Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Postmodernism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Witajcie w patafizyce! Oswajanie śmierci, próżnia imienia w „Soku z żuka” Tima Burtona
    Welcome to Pataphysics! Taming of Death, Vacuum of the Proper Name in Tim Burton’s “Beetlejuice”
    Autorzy:
    Zalewski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341610.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Tim Burton
    postmodernizm
    Alfred Jarry
    patafizyka
    postmodernism
    pataphysics
    Opis:
    W Soku z żuka (1988) Tima Burtona, podobnie jak w całym jego kinie, dużo mówi się o śmierci, ale śmierć – zgodnie z duchem postmodernizmu – jest tu traktowana lekko i beztrosko, i właściwie niczym szczególnym nie różni się od życia. Prawdziwa śmierć dla Burtona jest czymś innym: stanem stagnacji i letargu, powtarzalnością stale tych samych wzorów działania. Przejawy takiej śmierci zostały w tekście zbiorczo nazwane „tautologiami”. Aby im przeciwdziałać, amerykański reżyser wprowadza na scenę tytułową postać, która jest czynnikiem anarchii i rozkładu, ściągającym na świat filmowy lawinę nonsensów. Postać ta do tego stopnia wymyka się schematom, że nie ma nawet stabilnej wersji imienia: raz jest to „Beetlejuice”, innym razem „Betelgeuse” lub jakieś pośrednie, zmutowane formy tych dwóch, przy czym nie sposób orzec, która z tych wersji jest właściwa i ostateczna. Odpowiednio do tego kształtuje się narracja, również pozbawiona czytelnych reguł. Taki typ kina popularnego, wkraczający jednak do głównego nurtu, jedna z autorek piszących o Burtonie nazwała „kinem patafizycznym” (termin wywodzący się od patafizyki wymyślonej przez Alfreda Jarry’ego).
    In Tim Burton’s Beetlejuice (1988), as in all his movies, a lot is said about death, but death, according to the spirit of postmodernism, is approached here lightly and carelessly. Actually, there is no difference between death and life. For Burton, real death is something different - a state of Stagnation and lethargy, a repetition of the same patterns of acting, all of which have been named “tautologies” here. To counteract them, the American director introduces the title character, who triggers off anarchy and decay, who incurs an avalanche of nonsense onto the movie world. This character goes so much beyond any schemes that there is not even a stable version of its name - sometimes it is “Beetlejuice”, another time “Betelgeuse”, however, there is no way to decide which of these versions is correct and final. At the same time, the narration is shaped accordingly, without any clear rules. This type of popular cinema, but entering the mainstream anyway, was called “the pataphysical cinema” by one of the authoresses writing about Burton (this term stemming from Pataphysics conceived of by Alfred Jarry).
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 96; 84-101
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Baudrillard, „Paryż, Teksas”. Wyobraźnia filmowa w socjologii i filozofii Jeana Baudrillarda
    Baudrillard, “Paris, Texas”: Film Imagination in the Sociology and Philosophy of Jean Baudrillard
    Autorzy:
    Tokarz, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31342048.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Jean Baudrillard
    Jean-Luc Godard
    postmodernizm
    Wim Wenders
    postmodernism
    Opis:
    W swym artykule Tokarz podejmuje refleksję nad filmową wyobraźnią w filozofii i socjologii Jeana Baudrillarda. Dokonuje zderzenia hipotez badawczych oraz teorii społecznych Baudrillarda, który zgłosił akces do ruchu postmodernistycznego, z wieloma odmianami kina współczesnego. Metoda pisarstwa Baudrillarda została zestawiona z metodą twórczą reżysera francuskiej Nowej Fali Jean-Luca Godarda. Tokarz przeprowadza analizę nawiązań Baudrillarda do awangardy wysokiego modernizmu oraz jego spojrzenia przez pryzmat filmów na USA w reportażu filozoficznym Ameryka. Ponadto autor rozpatruje kwestie filmu nostalgicznego, aplikacji Baudrillardowskiej teorii uwodzenia, zestawienia jego myśli z filmem Paryż, Teksas oraz parkosyzmów systemu medialnego. Kluczowa jest hipoteza o możliwości manipulowania historią dzięki doskonałej operacyjności zapisu cyfrowego. W świecie Baudrillarda spełniły się wszystkie utopie i dystopie. Pozostała nostalgia za autentycznością.
    In his article, Tokarz reflects on cinematic imagination in philosophy and sociology of Jean Baudrillard. He confronts Baudrillard’s research hypotheses and social theories, on basis of which he claimed membership of the postmodernist movement, with many varieties of contemporary cinema. Baudrillard writing method is compared with creative method of the French New Wave director - Jean-Luc Godard. Tokarz analyses Baudrillard’s references to the avant-garde of high modernism and his view of America through the prism of films in his philosophical report America. The author also considers the question of nostalgic films, the application of Baudrillard’s theory of seduction, confrontation of his ideas with the film Paris, Texas and the paroxysms of media system. The key hypothesis concerns the possibility of manipulating history thanks to the excellent operationality of digital recording. In the world of Baudrillard all utopias and dystopias come true. What remains is the nostalgia for authenticity.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2016, 93-94; 201-213
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Bracie, gdzie jesteś?” braci Coen. Ludyczna gra pozorów czy autorskie wyznanie wiary w potęgę śmiechu?
    The Coen Brothers’ “O Brother, Where Art Thou?”: A Ludic Comedy of Appearances or an Author’s Confession of Faith Into the Power of Laughter?
    Autorzy:
    Skupień, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32222565.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    bracia Coen
    historyczność
    postmodernizm
    Preston Sturges
    Coen brothers
    historicity
    postmodernism
    Opis:
    Artykuł ukazuje, w jaki sposób teksty postmodernistyczne próbują reinterpretować klasykę filmową. Jednym z takich sposobów jest wprowadzenie przez twórców (braci Coen) w obręb tekstu filmowego kategorii historyczności. Rozumiana jest ona zarówno jako forma rekonstrukcji przeszłości, jak i parawan, za którym toczy się dyskurs dotyczący problemów współczesnego świata. Autor polemizuje z obecnymi w refleksji badawczej tezami negującymi możliwość generowania przez estetykę postmodernistyczną znaczeń wychodzących poza obręb tekstu. W interpretacji filmu Bracie, gdzie jesteś? Skupień koncentruje się więc na tych aspektach doświadczania historyczności, które są świadectwem przekroczenia „powierzchniowego” czytania znaczeń w tekście postmodernistycznym. W tym celu autor wybiera takie problemy jak: kwestia fałszywej adaptacji, nawiązania gatunkowe do kina lat 30., rola muzyki jako nośnika wyobrażeń o przeszłości, a także bezpośrednie odniesienie do matrycy, na której są budowane sensy filmu braci Coen, czyli klasycznego obrazu Prestona Sturgesa Podróże Sullivana.
    The article shows how postmodern works try to reinterpret classic film. One such method is the introduction by the artists (the Coen brothers) into the film text a category of historicity. It is understood as a form of reconstruction of the past, as well as a screen behind which the discourse on the problems of the modern era takes place. The author disagrees with the theses present in contemporary research that negate the possibility of the postmodern aesthetic generating meaning that extends beyond the sphere of the text. In his interpretation of O Brother, Where Art Thou? (2000) Skupień focuses on those aspects of experiencing historicity, which extend beyond the surface reading of meanings in a postmodern text. The author examines issues such as: the question of false adaptation, references to 1930s cinema, the role of music as a vehicle for our ideas regarding the past, and a direct reference to the matrix upon which the meaning of Coen brothers’ film is built: i.e. the classic film of Preston Sturges – Sullivan's Travels.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 41-55
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kino i deziluzja
    Cinema and Disillusion
    Autorzy:
    Biliński, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24955539.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    autotematyzm
    deziluzja
    postmodernizm
    kognitywizm
    refleksywność
    reflexivity
    disillusionment
    postmodernism
    cognitive film theory
    Opis:
    Artykuł jest recenzją książki Adrianny Woroch To tylko sztuczka. O samoświadomości kina i technikach deziluzyjnych we współczesnych filmach (2022), zawierającej szeroko zakrojone omówienie rozmaitych rodzajów zabiegów refleksywnych, jakimi posługiwali się filmowcy w ciągu ostatnich czterdziestu lat. Autor zwraca uwagę na strukturę rozprawy, charakteryzowaną w niej teorię i przyjętą przez Woroch metodologię, a także sytuuje książkę na tle innych opracowań dotyczących refleksji nad filmowym autotematyzmem.
    The article is a review of Adrianna Woroch’s book To tylko sztuczka. O samoświadomości kina i technikach deziluzyjnych we współczesnych filmach [It’s Just a Trick: On Cinematic Self-Awareness and Disillusive Techniques in Contemporary Films] (2022), which extensively discusses various reflexive techniques employed by filmmakers over the past forty years. The author addresses the structure of the work, the theory presented by Woroch and her methodology, and situates the book in the context of other works focused on the idea of cinematic self-reflexivity.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2023, 124; 237-242
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Hiszpanka”, czyli alternatywna historia powstania wielkopolskiego
    “Influenza”, or the Alternative History of the Greater Poland Uprising
    Autorzy:
    Loska, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31341048.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Łukasz Barczyk
    powstanie wielkopolskie
    postmodernizm
    spirytyzm
    Greater Poland Uprising
    postmodernism
    spiritism
    Opis:
    W artykule poświęconym filmowi Łukasza Barczyka Loska zwraca uwagę na wykorzystanie przez reżysera strategii postmodernistycznych oraz sięgnięcie przez niego do konwencji historii alternatywnej. Rozpoczynając od nakreślenia kontekstów związanych z powstaniem wielkopolskim, autor przechodzi do spirytyzmu i mediumizmu jako zjawisk w sposób szczególny odciskających swoje piętno na fabule filmowej, ponieważ alternatywna historia powstania została pokazana przez pryzmat walki telepatów. Odrodzenie tradycji ezoterycznych Loska uznaje – za Wolfgangiem Welschem – za jeden z wyróżników postmodernizmu (ze względu na zwrot ku alternatywnym formom poznania). Autor stara się wykazać, że w Hiszpance kluczową rolę odgrywa proces fabularyzacji faktów, czyli wykorzystania materiałów historycznych do zbudowania wyobrażeniowej fikcji.
    In the article devoted to Łukasz Barczyk’s film, Loska draws attention to the post-modernist strategies used by the director and his use of the convention of alternative history. Beginning with delineating contexts related to the Greater Poland Uprising, the author moves on to spiritism and mediumism as phenomena in a special way imprinting on the film plot, because the alternative history of the uprising was shown through the prism of a war of telepaths. Loska, following Wolfgang Welsch, considers the revival of the esoteric traditions as one of the features of post-modernism (due to the turn towards alternative forms of cognition). The author tries to show that the process of fictionalization of facts, that is the use of historical materials to build imaginary fiction, plays a key role in Influenza
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2018, 103; 42-53
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bezdroża i długie trwanie filmu „noir”
    Detours and the Longue Durée of Film “Noir”
    Autorzy:
    Smoliński, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24938783.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    film amerykański
    film noir
    femme fatale
    homme fatale
    postmodernizm
    American cinema
    postmodernism
    Opis:
    Książka Patrycji Włodek „Wszystko noir?”. O inspiracjach i wariantach – życie po życiu film noir (2022) jest analizą wybranych aspektów czarnego kryminału łączącą refleksję nad kinem klasycznym z omówieniem najnowszych dzieł gatunku. Autorka ogranicza perspektywę do kina amerykańskiego i szuka powtarzalnych tropów (np. femme fatale i homme fatale) oraz przykładów tematycznego i narracyjnego wykorzystania pojęcia gaslighting. Na szczególną uwagę zasługują rozważania autorki o filmie noir jako nurcie osadzonym w konkretnych przestrzeniach (np. rural-noir, Cal-noir) i podatnym na mariaż z innymi podgatunkami (stoner noir). Ograniczenie pola badań do kina amerykańskiego uniemożliwia jednak głębsze osadzenie filmu noir w kontekście globalnym. Włodek nie stawia przy tym pytania o przyczyny niesłabnącej popularności czarnych kryminałów i ich dzisiejszą funkcję kulturową oraz ideologiczną. Wartością pracy jest jednak odwołanie się do licznych dzieł spoza kanonu filmu noir.
    Patrycja Włodek’s book “Wszystko noir?”. O inspiracjach i wariantach – życie po życiu film noir [“Everything Noir?”: On Inspirations and Variants – Life after Life of Film Noir] (2022) is an analysis of selected figures and aspects of film noir, combining a reflection on classic cinema with a discussion of recent works in the genre. The author limits her perspective to American cinema and looks for recurring tropes (e.g., femme fatale and homme fatale), as well as examples of thematic and narrative use of the concept of gaslighting. Particularly noteworthy is the author’s consideration of film noir as a trend embedded in specific spaces (e.g., rural-noir, Cal-noir) and open to merge with other subgenres (stoner noir). However, limiting the field of study to American cinema prevents the analysis of film noir from being more deeply embedded in a global context. At the same time, the author does not question the enduring popularity of crime thrillers and the cultural and ideological function they serve today. The book’s value, however, is its reference to a rich array of works outside the film noir canon.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 240-246
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies