Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "CONSERVATION" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Konserwacja malarstwa ściennego w 1. połowie XX w. i kwestie autentyzmu
Conservation of murals in the 1st half of the 20th century and issues of authenticity
Autorzy:
Święcka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293805.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
historia konserwacji
malarstwo ścienne
autentyzm
history of conservation
wall painting
authenticity
Opis:
W tekście omówiono cechy malarstwa ściennego, a także ukazano różnice między tego rodzaju dziełami sztuki a innymi obiektami malarstwa. Pokrótce przedstawiono metodykę badań i warsztat konserwatora malowideł ściennych, w tym podejście do kwestii autentyzmu. Główną uwagę skupiono na ukazaniu historii polskiej myśli konserwatorskiej w 1. połowie XX w. Polscy konserwatorzy popełnili wiele błędów. Malowidła głównie restaurowano, często poprzez ich przemalowywanie. Metody konserwatorskie i szacunek dla substancji zabytkowej wchodziły do praktyki stopniowo. Gdy dawniej dbano przede wszystkim o utrwalenie autentycznego przekazu estetycznego dzieła, nowoczesna konserwacja oparta na podstawach naukowych kładła główny nacisk na świadectwo oryginalnej materii i walor malowidła jako historycznego dokumentu.
The text presents mural paintings’ character and shows differences between wall paintings and other kind of paintings. Reviews of the methodology of research and techniques of conservation of mural paintings as well as the approach to the question of authenticity have been presented. The main topic is history of conservation in Poland in 1st half of 20th century, Polish restorers made many mistakes at that time. Mural paintings were restored mainly by their overpainting. Respect for the preserved matter and methods of conservation were gradually accepted. In the past only the aesthetic value of the work of art was protected and believed to be authentic. Modern conservation – supported by science – respects and protects traces of the original material treated as a historical document.
Źródło:
Architectus; 2015, 4(44); 33-42
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concrete heritage in the Netherlands. Valuation and conservation of concrete and reinforced concrete structures
Betonowe dziedzictwo Holandii. Rodzaje konstrukcji betonowych i żelbetowych oraz proces ich konserwacji
Autorzy:
de Jonge, Wessel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835693.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
concrete
reinforced concrete
Netherlands
conservation
interwar period
beton
żelbet
Holandia
konserwacja
okres międzywojenny
Opis:
The article deals with reinforced concrete structures in the Netherlands in the interwar period. The aim of the article was to present the changes in the use of reinforced concrete and the introduction of various light concrete products for the construction of light façades structures such as curtain walls. Reinforced concrete, which appeared in Dutch architecture around 1900, causes conservation problems today, which are discussed in the article on the example of the Sint Jobsveem (Jan J. Kanters), the Zonnestraal Sanatorium in Hilversum (Jan Duiker, Bernard Bijvoet and Jan Gerko Wiebenga) and the Van Nelle Factory in Rotterdam (Johannes Brikman, Leendert van der Vlugt and Jan Gerko Wiebenga), involving the author’s own experiences related to renovation works on these buildings. The most serious problem today is the porosity of concrete and the process of its carbonation due to the high level of CO2 caused by air pollution. In the past, the influence of cement alkalinity and its role in protecting reinforcement against corrosion was not well understood. The damaging effects of curing agents such as calcium chlorides were unknown. The focus was mainly on the relationship between the water-cement ratio and the compressive strength. Today, concrete repair methods are usually selected individually, depending on whether we are dealing with exposed or plastered concrete work, and on the size and scale of the damage. The most effective way to protect concrete against carbonation is to use a special waterproof protective coating – offering the highest possible diffusion resistance to carbon, sulfur and chloride ions and the lowest possible diffusion resistance to water vapor. Such a coating protects concrete against the penetration of CO2 and acid ions, and at the same time allows free evaporation of moisture from the concrete to the environment. The described experiences show that even heavily damaged concrete can be restored. It is a matter of cost and the challenge of keeping its original appearance.
Artykuł dotyczy konstrukcji żelbetowych stosowanych w Holandii w okresie międzywojennym. Jego celem było przedstawienie zmian w użyciu żelbetu oraz różnych wyrobów z betonu lekkiego wykorzystywanych do budowy ścian osłonowych. Żelbet, który pojawił się w architekturze holenderskiej około 1900 r., powoduje dziś problemy konserwatorskie, które omówiono w artykule w oparciu o własne doświadczenia autora związane z renowacją następujących budynków: Sint Jobsveem (Jan J. Kanters), Sanatorium Zonnestraal w Hilversum (Jan Duiker, Bernard Bijvoet i Jan Gerko Wiebenga) oraz Fabryki Van Nelle w Rotterdamie (Johannes Brikman, Leendert van der Vlugt i Jan Gerko Wiebenga). Najpoważniejszym problemem jest dziś porowatość betonu i proces jego karbonatyzacji ze względu na wysoki poziom CO2 spowodowany zanieczyszczeniem powietrza. W przeszłości wpływ zasadowości cementu na ochronę zbrojenia przed korozją nie był dobrze rozumiany. Szkodliwe działanie środków utwardzających, takich jak chlorki wapnia, nie było znane. Skupiono się głównie na relacji między stosunkiem wodno-cementowym a wytrzymałością na ściskanie. Dziś metody naprawy betonu dobierane są zazwyczaj indywidualnie, w zależności od tego, czy mamy do czynienia z betonem odsłoniętym czy pokrytym tynkiem, a także od wielkości i skali uszkodzeń. Najskuteczniejszym sposobem ochrony betonu przed karbonatyzacją jest zastosowanie specjalnej wodoodpornej powłoki ochronnej – umożliwiającej najwyższą możliwą odporność na wnikanie jonów węgla, siarki i chlorków oraz przepuszczającej parę wodną na zewnątrz. Taka powłoka zabezpiecza beton przed wnikaniem jonów CO2 i kwasów, a jednocześnie umożliwia swobodne odparowanie wilgoci z betonu do otoczenia. Opisane doświadczenia pokazują, że nawet bardzo zniszczony beton można odtworzyć. To kwestia kosztów i umiejętności zachowania oryginalnego wyglądu.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 2 (66); 39-49
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Staromiejskie obwarowania Olsztyna w koncepcji miejskich plant – między konserwacją a kreacją
The Old Town fortifications in Olsztyn in the concept of old town green belt – between conservation and creation
Autorzy:
Lewicka, M. L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294136.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
zabytki
architektura obronna
Olsztyn
planty
konserwacja
monuments
military architecture
old town green belt
conservation
Opis:
Tematem pracy jest konserwatorski proces przygotowania naukowych podstaw dla rozwiązań projektowych przyszłych plant w Olsztynie. W artykule przedstawiono efekt części prowadzonych przez autorkę od 20 lat badań: historycznych, architektonicznych z archeologią oraz konserwatorskich studiów przedprojektowych – wybranych pod kątem powiązań z realizacją plant według projektu wyłonionego w wyniku ogólnopolskiego konkursu architektoniczno-urbanistycznego. Omówiono też historyczną wartość staromiejskich obwodów obronnych oraz samą ideę miejskich plant. Konkurs na miejskie planty ogłosił Urząd Miasta w Olsztynie w 2017 r. Zwycięska praca będzie realizowana. Dokumentacje z dotychczasowych badań i studiów konserwatorskich nad średniowiecznymi obwarowaniami miasta i zamku stanowiły merytoryczną jej podstawę. Wyłoniony w konkursie projekt satysfakcjonuje pod względem poziomu opracowań kulturowych i projektowanych rozwiązań oraz uwzględnienia tego, co najistotniejsze w dorobku studialnym i badawczym przygotowanym w przeszłości na zamówienie służb konserwatorskich w Olsztynie. Na obszarze przyszłych plant zabytkowe budowle współistnieć będą ze współczesnymi obiektami staromiejskiej infrastruktury i zielenią parkową.
The subject of the work is the conservation process of preparing the scientific basis for design solutions for future old town green belt in Olsztyn. The article present the effect of parts of research carried out by the author for 20 years: historical, architectural and archeological and conservation pre-design studies – selected in terms of connection with the implementation of the belt of greenery according to the project selected as a result of a nationwide architectural and urban competition. The historical value of the Old Town defense districts and the idea of the urban green belt were also discussed. The old town green belt competition was announced by the City Hall in Olsztyn in 2017. The first place awarded for the work will be carried out. Documentations from previous research and conservation studies on the medieval fortifications of the city and the castle were the substantive basis for the winning work. The project selected in the competition is satisfactory in terms of the level of cultural studies and proposed solutions, and taking into account what is the most important in the study and research developed in the past on the order of the conservation services in Olsztyn. In the future old town green belt area, historic buildings will coexist with modern facilities of the Old Town infrastructure and park greenery.
Źródło:
Architectus; 2018, 4 (56); 53-69
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integration of project results on a GIS platform and its impact on conservation strategies
Integracja wyników projektu na platformie GIS i jej wpływ na strategię konserwatorską
Autorzy:
Wilczyńska, Izabela
Dąbek, Paweł Bronisław
Ćmielewski, Bartłomiej
Kościuk, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294263.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
GIS
spatial analysis
data integration
conservation
hydrology
analiza przestrzenna
integracja danych
konserwacja zabytków
hydrologia
Opis:
The geographic information system (GIS) has become a very popular and useful tool to aggregate and process spatial data. In this paper, the implementation of data obtained during survey seasons at the El Fuerte de Samaipata (Bolivia) archaeological site and results of data analysis on the GIS platform are presented. In addition to the thematic layers, a description of the sectors and archaeological relics was added to the whole system. The implemented layers are related to orthoimages created from terrestrial laser scanning (TLS) and from close range photogrammetry (in visual, spectral, and infrared light), raw photos of petroglyphs, a highly detailed vector plan of the site, conservation risk maps, new spatial divisions, description layers, and a digital terrain model (DTM) based on the results of TLS. Such a system, with an implemented DTM, allows rainwater runoff and its impact on the archaeological site to be analysed. Thus, the paper presents a study on some hydrological conditions of the Samaipata rock. It is part of the larger research project “Architectural examination and complex documentation of Samaipata (El Fuerte de Samaipata/Bolivia) site from the World Heritage List”. The results of this study are considered mainly from the point of view of conservation recommendations and strategies. Same aspects, however, may influence future studies on the chronology and cultural affiliation of the Samaipata rock carvings.
System informacji geograficznej (GIS) stał się bardzo popularnym i użytecznym narzędziem do agregowania i przetwarzania danych przestrzennych. W niniejszym artykule przedstawiono implementację danych uzyskanych podczas sezonów badań na stanowisku archeologicznym El Fuerte de Samaipata (Boliwia) oraz wyniki analizy danych na platformie GIS. Oprócz warstw tematycznych do całego systemu dodano opis sektorów i zabytków archeologicznych. Zaimplementowane warstwy są powiązane z ortoobrazami utworzonymi z naziemnego skanowania laserowego (TLS), fotogrametrii bliskiego zasięgu (w świetle wizualnym, spektralnym i podczerwonym), surowych zdjęć petroglifów, bardzo szczegółowego planu wektorowego, map ryzyka, nowego podziału przestrzennego stanowiska, warstw opisowych oraz cyfrowego model terenu (DTM) opartego na wynikach TLS. Taki system przetwarzania danych z wdrożonym DTM pozwala na analizę spływu wody deszczowej i jej oddziaływania na stanowisko archeologiczne. W związku z tym w artykule przedstawiono badania niektórych warunków hydrologicznych skały Samaipata. Badania są częścią większego projektu „Badania architektoniczne i kompleksowa dokumentacja stanowiska Samaipata (Fuerte de Samaipata/Boliwia) z Listy Światowego Dziedzictwa”. Wyniki tych prac rozpatrywane są głównie z punktu widzenia zaleceń i strategii ochrony skały. Te same aspekty mogą jednak wpłynąć na przyszłe badania dotyczące chronologii i przynależności kulturowej rzeźb skalnych Samaipata.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 151-159
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petrographic, mineralogical, and climatic analyses, and risk maps for conservation strategies
Analizy petrograficzne, mineralogiczne i klimatyczne oraz mapy ryzyka dla strategii konserwatorskiej
Autorzy:
Bartz, Wojciech
Kościuk, Jacek
Gąsior, Maria
Dziedzic, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294273.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Samaipata
conservation
climatic risk factor
topographical risk factor
sandstone
mineralogy
konserwacja
klimatyczny czynnik ryzyka
topograficzny czynnik ryzyka
piaskowiec
mineralogia
Opis:
El Fuerte de Samaipata is a pre-Hispanic archaeological site in Bolivia that has been on the UNESCO World Heritage List. Its main part – the rock – is densely covered with a complex arrangement of terraces, platforms, water reservoirs, channels, and petroglyphs. The rapidly progressing erosion of the rock is making the petroglyphs less and less clear, and some are no longer recognisable. The main topic of this study is to indicate all risk factors conducive to erosion and to create risk maps identifying the most vulnerable areas that require immediate conservation intervention. Parallel mineralogical and petrographic studies show that the Samaipata rock is a quartz-rich, porous, well-sorted sandstone, classified as quartz arenite or subarcosic arenite. The cement of the rock is composed of quartz overgrowth and ubiquitous, pore-filling hematite-clay aggregates containing non-expanding kaolinite, illite, and expanding smectite. The rock exhibits different stages of weathering, from relatively fresh to strongly altered and heavily cracked. In comparison to fresh rock, the latter has cement enriched in clay minerals and is depleted in hematite due to weathering and the dissolution of the iron-bearing phase.
El Fuerte de Samaipata to wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO prehiszpańskie stanowisko archeologiczne w Boliwii. Jego główna część to skała ze złożonym układem tarasów, platform, zbiorników wodnych, kanałów i petroglifów. Szybko postępująca erozja sprawia, że petroglify stają się coraz mniej wyraźne, a niektóre nie są już rozpoznawalne. Głównym tematem badań jest wskazanie wszystkich czynników ryzyka sprzyjających erozji oraz stworzenie map ryzyka identyfikujących najbardziej wrażliwe obszary wymagające natychmiastowej interwencji konserwatorskiej. Badania mineralogiczne i petrograficzne wskazują, że Samaipata to bogaty w kwarc, porowaty, dobrze posortowany piaskowiec, sklasyfikowany jako arenit kwarcowy lub arenit subarkozowy. Spoiwo składa się z przerostu kwarcu i wszechobecnych, wypełniających pory agregatów hematytowo-gliniastych zawierających nierozprężający się kaolinit, illit i rozszerzający się smektyt. Skała wykazuje różne etapy wietrzenia, od stosunkowo świeżego do mocno zmienionego i mocno spękanego. W porównaniu ze świeżą skałą ta ostatnia ma cement wzbogacony w minerały ilaste i jest zubożona w hematyt z powodu wietrzenia i rozpuszczenia fazy żelazonośnej.
Źródło:
Architectus; 2020, 2 (62); 135-149
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Research and conservation of the so-called Studentate at the Dominican Priory in Krakow
Badania i konserwacja pomieszczeń tzw. studentatu w klasztorze dominikanów w Krakowie
Autorzy:
Bojęś-Białasik, Anna
Luboń-Radwańska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203596.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Dominican priory
Krakow
research
conservation
wooden beam ceiling
polychromy
portal
klasztor dominikanów
Kraków
badania
konserwacja
strop drewniany
polichromia
Opis:
The topic of the article is architectural and conservation research in one of the rooms of the so-called studentate in the Dominican priory in Krakow, which brought very interesting and unexpected results. In a small room that served as a kitchen, elements of late-Gothic decoration were discovered, e.g. beamed ceiling, portal and large fragments of polychrome. The article describes the course of research and subsequent discoveries, each of which required individual decisions regarding the method of conservation and exposition. An important issue was the interpretation of the iconographic program of the polychrome and the analysis of the entire decoration in the context of architectural transformations and the supposed historical function of the room. Reference was also made to conservation and technical procedures related to, among others, the need to introduce a new load-bearing ceiling above the room.
Tematem artykułu są badania architektoniczno-konserwatorskie jednego z pomieszczeń tzw. studentatu w klasztorze dominikanów w Krakowie. Prace te przyniosły bardzo ciekawe i nieoczekiwane rezultaty. W niewielkim pomieszczeniu pełniącym funkcję kuchni odkryto bowiem elementy późnogotyckiego wystroju, m.in. strop belkowy, portal oraz duże fragmenty polichromii. W artykule opisano przebieg badań oraz kolejne odkrycia, z których każde wymagało indywidualnych decyzji dotyczących sposobu konserwacji i ekspozycji. Istotną kwestią była interpretacja programu ikonograficznego polichromii i analiza całości wystroju w kontekście przemian architektonicznych i domniemanej historycznej funkcji pomieszczenia. Odniesiono się także do procedur konserwatorskich i technicznych związanych m.in. z koniecznością wprowadzenia nowego stropu nośnego nad pomieszczeniem.
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 27--36
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conservation of the Renaissance towns of Southern Poland based on selected examples: an introduction to research
Problematyka ochrony małych miast renesansowych południowej Polski na wybranych przykładach. Wstęp do badań
Autorzy:
Kuśnierz-Krupa, Dominika
Kuśnierz, Kazimierz
Hryniewicz, Małgorzata
Ivashko, Julia
Bober, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203601.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Renaissance period
urban design
Zakliczyn
Cieszanów
Raków
conservation
revalorization
okres renesansu
urbanistyka
ochrona
rewaloryzacja
Opis:
This paper discusses the conservation of selected historical Renaissance urban layouts located in the Lesser Poland, Subcarpathian and Holy Cross voivodeships. The objective of the study was to analyze previous research on the theory of Renaissance urban design theory in Poland, with a particular emphasis on the areas in question, as well as the typology of the urban layouts founded during this period. An analysis of urban layouts of selected small towns was performed, which also covered their current forms of statutory conservation. The degree of preservation of the layouts’ historical structure was determined, and a proposal of general guidelines for their conservation was formulated.
Artykuł dotyczy problematyki ochrony wybranych zabytkowych renesansowych układów urbanistycznych zlokalizowanych na terenie województw: małopolskiego, podkarpackiego oraz świętokrzyskiego. Celem badań była analiza dotychczasowej wiedzy w zakresie teorii urbanistyki renesansowej w Polsce, ze szczególnym uwzględnieniem przedmiotowego obszaru, a także typologii zakładanych w tym okresie układów urbanistycznych. W pracy dokonano analizy układów urbanistycznych wybranych małych ośrodków miejskich, a także ich bieżącej ochrony konserwatorskiej. Określono stopień zachowania ich historycznej struktury oraz przedstawiono propozycję ogólnych wytycznych w zakresie ochrony.
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 83--90
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie autentyzmu i malarstwo ścienne
The notion of authenticity and wall painting
Autorzy:
Święcka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293874.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
autentyzm
malarstwo ścienne
konserwacja
transfery
authenticity
wall painting
conservation
transfers
Opis:
Konserwator dzieł sztuki, Warszawa/Restorer of works of art, Warsaw Malowidła ścienne tworzą swoisty pomost pomiędzy architekturą a ruchomymi dziełami sztuki. W odniesieniu do każdego z tych trzech typów obiektów wypracowana została odrębna metodyka ochrony i konserwacji. I choć istnieje na tym polu wiele punktów stycznych, to jednak odmienny charakter poszczególnych grup wymaga szczególnego podejścia i interpretacji. Dotyczy to także zagadnienia autentyzmu. Kluczowy problem stanowią tu transfery malarstwa ściennego eksponowane w galeriach jak obrazy sztalugowe.
Wall paintings provide a special bridge between architecture and movable artworks. In reference to these three types of structures a separate method of protection and conservation has been developed. Although there are many common points, the different character of the individual groups requires a special approach and interpretation. This also regards the issue of authenticity. The key problem in this respect includes transfers of wall paintings displayed in galleries as easel paintings.
Źródło:
Architectus; 2014, 1(37); 41-47
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conservation aspects of cast-iron platform shelters on the example of Vistula Pomerania railway stations
Zagadnienia związane z konserwacją żeliwnych wiat peronowych na przykładzie dworców Pomorza Nadwiślańskiego
Autorzy:
Kwasek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835707.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
platform shelter
cast-iron construction
19th century architecture
monument conservation
cast-iron column
wiata peronowa
konstrukcja żeliwna
architektura XIX w.
konserwacja zabytków
kolumna żeliwna
Opis:
Cast-iron shelters were used in the 19th century as cheaper alternatives to large platform halls. Nevertheless, they were aesthetically distinguish-able from later riveted solutions. Because of their durability and continuous utility, they were not the subject of disassembly, as numerous transport infrastructure objects have been in recent decades. This article aims to indicate proper conservation practices during construction works on cast-iron platform shelters. Nowadays, most frequently, they take place during the modernization of railroad stations. As presented in this text, the approach to conservation procedures can be significantly different. The paper investigates technical and architectural solutions of selected instances of cast-iron platform shelters in Vistula Pomerania. Some references to foreign designs are also presented. The analysis of literature and archival documentation of the project, as well as the field studies, enabled us to formulate conclusions – recommendations for the proper procedure in respect of this type of object. Cast-iron platform shelters ought to be preserved as the unique remnant of 19th-century architecture. It is recommended to use an adequately selected material during the works and to restore the artistic qualities of cast-iron structures by restoring their original paintings. The author also refers to the realization of new roofing created in the preserved historical objects’ closest vicinity. Based on the illustrated instances, he recommends efforts to maintain consistency between new or reconstructed structures and authentic 19th-century ones. Simultaneously author emphasizes the necessity of avoiding the obliteration of the distinction between them. He drew attention to the challenges of repairing cast-iron pillars, giving examples of techniques that can be applied.
Żeliwne wiaty były stosowane w XIX w. jako tańsze odpowiedniki wielkich hal peronowych. Mimo to wyróżniały się swoją estetyką na tle późniejszych – nitowanych – rozwiązań. Ze względu na ich trwałość i ciągłą przydatność nie podlegały rozbiórkom jak wiele obiektów techniki transportowej w ostatnich dziesięcioleciach. Celem artykułu jest wskazanie dobrych praktyk konserwatorskich w trakcie prac budowlanych dotyczących żeliwnych wiat peronowych. Współcześnie mają one najczęściej miejsce przy modernizacji dworców kolejowych. Jak przedstawiono w niniejszym tekście, sposób podejścia do zabiegów konserwatorskich może być znacząco różny. W artykule przedstawiono wyniki badań rozwiązań technicznych oraz architektonicznych wybranych przykładów żeliwnych zadaszeń peronowych na terenie Pomorza Nadwiślańskiego. Przedstawiono także nawiązania do realizacji poza granicami Polski. Analiza literatury przedmiotu i archiwalnej dokumentacji projektowej, a także badania terenowe umożliwiły sformułowanie wniosków – rekomendacji dla właściwego postępowania przy tego typu obiektach. Jako unikatowa pozostałość po architekturze XIX w. żeliwne wiaty peronowe powinny być bezwzględnie chronione. W trakcie prac wskazane jest stosowanie odpowiednio dobranego materiału, a także dążenie do przywrócenia żeliwnym wiatom ich walorów artystycznych poprzez odtworzenie pierwotnej kolorystyki. Autor artykułu odnosi się również do realizacji nowych zadaszeń, powstających w bezpośrednim sąsiedztwie zachowanych historycznych obiektów. Bazując na przedstawionych przykładach, rekomenduje dążenie do zachowania spójności nowych lub rekonstruowanych obiektów z autentycznymi realizacjami z XIX w. Jednocześnie podkreśla konieczność dbałości o to, by granica między nimi nie uległa zatarciu. Zwrócił uwagę na trudności, jakie mogą dotyczyć prac naprawczych przy żeliwnych słupach, podając przykłady technik możliwych do zastosowania.
Źródło:
Architectus; 2021, Nr 1 (65); 49-58
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The role and scope of architectural and conservation research procedures in the process of restoring the splendour of an architectural monument created after 1945 on the example of the Suburban Railway Station in Gdynia
Rola i zakres architektoniczno-konserwatorskich procedur badawczych w procesie przywracania świetności zabytku architektury powstałej po 1945 r. na przykładzie Dworca Podmiejskiego w Gdyni
Autorzy:
Orchowska-Smolińska, Anna
Kriegseisen, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203602.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architectural documentation
conservation documentation
program
conservation works
restoration works
architecture after 1945
revalorization
Gdynia Suburban Railway Station
dokumentacja architektoniczna
dokumentacja konserwatorska
prace konserwatorskie
prace restauratorskie
architektura po 1945
rewaloryzacja
Dworzec Podmiejski w Gdyni
Opis:
Modern Movement buildings, despite their relatively recent construction, are sometimes affected by radical transformations of layout and form. The railway stations being one of the most important public buildings in the city are a special group of them. Due to long-term and intensive use they may bear the signs of exploitation of parts of its substance and have secondary transformations disharmony with the building. The subject of the article are architectural and conservation studies of the Suburban Railway Station in Gdynia, built in the mid-1950s. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research procedures developed for it in the years 2016–2022, which are an introduction to revaluation process. The research methods used during the field work made it possible to identify the originally used techniques of execution and finishing methods and to determine the procedures for their reconstruction using conservation methods. The results of the conducted research became the basis for determining the scope of conservation protection of the station building, as well as the possibility of interfering with its partly “functionless” substance through adaptation and modernization activities.
Budynki modernistyczne pomimo względnie nieodległego czasu powstania bywają dotknięte radykalnymi przekształceniami układu i formy. Szczególną ich grupą są dworce, które jako jedne z najważniejszych budynków publicznych miasta z powodu długotrwającego i intensywnego użytkowania mogą nosić znamiona wyeksploatowania fragmentów substancji oraz mieć wtórne nawarstwienia dysharmonizujące z obiektem. Tematem artykułu są badania architektoniczne i konserwatorskie powstałego w połowie lat 50. XX w. Dworca Podmiejskiego w Gdyni. Autorki artykułu postawiły sobie za cel przedstawienie opracowanych dla niego w latach 2016–2022 procedur badawczych stanowiących wstęp do działań rewaloryzacyjnych. Zastosowane podczas prac terenowych metody badań pozwoliły na identyfikację oryginalnych technik wykonania i metod wykończenia oraz określenie procedur ich odtwarzania metodami konserwatorskimi. Wyniki przeprowadzonych prac stały się podstawą wyznaczenia zakresu ochrony konserwatorskiej budynku dworcowego i określenia możliwości ingerencji w jego częściowo pozbawioną funkcji substancję za pośrednictwem działań adaptacyjnych i modernizacyjnych.
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 117--128
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The safeguarding of the Vale de Milhaços Gunpowder Factory and the operational conservation of the steam generator and the steam engine
Zabezpieczenie fabryki prochu w Vale de Milhaços oraz konserwacja generatora pary i silnika parowego
Autorzy:
Filipe, Graça
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293714.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Vale de Milhaços
fabryka prochu
dziedzictwo przemysłowe
produkcja pary
silnik parowy
konserwacja operacyjna
Vale de Milhaços Gunpowder Factory
industrial heritage
steam generation
steam engine
operational conservation
Opis:
The subject of the article is the black powder factory in Vale de Milhaços in Portugal as an example of the protection of post-industrial heritage. Shown the process of transforming an active production facility into a museum. The steam powered production of black gunpowder in Vale de Milhaços began in 1896 using an innovative system for transmitting mechanical energy over distance by interconnecting the central power generation building with transmission houses for eight sets of production workshops. Steam powered production continued through to 2001 when the Black Gunpowder Circuit became an extension of the Seixal Municipal Ecomuseum under the management of the Seixal Municipality. This aimed to guarantee the preservation of the heritage, including the buildings, production machinery, equipment and utensils. Importantly the heritage was conserved in situ with operational steam-powered energy production, using expertise from past workers at the factory. This required multiple technical, administrative and heritage management procedures including heritage classification; registering of the pressurised industrial equipment; renewal of the licenses for such equipment with the respective economic and industrial public authorities (despite being industrially deactivated); contracting operators for their appropriate conservation within a museological context; and eliminating all black powder from the buildings and surrounding areas. Partnerships with universities and researchers were also developed, including the current project IH4Future – Material Culture, Scientific Culture: industrial heritage for the future under which researchers from historical, museological, material and conservation sciences are undertaking the material characterisation of the heritage on the site using multiple analytical techniques. These studies will provide knowledge on the industry history and technological development of the Vale de Milhaços Gunpowder Factory that will assist in its conservation and development as a museum.
Tematem artykułu jest fabryka czarnego prochu w Vale de Milhaços w Portugalii jako przykład ochrony dziedzictwa postindustrialnego. Ukazano proces przekształcenia czynnego zakładu produkcyjnego w muzeum. Produkcja za pomocą maszyn parowych rozpoczęła się tam w 1896 r. Wykorzystywano innowacyjny system do przesyłania energii mechanicznej na odległość przez połączenie budynku centralnej siłowni wałami przesyłowymi do ośmiu warsztatów produkcyjnych. Produkcja zasilana parą trwała do 2001 r., kiedy Black Gunpowder Circuit wszedł w skład Seixal Municipal Ecomuseum pod zarządem gminy Seixal. Miało to na celu zachowanie dziedzictwa technicznego, w tym budynków, maszyn produkcyjnych, wyposażenia i narzędzi dawnej fabryki. Co ważne, zakład został zachowany na miejscu wraz z działającą maszyną parową obsługiwaną przy wykorzystaniu wiedzy fachowej pracowników fabryki. Wymagało to wielu procedur technicznych, administracyjnych i zarządzania dziedzictwem, w tym klasyfikacji dziedzictwa, zezwoleń dotyczących urządzeń ciśnieniowych i urządzeń przemysłowych (odnowienie licencji na takie urządzenia uzgodnione z odpowiednimi organami administracji publicznej i gospodarki). W celu realizacji projektu rozwijano również partnerstwo z uniwersytetami i badaczami, w tym w ramach projektu IH4Future – Kultura materialna, kultura naukowa: dziedzictwo przemysłowe w przyszłości, w którego ramach specjaliści: historycy, muzealnicy, i konserwatorzy zbadali materialne zasoby dziedzictwa na terenie byłej fabryki, stosując wiele technik analitycznych. Badania te dostarczyły wiedzy na temat historii przemysłu i rozwoju technologicznego fabryki prochu Vale de Milhaços, która to wspiera jej konserwację i rozwój jako muzeum.
Źródło:
Architectus; 2020, 1 (61); 17-24
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Conservation studies of the ruins of the Gothic Kazimierz castle (2nd half of the 14th century) in Koło (Gozdów)
Badania konserwatorskie ruin gotyckiego zamku kazimierzowskiego (2. poł. XIV w.) w Kole (Gozdów)
Autorzy:
Niemcewicz, Piotr
Polak, Katarzyna
Gralińska-Grubecka, Aleksandra
Witkowska, Karolina
Bartz, Wojciech
Chylińska, Marta
Podgórski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203595.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
medieval architecture
building materials
material testing
architectural conservation
architektura średniowieczna
materiały budowlane
badanie materiałów
konserwacja architektury
Opis:
The purpose of this article is to present the conservation research carried out as part of the revitalization project of the ruins of the castle in Koło. Basis of the recognition of the monument’s construction technique, identification and determination of the properties of historical and contemporary materials, assessment of the state of preservation and analysis of destructive factors developed a program of conservation works. Research was carried out considering the findings of architectural research. Laboratory tests of the collected material were carried out by a wide team of employees using specialized research techniques. Their results are presented in this article and include petrographic, chemical and thermogravimetric analyses of mortars, rocks and bricks, their capillary and mechanical properties, salinity analysis and microbiological analyses of materials. The undeniable value of the conducted research is a detailed diagnosis of historical building materials, which is a significant contribution to the knowledge of old construction techniques.
W artykule przedstawiono wyniki badań konserwatorskich zrealizowanych w ramach projektu rewitalizacji ruin zamku w Kole. Obejmowały one rozpoznanie techniki wykonania zabytku, identyfikację i określenie właściwości materiałów historycznych i współczesnych, ocenę stanu zachowania, analizę czynników niszczących, które wraz z wynikami badań architektonicznych stanowiły podstawę opracowania programu prac konserwatorskich obiektu. Analizę zgromadzonego materiału realizował szeroki zespół z wykorzystaniem specjalistycznych technik badawczych. Wyniki przedstawione w artykule obejmują petrografię, analizę chemiczną, termograwimetrię oraz właściwości kapilarne i mechaniczne zapraw, skał i cegieł, stopień zasolenia oraz analizy mikrobiologiczne materiałów. Niepodważalną wartością przeprowadzonych badań, stanowiącą znaczący wkład w zasób wiedzy, jest szczegółowe rozpoznanie historycznych materiałów oraz zastosowanych technik budowlanych.
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 59--69
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdisciplinary research as a form of monument protection and preparation for the investment process on the example of the former Gdańsk Shipyard complex
Interdyscyplinarne badania jako forma ochrony zabytków i przygotowania do procesu inwestycyjnego na przykładzie zespołu dawnej Stoczni Gdańskiej
Autorzy:
Orchowska-Smolińska, Anna
Kriegseisen, Anna
Szczepański, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2203599.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
architectural documentation
conservation documentation
conservation guidelines
colour pattern
adaptation
post-industrial monuments
Gdańsk Shipyard
dokumentacja architektoniczna
dokumentacja konserwatorska
wytyczne konserwatorskie
wzornik kolorystyczny
adaptacja
zabytki poprzemysłowe
Stocznia Gdańska
Opis:
The subject that is discussed in the article is a multidisciplinary study of a post-industrial building complex, which was carried out on the site of the former Gdańsk Shipyard. Its authors prove that in the case of complex objects of post-industrial heritage, the use of traditional schemes of description, assessment and valuation of a monument consisting in distinguishing primary and secondary materials for individual elements of the complex has serious limitations. Based on these experiences, the article presents a research model for an industrial complex that is a special example of a heritage site for which the oldest cultural layers do not constitute its greatest value. The authors of the article set themselves the goal of presenting the research method they created, based on strict adaptation to the specificity of the facility by means of, among others, recognition of the way it works, and especially the technological processes of the plant in the 1970s and 1980s, a period that had a special impact on the constitution of its status as an object of outstanding values. One of the procedures used in the research was the inclusion of specialists from the shipbuilding industry, historically associated with this particular industrial plant, in the work of the team. This allowed for a more complete identification of the resource in terms of technology and historically used production methods, as well as setting the framework for its protection and creating a conservation concept. The summary of the article presents the potential of using the presented research model in the design process on the example of an industrial facility prepared for the investment process (former Main Warehouse, the so-called U-Boat Hall).
Wielowarstwowe dziedzictwo działających do końca XX w. zakładów przemysłowych stwarza szczególne wyzwanie dla konserwatorów, projektantów i inwestorów. W procesie ochrony jego wartości, eksponowania walorów i zarządzania dobrem konieczne jest szersze rozpoznanie przekształceń technologii całego zakładu i poszczególnych funkcji jego budynków, ale też kontekstu niematerialnego dziedzictwa. Przykładem złożonego zespołu zabudowy zabytkowej jest dawna Stocznia Gdańska. Tematem artykułu są interdyscyplinarne badania kompleksu stoczni, w trakcie których opracowano metodę badawczą bazującą na kilku skalach analiz (w relacji z miastem, zespołem i obiektem). Oparto ją na dogłębnym rozpoznaniu sposobu działania stoczni w latach 70. i 80. XX w. Tamten czas ze względu na strajki robotnicze na terenie zakładu i powstanie NSZZ „Solidarność” miał szczególny wpływ na ukonstytuowanie się jej statusu jako dobra o wybitnych wartościach. Autorzy postawili sobie za cel zaprezentować wyniki szczegółowych badań zasobów kulturowych stoczni, do których włączono specjalistów branży stoczniowej historycznie związanych z tym konkretnym zakładem przemysłowym. W rezultacie powstały wieloaspektowe wytyczne konserwatorskie służące do wyznaczania ram ochrony zasobów kulturowych stoczni, prowadzenia na jej terenie prac konserwatorskich i inwestycyjnych (wzornik materiałów i barw). W podsumowaniu artykułu przedstawiono potencjał wykorzystania prezentowanego modelu badawczego w procesie projektowym na przykładzie obiektu przemysłowego przygotowywanego do procesu inwestycyjnego (dawny Magazyn Główny, tzw. Hala U-Bootów).
Źródło:
Architectus; 2022, 4 (72); 103--115
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W pogoni za oryginałem – palimpsest w malarstwie ściennym. Eksponowanie odkrywek
In pursuit of the original – palimpsest in wall painting. Exhibiting exposures
Autorzy:
Święcka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293491.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
malarstwo ścienne
konserwacja
autentyzm
stratygrafia
palimpsest
wall painting
conservation
authenticity
stratigraphy
Opis:
W artykule przedstawiono problemy związane z należącym do procesu badań powierzchni architektonicznych odsłanianiem malowideł ściennych. Omówiono też sposób przygotowywania w przeszłości wtórnych powłok przed nanoszeniem kolejnych dekoracji oraz podstawowe zasady postępowania konserwatorskiego. Warstwy stratygraficzne malarstwa ściennego stanowią: murowane podłoże, tynki, pobiały i warstwy barwne. Nie zawsze zdejmowane są wszystkie wtórne nawarstwienia z całej powierzchni oryginalnej dekoracji, czasami wykonuje się jedynie niewielkie odkrywki. Zdejmowanie przemalowań jest prowadzone w ramach prac konserwatorskich, dlatego duża część rozstrzygnięć należy do specjalistów z tej dziedziny. W przeszłości konserwatorzy odsłaniali zwykle w całości zachowaną warstwę najstarszą; późniejsze były po prostu tracone. Dziś istnieje wiele metod konserwacji i sposobów ekspozycji, aby ocalić malowidła pochodzące z kilku okresów historycznych, stworzone na tej samej ścianie. Różne sposoby i formy ich ekspozycji pokazano w artykule na fotografiach. Należy podkreślić, że jednoczesna prezentacja malowideł pochodzących z kilku okresów to głównie kwestia estetyczna. Nie wolno też zapominać, że dekoracja malarska nie tylko jest dziełem sztuki, ale stanowi dokument losów historycznej budowli.
The article presents problems of revealing of mural paintings which is an integral part of architectural surfaces investigation. The paper also describes different kinds of preparatory layers used in the past as a support for new decorations and general rules of its conservation proceedings. The stratigraphic layers of mural painting are the following: the wall, plasters and renderings, strata of whitewash and polychromes. In some cases only limited parts of authentic paint are presented without removing of all layers added later on the whole decorated surface. Overpaintings are removed in conservation treatment, that is why the conservator is the one to make the most important decisions. In the past conservators used to reveal the oldest existing paint layer; overlapping layers were simply lost. Today there are many solutions and methods of conservation allowing to preserve and expose paintings created on the same wall in different historical periods. The photographs included in the article illustrate different systems and forms of presentation. It should be stressed that parallel presentation of paintings coming from several periods is mainly an aesthetical problem. One should also remember that painted decoration is not only a work of art but also a document of history of the building.
Źródło:
Architectus; 2018, 4 (56); 43-52
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Domek Loretański w Gołębiu. Dziedzictwo utracone
The Loreto Holy House in Gołąb. Lost heritage
Autorzy:
Michalska, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293924.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
Dom Loretański w Gołębiu
renesans lubelski
renowacja
konserwacja zabytków
Loretto Chapel in Gołąb
Lublin Rennaisance Style
renovation
conservation of monuments
Opis:
Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na nieudane prace konserwatorskie na obszarze Lubelszczyzny, której „marką kulturową” jest manierystyczna architektura sakralna i świecka. Jednym z cennych obiektów stylu nazwanego „renesansem lubelskim” jest unikatowa w formie i symbolice Kaplica Loretańska w Gołębiu (pow. puławski). Poddana zabiegom renowacyjnym w latach 2011–2012 utraciła wiele w zakresie substancji zabytkowej. Dowodem jest porównanie stanu zabytku sprzed prac konserwatorskich z obecnym. Autorka próbuje odpowiedzieć na pytanie o przyczyny przeprowadzania obecnie prac konserwatorskich, jak się wydaje, z pominięciem ustawowo regulowanych procedur na kolejnych etapach takich zadań.
The main aim of this article is to draw attention to unsuccessful renovation works in the Lublin Region. The Lublin Region is famous for Mannerist architecture. The Loretto Chapel in Gołąb near Puławy is one of the most precious masterpieces of the Lublin Renaissance style (local variety of Mannerism). The Loretto Chapel was renovated in 2011–2012. During that renovation it lost much of its authentic artistic matters. The proof for this statement can be a comparison between the condition before and after renovation. The author asks for the reasons for unprofessional renovation, which was carried out without necessary procedures prescribed by Polish law.
Źródło:
Architectus; 2016, 1 (45); 49-58
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies