Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "(K. Ł.)." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Nectary structure in Symphyglossum sanguineum [Rchb.f.] Schltr. [Orchidaceae]
Autorzy:
Stpiczynska, M
Davies, K L
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27228.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Symphyglossum sanguineum
ornithophilous orchid
Orchidaceae
orchid species
pollination
nectary structure
Opis:
Ornithophily occurs in a great number of orchid species but despite this, researchers have largely neglected to investigate their nectaries. The aim of this study is to describe the nectary structure of Symphyglossum sanguineum, a species presumed to be pollinated by hummingbirds. The nectary is located at the free margins of auricles, which form a channel for the passage of nectar. The nectary, which consists of a single-layered epidermis and 2-3 layers of subepidermal cells, is supplied by collateral, vascular bundles. The nectary cells of S. sanguineum, like those of other ornithophilous orchids, have thick cellulose cell walls. A remarkable feature of these nectary cells is the dissolution of the middle lamella and the subsequent separation of epidermal cells. It is possible that this latter process facilitates the flow of the nectar to the nectary surface. The cuticle covering the nectary epidermis has micro-channels, but unlike the other species of ornithophilous orchids studied to date, it neither becomes disrupted nor detached from the epidermal cells. Abundant mitochondria, lipid droplets and smooth endoplasmic reticulum (SER) with an osmiophilic material are present in the cytoplasm of nectary cells. Some plastids with few lamellae contain numerous vesicles and osmiophillic globules whereas others accumulate starch. SER lamellae are often closely associated with plastids and the contents of the former organelles closely resemble osmiophillic globules. Secretory vesicles are common, especially near the outer, tangential wall indicating that granulocrine secretion possibly occurs in S. sanguineum.
Ornitofilia występuje u wielu Orchidaceae, lecz nektarniki storczyków zapylanych przez ptaki rzadko są przedmiotem badań. Celem niniejszej pracy było zbadanie struktury nektarników Symphyglossum sanguineum, gatunku przypuszczalnie zapylanego przez kolibry. Nektarnik w kwiatach S. sanguineum znajduje się na wolnych krawędziach auriculi, które są wytworem warżki. Auricule tworzą kanal, przez który przesącza się nektar na powierzchnię labellum. Nektarnik zbudowany jest z jednowarstwowej epidermy i 2-3 warstw komórek subepidermalnych. Jest on zaopatrywany przez kolateralne wiązki przewodzące. Komórki nektarnika S. sanguineum mają grube celulozowe ściany komórkowe. Charakterystyczną cechą nektarnika jest rozpuszczenie blaszek środkowych w ścianach niektórych komórek epidermy wydzielniczej, co powoduje ich rozsunięcie. Przypuszczalnie proces ten ułatwia przesączanie się nektaru na powierzchnię nektarnika. Kutykula pokrywająca komórki epidermy wydzielniczej ma mikrokanaliki, lecz w przeciwieństwie do komórek nektarników innych dotąd badanych ornitofilnych storczyków, nie pęka ani też nie tworzy uwypukleń pod wpływem wydzielanego nektaru. Cytoplazma komórek wydzielniczych zawiera liczne mitochondria, krople lipidowe i gładkie retikulum endoplazmatyczne (SER) wypełnione osmofilnym materiałem. Niektóre plastydy w komórkach nektarnika mają nieliczne tylakoidy i pęcherzyki oraz osmofilne globule, podczas gdy w innych plastydach znajdują się ziarna skrobi. Błony SER są w kontakcie z plastydami, a osmofilny materiał zawarty w SER przypomina ciemno wybarwione globule w plastydach. Liczne pęcherzyki wydzielnicze w sąsiedztwie ściany komórkowej wskazują na możliwość sekrecji pęcherzykowej.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Floral, resin-secreting trichomes in Maxillaria dichroma Rolfe (Orchidaceae: Maxillariinae)
Włoski żywiczne w kwiatach Maxillaria dichroma Rolfe (Orchidaceae: Maxillariinae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K. L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26987.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
flora
resin-secreting trichome
trichome
Maxillaria dichroma
Orchidaceae
Maxillariinae
epidermis
glandular hair
flower
polyphenol
resin
Opis:
Resin-secreting, sunken, glandular trichomes have been described from the vegetative organs of Maxillaria and certain related taxa. However, until now, these hairs have not been recorded for Maxillaria flowers, nor have they been examined at the ultrastructural level for any part of the plant. Here for the first time, these hairs are described using LM, SEM and TEM, and their possible functions discussed.
Włoski gruczołowe wydzielające żywice występują na wegetatywnych organach u roślin z rodzaju Maxillaria oraz u pokrewnych taksonów. Dotychczas nie stwierdzono występowania zagłębionych włosków żywicznych w kwiatach Maxillaria, nie są znane również szczegóły budowy tego rodzaju włosków. W niniejszej pracy udokumentowano po raz pierwszy ich budowę na poziomie mikroskopu świetlnego oraz elektronowego skaningowego i transmisyjnego, a także dyskutowane są ich funkcje.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nectary structure of Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Budowa nektarników Ornithidium sophronitis Rchb.f. (Orchidaceae: Maxillariinae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K. L.
Gregg, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26878.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
nectary
nectary structure
Ornithidium sophronitis
Orchidaceae
Maxillariinae
labellum
cuticle
nectar
orchid
Opis:
Most orchids do not produce floral food-rewards. Instead, they attract pollinators by mimicry or deceit. When present, the most common floral food-reward is nectar. To date, nectary structure has been described for only two species of Maxillaria sensu lato, namely Maxillariella anceps and Ornithidium coccineum (formerly Maxillaria anceps and M. coccinea, respectively). Here, we describe that of a third species, Ornithidium sophronitis (formerly Maxillaria sophronitis). This species possesses floral characters concomitant with ornithophily. A ‘faucet and sink’ arrangement is present, with nectar secreted by a protuberance on the ventral surface of the column, collecting between column and tepal bases. The nectary of O. sophronitis shares many features with that of O. coccineum. It has a single-layered epidermis and 3- 5 layers of small, subepidermal, collenchymatous, secretory cells. Beneath these occur 2-3 layers of larger, subsecretory, parenchymatous cells supplied by phloem. Nectary cell vacuoles contain osmiophilic material and proteinaceous intravacuolar bodies. Moreover, distension of the nectary cuticle occurs as nectar accumulates between it and the secretory epidermis. Subsecretory cells, however, have thinner walls and contain flocculent, intravacuolar precipitates that may be related to the presence of flavonoids. Since the floral and nectary structure of O. sophronitis is very similar to that of closely related Ornithidium coccineum, it may have evolved in like manner in response to similar pollinator pressures.
U większości Orchidaceae występują kwiaty mimetyczne lub zwodnicze, które nie wytwarzają atraktantów pokarmowych. Jednak spora grupa storczyków wabi zapylacze obecnością nektaru kwiatowego. Dotychczas budowa nektarników została zbadana jedynie u dwóch gatunków Maxillaria sensu lato: Maxillaria anceps i Ornithidium coccineum. W niniejszej pracy zostały opisane nektarniki u Ornithidium sophronitis (poprzednia nazwa: Maxillaria sophronitis). W kwiatach O. sophronitis, podobnie jak u wcześniej badanego O. coccineum występuje szereg cech związanych z ornitofilią, u obydwu gatunków istnieją również liczne analogie w budowie nektarnika. Nektarnik O. sophronitis ma postać zgrubienia na brzusznej stronie kolumny. Wydzielony nektar zbiera się w zbiorniczku utworzonym pomiędzy podstawą kolumny i listków okwiatu. Nektarnik zbudowany jest z epidermy i 3-5 warstw małych, subepidermalnych, kolenchymatycznych komórek sekrecyjnych. Poniżej znajdują się 2-3 warstwy większych komórek miękiszu subsekrecyjnego. W warstwie tej przebiegają pasma floemu. W wakuolach komórek wydzielniczych występuje osmofilny materiał i ciała białkowe, a kutykula pokrywająca komórki epidermy nektarnika uwypukla się pod wpływem nagromadzonego nektaru. Komórki miękiszu położonego pod warstwą sekrecyjną mają cienkie celulozowe ściany i zawierają kłaczkowate osady w wakuoli, przypuszczalnie związane z obecnością flawonoidów. Podobieństwo budowy kwiatu i mikromorfologii nektarnika O. sophronitis do blisko spokrewnionego gatunku Ornithidium coccineum wskazuje na to, że gatunki te ewoluowały w podobny sposób ze względu na podobną presję zapylaczy.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2009, 62, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure of the cuniculus nectary in Brassavola flagellaris Barb. Rodr. (Laeliinae Benth., Orchidaceae)
Budowa nektarnika typu cuniculus u Brassavola flagellaris Barb. Rodr. (Laeliinae Benth., Orchidaceae)
Autorzy:
Stpiczynska, M.
Davies, K.L.
Kaminska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28346.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
structure
cuniculus nectary
nectary
Brassavola flagellaris
Laeliinae
Orchidaceae
secretion
plant anatomy
ultrastructure
flower
Opis:
To date, the structure of the cuniculus nectary has not been studied in detail. Furthermore, the secretory mechanism of such nectaries has not been investigated. The present paper describes, for the first time, the structural organization and ultrastructure of the cuniculus nectary in the moth-pollinated orchid Brassavola flagellaris Barb. Rodr. This tubular structure is situated between the perianth tube and ovary and, in its possession of thick, cellulose cell walls, resembles the nectary of ornithophilous taxa. The presence of large secretory vesicles that fuse with the plasmalemma indicate that granulocrine nectar secretion occurs in this species. The lumen of the cuniculus is lined with unicellular hairs. However, the cuticle overlying the whole epidermal surface lining the lumen (both glabrous and pubescent regions) was coated with nectar residues and became distended and cracked, indicating that this entire tissue is probably involved in nectar secretion.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Improving an in vitro propagation protocol for Cestrum nocturnum L.
Udoskonalenie metody rozmnażania Cestrum nocturnum L. w warunkach in vitro
Autorzy:
Rasheed, K.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28101.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present study was carried out to assess the micropropagation of Cestrum (Cestrum nocturnum L.) by using single nodes and shoot tips excised from soft cuttings using MS salts, 30 g × l-1 sucrose, 7 g × l-1 agar, and different concentrations of plant growth regulators in culture medium. The results revealed that the use of mercuric chloride (0.05%, HgCl2) for 7 minutes was very effective in preventing contamination and gave the highest survival percentage (99%). The highest response (100%) was gained at initiation stage from lateral bud explants on MS medium supplemented with 1.5 mg × l-1 of BA with most of NAA concentrations. However, in case of terminal buds, higher percentages of responses were resulted from the interaction of BA (1.5 mg × l-1) with 0.2 mg × l-1 NAA. The lateral buds also produced more new shoots as well as a higher number of leaves and length of new shoots on the medium supplemented with 1.5 mg × l-1 BA as compared with those from terminal buds. Significant differences were observed at multiplication stage between the lateral buds and terminal buds, since the lateral buds produced a higher number of new shoots and leaves as well as longer new shoots. At rooting stage, the treatment with 1 mg × l-1 IBA gave the highest percentage of rooting (100%), the highest number of roots (13.2 root/explant), and the longest roots (8.44 cm), respectively, on half strength MS medium. Plantlets obtained were transferred to pots and acclimatized with 90% success.
Badania przeprowadzono w celu oceny mikrorozmnażania Cestrum (Cestrum nocturnum L.) przy wykorzystaniu pojedynczych węzłów oraz wierzchołków pędów wyciętych z miękkich części roślin. Zastosowano sole MS, 30 g × l-1 sacharozy, 7 g × l-1 agaru oraz różne stężenia regulatorów wzrostu roślin w podłożu hodowlanym. Wyniki pokazały, że zastosowanie chlorku rtęci (0,05%, HgCl2) przez 7 minut było bardzo efektywne w usuwaniu zanieczyszczeń oraz dało najwyższy procent przeżywalności (99%). Najwyższy procent reakcji (100%) uzyskano w fazie inicjacji eksplantatów przypadku eksplantatów z pąków bocznych na pożywce MS uzupełnionej 1,5 mgl-1 BA i przy zastosowaniu większości stężeń NAA. Jednak w przypadku pąków wierzchołkowych wyższe procenty reakcji wynikały z interakcji BA (1.5 mg × l-1) z 0,2 mg × l-1 NAA. Pąki boczne również wytworzyły więcej nowych pędów, większą liczbę liści oraz nowe pędy o większej długości na pożywce z dodatkiem 1,5 mg × l-1 BA w porównaniu z pąkami wierzchołkowymi. Istotne różnice pomiędzy pąkami bocznymi i pąkami wierzchołkowymi obserwowano w fazie namnażania, ponieważ pąki boczne wytworzyły większą liczbę nowych pędów i liści oraz dłuższe nowe pędy. W fazie ukorzeniania zastosowanie 1 mg × l-1 IBA dało najwyższy procent ukorzenienia (100%) oraz najwyższą liczbę korzeni na explantat (13,2) i najdłuższe korzenie (8,44 cm) na pożywce MS z zestawu soli. Uzyskane mikrosadzonki zostały przeniesione do doniczek i aklimatyzowano je z 90% skutecznością.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ragweed (Ambrosia L.) pollen in aeroplankton of Lublin (Poland) and Lviv (Ukraine)
Pyłek ambrozji (Ambrosia L.) w aeroplanktonie Lublina (Polska) i Lwowa (Ukraina)
Autorzy:
Piotrowska-Weryszko, K.
Weryszko-Chmielewska, E.
Voloshchuk, K.
Sulborska, A.
Kalinovych, N.
Vorobets, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28138.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
In Europe Ambrosia is included in invasive species. Its pollen contains very strong allergens that can be the cause of pollinosis at the turn of summer and autumn. The aim of the present study was to compare Ambrosia pollen concentrations in the air of Lublin and Lviv and to analyse the effect of weather conditions on Ambrosia pollen content in the air. The study was carried out in 2011 and 2012. In Lublin the volumetric method was applied using a Lanzoni VPPS 2000 trap, whereas in Lviv the gravimetric method was applied using a Durham trap. To make the results comparable, the data obtained by the gravimetric method were properly counted and expressed as the number of pollen grains per 1 m3 of air. This research shows that the Ambrosia pollen season started about a month earlier in Lviv and lasted longer than in Lublin. In Lviv ragweed pollen was recorded from the beginning of July, while in Lublin from the second week of August. The pollen season in both cities ended on different days of October. The seasonal peaks in both years and the annual pollen count in 2011 were much higher in Lublin than in Lviv. In both cities air temperature was the most important meteorological factor affecting pollen concentrations. During the pollen season in Lublin, the wind was predominantly from NE and E directions, whereas in Lviv from N and SE.
Ambrosia zaliczana jest w Europie do gatunków inwazyjnych. Jej pyłek zawiera bardzo silne alergeny, które mogą być przyczyną pyłkowicy na przełomie lata i jesieni. Celem pracy było porównanie stężenia pyłku Ambrosia w powietrzu Lublina i Lwowa oraz analiza wpływu warunków pogodowych na zawartość pyłku w atmosferze. Badania prowadzono w latach 2011 i 2012. W Lublinie zastosowano metodę wolumetryczną z wykorzystaniem aparatu Lanzoni VPPS 2000, natomiast we Lwowie posłużono się metodą grawimetryczną z użyciem aparatu Durhama. Aby wyniki były porównywalne, dane uzyskane metodą grawimetryczną odpowiednio przeliczono i wyrażono liczbą ziaren pyłku w 1 m3 powietrza. Z przeprowadzonych badań wynika, że sezon pyłkowy Ambrosia rozpoczynał się o około miesiąc wcześniej i trwał dłużej we Lwowie niż w Lublinie. We Lwowie pyłek ambrozji rejestrowano od początku lipca, natomiast W Lublinie od drugiego tygodnia sierpnia. Sezon pyłkowy w obu miastach kończył się w różnych dniach października. Maksimum sezonowe w obu latach i sumy roczne w roku 2011 były znacznie wyższe w Lublinie niż we Lwowie. W obu miastach temperatura powietrza była najważniejszym czynnikiem meteorologicznym wpływającym na koncentracje pyłku. W czasie sezonu pyłkowego w Lublinie najczęściej wiał wiatr z NE i E, a we Lwowie z N i SE.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ czynników środowiskowych na przebieg kwitnienia Helichrysum arenarium (L.) Moench
The impact of habitat conditions on blooming of Helichrysum arenarium (L.) Moenc
Autorzy:
Sawilska, A.K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27649.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Helichrysum arenarium (L.) Moench is a perennial belonging to the Asteraceae family. It is used as a herb material. The species is under partial protection. The aim of the study was to determine the influence of the community type and weather conditions on blooming of everlasting. Growth and development dynamics vs. habitat factors were analyzed in detail. The results of this study indicate that blooming process of everlasting populations remains under influence of habitat factors, which is evidenced by a decrease of potential fertility paralleled by an increase of number of taxa found in phytocoenosis. Blooming process is also modified by weather conditions: the potential fertility index is significantly correlated with precipitation.
Helichrysum arenarium (L.) Moench jest byliną z rodziny Asteraceae wykorzystywaną jako surowiec zielarski i objętą ochroną częściową. Celem badań było określenie wpływu fitocenozy i warunków pogodowych na kwitnienie kocanek piaskowych. Szczegółowa analiza dotyczyła dynamiki wzrostu i rozwoju osobników na tle czynników środowiskowych. Przeprowadzone badania pozwalają na stwierdzenie, że zachodzące w opisywanych populacjach H. Arenarium procesy kwitnienia są uzależnione od czynników środowiskowych, o czym świadczy spadek płodności potencjalnej wraz ze wzrostem liczby taksonów w fitocenozie. Modyfikowane są również przez warunki pogodowe, przy czym potencjalna płodność osobników jest istotnie zależna od ilości opadów atmosferycznych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grain yield performance, correlation, and luster analysis in elite bread wheat (Triticum aestivum L.) lines
Wydajność plonu ziarna, korelacja i analiza skupień w elitarnych liniach pszenicy (Triticum aestivum L.)
Autorzy:
Arain, S.M.
Sial, M.A.
Jamali, K.D.
Laghari, K.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27445.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Wheat is a leading cereal, playing a crucial role in feeding the hungry world and improving global food security. The present study was undertaken to comparatively analyze the extent of genetic diversity for various quantitative traits among the wheat material exotic to Pakistan, received from CIMMYT (The International Maize and Wheat Improvement Center), Mexico. Nineteen advanced lines from the Semi-Arid Wheat Yield Trial (SAWYT) were studied along with a local cultivar, considered a control (NIA-Amber). Data were recorded on nine important agro-morphic traits. The compared genotypes differed significantly (p ≤ 0.05) in the studied traits, where line V6 produced the highest mean grain yield (6,049 kg ha−1) and maximum 1,000-grain weight (45.0 g). Other lines, V19, V17, and V2, also showed superiority in yield (5,723, 5,150, and 5,067 kg ha−1, respectively). Days to heading established a significant positive association with days to maturity (r = 0.7995), plant height (r = 0.3168), spike length (r = 0.2696), and spikelets per spike (r = 0.4391). The important yield associated trait, 1,000-grain weight, had a highly significant positive correlation (r = 0.6833) with grain yield. Cluster analysis for various quantitative traits showed important information about genetic diversity for the studied traits among wheat genotypes. Hence, selection of genotypes for higher grain yield based on these traits could be useful for future breeding.
Pszenica (Triticum aestivumL.) jest jednym z najważniejszych zbóż, odgrywającym kluczową rolę w zaspokajaniu potrzeb żywnościowych ludności i poprawie globalnego bezpieczeństwa żywnościowego. Niniejsze badania podjęto w celu przeprowadzenia analizy porównawczej stopnia różnorodności genetycznej wybranych cech ilościowych u linii pszenicy egzotycznych dla Pakistanu, otrzymanymi z Meksyku (CIMMYT; The International Corn and Wheat Impro- vement Center). Dziewiętnaście linii pochodzących z Semi-Arid Wheat Yield Trial (SAWYT) badano razem z lokalną odmianą NIA-Amber, przyjętą jako kontrola. Dane rejestrowano dla dziewięciu ważnych cech agro-morfologicznych. Porównywane genotypy różniły się istotnie (p≤ 0,05) pod względem badanych cech. Linia V6 dała najwyższy średni plon ziarna (6049 kg ha−1) i największą masę 1000 ziarniaków (45,0 g). Linie V19, V17 i V2 również wykazały wysoki plon (odpowiednio 5723, 5150 i 5067 kg ha−1). Liczba dni do kłoszenia była istotnie dodatnio skorelowana z wysokością roślin (r= 0,7995), dniami do dojrzałości (r= 0,3168), długością kłosa ( r= 2696) i liczbą kłosków w kłosie (r= 0,4391). Ważna cecha wpływająca na plon – masa 1000 ziarniaków – była wysoce dodatnio skorelowana z plonem ziarna (r= 0,6833). Analiza skupień dla różnych cech ilościowych dostarczyła ważnych informacji o różnorodności genetycznej badanych cech między genotypami pszenicy, dlatego też wybór genotypów dla uzyskania wyższego ziarna w oparciu o te cechy może być przydatny do przyszłej hodowli.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2018, 71, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the grass (Poaceae L.) pollen seasons in Wroclaw, 2003-2010
Analiza sezonów pyłkowych traw (Poaceae L.) we Wrocławiu w latach 2003-2010
Autorzy:
Malkiewicz, M.
Klaczak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27813.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The aim of the study was to analyse the grass pollen season dynamics in Wrocław in 2003-2010. The studies were carried out using volumetric method (Burkard trap). Special attentions was paid to differences in pollen season duration and patterns. The pollen season started on average on the 130th day of the year (±10 days) and ended on the 240th (±11 days). Peak of pollen seasons occurred between 156th and 185th day of the year. The mean of SPI value was 2805 (±380). On average, 18 days (±4 days) with a grass pollen concentration of more than 50 grains×m-3, and 2 days (±1 day) with concentration of more than 120 grains×m-3 were recorded during the seasons analysed. Three types of pollen seasons were distinguished on the basis of cluster analysis (the non-hierarchical method of multifeature clustering – the k-means method).
Celem pracy było porównanie dynamiki sezonów pyłkowych traw (Poaceae L.) we Wrocławiu w latach 2003-2010 oraz wyróżnienie typów sezonów pyłkowych na podstawie różnic w przebiegu krzywych koncentracji ziaren pyłku. We Wrocławiu sezony pyłkowe traw zaczynały się zazwyczaj pomiędzy 122 a 137 dniem roku (2.05- 17.05). Stwierdzono również relacje między początkiem sezonów pyłkowych traw a ich długością. Zazwyczaj w latach, których sezony zaczynały się późno, długość ich ulegała skróceniu. Zaobserwowano dla Wrocławia zależność między SPI a wartościami maksymalnymi stężeń dobowych. Największe stężenia dobowe notowano w latach, w których roczne sumy ziaren pyłku były największe lub bardzo wysokie. Stwierdzono również ujemną korelację między początkiem sezonu a czasem jego trwania (Tab. 2). Znaczne różnice w przebiegu sezonów pyłkowych traw pozwoliły na klasyfikację ich za pomocą obiektywnej metody grupowania obiektów wielocechowych – k-średnich. Dla Wrocławia otrzymano trzy główne typy sezonów pyłkowych traw, oznaczone jako A, B i C. Typ A obejmuje lata 2005 i 2010. Wyróżnia się on wysokimi maksymalnymi stężeniami dobowymi (powyżej 200 ziaren/m3), które notowane są około 40 dnia sezonu. Ponadto maksimum pylenia jest trzyszczytowe. Do typu B zostało zakwalifikowanych najwięcej sezonów pyłkowych (lata 2003, 2004, 2006 i 2008). Charakterystyczne dla tego typu są stosunkowo niskie maksymalne stężenia dobowe (między 100 a 150 ziaren/m3), które występują niedługo po rozpoczęciu sezonu. Ponadto występuje długi okres zwartego pylenia o niskich stężeniach. Typ C obejmuje lata 2007 i 2009. Charakteryzuje się on niskimi maksymalnymi stężeniami, podobnie jak w typie B. Ponadto szczyt pylenia występuje najpóźniej, około 62 dnia sezonu. Dla wszystkich typów sezonów pyłkowych stwierdzono także długie okresy poszczytowe. Porównanie poszczególnych typów dynamiki sezonów pyłkowych pozwoliło stwierdzić, że typ B skupia najwięcej badanych sezonów (50%) i być może to właśnie on okaże się dominującym wzorem sezonu pyłkowego traw dla Wrocławia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of increased copper ion content in the medium on the regeneration of androgenetic embryos of carrot (Daucus carota L.)
Wpływ podwyższonej zawartości jonów miedzi w pożywce na regenerację zarodków androgenetycznych marchwi (Daucus carota L.)
Autorzy:
Kowalska, U.
Szafranska, K.
Krzyzanowska, D.
Kiszczak, W.
Gorecki, R.
Janas, K.
Gorecka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28118.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The study was conducted to determine the effect of elevated concentrations of copper in the medium on the regeneration of androgenetic embryos of the carrot cultivar ‘Kazan F1’ obtained in anther cultures and to determine the level of soluble phenols produced in the regenerates under copper stress. Green embryos were laid out on 4 regeneration media based on B5 medium (G a m b o r g et al. 1968) without hormones, containing 0.1 – control, 1, 10, and 100 μM CuSO4×5H2O. The plant material was passaged 3 times, after 4, 9 and 15 weeks. During these passages the emerging structures were examined; they were classified in terms of growth and development in vitro, weighed and counted. The levels of soluble phenols in the freeze-dried regenerates were determined. The elevated concentrations of copper in the regeneration media affected positively the formation of complete plants (rooted rosettes) and secondary embryos during the first 4 weeks of culture. After a longer regeneration time (9, 15 weeks), the elevated concentrations of copper caused negative effects: deformation of rosettes. After 15 weeks, the number of rooted rosettes decreased. The 9-week culture subjected to copper stress brought about an increase in the amounts of soluble phenols. The highest values were recorded in the rosettes treated with 10 μM CuSO4. Prolonged exposure to media containing elevated concentrations of CuSO4 caused a reduction in the accumulation of phenolic compounds in the rosettes.
Badania przeprowadzono w celu określenia wpływu wyższych stężeń miedzi w pożywce na proces regeneracji zarodków androgenetycznych marchwi odmiany ‘Kazan F1’ uzyskanych w kulturach pylnikowych oraz określenia poziomu rozpuszczalnych fenoli powstałych w regenerantach pod wpływem stresu miedzi. Zazielenione zarodki wykładano na 4 pożywki regeneracyjne B5 (G a m b o r g i in. 1968) bez hormonów zawierających 0,1 – kontrola; 1; 10; i 100 μM CuSO4×5H2O. Materiał roślinny przepasażowano 3-krotnie po 4, 9 i 15 tygodniach. Podczas tych pasaży obserwowano powstające struktury, które odpowiednio sklasyfikowano pod względem wzrostu i rozwoju w kulturze in vitro. Analizowano liczbę i masę otrzymanych struktur. W zliofilizowanych regenerantach określono poziom rozpuszczalnych fenoli. Podwyższone stężenia miedzi w pożywkach regeneracyjnych wpływały korzystnie na powstawanie kompletnych roślin (ukorzenionych rozet) i wtórnych zarodków w trakcie pierwszych 4 tygodni kultury. Po dłuższym czasie regeneracji (9,15 tygodni) wyższe stężenia miedzi wywoływały negatywne efekty: deformacje rozet. Po 15 tygodniach spadała liczba ukorzenionych rozet. 9-tygodniowa kultura poddana stresowi miedzi wywołała wzrost zawartości fenoli rozpuszczalnych. Najwyższe wartości odnotowano w rozetach traktowanych 10μM CuSO4. Długotrwała ekspozycja na pożywkach zawierających podwyższone stężenia CuSO4 powodowała obniżenie akumulacji związków fenolowych w rozetach.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fluctuation of birch (Betula L.) pollen seasons in Poland
Zmienność sezonów pyłkowych brzozy (Betula L.) w Polsce
Autorzy:
Puc, M.
Wolski, T.
Camacho, I.C.
Myszkowska, D.
Kasprzyk, I.
Grewling, L.
Nowak, M.
Weryszko-Chmielewska, E.
Piotrowska-Weryszko, K.
Chlopek, K.
Dabrowska-Zapart, K.
Majkowska-Wojciechowska, B.
Balwierz, Z.
Malkiewicz, M.
Grinn-Gofron, A.
Stacewicz, A.
Kruczek, A.
Borycka, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28555.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
birch
Betula
pollen
allergen
linear trend
pollen season
weather condition
air pollution
fluctuation
Polska
Opis:
Birch pollen grains are one of the most important groups of atmospheric biological particles that induce allergic processes. The fluctuation pattern of birch pollen seasons in selected cities of Poland is presented. Measurements were performed by the volumetric method (Burkard and Lanzoni 2000 pollen samplers). The distributions of the data were not normal (Shapiro–Wilk test) and statistical error risk was estimated at a significance level of α = 0.05. Pollen season was defined as the period in which 95% of the annual total catch occurred. The linear trend for the selected features of the pollen season, skewness, kurtosis and coefficient of variation (V%) were also analyzed. During the 12–14 years of study, the beginnings of birch pollen seasons were observed 7–14 days earlier, the ends were noted 5–10 days earlier, and the days with maximum values occurred 7–14 days earlier compared to the long-term data. The left-skewed distribution of the pollen season starts in most sampling sites confirms the short-lasting occurrence of pollen in the air. The threat of birch pollen allergens was high during the pollen seasons. If vegetation is highly diverse, flowering and pollen release are extended in time, spread over different weeks and occur at different times of the day. Flowering time and pollen release are affected by insolation, convection currents, wind, and turbulence. Therefore, pollen seasons are characterized by great inter-annual variability.
Sezony pyłkowe brzozy charakteryzują się bardzo dużą zmiennością głównie w odniesieniu do daty początku sezonu oraz jego intensywności. Bardzo krótki czas trwania sezonu pyłkowego Betula L. sprawia, że właśnie te cechy sezonu są bardzo ważne w profilaktyce i leczeniu alergii wziewnej u osób uczulonych. Badania przeprowadzono metodą objętościową (Burkard i Lanzoni VPPS 2000). Sezony pyłkowe zdefiniowano jako okres, w którym wystąpiło 95% całkowitej rocznej sumy stężeń pyłku. W pracy analizowano trend liniowy wybranych cech sezonu, skośność, kurtozę i współczynnik zmienności (V%). Większość ziaren pyłku brzozy pojawia się w powietrzu w pierwszej połowie sezonu, a maksima sezonowe notowane są średnio 7 dni po jego rozpoczęciu. W ciągu 12–14 lat badań zaobserwowano przyspieszenie daty początku sezonu pyłkowego oraz daty wystąpienia wartości maksymalnego stężenia, średnio o 7–14 dni. Natomiast koniec sezonu notowano o 5–10 dni wcześniej, w porównaniu do danych wieloletnich. Dłuższe sezony pyłkowe Betula charakteryzują się niską wartością SPI, w porównaniu z sezonami krótkimi, ponieważ te ostanie cechują się z reguły większą intensywnością uwalniania pyłku. Analiza korelacji elementów pogody ze stężeniem pyłku brzozy w Szczecinie wykazała, że największy wpływ na koncentrację pyłku wywierają: temperatura maksymalna powietrza, całkowite promieniowanie, wilgotność względna i prędkość wiatru. Ponadto wykazano silną, istotną statystycznie korelację pomiędzy występowaniem pyłku brzozy w powietrzu a stężeniem tlenków azotu oraz słabą korelację z koncentracją tlenku węgla i dwutlenku siarki. Takie zależności pomiędzy badanymi czynnikami mogą wpływać na nasilenie objawów alergii u osób uczulonych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2015, 68, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The size structure of ramets in Dianthus superbus L. in mosaic meadow vegetation
Struktura wielkości ramet Dianthus superbus L. w mozaikowej roślinności łąkowej
Autorzy:
Kostrakiewicz-Gieralt, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27705.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The present investigations were carried out in the years 2010–2012 in Kraków-Opatkowice (Southern Poland). The observations were conducted in patches of abandoned Molinietum caeruleae meadows with different dominant species. Patch LM was dominated by low meadow species, forming small procumbent shoots and delicate belowground organs; patch TM was occupied by tall-growing taxa creating large tussocks or robust rhizomes; patch SH was overgrown by shrubs and trees with wide spreading roots. In all patches, the number of ramet clusters of Dianthus superbus was low and constant during the whole study period. All populations showed signs of advanced senility due to the absence of individuals in pre-reproductive stages and the occurrence of generative ramet clusters only. The total number of aboveground units per ramet cluster declined, while the leaf length, height of vegetative and generative stems as well as the size of inflorescences and flowers increased from patch LM to patch TM to patch SH. The presented results provide valuable data concerning the state of ramet clusters studied and their prospects for survival in inhabited sites.
Badania liczebności i struktury wielkości ramet ginącego, klonalnego gatunku Dianthus superbus prowadzono w latach 2010–2012 w płatach nieużytkowanych łąk trzęślicowych Molinietum caeruleae, cechujących się stopniowym wzrostem wysokości runi. Płat LM cechował się znacznym udziałem roślin łąkowych tworzących niskie, płożące pędy i delikatne organy podziemne, płat TM wyróżniał się znacznym udziałem wysokich gatunków kępowych lub kłączowych, natomiast płat SH był częściowo zarośnięty przez krzewy i drzewa, tworzące duże i rozgałęzione systemy korzeniowe. Wszystkie badane populacje Dianthus superbus charakteryzowały się niską liczebnością i oznakami starzenia wynikającymi z braku bezpiecznych miejsc do rekrutacji siewek i rozwoju osobników juwenilnych. Odnotowany w kolejnych płatach stopniowy spadek liczby ramet w skupieniach mógł być spowodowany brakiem wolnych miejsc niezbędnych do klonalnego pomnażania jednostek nadziemnych. Wzrost długości pędów wegetatywnych oraz liści wraz ze zwiększaniem się wysokości pokrywy roślinnej umożliwia efektywniejsze pochłanianie światła słonecznego w sąsiedztwie wysokich roślin. Z kolei, zwiększenie wysokości pędów generatywnych oraz długości kwiatostanów i kwiatów w otoczeniu wysokich sąsiadów może umożliwiać skuteczne zapylanie. Podsumowując, stwierdzić można, że najlepsza kondycja cechuje skupienia ramet Dianthus superbus bytujące w płacie LM, gdzie niewielka wysokość pędów oraz mała długość liści, kwiatostanów i kwiatów jest rekompensowana przez intensywne pomnażanie ramet. Pomimo słabego wzrostu klonalnego, skupienia ramet występujące w płacie TM charakteryzują się zadawalającym stanem ze względu na znaczną alokację biomasy w pędy wegetatywne i generatywne. Największe ryzyko wyginięcia wynikające z nieznacznej liczby pędów cechuje skupienia ramet usytuowane w płacie SH.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pyłek bylicy (Artemisia L.) w aeroplanktonie Lublina, 2001–2005
Mugwort (Artemisia L.) pollen in aeroplankton of Lublin, 2001–2005
Autorzy:
Weryszko-Chmielewska, E.
Kaszewski, B.M.
Piotrowska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
The course of the Artemisia pollen season was recorded in Lublin over a period of five years: 2001-2005. The volumetric method was applied in the studies, using a VPPS 2000 Lanzoni trap. The length of the season was determined by the 98% method. The impact of several meteorological factors on the start and course of the pollen season was analysed. It was found that in the five-year period studied the mugwort pollen season started in the second or third decade of July and lasted 59-90 days. Maximum concentrations in the range of 103-221 pollen grains in 1 m3 of air were noted between 2 and 9 August. Annual totals of mugwort pollen grains ranged from 1496 to 2532. A significant positive correlation was demonstrated between the Artemisia pollen concentration and air temperature, and a negative correlation between the pollen concentration and air relative humidity and cloudiness. A significant impact of temperature on the start of the Artemisia pollen season was also found.
Przebieg sezonów pyłkowych Artemisia rejestrowano w Lublinie w ciągu pięciu lat: 2001-2005. Do badañ zastosowano metodę wolumetryczną przy użyciu aparatu VPPS 2000 Lanzoni. Długość sezonu określono metodą 98%. Analizowano wpływ kilku czynników meteorologicznych na rozpoczęcie i przebieg sezonu pyłkowego. Stwierdzono, że w badanym pięcioleciu sezon pyłkowy bylicy (mugwort) rozpoczy- nał się w drugiej lub trzeciej dekadzie lipca i trwał 59-90 dni. Maksymalne koncentra- cje zawarte w przedziale 103-221 ziaren pyłku w 1 m3 powietrza notowano między 2 a 9 sierpnia. Sumy roczne ziaren pyłku bylicy wahały się od 1496 do 2532. Wyka- zano istotną dodatnią korelację między stężeniem pyłku Artemisia i temperaturą po- wietrza oraz ujemną między stężeniem pyłku i wilgotnością względną powietrza oraz zachmurzeniem. Stwierdzono również istotny wpływ temperatury na rozpoczęcie sezonu pyłkowego Artemisia.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzienny rozkład wykorzystania pyłku kwiatowego przez pszczołę miodną (Apis mellifera L.)
Daily distribution of pollen collection by honeybee foragers (Apis mellifera L.)
Autorzy:
Klepacz-Baniak, J.
Czekonska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28580.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
In May, July and September pollen loads samples were collected from 20 honeybee colonies, during 4 days at fixed hours. The pollen loads were classified into botanical taxons. Pollen loads of every examined taxon were collected during the whole day. The daily dynamics of pollen collection depends more on time of the day than temperature.
Przez 4 dni, w maju, lipcu oraz we wrześniu w określonych godzinach odbiera- no obnóża pyłkowe z poławiaczy 20 rodzin pszczelich. Oznaczano przynależność taksonomiczną pyłku pochodzącego z obnóży pyłkowych. Zbieraczki pszczoły miod- nej przez cały dzieńgromadziły obnóża pyłkowe ze wszystkich wyodrębnionych taksonów. Dzienna dynamika zbioru pyłku zależała od pory dnia, a w mniejszym stopniu od temperatury.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2006, 59, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Competition between spring barley (Hordeum vulgare L.) and italian ryegrass (Lolium multiflorum Lam.) under different water supply conditions
Konkurencja między jęczmieniem jarym (Hordeum vulgare L.) i życicą wielokwiatową (Lolium multiflorum LAM.) w warunkach różnego zaopatrzenia roślin w wodę
Autorzy:
Wanic, M.
Jastrzebska, M.
Kostrzewska, M.K.
Treder, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28152.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
A pot experiment with an additive design and three series was conducted to test competition between spring barley and Italian ryegrass under different soil moisture conditions. The experimental factors were as follows: 1. type of sowing – mixed sowing and pure sowing; 2. water supply – plants supplied with water to meet their full requirements and 50% water supply reduction. The study covered five phenological development stages (BBCH) of spring barley: emergence (10–13), tillering (22–25), stem elongation (33–37), heading (52–55), and ripening (87–91). The competitive effects were evaluated based on relative yield (RY), relative yield total (RYT), competitive balance (CB), and relative efficiency index (REI). Spring barley and Italian ryegrass competed for resources throughout the growing season. Competition intensity was found to increase until the heading stage, and it decreased towards the end of the growth cycle. More intense competition was observed under reduced water supply. Spring barley dominated over Italian ryegrass from the tillering stage to the ripening stage. In mixed populations, Italian ryegrass captured the available resources more effectively than spring barley from the stem elongation stage until the end of the growing season, particularly in the treatment with optimal water supply.
W doświadczeniu wazonowym, realizowanym w trzech seriach według schematu addytywnego, badano oddziaływania między jęczmieniem jarym i życicą wielokwiatową w zróżnicowanych warunkach uwilgotnienia gleby. Czynnikami doświadczenia były: 1. sposoby siewu roślin – w mieszance i w siewie czystym, 2. zaopatrzenie roślin w wodę – dawka zgodna z ich wymaganiami oraz obniżona w stosunku do niej o 50%. Badania wykonano w 5 okresach rozwojowych jęczmienia jarego (BBCH): wschody (10–13), krzewienie (22–25), strzelanie w źdźbło (33–37), kłoszenie (52–55) i dojrzewanie (87–91). Konkurencję oceniano na podstawie plonów względnych roślin (RY), całkowitego plonu względnego (RYT), wskaźnika równowagi konkurencyjnej (Cb) i indeksu efektywności względnej (REI). Wykazano, że jęczmień jary i życica wielokwiatowa konkurowały ze sobą o zasoby środowiska w całym okresie wegetacji. Proces ten nasilał się do fazy kłoszenia jęczmienia, po czym pod koniec wegetacji uległ osłabieniu. Konkurencja intensywniejsza była na obiekcie słabiej zaopatrywanym w wodę. Jęczmień dominował nad życicą od fazy krzewienia do dojrzewania. W mieszance życica efektywniej od jęczmienia pozyskiwała czynniki wzrostu od fazy strzelania w źdźbło do końca wegetacji, zwłaszcza na obiekcie obficiej zasilanym wodą.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2013, 66, 3
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies