Temat: TV - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Współzawodnictwo czy współpraca? Formalne i przemysłowe zależności kina i telewizji
Competition or Cooperation? Formal and Industrial Interplay Between Cinema and Television
Autorzy:: Junke, Dawid
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27311679.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: telewizja kinowa
seriale telewizyjne
serie epizodyczne
streaming
cinematic television
television serials
episodic series
Opis:: Autor opisuje wzajemne zależności między kinem i telewizją, skupiając się na formach przekazu charakterystycznych dla obu mediów – filmie i serialu. Współzawodnictwo i współpraca między tymi mediami są przedstawione w kontekście różnic technicznych i przemysłowych. W centrum uwagi znajdują się tzw. seriale telewizyjne nowej generacji, które często są charakteryzowane jako mające „kinową jakość”. Mimo retorycznego zabarwienia tego typu porównania mają pewien potencjał analityczny, który ujawnia się w toku analizy narracji i mise-en-scène produkcji takich jak Rodzina Soprano, Sześć stóp pod ziemią i Zagubieni, a także starszych tytułów, m.in. Strefa mroku. Autor wskazuje, że za „filmowe” w swoim charakterze bywają uznawane zarówno serie epizodyczne, jak i silnie zserializowane produkcje platform streamingowych, które zgodnie z rozpoznaniami Amandy D. Lotz są przedstawiane jako „telewizja dystrybuowana internetowo”, a nie zupełnie nowe medium.
The author attempts to describe the interplay between cinema and television, focusing on film and series as forms of communication characteristic of the respective media. The instances of competition and cooperation between the two media are presented in the technical and industrial context. The article focuses on the so-called new-generation TV shows, which are often described as displaying “cinematic qualities”. Even though such comparisons are usually rhetorical, they do have a certain analytical potential, which is revealed in the course of analysis of the rhetorics and mise-en-scène of productions such as The Sopranos, Six Feet Under and Lost, as well as older series, e.g. The Twilight Zone. The author concludes that “filmic” nature has been ascribed to both episodic series and highly serialized streaming shows, which are interpreted here – in accordance with Amanda D. Lotz’s argument – as instances of “Internet-distributed television” rather than a wholly new medium.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2021, 115; 81-101
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Geneza brytyjskiej docusoap i polskiej telenoweli dokumentalnej w kontekście produkcyjno-nadawczym
The Genesis of the British Docusoap and the Polish Documentary Soap Opera in a Production and Broadcast Context
Autorzy:: Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340684.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: docusoap
telenowela dokumentalna
Telewizja Polska
BBC
ramówka telewizyjna
documentary soap opera
Polish Television
TV schedule
Opis:: Pod koniec XX w. europejskie publiczne stacje telewizyjne musiały zawalczyć o publiczność z coraz liczniejszymi stacjami komercyjnymi. Rozwiązaniem miały być prawdziwe historie z życia ludzi, które zapożyczały styl i środki dramaturgiczne od seriali fikcyjnych, jak np. docusoap – telewizyjny gatunek hybrydowy łączący właściwości dokumentalizmu obserwacyjnego z cechami opery mydlanej. Realizatorzy docusoap wykorzystali warunki, jakie pojawiły się w produkcji i strukturę ramówki tak, by nowy gatunek dostarczał stacjom jak największej liczby widzów, czyli odpowiednich wskaźników oglądalności i wysokich ocen, od których zależało zainteresowanie reklamodawców kupowaniem czasu antenowego. W europejskich stacjach telewizyjnych nastąpiła moda na docusoap, która nie ominęła także Polski. Autorka opisuje okoliczności powstania, rozkwit oraz kres docusoap w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz telenoweli dokumentalnej w Polsce. Porównuje sytuację produkcyjno-nadawczą, znaczenie i rolę tych gatunków oraz wskazuje narodowe różnice w tym zakresie.
At the end of the 20th century, European public television stations had to fight for an audience with a growing number of commercial stations. The solution was to be found in true stories from the lives of people, which borrow style and dramaturgy from fictional series, such as docusoap – a hybrid television genre that combines the properties of observational documentalism with the features of the soap opera. The makers of docusoap took advantage of the conditions that appeared in television production and the structure of the TV schedule, so that the new genre would provide stations with the largest number of viewers, i.e. appropriate viewership rates and high ratings, which determined advertisers’ interest in buying airtime. In European television stations there was a fashion for docusoap, which did not bypass Poland. The author describes the circumstances of the creation, the flourishing and the end of docusoap in Great Britain and Germany and documentary soap opera in Poland. She compares the production and broadcasting situation, as well as the significance and role of docusoap and docu-drama, pointing to national differences in this area.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 293-314
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Niedyskretny urok seriali w epoce streamingu
Indiscreet Charm of Series in the Era of Streaming
Autorzy:: Mazierska, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31341401.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: telewizja jakościowa
seriale
binge watching
series
quality TV
Opis:: Autorka artykułu przedstawia powody, dla których współczesne seriale filmowe uchodzą za produkty wysokiej jakości przewyższające kino. Mazierska analizuje ich tekstualne właściwości, a także typowy sposób ich konsumpcji, określany jako binge watching albo feasting. Próbuje także ocenić ich wartość z perspektywy promowania wartości egalitarnych i ideału amatorstwa. Tekst opiera się na bogatym materiale empirycznym, ale szczególną uwagę autorka zwraca na trzy seriale: Lost (2004-2010), Prison Break (2005-2009) i Breaking Bad (2008-2013).
The author of the article presents the reasons why modern film series are considered to be high quality products surpassing the cinema. Mazierska analyses their textual properties, as well as the typical way of consuming them, referred to as binge watching or feasting. She also tries to assess their value from the perspective of promoting egalitarian values and the ideal of amateurism. The text is based on rich empirical material, but special attention is given to three particular series: Lost (2004-2010), Prison Break (2005-2009) and Breaking Bad (2008-2013).
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2017, 97-98; 61-72
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Problemy genologiczne z pejzażem telewizyjnym. Propozycja klasyfikacji faktualnych gatunków hybrydowych i gatunków „reality TV”
Genological Problems with the Television Landscape: A Proposed Classification of Factual Hybrid and Reality TV Genres
Autorzy:: Kosińska-Krippner, Beata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340419.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: faktualne gatunki hybrydowe
klasyfikacja gatunków telewizyjnych
telenowela dokumentalna
scripted-docu
reality TV
factual hybrid genres
classification of TV genres
docusoap
Opis:: Synkretyzm i hybrydyzacja wpisane w definicję gatunku filmowego dla licznych form telewizyjnych, które pojawiły się w czasach neotelewizji, stały się wyróżnikami gatunkowymi. Fala docusoap w połowie lat 90. XX w. i dynamiczne rozprzestrzenianie się innych gatunków hybrydowych sprawiły, że wielu widzów i komentatorów czuło się zagubionych w telewizyjnym pejzażu genologicznym. W Polsce historia powtórzyła się na fali kolejnej proliferacji nowych gatunków telewizyjnych i pojawienia się scripted-docu. Ponowny chaos pojęciowy dotknął jednak tym razem także prace naukowe. Autorka odnotowuje zjawisko wtórnego rozmywania pojęciowego nazw gatunkowych z obszaru genologii telewizyjnej w drugiej dekadzie XXI w. Na wybranych przykładach opisuje zmagania badaczy z klasyfikowaniem, a przede wszystkim nazywaniem telewizyjnych gatunków hybrydowych, oraz konsekwencje problemów genologicznych. Przedstawia także propozycję klasyfikacji telewizyjnych gatunków granicznych mającą pomóc w częściowym zapanowaniu nad pojęciowym chaosem na tym obszarze. W swojej klasyfikacji autorka oddziela grupę hybryd faktualnych od hybryd reality TV.
Syncretism and hybridization, inscribed in the definition of the film genre, have become a genre distinguishing feature for many television forms that appeared in the times of neotelevision. The docusoap wave in the mid-1990s and the dynamic proliferation of other hybrid genres made many viewers and commentators feel lost in the TV genre landscape. In Poland, history repeated itself with another wave of proliferation of new TV genres and the emergence of scripted-docu. However, this time the conceptual chaos also affected scientific works. The author identifies the phenomenon of secondary conceptual blurring of genre names from the area of television genology in the second decade of the 21st century. Using a few selected examples, she describes the struggle of researchers with classifying, and above all naming, television hybrid genres, and the consequences of genological problems. She also presents a proposal for the classification of borderline television genres, which is to help partially control the conceptual chaos in this area. In her classification, the author separates the group of factual hybrids from reality TV hybrids.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 38-64
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Nie tylko „Teleranek”. (Nie)obecność filmów zagranicznych w Telewizji Polskiej w stanie wojennym
Not Only “Teleranek”. The Presence and Absence of Foreign Films on Polish TV During the Martial Law Period
Autorzy:: Piepiórka, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340668.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: stan wojenny
Telewizja Polska
wyświetlanie filmów
martial law
Polish Television
broadcasting
Opis:: Artykuł prezentuje analizę programu Telewizji Polskiej czasu stanu wojennego ze szczególnym uwzględnieniem filmów i seriali zagranicznych. Punktem wyjścia jest konstatacja, że w okresie tym nastąpiło drastyczne odwrócenie proporcji między produkcjami importowanymi z krajów zachodnich i socjalistycznych. Przywołując wypowiedzi ówczesnych przedstawicieli władzy i publicystów, autor rekonstruuje narracje na temat sposobu tworzenia ramówki. Analiza ilościowa filmów i seriali w programie telewizyjnym pogłębia refleksję na temat praktyk decydentów telewizyjnych, którzy uwzględniając konieczność działania propagandowego, musieli jednocześnie dbać o atrakcyjność oferty. Nie było to łatwe zadanie w sytuacji ograniczonych środków finansowych i presji politycznej. Aby mu podołać, włodarze telewizji byli w stanie sięgnąć nawet po filmy kontrowersyjne, wcześniej niedopuszczone do emisji, np. Swobodnego jeźdźca (Easy Rider, 1969) Dennisa Hoppera, którego analiza wieńczy artykuł.
The article presents an analysis of the Polish Television programme during the martial law period, with particular emphasis on foreign films and series. The starting point is the statement that in this period there was a drastic reversal of the proportion between productions imported from Western and socialist countries. Recalling the statements of the then representatives of the authorities and journalists, the author reconstructs narratives on how to create a TV schedule. The quantitative analysis of films and series in the television programme deepens the reflection on the practices of television decision-makers, who, taking into account the need for propaganda, at the same time had to ensure the attractiveness of the offer. It was not an easy task in a situation of limited financial resources and political pressure. To cope with it, television authorities were able to reach even for controversial films, previously not allowed to broadcast, e.g. Easy Rider (1969) by Dennis Hopper, which analysis is to be found in the last paragraph of the article.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2019, 108; 71-90
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Na postmodernistycznej autostradzie. „Urodzeni mordercy” po latach
On a Postmodern Highway. „Natural Born Killers” Years Later
Autorzy:: Birkholc, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340638.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Oliver Stone
kino amerykańskie
kino drogi
fokalizacja
neotelewizja
American cinema
road movies
focalization
neo-television
Opis:: Artykuł został poświęcony zabiegom narracyjnym zastosowanym przez Olivera Stone’a w Urodzonych mordercach (1994). Autor opisuje, w jaki sposób Stone podważa konwencję tradycyjnego kina drogi oraz schemat podróży inicjacyjnej. Ponadto Birkholc stawia tezę, że pełna intertekstualnych, stylistycznych i gatunkowych nawiązań narracja filmu jest motywowana subiektywnie „wrażliwością” bohaterów, która została ukształtowana przez neotelewizję. Stone posługuje się przy tym bardzo szczególną formą fokalizacji, uwydatniającą medialne zapośredniczenia świadomości postaci i – co za tym idzie – kwestionującą obraz wolnego oraz niezależnego podmiotu. Pełna sprzeczności strategia twórcy, próbującego opisać fundamentalne przemiany kulturowo-społeczne, sprawia, że Urodzeni mordercy są wyjątkowo intrygującym zapisem ambiwalentnego doświadczenia kultury amerykańskiej w dobie neotelewizji.
The article is devoted to narrative techniques used by Oliver Stone in Natural Born Killers (1994). The author describes how Stone undermines the convention of traditional road cinema and the scheme of initiation journey. In addition, Birkholc argues that the narrative of the film, full of intertextual, stylistic and genre references, is subjectively motivated by the “sensitivity” of the characters, which was shaped by neo-television. Stone uses a very special form of focalization, which is emphasizing the media mediation of the character’s consciousness and – thus – questioning the image of a free and independent subject. The contradictory strategy of the creator, trying to describe the fundamental cultural and social changes, makes the Natural Born Killers an extremely intriguing record of the ambivalent experience of American culture in the era of neo-television.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2019, 107; 37-50
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Televisual Authorship and Comedy Showrunners: The Case of Greg Daniels
Autorstwo telewizyjne i komediowi showrunnerzy. Przypadek Grega Danielsa
Autorzy:: Junke, Dawid
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24952953.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Greg Daniels
showrunner
autorstwo seriali telewizyjnych
teoria autorska
sitcom
krytyczne studia nad przemysłami medialnymi
television show authorship
authorship theory
critical media industry studies
Opis:: The article focuses on Greg Daniels, the acclaimed comedy showrunner whose credits include the US version of The Office (NBC, 2005-2013) as well as King of the Hill (Fox, 1997-2010), Space Force (Netflix, 2020-2022), and Upload (Amazon, 2020-). The author analyses press and podcast interviews with Daniels and his co-workers, as well as other articles connected to the showrunner and his works, supplementing them with quotes from a previously unpublished in-depth interview. The central emphasis lies on Daniels’s creative methods, situated within the broader context of television and streaming shows authorship. The sources are interpreted with the help of methods characteristic of the critical media industry studies and utilize Jason Mittell’s model of authorship by management.
Artykuł skupia się na sylwetce Grega Danielsa, uznanego showrunnera seriali komediowych, kojarzonego przede wszystkim z amerykańską wersją sitcomu The Office (NBC, 2005-2013) oraz tytułami takimi jak King of the Hill (Fox, 1997-2010), Space Force (Netflix, 2020-2022) i Upload (Amazon, 2020-). Korzystając z wywiadów prasowych i podcastowych z Danielsem oraz jego współpracownikami, historii mówionych wydanych w formie książkowej oraz przeprowadzonego osobiście pogłębionego wywiadu, autor opisuje metody twórcze showrunnera oraz wpisuje je w szerszy kontekst autorstwa seriali telewizyjnych i streamingowych. Zgromadzone materiały zostały zinterpretowane w paradygmacie krytycznych studiów nad przemysłami medialnymi i z użyciem modelu autorstwa przez zarządzanie Jasona Mittella. [artykuł opublikowany w języku angielskim jako: Televisual Authorship and Comedy Showrunners: The Case of Greg Daniels]
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 161-178
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: „Po prostu włącz”. Strumieniowanie jako praktyka technokulturowa
“Come On, Just Hit Play”: Streaming as a Technocultural Practice
Autorzy:: Gwóźdź, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24943658.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: praktyka technokulturowa
platformy streamingowe
strumień telewizyjny
streaming na żywo
wideo na życzenie
remediacja
technocultural practice
streaming platforms
television flow
live streaming
Video on Demand
remediation
Opis:: Autor proponuje refleksję nad streamingiem jako jedną z dominujących technokultur mediów pierwszych dekad XXI w. Odróżniając pojęcie strumienia (flow) telewizji od strumieniowania (streaming) w sieci, rozważa live streaming („widzenie na odległość” korzystające z pobierania danych z serwera w czasie rzeczywistym) w opozycji do formuły live tradycyjnej, linearnej telewizji (uwikłanej w temporalność programu). Odnośnie do korzystania z filmowych platform sieciowych (zwłaszcza Video on Demand), wskazuje na proces remediatyzacji filmów w przestrzeni Internetu. Przywołuje filmy z cyklu Netfliksa Czarne lustro (Black Mirror): Bandersnatch (2018) Davida Slade’a oraz Joan jest okropna (Joan Is Awful, 2023) Ally’ego Pankiwa, a także Cam (2018) Daniela Goldhabera oraz Spree (2020) Eugene’a Kotlyarenki i ujawnia ich autorefleksyjny charakter jako metafor strumieniowania.
The author proposes a reflection on streaming understood as one of the dominant media technocultures of the early 21st century. By distinguishing the concept of stream (TV flow) from streaming (an Internet-based activity), he presents live streaming (‘remote viewing’ using real-time data retrieval from a server) in opposition to the live formula of traditional, linear television (entangled in the temporality of the TV programme). Regarding the use of Internet film platforms (especially Video on Demand), he indicates the process of remediation of films in the Internet space. Referring to films from Netflix’s Black Mirror series such as Bandersnatch (2018) by David Slade and Joan Is Awful (2023) by Ally Pankiw, as well as to Cam (2018) by Daniel Goldhaber and Spree (2020) by Eugene Kotlyarenko, the author depicts their self-reflective nature as streaming metaphors.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 6-26
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Amerykański horror dziecięcy pod kuratelą dorosłych
American Childrens Horror under Adult Supervision
Autorzy:: Kostyra, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/24973693.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: horror dziecięcy
kultura dziecięca
studia nad dzieciństwem
amerykański horror lat 80.
telewizja amerykańska lat 90.
children’s horror
children’s culture
childhood studies
1980s American horror
1990s American television
Opis:: Artykuł dotyczy amerykańskiego horroru dziecięcego rozpatrywanego w relacji do młodej publiczności oraz dorosłych: krytyków, rodziców, pełnoletnich widzów. Widownia horroru kinowego lat 80. i seriali telewizyjnych lat 90. została tu scharakteryzowana w kontekście przynależności do określonej grupy wiekowej (tweens, tj. prawie nastolatki) oraz specyficznego wizerunku i typu konsumpcji popkultury (Gary Cross pisał w tym względzie żartobliwie o „niegrzecznych” dzieciach gremlinach). Obecność dorosłych w dyskursie na temat horroru dziecięcego została w tekście potraktowana jako twórcza przeszkoda, z jaką mierzą się twórcy tej formuły, którzy byli wielokrotnie narażeni na nieprzychylność dorosłych komentatorów. Tekst wpisuje się w rozwijający się na gruncie zachodnim nurt badań nad horrorem dziecięcym. W szerszym ujęciu natomiast lokuje się w kręgu zainteresowań najnowszej refleksji filmoznawczej skupionej na „odzyskiwaniu” dziedzictwa amerykańskiego kina popularnego lat 80. jako kina dowartościowującego dziecięcość i sprawczość dzieci.
The article concerns American children’s horror in relation to the young audience and to the adults: film critics, parents, and mature viewers. The audience of 1980s films and 1990s TV series is characterized as belonging to a particular age group (tweens, that is: almost teenagers) and representing a specific type of pop culture consumption (Gary Cross wittily described modern kids as “naughty” gremlin-like children). The presence of adults in the discourse on children’s horror is treated in the article as a creative obstacle. Children’s horror has repeatedly met with disfavour among adult commentators. The article is an attempt to enter the current of children’s horror research. More broadly, however, it falls within the scope of recent developments in film studies, focused on ‘recovering’ the heritage of the American popular cinema of the 1980s as a cinema that values childhood and supports children’s agency.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2023, 121; 58-77
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "TV" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język