Temat: ARCHITEKTURA - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Współczesna rzeźba skandynawska jako element wprowadzający narrację miejsca i akcentujący granice przestrzeni architektonicznej
Contemporary Scandinavian sculpture as an element introducing the narrative of a place and accentuating the boundaries of architectural space
Autorzy:: Cisek, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293757.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: rzeźba skandynawska
architektura skandynawska
architektura sensualna
Scandinavian sculpture
Scandinavian architecture
sensual architecture
Opis:: Artykuł poświęcony jest współczesnej norweskiej i fińskiej rzeźbie, które najwyraźniej ukazują ścisłe, wzajemnie się dopełniające związki architektury, sztuki i natury. Zaprezentowane projekty plastyczne w przestrzeniach parkowych mogą być inspirowane wątkami architektonicznymi (np. Sibelius – monumentti w Helsinkach, art. Eila Hiltunen, Portal w Parku Vigelanda w Oslo, art. Bård Breivik), w zdefiniowanej przestrzeni architektonicznej zaś stanowić elementy sensualne, aktywujące miejsca i wprowadzające narrację (np. Havmannen w Mo i Rana oraz The Broken Column w Stavanger, art. Antony Gormley, Toripolliisi w Oulu, art. Kaarlo Mikkonen, Jenter i Vinden w Narviku, art. Tone Thiis Schetne, Hjallis w Trondheim, art. Per Ung, Scream from nature w Oslo, art. Lise Wulff) lub akcentujące ważne granice przestrzeni architektonicznej, co widoczne jest w pracach: The Course of Time Ajana Kulku w Oulu, Genesis Finna Eirika Modahla w Sarpsborg (granica czasoprzestrzenna), Bårda Breivika w Lillehammer: formy portalowe i akwatyczne, Kristiana Blystada w Oslo: tektonika dachu Narodowego Teatru, Opery i Baletu oraz Bjarne Melgraada w Oslo: A House To Die In (granica między sacrum i profanum).
The article is devoted to contemporary Norwegian and Finnish sculpture, which evidently show the close, mutually complementary connections of architecture, art and nature. The presented art projects in park spaces can be inspired by architectural themes (e.g., Finnish Sibelius – monumentti in Helsinki, art. Eila Hiltunen, Portal in Vigeland Park in Oslo, art. Bård Breivik) while in the defined architectural space, they can constitute sensual elements activating places and introducing narration (e.g. Norwegian Havmannen in Mo and Rana as well as English The Broken Column in Stavanger, art. Antony Gormley, Bobby – Finnish Toripolliisi in Oulu, art. Kaarlo Mikkonen, Jenter i Vinden in Narvik, art. Tone Thiis Schetne, Hjallis in Trondheim, art. Per Ung, Scream from nature in Oslo, art. Lise Wulff) or accentuating important boundaries of architectural space which is visible in the following works: Ajan Kulku in Oulu: The Course of Time, Finn Eirik Modahl in Sarpsborg: Genesis (spatial and temporal boundary), Bård Breivik in Lillehammer: portal and aquatic forms, Kristian Blystad in Oslo: tectonics of the roof of the National Theatre, Opera and Ballet, by Bjarne Melgraad in Oslo: A House To Die In (the boundary between sacrum and profanum).
Źródło:: Architectus; 2019, 3 (59); 57-68
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Vernacular and low-tech technologies in humanitarian architecture on the example of Senegal
Technologie rodzime i low-tech w architekturze humanitarnej na przykładzie Senegalu
Autorzy:: Idem, Robert
Zielonko-Jung, Katarzyna
Karpińska, Aleksandra
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2174407.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: humanitarian architecture
vernacular architecture
sustainable development
architektura humanitarna
architektura rodzima
rozwój zrównoważony
Opis:: Humanitarian architecture belongs to the broader trend of socially engaged architecture, whose main goal is to introduce new values to the quality of life of particular communities. Specifically, humanitarian architecture deals with aid to poverty-stricken communities. The context of economic constraints poses a particular challenge to architects and builders. It is a matter of natural necessity to look for cheap, locally available materials and solutions that can be applied by unskilled labor. The above article discusses the applicability of native and low-tech technologies as basic construction methods for humanitarian architecture. The research focuses on Senegal, located in West Africa. The article aims to identify material and construction solutions in buildings related to humanitarian aid and social support on behalf of the local community, erected or designed in Senegal. An analysis of four examples in Senegal was conducted, namely, two implemented facilities and two planned ones. The basic criteria for the analysis were provided by the social purpose these objects serve, as well as by the materials and technologies applied. The conclusions concern the types and scope of vernacular and low-tech technologies applied, as well as the correlation between the analyzed objects’ design and construction and sustainable development.
Architektura humanitarna mieści się w szerszym nurcie tak zwanej architektury zaangażowanej społecznie, której celem nadrzędnym jest wniesienie nowych wartości do jakości życia określonych społeczności. Konkretnie w przypadku architektury humanitarnej mamy do czynienia z pomocą niesioną społecznościom dotkniętym ubóstwem. Kontekst ograniczeń ekonomicznych jest szczególnym wyzwaniem dla projektantów i budowniczych. Naturalną koniecznością staje się poszukiwanie materiałów i rozwiązań tanich, dostępnych lokalnie, możliwych do wykorzystania przez niewykwalifikowaną siłę roboczą. Artykuł dotyczy możliwości zastosowania technologii rodzimych i low-tech jako podstawowych metod budowlanych dla architektury humanitarnej. Badania ukierunkowano na kontekst konkretnego państwa zachodniej Afryki – Senegalu. Celem artykułu jest rozpoznanie rozwiązań materiałowo-budowlanych w budynkach wzniesionych lub projektowanych w Senegalu związanych z pomocą humanitarną i wsparciem społecznym lokalnej ludności. Przeprowadzono analizę czterech przykładów zlokalizowanych na obszarze tego kraju: dwóch obiektów zrealizowanych oraz dwóch obiektów projektowanych. Jako podstawowe kryteria analizy przyjęto cel społeczny obiektów oraz zastosowane materiały i technologie. Wnioski dotyczą rodzajów i zakresu zastosowania technologii rodzimych i low-tech oraz odniesienia procesu projektowania i wznoszenia analizowanych obiektów do idei zrównoważonego rozwoju.
Źródło:: Architectus; 2022, 2 (70); 71--80
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Design priorities on the example of the modernization of Abram Gurewicz Health Resort in Otwock
Priorytety projektowe na przykładzie modernizacji Uzdrowiska Abrama Gurewicza w Otwocku
Autorzy:: Mycielski, Krzysztof
Trzupek, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2028526.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Świdermajer
Nadświdrzańska architecture
wooden architecture
modernization
świdermajer
architektura nadświdrzańska
architektura drewniana
modernizacja
Opis:: The purpose of the paper is to present Abram Gurewicz Health Resort in Otwock as a non-typical but also unique example of the Nadświdrzańska architecture. The next aim is to reevaluate the concept of decoration as the constitutive factor of the Nadświdrzańska architecture, using Monestiroli's theories regarding ornament and decoration. A comparative analysis of the Gurewicz building against the background of other buildings of the Nadświdrzańska architecture shows that the discussed building is a specific version of a characteristic composition of forms. Another goal is to show the processes behind the reconstruction of the Health Resort in the context of the situation of that object in 2015 in order to finally carry out design priorities behind the modernization based on the preservation of three identities: function, form and material.
Celem autorów artykułu jest przedstawienie Uzdrowiska Abrama Gurewicza w Otwocku jako nietypowego i unikatowego przykładu architektury nadświdrzańskiej. Kolejnym celem jest przewartościowanie koncepcji dekoracji jako konstytutywnego czynnika architektury nadświdrzańskiej przy wykorzystaniu teorii Monestirolego dotyczących ornamentu i dekoracji. Analiza budynku Gurewicza na tle innych budowli architektury nadświdrzańskiej pokazuje, że omawiany zabytek jest specyficzną wersją charakterystycznej kompozycji form. Autorzy artykułu ukazali także procesy przebudowy uzdrowiska w kontekście sytuacji tego obiektu w 2015 r. Przedstawione zostały priorytety projektowe modernizacji opartej na zachowaniu trzech tożsamości: funkcji, formy i materiału.
Źródło:: Architectus; 2021, 3 (67); 81-92
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Kolory przeciwstawne w teorii barw W. Kandinskiego jako element architektury współczesnej
Contrasting colors in W. Kandinsky’s theory of colors as an element of contemporary architecture
Autorzy:: Balcerzak, Radosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835734.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Bauhaus
architektura
kolor
architecture
color
Opis:: Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na potrzebę umiejętnego posługiwania się kolorem w architekturze. W olbrzymim skrócie na podstawie opracowania W. Kandinskiego O duchowości w sztuce przedstawiono, jak do tematu koloru podchodzono w Bauhausie. Następnie, posługując się abstrakcyjną kompozycją malarską, nieprzedstawiającą konkretnych kształtów ani tematów, poddając ją zabiegom zmieniającym zachodzące w niej relacje barwne, podjęto próbę sprawdzenia i potwierdzenia myśli sformułowanych przez Kandinskiego. Prezentowane ilustracje oraz przynależne im komentarze w intencji autora przybliżyć mają omawiane zagadnienie czytelnie oraz w miarę możliwości w obiektywnym stopniu, z ukierunkowaniem na stosowanie koloru w architekturze współczesnej.
The aim of the article is to draw attention to the need for skillful use of color in architecture. On the basis of W. Kandinski’s study Concerning the Spiritual in Art , the Bauhaus approach to color was briefly presented. Then, using an abstract painting composition which did not represent specific shapes or themes and subjecting it to changes of the color relations, an attempt was made to verify and confirm the thoughts formulated by Kandinsky. It was the author’s intention that the presented illustrations and the accompanying comments should present the issues under discussion clearly and, if possible, objectively, with a focus on the use of color in contemporary architecture.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 15-22
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Innowacyjny charakter twórczości Victora Horty
Innovative nature of architectural creation of Victor Horta
Autorzy:: Widera, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293722.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: nowatorstwo secesji
architektura organiczna
konstrukcje organiczne
architektura współczesna
architektura biologiczna
innovation of Art Nouveau
organic architecture
organic structures
contemporary architecture
biological architecture
Opis:: W artykule przedstawiono nowatorski charakter twórczości belgijskiego architekta Victora Horty, który był jednym z pierwszych, a zarazem jednym z najwybitniejszych przedstawicieli secesji w architekturze. Jego dzieła wywarły znaczący wpływ na rozwój architektury XX w. Wśród zaprojektowanych przez Hortę obiektów na szczególną uwagę zasługują zrealizowane w Brukseli reprezentacyjne domy prywatne będące przedmiotem tego opracowania: Hôtel Tassel (1893–1894) przy Rue Paul-Emile Janson, Hôtel van Eetvelde (1897–1901) przy Avenue Palmerstone oraz Maison et Atelier Horta (1898–1901) przy Rue Américaine. Wymienione budynki zostały uznane za prace pionierskie i ogromnie istotne zarówno dla stylu art nouveau, jak i dla dalszego rozwoju architektury współczesnej. Z tego powodu w 2000 r. umieszczono je na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Do wyróżniających je nowatorskich cech należały otwarty plan i swobodnie zaprojektowany rzut, zdecydowane i konsekwentne wprowadzanie światła dziennego do wszystkich pomieszczeń mieszkalnych, nowoczesna i śmiało wyeksponowana konstrukcja oraz całościowy charakter koncepcji dekoracyjnej. Ważnymi elementami nowego sposobu projektowania było kreatywne czerpanie inspiracji z przyrody, stosowanie konstrukcji organicznych, wykorzystanie klatek schodowych do dystrybucji światła i powietrza, stosowanie świetlików i ogrodów zimowych, efektywne zastosowanie oświetlenia elektrycznego do tworzenia nastroju w architekturze, wprowadzanie nowatorskich systemów ogrzewania i wentylacji, ukazywanie piękna naturalnych materiałów, a także śmiałe i nowoczesne wykorzystanie żelaza i szkła. Wszystkie wymienione powyżej cechy stanowiły kwintesencję architektury XX w.
The Belgian architect Victor Horta, was one of the first and also one of the most outstanding representatives of Art Nouveau in architecture. The innovative character of his works had a significant impact on the development of 20th century architecture. Among buildings designed by Horta a group of luxury private residences in Brussels deserve special attention and therefore are the subject of this paper. These are: Hôtel Tassel (1893–1894) at Rue Paul-Emile Janson, Hôtel van Eetvelde (1897–1901) on the Palmerston Avenue and Maison et Atelier Horta (1898–1901) on the Rue Américaine. The mentioned buildings have been identified as the pioneering works, extremely important for the further development of both Art Nouveau and modern architecture. Because of this reason they were inscribed on the UNESCO World Heritage List in 2000. Their distinguishing innovative features were: open and free plan, common and consistent introduction of daylight to all living areas, modern and boldly exposed structure and the comprehensive decorative concept. Other important elements of the new design were: the creative way to derive inspiration from nature, the use of organic structure, the use of a stairway for the light and air distribution throughout the building, introduction of skylights and winter gardens, efficient use of electric lighting to create the ambience in architecture, innovative heating and ventilation systems, expressiveness of the natural materials beauty as well as bold and modern use of iron and glass. All the features mentioned above were the essence of the 20th century architecture.
Źródło:: Architectus; 2015, 2(42); 79-90
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Architektura spod znaku swastyki w Prusach Wschodnich– wstęp do rozpoznania tematu
Architecture created in East Prussia under the symbol of the swastika– an introduction to the preliminary study
Autorzy:: Salm, J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/294098.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: architektura wschodniopruska
architektura nazistowska
Prusy Wschodnie
architecture of East Prussia
Nazi architecture
East Prussia
Opis:: Architektura nazizmu w Prusach Wschodnich jest zagadnieniem wciąż słabo rozpoznanym. Tymczasem w latach 1934–1945 powstało na tym terenie wiele charakterystycznych i interesujących obiektów oraz założeń przestrzennych. Prowincja wschodniopruska znajdowała się w okresie międzywojennym w specyficznej sytuacji – była jedynym obszarem Niemiec zniszczonym częściowo w czasie Wielkiej Wojny i następnie w planowy sposób odbudowanym. Istotne były też zmiany terytorialne. W wyniku traktatu wersalskiego Prusy Wschodnie zostały oddzielone od reszty państwa „polskim korytarzem”, co wpływało na polityczną i gospodarczą sytuację tej krainy. Dlatego w latach trzydziestych kontynuowano akcję modernizacji prowincji. Przejawiało się to także w rozwoju budownictwa. Przede wszystkim realizowano program budownictwa mieszkaniowego – budowy osiedli przedmiejskich i kolonii. W istotny sposób, poprzez swą architektoniczną i urbanistyczną jednorodność wpłynęły one na ukształtowanie się miejscowego krajobrazu. Stosunkowo liczne są też przykłady obiektów użyteczności publicznej i oświaty – zwłaszcza szkół budowanych zarówno na terenach wiejskich, jak i miejskich. Pokrewną grupę stanowią gmachy urzędów i instytucji państwowych – np. siedziby administracji, banki, poczty, dworce. Wymienić można też obiekty i założenia służące propagowaniu ideologii – gmachy partyjne, siedziby stowarzyszeń i założenia przestrzenne do organizowania imprez politycznych i sportowych. We wszystkich tych budowlach pojawiają się motywy uniwersalne, typowe dla architektury czasów nazizmu. Niekiedy stanowią rozwiązania indywidualne, nawiązujące do regionalnych motywów zdobniczych i inspirowane lokalną tradycją budowlaną. W artykule przedstawiono kilka obiektów odzwierciedlających omawiane nurty: sięgający do germańskiej tradycji plac thingowy (plac manifestacji) w Tylży (obecnie Sovietsk), mający odniesienia do nazistowskiej ideologii i klasycznej architektury dom zebrań partyjnych w Świętej Siekierce (obecnie Mamonowo) i wreszcie plac dworcowy oraz stację kolejową w Olsztynku, tworzące integralny, wyrazisty składnik drogi wiodącej do nacjonalistycznego pomnika wojennego na pobojowisku w pobliskim Tannenbergu. Wspomniano także o odwołującym się do architektury krzyżackiej ratuszu w Szczytnie.
The architecture of the Nazi era in East Prussia is still rather poorly researched and documented, despite the fact that in the years between 1934 and 1945 a significant number of interesting and distinctive buildings and urban complexes was created in this area. East Prussia was in a unique situation in the years between the two World Wars: it was the only part of Germany which suffered destruction during the Great War and then underwent a systematic and planned reconstruction programme. Territorial and political changes also had an influence. As a result of the Treaty of Versailles East Prussia was separated from the rest of Germany by the “Polish corridor”, which had an impact on the political and economic situation of the region and resulted in the effort to modernise the province continuing during the 1930s. This was clearly visible in the development of the local built environment. A number of distinctive trends can be distinguished. Firstly a significant programme of residential development could be witnessed, with new suburbs and out of town settlements being realized. Due to their architectural coherence and unanimity they had a noticeable impact on the local landscape. There were also numerous examples of public and institutional buildings, such as schools being built both in and out of towns as well as governmental and administrative buildings housing banks, post offices and railway stations. Special attention should be given to the edifices designed to propagate and promote ideological messages such as party headquarters and large scale complexes intended for political rallies and sport events. All of them demonstrate universal motives typical of the architecture of the Nazi area. In some cases they take their cue from the local building traditions and regional decorative motifs. The article illustrates a number of buildings reflecting the trends described above: The Town Hall in Szczytno, which draws on the architecture of Teutonic Knights; the square in Tylża (today’s Sovietsk) inspired by the Germanic tradition of Thing Plaze; the party meeting house in Święta Siekierka (today’s Mamonowo) with its rootes in classical architecture and Nazi symbolism and finally, the railway station and square in Olsztynek, which forms an integral and significant part of the route culminating in a nationalistic war memorial in nearby Tannenberg.
Źródło:: Architectus; 2015, 2(42); 91-100
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Kaplica grobowa rodziny Samsona Wollera w Leśnej koło Lubania– dzieło Carla Lüdeckego
The tomb-chapel of Samson Woller’s family in Leśna near Lubań– the work of Carl Lüdecke
Autorzy:: Grochowska, E.
Stefański, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293968.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: architektura sepulkralna
architektura Dolnego Śląska
Lüdecke Carl
Woller Samson
sepulchral architecture
architecture of Lower Silesia
Opis:: Leśna (niem. Marklissa) to niewielkie miasteczko malowniczo położone na Przedgórzu Izerskim, nieopodal Lubania. W XIX w. rozwinął się tu przemysł włókienniczy. Właścicielem największych zakładów, przekształconych w 1888 r. w spółkę akcyjną „Concordia”, był Samson Woller, przemysłowiec pochodzenia żydowskiego. W 1883 r. wybudował on w Leśnej kaplicę grobową według projektu znanego wrocławskiego architekta Carla Lüdeckego. Plany te zachowały się w zbiorach Technische Universität Berlin. Budowla należy do najciekawszych przykładów kaplic grobowych wzniesionych w XIX w. na Dolnym Śląsku. Założona jest na planie centralnym, ze środkowym kwadratem zwieńczonym kopułą. Prezentuje formy klasyczno-renesansowe. Wyróżnia się położeniem na obrzeżu miasta, na zboczu wzgórza opadającego ku jezioru. Jest to najciekawsze dzieło spośród kilku innych kaplic grobowych, jakie ma w swoim dorobku Lüdecke. Współczesny stan obiektu, wpisanego w 2013 r. do rejestru zabytków, jest bardzo zły. W artykule przedstawiono historię powstania kaplicy Samsona Wollera w Leśnej oraz dokonano analizy jej wartości architektonicznych na tle innych obiektów tego typu powstałych na Śląsku w tym samym okresie. Odrębnym wątkiem są związki Samsona Wollera z ziemiami polskimi – pod koniec XIX w. nabył on majątki Dłoń i Smolice w południowej Wielkopolsce, w pobliżu Krotoszyna. Jako wiano otrzymały je jego córki: Helena i Maria Otylia.
Leśna (German Marklissa) is a small town picturesquely situated in Izerskie Foothills, nearby Lubań. In the 19th century a textile industry was developed here. The owner of the biggest production plants, converted in 1888 into the joint stock company “Concordia”, was Samson Woller, a manufacturer of Jewish descent. In 1883 he built in Leśna a tomb-chapel according to a design of well known Breslau’s architect Carl Lüdecke. Its plans survived in the collection of Technische Universität in Berlin. The building belongs to the most interesting examples of tomb-chapels erected in the 19th century in Lower Silesia. The tomb-chapel is built on a central plan with a center square crowned by a cupola. It presents the classic-Renaissance style. The building is distinguished by an unusual location – outside the city, on a hillside that slopes towards a lake. It is the most interesting architectural work from among other tomb-chapels designed by Carl Lüdecke. Current condition of the object, which in 2013 was entered into the register of historical monuments, is very bad. The article presents history of Samson Woller’s tomb-chapel in Leśna. It also contains analysis of chapel's architectural value comparing it to other objects of its type built in the same periods in Silesia. A separate thread are Samson Woller’s connections to Polish lands – at the end of the 19th century he acquired estates in Dłoń and Smolice in the south of Wielkopolska, nearby Krotoszyn. They were given as a dowry to his daughters: Helen and Maria Otylia.
Źródło:: Architectus; 2015, 2(42); 31-40
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Gustav Oelsner– architekt i urzędnik we Wrocławiu w latach 1904–1911
Gustav Oelsner– architect and officer in Wrocław (Breslau) in the years 1904–1911
Autorzy:: Gryglewska, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293880.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Gustav Oelsner
architektura komunalna
architektura XIX w.
architektura XX w.
Wrocław
Niemcy
municipal architecture
architecture of 19th c.
architecture of 20th c.
Germany
Opis:: Tematem artykułu jest twórczość architektoniczna Gustava Oelsnera (1879–1956) we Wrocławiu w latach 1904–1911 w ramach pracy w administracji państwowej przy budowie gmachów Wyższej Szkoły Technicznej oraz w administracji komunalnej na stanowisku miejskiego inspektora budowlanego. W służbie miasta Oelsner projektował i realizował: budynki szkół (dwóch szkół ludowych i szkoły średniej), prace remontowe, przebudowy i rozbudowy szpitali: Wszystkich Świętych i im. Johanna Wenzla-Hanckego, budowę tymczasowych pawilonów wystawowych w parku Szczytnickim. Dzięki pracy pod kierunkiem architektów miasta Richarda Plüddemanna oraz Maxa Berga Oelsner zebrał doświadczenia ważne dla jego przyszłej pracy w administracji budowlanej Katowic, Altony i Hamburga. We Wrocławiu miał on styczność ze środowiskiem zwolenników reformy artystycznej około 1900 r., m.in. z Hansem Poelzigiem. Odrzucenie historyzującego detalu, użycie uproszczonych motywów regionalnej sztuki budowlanej – stylu „rodzimego” (Heimatschutzstil), zwrócenie się ku idei tworzenia formy wynikającej z funkcji, konstrukcji i materiału to cechy, które zbliżyły prace Oelsnera do rzeczowości architektury przemysłowej i dzieł awangardy dwudziestolecia międzywojennego.
The subject matter of this publication is the architectural creativity of Gustav Oelsner (1879–1956) in Wrocław in the years of 1904–1911 within the range of his work in national administration on the construction of Wrocław University of Technology and council administration, as a municipal building inspector. Serving the city Oelsner designed and built: schools (two primary schools and one secondary), restoration work, conversion and extension of the All Saints and the Wenzel-Hancke hospitals, temporary exhibition pavilions in Szczytnicki Park. Working under the supervision of city architects Richard Plüddemann and Max Berg, Oelsner gained a great deal of experience important for his future work in the building administration in Katowice, Altona and Hamburg. In Wrocław he had contact with the circle of artistic reform followers around 1900, among others, with Hans Poelzig. Rejection of historizing detail, use of simplified motives of regional building art – Heimatschutz-style, turning to the idea of creating a form resulting from function, construction and material. These are the features that made Oelsner’s works close to objectivity of the industrial architecture and works of interwar avant-garde.
Źródło:: Architectus; 2015, 2(42); 65-78
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Between tradition and modernity – a study of contemporary architecture in the Austrian alpine region on the example of the W2 Manufaktur studio
Między tradycją a nowoczesnością – studium współczesnej architektury regionu alpejskiego w Austrii na przykładzie realizacji pracowni W2 Manufaktur
Autorzy:: Krynicka, Bogna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2028507.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: contemporary architecture
alpine architecture
wooden building
W2 Manufaktur
architektura współczesna
architektura alpejska
budownictwo drewniane
Opis:: This paper aims to show the influence of traditional, historical rural architecture on the contemporary architecture of the Alpine region in Austria. The subject of consideration are the latest projects and realisations of theW2 Manufaktur design and construction studio based in Leogang – one of the most famous ski resorts of the Salzburg region. W2 Manufaktur was founded by Alfred Waltl, an experienced designer, whereas this paper has been authored by one of the architects who lead projects in the construction/reconstruction/extension of hotel complexes. The article presents the design paradigms adopted by the studio's architects such as respect for the landscape and the local tradition in construction, a kind of "synthesis of arts" combining architecture, art (design), advanced technologies, and sometimes greenery shaping. The text mainly relies on my design experience and studies of old Alpine architecture.
Tematem artykułu jest ukazanie wpływu tradycyjnego, historycznego budownictwa wiejskiego na współczesną architekturę regionu alpejskiego w Austrii. Przedmiotem rozważań są najnowsze projekty i realizacje pracowni projektowo-wykonawczej W2 Manufaktur z siedzibą w Leogang – miejscowości będącej jednym z najbardziej znanych kurortów narciarskich rejonu salzburskiego. W2 Manufaktur została założona przez doświadczonego projektanta Alfreda Waltla, a autorka artykułu jest jedną z architektek prowadzących projekty dotyczące głównie budowy/przebudowy/rozbudowy kompleksów hotelowych. W artykule zostały przedstawione paradygmaty projektowania przyjęte przez architektów biura, wśród których należy wymienić szacunek dla krajobrazu i lokalnej tradycji budowania oraz swoistą „syntezę sztuk” łącząca architekturę, sztukę (design), zaawansowane technologie, a niekiedy też – kształtowanie zieleni. Tekst oparto w głównej mierze na doświadczeniach projektowych autorki i studiach dawnej architektury alpejskiej.
Źródło:: Architectus; 2021, 3 (67); 127-138
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: From imagination to space. Architecture and museum exhibition as a dialogue and interaction
Od wyobraźni do przestrzeni. Architektura i ekspozycja muzealna jako dialog i interakcja
Autorzy:: Nizio, Mirosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2174394.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: contemporary architecture
architectural design
architecture of dialogue
museum
architektura współczesna
projektowanie architektoniczne
architektura dialogu
muzeum
Opis:: The article presents the design philosophy of Mirosław Nizio, architect and sculptor, creator of many realised and conceptual museum projects, founder and owner of the Nizio Design International studio. The author of the paper pays particular attention to the idea of dialogue, to which he has subordinated all his projects, and which he understands in a multifaceted way as: a personal dialogue with the audience through architecture, a discussion between architecture and landscape, as well as an inner monologue touching on his personal feelings and experiences. The text presents Nizio Design International’s best-known projects, such as the Mausoleum of the Martyrdom of Polish Villages in Michniów, The Ulma Family Museum of Poles Saving Jews in World War II in Markowa or The Blessed Father Jerzy Popiełuszko Museum in Okopy.
W artykule przedstawiono filozofię projektowania Mirosława Nizio, architekta i rzeźbiarza, twórcy wielu zrealizowanych i koncepcyjnych projektów muzeów, a przy tym założyciela i właściciela pracowni Nizio Design International. Autor artykułu zwraca szczególną uwagę na ideę dialogu, której podporządkował wszystkie swoje projekty, a którą rozumie wielowątkowo jako osobistą rozmowę z odbiorcami za pośrednictwem architektury, dyskusję architektury z krajobrazem, a także wewnętrzny monolog dotykający jego własnych przeżyć i doświadczeń. W tekście zaprezentowano najbardziej znane projekty Nizio Design International, takie jak Mauzoleum Martyrologii Wsi Polskich w Michniowie, Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej, czy Muzeum Bł. Ks. Jerzego Popiełuszki w Okopach.
Źródło:: Architectus; 2022, 2 (70); 115--124
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Wspólny grunt: architektura – natura – człowiek
Common Ground: architecture – nature – people
Autorzy:: Haupt, P.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/294275.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: przestrzeń społeczna
architektura zrównoważona
relacja architektura-natura
public space
sustainable architecture
relation of architecture vs
nature
Opis:: XIII Weneckie Biennale w 2012 r. pokazało nowy sposób postrzegania architektury jako elementu przestrzeni publicznej – „wspólnego gruntu”. Taki sposób myślenia o architekturze zapisać można we wzajemnej relacji współtworzenia zbudowanej z trzech elementów, jakimi są architektura, natura i człowiek. Projektowanie zrównoważone zapewnia harmonijne współkreowanie i użytkowanie przestrzeni. Konsekwencje rozwijania tej idei widoczne są już dziś w kompozycji architektonicznej i urbanistycznej przestrzeni publicznej miast. Elementy natury stanowią coraz częściej nie tylko budulec, ale także pretekst do tworzenia społeczności lokalnej, której celem staje się troska o przyrodę.
The 13th Venice Architecture Biennale (2012) showed a new way of perceiving architecture as a component of public space – common ground. This kind of approach may be revealed in the mutual relation between three elements: architecture, nature and people. Sustainable design nowadays provides harmonious co-creation and use of space. The consequences of developing this idea are noticeable even today in architectural and urban composition in the cities’ public space. Elements of nature create not only the substance of shaping spaces, but they also present an opportunity to build a local community that aims at taking care of the environment.
Źródło:: Architectus; 2014, 2(38); 29-38
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Lyonel Feininger – przestrzenie równoległe
Lyonel Feininger – parallel spaces
Autorzy:: Jaklewicz, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1835730.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: Feininger Lyonel
Bauhaus
sztuka
architektura
art
architecture
Opis:: Z okazji odchodów 100-lecia powstania szkoły Bauhaus na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej zrealizowany został projekt naukowo-dydaktyczny zainspirowany twórczością wykładowców Bauhausu oraz metodyką nauczania praktykowaną przez tę uczelnię. Jednym z założycieli i wykładowców Bauhausu był Lyonel Feininger – grafik, ilustrator, malarz, konstruktor. Artysta ten przez kilkanaście lat spędzał letnie wakacje w dzisiejszym Mrzeżynie k. Trzebiatowa (woj. zachodniopomorskie). Feininger uwiecznił na szkicach i płótnach wiele zabytków, widoków miast, pejzaży, które obecnie znajdują się w granicach Polski. Niniejszy artykuł traktuje zarówno o życiu Feiningera w kontekście politycznych zmian, jakie dokonały się w latach 30. XX w., o podróżach nad Bałtyk, jak i o oryginalnym języku artystycznym. W szczególności zwraca uwagę na tematy architektoniczne, które są główną osią malarskich i rysunkowych studiów Feiningera. Oryginalny sposób malowania architektury jest na trwałe wpisany w historię sztuki współczesnej. Autorka przybliża także działania Trzebiatowskiego Ośrodka Kultury, który obecnie jest w Polsce najbardziej prężnym ośrodkiem popularyzującym dziedzictwo sztuki Feiningera.
At the Faculty of Architecture of Wrocław University of Science and Technology, on the occasion of the 100th anniversary of the Bauhaus School foundation, a research and teaching project, which was inspired by creative activities of the Bauhaus lecturers and the teaching methodology practiced by this university, was implemented. One of the founders and lecturers of the Bauhaus was Lyonel Feininger – a graphic artist, illustrator, painter, and constructor. The artist spent his summer vacation in today’s Mrzeżyno near Trzebiatów several times (West Pomeranian Voivodeship). Feininger immortalized many monuments, town views, and landscapes that are now within the borders of Poland in his sketches and on canvas. This article is about Feininger’s life in the context of the political changes that took place in the 1930s, about travelling to the Baltic Sea, and about a unique artistic language. The author draws special attention to architectural themes which constitute the main axis of Feininger’s painting and drawing studies. The unique way of painting architecture is permanently fixed in the history of contemporary art. It also presents activities of the Trzebiatów Cultural Centre which is currently the most dynamic centre in Poland popularizing the heritage of Feininger’s art.
Źródło:: Architectus; 2020, Nr 4 (64); 3-13
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Otherness as a value. Camp and the multicolored architecture of Hundertwasser
Odmienność jako wartość. Kamp a wielobarwna architektura Hundertwassera
Autorzy:: Jaklewicz, Karolina
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27312731.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: architecture
color
Hundertwasser
camp
architektura
kolor
kamp
Opis:: Due to the lack of an unambiguous aesthetic classification of Friedensreich Hundertwasser’s architectural designs, in this text his multicoloured creative activity will be analyzed through the prism of camp aesthetics. The aim of the article is to present Hundertwasser’s design creativeness in a new context, taking into account the criteria of camp sensitivity and asthetics. Our analysis will be made with reference to theoretical texts and direct experience. The reflection on the works of Hundertwasser will consider both the criteria included in Susan Sontag’s text “Notes on Camp”, which is fundamental to camp aesthetics, as well as the later considerations of Camp researchers who pay attention not so much to the object as to the person who camps (Czapliński, Booth, Meyer, Mauriès). “The eye of the beholder”, i.e. sensitivity of the recipient, will also be important for camp. The key issue will be colour without which it would be difficult to write about the Austrian artist’s objects in the context of camp aesthetics. The following text is an attempt at a new perspective on Hundertwasser and perhaps it will serve the acceptance of “misfits” as well as their “otherness” and will broaden the fields of mutual acceptance.
W związku z brakiem jednoznacznej estetycznej klasyfikacji projektów architektonicznych Friedensreicha Hundertwassera w niniejszym tekście jego wielobarwna twórczość zostanie przeanalizowana przez pryzmat estetyki kampu. Celem artykułu jest ukazanie projektowej twórczości Hundertwassera w nowym kontekście, uwzględniającym kryteria kampowej wrażliwości i estetyki. Analiza zostanie przeprowadzona w odniesieniu do tekstów teoretycznych i bezpośredniego doświadczenia. W refleksji nad dziełami Hundertwassera uwzględnione zostaną zarówno kryteria zawarte w fundamentalnym dla kampowej estetyki tekście Susan Sontag Notes on Camp, jak i późniejsze rozważania badaczy kampu, zwracających uwagę nie tyle na przedmiot, ile na osobę kampu (Czapliński, Booth, Meyer, Mauriès). Nie bez znaczenia będzie też ważne dla kampu „oko patrzącego”, czyli wrażliwość odbiorcy. Kwestią kluczową będzie kolor, bez którego trudno byłoby pisać o obiektach austriackiego twórcy w kontekście kampowej estetyki. Prezentowany tekst jest próbą nowego spojrzenia na Hundertwassera, być może przysłuży się akceptacji „odmieńców” i ich „odmienności” i poszerzy pola wzajemnej akceptacji.
Źródło:: Architectus; 2023, 2 (74); 21--28
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Architektura i urbanistyka XIX- i XX-wiecznych zespołów zabudowy wojskowej na obszarze Śląska. Typologia, stylistyka, rewaloryzacja zespołów – studium wstępne
The architecture and spatial disposition of 19thand 20th-century military building complexes in Silesia. Typology, design, regeneration – preliminary study
Autorzy:: Rudnicka-Bogusz, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/293439.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: zespoły koszarowe
Wrocław
architektura
obiekty administracji państwowej
architektura XIX w.
architektura XX w.
military complexes
architecture
objects of state administration
architecture of 19th c.
architecture of 20th c.
Opis:: Architektura powstająca jedynie na zamówienie konkretnego inwestora jest dziedziną sztuki najbardziej podatną na wpływy zewnętrzne. To wypełnianie przestrzeni nie tylko formą materialną, ale również treścią ideową. Szczególnie architektura budynków związanych z administracją państwową jest papierkiem lakmusowym społecznych i politycznych transformacji. Na obszarze Śląska zespoły architektury wojskowej powstawały w dwóch głównych fazach związanych ze wzrostem znaczenia militaryzmu w polityce wewnętrznej: Prus w 2. poł. XIX w. i III Rzeszy w latach 30. XX w. Miały emanować ideą siły i jedności państwa, zawierały jednak równocześnie cechy stylistyczne i zdobycze funkcjonalne swoich czasów (Werkbund; ekspresjonizm), przetworzone w myśl obowiązującej ideologii. Reprezentują tzw. Herrschaftsarchitektur – „architekturę władzy” – i miały decydujący wpływ na kształtowanie lokalnej tożsamości. Ze względu na pełnioną funkcję znajdujące się na omawianym obszarze zespoły architektury wojskowej zasiedlała po 1945 r. armia (polska lub radziecka), zapewniając im przeważnie należyte utrzymanie. Stanowiąc do niedawna obiekty strategiczne, pozostawały przez wiele lat poza zasięgiem możliwych badań i analiz. W wyniku wycofania wojsk Federacji Rosyjskiej w 1993 r. oraz postępującej restrukturyzacji Wojska Polskiego w ciągu ostatnich 20 lat wiele z tych obiektów zostało opuszczonych. Obecnie nieużytkowane lub sprzedane prywatnym właścicielom ulegają degradacji, wyburzeniom lub przebudowie, uniemożliwiającym ich zbadanie. Ratunkiem przed ich dekapitalizacją jest włączenie w przestrzeń miejską, aby nie podzieliły losu wielu bezpowrotnie utraconych obiektów architektury przemysłowej i zabytków techniki z tego samego okresu. W artykule omówiono problematykę budowy, typologii i stylistyki oraz stanu zachowania obiektów koszarowych na Śląsku. Jest to studium wstępne do opracowania tematu celowości i możliwości rewaloryzacji tych obiektów.
Architecture is the form of art most receptive to outer influences, because it is created entirely as a response to a specific demand. It fills the space not only with shapes but at the same time with ideas. This applies particularly to state-funded investments – administrative and government buildings – which by nature reflect social and political changes. In the researched area military installations were constructed in two main phases associated with the increase in militarism in the internal politics of Prussia and the German Reich – the second half of the 19th century and the 1930s – when multiple military facilities were built. The design was devised to emphasize their majesty and importance and so that they radiated the sense of unity and might of the state. At the same time they represented stylistic and functional characteristics of their times (Werkbund; expressionism), modified in accordance with the then-current ideology. These complexes represented the so called Herrschaftsarchitektur – the architecture of power – and they had important influence in shaping local identity communities on the verge of military conflict. After 1945, due to their function, the military installations were immediately inhabited by the Polish or Soviet army. As strategic objects, they were unavailable for research and analysis for many years, nevertheless in most cases, were properly maintained. When the Russian troops were withdrawn and the Polish Army was restructured, many installations were abandoned. Unused or else sold to private investors, they start to degrade, are demolished or remodeled, which in either case makes it difficult to study them. In order to save them, it is necessary to reintroduce them into the urban space, so that they do not share the fate of post-industrial edifices and engineering heritage of the same era, which were irreversibly lost. The article discusses the issues of construction, typology and stylistics and the state of preservation of the barracks in Silesia. It constitutes a preliminary study that aims to determine the benefits and possibility of restoration of these facilities.
Źródło:: Architectus; 2015, 2(42); 19-30
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Analysis of the original functional layouts of neo-Gothic sacral architecture in the Lublin Voivodeship
Analiza pierwotnych układów funkcjonalnych neogotyckiej architektury sakralnej na terenie województwa lubelskiego
Autorzy:: Chęć-Małyszek, Agnieszka
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/27312713.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:: church
sacred architecture
neo-Gothic
neo-Gothic architecture
Lublin Voivodeship
kościół
architektura sakralna
neogotyk
architektura neogotycka
województwo lubelskie
Opis:: Historicising architecture in sacral construction was considered insignificant, as it did not have many typical and unique elements. However, it fulfilled a very important function, and despite the passage of time, neo-Gothic religious architecture still communicates it in its form, essence, theoretical principles and the function for which it was created. In this article, neo-Gothic churches in the Lublin Voivodeship are examined, paying special attention to the most prolific creator of this trend, Józef Pius Dziekoński. The aim of the paper is to comparatively analyse Lublin churches from the neo-Gothic period, specifying their purposes, meaning and characteristic features of the functional system. The work presents the historical and ideological context, determining the nature and role of the discussed sacral buildings. The research method applied here consists of a comparative analysis of neo-Gothic religious buildings selected from all religious buildings in the Lublin Voivodeship. The most typical features of individual buildings and their functions have been identified. The research results, presented in descriptive form and figures, have allowed interesting conclusions to be formulated. All the existing neo-Gothic churches in the region represent a new type of buildings, but simultaneously have their own individual style. They serve as Christian churches, satisfying human spiritual, emotional and social needs. Characteristic tall slender towers distinguish these sacred places, as well as being dominant accents in the landscape of the Lublin Voivodeship.
Architektura historyzująca w budownictwie sakralnym była uważana za mało znaczącą, gdyż nie miała wielu charakterystycznych i unikatowych elementów. W istocie pełniła ona bardzo ważną funkcję. Mimo upływu lat wciąż przemawia swoją formą, esencją i programem. W niniejszym artykule analizie poddano neogotyckie kościoły na terenie województwa lubelskiego, zwracając szczególną uwagę na dzieła najpłodniejszego twórcy tego nurtu – Józefa Piusa Dziekońskiego. Celem pracy było porównanie lubelskich kościołów z okresu neogotyku, określenie ich funkcji, znaczenia i charakterystycznych cech układu funkcjonalnego. Zaprezentowano kontekst historyczny oraz ideowy determinujący charakter oraz rolę omawianych budowli sakralnych. W trakcie badań analizie porównawczej poddano neogotyckie budynki sakralne wybrane spośród wszystkich obiektów sakralnych na terenie województwa lubelskiego. Wyodrębniono najbardziej charakterystyczne cechy poszczególnych budynków oraz ich funkcje. Wyniki zestawiono w formie opisowej i wykresów. Pozwalają one na stwierdzenie, że wszystkie istniejące neogotyckie kościoły w regionie stanowią nowy typ obiektów z zachowaniem własnego indywidualnego stylu. Pełnią one funkcję chrześcijańskich świątyń, które zaspokajają ludzkie potrzeby duchowe, emocjonalne i społeczne. Charakterystyczne wysokie smukłe wieże nadają tożsamość tym świętym miejscom oraz stanowią dominanty widokowe w krajobrazie województwa lubelskiego.
Źródło:: Architectus; 2023, 1 (73); 31--39
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:: Architectus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "ARCHITEKTURA" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język