Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "resolution" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Citizens’ resolution-passing initiative
    Autorzy:
    Koniuszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595980.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    participation
    resolution-passing initiative
    resolution-passing procedure
    Opis:
    Amendment to local government political acts, introduced in January 2018, expanded the catalogue of legal instruments for participation of residents of local government units in solving the actual problems of their self-governing communities. The catalogue included a citizens’ resolution-passing initiative, which may be classified as a means of integrating members of a given community and involving them in the process of law making. Until the entry into force of legal solutions, introduced by the amending act, the issues of the resolution-passing initiative were subject to statutory regulations. The scope of these regulations was diverse, which is why the legislator decided to harmonise them. The study includes an analysis of applicable legal solutions that shape the institution of the citizens’ resolution-passing initiative as well as their assessment and an attempt to formulate de lege lata conclusions.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 99-113
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obywatelska inicjatywa uchwałodawcza
    Citizens’ resolution-passing initiative
    Autorzy:
    Koniuszewska, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595999.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    participation
    resolution-passing initiative
    resolution-passing procedure
    partycypacja
    inicjatywa uchwałodawcza
    procedura uchwałodawcza
    Opis:
    Nowelizacja samorządowych ustaw ustrojowych, dokonana w styczniu 2018 roku, poszerzyła katalog prawnych instrumentów partycypacji mieszkańców jednostek samorządu terytorialnego w rozwiązywaniu rzeczywistych problemów ich wspólnot samorządowych. Katalog ten objął obywatelską inicjatywę uchwałodawczą, którą można kwalifikować jako środek integrujący członków danej społeczności oraz angażujący ich w proces stanowienia prawa. Do czasu wejścia w życie rozwiązań prawnych, wprowadzonych ustawą nowelizującą, problematyka inicjatywy uchwałodawczej stanowiła przedmiot regulacji statutowych. Zakres tych uregulowań był zróżnicowany, dlatego też ustawodawca zdecydował się na ich ujednolicenie. W niniejszym opracowaniu poddano analizie obowiązujące rozwiązania prawne kształtujące instytucję obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej, a następnie dokonano ich oceny oraz podjęto próbę sformułowania wniosków de lege lata.
    Amendment to local government political acts, introduced in January 2018, expanded the catalogue of legal instruments for participation of residents of local government units in solving the actual problems of their self-governing communities. The catalogue included a citizens’ resolution-passing initiative, which may be classified as a means of integrating members of a given community and involving them in the process of law making. Until the entry into force of legal solutions, introduced by the amending act, the issues of the resolution-passing initiative were subject to statutory regulations. The scope of these regulations was diverse, which is why the legislator decided to harmonise them. The study includes an analysis of applicable legal solutions that shape the institution of the citizens’ resolution-passing initiative as well as their assessment and an attempt to formulate de lege lata conclusions.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 101-116
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skutki uchwalenia uchwały krajobrazowej – w kontekście projektów i unormowań miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego
    Effects of passing the Landscape Resolution – in the context of drafts and regulations of Local Land-use Plans
    Autorzy:
    Kledzik, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595916.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    advertising resolution
    landscape resolution
    landscape act
    landscape conservation
    uchwała reklamowa
    uchwała krajobrazowa
    ustawa krajobrazowa
    ochrona krajobrazu
    Opis:
    W związku z dostrzeżoną postępującą degradacją polskiego krajobrazu w czerwcu 2013 roku opracowano projekt ustawy mającej służyć wzmocnieniu narzędzi jego ochrony. Na podstawie niniejszego projektu w dniu 24 kwietnia 2015 roku Sejm RP uchwalił ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu. W zakresie wskazanej ustawy dokonano m.in. nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (u.p.z.p.). W ramach wprowadzonych zmian na szczególną uwagę zasługuje przepis art. 37a u.p.z.p., obejmujący upoważnienie dla rad gmin do określania w drodze uchwały – stanowiącej akt prawa miejscowego – zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, a także ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. Uchwały tego rodzaju, które w praktyce przyjęło się określać uchwałami reklamowymi lub krajobrazowymi, w razie ich uchwalenia obowiązują na całym obszarze gminy, w tym terenach objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Podkreślenia wymaga także, że zakres upoważnienia zawartego w art. 37a jest przedmiotowo tożsamy z uchylonym przez ustawę z dnia 24 kwietnia 2015 r. art. 15 ust. 3 pkt 9 u.p.z.p., stanowiącym uprzednio podstawę odpowiedniej regulacji w planach miejscowych. Wskazana zbieżność przedmiotowa obu wyróżnionych unormowań oraz okoliczność uchylenia art. 15 ust. 3 pkt 9 u.p.z.p., przy jednoczesnym wprowadzeniu w art. 37a u.p.z.p. upoważnienia do fakultatywnej regulacji w odrębnym akcie prawa miejscowego stosownych rozwiązań obowiązujących na terenie całej gminy niesie za sobą istotne skutki prawne. Przedmiot opracowania stanowi wyodrębnienie oraz szczegółowa analiza powyższych konsekwencji.
    In view of the perceived progressive degradation of Polish landscape, in June 2013 a draft bill was prepared which is to serve to strengthen the tools for its conservation. Based on this draft, the Sejm of the Republic of Poland adopted on 24 April 2015 the act on amending certain acts in connection to strengthening landscape conservation tools. The scope of the aforementioned act included, among others, the amendment of the act on land-use planning and management (LUPMA). As part of the introduced amendments particularly noteworthy is the provision of Article 37a LUPMA involving authorizing commune councils to specify by way of a resolution – which is a binding act of local law – terms and conditions for installing small architecture objects, advertising boards and advertising devices as well as fencing, and also their dimensions, quality standards and types of construction materials from which they can be made. Resolutions of this type, in practice commonly referred to as advertising or landscape resolutions, in the event of their adoption are binding throughout the entire council, including areas covered by local land-use plans. It should also be emphasized that the scope of the authorization contained in Article 37a in material terms is identical to Article 15 section 3 subsection 9 LUPMA repealed by the act of 24 April 2015, which was formerly the basis for appropriate regulation in local plans. The presented material convergence of both distinguished regulations and the fact of repealing Article 15 section 3 subsection 9 LUPMA, with a simultaneous introduction in Article 37a LUPMA of the authorization for optional regulation in a separate act of local law of relevant solutions applicable throughout the entire commune brings significant legal consequences. The subject matter of this study involves distinguishing and a detailed analysis of the above consequences.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 25, 1; 49-66
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przyczyny niskiej trwałości podejmowanych uchwał krajobrazowych
    Reasons for low durability of adopted landscape resolutions
    Autorzy:
    Grobelny, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30098199.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    landscape resolution
    advertising resolution
    spatial order
    landscape act
    landscape protection
    spatial planning and development
    court-administrative control
    uchwała krajobrazowa
    uchwała reklamowa
    ład przestrzenny
    ustawa krajobrazowa
    ochrona krajobrazu
    planowanie i zagospodarowanie przestrzenne
    kontrola sądowoadministracyjna
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza przyczyn niskiej trwałości tzw. uchwał krajobrazowych. Uchwała krajobrazowa jest nowym narzędziem ochrony krajobrazu, wprowadzonym do porządku prawnego we wrześniu 2015 roku ustawą o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu, i może zostać podjęta przez radę gminy na podstawie art. 37a u.p.z.p., obejmującego upoważnienie do określania w drodze uchwały – stanowiącej akt prawa miejscowego – zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, a także ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. Dotychczas podejmowane uchwały krajobrazowe są bardzo często przedmiotami kontroli nadzorczych i sądowoadministracyjnych, w wyniku których około 25% spośród wszystkich podjętych uchwał zostało unieważnionych. Głównymi przesłankami powodującymi stwierdzenie nieważności uchwał krajobrazowych są wątpliwości co do zakresu normowania uchwał oraz kwestia braku mechanizmów odszkodowawczych w przypadku naruszeń prawa własności przez uchwały krajobrazowe. W artykule dokonano analizy wspomnianych przesłanek oraz oceny dotychczasowego orzecznictwa w sprawach uchwał krajobrazowych. W wyniku badań wykazano, jakie są kluczowe przyczyny niskiej trwałości uchwał krajobrazowych. W artykule zastosowano metodę dogmatycznoprawną oraz empiryczną, dzięki czemu dokonano analizy tekstu normatywnego – zawartego w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w szczególności w jej art. 37a. Koniecznym było także poddanie analizie dotychczasowego orzecznictwa i odniesienie się do dorobku doktryny prawniczej.
    The subject of the following article is an analysis of the reasons for the low sustainability of so-called landscape resolutions. A landscape resolution is a new tool for landscape protection, introduced into the legal order in September 2015 by an act amending certain acts in connection with the strengthening of landscape protection tools. It can be adopted by the municipal council on the basis of 37a of the Acts of Parliament, which includes the authorization to determine, by way of a resolution — constituting an act of local law — the principles and conditions for the location of small architectural objects, billboards and advertising devices and fences, as well as their dimensions, quality standards and types of construction materials of which they can be made. Landscape resolutions adopted to date are very often the subject of supervisory and administrative court reviews, as a result of which about 25% of all adopted resolutions have been invalidated. The main grounds for invalidating landscape resolutions are doubts about the scope of normalization of the resolutions and the issue of the lack of compensation mechanisms in the case of violations of property rights by landscape resolutions. The article analyzes the aforementioned premises and evaluates the existing case law on landscape resolutions. As a result of the research, it was shown what the key reasons for the low sustainability of landscape resolutions are. This article was developed on the basis of the current legal regulations contained in the Law on Spatial Planning and Development, particularly in its Article 37a. In doing so, the existing body of literature and case law was used.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2023, 46; 71-83
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Commentary to the Supreme Court resolution of 20 september 2018, I KZP 5/18
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596768.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    employee in criminal law
    criminal and legal protection of employee rights
    criminal law
    employment relationship
    Opis:
    The Supreme Court, in the ruling which is subject to this commentary, addresses the notion of an employee referred to in Article 218 § 1a of the Criminal Code. The court discussed the issue of the designation and limits of the notion of “employee” and the subject-matter of protection of the provision referred to above along with its scope. The commentator – in this context – analyses the Supreme Court’s thinking. The commentary’s author agrees in most part with the belief that “the scope of Article 218 § 1a CrC covers only persons who are employees within the meaning of Article 2 LC and Article 22 § 1 and § 11 LC”, though he deems it incomplete as one also needs to take into account Article 8(2a) of the act on social insurance, where – with regard to social insurance – the notion of an employee is slightly broader than the one included in the provisions of the Labour Code. The commentator believes it legitimate that the subject-matter of protection of Article 218 § 1a CrC includes all employee rights resulting from an employment or social insurance relationship. The commentator shares the de lege ferenda postulate for the “protection under Article 218 § 1a CrC to include also persons in employment relationships other that a contract of employment” and, which the Court did not address in the discussed resolution, the civil law relationship referred to in Article 8(2a) of the Social Insurance Act.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 205-216
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The legal nature of resolutions of the governing bodies of companies and their challengeability in the light of the provisions of Polish law
    Autorzy:
    Sikorska-Lewandowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595976.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    resolution
    claimability
    resolutions of the bodies of companies
    Opis:
    The subject of this article is an analysis of the functioning models of the claimability of the resolutions of the bodies of companies in terms of the connection of these models with the legal nature of these resolutions. In the case of resolutions of shareholders meetings of companies, the provisions of the Code of Commercial Companies and Partnerships provide for a judicial review of each resolution adopted by that body. A different situation occurs in the case of resolutions of supervisory boards of companies, for which no procedure for pursuing legal actions against them is provided for in the CCC&P. The doctrine and the case law assume that, as a consequence of the application of the principle of unity of civil law, these resolutions can be challenged in court, as can invalid legal transactions. In this case, therefore, the legal nature of the resolution, and thus the determination that it is a legal transaction is crucial for the possibility of its challenging in court.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 151-166
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Commentary (gloss) to the resolution of the panel of seven judges of the Supreme Court of 20 March 2019, I KZP 15/18
    Autorzy:
    Siwek, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596016.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    extraordinary leniency
    cumulative fine
    extraordinary punishment
    counteracting drug addiction
    crime
    Opis:
    The paper addresses the issue of an extraordinarily lenient penalty for crimes threatened with mandatory cumulative penalties of deprivation of liberty and fines. It was established that Article 60 § 6, point 2 of the Criminal Code clearly resolves this issue in a positive way and provides for imposing only the penalty of deprivation of liberty as an exceptionally lenient penalty. Thus, the author questioned the assertion that the extraordinary leniency in respect of the cumulative sanctions of imprisonment consists in the meting out of a sentence of imprisonment not less than one third of the lower limit of the statutory penalty and a fine pursuant to general principles.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 28, 4; 207-220
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Weryfikacja uchwał organów kolegialnych szkół wyższych
    Verification of Resolutions Issued by University Collegial Bodies
    Autorzy:
    Dytko, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596476.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    autonomy of the university
    resolution of university collegial bodies
    supervision
    autonomia szkoły wyższej
    uchwały organów kolegialnych uczelni
    nadzór weryfikacyjny
    Opis:
    Jednym z przejawów autonomii szkół wyższych jest działalność uchwałodawcza organów kolegialnych uczelni. Akty (uchwały) tych organów nie figurują jednak w konstytucyjnym systemie źródeł prawa, natomiast stanowią źródło wewnętrznego prawa administracyjnego. Ich konstrukcja oparta jest na zasadach techniki prawodawczej, przez co powinny być one właściwie zredagowane oraz nie wykazywać sprzeczności z aktami o charakterze powszechnie obowiązującym. Adresatami uchwał organów kolegialnych szkoły wyższej są przede wszystkim użytkownicy zakładu administracyjnego (uczelni), zatem uchwały te są jedną z form realizacji władztwa zakładowego. Podlegają nadzorowi weryfikacyjnemu ze skutkiem w postaci stwierdzenia ich nieważności. Zastosowanie takiej sankcji jest następstwem naruszenia prawa bądź statutu szkoły wyższej przez uchwałę rady wydziału lub senatu uczelni. Nie jest to jednak sankcja definitywna, albowiem akt nadzoru nad działalnością uchwałodawczą organów kolegialnych szkół wyższych podlega kontroli sądu administracyjnego w trybie skargi. Skarga taka stanowi emanację autonomii szkoły wyższej. W ostateczności więc, to sąd administracyjny może decydować zarówno o legalności uchwały organu kolegialnego uczelni, jak i o legalności aktu nadzoru nad tą uchwałą. 
    One of the manifestations of the autonomy of an academy is the activity of issuing resolutions by proper academy collegial bodies. Although acts (resolutions) of these bodies are not included in the constitutional system of sources of law, they are a source of internal administrative law. Their construction is based on the principles of legislative technique, hence should be properly edited and conform with the acts of general application. Academy is the primarily recipient of these resolutions qua users of an administrative facility and, therefore, resolutions posit a form of an implementation of the rulership. This sort of legislation comes under supervision with the possible effect of the annulment thereof. The use of such a penalty is a result of violations of the law or the statute of the university by a resolution of the faculty council or the senate. Yet this is not a definite penalty because the supervision of legislation comes under the control of the administrative court by means of complaint. Such a complaint is derived from the autonomy of an academy. Eventually, it is the administrative court that can decide both about the legality of the resolution of a collegial body and the supervision of the legality of that resolution. Translated by Jan Dytko
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 10, 2; 93-107
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Digitalisation of ADR proceedings in consumer cases, with particular emphasis on the institutions of the Financial Ombudsman and Coordinator for Negotiations
    Autorzy:
    Mroczyński-Szmaj, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1963601.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    digitalization
    consumer
    Financial Ombudsman
    Coordinator for negotiations
    online dispute resolution (ODR)
    Opis:
    The purpose of this paper is to present changes in legislation during 2013-2017 in the area of consensual dispute resolution with the participation of consumers—in particular with regard to the emergence of electronic procedures. Various features of the analysis of law in force as well as the analysis of law as has it evolved in history are used in the implementation of this objective. The author addresses model European solutions provided under Regulation (EU) No 524/2013 of the European Parliament and of the Council of 21 May 2013 on online dispute resolution for consumer disputes and amending Regulation (EC) No 2006/2004 and Directive 2009/22/EC (Regulation on consumer ODR) and presents two important institutions of consensual dispute resolution with the participation of consumers within the framework of the European ODR platform. The author concludes that the introduction of digital procedures cuts down expenses, the duration of disputes and provides a realistic option of achieving its final result; it is also stressed that this is of particular significance in the resolution of cross-border disputes within 90 days – where we encounter obstacles in the form of different national legal orders or language barriers. The author furthermore indicates that an important advantage of the ODR platform consists in the possibility of going through intuitive steps with the assistance of complaint creators, recording drafts, and checking consumer rights, which is very convenient for consumers, who are not particularly proficient in the operation of mobile devices. However, the author also notes that the various institutions involved in the out-of-court dispute resolution may differ in their legal status or possibilities of resolving a particular dispute (for example, the Financial Ombudsman and the Coordinator for negotiations cannot deliver binding arbitration decisions). By the same token, in selecting an ODR entity, it must be borne in mind that not all of them can resolve a dispute between parties in a binding manner.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2021, 33; 115-132
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przesłanki powództwa o uchylenie uchwały zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 14 sierpnia 2013 r. (I ACa358/13)
    Statutory Conditions of an Action to Repeal a Resolution of the Limited Liability Company’s Shareholders – a Glossary of Szczecin’s Court of Appeal Sentence Passed on the 14th of August 2013 (I ACa 358/13)
    Autorzy:
    Malinowska-Woźniak, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596517.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    limited liability company
    resolution of shareholders
    claim
    conditions
    spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
    uchwała
    powództwo
    przesłanki
    Opis:
    Uchwałę zgromadzenia wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnościąmożna zaskarżyć do sądu w drodze powództwa o jej uchylenie. Przesłanki warunkującedopuszczalność takiego powództwa zawiera art. 249 § 1 Kodeksu spółek handlowych(k.s.h.). Przepis ten stanowi, że zaskarżyć można uchwałę sprzeczną z umową spółkibądź dobrymi obyczajami i godzącą w interesy spółki lub mającą na celu pokrzywdzeniewspólnika. W doktrynie oraz orzecznictwie pojawiła się rozbieżność poglądów natemat charakteru przesłanek sformułowanych przez ustawodawcę we wskazanym przepisie.Wątpliwość dotyczy szczególnie faktu, czy sprzeczność uchwały z umową spółkistanowi samodzielną przesłankę zaskarżenia uchwały, czy też musi ona współwystępowaćz inną, określoną w przywołanym przepisie. Pogłębionej analizy przedstawionegozagadnienia dokonał Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 14 sierpnia 2013 r.(I ACa 358/13). W niniejszym opracowaniu przedstawiono stanowisko zaprezentowaneprzez sąd oraz podjęto próbę jego oceny.
    A resolution of the limited liability company’s shareholders may be appealedagainst by bringing an action before a court for repealing such resolution. Statutoryconditions of such claim are specified in art. 249 § 1 code of commercial companies.This article stipulates that a resolution of shareholders may be appeled against whenit is: in conflict with the provisions of the articles of association or good practice anddetrimental to the company’s interest or aimed at harming a shareholder. In the legaldoctrine and judicial decisions are expressed the discrepant opinions on the characterof statutory conditions formulated in mentioned article. In particular it raise concernswhether conflict a resolution of shareholders with the provisions of the articles of associationmay be independent condition authorising appealing against such resolution.Otherwise such condition must coexist with another one expressed in that article. Thoroughanalysis of that issue presents Szczecin’s Court of Appeal in the sentence passedon the 14th of August 2013 (I ACa 358/13). This paper includes the results of the analysis of the judgement.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 10, 2; 5-13
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt III CZP 40/12, OSNC 2013/2/18
    Gloss to the Resolution of the High Court of 18 July 2012, III CZP 40/12
    Autorzy:
    Ziemianin, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596554.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    management board
    unfilled posts
    guardian
    foundation
    zarząd kadłubowy
    fundacja
    kurator
    Opis:
    Glosowana uchwała zawiera odpowiedź na pytanie prawne Sądu Okręgowego: „Czy sytuacja, w której osoba prawna ma tzw. zarząd kadłubowy, jest objęta hipotezą art. 42 § 1 k.c., a zatem sąd ustanawia dla niej kuratora?” Sąd Najwyższy odpowiedział na to pytanie twierdząco. W kontekście art. 42 k.c. uchwała Sądu Najwyższego jest trafna, natomiast w świetle stanu faktycznego, który był podstawą pytania sformułowanego przez Sąd Okręgowy, budzi pewne wątpliwości. W uzasadnieniu uchwały brak bowiem informacji na temat kompetencji organów fundacji. Nie ma więc możliwości ustalenia, czy fundacja może działać za pośrednictwem zarządu kadłubowego. W świetle art. 42 k.c. sąd powinien ustanowić dla fundacji kuratora tylko wtedy, gdy jej zarząd nie może skutecznie podejmować decyzji ze względu na brak odpowiedniej liczby członków, fundacja zaś nie ma organu uprawnionego do wykreowania nowego zarządu. Dalsze działanie fundacji w takich warunkach jest niemożliwe, ustanowiony przez sąd kurator powinien więc doprowadzić do jej likwidacji.  
    The resolution of the High Court positively answers the question whether the guardian, mentioned in paragraph 42 of the Polish Civil Code, should also be appointed in a situation, when the management board has unfilled posts. Due to paragraph 42 the resolution is right but it gives no practical solution in the case which was decided by the Court. The guardian should be appointed only to liquidate the foundation, when the foundation’s organs cannot effectively make decisions. Translated by Karolina Ziemianin
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 9, 1; 137-141
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny uchwał organów spółek kapitałowych a ich zaskarżalność w świetle przepisów polskiego prawa
    The legal nature of resolutions of the governing bodies of companies and their challengeability in the light of the provisions of Polish law
    Autorzy:
    Sikorska-Lewandowska, Aleksandra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595985.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    resolution
    claimability
    resolutions of the bodies of companies
    uchwała
    zaskarżalność
    uchwały spółek kapitałowych
    Opis:
    Przedmiotem artykułu jest analiza funkcjonujących modeli zaskarżalności uchwał organów spółek kapitałowych pod kątem powiązania tych modeli z charakterem prawnym tych uchwał. Przepisy kodeksu spółek handlowych przewidują sądowy tryb kontroli każdej uchwały zgromadzeń wspólników spółek kapitałowych. Odmienna sytuacja występuje w przypadku uchwał rad nadzorczych spółek kapitałowych, dla których nie przewidziano w regulacji k.s.h. trybu ich zaskarżania. W doktrynie oraz orzecznictwie przyjęto, że w konsekwencji zastosowania zasady jedności prawa cywilnego uchwały te mogą być kwestionowane na drodze sądowej tak jak nieważne czynności prawne. Charakter prawny uchwały, czyli ustalenie, że jest ona czynnością prawną, ma więc decydujące znaczenie dla możliwości jej zaskarżenia.
    The subject of this article is an analysis of the functioning models of the claimability of the resolutions of the bodies of companies in terms of the connection of these models with the legal nature of these resolutions. In the case of resolutions of shareholders meetings of companies, the provisions of the Code of Commercial Companies and Partnerships provide for a judicial review of each resolution adopted by that body. A different situation occurs in the case of resolutions of supervisory boards of companies, for which no procedure for pursuing legal actions against them is provided for in the CCC&P. The doctrine and the case law assume that, as a consequence of the application of the principle of unity of civil law, these resolutions can be challenged in court, as can invalid legal transactions. In this case, therefore, the legal nature of the resolution, and thus the determination that it is a legal transaction is crucial for the possibility of its challenging in court.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 155-169
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 30 września 2015 roku, sygn . I KZP 8/15
    Gloss to the resolution of the Supreme Court of 30 September 2015 – file ref. no. I KZP 8/2015
    Autorzy:
    Żbikowska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596398.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    a person suspected
    curator
    reprezentative of a minor
    minor
    victim
    osoba podejrzana
    kurator
    reprezentacja małoletniego
    małoletni
    pokrzywdzony
    Opis:
    Zaprezentowana glosa opisuje problematykę reprezentacji oraz wykonywania praw małoletniego pokrzywdzonego przez jednego z jego rodziców w sytuacji, gdy drugi z nich jest osobą podejrzaną o popełnienie przestępstwa przeciwko małoletniemu. Wskazane zagadnienie zostało rozstrzygnięte przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z 30 września 2015 roku (I KZP 8/15). Autorka w całości podziela konkluzję Sądu Najwyższego, także dochodząc do przekonania, iż małoletni nie może być reprezentowany w postępowaniu karnym (również w postępowaniu przygotowawczym toczącym się inrem) przez żadnego z rodziców w sytuacji, gdy jeden z nich uzyskał w postępowaniu przygotowawczym status osoby podejrzanej.
    This gloss describes the problems related to the representation of a minor victim, when one of his parents is a person suspected of committing a crime against a minor. This issue was resolved by the Supreme Court in its decision of 30 September 2015(I KZP 8/2015). The author agrees with the Supreme Court also thinking that a minor cannot be represented in criminal proceedings by any of the parents, when one of them is a suspect.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 16, 4; 71-80
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 20 września 2018 roku, I KZP 5/18
    Commentary to the Supreme Court resolution of 20 september 2018, I KZP 5/18
    Autorzy:
    Wróbel, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1595952.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    employee in criminal law
    criminal and legal protection of employee rights
    criminal law
    employment relationship
    pracownik w prawie karnym
    karnoprawna ochrona praw pracownika
    prawo karne pracy
    stosunek pracy
    Opis:
    Sąd Najwyższy w orzeczeniu, które było przedmiotem glosowania, poruszył kwestię pracownika, o którym mowa w art. 218 § 1a k.k. Sąd ten odniósł się do zagadnienia, jaki jest desygnat i jakie są granice pojęcia „pracownik”, a także co jest przedmiotem ochrony powyżej wskazanego przepisu, jaki jest jej zakres. Glosator – w tymże kontekście – poddał analizie myśl Sądu Najwyższego. Autor glosy zgodził się w głównej mierze z poglądem, że „zakresem art. 218 § 1a k.k. objęte są tylko osoby będące pracownikami w rozumieniu art. 2 k.p. i art. 22 § 1 i § 11 k.p.”, uznał go jednak za niepełny, bowiem należy mieć także na względzie w przypadku przestępstwa z art. 218 § 1a k.k., art. 8 ust. 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, gdzie – w przypadku ubezpieczeń społecznych – pojęcie pracownika jest nieco szersze niż to zawarte w przepisach kodeksu pracy. Glosator uznał za zasadne twierdzenie, że przedmiotem ochrony art. 218 § 1a k.k. są wszelkie prawa pracownika wynikające ze stosunku pracy lub ubezpieczenia społecznego oraz podzielił postulat de lege ferenda, „aby ochroną art. 218 § 1a k.k. objąć również osoby pozostające w stosunkach zatrudnienia innych niż stosunek pracy” i – o czym nie wspomniał sąd w glosowanej uchwale – stosunek cywilnoprawny, o którym mowa w art. 8 ust 2a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
    The Supreme Court, in the ruling which is subject to this commentary, addresses the notion of an employee referred to in Article 218 § 1a of the Criminal Code. The court discussed the issue of the designation and limits of the notion of “employee” and the subject-matter of protection of the provision referred to above along with its scope. The commentator – in this context – analyses the Supreme Court’s thinking. The commentary’s author agrees in most part with the belief that “the scope of Article 218 § 1a CrC covers only persons who are employees within the meaning of Article 2 LC and Article 22 § 1 and § 11 LC”, though he deems it incomplete as one also needs to take into account Article 8(2a) of the act on social insurance, where – with regard to social insurance – the notion of an employee is slightly broader than the one included in the provisions of the Labour Code. The commentator believes it legitimate that the subject-matter of protection of Article 218 § 1a CrC includes all employee rights resulting from an employment or social insurance relationship. The commentator shares the de lege ferenda postulate for the “protection under Article 218 § 1a CrC to include also persons in employment relationships other that a contract of employment” and, which the Court did not address in the discussed resolution, the civil law relationship referred to in Article 8(2a) of the Social Insurance Act.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2019, 27, 3; 211-222
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 14 października 2015 roku – I KZP 7/15.
    Gloss to the resolution of The Supreme Court of 14 October 2015 – file ref. No. I KZP 7/15
    Autorzy:
    Słotwińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596386.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    limitation
    criminal law
    international law
    deprivation of liberty
    a crime against humanity
    zbrodnia przeciwko ludzkości
    prawo międzynarodowe
    pozbawienie wolności
    przedawnienie
    prawo karne
    Opis:
    Podjęty w glosie problem dotyczy możliwości uznania za „zbrodnię przeciwko ludzkości” (a w konsekwencji również wyłączenia biegu przedawnienia karalności) czynu zabronionego, który nie spełnia ustawowych przesłanek wskazanych w art. 118a § 2 pkt 2 k.k. Na potrzeby przeprowadzonych analiz, nakreślono niezbędny kontekst związany z ustaleniem skutków niezgodności zachodzącej pomiędzy ratyfikowaną umową międzynarodową a ustawą karną.
    Gloss to the resolution of the Supreme Court of 14 October 2015 of file ref. no. I KZP 7/15. Main problem of a gloss is the possibility of recognition for the „crime against humanity” and, as a result – the exclusion of the limitation period, of an offense that does not meet the statutory conditions laid down in art. 118a § 2 pt. 2 Polish Penal Code. Second problem is relations between the incompatibility of a ratified international agreement and criminal law.
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2016, 13, 1; 79-90
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies