Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dziennik" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
„Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”. Aneksy, przeglądy
Autorzy:
Adamczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650257.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
“Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” (“The Polish Daily & Soldier’s Daily”), along the “Wiadomości” of London and the Parisian “Kultura”, was the most important periodical of the wartime independence emigration. Although very popular among emigrants, for years it had remained less known to readers in Poland. 2008 finally saw a monograph of this journal by Jolanta Chwastyk-Kowalczyk. Reading of her study Londyński „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” 1944–1989. Gazeta codzienna jako środek przekazu kulturowych [London emigration’s “Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza”, 1944–1989. A daily newspaper as a medium of cultural messages] demonstrates the culture-forming role of the journal. The Author recalls tens of names of the newspaper’s collaborators, quotes hundreds of published reviews and discussions of literary works and cultural events. In her approach, a daily newspaper  becomes a record of the intellectual life of the independence emigration. My article is not a review of the book by Jolanta Chwastyk-Kowalczyk. My goal is to complement her study with a topic which has lost much of its distinctness in an enormous number of facts recalled by the author. Namely, I have paid attention to the significance of the Polish-Jewish dialogue which had been developing for many years in the pages of the London-based journal. A person to have a crucial role was Wacław Zagórski, the editor of the “Tydzień Polski” supplement. The name of Józef Lichten, who authored several dozen articles, is not mentioned in the study by the researcher of emigration press at all, the cultural activity of other Polish Jews is not sufficiently emphasized either. The book by Jolanta Chwastyk-Kowalczyk will probably remain the most comprehensive monograph of „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” for many years, therefore my proposal to researchers of the emigration literature is a kind of supplement, complementing the image of the journal.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2013, 10, 1-2
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poeta sam na sam z sobą – dziennik osobisty Romana Witolda Ingardena
Poet Confronted with Himself – Personal Journal of Roman Witold Ingarden
Autorzy:
Kuliniak, Radosław
Pandura, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54135697.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Roman Witold Ingarden
dziennik osobisty
diary
Opis:
W Archiwum Rodziny Ingardenów zachował się liczący ponad 400 stron pamiętnik Romana Witolda Ingardena. Ten osobisty dokument nie jest zupełnie nieznany w polskiej literaturze fachowej na temat życia i twórczości fenomenologa. Ingarden jako autor dzieła autobiograficznego nie był z pewnością wyjątkiem w swoich czasach. Na przełomie XIX i XX wieku wiele osób pisało pamiętniki i inne narracje życiowe. Warto wspomnieć, że osobiste dzienniki (później opublikowane lub pozostające do dziś w formie rękopiśmiennej) tworzyli Kazimierz Twardowski, Władysław Tatarkiewicz i inni polscy filozofowie. Ponadto niezwykle popularna była praktyka pisania listów, a także poezji noszącej znamiona autobiograficzne. Należy zaznaczyć, że tekst ten nie powstał pierwotnie jako dokument autobiograficzny filozofa, ale jako zapis życia niedoszłego artysty. Ingarden był poetą przez dużą część swojego życia i pisał wiersze również po drugiej wojnie światowej.
The Ingarden family archive includes the diary of Roman Witold Ingarden, over 400 pages long. This personal document is not completely unknown in Polish specialist literature dealing with the life and work of the phenomenologist. As an author of an autobiographical work, Ingarden was certainly not an exception in his times. At the turn of the 19th and the 20th century, many people wrote diaries and other life narratives. It is worth noting that personal journals (some later published and some still available only in handwritten form) were written by Kazimierz Twardowski, Władysław Tatarkiewicz, and other Polish philosophers. It was also enormously popular to write letters and poetry bearing autobiographical traces. It should be noted that the text analysed in the article was not originally created as an autobiographical document of a philosopher, but as an account of the life of an aspiring artist. Ingarden was a poet for a large part of his life and continued to write poetry even after the Second World War.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2021, 18, 1; 149-159
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Romantyczny intelektualizm w Dzienniku nieciągłym Zygmunta Lubicz-Zaleskiego
Romantic Intellectualism in Dziennik nieciągły by Zygmunt Lubicz-Zaleski
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54671983.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Zygmunt Lubicz-Zaleski
Dziennik nieciągły
romantyzm
modernizm
intelektualizm
Romanticism
Modernism
intellectualism
Opis:
Celem studium jest nakreślenie skomplikowanego wizerunku Zygmunta Lubicz-Zaleskiego (1882–1967) jako pisarza intelektualnego, którego formacja wewnętrzna sugeruje zarówno prekursorstwo myśli, jak i ich interesującą anachroniczność. Intelektualizm autora Relikwiarza buchenwaldzkiego zawieszony został w niezwykle frapujący sposób w przestrzeni pomiędzy romantycznymi i neoromantycznymi wpływami oraz modernistyczną formacją, co z całą siłą ujawnia jego Dziennik nieciągły spisywany w latach 1904–1925, między innymi jako dziennik snów i wrażeń inspirowany towianizmem, Adamem Mickiewiczem, Juliuszem Słowackim z jego filozofią genezyjską i Zygmuntem Krasińskim, a zarazem – jako wybitny diariusz postawy obywatelskiej. Nader wymowne pod tym względem pozostaje w Dzienniku… Słowo od autora (stworzone dopiero w 1967 roku), w którym Lubicz-Zaleski, rozpatrując problem własnego stylu dziennikowego, dokonuje krytyki „proustyzmu” z wyraźnie egocentrycznego, russoizującego stanowiska.
This study attempts to depict the complicated image of Zygmunt Lubicz-Zaleski (1882–1967) as an intellectual writer, whose spiritual formation suggest both the innovativeness of ideas and their intriguing anachronism. The intellectualism of the author of Relikwiarz buchenwaldzki spans in a very baffling way the space between Romantic and neo-Romantic influences and the modernist movement; this is manifested with full force by his Dziennik nieciągły set down in the years 1904–1925, partly as a dream and experience journal – inspired by the ideas of Andrzej Towiański, Adam Mickiewicz, the ‘genesis’ period of Juliusz Słowacki, and works of Zygmunt Krasiński – that was also an unparalleled diary of civic virtue. The most suggestive depiction of this is found in the preface to Dziennik (that was added only in 1967), where Lubicz-Zaleski – while discussing the question of his own diaristic style – performs a criticism of ‘Proustism’ from a clearly egocentric, ‘Rousseaian’ standpoint.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2019, 16, 1; 99-123
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oswoić chorobę, oswoić śmierć – dziennik, pseudodziennik i autobiograficzna powieść popularna wobec doświadczania cierpienia (na przykładzie tekstów Krystyny Kofty, Anny Mazurkiewicz i Katarzyny Grocholi).
Autorzy:
Miękina-Pindur, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/650431.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Opis:
As it turns out, a grave (often incurable) disease can be a kind of a modern taboo. An attempt to break the silence is made by persons known from the media (especially women) who are suffering from illness or have had a contact with death (their own or of their loved ones). They are often actresses, painters, journalists or writers, sharing their experiences, openly speaking on what they have survived, presenting visual works (painting, photography, films, etc.) dealing with such topics, or publishing autobiographical texts (diaries, memoirs, feature articles, fictionalized prose, etc.) Testimonies of struggle against breast cancer, as analyzed in the article, include texts of autobiographical character by Katarzyna Grochola, Krystyna Kofta and Anna Mazurkiewicz. The writers have recorded a moving depiction of their experiences in an actual diary (K. Kofta), a pseudo-diary (A. Mazurkiewicz) and an autobiographical popular novel (K. Grochola). In case of K. Kofta, the diary account has been additionally supplemented with later drawings by the author. In case of all three writers mentioned above, speaking about disease, suffering and death contributes, to a lesser or greater degree, to breaking of the modern taboo.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2012, 8
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W stronę dobrego życia. Dokument osobisty w przestrzeni moralnej (o Dzienniku Jana Józefa Szczepańskiego)
Towards a Good Life: Personal Documents in the Moral Space (on Dziennik by Jan Józef Szczepański)
Autorzy:
Spiechowicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54134064.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
podmiotowość
dziennik
etyka
dokument osobisty
epoka świecka
dobro konstytutywne
narracje autobiograficzne
Charles Taylor
David Parker
Jan Józef Szczepański
subjectivity
journal
ethics
personal document
secular age
constitutive good
autobiographical narratives
Opis:
W artykule zostają podjęte rozważania nad dokumentem osobistym w perspektywie etycznej. Przedmiotem analiz jest Dziennik Jana Józefa Szczepańskiego. Interpretacje są prowadzone głównie za pomocą rozpoznań Charlesa Taylora nad etyką i podmiotowością oraz przy użyciu badań Davida Parkera dotyczących etycznych interpretacji literatury autobiograficznej. Kluczowe dla wywodu są pojęcia między innymi „dobra konstytutywnego”, „silnych wartościowań”, „przestrzeni moralnej”, „jakościowych rozróżnień”, „ram pojęciowych”. W swoich rozważaniach staram się odpowiedzieć na pytanie, czy i jak  dziennik, zwłaszcza Dziennik Szczepańskiego, może być aktem budowania tożsamości oraz konstytuowania podmiotowości oraz w jaki sposób artykułuje dobra konstytutywne i przybliża do moralnych źródeł. Próbuję również ukazać konieczność perspektywy etycznej w odniesieniu do badań nad literaturą (ze szczególnym uwzględnieniem literatury autobiograficznej) w „epoce świeckiej”.
The article discusses personal documents through the lens of ethics. The argument focuses on Dziennik [Journal] by Jan Józef Szczepański, which is analyzed primarily with the use of Charles Taylor’s deliberations on ethics and subjectivity and David Parker’s study of ethical interpretations of autobiographical literature. The discussion presented in the article is based on several key concepts, including “constitutive good,” “strong evaluations,” “moral space,” “qualitative differentiations,” “conceptual framework.” The author seeks to answer the question of whether – and if so, how – a journal, in particular Szczepański’s Dziennik, may constitute an act of building identity and establishing subjectivity and how it articulates constitutive good and reveals the roots of morality. The article is also an attempt to demonstrate the necessity to adopt an ethical perspective in literary research (with particular emphasis on autobiographical literature) in the “secular age.”
Źródło:
Konteksty Kultury; 2021, 18, 1; 107-129
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aksjologiczna nieprzejrzystość. O silnych wartościowaniach w dziennikach pisarzy
Axiological Opacity: On Strong Evaluations in Literary Journals
Autorzy:
Piłat, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54129984.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
samowiedza
dziennik
autobiografia
aksjologia
self-knowledge
diary
autobiography
axiology
Opis:
Rozważam pytanie, czy dzienniki pisarzy ujawniają silne wartościowania w sensie zaproponowanym przez Charlesa Taylora. Wartościowania te są, według tego filozofa, najlepszymi aksjologicznymi wyjaśnieniami własnych preferencji działania, jakie dana osoba potrafi sformułować i przedstawić jako racje swoich preferencji. Ta aksjologiczna świadomość jest nietrywialnym wewnętrznym wyborem spośród wielu możliwych wyjaśnień – samointerpretacją nakierowaną na odsłonięcie źródła dobroci tych wartości, które dana osoba uznaje. Poszukuję śladów tej świadomości w wybranych dziennikach pisarzy. Moje wnioski są sceptyczne. Dzienniki poddają wprawdzie tropy kierujące ku silnie wartościowanym dobrom, lecz tropy te okazują się zbyt chaotyczne i niezdecydowane. Trzeba przyznać rację Davidowi Parkerowi, który poszukiwał fundamentalnej aksjologicznej świadomości raczej w autobiografiach. Tylko zdystansowana refleksja daje szansę na ujawnienie silnych wartościowań. Jest tak pomimo licznych aporii związanych z samowiedzą.
In the present article, I discuss the issue of whether writers’ diaries reveal strong evaluations of their authors. Following Charles Taylor, I understand strong evaluation as the best axiological explanation which a given person is able to formulate and present as the reason for his or her preferences. This axiological awareness is a non-trivial internal choice made from among many possible explanations – it is a self-interpretation aimed at showing the source of the goodness instantiated by the person’s values. In the article, I look for evidence of such awareness in several well-known writers’ diaries. My conclusions are skeptical. Although the journals provide some clues in the search for strong evaluations, they are too chaotic and inconclusive. David Parker believes it more promising to look for fundamental axiological awareness in autobiographies instead. I find his approach correct; distanced reflection seems to be the only chance to reveal strong evaluations. This is despite the aporias involved in self-knowledge.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2021, 18, 1; 32-46
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Życie w brulionach. O Dzienniku we dwoje Jadwigi Stańczakowej
Life in Sketchbooks: On Jadwiga Stańczakowa’s Diary of a Twosome
Autorzy:
Głąb, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54133406.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Charles Taylor
David Parker
Iris Murdoch
Jadwiga Stańczakowa
Miron Białoszewski
dziennik
filozofia dobra
diary
philosophy of the good
Opis:
Autorka podziela stanowiska Charlesa Taylora i Davida Parkera, którzy relacje autobiograficzne łączą z „gęstymi” językami dobra. Uważa, że relacja z własnego życia potrzebuje adekwatnego języka, jakiego nie może dostarczyć perspektywa trzecioosobowa, charakterystyczna dla nauk ścisłych. Na przykładzie Dziennika we dwoje Jadwigi Stańczakowej pokazuje, że pisanie dziennika to rodzaj ćwiczenia duchowego i, idąc za słowami Iris Murdoch, sposób prowadzenia dobrego życia.
The author agrees with the positions held by Charles Taylor and David Parker, who associate autobiographical accounts with “thick” languages of the good. She believes that writing an account of one’s own life requires adequate language which the third-person perspective typical for hard science cannot supply. On the example of Jadwiga Stańczakowa’s Diary of a Twosome, she demonstrates that keeping a diary is a type of spiritual exercise understood as a way of living a good life.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2021, 18, 1; 94-106
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mądry błazen, szpital wariatów i geopolityka. Dzienniki Stefana Kisielewskiego jako narracja kontrhegemoniczna
The Wise Jester, the Madhouse, and Geopolitics. Dzienniki by Stefan Kisielewski as a Counter-Hegemonic Narrative
Autorzy:
Kopczyk, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54671969.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Stefan Kisielewski
narracja kontrhegemoniczna
dziennik
błazen
counter-hegemonic narrative
diary
jester
Opis:
Artykuł jest propozycją lektury Dzienników Stefana Kisielewskiego (1911– 1991) jako narracji kontrhegemonicznej. Autora artykułu interesuje pytanie o (świadomą lub nie) strategię Kisielewskiego, będącą odpowiedzią na warunki, w jakich przyszło mu być pisarzem i publicystą – strategię tekstową (stworzoną na użytek konkretnego dzieła, jakim jest dziennik) oraz życiową. W ocenie autora artykułu najważniejszym elementem stosowanej przez pisarza strategii jest wcielanie się w rolę błazna – komentatora rzeczywistości, z upodobaniem wykorzystującego retoryczne zalety takich kategorii, jak żart, kpina, ironia, autoironia. Postawa taka pozwala osiągnąć dystans do świata i ludzi, zapewnia bezpieczeństwo, a także pozwala uniknąć większości zagrożeń, jakie niesie z sobą zbytnie zaufanie do rozumu. Maska błazna wyklucza dogmatyzm, nie pozwala na podporządkowanie się bez reszty pragmatyce walki z wrogiem, umożliwia zachowanie jednostkowej autonomii w opresyjnym świecie.
This article proposes a reading of Dzienniki [Diaries] by Stefan Kisielewski (1911– 1991) as a counter-hegemonic narrative. The author of this article explores the question of the strategy that Kisielewski adopts (consciously or not) in response to the conditions in which he finds himself as a writer and publicist – that is, the textual strategy (devised for the purposes of a specific work, his diary) and the life strategy. The principal element in the strategy employed by the writer is his embrace of the role of a jester – a commentator of reality, who finds pleasure in the rhetorical advantage granted by categories such as: joke, ridicule, irony, and self-mockery. This attitude allows one to attain a distance to both the world and other people, which guarantees safety and also helps sidestep most of the dangers associated with placing too much confidence in reason. The jester mask precludes dogmatism, prevents devoting oneself completely to the pragmatism of fighting an enemy, and allows maintaining individual autonomy in an oppressive world.
Źródło:
Konteksty Kultury; 2019, 16, 2; 232-248
2083-7658
2353-1991
Pojawia się w:
Konteksty Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies