał obywatela-państwowca, spodziewano się „uzdrowić” stosunki społeczne w kraju. Jego konceptualizacją stała się reforma szkolnictwa z 1932 r. przynosząca nową ramę programową. Wytykając starym programom miałkość celów i zbytnią ogólnikowość, autorzy nowej podstawy stawiali na wybitnie praktyczny charakter nauczania. Hasło, jakie miało mu przyświecać, to Polska i jej kultura. Spodziewano się bowiem, iż położenie akcentu na dorobek kulturalny Polski wniesie walor integrujący w zróżnicowane etnicznie społeczeństwo II Rzeczypospolitej. Dawano w ten sposób do zrozumienia, że Polska to spuścizna wielu nacji, które tworzyły jej mozaikę kulturową w swoisty sposób przyczyniającą się do ciągłości państwa, pomimo jego formalnie ponad stuletniej nieobecności zarówno na mapach, jaki i w ludzkiej świadomości. W myśl nowych założeń, najważniejszym dla każdego obywatela winno stać się poszanowanie tej wartości, jakim było państwo, oddanie dla jego rozwoju, kształtowanie poczucia odpowiedzialności obywatelskiej niezależnie od przynależności do grupy narodowej. Krzewienie tychże wzorców musiało odbywać się na wielu płaszczyznach życia społecznego, nie tylko instytucjonalnej. Stąd kładziono nacisk na powiązanie pracy dydaktycznej z oddziaływaniem wychowawczym, pracy szkolnej z pozaszkolną. Niniejszy artykuł zajmuje się analizą założeń programów szkolnych, szkoły powszechnej i średniej pod kątem treści związanych z wychowaniem państwowym.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2018, 37, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska „szkoła twórcza” Henryka Rowida: implikacje dla rozwoju zawodowego
Autorzy:
Piekarski, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606751.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
education through work, creative school, career development
wychowanie przez pracę, szkoła twórcza, rozwój zawodowy
Opis:
The aim of the article is to introduce the profile and achievements of Henryk Rowid, who belongs to the leading Polish educators of the turn of the late 19th and early 20th century. In the background of “work schools” in different countries, the main ideas of the “Polish work school”, also called the “creative school”, are shown. Rowid, in his programs, refers to the educational role of working, which not only forms the mind but also the attitude of the younger generation. Therefore, we turn to his universal, timeless experiences and try to use them as stimulants in the career development of today’s youth.
Celem artykułu jest przybliżenie postaci i dorobku Henryka Rowida należącego do czołowych polskich pedagogów przełomu XIX i XX wieku. Na tle „szkół pracy” w różnych krajach pokazano główne idee „polskiej szkoły” pracy, zwanej także „szkołą twórczą”. Rowid w swoich programach odwołał się do wychowawczej roli pracy, dzięki której formuje się nie tylko umysł, ale i postawę młodego pokolenia. Te uniwersalne, ponadczasowe doświadczenia są warte wykorzystania jako stymulatory w rozwoju zawodowym  współczesnej młodzieży.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy nauka społeczna jest wychowawcza? Za i przeciw „pedagogizacji” socjologii
Autorzy:
Prüfer, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606999.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
sociology, pedagogy, community studies, sociologic imagination, upbringing
socjologia, pedagogika, nauki społeczne, wyobraźnia socjologiczna, wychowanie
Opis:
There is a methodological and axiological argument in the community studies. Sociology describes and explains social behaviours. On the other hand, pedagogy aspires to form congruent attitudes. The first one answers a question – how it is, the other – how it should be. In the upbringing issue the argument is getting even stronger. Coapting of sociology and pedagogy does not have to cause privation or fading away the identity of both disciplines. On the contrary, it can improve their crystallization. Comparative and analytic method in reference to classic and contemporary thought develops a complementary interpretative base, due towhich in some cases a sociologic thought can change actual human attitudes into desirable ones. Using sociological imagination opened for pedagogical content makes a good research instrument. This perspective not only inspires to a new reflection, but also develops social life practice including upbringing process most of all.
W naukach społecznych toczy się spór o charakterze zarówno metodologicznym, jak i aksjologicznym. Socjologia jest nauką opisującą i wyjaśniającą zachowania społeczne. Pedagogika dąży do kształtowania właściwych postaw. Pierwsza odpowiada na pytanie: „jak jest”, druga – „jak powinno być”. W kwestii wychowania spór ten przybiera na sile. Zbliżenie socjologii z pedagogiką nie musi powodować utraty i rozmywania się tożsamości obu dyscyplin, lecz je krystalizuje. Metoda komparatystyczna oraz analityczna w odniesieniu do klasycznej i współczesnej myśli, zawartej w obu dyscyplinach, pozwala wypracować komplementarną bazę interpretacyjną. Dzięki niej w niektórych przypadkach myśl socjologiczna może kształtować zmianę ludzkich postaw z rzeczywistych na pożądane. Wykorzystanie wyobraźni socjologicznej otwartej na treści pedagogiczne jest dobrym ku temu narzędziem badawczym. Taka perspektywa inspiruje do nowej refleksji oraz kształtuje praktykę życia społecznego, w tym proces wychowania szczególnie.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 1
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The Contemporary” as a teleological category in the context of educational relation
Autorzy:
Jeziorański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606365.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
The Contemporary, temporal orientation, education, objectives of upbringing
współczesność, orientacja temporalna, wychowanie, cele wychowawcze
Opis:
The aim of the article is to solve a problem expressed in the question: how “the contemporary” can be a teleological category in the context of the educational process. In response to this issue, an initial attempt was made to outline a map of pedagogical activity in the context of basic temporal references which include: retrospective orientation, contemporary orientation and prospective orientation. Then, on the basis of separately adopted temporal perspectives, an attempt was made to show them to formulate the basic objectives of upbringing. It has been concluded that the disconnection of these perspectives is not beneficial for the upbringing process, but rather their integration is an appropriate approach. This was called the postulate of the temporal integrity of pedagogy and two models of realization of this postulate were proposed: chronoagogic and kairoagogic.
Celem artykułu jest rozstrzygnięcie problemu wyrażonego w pytaniu: w jaki sposób „współczesność” może być kategorią teleologiczną w kontekście procesu wychowawczego? W odpowiedzi na postawione zagadnienie podjęto na wstępnie próbę zarysowania mapy działalności pedagogicznej w kontekście podstawowych odniesień temporalnych, do których należą: orientacja retrospektywna, prezentystyczna i prospektywna. Następnie na podstawie przyjmowanych odrębnie perspektyw temporalnych starano się ukazać ich wpływ na formułowanie podstawowych celów wychowania. Stwierdzono, że rozłączne ujmowanie powyższych perspektyw nie jest korzystne dla procesu wychowania, a właściwym podejściem jest ich zintegrowanie. Nazwano to postulatem integralności temporalnej pedagogiki i zaproponowano dwa modele realizowania tego postulatu: chronoagogiczny i kairoagogiczny.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2020, 39, 2
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies