Skutki uchwalenia uchwały krajobrazowej – w kontekście projektów i unormowań miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego

W związku z dostrzeżoną postępującą degradacją polskiego krajobrazu w czerwcu 2013 roku opracowano projekt ustawy mającej służyć wzmocnieniu narzędzi jego ochrony. Na podstawie niniejszego projektu w dniu 24 kwietnia 2015 roku Sejm RP uchwalił ustawę o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu. W zakresie wskazanej ustawy dokonano m.in. nowelizacji ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (u.p.z.p.). W ramach wprowadzonych zmian na szczególną uwagę zasługuje przepis art. 37a u.p.z.p., obejmujący upoważnienie dla rad gmin do określania w drodze uchwały – stanowiącej akt prawa miejscowego – zasad i warunków sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, a także ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rodzajów materiałów budowlanych, z jakich mogą być wykonane. Uchwały tego rodzaju, które w praktyce przyjęło się określać uchwałami reklamowymi lub krajobrazowymi, w razie ich uchwalenia obowiązują na całym obszarze gminy, w tym terenach objętych miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego. Podkreślenia wymaga także, że zakres upoważnienia zawartego w art. 37a jest przedmiotowo tożsamy z uchylonym przez ustawę z dnia 24 kwietnia 2015 r. art. 15 ust. 3 pkt 9 u.p.z.p., stanowiącym uprzednio podstawę odpowiedniej regulacji w planach miejscowych. Wskazana zbieżność przedmiotowa obu wyróżnionych unormowań oraz okoliczność uchylenia art. 15 ust. 3 pkt 9 u.p.z.p., przy jednoczesnym wprowadzeniu w art. 37a u.p.z.p. upoważnienia do fakultatywnej regulacji w odrębnym akcie prawa miejscowego stosownych rozwiązań obowiązujących na terenie całej gminy niesie za sobą istotne skutki prawne. Przedmiot opracowania stanowi wyodrębnienie oraz szczegółowa analiza powyższych konsekwencji.

In view of the perceived progressive degradation of Polish landscape, in June 2013 a draft bill was prepared which is to serve to strengthen the tools for its conservation. Based on this draft, the Sejm of the Republic of Poland adopted on 24 April 2015 the act on amending certain acts in connection to strengthening landscape conservation tools. The scope of the aforementioned act included, among others, the amendment of the act on land-use planning and management (LUPMA). As part of the introduced amendments particularly noteworthy is the provision of Article 37a LUPMA involving authorizing commune councils to specify by way of a resolution – which is a binding act of local law – terms and conditions for installing small architecture objects, advertising boards and advertising devices as well as fencing, and also their dimensions, quality standards and types of construction materials from which they can be made. Resolutions of this type, in practice commonly referred to as advertising or landscape resolutions, in the event of their adoption are binding throughout the entire council, including areas covered by local land-use plans. It should also be emphasized that the scope of the authorization contained in Article 37a in material terms is identical to Article 15 section 3 subsection 9 LUPMA repealed by the act of 24 April 2015, which was formerly the basis for appropriate regulation in local plans. The presented material convergence of both distinguished regulations and the fact of repealing Article 15 section 3 subsection 9 LUPMA, with a simultaneous introduction in Article 37a LUPMA of the authorization for optional regulation in a separate act of local law of relevant solutions applicable throughout the entire commune brings significant legal consequences. The subject matter of this study involves distinguishing and a detailed analysis of the above consequences.