Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Staroń, Anita" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Avant-propos
    Autorzy:
    Staroń, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683344.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2018, 13; 5-6
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    La notion de mépris dans la critique d’art de Baudelaire et de Mirbeau
    Autorzy:
    Staroń, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912412.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Mirbeau
    Baudelaire
    mépris
    critique artistique
    contempt
    art criticism
    Opis:
    Le XIXe siècle voit apparaître une nouvelle vision de l’artiste. Face à une société bourgeoise et matérialiste, il s’érige en chantre d’un art hautain et désintéressé. Un tel écart entre l’artiste et le public doit produire des tensions et fait naître, des deux côtés, le sentiment d’incompréhension qui souvent dégénère en mépris. Charles Baudelaire contribue beaucoup à cette conception de l’art, où la notion de mépris revient souvent : le mépris envers le public bourgeois, l’artiste embourgeoisé, le critique d’art borné – mais aussi, le mépris du profanum uulgus dirigé contre l’artiste. Trois décennies plus tard, Octave Mirbeau fait appel à cette même notion pour construire son modèle des relations entre artiste et public, modèle bien proche de celui de Baudelaire. Notre objectif est donc double : analyser le concept du mépris chez les deux artistes, et relever les nombreuses affinités qui existent au niveau thématique, stylistique et rhétorique dans leurs écrits sur l’art.
    The nineteenth century sees a new vision of the artist. Faced with a bourgeois and materialistic society, he stands as a cantor of a haughty and disinterested art. Such a gap between the artist and the public must produce tension and give rise on both sides to the feeling of incomprehension which often degenerates into contempt. Charles Baudelaire contributes a lot to this conception of art, where the notion of contempt often comes up: contempt for the bourgeois public, the gentrified artist, the narrow-minded art critic – but also, the scorn of the profanum uulgus directed against the artist. Three decades later, Octave Mirbeau uses this same notion to build his model of artist – public relations, a model very similar to that of Baudelaire. Our objective is therefore twofold: to analyze the concept of contempt for both artists, and to identify many affinities that exist at the thematic, stylistic and rhetorical level in their writings on art.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 199-213
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aux limites du récit. Dans le puits de Rachilde
    At the Limits of the Story. Dans le puits by Rachilde
    Autorzy:
    Staroń, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130958.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Première Guerre mondiale
    crise
    Rachilde
    écriture autobiographique
    fiction
    peur
    First World War
    crisis
    autobiographic writing
    fear
    Opis:
    L’article présente l’image de la crise telle qu’elle émane de Dans le puits, texte à valeur autobiographique écrit par Rachilde durant la Première Guerre mondiale. Le livre donne accès à la perception qu’a l’auteure de la guerre, de la peur et de l’impossibilité d’écrire de la fiction en ces temps de réalité traumatique. Rachilde, d’habitude écrivaine prolifique, qui a toujours écrit au moins une œuvre de fiction par an, se trouve réduite au silence, incapable d’exprimer la cruauté de la guerre. Dans le puits est sa seule publication un peu longue de cette époque, en même temps qu’une tentative de décrire les faits à travers sa subjectivité, afin de découvrir leur vraie signification.
    The article deals with the image of crisis as it is presented in Rachilde’s autobiographical text Dans le puits, written during the First World War. The book offers an insight into the author’s perception of the war, of the fear and of the impossibility of fiction during this time of traumatic reality. Rachilde, usually a prolific writer, who has always produced at least one fiction a year, finds herself silenced, unable to speak up about the cruelty of war. Dans le puits is her only longer publication of that time, an attempt to relate the facts through her subjectivity, in order to discover their true meaning.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2022, 17, 1; 67-78
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les Hors nature et La Jongleuse de Rachilde : entre le réalisme du « donner à voir » et la représentation de l’impossible
    Les Hors nature and La Jongleuse by Rachilde: Between Realism and the Representation of the Impossible
    Les Hors nature i La Jongleuse autorstwa Rachilde: między realistycznym przedstawieniem a zobrazowaniem niemożliwego
    Autorzy:
    Staroń, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/683283.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    hypotypoza
    Rachilde
    przedstawienie
    powieść
    hypotyposis
    representation
    novel
    Opis:
    Pełen obrazowych porównań styl Rachilde zachęca do przyjrzenia się występujących w jej powieściach hypotypozom. Ciekawe przykłady tej figury spotykamy w dwóch utworach: Les Hors nature i La Jongleuse. W obu przypadkach chodzi o sceny odważne erotycznie. Ze względu na cenzurę obyczajową Rachilde musi jednocześnie działać na wyobraźnię czytelnika siłą swoich obrazów, unikać jasnych sformułowań i uciekać się do sugestii. Liczne figury stylistyczne: elipsy, peryfrazy, metafory, zaburzają jasny przekaz, który, według Yves’a Le Bozeca, stanowi jeden ze składników hypotypozy. Artykuł stawia sobie zatem za cel omówienie budowy tej figury u Rachilde. - Z drugiej jednak strony wybrane sceny mają posłużyć jako demonstracja teorii miłości idealnej – niemożliwej – którą powieściopisarka zawarła w swoich powieściach. Wykraczając poza ramy teoretycznego dyskursu, bohaterowie reżyserują swoje wystąpienia na oczach zamarłych z oburzenia widzów. Ten rodzaj przestawienia teatralnego wzmacnia efekt hypotypozy, a reakcje świadków naocznych zastępują zwroty zachęcające do przyjrzenia się scenie, częste w hypotypozach teatralnych. Tego rodzaju połączenie ma głęboko wstrząsnąć czytelnikiem. - Ostatecznie warto się zastanowić, czy Rachilde, niezależnie od pierwotnych zamierzeń aksjologicznych, nie uległa pokusie prowokacji za pomocą szokujących obrazów i czy potęga stworzonych przez nią hypotypoz nie stanowi ostatecznie jednego z jej podstawowych osiągnięć.
    The style of Rachilde which abounds in picturesque comparison invites a reader to examine her use of hypotyposis. Two of her novels: Les Hors Nature and La Jongleuse offer particularly interesting examples of this figure, both of them mainly in erotically uninhibited scenes. Because of the bowdlerisation of the time, while impressing the reader's imagination with the power of images, Rachilde had to avoid clear wording and resort to suggestion. That’s why many rhetorical figures: ellipses, circumlocutions, metaphors blur the clarity of description, which according to Yves Le Bozec makes one of the formal features of hypotypose. The aim of this paper is to analyse the construction of this figure in Rachilde's literary output. - On the other hand, the scenes in question were designed to illustrate the concept of ideal love – the impossible one – that the novelist develops in her works. Crossing the limits of the theoretical discourse, the protagonists direct their own performances, watched by the stunned and outraged viewers. This way of presentation enhances the hypotypotique effect. The reactions of eyewitnesses replace the phrases designed to encourage the audience to observe the scene. Such phrases are common in theatrical hypotyposis. This interweaving is designed to impress the reader deeply. - However, the question arises whether Rachilde, despite her primary axiological intention, did not succumb to the temptation to provoke the public with shocking images, and whether the strength of her hypotyposis does not remain, in the end, one of her major achievements.
    -
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2016, 11; 211-221
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    À la recherche de l’unité: les paradoxes bourgetiens
    W poszukiwaniu jedności: paradoksy Paula Bourgeta
    Seeking Unity: Paul Bourget’s paradoxes
    Autorzy:
    Staroń, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19322572.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Opis:
    Paul Bourget był jednym z pierwszych teoretyków dekadencji. Sformułowana przez niego definicja tego zjawiska znalazła się w artykule dotyczącym Charlesa Baudelaire’a, zamieszczonym następnie w dwutomowym zbiorze pt. "Essais de psychologie contemporaine". Wspomniane dzieło oraz pierwszy tom "Études et portraits" stanowią korpus niniejszej pracy. Jej celem jest wyłonienie stawianych w nich tez, odkrycie stojących za nimi motywacji i podsumowanie stanowiska Bourgeta, które, jak się okaże, jest niepozbawione wewnętrznych sprzeczności. Otóż ten inteligentny krytyk, który w swoich analizach trafnie wskazuje źródła melancholii tak powszechnej we Francji u schyłku XIX wieku – przemiany cywilizacyjne, rosnąca niezależność jednostki w społeczeństwie, coraz większy wysiłek umysłowy połączony z brakiem aktywności fizycznej – próbuje jednocześnie wskazać rozwiązanie tych problemów sprzeczne z ich przyczynami. Wytyczając wąską i pozbawioną alternatyw ścieżkę, którą coraz mocniej zlaicyzowane i zatomizowane społeczeństwo miałoby pójść ku religii i jedności, Paul Bourget daje dobitny dowód swego dogmatyzmu. Na długo przed oficjalnym zajęciem pozycji moralisty (po publikacji powieści "Uczeń" w roku 1889) zaprzecza obrazowi zdystansowanego myśliciela, który na pozór wyłaniał się z jego tekstów krytycznych.
    Paul Bourget was among the first theoreticians of decadence. He defined that phenomenon in “Charles Baudelaire”, one of the articles published in his "Essais de psychologie contemporaine". Our corpus consists of two volumes of "Essais" and the first volume of "Études et portraits". The aim of this paper is to present Bourget’s views and motivations, as they appear in the aforementioned texts, in order to establish his theories. As it appears, they are not free of inner contradictions. Bourget perspicuously examines the causes of melancholy in fin de siècle France: progress of civilization, individual autonomy and overcultivated intelligence. However, the solutions he proposes to these problems are incompatible with their causes. By pushing the secular and individualized society towards religion and unity, Bourget reveals his dogmatism. Long before his official recognition as a moralist (after publishing "Le Disciple" in 1889), he rejects the image of a distant thinker which seemingly emerges from his essays.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2012, 007; 73-91
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Avant-propos
    Autorzy:
    Staroń, Anita
    Lévêque, Laure
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2130939.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2022, 17, 1; 5-8
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies