Temat: pea - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Weed control in legumes with reduced doses of linuron and clomazone
Zwalczanie chwastów w roślinach strączkowych zredukowanymi dawkami linuronu i chlomazonu
Autorzy:: Piekarczyk, Mariusz
Wenda-Piesik, Anna
Galezewski, Lech
Kotwica, Karol
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2216510.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: in-soil herbicides
pea
soybean
weed infestation
herbicydy doglebowe
groch
soja
zachwaszczenie
Opis:: Background. In the search for more environmentally friendly and effective weed control methods in legumes, the possibility of in-soil herbicide application at lowered doses ought to be considered. Material and methods. In field experiments carried out in the years 2014-2015, the effect of the application of an in-soil herbicide mixture containing linuron and clomazone was studied at various doses on the weed infestation and yield of pea and soybean. Results. Application of the herbicides Dispersive Afalon 450 SC (linuron) + Command 480 EC (clomazone) at full and reduced doses, by 25% and 50%, decreased weed number and mass as well as weed biodiversity in comparison with the control. The applications also increased pea and soybean yields. In the experiment, no harmful phytotoxic effects were found from the applied herbicide doses containing linuron and clomazone on the emerging plants of pea and soybean. Conclusion. Limiting the negative effects of in-soil herbicides containing linuron and clomazone on the environment may be achieved through their application at reduced doses. Application of the reduced doses of linuron and clomazone is more suitable for pea than for soybean.
Poszukując bardziej przyjaznych dla środowiska i skuteczniejszych metod zwalczania chwastów w roślinach strączkowych, należy rozważyć możliwość stosowania herbicydów doglebowych w obniżonych dawkach. W doświadczeniach polowych przeprowadzonych w latach 2014–2015 badano wpływ stosowania doglebowej mieszanki herbicydowej zawierającej linuron i chlomazon w różnych dawkach na zachwaszczenie oraz plonowanie grochu i soi. Zastosowanie herbicydów Afalon Dyspersyjny 450 SC (linuron) + Command 480 EC (chlomazon) w dawkach pełnych i zredukowanych o 25% i 50% zmniejszyło liczbę i masę chwastów oraz bioróżnorodność chwastów w porównaniu z kontrolą. Ich zastosowanie zwiększyło również plony grochu i soi. W doświadczeniu nie stwierdzono szkodliwych skutków fitotoksycznych stosowanych dawek herbicydów zawierających linuron i chlomazon na wschodzące rośliny grochu i soi. Ograniczenie negatywnego wpływu herbicydów doglebowych zawierających linuron i chlomazon na środowisko można osiągnąć poprzez ich stosowanie w dawkach zredukowanych. Zastosowanie obniżonych dawek linuronu i chlomazonu jest bardziej zasadne w grochu niż w soi.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2020, 19, 3; 157-164
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Effect of varied levels of fertilization with potassium on field pea yield and content and uptake of nitrogen
Wpływ zróżnicowanego nawożenia potasem na plonowanie grochu siewnego oraz zawartość i pobranie azotu
Autorzy:: Symanowicz, Barbara
Kalembasa, Stanisław
Becher, Marcin
Toczko, Martyna
Skwarek, Korneliusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2223310.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: field pea
N uptake
potassium
seed yield
azot
groch siewny
plon nasion
pobranie N
potas
Opis:: Background. The aim of this study was to estimate the effect of different potassium fertilization rates on the yield and nitrogen content and uptake by field pea. Also, an attempt was made to make a modelled estimation of the amount of nitrogen biologically reduced by the bacteria Rhizobium leguminosarum living in symbiosis with field pea and free bacteria in the soil, in conditions of different rates of potassium fertilization. Material and methods. The study was carried out based on a field experiment in 2010 and 2012, in a completely randomized design with four replications, on experimental plots of the Siedlce University of Natural Sciences and Humanities. The study involved the application of nitrogen fertilization at a rate of 20 kg·ha-1 and six potassium fertilization levels: NK0; NK1; NK2; NK3; NK4; NK5. Potassium was applied at rates: K0 – 0; K1 – 41.5; K2 – 83; K3 – 124; K4 – 166; K5 – 207.5 $kg·ha^(-1)$. Results. The significantly highest yields of field pea seeds were obtained in the treatments where the applied potassium fertilization rate was 124 $kg·ha^(-1)$. Straw and pod yields were different in each year of the study. The content of nitrogen in seeds, straw and pods was significantly reduced under the influence of higher doses of potassium fertilizers. The highest nitrogen uptake in the yield of field pea was found in the variant where the rate of potassium was 124 $kg·ha^(-1)$. Conclusion. The study showed that to obtain the highest seed yield, the highest 1000 seed weight and the highest nitrogen uptake with the total yield of field pea, the optimal potassium rate was 124 $kg·ha^(-1)$.
Celem badań było określenie wpływu zróżnicowanego nawożenia potasem na plon, zawartość i pobranie azotu przez groch siewny. Podjęto także próbę modelowego określenia ilości azotu biologicznie zredukowanego przez bakterie Rhizobium leguminosarum żyjące w symbiozie z grochem siewnym i bakterie wolno żyjące, w warunkach zróżnicowanych dawek nawozów potasowych. Badania przeprowadzono na podstawie doświadczenia polowego prowadzonego w latach 2010 i 2012 w układzie kompletnie zrandomizowanym, w czterech powtórzeniach. Analizie poddano nawożenie azotem w dawce 20 kg·ha-1 oraz sześć poziomów nawożenia potasem: NK0; NK1; NK2; NK3; NK4; NK5. Potas stosowano w dawkach: K0 – 0; K1 – 41.5; K2 – 83; K3 – 124; K4 – 166; K5 – 207.5 $kg·ha^(-1)$. Istotnie największe plony nasion grochu siewnego osiągnięto na obiektach, gdzie zastosowano nawożenie potasem w dawce 124 $kg·ha^(-1)$. Plony słomy i strączyn kształtowały się odmiennie w kolejnych latach prowadzenia badań. Zawartość azotu w nasionach, słomie i strączynach ulegała istotnemu zmniejszaniu pod wpływem większych dawek nawozów potasowych. Nawożenie potasem w dawce 124 $kg·ha^(-1)$ wpłynęło na istotnie największe pobranie azotu z plonem grochu siewnego. Przeprowadzone badania wykazały, że dawka potasu 124 $kg·ha^(-1)$ gwarantowała uzyskanie największych plonów, masy 1000 nasion i całkowite pobranie azotu z plonem grochu siewnego.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2017, 16, 3; 163-173
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Effect of catch crop and cultivation intensity on the health of spring barley
Wpływ międzyplonu ścierniskowego i intensywności uprawy na zdrowotność jęczmienia jarego
Autorzy:: Lemanczyk, Grzegorz
Wilczewski, Edward
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2216678.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: catch crop
field pea
fungi
nitrogen rate
spring barley
dawka azotu
groch
grzyby
jęczmień jary
międzyplon ścierniskowy
Opis:: Background. The high share of cereals in the crop structure and the accumulation in the soil of bioactive substances secreted by these plants is worsening soil conditions for cereals grown in subsequent years, as well as leading to an increase in the number of pathogenic microorganisms that infest these plants. The aim of the study was to determine the influence of a stubble catch crop, nitrogen dose and plant protection intensity on the health status of spring barley. Material and methods. A field study was conducted in the period 2008–2011 in Poland at the Mochełek Experiment Station (17°51' E; 53°13' N) on loamy-sand soil. This study investigated catch crop (field pea, without a catch crop), different levels of intensity of fungicide protection (low, high) and nitrogen fertilizer doses (0, 35, 70, 105 and 140 kg·$ha^(-1)$) on the health status of root, stem base, leaves and spikes of the spring barley cultivar Tocada. Results. Cultivation of field pea as a catch crop resulted in an increase in intensity of eyespot, powdery mildew, net blotch as well as of infestation of spring barley spikes by Fusarium spp. and Cochliobolus sativus. The use of fungicides Capalo 337,5 SE and Falcon 460 EC limited the incidence occurrence of diseases observed on the stem base, leaves and spikes. Fewest eyespot symptoms were observed at 0, 35 and 140 kg·$ha^(-1)$ N, while fewest sharp eyespot symptoms were observed on plots without nitrogen fertilization. The pathogens occurring on diseased spring barley roots were predominantly Gaeumannomyces graminis. There were also many Fusarium species and C. sativus isolates. Infected stems of barley were settled the most often by Fusarium spp., C. sativus and Glomerella graminicola. Oculimacula yallundae, Rhizoctonia cerealis and R. solani were isolated much less frequently. Conclusion. Increase of nitrogen dose resulted in an increased occurrence of powdery mildew, net blotch, leaf rust, stem base and spike infestation by Fusarium spp. and C. sativus and a decrease in the severity of root rot.
Duży udział zbóż w strukturze zasiewów i kumulowanie w glebie bioaktywnych substancji wydzielanych przez te rośliny, a także nagromadzenie się mikroorganizmów patogenicznych pogarsza warunki glebowe uprawy zbóż w kolejnych latach. Celem badań było określenie wpływu międzyplonu ścierniskowego, dawki azotu i intensywności ochrony roślin na stan zdrowotny jęczmienia jarego. Badania polowe przeprowadzono w latach 2008–2011 w Stacji Badawczej w Mochełku (17°51' E; 53°13' N), na glebie płowej, należącej do kompleksu żytniego bardzo dobrego. W badaniach sprawdzano wpływ międzyplonu ścierniskowego (grochu), poziomu intensywności ochrony fungicydowej (niski, wysoki) i dawki azotu (0, 35, 70, 105 i 140 kg·$ha^(-1)$) na stan zdrowotny korzeni, podstawy źdźbła, liści i kłosów jęczmienia jarego odmiany Tocada. Uprawa grochu w międzyplonie ścierniskowym spowodowała nasilenie występowania na jęczmieniu jarym objawów łamliwości źdźbła zbóż i traw, mączniaka prawdziwego zbóż i traw, plamistości siatkowej, a także porażenia kłosów przez Fusarium spp. i Cochliobolus sativus. Zastosowanie fungicydów Capalo 337,5 SE i Falcon 460 EC ograniczyło występowanie chorób obserwowanych na podstawie źdźbła, liściach i kłosach. Najmniej objawów łamliwości źdźbła zbóż i traw obserwowano po zastosowaniu azotu w dawce 0, 35 i 140 kg·$ha^(-1)$, a ostrej plamistości oczkowej – na poletkach bez nawożenia azotem. Patogenem najczęściej izolowanym z korzeni jęczmienia jarego z objawami chorobowymi był Gaeumannomyces graminis. Stwierdzono na nich również obecność kilku gatunków Fusarium i C. sativus. Zainfekowane podstawy źdźbła jęczmienia najczęściej były zasiedlane przez Fusarium spp., C. sativus i Glomerella graminicola. Znacznie rzadziej izolowano Oculimacula yallundae, Rhizoctonia cerealis i R. solani
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2019, 18, 3; 119-132
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The content of phosphorus and potassium mixtures of field pea and spring tritcale determine the quality of green mass
Zawartość fosforu i potasu w mieszankach grochu siewnego z pszenżytem jarym uprawianych na zieloną masę
Autorzy:: Gorski, Rafał
Plaza, Anna
Rudzinski, Robert
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2216395.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: fosfor
groch siewny
mieszanka
potas
pszenżyto jare
termin zbioru
field pea
harvest date
mixtures
phosphorus
potassium
spring triticale
Opis:: Background. The cultivation of mixtures of legume and cereal can bring many benefits to agriculture, among others it can provide good quality roughage for direct feeding in the form of green fodder. The aim of this study was to evaluate the effect of the share of components in the mixture of field pea with spring triticale and the harvest date on the content of phosphorus and potassium in green matter. Material and methods. The field experiment was conducted in 2016–2018 and two factors were studied: I – the proportion of components in the mixture: field pea – clean sowing, spring triticale – clean sowing, field pea 75% + spring triticale 25%, field pea 50% + spring triticale 50%, field pea 25% + spring triticale 75%; II – harvesting date: flowering stage of field pea, flat green pod stage of field pea. Results. The highest content of phosphorus and potassium was found in field pea, while among the mixtures, in the one with 75% of field pea and 25% of spring triticale. A higher content of the mineral elements in question was found in mixtures harvested at the field pea flowering stage compared with mixtures harvested at the stage of the flat green pod of field pea. Conclusion. The most favourable concentration of phosphorus and potassium in green matter is provided by a mixture with 75% of field pea and 25% of spring triticale harvested at flowering stage of field pea.
Uprawa mieszanek bobowato-zbożowych może przynieść wiele korzyści rolnictwu, między innymi mogą one stanowić dobrej jakości paszę objętościową do bezpośredniego skarmienia w postaci zielonki. Celem badań była ocena wypływu udziału komponentów w mieszance grochu siewnego z pszenżytem jarym oraz terminu zbioru na zawartość fosforu i potasu w zielonej masie. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2016–2018. Badano dwa czynniki: I – udział komponentów w mieszance: groch siewny – siew czysty, pszenżyto jare – siew czysty, groch siewny 75% + pszenżyto jare 25%, groch siewny 50% + pszenżyto jare 50%, groch siewny 25% + pszenżyto jare 75%; II – termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Najwyższą zawartość fosforu i potasu ujawniono w grochu siewnym, zaś spośród mieszanek – w mieszance o 75% udziale grochu siewnego i 25% udziale pszenżyta jarego. Wyższą zawartość omawianych składników mineralnych wykazywały mieszanki zebrane w fazie kwitnienia grochu siewnego w porównaniu z mieszankami zebranymi w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Najkorzystniejszą koncentrację fosforu i potasu w zielonej masie zapewnia mieszanka z 75% udziałem grochu siewnego i 25% udziałem pszenżyta jarego, zebrana w fazie kwitnienia grochu siewnego.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2021, 20, 4; 161-170
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Plonowanie pszenicy ozimej uprawianej po różnych przedplonach
Yield of winter wheat cultivated after various forecrops
Autorzy:: Buraczynska, D.
Ceglarek, F.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47074.pdf
Data publikacji:: 2008
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: groch siewny
mieszanki zboz z grochem
plonowanie
przedplony
pszenica jara
pszenica ozima
pszenzyto jare
resztki pozniwne
struktura plonu
wartosc przedplonowa
zawartosc bialka
ziarno
cereal-pea mixture
forecrop
forecrop value
garden pea
grain
post-harvest residue
protein content
spring triticale
spring wheat
winter wheat
yield structure
yielding
Opis:: Celem pracy było określenie wartości przedplonowej dla pszenicy ozimej następujących roślin: pszenicy jarej, pszenżyta jarego, grochu siewnego i mieszanek pszenicy jarej z grochem siewnym oraz pszenżyta jarego z grochem siewnym o udziale komponentów 80 + 20% i 40 + 60%. Oceniano masę resztek pożniwnych, nagromadzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2001- -2004 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Zawadach na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego. Największą masę resztek pożniwnych pozostawiło pszenżyto jare, a najmniejszą groch siewny. Masa resztek pożniwnych mieszanek pszenżyta jarego z grochem siewnym była istotnie większa i zgromadziła więcej azotu ogółem, fosforu i potasu niż masa resztek pożniwnych mieszanek pszenicy jarej z grochem siewnym. Plon ziarna pszenicy ozimej, elementy struktury plonu i zawartość białka ogólnego w ziarnie były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe i przedplon. Groch siewny oraz mieszanki pszenicy jarej lub pszenżyta jarego z grochem siewnym korzystniej oddziaływały na poziom plonowania pszenicy ozimej niż zboża będące komponentami mieszanek. Zwiększenie udziału grochu siewnego w mieszankach z pszenicą jarą i pszenżytem jarym z 20 do 60% istotnie zwiększało plon ziarna i zawartość białka ogólnego w ziarnie pszenicy ozimej. Przyjmując za kryterium oceny plon ziarna, najlepszym przedplonem dla pszenicy ozimej w warunkach glebowo-klimatycznych środkowowschodniej Polski okazał się groch siewny i mieszanka pszenżyta jarego z 60-procentowym udziałem grochu siewnego.
An experiment was carried out to examine the forecrop value (weight of post-harvest residue and accumulation of total nitrogen, phosphorus and potassium) of spring wheat, spring triticale, field pea, and spring wheat-field pea and spring triticale-field pea mixtures in the respective proportions of 80 + 20% and 40 + 60%. An impact of these forecrops on winter wheat was determined. The field experiment was set up at the Experimental Farm in Zawady over 2001-2004. The soil was the rye very good complex. The largest and the smallest amounts of post-harvest residue were produced by spring triticale and field pea, respectively. The weight of post-harvest residue of the spring triticale-field pea mixture was significantly higher and the accumulation of total nitrogen, phosphorus and potassium was also higher than the accumulation by the post-harvest residues of spring wheat-field pea mixture. Winter wheat grain yield, yield structure components and grain total protein content were significantly impacted by weather conditions and forecrop. Field pea and spring wheat- and spring triticale-field pea mixtures more beneficially influenced the yield level of spring wheat than the cereals which were mixture components. An increased share of field pea in the spring wheat- and spring triticale-based mixtures from 20 to 60% significantly increased grain yield and total protein content in winter wheat grain. Choosing grain yield as an assessment criterion, field pea and the mixture of spring triticale and field pea in the respective proportions of 40 and 60% were found to be the best winter wheat forecrop under the soil and climatic conditions of central-eastern Poland.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2008, 07, 1
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wpływ intensywności uprawy grochu siewnego na zawartość i plon białka
Effect of cultivation intensity on protein content and yields in field pea
Autorzy:: Szwejkowska, B.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47323.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: uprawa roslin
groch siewny
intensywnosc uprawy
plon bialka
zawartosc bialka
odmiany roslin
warunki klimatyczne
groch Agra
groch Rola
groch Wiato
groch Sokolik
plant cultivation
garden pea
cultivation intensity
protein yield
protein content
plant cultivar
climate condition
Agra cultivar
Rola cultivar
Wiato cultivar
Sokolik cultivar
pea
Opis:: W trzyletnich doświadczeniach polowych przeprowadzonych w latach 2001- 2003 oceniano wpływ zróżnicowanej intensywności uprawy grochu siewnego na zawartość i plon białka w nasionach. Badaniami objęto nisko-, średnio- i wysokonakładową technologię uprawy. Materiał doświadczalny stanowiły cztery odmiany grochu siewnego – dwie jadalne: Rola i Agra oraz dwie pastewne: Sokolik i Wiato. Mimo iż najwyższą zawartość i plon białka w nasionach stwierdzono u wszystkich odmian grochu uprawianego z zastosowaniem technologii wysoko intensywnej, to wpływ samej technologii był istotnie statystycznie mniejszy, bowiem znacznie większe zróżnicowanie zawartości i plonu białka wynikało ze zmienności warunków klimatycznych w latach uprawy.
A three-year field experiment (2001-2003) evaluated the influence of different field pea cultivation intensity on the protein content and yields in pea seeds and involved low-, medium- and high-expenditure cultivation technologies. Four pea cultivars were investigated: two edible cultivars: Rola and Agra, and two fodder cultivars: Sokolik and Wiato. Although the highest protein content and yield in seeds was observed in all the pea cultivars cultivated with high-intensity technology, the effect of the technology was significantly lower as a considerably greater variation in the protein content and yield was due to variability in weather conditions over the years.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Wartość gospodarcza ozimych rodów hodowlanych grochu siewnego (Pisum sativum L.) w warunkach regionu kujawsko-pomorskiego
Economic value of winter pea breeding lines (Pisum sativum L.) in the conditions of Kujawy-Pomerania region
Autorzy:: Andrzejewska, J.
Marciniak, J.
Skinder, Z.
Skotnicka, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47278.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: groch siewny
Pisum sativum
rody hodowlane
groch ozimy
rody hodowlane francuskie
uprawa na zielonke
miedzyplony ozime
uprawa na nasiona
zimotrwalosc
wyka ozima
plony
zielona masa
region kujawsko-pomorski
garden pea
breeding strain
winter pea
plant cultivation
winter catch crop
seed crop
winter hardiness
winter vetch
yield
green mass
Kujawy region
Pomeranian region
Opis:: W dwóch doświadczeniach polowych badano przydatność dwóch francuskich rodów grochu ozimego do uprawy na zielonkę w międzyplonie ozimym oraz na nasiona w plonie głównym. W ośmioletnim okresie badawczym przezimowanie roślin grochu wynosiło średnio 51%, przy rozpiętości od 0 do 92%. O przezimowaniu decydowały przede wszystkim minimalne temperatury powietrza przy gruncie, a całkowite wymarznięcie następowało przy -18oC. Ze względu na słabe zimowanie groch w uprawie na zielonkę ustępował wyce kosmatej, mimo że potencjał plonowania obu gatunków był zbliżony. Groch i wyka nie różniły się pod względem wiosennego tempa rozwoju oraz zawartości białka ogółem w masie nadziemnej. Przerzedzenie plantacji grochu i niska masa 1000 nasion decydowały o relatywnie niskich plonach nasion na poziomie 10-12 dt·ha-1. Współczynnik rozmnożenia grochu ozimego wynosił w zależności od rodu 8 lub 12.
Two field experiments investigated the applicability of two French breeding lines of winter pea for green crop as winter catch crop and for seeds as the main crop. Over the eight-year research period winter survival of pea plants accounted for an average of 51%, ranging from 0 to 92%. Minimal temperature at the ground determined winter survival most considerably, while the total freezing of plants occurred at -18oC. Due to poor winter survival, pea grown for green crop was inferior to hairy vetch although the yield potential of both species was similar. Spring development rate and the content of total protein in the aboveground parts of pea and vetch plants were similar. Pea winter losses and a low 1000 seed weight resulted in a relatively low seed yield of 10-12 dt·ha-1. Winter pea reproduction coefficient ranged from 8 to 12, depending on the breeding line.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Reakcja odmian grochu siewnego (Pisum sativum L.) na różne metody zwalczania chwastów
Reaction of pea (Pisum sativum L.) cultivars to different weed control methods
Autorzy:: Szwejkowska, B
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47373.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: groch
chwasty
chemiczne metody ochrony roslin
zwalczanie chwastow
mechaniczne metody ochrony roslin
odmiany roslin
pea
weed
chemical plant protection
weed control
mechanical plant protection
plant cultivar
Opis:: W trzyletnim doświadczeniu polowym, przeprowadzonym w latach 2001-2003, oceniano wpływ odmian i metod walki z chwastami na stopień zachwaszczenia grochu siewnego (Pisum sativum L.) oraz na jego plonowanie. Badania przeprowadzono z zastosowaniem nisko-, średnio- i wysokonakładowego sposobu uprawy, w tym z mechaniczną i chemiczną metodą odchwaszczania. W doświadczeniu oceniano cztery odmiany grochu siewnego – dwie jadalne, ogólnoużytkowe: Rola i Agra oraz dwie pastewne: Sokolik i Wiato. Analizując poziom zachwaszczenia i sposoby walki z chwastami oraz konkurencyjność odmian wobec chwastów stwierdzono, iż stopień zachwaszczenia miał a priori istotny wpływ na elementy plonu (obsadę, liczbę strąków na roślinie, masę nasion w strąku i MTN), a także na wielkość plonu każdej z badanych odmian. Negatywne oddziaływanie zachwaszczenia uwidoczniło się we wszystkich latach badań, lecz szczególnie w drugim roku, kiedy wystąpiły najmniej korzystne warunki pogodowe w ciągu całego okresu wegetacyjnego. Dotyczyło to w szczególności roślin uprawianych metodą niskonakładową, w ramach której stosowano mechaniczną ochronę przeciwko chwastom. Natomiast zastosowanie chemicznej metody walki z chwastami pozwoliło zredukować ich występowanie i siłę konkurencji w stosunku do roślin wszystkich odmian uprawianych wysokonakładowym sposobem, nawet w najmniej korzystnych warunkach pogodowych panujących podczas okresu wegetacyjnego. Analiza reakcji odmian na stopień zachwaszczenia wykazała, iż odmianą najbardziej konkurencyjną w stosunku do chwastów – szczególnie w niekorzystnych warunkach pogodowych – była odmiana Rola.
A three-year field experiment, carried out over 2001-2003, investigated the effect of cultivars and weed control methods on the weed infestation of pea (Pisum sativum L.) and on its yielding. The research involved low-, medium- and high-input growing technologies, including the mechanical and chemical weed control methods. The experiment involved four pea cultivars: two edible, general-use, cultivars: Rola and Agra and two fodder cultivars: Sokolik and Wiato. Analyzing the weed infestation and weed control methods and the competitiveness of cultivars towards weeds, it was found that the weed infestation had a priori a significant effect on yield components (plant density, number of pods per plant, seed weight per pod and 1000 seed weight), as well as on yielding of each cultivar researched. A negative effect of weed infestation was observed in all the research years, especially in the second year with the least favorable climatic condi tions of the entire vegetation period, which concerned especially crops grown using the low-input technology which involved mechanical weed control. However the application of the chemical weed control facilitated a weed reduction and the competitiveness towards the plants of all the cultivars grown using the high-input technology, even under the least favorable climatic conditions of the vegetation period. The analysis of the reaction of cultivars to the degree of weed infestation revealed that Rola was the most competitive cultivar towards weeds, especially under extremely unfavorable conditions.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2006, 05, 1; 71-82
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Reakcja grochu siewnego na uprawę w narastającej monokulturze
Autorzy:: Rychcik, B.
Tyburski, J.
Zawislak, K.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47415.pdf
Data publikacji:: 2004
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: fungicydy
herbicydy
ochrona roslin
groch siewny
uprawa roslin
nastepstwo roslin
plodozmian
plonowanie
monokultury
crop sequence
fungicide
garden pea
herbicide
monoculture
plant cultivation
plant protection
plant succession
yielding
Opis:: W pracy przedstawiono wyniki 6-letnich badań, uzyskane w doświadczeniu płodozmianowym, zlokalizowanym na glebie płowej kompleksu pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego. Oceniano plonowanie dwóch odmian grochu siewnego Ergo i Agat, uprawianych w płodozmianie 6-polowym oraz w narastającej 1-6-letniej monokulturze, stosując trzy warianty jego ochrony. Plon nasion grochu w płodozmianie wyniósł średnio 3,99 t·ha-1, zaś w uprawie po sobie był niższy o 47%. W monokulturze nastąpiło zmniejszenie obsady roślin o 12,1%, liczby strąków o 44,2%, a liczby i masy nasion odpowiednio o 48,9 i 21,9%. Odmiany reagowały na zbliżonym poziomie zarówno na rodzaj następstwa (płodozmian, monokultura), jak i na poziom zabiegów plonochronnych (herbicydy, fungicydy). Stosowanie herbicydów i fungicydów w płodozmianie nie jest uzasadnione, natomiast w monokulturze przyczynia się do wzrostu plonu nasion.
The paper presents the results of a 6-year investigation in a crop-rotation experiment on lessive soil (Orthic Luvisols) of a good wheat complex and of a very good rye complex. There was evaluated yielding of field pea cultivars, Ergo and Agat, grown in a 6-field crop rotation and an increasing 1-6 year monoculture with three pea protection variants. The field pea seed yield in the crop rotation amounted to an average of 3.99 t·ha-1, while in the continuous cropping – it was 47% lower. In monoculture there was a decrease in the plant density by 12.1%, the number of pods by 44.2% and the number and 1000 seed weight by 48.9 and by 21.9%, respectively. The field pea cultivars reacted similarly to both the kind of crop sequence (crop rotation, monoculture) and the crop protection levels (herbicides, fungicides). The application of herbicides and fungicides in crop rotation is not justifiable, while in monoculture it increases the seed yield.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2004, 03, 1; 195-201
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Wpływ nawożenia azotem i sposobu siewu na plonowanie koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej w porównaniu z mieszanką pszenżyta z grochem
Effect of nitrogen fertilization and sowing method on yielding of Persian clover and Westerwold ryegrass as compared with triticale and pea mixture
Autorzy:: Sowinski, J.
Nowak, W.
Liszka-Podkowa, A.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47040.pdf
Data publikacji:: 2006
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: zycica westerwoldzka
metody siewu
uprawa roslin
plonowanie
koniczyna perska
mieszanki grochu z pszenzytem
nawozenie azotem
pea-triticale mixture
Persian clover
Westerwold ryegrass
nitrogen fertilization
plant cultivation
sowing method
yielding
Opis:: W latach 2003-2005 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym Pawłowice, należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, przeprowadzono badania mające na celu ocenę plonowania koniczyny perskiej i życicy westerwoldzkiej wysiewanych w siewie czystym i mieszanym, w zależności od nawożenia azotem. Plonowanie tych gatunków porównywano z plonowaniem jednokośnej mieszanki zbożowo- -strączkowej pszenżyta z grochem, zbieranej w fazie dojrzałości mlecznej pszenżyta. Polowa zdolność wschodów była niższa w porównaniu z planowaną ilością wysiewu, wahała się w zakresie od 41 do 77%. Średnio z trzech lat badań uzyskano od 5,62 (życica westerwoldzka w czystym siewie) do 8,25 t s.m. z ha (mieszanka pszenżyta z grochem). Nawożenie azotem korzystnie wpłynęło na plon suchej masy, a najlepszy efekt (wzrost o 63%) uzyskano dla życicy w czystym siewie. Nawożenie koniczyny w czystym siewie oraz mieszanki pszenżyta z grochem było mało efektywne, a przyrost plonu wynosił od 13 do 19%. Jednokośna mieszanka pszenżyta z grochem może być alternatywą dla jednorocznych mieszanek motylkowo- rawiastych ze względu na wyższy plon suchej masy i niższe koszty zbioru.
Over 2003-2005 at the Agricultural Experiment Station, Pawłowice, of the Wrocław University of Environmental and Life Sciences there were carried out experiments to evaluate the yielding of Persian clover and Westerwold ryegrass in pure stand and in mixtures depending on nitrogen fertilization. The yielding of these species was compared with the yielding of one-cut cereal-and legume mixture of triticale with pea, harvested at the triticale milk stage. The field emergence potential was lower, as compared with the planned sowing rate; it ranged from 41 to 77%. The three-year mean was from 5.62 (Westerwold ryegrass in pure stand) to 8.25 t of dry matter per ha (triticale and pea mixture). Nitrogen fertilization increased the dry matter yield, and the highest effect (a 63% increase) was recorded for Westerwold ryegrass in pure stand. The effectiveness of nitrogen fertilization of clover in pure stand and the mixture of triticale with pea was low and the yield increase ranged from 13 to 19%. The one-cut mixture of triticale with pea can be an alternative for annual papilionaceous and grass mixtures due to a higher yield of dry matter and lower harvest costs.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2006, 05, 2; 89-97
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Ocena stanowisk po wieloletnich monokulturach buraka cukrowego, grochu pastewnego i jeczmienia jarego
Autorzy:: Piekarczyk, M
Rajs, T.
Ellmann, T.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46578.pdf
Data publikacji:: 2003
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: rosliny regenerujace
groch pastewny
buraki cukrowe
uprawa roslin
jeczmien jary
wplyw nastepczy
monokultury wieloletnie
zachwaszczenie
fodder pea
long-standing monoculture
plant cultivation
regenerated plant
spring barley
sugar-beet
weed infestation
Opis:: Przedmiotem badań była ocena możliwości i okresu potrzebnego do regeneracji stanowiska po wieloletnich monokulturach. Po 25 latach, na obiektach po monokulturowej uprawie buraka cukrowego, jęczmienia jarego i grochu pastewnego oraz na stanowiskach z gospodarką płodozmienną zasiano w kolejności owies, łubin wąskolistny, pszenżyto ozime. Stwierdzono negatywny następczy wpływ monokultur jęczmienia jarego i grochu pastewnego na plonowanie tylko w pierwszym i drugim roku uprawy roślin regenerujących. W trzecim roku uprawy rośliny testowej takiego wpływu nie zaobserwowano.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2003, 02, 2; 149-155
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.III. Wpływ następczy dla pszenicy jarej
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part III. After-effect for spring soil
Autorzy:: Wilczewski, E.
Skinder, Z.
Lemanczyk, G.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47196.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: pszenica jara
miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
groch siewny
uprawa roslin
seradela
gleby lekkie
wplyw nastepczy
lubin zolty
garden pea
light soil
papilionaceous plant
plant cultivation
serradella
spring wheat
stubble intercrop
yellow lupin
Opis:: Celem badań było określenie wpływu następczego dla pszenicy jarej trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym. Badania polowe wykonano w latach 2003- 2005 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Badane rośliny motylkowate znacząco poprawiały stanowisko dla pszenicy jarej. Pozytywny wpływ przyoranej biomasy ujawniał się poprzez zwiększenie obsady kłosów oraz plonu ziarna i słomy. Nie stwierdzono istotnego wpływu badanych roślin na liczbę ziaren w kłosie i masę 1000 ziaren uprawianej po nich pszenicy jarej. Wpływ następczy międzyplonu grochu i seradeli był silniejszy, gdy wykorzystano na zielony nawóz całą wytworzoną biomasę. W przypadku łubinu żółtego dla uzyskania maksymalnego efektu wystarczyło przyorać same resztki pozbiorowe.
The aim of the present research was to determine the after-effect of legumes: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, for spring wheat. Field experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, over 2003-2005. The papilionaceous plants researched considerably enhanced the stand for spring wheat. A positive effect of the ploughed-in biomass was seen by increasing the density of spikes and the grain and straw yield. There was found no significant effect of the plants researched on the number of grains per spike and 1000 grain weight of spring wheat grown after them. The after-effect of the intercrop of pea and serradella was stronger when the entire biomass produced was used for green fertilizer. In the case of yellow lupin, to obtain a maximum effect, it was enough to plough in post-harvest residue only.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 45-56
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage
Plon suchej masy i białka mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę
Autorzy:: Płaza, Anna
Gąsiorowska, Barbara
Cybulska, Anna
Rzążewska, Emilia
Górski, Rafał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2223270.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: proportion of components in mixture
time of harvesting
yield
total protein content
protein yield
pea developmental stage
faza rozwojowa grochu
plon
plon białka
udział komponentów w mieszance
zawartość białka ogólnego
termin zbioru
Opis:: Background. Legume-cereal mixtures grown for green forage are a valuable source of high protein feed for ruminants. This paper presents the results of a study from 2009-2011 aimed at determining the effect of the proportion of components in a mixture and the time of harvest on dry matter yield as well as on the content and yield of total protein of field pea mixtures with oat grown for green forage. Material and methods. Two factors were considered in the experiment: (I) the proportion of components in the mixture: field pea ‒ pure sowing 100%, oat ‒ pure sowing 100%, field pea 75% + oat 25%, field pea 50% + oat 50%, field pea 25% + oat 75% and (II) the time of harvesting: field pea flowering stage, field pea flat green pod stage. During harvesting the mixtures, the yield was determined and mean fresh matter samples were taken from each plot for chemical analyses. In the collected plant material, the content of dry matter and total protein was determined. Results. The dry matter yield, the content and yield of total protein of field pea and oat mixtures were significantly differentiated by the weather conditions, experimental factors and their interaction. The highest yields of dry matter and total protein were obtained from the pea and oat mixture with the proportion of components 50% + 50% harvested at the field pea flat green pod stage. Conclusion. Field pea grown in pure sowing harvested at the flowering stage was characterized by the highest total protein content. The field pea and oat mixtures contained less total protein. Among them, the mixture of field pea with oats with the proportion of components 75% + 25% was characterized by the highest content of total protein.
Mieszanki bobowato-zbożowe uprawiane na zieloną masę są cennym źródłem paszy bogatej w białko dla zwierząt przeżuwających. W pracy przedstawiono wyniki badań z lat 2009-2011 mające na celu określenie wpływu udziału komponentów w mieszance i terminu zbioru na plon suchej masy oraz zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem uprawianych na zieloną masę. W doświadczeniu uwzględniono dwa czynniki: (I) udział komponentów w mieszance: groch siewny ‒ siew czysty 100%, owies-siew czysty 100%, groch siewny 75% + owies 25%, groch siewny 50% + owies 50%, groch siewny 25% + owies 75% oraz (II) termin zbioru: faza kwitnienia grochu siewnego, faza płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Podczas zbioru mieszanek określono plon oraz z każdego poletka pobrano średnie próby świeżej masy w celu wykonania analiz chemicznych. W pobranym materiale roślinnym oznaczono zawartość suchej masy i białka ogólnego. Plon suchej masy, zawartość i plon białka ogólnego mieszanek grochu siewnego z owsem były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe, czynniki doświadczenia i ich współdziałanie. Największy plon suchej masy i białka ogólnego otrzymano z mieszanki grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 50% + 50% zebranej w fazie płaskiego zielonego strąka grochu siewnego. Groch siewny uprawiany w siewie czystym zebrany w fazie kwitnienia charakteryzował się najwyższą zawartością białka ogólnego. Mieszanki grochu siewnego z owsem zawierały mniej tego składnika. Spośród nich najwyższą zawartością białka ogólnego wyróżniała się mieszanka grochu siewnego z owsem o udziale komponentów 75% + 25%.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2018, 17, 1; 3-11
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.I. Wydajność biomasy i zdrowotność roślin
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part I. Biomass yield and plant health status
Autorzy:: Skinder, Z.
Lemanczyk, G.
Wilczewski, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/47140.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
groch siewny
uprawa roslin
seradela
zdrowotnosc roslin
gleby lekkie
plonowanie
biomasa
lubin zolty
biomass
garden pea
light soil
papilionaceous plant
plant cultivation
plant health
serradella
stubble intercrop
yellow lupin
yielding
Opis:: Celem badań było określenie wydajności biomasy i zdrowotności trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po jęczmieniu jarym. Badania polowe przeprowadzono w latach 2002-2004 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy, na glebie lekkiej, kompleksu żytniego bardzo dobrego. Spośród badanych roślin najwięcej suchej masy całkowitej wytworzył łubin żółty (3,31 t·ha-1), a najmniej seradela (2,43 t·ha-1). Groch siewny wytworzył największy plon biomasy nadziemnej, natomiast łubin żółty istotnie większą niż seradela i groch masę resztek pozbiorowych. Obserwowano stosunkowo niskie porażenie szyjki korzeniowej i korzeni seradeli, nieco wyższe łubinu żółtego i grochu. Główną przyczyną obserwowanych objawów chorobowych były grzyby z rodzaju Fusarium, zwłaszcza F. solani. Nie stwierdzono istotnego wpływu międzyplonów na skład chemiczny gleby.
The aim of the present research was to determine the biomass yield and health status of three legume species: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, after spring barley. Fields experiments were carried out at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz, on light soil, of very good rye complex soil, over 2002-2004. Of the crops studied, the greatest amount of the total dry matter was produced by yellow lupin (3.31 t·ha-1), and the least – by serradella (2.43 t·ha-1). Pea produced the greatest aboveground biomass yield, while yellow lupin – significantly greater post-harvest residue mass than serradella and pea. There was observed a relatively low infection of the root crown and roots in serradella, slightly higher – in yellow lupin and pea. The main reason of the disease symptoms observed were Fusarium genus fungi, especially F. solani. There was found no significant effect of intercrops on the chemical composition of soil.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 23-33
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Wartość wybranych roślin motylkowatych uprawianych w międzyplonie ścierniskowym na glebie lekkiej. Cz.II. Skład chemiczny i akumulacja makroskładników
Value of selected papilionaceous crops grown in stubble intercrop on light soil. Part II. Chemical composition and macronutrients accumulation
Autorzy:: Wilczewski, E.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/46814.pdf
Data publikacji:: 2007
Wydawca:: Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:: miedzyplony scierniskowe
rosliny motylkowe
sklad chemiczny
akumulacja
groch siewny
uprawa roslin
seradela
gleby lekkie
makroelementy
biomasa
pierwiastki chemiczne
lubin zolty
accumulation
biomass
chemical composition
element
garden pea
light soil
macroelement
papilionaceous plant
plant cultivation
serradella
stubble intercrop
yellow lupin
Opis:: Badania polowe wykonano w latach 2002-2004 w Stacji Badawczej w Mochełku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno- przyrodniczego w Bydgoszczy. Celem badań było określenie zawartości i akumulacji makroskładników w biomasie trzech gatunków roślin strączkowych: seradeli uprawnej, grochu siewnego i łubinu żółtego, uprawianych w międzyplonie ścierniskowym po jęczmieniu jarym, na glebie lekkiej. Badane rośliny gromadziły w biomasie znaczne ilości azotu (62,1-90,9 kg·ha-1) i potasu (66,2-85,4 kg·ha-1). Pozostałe składniki (P, Ca i Mg) były akumulowane w biomasie roślin motylkowatych w małych ilościach. Najbardziej wartościowy pod względem możliwości zagospodarowywania makroskładników w biomasie był łubin żółty, który zakumulował istotnie większą masę potasu, fosforu i magnezu niż seradela uprawna i groch siewny.
Field experiments were carried out over 2002-2004, at the Experiment Station of the Faculty of Agriculture at Mochełek, in the vicinity of Bydgoszcz. The aim of the present research was to determine the content and accumulation of macronutrients in the biomass of three legume species: serradella, pea and yellow lupin, grown in stubble intercrop, after spring barley on light soil. The plants accumulated considerable amounts of nitrogen (62.1-90.9 kg·ha-1) and potassium (66.2-85.4 kg·ha-1) in the biomass. The other nutrients (P, Ca and Mg) were accumulated in the biomass of papilionaceous plants in low amounts. The most valuable as for the potential of macronutrient use in the biomass was yellow lupin which accumulated significantly higher mass of potassium, phosphorus and magnesium than serradella and pea.
Źródło:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2007, 06, 1; 35-44
1644-0625
Pojawia się w:: Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "pea" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język