Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

La notion de mépris dans la critique d’art de Baudelaire et de Mirbeau

Tytuł:
La notion de mépris dans la critique d’art de Baudelaire et de Mirbeau
Autorzy:
Staroń, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912412.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Mirbeau
Baudelaire
mépris
critique artistique
contempt
art criticism
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 199-213
1505-9065
2449-8831
Język:
francuski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Le XIXe siècle voit apparaître une nouvelle vision de l’artiste. Face à une société bourgeoise et matérialiste, il s’érige en chantre d’un art hautain et désintéressé. Un tel écart entre l’artiste et le public doit produire des tensions et fait naître, des deux côtés, le sentiment d’incompréhension qui souvent dégénère en mépris. Charles Baudelaire contribue beaucoup à cette conception de l’art, où la notion de mépris revient souvent : le mépris envers le public bourgeois, l’artiste embourgeoisé, le critique d’art borné – mais aussi, le mépris du profanum uulgus dirigé contre l’artiste. Trois décennies plus tard, Octave Mirbeau fait appel à cette même notion pour construire son modèle des relations entre artiste et public, modèle bien proche de celui de Baudelaire. Notre objectif est donc double : analyser le concept du mépris chez les deux artistes, et relever les nombreuses affinités qui existent au niveau thématique, stylistique et rhétorique dans leurs écrits sur l’art.

The nineteenth century sees a new vision of the artist. Faced with a bourgeois and materialistic society, he stands as a cantor of a haughty and disinterested art. Such a gap between the artist and the public must produce tension and give rise on both sides to the feeling of incomprehension which often degenerates into contempt. Charles Baudelaire contributes a lot to this conception of art, where the notion of contempt often comes up: contempt for the bourgeois public, the gentrified artist, the narrow-minded art critic – but also, the scorn of the profanum uulgus directed against the artist. Three decades later, Octave Mirbeau uses this same notion to build his model of artist – public relations, a model very similar to that of Baudelaire. Our objective is therefore twofold: to analyze the concept of contempt for both artists, and to identify many affinities that exist at the thematic, stylistic and rhetorical level in their writings on art.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies