Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Art art" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 72
Tytuł:
Experiment and “Art Art”. From Uncertainty to Imitation
Eksperyment i „sztuka artystyczna”. Od niepewności do imitacji
Autorzy:
Białkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366146.pdf
Data publikacji:
2020-12-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
experiment
Art art
experimental novel
experimental art
pastiche
imitation
eksperyment
sztuka artystyczna
powieść eksperymentalna
pastisz
imitacja
sztuka eksperymentalna
Opis:
The article discusses three various stages of artistic experiment. Both a source concept of experiment in artistic practice, developed by Émile Zola in the 19th century under the banner of 'experimental novel', and the neo-avant-garde distinction into Art art and experimental art created by Allan Kaprow in the 1960s, established a close connection of experiment with uncertainty and risk. In this context, the article investigates the extent to which contemporary artists' practices, including those frequently defined as experimental, can be subsumed under the historical meaning of experiment and poses a question whether they might have created another style of art. The problem is analysed in reference to Artur Żmijewski's film, Powtórzenie [Repetition].
Artykuł przedstawia trzy różne odsłony eksperymentu artystycznego. Źródłowa idea eksperymentu w działalności artystycznej, przedstawiona w XIX wieku przez Émila Zolę pod hasłem „powieści eksperymentalnej” a także neoawangardowe rozróżnienie na „sztukę artystyczną” i eksperymentalną dokonane przez Allan Kaprowa w latach 60. XX wieku łączyły ściśle eksperyment z niepewnością i niewiedzą. W tym kontekście w artykule postawione zostaje pytanie, w jakiej mierze praktyki współczesnych artystów, również często określane mianem eksperymentalnych, wpisują się w historyczne rozumienie eksperymentu i czy nie stały się kolejną artystyczną stylistyką. Kwestia ta jest analizowana w odniesieniu do filmu Powtórzenie Artura Żmijewskiego.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2020, 22; 143-155
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Avant-garde against avant-garde
Autorzy:
Kluszczyński, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593887.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
avant-garde
new media art
art & science
cybernetic art
robotic art
bioart
hybrot art
awangarda
sztuka nowych mediów
sztuka cybernetyczna
sztuka robotyczna
Opis:
In this paper, new media art, which is fundamentally associated with technology and science, will be discussed as a contemporary form of artistic avant-garde. In my argument, I will focus on its connections to earlier manifestations of avant-garde mindsets and attitudes, that is, to historical avant-garde and neo-avant-garde. I will also address the role of the art world and its institutions in establishing their mutual relationships.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 33-43
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Street Art as a New Phenomenon of Art – a Means of Gentrification of the Urban Environment
Street-art jako nowe zjawisko w sztuce – środek na gentryfikację miejskiego środowiska
Autorzy:
Dyomin, Mykola
Ivashko, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593897.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nowa sztuka
street-art
wypełnienie treścią
klastery artystyczne
globalizacja
new art
street art
content
art cluster
globalization
Opis:
W artykule są rozpatrywane kwestie pochodzenia street-artu, jego transformacji ze zjawiska spontanicznie pojawiającego się w przestrzeni miejskiej na zjawisko, które zyskało uznanie wśród szerokiej publiczności i fachowców oraz przyciągnęło uwagę zawodowych artystów. Street-art stopniowo przekształcił się w specyficzną odmianę współczesnej sztuki. Można w nim zauważyć różne nurty, mające międzynarodowy bądź regionalny charakter (graffiti, muralizm). Rozpo¬wszechnieniu street-artu jako zjawiska sztuki sprzyjała dostępność technologii informacyjnych oraz aktywność producentów farb w sprayu. W trakcie rozwoju street-artu, dzięki udziałowi zawodowych malarzy, ukształtowały się artystyczne chwyty związane z różnymi kierunkami sztuki. Rozszerzenie sfery stosowania street-artu staje się zauważalnym składnikiem produkcji artystycznej i wymaga współczesnych struktur organizacyjnych i związków, takich jak ośrodki i klastery. Będzie to sprzyjało skuteczności działań i popularyzacji street-artu jako środku wycho¬wania estetycznego. Zachodzi też krystalizacja twórczych procesów i ich przemiana na kierunki i style street-artu.
The article deals with the genesis of street art, its transformation from a spontaneous phenomenon of the urban environment, to a phenomenon that has been recognized by the people and professionals and attracted the attention of expert artists. Successively, street art has transformed and is transforming into a specific type of contemporary art, in which various movements of international or regional character (graffiti, muralism) can be determined. The spread of street art as a phenomenon of art was promoted by the availability of information technologies and the activity of manufacturers of aerosol paints. In the process of development of street art, thanks to the participation of professional artists, the art techniques have emerged, which have an interconnection with the classical styles of art. Expanding the scope of applica¬tion of street art products becomes a significant component of the sphere of spiritual production and requires modern organizational structures and associations, such as art centres and art clusters. It will contribute to the effectiveness of their activities, the popularization of street art as a means of art education of the population, the synthesis of experience. Crystallization of creative processes and thanks to the globalization, their transformation into the directions and styles of street art occur.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 129-148
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Why Do We Need the Term “Art”?
Dlaczego jest nam potrzebny termin „sztuka”?
Autorzy:
Sztabiński, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593845.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
niedefiniowalność pojęcia „sztuka”
„koniec sztuki” (A. Danto)
sztuka po końcu sztuki
teoretyzowanie z niepewnością
„sztuka” jako kategoria integrująca
indefinability of the term “art”
“end of art” (A. Danto)
art after the end of art
theorizing with uncertainty
“art” as an integrative category
Opis:
W artykule podjęta została refleksja nad współczesną sytuacją, w której termin „sztuka” jest szeroko stosowany, ale bez podejmowania prób uściślenia jego znaczenia lub definiowania go. Sytuacja ta dotyczy zarówno obszaru estetyki, gdzie rozważania nad pojęciem sztuki zanikły od kilku dekad, jak wypowiedzi krytyków i artystów. Punktem wyjścia prowadzonych tu rozważań jest stan, jaki miał miejsce w latach 50. i 60. XX wieku. W myśli estetycznej pojawiły się wówczas poglądy wskazujące na niedefiniowalność pojęcia „sztuka” (np. stanowisko Morrisa Weitza) oraz tendencje do wskazywania innych sposobów użycia tego terminu, niż poznawczy – uwzględnienia jego charakteru oceniającego, perswazyjnego itp. W latach 90. ważnym głosem w tej sprawie były teksty Arthura C. Danto, który ujmował zagadnienie w kontekście swojej teorii „końca sztuki”. Koniec ten nie oznaczał kresu twórczości artystycznej, a tylko zmianę polegającą na zakończeniu się ery sztuki jako problemu teoretycznego. W XX wieku zarówno w tworzonych dziełach, jak pisanych tekstach, próbowano ustalić, czym jest „sztuka prawdziwa”. Dziś natomiast wszystkie znaczenia słowa „sztuka” stają się ważne. Życie artystyczne, według Danto, układa się więc bardziej pokojowo, bez „czystek etnicznych”. Jak zatem motywuje się włączanie poszczególnych praktyk do obszaru sztuki? Uważam, że często następuje to na zasadzie podobnej do gry w domino. Ilustruję tę tezę za pomocą polskiego przykładu - koncepcji „sztuki ze społeczeństwem” realizowanej od 2011 roku w warszawskiej dzielnicy Ursus. Tekst kończą refleksje odnoszące się do współczesnego „teoretyzowania z niepewnością”. Pojawia się teza, że termin „sztuka” pełni dzisiaj przede wszystkim rolę integrującą wobec różnorodnych działań, dla których inaczej trudno byłoby znaleźć stosowną kategorię.
The article reflects on the contemporary situation in which the term “art” is broadly used, albeit without attempting to clarify its meaning or define it. This situation concerns both the area of aesthetics, where the deliberations on the concept of art have been abandoned for several decades, as well as the statements of critics and artists. The starting point of the reflections presented here is the situation that occurred in the 1950s and 1960s. In the aesthetic thought there appeared views pointing to the indefinability of the term “art”. (e.g. the stand of Morris Weitz) and the tendencies to indicate other usages of this term, than cognitive – to consider its evaluative, persuasive, etc. character, etc. In the 1990s, Arthur C. Danto's texts were an important contribution to this issue, commenting on the subject in the context of his theory of the “end of art”. That “end” did not mean the end of artistic crea-tivity, but only a change consisting in the end of the era of art as a theoretical problem. In the 20th century, both in created works and in written texts, attempts were made to establish what “true art” is. Today, however, all meanings of the word “art” become important. Artistic life, according to Danto, is therefore more peaceful, free from “ethnic cleansing”. How, then, do we motivate the inclusion of particular practices in the area of art? I believe that it often happens on a similar basis to playing dominoes. I illustrate this thesis with the use of the Polish example – the concept of “art with community” implemented since 2011 in the Warsaw district of Ursus. The text ends with reflections on contemporary “theorizing with uncertainty”. There is an assertion that the term “art” plays an integrating role in the face of various activities, for which otherwise it would be difficult to find an appropriate category.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 19-35
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Landscape art – a new definition and new look
Sztuka krajobrazu. Nowa definicja, nowe spojrzenie
Autorzy:
Frydryczak, Beata
Salwa, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041832.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art
art theory
landscape
krajobraz
sztuka
teoria sztuki
Opis:
The aim of this article is to propose a new definition of landscape art. By landscape art we mean all forms of art which refer to any landscape and problematize it, i.e. subject it to artistic analysis, interpretation and intervention, both in a formal and aesthetic, as well as critical sense. Landscape art understood in this way would not be a separate direction or trend in art and would not form a coherent artistic concept. In the article we indicate the current understanding of landscape functioning in the field of art and the reasons why the new definition is useful
Celem artykułu jest zaproponowanie nowej definicji sztuki krajobrazowej. Przez sztukę krajobrazową rozumiemy wszelkie formy sztuki, które odnoszą się do wszelkich krajobrazów, problematyzując je, czyli poddając je artystycznej analizie, interpretacji i interwencji, zarówno w sensie formalnym i estetycznym, jak i krytycznym. Tak rozumiana sztuka krajobrazowa nie byłaby więc wyodrębnionym kierunkiem czy nurtem w sztuce i nie tworzyłaby zwartej koncepcji artystycznej. W artykule wskazujemy dotychczasowe rozumienie krajobrazu funkcjonujące na gruncie sztuki oraz powody, dla których nowa definicja jest przydatna
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 113-123
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Art and its Boundaries: Permeation or Pervasion?
Przenikanie czy przekraczanie? O granicach we współczesnej sztuce
Autorzy:
Jagnicka, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593911.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
granice sztuki
sztuka współczesna
etyka
definicja sztuki
zwierzęta w sztuce
dzieło sztuki
boundaries of art
contemporary art
ethics
definition of art
animals in art
a work of art
Opis:
Artykuł omawia znaczenie warstwy etycznej oraz granic we współczesnej sztuce. W tekście przy¬wołane zostają dzieła, które powstały w wyniku torturowania bądź zabicia zwierząt. Prace te zostały uznane za przekraczające etyczne granice, wywołały oburzenie i liczne protesty publicz¬ności. Omówione zostają konsekwencje tych reakcji oraz skandalu, jaki powstał wokół przywoła¬nych prac, co zmusza do zadania pytania nie tylko o granice dzieła sztuki, znaczenie estetyki, ale również o definicję pojęcia „sztuka”, które poddawane wielu redefinicjom utrudnia, lub nawet uniemożliwia, ustanowienie czytelnych zasad. Analiza jest nie tylko próbą odpowiedzi na pytania o granice sztuki współczesnej, ale również o zasadność samego pojęcia „sztuka” wobec współcze¬snych działań artystycznych.
The article discusses the significance of the ethical aspects and limits in contemporary art. The text refers to the collection of works that were created based on torturing or killing ani¬mals. Those particular works have been considered as breaking ethical limits, evoked indignation and numerous protests of the public. The paper touches the issue of consequences resulting from such reactions, and the scandal that was born around the referred works. This forces me to pose a question not only on the reasonable limits of works of art and the importance of aesthetics, but also on the definition of the term ‘art’. The word ‘art’, having been applied to a number of redefinitions, makes it difficult or even impossible to set up clear rules. My analysis is not only attempted at answering questions on the limits of the contemporary art, but also on the justifica¬tion of the term ‘art’ itself in relation to today’s artistic creations.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 149-160
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecology and Art – in the network of discourses
Ekologia i sztuka – w sieci dyskursów
Autorzy:
Gralińska-Toborek, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041830.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art discourses
ecological discourse
eco-art
land art
dyskurs sztuki
dyskurs ekologiczny
eko-sztuka
sztuka ziemi
Opis:
Art, just like our public life, is entangled in the network of discourses. In this article, using the example of ecology-related art, I present how this network develops and what could constitute an impulse to create new connections. I also indicate how the discursivization of art begins with nomenclature itself. I consider reflecting on the network of discourses and entering the level of metadiscourse as a way of freeing oneself from the limiting community of interpretation. Similarly, I see the type of art that creates spaces for joint activities as a way out of the dangerous rivalry of discourses.
Sztuka, podobnie jak całe nasze życie publiczne, uwikłane jest w sieć dyskursów. W artykule przedstawiam na przykładzie sztuki związanej z ekologią, jak rozwija się sieć dyskursów i co może być impulsem do tworzenia nowych połączeń. Wskazuję jak dyskursywizacja sztuki rozpoczyna się już od samego nazewnictwa. Prowadzenie refleksji nad siecią dyskursów, wejście na poziom metadyskursu uważam za sposób uwolnienia się z ograniczającej wspólnoty interpretacji, podobnie jak sztukę tworzącą miejsca dla wspólnych działań za sposób wyjścia z niebezpiecznej rywalizacji dyskursów
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 125-141
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contemporary Art or Contemporary Arts? Remarks on ”Le paradigme de l’art contemporain” by Nathalie Heinich
Sztuka czy sztuki współczesne? Uwagi na temat książki „Le paradigme de lart contemporain” Nathalie Heinich
Autorzy:
Białkowski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593907.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka współczesna
sztuka nowoczesna
paradygmat
rewolucja
świat sztuki
contemporary art
modern art
paradigm
revolution in art
artworld
Opis:
Artykuł wskazuje kilka polemicznych uwag w stosunku do koncepcji “paradygmatu sztuki współ¬czesnej” przedstawionej przez Nathalie Heinich w książce Le paradigme de l’art contemporain. Structure d’une révolution artistique. Autor tekstu podważa zasadność budowania analogii po-między zmianami zachodzącymi w sztuce XX wieku a zmianą paradygmatu naukowego opisaną przez Thomasa Khuna w Strukturze rewolucji naukowych. Autor wskazuje również na niekom¬pletność modelu zaproponowanego przez francuską socjolożkę, która pomija w strukturze “pa-radygmatu sztuki współczesnej” działania artystyczne funkcjonujące poza obiegiem galeryjnym i instytucjonalnym.
This paper provides several polemic comments regarding the concept of the “paradigm of contemporary art” presented by Nathalie Heinich in her book entitled Le paradigme de l’art contemporain. Structure d’une révolution artistique. The paper questions the accuracy of the analogy between changes within artworld that took place in the 20th century and the structure of scientific revolutions discussed by Thomas Kuhn. The author also points to the incomplete¬ness of the proposal of the French sociologist, who neglects artistic activities that occur outside galleries and institutional art circles.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 85-97
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The art of failure – the victory of the losers
Sztuka porażki – zwycięstwo przegranych
Autorzy:
Szczepanek, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593929.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art of failure
end of art
queer
sztuka porażki
koniec sztuki
Opis:
The article describes the phenomenon of the art of failure. Traditional narrative focuses on the experience of winning, while marginalizing everything that is weak, mediocre, lost. The change comes with the end of art understood as a decomposition of the historical structures organizing artistic discourse (cf. Arthur C. Danto, Gianni Vattimo, Jean-Luc Nancy). In the post-historical plurilogue, the art of failure becomes a means of expression of the groups which have been traditionally excluded (Judith Halberstam). This in turn leads to a multi-level game between the participants of cultural life and its institutions. The author goes on to present and analyse specific examples of the art of failure accentuating their subversive-emancipatory potential.
Przedmiotem artykułu jest opis zjawiska sztuki porażki. Tradycyjna narracja stawia w centrum doświadczenie sukcesu, marginalizując jednocześnie to, co słabe, przeciętne, przegrane. Zmiana następuje wraz z końcem sztuki rozumianym jako rozpad historycznych struktur organizujących dyskurs artystyczny (Arthur C. Danto, Gianni Vattimo, Jean-Luc Nancy). W posthistorycznym wielogłosie sztuka porażki staje się środkiem ekspresji grup zwyczajowo wykluczanych (Judith Halberstam), co prowadzi do wielopoziomowej gry między uczestnikami życia kulturalnego, a jego instytucjami. W dalszej części artykułu autor przedstawia i analizuje poszczególne przykłady sztuki porażki, akcentując ich subwersywno-emancypacyjny potencjał.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 181-194
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adorno and practically useless art, or autonomy instead of avant-garde
Autorzy:
Czekaj, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593853.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Adorno
autonomy
logic of art
content of art
autonomia
logika sztuki
treść sztuki
Opis:
Adorno’s aesthetic theory allows us to treat him as an anti-theorist of the avant-garde. We can find in his work many accurate observations grasping the essence of the changes that were introduced by this artistic formation. Adorno himself used the term “avant-garde” in a slightly different meaning – as denoting artistic production going against the traditional aesthetic tastes, but also resistance to commercialization and reification. In the context of Adorno’s whole philosophy such resistance is illusory. The mechanisms governing the sphere of culture are total and efficiently pacify any aesthetic rebellions. Therefore, it is not in the formal experiments that Adorno saw the rebellion of art against the existing system. According to the German philosopher, the critical function of art – its main vocation – is realized in the antithetic attitude to reality and is due to the so-called “ideal of transformation”. And those are only conditioned by the autonomy of art. In the present paper I discuss the points in Adorno’s aesthetic theory at which he shows art as autonomous.
Teoria estetyczna Adorna pozwala na traktowanie go jako teoretyka awangardy. Znajdziemy u niego wiele trafnych analiz dotykających istoty zmian, jakie wprowadziła ze sobą ta formacja artystyczna. Sam Adorno jednak używał terminu „awangarda” w nieco szerszym znaczeniu – jako produkcja artystyczna, która nie tylko łamie tradycyjne gusta estetyczne, ale także stawia opór komercjalizacji i reifikacji. W kontekście całej filozofii Adorna taki opór jest jednak iluzoryczny. Mechanizmy rządzące sferą kultury są totalne i skutecznie pacyfikują wszelkie bunty estetyczne. Dlatego to nie w formalnych eksperymentach Adorno widział rebelię sztuki przeciwko panującemu systemowi. Funkcja krytyczna sztuki – wedle frankfurtczyka naczelne jej powołanie – spełnia się w antytetycznym stosunku do rzeczywistości i dzięki tzw. ideałowi przetworzenia. Ich warunkiem z kolei jest autonomia sztuki. W niniejszym tekście przedstawiam te momenty teorii estetycznej Adorna, w których ukazuje on sztukę jako autonomiczną właśnie.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2017, 19; 121-130
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Performance art, performativity and the issue of neomodernism
Performance art i performatywność a problem neomodernizmu
Autorzy:
Sztabińska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593983.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
body art
performance art
performativity
modernism
postmodernism
neomodernism
Marina Abramović
performatywność
modernizm
postmodernizm
neomodernizm
Opis:
Body art and performance art are often discussed together, and even identified as the same thing. A careful analysis of these artistic trends and the accompanying theoretical commentary tends, however, to highlight their differences. Body art turns out to be a phenomenon manifesting significant similarity to the modernist conception of art in the spirit similar to the concept of Clement Greenberg, while performance art largely rejects these assumptions. Performative aesthetics developed by Erika Fischer-Lichte on the one hand stems from challenging modernist artistic essentialism, but on the other emphasizes the role of “the radical concept of presence” of the artist. The article presents a detailed analysis of two new creative achievements of Marina Abramović, the artist associated both with body art and performance art: Seven Easy Pieces (2005) and The Artist is Present (2010). The indicated ambiguity of performance art has been radicalized in their case. They combine the modernist emphasis on authenticity, presence, and essentialism with the postmodern penchant for citing. The phenomenon of pastiche described by Frederic Jameson has been transformed in such a way that it is no longer empty but takes over the whole of the performer’s self. The term “neomodern” is used today in a variety of meanings. The issues discussed in the article suggest the possibility of understanding it as overcoming the oppositions characteristic of modernism and postmodernism, while maintaining some of the features of these two trends regarding their respective approaches to art.
Sztuka ciała i performance art często omawiane są łącznie, a nawet utożsamiane. Uważna analiza tych tendencji artystycznych oraz towarzyszących im komentarzy teoretycznych skłania jednak do zaznaczenia dzielących je różnic. Body art okazuje się wówczas zjawiskiem wykazującym istotne związki z modernistycznym pojmowaniem sztuki w duchu zbliżonym do koncepcji Clementa Greenberga, natomiast performance art założenia te w znacznym stopniu odrzuca. Także estetyka performatywna rozwijana przez Erikę Fischer-Lichte z jednej strony wywodzi się z zakwestionowania modernistycznego esencjalizmu artystycznego, choć jednocześnie akcentuje rolę „radykalnej koncepcji obecności” artysty. W artykule szczegółowej analizie poddane zostały dwa nowe dokonania twórcze Mariny Abramović, artystki łączonej zarówno ze sztuką ciała i performance art: Seven Easy Pieces (2005) oraz The Artist is Present (2010). Wskazana niejednoznaczność performance art została w nich zradykalizowana. Łączą one modernistyczne zaakcentowanie autentyczności, obecności, esencjalizmu z postmodernistycznym cytowaniem. Opisywane przez Frederica Jamesona zjawisko pastiszu przekształcone zostało w taki sposób, że przestaje on być pusty, a przejmuje pełnię „ja” performera. Pojęcie „neomodernizm” używane jest dziś w różnych znaczeniach. Omówiona w artykule problematyka sugeruje możliwość pojmowania go jako przekroczenia opozycji właściwych dla modernizmu i postmodernizmu, przy jednoczesnym zachowaniu pewnych cech obu tych nurtów myślenia o sztuce.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 161-176
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
African contemporary art and the curatorial turn
Afrykańska sztuka współczesna a zwrot kuratorski
Autorzy:
Pawłowska, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593959.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
African art
curatorial turn
museum
exhibitions
contemporary art
sztuka afrykańska
zwrot kuratorski
muzeum
wystawy
sztuka współczesna.
Opis:
During the fifty year period of the second half of the 20th century the field of African Art History, as well as the forms of art studies and art exhibitions have changed considerably. This article considers the evolution of the idea of African identity in contemporary arts. I would like to examine the different forms of art representation and interviewing of African fine arts in the last three decades. In order to illustrate the dynamic changes in the European approach to African Art, it is simply enough to recall the famous remarks of Carl Einstein and Roy Sieber on that subject or William Rubin’s controversial exhibition Primitivism in 20th Century Art at the Museum of Modern Art in New York (1984). It seems that the visibly growing practice of engaging curators of African origin in the creation of exhibitions of modern African art, particularly as a strategy to incorporate the voices of those represented, is one of the most important aspects of the “curatorial turn” of the 21st century.
W II połowie XX wieku podejście do historii sztuki afrykańskiej jako dziedziny naukowej jak też formy studiów artystycznych oraz wystaw tejże sztuki znacznie się zmieniły. Celem artykułu jest zobrazowanie ewolucji idei tożsamości współczesnej sztuki afrykańskiej poprzez prezentację sposobów ekspozycji tej sztuki w ciągu ostatnich trzech dekad. Aby pojąć dynamikę zmian w europejskim podejściu do sztuki afrykańskiej, wystarczy przypomnieć słynne uwag Carla Einsteina i Roya Siebera z I połowy XX w. na ten temat lub kontrowersyjną wystawę Williama Rubina w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku (1984), pt. Primitivism in 20th Century Art. Wydaje się, że obecnie proces przemian w postrzeganiu i prezentowaniu współczesnej sztuki afrykańskiej pogłębia się. Jednocześnie rośnie udział kuratorów pochodzenia afrykańskiego, co pozwala na stworzenie nowej strategii kuratorskiej – prawdziwego „zwrotu kuratorskiego” z początku XXI w., który pozwala odzyskać głos uprzednio jedynie reprezentowanym Afrykanom.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2015, 17; 219-237
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interactive Art in the Culture of Participation
Sztuka interaktywna w kulturze partycypacji
Autorzy:
Myoo, Sidey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593800.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
interactive art
participation
electronic media
cyberculture New Media Art
sztuka interaktywna
partycypacja
media elektroniczne
cyberkultura
Opis:
This paper highlights the concept of participation from two perspectives, that is cultural engagement, which shall serve as an initial and conceptual background, and the proper analysis drawing on the phenomenon of participation in the interactive art which has emerged from the New Media Art. The former aspect needs attention because of the still increasing importance of interactive technology, predominantly for the purposes of the Web users and their Web mediated participation practices. However, the Author would like to ponder over the importance of participation in the era of electronic media which is seen as a meaningful feature of the mechanisms of modern culture. The latter aspect of the analysis refers to the issue of reception of interactive art. This paper aims to reflect on how this area of communication between the artist and the viewer is essentially different in contrast with the so called proscenic art, because it involves a new and very interesting phenomenon of interference of the recipient in the work of art and, consequently, allowing them to become a part of it. Some modern artworks shall serve as examples for my studies, e.g. an interactive 3D installation and Post-Internet Art works.
Celem artykułu jest zaprezentowanie partycypacji na dwóch płaszczyznach: kulturowej, co zostało omówiono w zarysie, będąc tłem dla zasadniczej analizy, tj. partycypacji w sztuce interaktywnej, powstającej na gruncie Sztuki Nowych Mediów. Ta pierwsza płaszczyzna wynika ze wzrostu znaczenia interaktywnych technologii, w tym głównie Sieci i zwiększającego się zapośredniczania użytkowników do Sieci. Ograniczono się tutaj do pokazania znaczenia partycypacji w czasach mediów elektronicznych, jako ogólnego, istotnego współcześnie mechanizmu kulturowego. Druga płaszczyzna analizy dotyczy odbioru sztuki interaktywnej. W artykule pokazano, że interaktywność sztuki niesie ze sobą znaczącą odmienność takiej sztuki w stosunku do sztuki proscenicznej, powodując intersujące zjawisko, wynikające z ingerencji odbiorcy w dzieło sztuki oraz po części integrację z dziełem. Dla zobrazowania interaktywnej partycypacji i sztuki, odwołam się do kilku współczesnych przykładów dzieł artystycznych, takich jak np. interaktywna instalacja wykorzystująca grafikę 3d lub prace Post-Internet Art.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2018, 20; 203-216
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concept of Art and Works of Art in the Theory of Art and in the Restoration Industry
Pojęcie sztuki i działa sztuki w teorii sztuki i konserwacji
Autorzy:
Orlenko, Mykola
Ivashko, Yulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593899.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka
dzieło sztuki
restauracja
kryteria określenia
art
work of art
restoration industry
criteria for determination
Opis:
Jawne i ukryte procesy społeczno-polityczne we wszystkich epokach dziejowych miały bezpo¬średni wpływ na działalność artystyczną. Poczynając od pierwszej dekady XX wieku stopniowej transformacji ulega znaczenie terminu «sztuka» oraz «dzieło sztuki». Od tego momentu sztuka nie zawsze jest postrzegana w związku z kategorią piękna. Zaszły także zmiany związane z dobo¬rem artefaktów artystycznych. Proces tworzenia odbywa się stopniowo, poprzez transformację zaobserwowanego zjawiska lub bodźca, a następnie ulega żywiołowej zmianie przy pomocy odpowiednich środków i twórców. Później staje często zjawiskiem społecznym i zajmuje pewną niszę w życiu kulturalnym społeczeństwa. Sztuka zatem jest także środkiem edukacji społeczeń¬stwa, rozwijającym się zgodnie z zasadami estetyki. Przemysł związany z restauracją dzieł sztuki jest dość konserwatywny. Przestrzega kryteriów definiowania dzieła sztuki, jego zachowania i reprodukcji. Rozwinął się w XX i XXI wieku, a renowacja obejmuje dziś nie tylko malarstwo, malowidła ścienne, rzeźbę, a również meble, tkaniny itp.
At all times, art has quickly responded to the evident and concealed socio-political processes in the society. Starting from the first decades of the twentieth century, the semantic meaning of the terms “art” and “work of art” gradually has changed; art does not always refer to the category of beauty, and therefore the criteria for the selection of artefacts to works of art also has changed. The transformation of the phenomenon into art occurs gradually: first it arises spontaneously, then specific genres and professionals appear, then it becomes a social pheno¬menon and holds a particular niche in the cultural life of society. So, art should be a means of educating society, which develops according to the laws of aesthetics and composition, and in this case, the elemental phenomenon becomes an artistic phenomenon. The restoration industry is quite conservative; it adheres to the criteria for defining a work of art and the basics of preserving and reproducing a work of art that developed during the 20th and 21st centuries, in which restoration includes painting, murals, sculpture, carving, iconostasis, furniture, fabrics.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 171-190
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Incompatibility of Science and Art – A Quantitative Survey to Determine the Relevance of an Academic Definition of Art for Artists
O niezgodności nauki i sztuki – badanie ilościowe mające na celu ocenę znaczenia i stosowności naukowej koncepcji sztuki w twórczości artystycznej
Autorzy:
Fassio, Sarah
Hodgkiss, Jessica
Rosa, Adrianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593931.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
nauka i sztuka
definicja pojęcia sztuki
teoria sztuki
artysta jako naukowiec
sztuka wizualna
badanie ilościowe
ankieta
Art and Science
Definition of Art
Concept of Art
Art Theory
Artist as Researcher
Visual Artist
Quantitative Research
Artist Survey
Opis:
Dyskurs naukowy o teoretycznym zdefiniowaniu pojęcia sztuki ma swoje korzenie w greckim antyku. Od tego czasu historia sztuki, filozofia i socjologia sztuki starająsiędefiniowaćsztu- kęna różne sposoby, niemniej jednak sztuka jako pojęcie ma w swojej naturze ciągłe odkrywanie sięna nowo. Dostępna literatura dotycząca tej dziedziny zajmuje sięw tym kontekście zazwy¬czaj badaniem perspektywy naukowo-teoretycznej. Celem artykułu jest podkreślenie artystycz¬nego spojrzenia na poruszaną tematykę i ukazanie, jaką rolę odgrywa naukowe badanie pojęcia sztuki w praktyce artystycznej oraz identyfikacja alternatywnych modeli definicji pojęcia sztuki. Wyniki badania ilościowego przeprowadzonego wśród 80-ciu artystów wizualnych wykazały, że naukowa definicja sztuki ma dla nich mniejsze znaczenie, a wielu z nich uważa nawet, że taka definicja jest zbędna. Zamiast tego, postrzegają oni swoja role na rynku sztuki jako tych, którzy definiują sztukę przed jej historykami lub kuratorami. Można zatem stwierdzić, że istnieje pew¬na niezgodność w kwestii ostatecznego definiowania pojęcia sztuki między teoretykami sztuki, a artystami wizualnymi. Na podstawie uzyskanych wyników badania można sformułować wnioski dotyczące dalszego rozwoju w dziedzinie tworzenia koncepcji sztuki. Jedną z propozycji jest silniejsze włączenie artysty w proces naukowy w celu opracowania bardziej elastycznych i dopasowanych modeli teorii sztuki.
Since Greek Antiquity, art historians, philosophers and sociologists alike have been engaged in an academic discourse to find a definition for art. It seems, however, to lie in the very nature of art to continuously redefine itself. The endeavor of developing a theoretical con¬struct for the visual arts appears therefor to succeed only in part; art seems always a step ahead of science. A scientific perspective on the concept of art still dominates literature today. This article highlights the artist’s perspective and shows what role a scientific approach to the con¬cept of art plays in artistic practice while also identifying alternative possibilities to define art. A quantitative survey among 80 visual artists revealed that they consider a scientific definition of art as rather irrelevant, a majority even deeming it unnecessary. Instead, they see artists as key figures on the art market, positioning themselves before art historians or curators when it comes to determining what art is. When it comes to the question of who ultimately defines the concept of art, it becomes clear that a certain incompatibility between art theorists and visual artists exi¬sts. Based on the insights gained, this study concludes with implications for further developing theories on the concept of art, proposing to better integrate artists in their roles as researchers in order to achieve more dynamic and adaptable approaches.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 191-208
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 72

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies