Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Czarnecka, B." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Large-scale vs. small-scale factors affecting flowering patterns in Senecio macrophyllus M.BIEB., a long-lived perennial
    Wielkoskalowe i drobnoskalowe czynniki ksztaltujace wzorce kwitnienia u dlugowiecznej byliny, starca wielkolistnego Senecio macrophyllus M.BIEB.
    Autorzy:
    Czarnecka, B
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28048.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    small-scale factor
    large-scale factor
    Senecio macrophyllus
    long-lived herbaceous plant
    flowering pattern
    population
    perennial plant
    reproduction
    Opis:
    The aim of the study was to establish which of environmental factors affect flowering patterns in a long-lived herbaceous plant Senecio macrophyllus. The study was conducted in the population of Biała Góra (White Mountain) near Tomaszów Lubelski in the years 1989-2004. The results allow to conclude that in the reproductive patterns of the analysed population small-scale environmental factors (soil moisture and trophism, light intensity) are more important than large-scale climatic factors (temperature, precipitation), which to a comparable extent affect the plants in the whole population area.
    Celem badań było określenie, które z czynników środowiskowych wpływają na kształtowanie się wzorców kwitnienia u długowiecznej rośliny zielnej Senecio macrophyllus. Badania prowadzono w populacji na Białej Górze koło Tomaszowa Lubelskiego w latach 1989-2004. Wyniki pozwalają na stwierdzenie, że w kształtowaniu się wzorców reprodukcji w badanej populacji większe znaczenie mają drobno- skalowe czynniki środowiskowe (wilgotność i trofizm gleby, natężenie światła) niż czynniki wielkoskalowe (temperatura, opady), które w porównywalny sposób oddziałują na rośliny w całym areale populacji.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Necromass as seed reservoir in macroforb meadows with varied moisture conditions
    Nekromasa jako rezerwuar nasion w zbiorowiskach zmiennowilgotnych łąk ziołoroślowych
    Autorzy:
    Franczak, M.
    Czarnecka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26885.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Necromass, i.e., dead plant parts, has a great impact on the spatial patterns of populations and communities. Depending on its thickness and the degree of decomposition, it may constitute a space-blocking physical barrier and impede recruitment of individuals due to, e.g., autotoxication. The aim of the study was to determine the role of the necromass layer in formation of the soil seed bank of variously moist meadow communities and its influence on the efficiency of generative reproduction. The authors paid special attention to the possibility of capture and storage of seeds of species occurring in the vegetation cover by necromass. Additionally, selected features of seeds of species present on the necromass were analyzed in order to identify species that can potentially contribute to formation of the necromass seed bank. The plant cover comprised 52 species in total. Seedlings of 21 taxa appeared on the necromass and their number ranged from 10 to 13, depending on the patch. The density of the seedlings ranged from 339 to 4923 m−2. In all patches, Lythrum salicaria and Lysimachia vulgaris seedlings were most numerous. These two species were characterized by the highest frequency as well. The low values of Jaccard’s index (0.28–0.36) imply a low share of taxa that are common for the necromass and the vegetation cover. This result should be explained by the occurrence of large disproportions in the number of all species identified on the necromass and among the vegetation. The seeds are typically characterized by small sizes and usually have smooth or finely striated and/or ribbed surface texture. The presence of additional structures, e.g., pappus and hairs, in the largest and heaviest seeds (Crepis paludosa, Geum rivale, and Cirsium spp.) may help seeds capture in the necromass.
    Nekromasa, czyli obumarłe części roślin, wywiera duży wpływ na kształtowanie się wzorców przestrzennych populacji i zbiorowisk. W zależności od miąższości i stopnia dekompozycji może stanowić barierę fizyczną blokującą przestrzeń i utrudniającą rekrutację osobników, także na drodze autotoksykacji. Celem badań było określenie roli warstwy nekromasy w kształtowaniu się zasobów glebowego banku nasion zmiennowilgotnych łąk ziołoroślowych oraz jej wpływu na efektywność reprodukcji generatywnej. Autorki szczególną uwagę zwróciły na możliwość przechwytywania i zatrzymywania przez nekromasę nasion gatunków występujących w pokrywie roślinnej. W pokrywie roślinnej zidentyfikowano w sumie 52 gatunki roślin naczyniowych. Na nekromasie pojawiło się, w zależności od płatu, od 10 do 13 taksonów. Zagęszczenie siewek wahało się w granicach od 339 do 4923 m−2. Gatunkami, których siewki dominowały we wszystkich płatach były Lythrum salicaria i Lysimachia vulgaris. Te dwa gatunki charakteryzowały się także najwyższą frekwencją. Niskie wartości wskaźnika Jaccarda (0.28–0.36) wskazują na niewielki udział gatunków wspólnych dla nekromasy i pokrywy roślinnej. Taki wynik można tłumaczyć występowaniem dużych dysproporcji w liczbie wszystkich taksonów oznaczonych na nekromasie i w pokrywie roślinnej. Nasiona z reguły charakteryzują się niewielkimi rozmiarami i w większości posiadają gładką powierzchnię lub są delikatnie prążkowane i/lub żebrowane. U nasion największych i najcięższych taksonów (Crepis paludosa, Geum rivale i Cirsium spp.) obecność dodatkowych struktur, takich jak pappus i włoski, może sprzyjać zatrzymywaniu się ich na nekromasie.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2016, 69, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Temporal changes of meadow and peatbog vegetation in the landscape of a small-scale river valley in Central Roztocze
    Przemiany zbiorowisk łąkowych i torfowiskowych w krajobrazie małej doliny rzecznej Roztocza Środkowego
    Autorzy:
    Czarnecka, B.
    Franczak, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27382.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The Szum is a right-side tributary of the Tanew River crossing the southern escarpment zone of the Central Roztocze region (SE Poland). Downstream of the strict river break in a section between the 10th and 12th km of the river course in the Szum valley, meadow and peatbog complexes have developed, associated with semi-hydrogenic and marshy soils. In an area of approx. 13 ha of the most valuable non-forest habitats, a variety of plant communities have been identified, including habitats of the Natura 2000 network and habitats that are protected under the Regulation of the Minister of the Environment (2001). These are, for instance, meadow associations Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, Lythro-Filipenduletum, Filipendulo ulmariae-Menthetum longifoliae, Angelico-Cirsietum oleracei, and Cirsietum rivularis. The moss–sedge and sphagnum bog communities comprise noteworthy associations Caricetum limosae, Rhynchosporetum albae, Caricetum lasiocarpae, Caricetum paniceo-lepidocarpae, Caricetum davallianae, and Sphagnetum magellanici. These communities are composed of ca. 160 vascular plant species and 40 moss and liverwort species. In 1999–2014, the greatest changes occurred within macroforb meadows, i.e. small Angelico-Cirsietum oleracei and Cirsietum rivularis patches have been transformed into Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, while some patches of the latter association have been transformed into a Caricetum acutiformis rush. Several patches of bog-spring associations Caricetum paniceo-lepidocarpae and Carici canescentis-Agrostietum caninae have been irretrievably destroyed. Sphagnetum magellanici appears to be the least stable community among the preserved peatbogs. The changes of meadow and peatbog vegetation observed for the last 15 years are a consequence of natural processes that take place in the river valley and to a large extent human activity connected with the so-called small-scale water retention as well as the presence of a beaver colony in the area and later the abandonment of this area by beavers. Despite the multidirectional changes, the peatbogs of the Szum valley have retained their high species and phytocoenotic diversity, which indicates a substantial degree of naturalness.
    Szum, rzeka IV rzędu, jest prawobrzeżnym dopływem Tanwi, przecinającym strefę południowej krawędzi Roztocza Środkowego (SE Polska). Poniżej ścisłego przełomu rzeki, na odcinku między 10. a 12. kilometrem biegu rzeki, w dolinie Szumu wykształciły się kompleksy łąkowo-torfowiskowe związane z glebami semihydrogenicznymi i bagiennymi o zróżnicowanej trofii, od siedlisk oligo- po eutroficzne. Na powierzchni ok. 13 hektarów najcenniejszych siedlisk nieleśnych zidentyfikowano szereg zbiorowisk roślinnych, wśród których są siedliska sieci Natura 2000 oraz podlegające ochronie na mocy Rozporządzenia Ministra Środowiska z 2001 roku. Są to m.in. zespoły łąkowe: Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, Lythro-Filipenduletum, Filipendulo ulmariae-Menthetum longifoliae, Angelico-Cirsietum oleracei, Cirsietum rivularis. Wśród zbiorowisk mszysto-turzycowych i mszarów na uwagę zasługują zespoły: Caricetum limosae, Rhynchosporetum albae, Caricetum lasiocarpae, Caricetum paniceo-lepidocarpae, Caricetum davallianae i Sphagnetum magellanici. Zbiorowiska te buduje ok. 160 gatunków roślin naczyniowych i 40 gatunków mchów i wątrobowców. W latach 1999–2014 największe zmiany nastąpiły w obrębie łąk ziołoroślowych: niewielkie płaty Angelico-Cirsietum oleracei i Cirsietum rivularis przekształciły się w Lysimachio vulgaris-Filipenduletum, a część płatów tego ostatniego zespołu przekształciła się w szuwar Caricetum acutiformis. Zniszczonych zostało bezpowrotnie kilka płatów młak Caricetum paniceo- -lepidocarpae i Carici canescentis-Agrostietum caninae. Wśród zachowanych torfowisk najmniej stabilnym okazało się zbiorowisko Sphagnetum magellanici. Obserwowane w ciągu ostatnich 15 lat przemiany roślinności łąk i torfowisk są wynikiem naturalnych procesów zachodzących w dolinie rzecznej, ale w znacznym stopniu również działań człowieka w zakresie tzw. małej retencji oraz bytowania, a następnie wycofania się kolonii bobrów. Pomimo różnokierunkowych przemian, torfowiska w dolinie Szumu ciągle jeszcze zachowują wysoką różnorodność fitocenotyczną i gatunkową, co świadczy o znacznym stopniu ich naturalności.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2015, 68, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The urban heat island and the features of the flora in the Lublin City area, SE Poland
    Miejska wyspa ciepła a cechy flory miasta Lublina (południowo-wschodnia Polska)
    Autorzy:
    Rysiak, A.
    Czarnecka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28033.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Various forms of human activity in large cities contribute to the creation of a specific climate and new environmental conditions for plants. One of the most important results is the so-called atmospheric urban heat island (UHI). The aim of this study was to compare the thermal conditions in the Lublin City center with those of suburban areas, and so confirm the existence of the UHI and then analyze the influence of thermal conditions on features of the flora. The analysis of the air temperatures was based on data from 2000 to 2014 provided by meteorological stations in the Lublin City center and its nearest surroundings. Floristic data were collected during field studies between 2012–2014 and included species richness and frequency, life forms, and synecological groups of the flora and its elements. The thermal requirements of species were defined on the basis of ecological indicator values (EIVs). Our research confirmed the presence of the UHI in the Lublin City center. Over the study period, the mean temperature in the city center was by 0.87°C higher than that in the suburban areas. The largest differences in mean annual air temperature between the city center and the suburbs were recorded in 2007 and 2011–2013. In total, 552 species were recorded, including six life-form and synecological groups, 246 thermophilous and 436 heliophilous species. The species richness, proportion of therophytes, alien, thermo- and heliophilous species decreased with distance from the city center. The thermal conditions expressed by the EIV L and T ranged from L = 4.5, T = 3.8 in the city center, to L = 3.1, T = 3.4 in the suburbs. An ordination analysis facilitated determination of the relationships between characteristics of the flora, the EIV values, and land use classes. An increasing level of anthropopressure was found to be positively correlated with thermal conditions and the flora traits.
    W dużych miastach, różnorodne formy działalności człowieka wpływają na tworzenie specy- ficznego klimatu i nowych warunków środowiskowych. Jednym z najbardziej istotnych efektów tego zjawiska jest atmosferyczna wyspa ciepła UHI (ang. urban heat island). Celem pracy było porównanie warunków termicznych w centrum Lublina z panującym na jego przedmieściach, aby określić czy występuje UHI oraz analiza wpływu warunków termicznych na cechy flory. Analizę temperatury powietrza oparto o dane z lat 2000–2014, zarejestrowane w stacjach meteorologicznych w centrum Lublina i na przedmieściach miasta. Dane florystyczne zebrano podczas badań terenowych w latach 2012–2014 w trzech rejonach miasta. Określono bogactwo gatunkowe i frekwencję flory oraz cehy flory (formy życiowe, przynależność gatunków do grup synekologicznych i elementów flory). Wymagania termiczne gatunków zdefiniowano na podstawie ekologicznych liczb wskaźnikowych EIV (ang. ecological indicator values). Badania potwierdziły występowanie UHI w centrum Lublina. W badanym okresie średnia temperatura powietrza w centrum miasta była wyższa o 0,87°C w stosunku do warunków termicznych stwierdzanych na obrzeżach miasta. Największe różnice średniej rocznej temperatury pomiędzy centrum i przedmieściami Lublina odnotowano w roku 2007 i latach 2011–2013. W sumie zidentyfikowano 552 gatunków roślin reprezentujących: sześć form życiowych i grup syneko- logicznych, 246 termofitów i 436 heliofitów. Bogactwo gatunkowe, udział terofitów, gatunków obcych oraz termo- i heliofitów spadały wraz z oddalaniem się od centrum miasta. Warunki termiczne wyrażone za pomocą EIV L i T wynosiły: L = 4,5; T = 3,8 dla centrum miasta i L = 3,1; T = 3,4 dla obszarów przedmieść. Analiza ordynacyjna wskazała związek między cechami flory, wartościami EIV i formami użytkowania terenu. Poziom antropopresji jest dodatnio skorelowany z warunkami termicznymi i cechami flory.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2018, 71, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reproductive effort as an element of life strategy of Lythrum salicaria L. populations
    Wysilek reprodukcyjny jako element strategii zyciowej populacji Lythrum salicaria L.
    Autorzy:
    Czarnecka, B
    Franczak, M.
    Nowak, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28186.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    purple loosestrife
    meadow
    Lythrum salicaria
    reproductive effort
    clonal plant
    life strategy
    population
    biomass allocation
    Opis:
    The aim of the study was to compare some life strategy traits of individuals of Purple Loosestrife Lythrum salicaria within three meadow populations existing under various habitat conditions. The study attempted to answer the following questions: Do different habitat conditions affect the biomass allocation between particular organs of individuals? Can the individuals belonging to different populations of the same species realise their own unique reproductive strategy, in other words, can their reproductive effort represent various levels? In the case of L. salicaria the reproductive effort, measured by the participation of inflorescence biomass in the biomass of aboveground parts of genets, exhibits similar values (14.2-15.1%) in all the study populations, despite their habitat conditions. This fact proves that at the population level, the reproductive effort is relatively stable. Great differences are visible in the case of particular individuals within each of the populations. Specific genets in a population, depending on the habitat microstructure and the biotic relations with other individuals both of their own and other species, may realise their own reproductive strategies, being a part of their life strategies.
    Celem badań było porównanie wybranych cech strategii życiowej osobników krwawnicy pospolitej Lythrum salicaria w trzech populacjach łąkowych, bytujących w zróżnicowanych warunkach siedliskowych. Poszukiwano odpowiedzi na następujące pytania: Czy odmienne warunki środowiskowe wpływają na sposób podziału materii między poszczególne organy? Czy osobniki różnych populacji tego samego gatunku mogą realizować własną strategię reprodukcyjną tzn., czy ich wysiłek reprodukcyjny może kształtować się na zróżnicowanym poziomie? U L. salicaria wysiłek reprodukcyjny mierzony udziałem biomasy kwiatostanów w biomasie części nadziemnych genetów przyjmuje zbliżone wartości (14,2-15,1%) we wszystkich badanych populacjach, niezależnie od warunków środowiskowych. Dowodzi to, że wysiłek reprodukcyjny na poziomie populacji jest wartością względnie stałą. Natomiast poszczególne osobniki w każdej z badanych populacji, w zależności od mikrostruktury siedliska i oddziaływań biotycznych z innymi osobnikami własnego, jak i innych gatunków, mogą realizować własną strategię reprodukcyjną będącą częścią ich strategii życiowej.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies